Η εμφύλια αλήθεια

Η άλωση της Τροπολιτζάς

1.

Στις μεγάλες εκστρατείες, υπάρχουν αναλώσιμες μονάδες. Άσχετα με την εκπαίδευση και τη γενναιότητά τους, κάποια κρίσιμη στιγμή πρέπει να μπαζώσουν ρέματα με τα σώματά τους, να σταθούν ενάντια στον δρεπανηφόρο θάνατο, προκειμένου ο στρατηγεύων να ολοκληρώσει την απαραίτητη, κατ΄αυτόν, κίνηση.

2

Οι αιτιάσεις του κυρίου Νίκου Δήμου, δεν είναι τμήμα της συμβατικής Ιστορίας. Χωρίς να εκτιμώ ιδιαίτερα αρκετές ποικιλίες της τυπικής ιστορικής μεθόδου, τις σέβομαι πάντως παραπάνω από την  ερασιτεχνική τσαλαβούτα. H συστημική προσέγγιση έχει αλγεινά ανάπηρο ύφος, φωτοκουβελικής επίνοιας κουκουλώματα, προσκύνηση των υποσημειώσεων και μηχανικές στρώσεις από βιβλιογραφικό τίποτε, αλλά μπροστά στην τσαλαβούτα,αυτά μοιάζουν ζεστό καφεδάκι, έστω  μπαγιατεμένο σε καφενείο ορεινού χωριού, μετά από πεζοπορία σε λασπόβροχο.

3

Η ανακάλυψη του στυλ «εγώ θα σας τα πώ όλα και οι άλλοι είναι ξυλοσχίστες» είναι το βασικό καύσιμο για αρκετές μορφές κειμένων. Του απομνημονεύματος, του απολογητικού κειμένου, της προμελετημένης εφαρμογής στην ιστορία συγκεκριμένης φιλοσοφικής μεθόδου,όπως του νεοθετικισμού, του ρομαντισμού, του διαλεκτικού υλισμού.

4

Στα χρόνια μας και ως προς την επανάσταση του 21 ,διαβόητο έμεινε το έργο του Κορδάτου, που συνήθιζε σε ένα τυπικό ,στερεοτυπικό γεγονός να παρενθέτει τι ακριβώς κατά την γνώμη του έπραττε ή ένοιωθε «ο λαός». Ενίοτε τα ευρήματά του ήταν σημειακώς πειστικά.

5

Ακολούθησαν η οψιμη «οργισμένη» φάση του Κυριάκου Σιμόπουλου, "το 21 και η Αληθεια" του Σκαρίμπα, ο Βασίλης Ραφαηλίδης και αρκετοί πεπεισμένοι αντικληρικαλιστές, λιμπεραλιστές, και λοιπά, που άλλοι μεν έγραψαν ιστορικές πραγματείες (όπως ο Τάσος Βουρνάς) ενώ άλλοι , δοκιμιακά και εκλαικευτικά ,ο  Μάργαρης, ο Δήμου, τόσοι και τόσοι, ασχολήθηκαν με «αποκαλύψεις».

6

Η γενική θέα του στρατοπέδου ενάντια στην "εθνοσχολική" ιστορία: Η Ιστορία είναι στρεβλά τοποθετημένη. Ειδικές και γενικές σκοπιμότητες συνέβαλαν να μη μαθαίνουμε μήτε την τύφλα μας. Τι κάνει το σχολείο; τι κάνουν οι γονείς; Ακόμη και τηλεοπτικές εκπομπές είδα, όπου ο Μάργαρης, ο Δήμου και άλλοι «αποκάλυπταν αλήθειες κρυμμένες».

7

Αλλά  κρυμμένες αλήθειες που εμφανίζονται ωσάν αποκαλύψεις της Νικολούλη, δεν γίνονται ποτέ κτήμα της πανελληνιας Αφήγησης.

8

Καπάκι σε αυτά μια διαδεδομένη και βλακώδης άποψη, τυπικά προτεστάντικη: για να ηρεμήσουν οι αντιθέσεις μεταξύ γειτόνων λαών, πρέπει να επιμένουμε σε αυτά που μας ενώνουν. Είναι βαλκάνιοι; Αλάτι και ψωμί. Είναι Τούρκοι; η λέξη «αρκαντάς» και η φάση πακέτο «οι λαοί δεν φταίνε, αλλά οι κυβερνήσεις».Και συγγραφή βιβλίων ιστορίας που δεν πολυέχουν σφαγές και παρόμοια.

