"Ολα πρέπει να φαίνονται στη ζωγραφιά" (*)

(...) 
Μεγάλο ενοίκιο πληρώνουμε για την καταστροφή μας.
 Ακόμη και ολομόναχοι, θα καταστρεφόμασταν πιο ηδονικά, ωσάν τα Σόδομα: γλεντώντας, με μια συμφορά στο δοξαπατρί. 
(...)
 Δυό χρόνια μετά, οι φόβοι μου, πολλές φορές δηλωμένοι, διογκώθηκαν. Χρωστάμε κέρατα και δίνεται ένα δήθεν περίσσευμα που  η κυβέρνηση το αποτιμά σε προσωρινή  διανομή ψήφων υπερ αυτής.
(...)
 Αν την χώρα κυβερνούσαν ορκισμένοι απατεώνες, δεν θα άφηναν ποτέ αυτό το «τεχνικώς νόμιμο» χάλι να διαλύσει τα πάντα.Ακόμη και το 1942, είτε με μαυραγορίτες, είτε με χιτλερικούς, είτε με λεφτά που κουβαλούσαν με το χειράμαξο ,κατάφεραν να κόψουν τους θανάτους απο πείνα!
(...)


(*)Θησαυρισμένη από τον Σεφέρη φράση του Θεόφιλου (1933)

Ήταν ,λέει ,ένας μορφονιός σε μια μηλιά, κι έκλεβε μήλα. Μια κοπελιά του λέγει να κατέβει αμέσως από το δέντρο της. Εκείνος ατάραχος συνεχίζει και την απειλεί πως θα μουντάρει επάνω της .Κι εκείνη του απαντά: Εμ κλέφτης, εμ ψεύτης.


 Μεγάλο ενοίκιο πληρώνουμε για την καταστροφή μας. Ακόμη και ολομόναχοι, θα καταστρεφόμασταν πιο ηδονικά, ωσάν τα Σόδομα: γλεντώντας, με μια συμφορά στο δοξαπατρί.
 Πριν τις εκλογές του 2012, τέτοια εποχή, άκουσα διαγωνίως τον Τόμσεν σε εκλεκτά αποσπάσματα εκ της Ευρωβουλής, στην τηλεόραση, κρατώντας Ψελλό, διαβάζοντας για Θεσσαλονίκη και χαζεύοντας φωτογραφίες του Εμπράρ. Δηλαδή άοσμος, άκαπνος και άσκοπος. Φλυαρούσαμε περι κρίσης, αλλα ο Εμπράρ, Εμπράρ.


 Πριν καταλάβω ποιος ήταν ,ψιθύρισα: «να ένας ψευταράς».
 Ήταν ένας ζορισμένος άνθρωπος που έσπαζε την τάξη των χεριών του και κάλυπτε με εγγεγραμμένες εν κύκλω κινήσεις το πονεμένο κεφάλι του. Κοίταζε, στραβά τοποθετημένος, προς κάποιο αόρατο προεδρείο.
 Ήταν λίγων δευτερολέπτων εικόνες. Κι έλεγε παλούκες, σοφίσματα, παλαβομάρες, γεννημένες υβριδικά σε κλειστά δωμάτια ,προϊόντα αλληλοθαυμαζομένων εγκεφάλων.
 Είπε πως οι μισθοί στην Ελλάδα μετά το 2000 ανέβηκαν 60% ενώ της Ευρώπης λιγότερο. Θυμήθηκα την δεκαετία μετά τον Μητσοτάκη και το Μάαστριχτ όπου ένας όρος ακουγόταν στην Ελλάδα: η σύγκλιση. Είμαστε στο 60, στο 70% του ευρωπαϊκού κεκτημένου, και σε δέκα χρόνια θα έχουμε συγκλινει. Αυτό έλεγαν, κι αυτό έκαναν. Το έλεγαν οι Ευρωπαίοι, το έλεγαν οι Έλληνες. Και το έλεγαν σε μας και σε όλους.
Κανένας δεν αναρωτήθηκε άραγε πως γινόταν  σύγκλιση; η έλεγαν πως είναι ζήτημα του κάθε κράτους;
Οσο για τις Βαλκανικές χώρες που έχουν πέντε φορές κατω τα  μισθά των, το ήξεραν οι Ευρωπαίοι εξαπανέκαθεν, γι αυτό και έπεφταν σαν τις κάργες να τους παίρνουν τις δουλειές ακόμη και από τα εν σταλαγμώ προγράμματα με τα οποία τους ελεούσαν.


