Jürgen Habermas: Η γερμανική κυβέρνηση εξευτελίζει ολόκληρους λαούς - Δριμεία κριτική του μεγάλου φιλόσοφου και στους Σοσιαλδημοκράτες

(...)
Ο μεγάλος κυβερνητικός συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών ασκεί «πολιτική, που είναι καθαρά φιλική προς τους επενδυτές», τα μέτρα που παίρνει «δεν αγγίζουν στο παραμικρό τις αιτίες της κρίσης». Και το τίμημα για την επιστροφή των επενδυτών στις υπερχρεωμένες χώρες είναι «ο πολιτικός εξευτελισμός ολόκληρων λαών». 
(...)
 Leading SPD politicians have done little to counter the widespread belief that German bailout contributions were not transfers of hard cash never to be seen again, rather than loans that are being repaid with interest. This misrepresentation fed a German prosperity chauvinism narrative. Amplified by influential sectors of the German media, crisis countries were portrayed as slatternly "debt sinners" who overdid it in the good times and must now do their penance – or reform "homework" – along German lines.
(...)


1. Η γερμανική κυβέρνηση εξευτελίζει ολόκληρους λαούς

Η Gro Ko είναι μονόπλευρη. Ο μεγάλος κυβερνητικός συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών ασκεί «πολιτική, που είναι καθαρά φιλική προς τους επενδυτές», τα μέτρα που παίρνει «δεν αγγίζουν στο παραμικρό τις αιτίες της κρίσης». Και το τίμημα για την επιστροφή των επενδυτών στις υπερχρεωμένες χώρες είναι «ο πολιτικός εξευτελισμός ολόκληρων λαών». 
Με αυτούς και άλλους παρόμοια δραστικούς χαρακτηρισμούς «στόλισε» το βράδυ της Κυριακής στο Πότσδαμ ο Γιούργκεν Χάμπερμας τους ηγέτες των γερμανών Σοσιαλδημοκρατών. Η αφορμή γι αυτό ήταν μια εκδήλωση του κόμματος ενόψει των ευρωεκλογών. Δίπλα του, στο τραπέζι των ομιλητών, ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και επικεφαλής του ψηφοδελτίου των ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών Μάρτιν Σουλτς και ο πρόεδρος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και αντικαγκελάριος Σίγκμαρ Γκάμπριελ.
Βασικά, ο κ.Χάμπερμας, που είναι διεθνώς ο μεγαλύτερος εν ζωή φιλόσοφος, είχε προσκληθεί για να δώσει «αίγλη» στη συγκέντρωση και θάρρος στους υποψήφιους που μάχονται για τις έδρες του νέου ευρωκοινοβουλίου.
Το αντίθετο συνέβη. Αγνοώντας κάθε «σαβουάρ βιβρ», ο συγγραφέας της «Θεωρίας της επικοινωνιακής πράξης» καυτηρίασε με τις πιο οξείς εκφράσεις τη στροφή 180 μοιρών που έκαναν οι Σοσιαλδημοκράτες σε ευρωπαϊκά θέματα από τη στιγμή που μπήκαν στην κυβέρνηση υπό την Άνγκελα Μέρκελ. 
«Ξεχάσατε εντελώς το προεκλογικό σας σύνθημα για αμοιβαιοποίηση των χρεών» λέει. Τα ευρωομόλογα είναι πλέον ξένη λέξη. Και ακόμα περισσότερο, προσθέτει, ξεχάσατε τη μεγάλη επαγγελία σας για «αλλαγή πολιτικής» – η γραμμή της κυβέρνησης συνασπισμού φέρει σαφή χριστιανοδημοκρατική υπογραφή.
