Για το κανονικό παξιμάδι ρε γαμώτο...



Στους 100 συμπολίτες μας οι 41 είναι στο όριο και ένας στους επτά είναι στο ακραίο όριο της φτώχειας γιατί ανήκουν στους κοινούς θνητούς ιθαγενείς. Για τους δικαστικούς όμως (που τους ακολουθούν μισθολογικά και οι βουλευτές) το Μισθοδικείο έκρινε ότι οι μισθοί τους πρέπει να επιστρέψουν στο άνω των 10.000 ευρώ ύψος που ήταν από το 2006 και μετά. Και να θέλεις να ασχοληθείς με την επικαιρότητα και τα όσα συμβαίνουν με την κρίση και τα προβλήματά της δεν σε αφήνουν. 

Σε οδηγούν στο λαϊκισμό, θέλεις δεν θέλεις, γιατί κάθε μέρα σου σερβίρουν και κάτι από τα σκουπίδια που κρύβαμε σαράντα χρόνια κάτω από τα «χαλιά» που η κρίση μας υποχρέωσε να τα πουλήσουμε. 

Σηκώνοντας λοιπόν τα χαλιά βρίσκεις πρώην υπουργούς  όπως ο κ. Μιχάλης Λιάπης με κοινωνική συμπεριφορά που δεν έχει τολμήσει να δείξει ούτε αυτός που πούλησε το μηχανάκι του και ψάχνει φαΐ στα σκουπίδια. 

Βρίσκεις ότι οι βουλευτές που πληρώνουμε από το υστέρημά μας, όπως ο κ. Τζαμτζής, θεωρούν ότι με 2.000 ευρώ το μήνα δεν τους συμφέρει να παριστάνουν τους εκπρόσωπους του λαού και θέλουν πάνω από 6.000 μισθό και 11.000 τον μήνα για τις δαπάνες τους ώστε να μην κάνουν το σκατό τους παξιμάδι...

Βρίσκεις ότι θέλει πολύ συζήτηση αν πρέπει να πληρώνουν οι φορολογούμενοι από την φτώχια τους βουλευτές και τα κόμματα που κατηγορούνται για σύσταση συμμορίας επειδή οι δικαστικοί (των 10.000 ευρώ και άνω) δεν έχουν ακόμη αποφασίσει αν οι κατηγορίες στέκουν. 

Βρίσκεις ότι μπορεί να έλθει μια κυβέρνηση όπως αυτή του κ. Κ. Καραμανλή το 2007 και με ένα Π.Δ. να δώσει το δικαίωμα στους πρυτάνεις των Πανεπιστημίων να χώσουν στις υπηρεσίες των ΑΕΙ και όσους έβγαζαν το λύκειο την χρονιά αυτή...

Και επειδή το κράτος δεν μπορεί να πληρώσει τους 1.700 από τους 3.500 που μπήκαν έχοντας μπάρμπα καθηγητή χαλάνε τον κόσμο ζητώντας να πληρωθούν και όταν απεργούν...

Την ίδια στιγμή (σύμφωνα με το χθεσινό ρεπορτάζ της κ. Ρ. Σαλούρου στο Capital.gr) δύο ερευνητές του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών, ο κ. Μάνος Ματσαγγάνης και η κ. Χρύσα Λεβέντη, σε έκθεση τους που αποτυπώνει στοιχεία  για το μέγεθος της φτώχειας στην Ελλάδα και την διαχρονική εξέλιξή της διαπιστώνουν μεταξύ αυτών που ανέφερα στον πρόλογο και πολλών άλλων στοιχείων ότι: «Το 20% των παιδιών (έναντι 4% το 2009) ζει σε οικογένειες που δεν είναι σε θέση να αγοράσουν τα αγαθά που είναι απαραίτητα για την εξασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης. Το ποσοστό ακραίας φτώχειας στους άνεργους είναι στο 34% το 2013, από 5% το 2009).Το 24% όσων ζουν σε νοικοκυριά που βαρύνονται από ενοίκιο ή στεγαστικό δάνειο, το 21% όσων μένουν στην Αθήνα, το 20% των φοιτητών ή σπουδαστών, το 18% των ατόμων ηλικίας 30 έως 45 ετών, καθώς και το 16% των αυτοαπασχολουμένων διαθέτουν εισόδημα χαμηλότερο από το ελάχιστο κόστος αξιοπρεπούς διαβίωσης». 

Συμπεραίνεται ακόμη στην έκθεση ότι οι περισσότεροι από τους παραπάνω φτωχούς διατηρούν ένα ελάχιστο επίπεδο κατανάλωσης είτε αντλώντας από αποταμιεύσεις που είχαν εξοικονομήσει στο παρελθόν, είτε ρευστοποιώντας περιουσιακά στοιχεία όπως χρυσαφικά, είτε χρεώνοντας πιστωτικές κάρτες είτε συσσωρεύοντας χρέη όπως . στην εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία, στην τράπεζα για στεγαστικά δάνεια, είτε αφήνοντας άλλους απλήρωτους λογαριασμούς όπως ενοίκια. 

Και ενώ  οι συγκεκριμένοι ερευνητές καταλήγουν στις εικόνες που σας περιέγραψα ένα άλλο χθεσινό ρεπορτάζ (του κ. Αιμ. Περδικάρη στο Capital.gr) μας υπενθυμίζει ότι: «Το 2006, το Μισθοδικείο έκρινε ότι οι αποδοχές των ανώτατων δικαστικών θα έπρεπε να αυξηθούν, ώστε να εξομοιωθούν με τις αμοιβές των προέδρων των Ανεξάρτητων Αρχών σε ποσό ανώτερο των 10.000 ευρώ. Σήμερα το Μισθοδικείο, κρίνει αντισυνταγματικές τις «μνημονιακές» περικοπές στις αμοιβές των δικαστικών και ανοίγει το δρόμο για νέες διεκδικήσεις οι οποίες, όμως, μπορεί να συμπαρασύρουν και τις διεκδικήσεις των νυν και πρώην βουλευτών γιατί με το Σύνταγμα και τα ψηφίσματα της Ολομέλειας της Βουλής, η βουλευτική αποζημίωση ( βάσει της οποίας υπολογίζεται και η βουλευτική σύνταξη, αλλά και οι αμοιβές υπουργών και υφυπουργών) είναι «παρακολούθημα» των αποδοχών των ανώτατων δικαστικών». 

Και επανερχόμενος στην έκθεση για την φτώχεια των απλών ιθαγενών. 

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το δεύτερο τρίμηνο του 2013 ο αριθμός των ανέργων είχε ξεπεράσει το 1 εκατομμύριο 350 χιλιάδες, ενώ κατά τον ΟΑΕΔ ο αριθμός όσων ελάμβαναν τακτικό επίδομα ανεργίας το ίδιο τρίμηνο του 2013 ήταν μόνο 158 χιλιάδες . Δηλαδή μόνο 1 στους 9 ανέργους που σημαίνει ποσοστό 11,7% του συνόλου των 1.350.000 ανέργων.

Του Γιώργου Κράλογλου
http://www.capital.gr/jArticles.asp?jid=14



ΣΧΕΤΙΚΑ

Αναζητώντας τη χαμένη ισομοιρία ...
Πόσα παίρνει κάθε βουλευτής - Με στοιχεία από τη διεύθυνση οικονομικών υπηρεσιών της Βουλής