Απόψε αυτοσχεδιάζουν…
Γερμανοί, τρόικα και Μαξίμου κινούνται στη λογική του “δος ημίν σήμερον”
μη μπορώντας να διαμορφώσουν πρόγραμμα διεξόδου για τη χώρα.
Οι χρηματοπιστωτικές κρίσεις δεν τελειώνουν με μαγικό ραβδί. Κατά κανόνα τελειώνουν με «κούρεμα» των χρεών, υποστηρίζει το Der Spiegel. Και σημειώνει ότι «όταν η πίεση για τη γερμανική συγκυβέρνηση αυξάνεται πολύ, αρχίζουν οι αυτοσχεδιασμοί» προβλέποντας ότι «νέα όξυνση θα μπορούσε να ξεσπάσει, αν γινόταν αιφνιδιαστικά γνωστή μια υπερχρέωση στην Ελλάδα».
Διόρθωσε ο Σόιμπλε
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών –«διαφωνία» Α. Μέρκελ με Β. Σόιμπλε για το ελληνικό χρέος, μελέτες για τη διαχείρισή του- έρχονται να επιβεβαιώσουν τους «αυτοσχεδιασμούς» των Γερμανών και τους φόβους τους για υπερχρέωση της Ελλάδας. Ο Β. Σόιμπλε, που ήθελε να δώσει ένα «μήνυμα αλληλεγγύης προς τη χώρα μας και να καταστήσει σαφές ότι μπορούσε να περιμένει περαιτέρω υποστήριξη μετά τις εκλογές», επανήλθε [CNBC] διορθώνοντας ότι «η Ελλάδα θα χρειαστεί περαιτέρω, περιορισμένη, χρηματοοικονομική βοήθεια στο τέλος του έτους, όταν λήγει το τρέχον πακέτο βοήθειας, τότε είμαστε έτοιμοι να το πράξουμε, υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα έχει τηρήσει τις υποχρεώσεις της» αποκλείοντας νέο «κούρεμα» -«είπαμε, τότε, ότι ήταν μια έκτακτη περίπτωση και δεν θα επαναληφθεί», συμπλήρωσε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών.
Αναζητούν λύση
Είχε προηγηθεί η γερμανίδα καγκελάριος, που είχε φροντίσει να ενημερώσει «την κυβέρνηση στην Αθήνα ότι δεν μπορεί να υπολογίζει σ’ ένα τέτοιου είδους μήνυμα». Στα περί νέου δανείου ενεπλάκη και ο πρόεδρος του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ σημειώνοντας ότι «υπάρχουν αισιόδοξες απόψεις πως δεν θα χρειαστεί νέο πρόγραμμα. Μακάρι να είναι έτσι. Θα δούμε και αναλόγως θα πράξουμε. Θα το αξιολογήσουμε το δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς. Τότε θα αποφασίσουμε αν θα χρειαστεί νέο πρόγραμμα και τι μορφή θα μπορούσε να έχει».
Όλα αυτά τα μπρος – πίσω των Ευρωπαίων καταδεικνύουν την αμηχανία τους για το πώς προχωράει η οικονομία της Ελλάδας, αλλά και την πορεία της χώρας χωρίς σαφή προσανατολισμό. Μόλις, άλλωστε, την περασμένη Πέμπτη η Κριστίν Λαγκάρντ [δίκτυο ABC] ομολόγησε ότι στην περίπτωση της Ελλάδας «όντως σημειώθηκαν αστοχίες και υπήρξε και λάθος προσέγγιση», για να προσθέσει, ως δικαιολογία, ότι «τα σκληρά μέτρα ήταν απαραίτητα».
Δεν συμφωνούν, πάντως, όλοι ότι πάει καλά το πρόγραμμα. Το βελγικό ίδρυμα Bruegel εκτιμά ότι η Ελλάδα έχει μόνο δύο λύσεις: ή νέο δάνειο 40 δισ. ευρώ και παραμονή εκτός αγορών έως το 2030, ή πάγωμα πληρωμών προς την ευρωζώνη μέχρι το 2030. Και αποκλείει κάθε σκέψη για «κούρεμα».
Με έγγραφό του, πάντως, το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας εξέταζε και το σενάριο του «κουρέματος». Είδηση ιδιαίτερης αξίας, καθώς είναι πρώτη φορά που επίσημα [έστω και ως κείμενο εργασίας] η Γερμανία αποδέχεται το «κούρεμα». Οι Α. Σαμαράς - Ευ. Βενιζέλος, που συναντήθηκαν χθες το μεσημέρι και ενόψει της άφιξης της τρόικας σήμερα Κυριακή, όχι μόνο δεν διεκδικούν «κούρεμα», αλλά δεν έχουν και καμιά συγκεκριμένη πρόταση για το ελληνικό πρόβλημα. Η πρόταση του Αλ. Τσίπρα, πάντως, είναι να «κουρευτεί» το χρέος στο 60% του ΑΕΠ, προκειμένου να εναρμονιστεί με τον κανόνα της ΕΕ που μιλά για δημόσιο χρέος μέχρι το 60% του ΑΕΠ της κάθε χώρας.