Το αποκορύφωμα της κριτικής του: Η προηγούμενη κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών-Ελεύθερων Δημοκρατών εκμεταλλευόταν ασύστολα την «μισο-ηγεμονική θέση της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Η νέα κυβέρνηση «δυστυχώς τη συνεχίζει» - κάτι που εμπεριέχει «τον κίνδυνο μιας γερμανικής Ευρώπης».
Σειρήνες συναγερμού, καμπανάκι κινδύνου; Κάθε άλλο. Ο πρώτος συνομιλητής του κ.Χάμπερμας έκανε πως δεν καταλάβαινε. «Σαν συμφωνία ήχησαν τα λόγια του στα αυτιά μου» είπε υπό τους καγχασμούς πολλών ακροατών. Εξάλλου, πρόσθεσε, μην περιμένουμε θαύματα από τις ευρωεκλογές. «Η πρόοδος είναι ένα σαλιγκάρι» που κινείται απελπιστικά αργά. Τώρα βέβαια, «το σαλιγκάρι μπορεί να κάνει πραγματικό άλμα». Και αυτό συνίσταται στην παρεμπόδιση της δημιουργίας «δύο παράλληλων ευρωπαϊκών Ενώσεων» - αυτό τουλάχιστον θα επιχειρήσει ο ίδιος αν εκλεγεί πρόεδρος της Επιτροπής στη θέση τουΧοσέ Μάνουελ Μπαρόσο.
Πιο αρνητική ήταν η αντίδραση του κ.Γκάμπριελ. Η διαχείριση της κρίσης δεν είναι τόσο άσχημη, όσο φαίνεται, είπε. Εξάλλου, η Χριστιανοδημοκρατία «δεν είναι κατ΄ αρχήν εναντίον μιας συντονισμένης ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής». Στον ορίζοντα εμφανίζονται ήδη ακτίνες φωτός– με πιο φωτεινή εκείνη της Ιρλανδίας. Σκοτεινή, αντίθετα, παραμένει η περίπτωση της Ελλάδας, μιας χώρας, «που θα έπρεπε μάλλον να είναι θέμα της Παγκόσμιας Τράπεζας και όχι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεδομένου ότι σε αυτήν δεν υπάρχουν καθόλου κρατικές δομές». Η Ελλάδα, πρόσθεσε, κατόρθωσε να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο μέσω της «παραχάραξης όλων των δεδομένων».
Ακόμα πιο σκληρός εμφανίστηκε ο παλαίμαχος ηγέτης της δεξιάς πτέρυγας του κόμματος Γιόαχιμ Πος. «Η Μέρκελ έχει αλλάξει πολύ από την άνοιξη του 2010» είπε αναφερόμενος στον τρόπο που διαχειρίστηκε την κρίση χρέους την προηγούμενη τετραετία. Ο Χάμπερμας, πρόσθεσε απευθυνόμενος στον ίδιο, δεν κάνει τις αναγκαίες «διαφοροποιήσεις». Και σε ότι αφορά τη σύνδεση που έκανε ανάμεσα στη σημερινή ηγεμονική της Γερμανίας στην Ευρώπη με την πολιτική της στους δυο παγκόσμιους πολέμους, αυτή είναι «θεμελιακά λανθασμένη».
Ο διάσημος φιλόσοφος έδειχνε εμφανώς εκνευρισμένος. Όμως για μια συνέχιση της αντιπαράθεσης δεν υπήρχε πια χρόνος, η ομήγυρη έπρεπε να ασχοληθεί με την οργάνωση του προεκλογικού αγώνα. Αυτό που έμεινε ήταν έτσι ένα αίσθημα δυσφορίας – και η εντύπωση, ότι η Gro Ko άνοιξε αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στον κ.Χάμπερμας και τους Σοσιαλδημοκράτες.
XEIΛΑΣ ΝΙΚΟΣ 
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=563659

