Οι «εκλεκτοί μας» ...

(...)
Είναι τα παιδιά του κόμματος ...
Άκαπνοι στη ζωή και την επαγγελματική τους πορεία, χαμένοι στην κομματική καμαρίλα και μια ζωή δρώντες και ζώντες από το «κόμμα»... Ψηφίζουν, αποφασίζουν και χαράσσουν στρατηγική για εμάς .
Χωρίς εμάς... 
(...)



1

Η πολιτική ως επάγγελμα ή πώς να γίνεις ένας επιτυχημένος Τζαμτζής

Θα μπορούσε να ανοίξει μπακάλικο ή να γίνει αγρότης αφού όπως δήλωσε από τα 10 του εργαζόταν στα   χωράφια.

Τελικά ο Ιορδάνης (Δάνης για τους φίλους) Τζαμτζής, αποφάσισε να μας …σώσει. Να γίνει δηλαδή ένας επαγγελματίας πολιτικός ή πιο σωστά αν δει κανένας και το «πλούσιο» βιογραφικό του ένας «μονιμάς» της ψήφου.  

Ας δούμε λοιπόν το βιογραφικό αυτού του πολιτικού που «τα λέει έξω από τα δόντια» όπως διατείνεται, που δεν παρασύρεται σε λαϊκισμούς (αλήθεια αυτό με το φόρο στα αγροτικά ακίνητα τι να ήταν άραγε;;) και που με περισσή σεμνότητα στο προσωπικό του site αυτοχαρακτηρίζεται ως «λεβέντης» (ναι καλά διαβάσατε). Του ανθρώπου που μιλάει για τον εαυτό του στο τρίτο ενικό λες και είναι κανένας αυτοκράτορας και που για να μας θυμίσει το πόσο μας μοιάζει αναφέρει πως «δεν προέρχεται από κανένα πολιτικό τζάκι».

Ε αφού ο ίδιος δεν έχει πρόβλημα να βάλει κατά δικαίων και αδίκων, ας υποστεί για μια φορά κι αυτός την ίδια βάσανο από εμάς.

Λοιπόν …προσδεθείτε και απολαύστε καριέρα:

«Το 1977 είναι από τα ιδρυτικά μέλη της ΟΝΝΕΔ Σκύδρας. Το 1979, πρωτοετής φοιτητής, οργανώθηκε στην ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και στην ΟΝΝΕΔ Κ. Πατησίων. Από το 1982 ήταν Γεν. Γραμματέας της ΟΝΝΕΔ Κ. Πατησίων και μέλος του Δ.Σ. του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής. Από το 1983 ως το 1985 διετέλεσε Πρόεδρος της Α1 Νομαρχιακής ΟΝΝΕΔ και ταυτόχρονα μέλος της Γραμματείας Λεκανοπεδίου Αττικής. Από το 1985 ως το 1988  υπήρξε ενεργό μέλος του Εκτελεστικού γραφείου της ΟΝΝΕΔ, υπεύθυνος Λεκανοπεδίου Αττικής πραγματοποιώντας για πρώτη φορά εκλογές σε όλα τα επίπεδα της κομματικής οργάνωσης στην Αθήνα. Το 1987 και το 1989 εκλέχθηκε δύο φορές μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ. Από το 1989 ορίσθηκε πολιτικό στέλεχος στο Νομό Πέλλας.

Γεμάτος εμπειρίες και γνώσεις συνεχίζει την …προσφορά.