 Αυτό που έπρεπε να κάμει ο Τόμσεν και το μάγμα που το είπαν τρόικα, ήταν απλό, ήταν ένα και ήταν όντως σκληρό: να ξεχάσει τα εντόπια παραληρήματα και τις παιδικες δικαιολογίες να παίξει τον Βαν Φλητ ή τον Πιουριφόι, να σπάσει την σπονδυλική στήλη της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής και να μειώσει το κράτος, αλλά πάντα σε όφελος κάποιου τομέα. Ας τον μισούσαν μετα λόγου γνώσεως. Εξάλλου, όπως οι προενεργήσαντες στρατιωτικως και διπλωματικως εν μέρει μόνον πέτυχαν στόχους! Ζητώντας το ένα δέκατο απο αυτά που ζητήσανε εντέλει οι υπάλληλοι της συμφοράς. Σάματι ΄τωρα θα τα πάρουν;
 Δεν υπάρχει ,βλέπετε ,μόνον δημόσιος και ιδιωτικός τομέας! Υπάρχει η ασφαλιστική δικλείδα της άρρωστης ελληνικής αυτοδιοίκησης και ένα ευλογημένο έργο θα ήταν στείλουν τα υπουργεία και το προσωπικό τους να ίπτανται ολημερής με αεροπλάνα και όσο πετούσαν, να επιλέξουν το ένα τρίτο του Δημοσίου, το καλύτερο ,να φτιάξει καλές περιφερειακές υπηρεσίες.Μόνον αυτές χρειαζόμαστε, αν δεν το πήρατε χαμπάρι. Επίσης κατά δύο τρίτα λιγότεροι υπάλληλοι δεν σημαίνει απολυσεις των δύο τρίτων.
Συχνάκις υποστήριξα πως πρέπει να φύγουν απο το Δημόσιο, κι ας πληρώνονται! είναι δυό φορές φτηνότερα! κι αν μου αραδιασετε νούμερα που δείχνουν πως τότε θα καταστρεφόμασταν, ανήκετε σε αυτους που πιστεύουν πως το 1+1 ισουται με το 234-232, εξίσωση στην οποία είμαι απολύτως αντίθετος.
Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Το μυστικο είναι πως το σύμβολο "ίσον"(=) είναι διαφορετικό ως ποιότητα .Άλλη ισότητα κρύβει να φας ένα μήλο τώρα κι ένα αύριο, κι άλλη ισότητα μεσολαβεί κρατώντας ένα μπολακι  και ζητώντας να βάλεις μέσα 234 μήλα, και μετά να αφαιρέσεις τα 232. Ετσι γίνεται η πούλπα. Ετσι έγινε η Ελλας!


 Υπάρχει επίσης η συνεργασία με ξένες δημόσιες υπηρεσίες. Μη ντρέπεστε , σύμμαχοί μας είναι! Οταν ο στρατηγός Εϋντού μας έφτιαξε αξιόμαχο στρατό, πριν τους Βαλκανικούς, δεν ήταν ρεμπεσκές μισθοφόρος σε αγνώστων συμφερόντων προτεκτοράτο. Δεν ήταν ιδιώτης!
 Από τη στιγμή που το βαθύ κράτος ήταν ανίκανο να διαθέτει υγεία, παιδεία, κοινωνική πολιτική,έπρεπε ο σοφός  να βοηθούσε στην δημιουργία ενός άλλου ,πιό επιφανειακού και εκδρομικού κράτους, κι όχι να οδηγηθουμε από τηνδημόσια αμάκα στην ιδιωτική αμάκα και στο τέλος στην ευρωπαϊκή υπεραμάκα.
 Στόχος έπρεπε να ήταν οι Έλληνες να καζαντήσουν και οι φτωχοί Έλληνες να αντέξουν, προσφέροντας πάντως οι πάντες επι έναν αιώνα  είδη κιγκαλερίας ,αβγά Τουρκίας, μονοπώλημένα είδη και βενζίνη γιά τσακμάκια στους δανειστές. Μόνο που γιά να υπάρχει περίσσευμα,έπρεπε να μη υπάρχει αυτή η φτώχεια. Στοιχειώδες, Γουότσον Τόμτσον. Δεν είμαστε η χώρα του Ανω Βόλτα που τα μηχανεύματά σας πιάνουν! (Αυτό δεν το λέγω για καλό, αλλά λίγοι θα το πιάκουν)


 Πάνω απ΄όλα, και κυρίως ,να κοβόταν μαχαίρι αυτή η φρεναπάτη που οι Έλληνες  πολιτικοί ονομάζουν «ανάπτυξη» και περιέχει: πανάκριβες και άστοχες μελέτες, λάθος εφαρμοσμένες ,συμπεράσματα επιτροπών και συμβουλίων που μοιάζουν εκθέσεις πρώτης δημοτικού, ανακτίσεις διαφόρων πέρα για πέρα άχρηστων μεγαθηρίων που ενισχύουν μόνον την έννοια της ιδιαίτερης πατρίδας και σφαγή σε επιδόματα και πλασματικές υπερωρίες υπέρ του ενιαίου μισθού ή κόλπων για να υπάρξει Δημόσιο.
 Και το ολέθριο, πολυτελές και μέσα στην συνένοχη διαφθορά ΕΣΠΑ να τοαρνηθούν τελείως οι Ελληνες, παίρνοντας ,όσο γινόταν και άν, χρήματα μόνον απο την Ευρώπη των περιφερειών και τα αγροτικά, που απαιτουν μετρήσιμο έργο, αλλά βέβαια, όχι με ελληνικές εποπτεύουσες αρχές. Πλάκα θα παθαίναμε σήμερα, βλεποντας, χωρις παιχνιδάκια με τις απολύσεις, πόσο θα καλυτέρευε η κατάσταση.