SIGMAR GABRIEL SPD GERMANY

 2.  Ιταμή γερμανική πρόκληση

Δεν πάει άλλο αυτή η ιστορία: πρέπει κάποια στιγμή να τελειώνουμε με τους Γερμανούς και με τον πρωτοφανή ηγεμονισμό τους που έχει ήδη καταστρέψει αυτό τον τόπο πολύ περισσότερο από την ίδια την κρίση χρέους.
Επιτέλους η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσει πια να αντιδράσει! Δεν είναι δυνατόν μετά από όλα όσα έχουν συμβεί σε αυτό τον τόπο να κάθεται απαθής και να ακούει για μία ακόμα φορά τις νέες, τώρα, αθλιότητες που εκτοξεύει το Βερολίνο εις βάρος της Ελλάδας, όπως αυτά που είπε χθες ο γερμανός αντικαγκλάριος Γκάμπριελ: Οτι η Ελλάδα δεν αξίζει να βρίσκεται στη ζώνη του ευρώ και ότι μπήκε παράνομα σε αυτή, ότι δεν έχει καθόλου κρατικές δομές και ότι πρέπει να καταφύγει στην Παγκόσμια Τράπεζα.
Με τις δηλώσεις του αυτές, ο Γκάμπριελ, ο οποίος δεν είναι καν χριστιανοδημοκράτης αλλά σοσιαλδημοκράτης (κάποιοι «εγκέφαλοι» στην Αθήνα τους περίμεναν πώς και πώς να πάρουν εξουσία...) ξεπέρασε ακόμα και τον προκάτοχό του Ρέσλερ.
Ουσιαστικά, το Βερολίνο ξεκινά έτσι μία νέα περίοδο πίεσης εις βάρος της Ελλάδας, που, όπως κάθε άλλη φορά, θα γίνει σε πλήρη συντονισμό της κυβέρνησης και μεγάλων μέσως ενημέρωσης της χώρας που ήδη εδώ και λίγες ημέρες φτιάχουν εκ νέου κλίμα.
Λίγο νωρίτερα, προλαμβάνοντας τον Γκάμπριελ, ο Γιούργκεν Χάμπερμας, ο κατά κοινή ομολογία μεγαλύτερος εν ζωή φιλόσοφος, γερμανός στην εθνικότητα, είχε επιτεθεί με σφοδρότητα στη γερμανικη πολιτιική αλλά και ιδιαίτερα στους σοσιαλδημοκράτες που φυσικά έκαναν στροφή 180 μοιρών σε σχέση με εκείνα που έλεγαν πριν, όπως λ.χ. στο ζήτημα των ευρωομολόγων και όχι μόνον.
Ο Χάμπερμας κατηγόρησε το Βερολίνο ότι χτίζει τον κίνδυνο, όπως είπε, μίας γερμανικής Ευρώπης απαξιώνοντας ολόκληρα έθνη και διαλύοντας περιοχές και γενεές ανθρώπων...
Φυσικά, ουδείς ακούει τον Χάμπερμας που κυριολεκτικά μαστιγώνει το γερμανικό ηγεμονισμό ο οποίος διαλύει την Ελλάδα και την Ευρώπη. Ούτε το Βερολίνο που γνωρίζει ότι αυτό ακριβώς κάνει και το κάνει απολύτως συνειδητά, αλλά ούτε και η Αθήνα που έχει υποδουλωθεί πλήρως σε αυτή την πολιτική, από την οποία πρέπει η Ελλάδα να απαλλαγεί το ταχύτερο δυνατό – όσο ακόμα υπάρχει Ελλάδα...

Μαλούχος Γεώργιος Π.
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=563792
Σκίτσο του Π.Μαραγκού


3. Βενιζέλος- Δηλώσεις από το Στρασβούργο:
 Πίσω από κάθε ελληνικό σκάνδαλο υπάρχει μια γερμανική εταιρεία

 Σκληρή απάντηση του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης και υπ. Εξωτερικών στις δηλώσεις του Γερμανού αντικαγκελάριου, Ζ. Γκάμπριελ, περί ελληνικού ασύντακτου κράτους και παραποιημένων στοιχείων για την ένταξή μας στην ΟΝΕ 

Σκληρή απάντηση του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης και υπ. Εξωτερικών στις δηλώσεις του Γερμανού αντικαγκελάριου, Ζ. Γκάμπριελ, περί ελληνικού ασύντακτου κράτους και παραποιημένων στοιχείων για την ένταξή μας στην ΟΝΕ
"Έχουμε προβλήματα διαφθοράς, ας πούμε; Έχουμε ναι. Αλλά αν δείτε πίσω από κάθε σκάνδαλο στην Ελλάδα ποιος υπάρχει, θα διαπιστώσετε δυστυχώς ότι υπάρχει συνήθως μια μεγάλη γερμανική εταιρία, η Siemens, η Ferrostahl, η MAN, η Daimler Chrysler...". Με αυτόν τον τρόπο απάντησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Ευάγγελος Βενιζέλος όταν κλήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις του αντικαγκελάριου κ. Γκάμπριελ, ότι η Ελλάδα είναι ένα ασύντακτο κράτος. Ο κ. Βενιζέλος σχολίασε επίσης την άποψη πως η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ με παραποιημένα στοιχεία:
«Υπάρχει πολύ σοβαρό ζήτημα να καταλάβουμε ότι η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ, στη ζώνη του ευρώ, το 2001 με μια ελαστική ερμηνεία των στοιχείων για να μπει η Ιταλία. Γιατί η Ιταλία είχε χειρότερα στοιχεία από την Ελλάδα. Όλες οι χώρες έχουν εφαρμόσει διάφορους κανόνες υπολογισμού του ελλείμματος και της βιωσιμότητας του χρέους τους". 
Ωστόσο, σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ, "ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής υποψήφιος του SPD για τις ευρωεκλογές Martin Schulz, ο οποίος ήταν παρών στην εκδήλωση του SPD στο Πότσδαμ, διαβεβαίωσε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ στην κατ' ιδίαν συνάντηση που είχε χθες το μεσημέρι μαζί του, ότι οι δηλώσεις του κ. Gabriel παραποιήθηκαν από τον Τύπο και ότι αυτό που είπε ο αντικαγκελάριος ήταν πως η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες, δεν παρουσίασε ακριβή στοιχεία για την ένταξή της στην ευρωζώνη, και πως η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες, έχει σημαντικά δομικά προβλήματα".