Το Νοέμβριο του 1989 εκλέχθηκε Δήμαρχος στο Δήμο Σκύδρας (χρειάστηκε να μεσολαβήσουν δέκα και πλέον αράδες για να βρούμε το επάγγελμα που για πρώτη φορά άσκησε σε ηλικία μάλιστα 28 ετών)!. Το 1990 και το 1994 ο λαός του Δήμου Σκύδρας ανανεώνει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του. Εκλέγεται Δήμαρχος για δύο ακόμη 4ετίες. Ακόμη διετέλεσε Περιφερειάρχης της Νέας Δημοκρατίας τα έτη 1988-1989 στους Νομούς Σερρών, Κιλκίς, Ημαθίας και Πιερίας. Μέλος του Δ.Σ. του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας στην Αθήνα από το 1989-1992 με απόφαση του τότε πρωθυπουργού Τζανή Τζανετάκη. Μέλος του Νομαρχιακού Συμβουλίου Πέλλας από το 1990 έως το 1994. Το 2000 ο Ιορδάνης Τζαμτζής με την στήριξη των πολιτών της Πέλλας εξελέγη Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Το 2004 και το 2007 επανεξελέγη Βουλευτής».

Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί η χώρα έφθασε εδώ που έφθασε. Για ποιο λόγο υπάρχει τόση μεγάλη αναντιστοιχία μεταξύ λαού και βουλευτικού σώματος. Άνθρωποι σαν τον Δάνη Τζαμτζή, άκαπνοι στη ζωή και την επαγγελματική τους πορεία, χαμένοι στην κομματική καμαρίλα και μια ζωή δρώντες και ζώντες από το «κόμμα» (σαν τον γνωστό Γκρούεζα στην ταινία «υπάρχει και φιλότιμο»), ψηφίζουν, αποφασίζουν και χαράσσουν στρατηγική για εμάς χωρίς εμάς. Άνθρωποι κοινωνικά αγράμματοι, που αυτοπροβάλλονται με ένα πολιτικό μάρκετινγκ επιπέδου Βλαχοδημάρχου θέλουν ρόλο και λόγο στα πράγματα. Αυτοί είναι οι «εκλεκτοί μας».

Είναι τα παιδιά του κόμματος που τη λέξη εργασία την έχουν κάπου ακούσει και που τα κοινά τα μετρούν με το πόσα τους δίνουν. Α, δεν είναι καλή η αμοιβή του βουλευτή; «Και δεν πάω για Δήμαρχος που έχει καλύτερο μεροκάματο» θα σκεφτεί ο επαγγελματίας Δάνης.

Όσο όμως και αν το μεροκάματο ανεβαίνει ή κατεβαίνει, ένα είναι το σίγουρο: με Τζαμτζήδες και παιδιά των κομματικών σωλήνων, με κοινωνικά αμόρφωτους ανθρώπους και με βολεψάκηδες των νεολαιών και της καμαρίλας, με ημιαγράμματους και ακαλλιέργητους Βλαχοβουλευτάδες που όταν ο υπόλοιπος πλανήτης τρέχει με χίλια και επενδύει σε γνώση, αυτοί κοιμούνται με τα τσαρούχια ή «φτιάχνουν τσίπουρα» όπως αρέσει στον κ. Τζαμτζή τόσο να κάνει, η χώρα μέλλον δεν θα δει ποτέ. 

Δημήτρης Μαρκόπουλος
19/11/2013
 http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/329513/i-politiki-os-epaggelma-i-pos-na-gineis-enas-epituhimenos-tzamtzis/