Ελπίζουν στην τρόικα
Οι Σαμαράς – Βενιζέλος ελπίζουν σε βοήθεια από την ευρωζώνη, προκειμένου να μην καταρρεύσει η συγκυβέρνηση. Το Μαξίμου διαρρέει ότι υπάρχει καταρχήν συμφωνία για το δημοσιονομικό κενό, πάντα υπό την προϋπόθεση της αναθεώρησής του όποτε το κρίνει η τρόικα. Παράλληλα, με την υπόσχεση ότι θα κλείσουν όλες τις εκκρεμότητες που απορρέουν από την έκθεση του ΟΟΣΑ [ομαδικές απολύσεις, το θέμα του γάλακτος, τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, η πώληση φαρμάκων στα σούπερ μάρκετ, η πώληση του ψωμιού με το κιλό, η διαθεσιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, κ.ά.], προσπαθεί να πείσει για την αναγκαιότητα πανηγυρικής εκδήλωσης στις αρχές Μαΐου, με αφορμή το τέλος της ελληνικής προεδρίας, προκειμένου να παραστούν η Α. Μέρκελ και λοιποί ευρωπαίοι ηγέτες. Η συγκυβέρνηση σκοπεύει, σε συνεργασία με την τρόικα, να «πουλήσει» και το τέλος του ελληνικού μνημονίου εκτιμώντας ότι όλη αυτή η φιέστα θα την ωφελήσει προεκλογικά.
Πάρτι διαφθοράς
Οι διαρροές, βέβαια, του Μαξίμου προσκρούουν στην πραγματικότητα. Δημοσκοπήσεις που έχει στη διάθεσή της η τρόικα δείχνουν ότι ο ΣυΡιζΑ προηγείται με 4 - 5 μονάδες της ΝΔ, ενώ το ΠαΣοΚ βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας [4% έως 5%]. Η τρόικα τηρεί στάση αναμονής, καθώς εκτιμά ότι τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών μπορεί να προκαλέσουν ντόμινο εξελίξεων υπέρ του ΣυΡιζΑ –ακόμα και πρόωρες εκλογές. Γι’ αυτό και μπορεί μεν να ανοίξει το θέμα του χρέους πριν τις ευρωεκλογές, με την ανακοίνωση του πρωτογενούς πλεονάσματος [Απρίλιο], όλες, όμως, οι ρυθμίσεις θα παραπεμφθούν στο δεύτερο εξάμηνο του 2014.
Το τελευταίο διάστημα, πάντως, βλέπουμε να έρχονται στο φως αρκετά σκάνδαλα του παρελθόντος. Αυτό το πάρτι της διαφθοράς αποδεικνύει ότι και λεφτά υπήρχαν και ότι δεν τα φάγαμε μαζί. Όλες αυτές οι αποκαλύψεις για λαθρεμπόριο καυσίμων, φοροδιαφυγή δημάρχων [«λίστα Νικολούδη»], μυστικά κονδύλια που κατευθύνονταν προς της ΜΚΟ, αλλά και τα εκατοντάδες εκατομμύρια που χωρίς έλεγχο δίνονταν σε ΜΚΟ για να αναδασώσουν τον Αμαζόνιο ή να καλλιεργήσουν ντομάτες στην Αφρική, μπορεί να μη δημιουργούν άμεσο πρόβλημα στην κυβέρνηση, αλλά και δεν την βοηθούν. Τα θραύσματα από τις νάρκες που σκάνε διασκορπίζονται προς όλες τις κατευθύνσεις -και προς το Μαξίμου- αποκαλύπτοντας στην κοινωνία ακόμα μια πτυχή του σαθρού πολιτικού συστήματος που είχε στήσει ένα κομματικό πελατειακό σύστημα παροχών.
Το ερώτημα ποιος ενεργοποιεί τις νάρκες, είναι δύσκολο σήμερα να απαντηθεί. Ο Αντ. Σαμαράς που προσπαθεί να καρπωθεί τις αποκαλύψεις, δεν μπορεί να πείσει καθώς ανήκει και αυτός στην καρδιά του σάπιου πολιτικού συστήματος. Μια εξήγηση είναι η [μερική] αυτονόμηση της δικαστικής εξουσίας που μπροστά στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Υπάρχει, βέβαια, και η πίεση του ΣυΡιζΑ, που σε κάθε περίπτωση επαναλαμβάνει ότι «προεκλογικά τετελεσμένα δεν θα τα δεχτούμε». Δεν μπορούμε, όμως, να παραγνωρίσουμε και τη δήλωση του Β. Σόιμπλε, σε ανύποπτο χρόνο, ότι στην Ελλάδα «αυτό που έχει αποτύχει πλήρως, είναι η ίδια η ελληνική ελίτ» [03.12.12]. Η αναφορά του στην αστική τάξη της χώρας καθόλου τυχαία, μια που οι εκπρόσωποί της στην ουσία δεν υπέστησαν καμιά σοβαρή απώλεια λόγω της κρίσης.
Θόδωρος Μιχόπουλος
http://epohi.gr/portal/politiki/16193-apopse-aftosxediazoun