Ολόκληρο το σχόλιο του κ. Βενιζέλου:

«Είπε ο φίλος μου ο Sigmar Gabriel χθες ότι η Ελλάδα μπήκε με παραποιημένα στοιχεία στη ζώνη του ευρώ το 2001 και είναι ένα ασύντακτο κράτος που πρέπει να πάει στην Παγκόσμια Τράπεζα. Δεν είναι ασύντακτο κράτος η Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι ένα κράτος που έχει προβλήματα όπως όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Έχουμε προβλήματα διαφθοράς, ας πούμε; Έχουμε ναι. Αλλά αν δείτε πίσω από κάθε σκάνδαλο στην Ελλάδα ποιος υπάρχει, θα διαπιστώσετε δυστυχώς ότι υπάρχει συνήθως μια μεγάλη γερμανική εταιρία, η Siemens, η Ferrostahl, η MAN, η Daimler Chrysler... Άραγε, ποιος είναι αυτός που έχει το πρόβλημα; Γιατί το έχουμε μόνο εμείς; Το είχαμε και εμείς, αλλά το αντιμετωπίζουμε. 
Υπάρχει πολύ σοβαρό ζήτημα να καταλάβουμε ότι η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ, στη ζώνη του ευρώ, το 2001 με μια ελαστική ερμηνεία των στοιχείων για να μπει η Ιταλία. Γιατί η Ιταλία είχε χειρότερα στοιχεία από την Ελλάδα. Όλες οι χώρες έχουν εφαρμόσει διάφορους κανόνες υπολογισμού του ελλείμματος και της βιωσιμότητας του χρέους τους. Για ποιο μέγεθος του ελληνικού δημοσίου χρέους μιλάμε; Το ελληνικό δημόσιο χρέος σε απόλυτους αριθμούς είναι 330 δισ. ευρώ. 
Οι τρεις μεγάλες χώρες της ευρωζώνης έχουν συνολικά δημόσιο χρέος 7 τρισ. ευρώ! Οι χρηματοδοτικές ανάγκες είναι τεράστιες. Εάν υπάρξει ένα πρόβλημα χρηματοδότησης μια μεγάλης χώρας υπάρχει απειλή για την ύπαρξη του κοινού νομίσματος. Εμείς είμαστε αναμφίβολα συστημικό πρόβλημα, όπως κάθε χώρα της ευρωζώνης, αλλά θυμηθείτε λίγο τα απόλυτα μεγέθη που είναι πολύ περιορισμένα σε σχέση με αυτό που είναι η ευρωζώνη ως όγκος δημοσίου χρέους. 
Άρα λοιπόν αντιλαμβάνεστε ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε πάρα πολλά προβλήματα τα οποία δεν είναι μόνο δικά μας προβλήματα - είναι και δικά μας, έχουμε τεράστια ευθύνη- αλλά είναι και προβλήματα στην πλάτη της Ελλάδας. Δηλαδή η Ελλάδα γίνεται το γήπεδο πάνω στο οποίο αναπτύσσεται ένας ανταγωνισμός αφανής ή εμφανής, θεσμικός, πολιτικός, οικονομικός και νομισματικός».



4. Complicity From the Bench

Habermas delivers SPD-critical speech at party conference


 Germany's attempt to recreate Europe in its own image in the wake of the euro crisis was seriously harmful to the European project, argued philosopher Jürgen Habermas in an address to SPD-party thinkers this weekend. A newly-released report illustrates just how little Germans understand the policies that have led to Germany's economic success, undermining the country's accepted crisis narrative.