 Ένα έχει σημασία. Ένας προφανής Καιάδας:
 Αν η Ελλάδα γλυτώσει από τους υπαλλήλους, θα κυβερνήσουν οι αμείλικτοιέμποροι. Και αν εξοντωθουν κι αυτοί ,θα κυβερνήσουν οι κατ΄ονομα  αμείλικτοι φασίστες.
 Αυτό που θα «γλυτώσει» (φέξε μου και γλύστρησα) από μισθούς και επιδόματα, θα το φάνε οι έμποροι κερδοσκοπώντας όπως ξέρουν από τον καιρό του εμπόρου της Βενετίας. Και μετά θα κυβερνήσουν τελείως οι πτωχευμένες τράπεζες διότι οι φασίστες δεν κυβερνούν: ασχολούνται χαλαρά.
 Αυτά είναι μονόδρομος και η Ευρώπη της Μέρκελ και του Ολαντ τα δέχονται ως υβρίδια της δικής τους πρωτόγονης περιόδου
.Απεναντίας, εάν η Ελλας αφήσει τα σάπια και μετατραπεί σε αυτό που ήξερε καλύτερα από όλες τις δεξιότητες ,δηλαδή να βγάζει λεφτά από το εξωτερικό εμπόριο και τους άδηλους πόρους, μετανάστευση, εφοπλιστικά και τουρισμό και την ιθαγενή παροχή καλών υπηρεσιών, με μικρό βαθύ κράτος και εύθυμη διάθεση, χωρίς καλβινιστές ποδηλάτες και σωτήρες της συμφοράς, όλα θα ήσαν διαφορετικά.
Με επιλεγμένες περιοχές τεχνητής άνθισης της αγοράς ακινήτων.Και ελεύθερες ζώνες.
Χωρίς τις μαλακίες υπερβολες περι πολιτισμου και τουρισμου ωςατμομηχανής  βαρειάς βιομηχανίας.
 Ενώ το 2012,προετοιμάζοντας στυγνά την εξάρτηση απο μιά δανειακή σύμβαση, με ένα Σύνταγμα φλύαρο σαν εγκύκλιο και Νόμους περισσότερους από τους γλωσσομαθείς υπάλληλους και ανενεργούς χωρίς εγκυκλίους,  ο Τόμσεν εξήγησε με επαγγελματικά ψέμματα, την μαύρη αλήθεια: ότι η επιχείρηση «χρωστάει πολλά η Ελλας» θα προκαλέσει ένα κύμα ανόρθωσης και μεγαλείου των πιο αρνητικών δυνάμεων της χώρας.


 Δυό χρόνια μετά, οι φόβοι μου, πολλες φορές δηλωμένοι, διογκώθηκαν. Χρωστάμε κέρατα και δίνεται ένα δήθεν περίσσευμα που  η κυβέρνηση το αποτιμά σε προσωρινή  διανομή ψήφων υπερ αυτής.
 Οι βοήθειες και τα δάνεια, το ξέρουμε καλά, έχουν μια τύχη στην Ελλαδα:την τύχη των «παγωμένων πιστώσεων». Έτσι έλεγαν την χρεοκοπία στα χρόνια που ο Μέρτεν δικαζόταν στην Ελλάδα.
 Αυτά τα σκεφτηκα,βλέποντας το θέαμα μιάς κλειστής πλατείας  γιά την παρέλαση της 25ης και την εκτέλεση του άσματος «ας κρατήσουν οι χοροί» τηλεοπτικώς, που έχει τρεις φορές,τελείως λανθασμένα, την λεξη «αυτόνομος» στις νότες του.
 Αν την χώρα κυβερνούσαν ορκισμένοι απατεώνες, δεν θα άφηναν ποτέ αυτό το «τεχνικώς νόμιμο» χάλι να διαλύσει τα πάντα.Ακόμη και το 1942, είτε με μαυραγορίτες, είτε με χιτλερικούς, είτε με λεφτά που κουβαλούσαν με το χειράμαξο ,κατάφεραν να κόψουν τους θανάτους απο πείνα!


Συμπέρασμα έχουμε, φλύαρε;
 Ήταν λέει ένας μορφονιός σε μια μηλιά, κι έκλεβε μήλα. Μια κοπελιά του λέγει να κατέβει αμέσως από το δέντρο της. Εκείνος ατάραχος συνεχίζει και την απειλεί πως θα μουντάρει επάνω της .Κι εκείνη του απαντά: Εμ κλέφτης, εμ ψεύτης.

H εικόνα απο την ταινία του Weisz, Morgan , a suitable case for treatment  του 1966 σε σενάριο του Mercer, γιά έναν τύπο εμμονικό στους γορίλλες και στον Μarx. Είναι η τελευταία σκηνή του έργου.Τον έχουν κλείσει στο τρελάδικο και ασχολείται με την κηπουρικη. H Βανέσσα Ρεντγκρέηβ και οι γιατροί θεωρουν ότι είναι σε καλό δρόμο όταν ο φακός ανεβαίνει και ληγει σε αυτο το πλανο.

ΠΑΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