2

 Δάνης Τζαμτζής: ο πολιτικός, ο άνθρωπος, ο αναμορφωτής

 Αν θυμηθούμε ποιοι άνθρωποι, τα τελευταία χρόνια της προϊούσης παρακμής, έχουν βρεθεί σε σπουδαία αξιώματα, θα πρέπει να θεωρούμε ως φυσικό το γεγονός ότι φθάσαμε στο σημείο ο Δάνης Τζαμτζής (μας χαμογελά από τη φωτογραφία της στήλης) να υπαγορεύει τη φορολογική πολιτική της κυβέρνησης. Βουλευτής Πέλλας της Ν.Δ. από το 2000 (με την εξαίρεση της τριετίας 2009-2012), όλα αυτά τα χρόνια ο Τζαμτζής ξεχώρισε στους κοινοβουλευτικούς κύκλους κυρίως για τον επιβλητικό και σταθερά αυξανόμενο σωματικό όγκο του, απολύτως ταιριαστό με τη βροντώδη φωνή του, της οποίας η συνήθης υψηλή ένταση επιβάλει στον συνομιλητή να τηρεί απόσταση κατ’ ελάχιστο πέντε μέτρων για να μην ξεκουφαίνεται. Χωρατατζής, έξω καρδιά, ψηλός και ευμεγέθης, έδινε την εντύπωση του αγαθού γίγαντα: ένα είδος Οβελίξ στην τραχιά μακεδονίτικη εκδοχή του. Προσωπικώς, η πρώτη λέξη που μου ερχόταν στο νου, όποτε έβλεπα σε κάποιο μονόστηλο το όνομα ή τη φωτογραφία του, ήταν η λέξη «μπριζόλες»: του ενός κιλού, πάχους τριών δακτύλων και όχι απαραιτήτως ψημένες. Για το ευρύ κοινό, θα ήταν ―υποθέτω― ένας από τους πολλούς αφανείς βουλευτές της επαρχίας, σε μια εποχή όπου η αίγλη του βουλευτικού αξιώματος ακολουθεί τη γενικότερη φθίνουσα πορεία του κοινοβουλευτισμού.
Από τα τέλη του περασμένου μηνός, όμως, αφότου η κυβέρνηση ξεκίνησε τη διαπραγμάτευση των φορολογικών μέτρων με τους βουλευτές της συμπολίτευσης, ο Τζαμτζής ανεδείχθη σε «παράγοντα εξελίξεων», κατά το στερεότυπο. Ισως να ήταν ο δυναμισμός του όγκου και οι αγριοφωνάρες του, ίσως το ότι μέσα στην απίστευτη λουμπεναρία της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ. ο μονόφθαλμος υπερτερεί των τυφλών, πάντως ο Τζαμτζής ανεδείχθη ως ο φυσικός ηγέτης όλων εκείνων που αντιδρούσαν στη φορολόγηση των αγροτεμαχίων ― κάπως σαν παρωδία του Γουότ Τάιλερ στην Εξέγερση των Αγροτών στην Αγγλία του 1381. Ο Τζαμτζής συνδέθηκε με την πρόταση για παράταση του ειδικού τέλους ακινήτων που πληρώνουμε μέσω της ΔΕΗ και, εν τέλει, η πίεση την οποία εκπροσώπησε κατέληξε στη διπλή φορολόγηση των -υποτίθεται- μεγάλων ακίνητων περιουσιών, άνω των 300.000 ευρώ.
Ποιος είναι όμως ο Τζαμτζής, όπως προκύπτει από την εγκεκριμένη βιογραφία του; Στην επίσημη ιστοσελίδα του, βρίσκουμε το εγκεκριμένο προσχέδιό της, το οποίο από τη δεύτερη πρόταση κιόλας μας εισάγει απότομα στο πνεύμα της ιλαροτραγωδίας και επιβεβαιώνει αυτό που υποψιαζόμασταν: «Από πολύ νεαρή ηλικία, μόλις δέκα ετών, ανέλαβε τα ηνία (sic) της οικογένειάς του λόγω της απώλειας του πατέρα του». Προορισμένος, λοιπόν, για ηγέτης ο Δάνης! (Δεν πρέπει να είναι τυχαίο ότι γεννήθηκε στα μέρη του Μεγάλου Αλεξάνδρου...). Σπουδάζει, υπηρετεί ως οπλίτης στα Τεθωρακισμένα (υποψιάζομαι ότι, λόγω σωματοδομής, ενδεχομένως να υπηρέτησε και ως τεθωρακισμένο...), ώσπου ένιωσε το κάλεσμα του πεπρωμένου: «Νέος, ενθουσιώδης, με οράματα, ανησυχίες και διάθεση προσφοράς στον τόπο, θέτει στόχους. Η πολιτική του πορεία ξεκινά», διαβάζουμε.
