Η φορομεταρρύθμιση μετρά ήδη 24 εγκυκλίους



Ήταν η 26 Ιουλίου του 2013. Οι βουλευτές της συγκυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ (η ΔΗΜΑΡ είχε αποχωρήσει από την κυβέρνηση τον Ιούνιο, λόγω του λουκέτου στην ΕΡΤ) ψήφιζαν ακόμα δύο νομοθετήματα, τα οποία αποτελούσαν προαπαιτούμενα για την καταβολή άλλης μιας δόσης του προγράμματος χρηματοδοτικής στήριξης της χώρας. Ήταν ο νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος και ο νέος Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας. Πρόκειται για δύο κείμενα που, υποτίθεται, θα έβαζαν το ελληνικό φορολογικό σύστημα σε μια νέα εποχή απλότητας, αποτελεσματικότητας,

  μειωμένης γραφειοκρατίας και φιλικότητας προς τις επενδύσεις. Και τα δύο νομοθετήματα μαζί δεν ξεπερνούν τις 150 σελίδες και υποτίθεται ότι θα μπορούσαν να διαβαστούν και να εφαρμοστούν από οποιονδήποτε πολίτη και όχι μόνο τους ειδικούς.

«Όταν θεσπίστηκαν, οι νέοι κώδικες φορολογίας εισοδήματος και φορολογικών διαδικασιών είχαν διαφημιστεί από την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών ως οι παρεμβάσεις που θα έκαναν την επαναστατική διαφορά στο ελληνικό φορολογικό σύστημα», λέει στο «Κ» έμπειρο υπηρεσιακό στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών. «Μας είχαν πει ότι τα νομοθετήματα αυτά είναι τόσο απλά και κατανοητά, που δεν θα υπάρξει καμία ανάγκη στο μέλλον για την έκδοση διευκρινιστικών εγκυκλίων και εφαρμοστικών αποφάσεων».

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα θα αποκτούσε ένα φορολογικό σύστημα στα διεθνή πρότυπα, το οποίο δεν ταλαιπωρεί τους φορολογουμένους και, κυρίως, δεν τους κοστίζει πανάκριβα στην εφαρμογή του. Ας δούμε, όμως, αν η εκκίνηση της εφαρμογής αυτών των νομοθετημάτων έχει εκπληρώσει τις σχετικές προσδοκίες. Οι δύο νέοι κώδικες τέθηκαν σε εφαρμογή τυπικά από την 1η Ιανουαρίου 2014 και η εμπειρία από τις πρώτες εβδομάδες εφαρμογής τους μόνο αισιοδοξία για το μέλλον δεν επιτρέπει. Ας πάρουμε το κεφάλαιο της απλοποίησης και της μη έκδοσης διευκρινιστικών και εφαρμοστικών εγκυκλίων και υπουργικών αποφάσεων.

Από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς έως και τις 29 Ιανουαρίου το υπουργείο Οικονομικών είχε εκδώσει 8 εγκυκλίους και αποφάσεις εφαρμογής του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Μάλιστα, οι τρεις από αυτές αφορούσαν την εφαρμογή του φόρου υπεραξίας κατά τη μεταβίβαση ακινήτων. Να σημειωθεί, επίσης, ότι ειδικά για τον φόρο υπεραξίας ακινήτων οι συμβολαιογράφοι υποστηρίζουν ότι έχει τόσο πολλές ασάφειες, που αδυνατούν να συμπληρώσουν τις σχετικές δηλώσεις και να υπολογίσουν με ακρίβεια την υπεραξία, με αποτέλεσμα να μην προχωρούν και στη σύνταξη συμβολαίων μεταβίβασης ακινήτων. Η συνέχεια δεν προβλέπεται καλύτερη, διότι ειδικά για τον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος αναμένονται τουλάχιστον άλλες δέκα αποφάσεις και ερμηνευτικές εγκύκλιοι.

Στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας τα πράγματα είναι κατά πολύ χειρότερα. Οι εγκύκλιοι και οι αποφάσεις άρχισαν να εκδίδονται από τον περασμένο Σεπτέμβριο και μέχρι τις 29 Ιανουαρίου είχαν εκδοθεί συνολικά 16. Και στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας αναμένεται να εκδοθούν αρκετές ακόμη αποφάσεις και εγκύκλιοι, καθώς προκύπτουν συνεχώς αιτήματα για πρόσθετες διευκρινίσεις και εφαρμοστικές διαδικασίες.

Το ότι, αντί για απλά νομοθετήματα «που θα σήμαιναν το τέλος των εγκυκλίων», φτάσαμε να εκδίδονται εγκύκλιοι και αποφάσεις με ρυθμό μιας κάθε τρεις ημέρες οφείλεται σε πολλούς λόγους. Από την πλευρά των φοροτεχνικών και των υπαλλήλων των Εφοριών, που καλούνται να εφαρμόσουν τους νέους νόμους, ο καινούργιος χείμαρρος των εγκυκλίων και η διάψευση των προσδοκιών για απλοποιημένα νομοθετήματα που δεν θα είχαν ανάγκη από περαιτέρω διευκρινίσεις οφείλονται στο γεγονός ότι τα κείμενα τους ήρθαν έτοιμα από την τρόικα και παραδόθηκαν μεταφρασμένα στο υπουργείο Οικονομικών. Κατά κύριο λόγο, αποτελούσαν μια σύνθεση αντίστοιχων νομοθετημάτων ευρωπαϊκών χωρών, τα οποία μεταφράστηκαν και ψηφίστηκαν.

Ωστόσο, για τον λόγο αυτό, άρχισαν αμέσως να εμφανίζονται οι ατέλειες και οι ασάφειές τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών έφερε τις τελευταίες ημέρες του 2013 στη Βουλή περίπου 80 «νομοτεχνικές βελτιώσεις» στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και άλλες τόσες στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Υπάρχει και ένας ακόμα λόγος: η απροθυμία του κρατικού μηχανισμού να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη για την εφαρμογή της νέας νομοθεσίας, όπως και κάθε άλλης νομοθεσίας. Η απροθυμία αυτή δημιουργεί την ανάγκη να «οριστούν τα πάντα», ακόμα και η πιο μικρή λεπτομέρεια, προκειμένου την ευθύνη για την εφαρμογή του νόμου να έχει ο κεντρικός μηχανισμός κάθε υπουργείου.

Αυτό είναι ο απόλυτος μηχανισμός παραγωγής γραφειοκρατίας, περιπτωσιολογίας και πολυπλοκότητας. Στοιχεία που, απ΄ ό,τι φαίνεται, δεν καταφέραμε να γλυτώσουμε, παρά την τεχνική βοήθεια της τρόικας.

Από τον Σπύρο Δημητρέλη
http://www.capital.gr/tax/gmessages/showTopic.asp?id=4208506&nid=1954722


''The Tax Collectors''





ΣΧΕΤΙΚΑ