Sigmar Gabriel looked miserable on Sunday. The Social Democratic Party leader had invited German philosopher Jürgen Habermas to address his party think-in in Potsdam, near Berlin. But instead of encouraging words for the party's return to office, Habermas delivered a scorching attack on Germany's handling of the euro crisis.
In a calm 30-minute address, the 84-year-old Habermas, considered one of Germany's leading public intellectuals, tore strips off his SPD hosts for supporting Chancellor Angela Merkel from the opposition benches in the last term, underpinning a flawed analysis of the euro crisis and Berlin's "mean-spirited" response.
Habermas is never easy to listen to at the best of times, but this attack on mainstream German thinking in the euro crisis was powerful stuff.
Just as interesting was how domestic media outlets ignored, misunderstood, or deliberately misrepresented the target of his critique: Germany.
In simple terms Habermas, for decades a leading proponent of deeper European integration, warned that Germany had made a mistake in its diagnosis of the causes of the euro crisis and had demanded a flawed prescription that could seriously damage or even kill off the European project.
He pointed to three holes in Berlin's euro crisis narrative.
First, Germany labelled the euro turbulence as a "sovereign debt crisis" in euro periphery countries. This framing, adopted early on by Merkel and many media outlets, argues that periphery euro states required a radical fiscal diet and social reforms to counteract lagging competitiveness and borrowing too much cheap money in the euro's first decade. Only then, goes the argument, could crisis countries expect financial solidarity from the eurozone core, led by Germany.
Habermas pointed out that this argument was flawed, as many crisis countries, such as Ireland, were brought down by "developments in private debt and not, as claimed, the budgetary policies of the (respective) government."
Second, armed with its flawed reading of the crisis, he said, Berlin used its economic and political might to ram through rescue measures. This happened not via traditional EU decision-making channels, the so-called "community method," but via intergovernmental deals at a "self-empowered" European Council – where EU leaders meet and where Merkel is first among equals.
Third, having secured reform treaties and rescue structures outside EU law, smashing much diplomatic porcelain in the process, Habermas said Berlin then disowned the "consequences of one-sided austerity politics" it demanded.
So what does this mean for the future? Habermas is not optimistic. Germany needs to forego its "technocratic, intergovernmental" approach which "treated national governments and citizens like underage children," he argued, or else watch the diminishing appetite for closer European integration evaporate entirely.
Berlin needs to learn anew, he asserted, that getting its own way in Europe has caused more problems than it has solved. In short, the federal government has assumed a "hegemonic position in Europe that ... has created an explosive situation."
The German thinker's warnings were given further credence by a new study that explodes as myth the claim that decade-old economic and social reforms were a magic formula for the German economy and a cure-all for others in Europe.
The study in the Journal of Economic Perspectives said the reforms "were not central or essential in the process of improving the competitiveness of German industry."
Labor unit costs were already dropping – and competitiveness rising – long before Germany's 2003 reforms.
Instead, the report's four authors, three of whom are Germany-based economists, credit autonomous wage-setting practices that allow social partners to react quickly and locally to changed economic circumstances.
Though working separately from Habermas, the economists underscore his warning of Germany using its own experience, its own economic tradition, and its own reforms as a template to be imposed on countries with very different structures, problems, and economic thinking.
This all makes for encouraging reading after a euro crisis debate that passed in Germany with widespread agreement on cause and effect. Challenges to agreed narratives are always welcome, but it is probably too late to reset public opinion.
For good or ill, the German-inspired foundations of Europe's future have been poured by the last Merkel administration, with SPD support. Now in office, the SPD has given no indication they want to roll back anything demanded by Berlin in the last four years.
It is trapped between its demand for a greater balance of stimulus and austerity measures in Europe and its domestic demand that German taxpayers not be hit for any further crisis costs.
Of late, particularly in the recent election campaign, the latter message has drowned out the former. Leading SPD politicians have done little to counter the widespread belief that German bailout contributions were not transfers of hard cash never to be seen again, rather than loans that are being repaid with interest. This misrepresentation fed a German prosperity chauvinism narrative. Amplified by influential sectors of the German media, crisis countries were portrayed as slatternly "debt sinners" who overdid it in the good times and must now do their penance – or reform "homework" – along German lines.
This narrative, now set in many German minds, will not be challenged by the SPD, even if it means allowing a dangerous seed of mutual resentment to take root in the fertile soil of the European project.
A century after Europe's descent into nationalist disaster and 200 years after the SPD was founded, it has fallen to a lone 84 year-old German philosopher to warn of the "unspeakable" social consequences of the "investor-friendly" politics demanded by Berlin in the euro crisis.
"It is not in our national interest," Habermas warned SPD politicians, "to fall back into the hegemonic position that paved the way to two world wars and was only overcome through European unification."
DEREK SCALLY, 
Germany correspondent for The Irish Times.
https://ip-journal.dgap.org/
en/blog/berlin-observer/complicity-bench