Στην πραγματικότητα, η πολιτική του πορεία είχε ήδη ξεκινήσει, γιατί από 16 χρόνων οργανώνεται στην ΟΝΝΕΔ και όλο το βιογραφικό του δεν είναι παρά μία βαρετή ―εντούτοις, χαρακτηριστική των περισσότερων πολιτευομένων στα χρόνια της Μεταπολίτευσης― αφήγηση μια κομματικής καριέρας. Συχνά διανθίζεται με διθυράμβους, του τύπου: «Τα Εργα Πνοής έκαναν τον Δήμο Σκύδρας από τους καλύτερους στην Ελλάδα. Αναγνωρισμένος ακόμα και από τους αντιπάλους του, χαρακτηρίστηκε «αναμορφωτής του Δήμου Σκύδρας"». Επίσης, δεν παραλείπει να μας πληροφορήσει ότι, ως δήμαρχος και βουλευτής, «έχει συμμετάσχει σε επιμορφωτικά ταξίδια» και παραθέτει όλα τα μέρη τα οποία επισκέφθηκε. Δηλώνει ως επάγγελμα «πολιτικός επιστήμων - αγρότης» (κατά το υπόδειγμα: «γυναικολόγος - ηλεκτρολόγος», συμβολαιογράφος - μανεκέν» κ.ά.), παραδόξως, ωστόσο, η μόνη αναφορά σε δουλειά που βρίσκουμε σε ένα πλουσιότατο, κατά τα άλλα, βιογραφικό είναι ότι ως φοιτητής «παράλληλα εργαζόταν». (Οπότε, μπαίνω στον πειρασμό να σκεφθώ ότι διαπίστωσε πόσο άχαρο πράγμα είναι η δουλειά και κατευθύνθηκε στην «προσφορά»...).
Ο ανώνυμος βιογράφος (ανώνυμος, γιατί ποιος θα τολμούσε να υπέγραφε τέτοιο πράγμα;) φιλοτεχνεί το πορτρέτο ενός πλάσματος που υπάρχει στον χώρο κάπου μεταξύ ανθρώπων και αγγέλων: «Χωρίς έπαρση, παραμένει ασυμβίβαστος, έντιμος, συνεπής και προσηλωμένος στους στόχους του. Ο Ιορδάνης Τζαμτζής ―ο Δάνης όπως τον γνωρίζουνε όλοι― είναι ένας χαρισματικός άνθρωπος και πολιτικός (...) Είναι πάντα δίπλα σε όποιον και όπου τον έχει ανάγκη (...) Οσοι γνωρίζουν από κοντά τον Δάνη Τζαμτζή τον αποκαλούν «λεβέντη» που σημαίνει ντόμπρος, καθαρός άνθρωπος, που μπορείς να βασιστείς στον λόγο του (...) Απλώνει πάντα το χέρι της καρδιάς με ειλικρίνεια και καθαρότητα στο βλέμμα και τη σκέψη. Δεν παρασύρεται σε λαϊκισμούς (...) Απλό και σύγχρονο τον προσδιορίζουν η στάση του απέναντι στους συνανθρώπους και το ότι βρίσκεται πάντα μπροστά από τις εξελίξεις. Απλός και σύγχρονος, γιατί είναι πρώτα άνθρωπος και μετά πολιτικός».
Αφού είδαμε ώς και τον Τζαμτζή να διαμορφώνει τη φορολογική πολιτική, δεν αμφιβάλλω ότι έχουμε ακόμη πολύ κατήφορο μπροστά μας. Το μόνο ευχάριστο; Οτι με τον χαρισματικό Δάνη για παρέα θα τον κάνουμε γελώντας. Κάτι είναι κι αυτό...
(...)
Του Στέφανου Κασιμάτη
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics
_1_19/11/2013_528430
3

 Όταν ο Τζαμτζής μας είπε «παίρνω 5.400, κάποιοι ξεραίνουμε το σκ@τό μας»!

 Είναι και η επέτειος του Πολυτεχνείου! Είναι και εκείνη η γενιά, που αντάλλαξε το «Ψωμί - παιδεία - ελευθερία» με «τζιπ - μεζονέτα - φουσκωτό»! Είναι και η θλίψη πως οι καλύτεροί τους, πήγαν νωρίς στο σπίτι και προτίμησαν τη σιωπή από την εξαργύρωση με θώκους εξουσίας, επιτροπές ευρωπαϊκές, κοσμοπολιτισμό και «πως το λέτε εδώ στην Ελλάδα, γιατί ξέχασα πως το λέμε εμείς, εκεί, στην Ευρώπη». 
Είναι και που εκείνη η Δημοκρατία του αγώνα της 17ης Νοέμβρη του 1973, μπήκε υποθήκη στις τράπεζες. Και βάλε που ο αγώνας των ιδεών έγινε αγωνία καθημερινότητας. Βαριές οι μέρες και έσκασε, έτσι παραμονές της επετείου, ο βουλευτής να είναι καθισμένος απέναντι στον Γιώργο Παπαδάκη (που τι τραβάει και αυτός σε αυτή την εκπομπή!).
Δάνης Τζαμτζής το όνομα του βουλευτή της Ν.Δ. που ούτε λίγο, ούτε πολύ μας είπε ότι πολλοί βουλευτές αναγκάζονται να «ξεράνουν το σκ*τό τους» για να τα βγάλουν πέρα με το μισθό των. 5.400 ευρώ το μήνα! Μάλιστα, ο κ. Τζαμτζής διευκρίνισε πως άμα είναι να αμείβεται με 2.000 ευρώ, δεν πρόκειται να γίνει βουλευτής γιατί δεν θα τα βγάζει πέρα και θα καταλήξουμε να έχουμε μια Βουλή των πλουσίων! Τα 'χασε και ο Παπαδάκης που όσο να 'ναι μια υπομονή την έχει καλλιεργήσει. Του θυμίζει το αφορολόγητο του 70%, πως δεν έχουν μειωθεί ούτε 100 ευρώ οι μισθοί των βουλευτών από το 2014 για να καταλήξει πια απηυδισμένος στο «βουλευτές ξεράνουν το σκ@τό τους» πως «Μην τα λέτε αυτά κύριε Τζαμτζή, μην τα λέτε! Που να δείτε τι κάνει το 70% του ελληνικού λαού»!
-«Κάθε μέρα είμαι με αυτό το 70% του λαού» απαντά ο βουλευτής!
-«Κύριε Τζαμτζή, υπάρχουν συνάδελφοί σας που έχουν κολλήσει το πρώτο και το τελευταίο ένσημο στη Βουλή» φωνάζει ο Παπαδάκης.
-«Εγώ δουλεύω από τα 10 μου στα χωράφια» λέει ο πτωχός βουλευτής που όμως για 2000 ευρώ δε θα πολιτευόταν διότι δεν είναι πλούσιος! Α! Ρε τιμημένη αγροτιά των 5.400 ευρώ ειδάλλως πέρα δεν βγαίνει! Ά ρε εργατιά που πάγωσε η τσιμινιέρα, μόλις με την περικοπή από τα 6000 ευρώ και κάτω! Τι ακούμε πρωινιάτικα και δεν πίνουμε τον φραπέ μονορούφι.
Έχουμε τους Τζαμτζήδες που μας αξίζουν
Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω παιδιά με πτυχία, με γλώσσες, με επιπλέον δεξιότητες, με όνειρα στραγγαλισμένα, να παλεύουν για 420 ευρώ και να βυθίζονται στην αποδοχή πως τίποτα δεν αλλάζει. Βλέπω γονιούς με συντάξεις στα 400 ευρώ μετά από δουλειά σκληρή δεκαετιών. Μιλάω -ή καλύτερα κοιτιέμαι βουβά συμπάσχοντας- με ανέργους πατεράδες αφημένους στην κατάθλιψη και στην χαμηλή αυτοεκτίμηση, με μανάδες που πληρώνονται ως υποαπασχολούμενες και ζουν οικογένειες, με νεαρούς που κοιμούνται στα αυτοκίνητά τους μετά την πολλοστή έξωση, με δημοσιογράφους καριέρας που βάζουν χαρτόνι στα παπούτσια όταν βρέχει γιατί είναι τρύπια, με οικογένειες που τους κόβουν το ρεύμα, με άλλες που έχει έρθει το χαρτί από την σπιτονοικοκυρά να αφήσουν το σπίτι γιατί χρωστάνε τρία νοίκια, με απλήρωτες εργαζόμενες από δουλειές  που δεν έχουν να πληρώσουν τον δικηγόρο για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους, με μεροκαματιαρήδες που δεν βρίσκουν πάντα μεροκάματο και στέλνουν από τις 7 το παιδί στο σχολείο για να πιει γάλα και να φάει, να κρατηθεί μέχρι το μεσημέρι.
Έχω στην οικογένεια μου πανεπιστημιακούς που μετά από δεκαετίες σπουδών και μελέτης αμείβονται από το Πανεπιστήμιο με 1050 και 1200 ευρώ, απόστρατους αξιωματικούς που ντρέπονται να πουν πως δεν έχουν για πετρέλαιο και πως ξαπλώνουν νωρίς για να 'ναι σκεπασμένοι και να μην κρυώνουν. Έχω φίλο καρκινοπαθή, 35 χρονών άνδρα, που σταμάτησε τη θεραπεία, που χρωστάει στην κλινική τις ακτινοβολίες και του στέλνουν εξώδικα. Έχω πάει σουπερμάρκετ λέγοντας «στα 70 σταματήστε παρακαλώ» και έχω δει απ' έξω γιαγιάδες και παιδιά να σου λένε «πεινάω, δως μου κάτι από αυτά που πήρες». Έχω ξαδέλφη με αριστεία και πτυχία και υποτροφίες που πήρε των ομματίων της και ζει στην Ολλανδία και γεμίζει το δωμάτιό της εικόνες με θάλασσες και καλοκαίρια στο Αιγαίο. Έχω και οικογένεια αγρότες, δεμένους με τη γη, που αγωνίζονται να βγει η σοδιά και τα έσοδά τους φτάνουν για τρεις μήνες το πολύ και μετά παρακαλάνε για δουλειά. Σ' αυτόν τον κόσμο ζω! Σ' αυτή τη χώρα! Με αυτό το 70%! Που τα 5.400 μοιάζουν άπιαστο όνειρο! Που δεν το «ξεραίνουν το σκ@το τους» διότι το έχουν κάνει εδώ και καιρό! Που δεν τους ζητούν πια θυσίες απλά αλλά τους λαιμούς τους για σφαγή! Που δεν έχει τόπο να σταθούν πια που να μην τον βαράτε κύριε Τζαμτζή μου! Που συνήθισαν την πρόκληση, την απαξία και την υποτίμηση! 
Αλλά υπάρχουν και όρια! Υπάρχουν και όρια.
 Αλεξάνδρα Τσόλκα  
www.newpost.gr


ΣΧΕΤΙΚΑ




Αυτές είναι οι συνολικές απολαβές των βουλευτών. 
 Κάθε βουλευτής μας κοστίζει άνω των 20.000 μηνιαίως ... 
(Υπαρχει το επιδομα προσληψης επιστημονικων συνεργατων 4.000 ευρω 
που συνηθως καταληγουν να προσλαμβανουν το σοι τους.
Το επιδομα για τηλεφωνα σταθερα & κινητα.
Επιδομα ενοικιου.
Επιδομα ΕΟΠΥΥ.
Κοστος leasing για ΙΧ.
Το επιδομα για επιτροπες κλπ. )
ΠΗΓΗ
http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=4083257&pg=2&OrderDir=