9

Αποτέλεσμα : εξέγερση του εθνικισμού σε πεδίο όπου διαθέτει τυπική, ωμή υπεροχή. Εθνικισμός στα γεγονότα της «Φυλής» είναι εθνικισμός που τσιμπάει και 99% σε καθαρό δημοψήφισμα.

10

Η ιστορία κάθε λαού ,πόλης, ανθρώπων ή κτισμάτων, θρησκειών και λοιπών, στηρίζεται σε στοιχεία, σε επινοήσεις και σε συνδυασμούς τους, αλλά κυρίως υπηρετεί μια Αφήγηση. Δεκαετίες εκπαίδευσης και στερεοτύπων, μετά δυσκολίας έκαναν αποδεκτή τη λεγόμενη «εγκυκλοπαιδική μόρφωση» όπου εκπαιδεύεσαι να μαθαίνεις δρόμους αναγνωστικούς οι οποίοι ενίοτε περιέχουν και λεπτομέρειες.

11

Η Ιστορία τρέχει πίσω από μια Αφήγηση, αλλά η κοιτίδα της Αφήγησης είναι ο Μύθος. Δεν είναι η Ιστορία και δεν επιμένω παραπάνω σε αυτό.

12

Ο κύριος Νίκος Δήμου επιμένει να σημειώνει στοιχεία ιστορικά που καταλήγουν σε συμπεράσματα διαφορετικά από τις τρέχουσες ιστορικές αφηγήσεις σχολικής σκοπιμότητας. Γινόταν, γίνεται και θα γίνεται. Αλλά δεν είναι ουσιώδες αν έχει δίκιο σε όλα ή σε μερικά ή όχι.

13

Το πρώτο που προκαλεί είναι οργίλη συσπείρωση των αντιθέτων, συχνά ανακριβών, συχνότατα ανοήτων και ασυστάτων πεποιθήσεων για την Ιστορία. Γι αυτό και βγαίνουν διαπρύσιοι κήρυκες του Έθνους και των Παραδόσεων, μήπως και κόψουν την αργή προς το  «ποτάμι» σύναξη ψήφων.

14

Είναι τέτοια η εσωτερική θάλασσα βλακείας που μας κατέχει, ώστε ο αεροψεκασμός είναι μάλλον συντηρητική συλλογική ψύχωση.

15

Το δεύτερο που προκαλεί αυτός ο τρόπος και όλων των παλαιοτέρων, είναι πως καθώς δεν είναι ενταγμένος στην διαδικασία μιάς Αφήγησης, απ΄το ένα αφτί μπαίνει κι απ΄το άλλο βγαίνει. Διότι καμία πεποίθηση δεν αγγίζει αυτού του τύπου την εμπέδωση αν δεν έχει κάτι από την αίσθηση της σχολικής τάξης ,αν δεν έχει μοτίβο αποδεκτό στη σχολική τάξη.

16

Η εκπαιδευτική διαδικασία, ακόμη και στην τσουρούτικη ελλαδική εκδοχή της ,δεν έχει σχέση με την ψυχραιμία. Ξεκινάει από τις κατώτερες στιβάδες της ύπαρξης. Λαός όπου το αμόρφωτο κομμάτι του πιστεύει ενδόμυχα πως «για να το λέει η τηλεόραση, μάλλον συνέβη» δεν κρατάει μπόσικα μπροστά σε ένα κρυφό σχολειό ιστορημένο από έναν ζωγράφο της σχολής του Μονάχου και ένα ποίημα καμωμένο από τον Πολέμη, ενώ στις εκδρομές του συχνά υπάρχει η ταμπέλα "κρυφό σχολειό" σε κελλιά μοναστηριών και στη Ζαγορά.

17

Μιας μέρας κόπος είναι για έναν έμπειρο εκπαιδευτικό να συνάξει προσωπογραφίες και αντίτυπα από έργα του Ρήγα ,του Κούμα ,του Ψαλλίδα και άλλων δασκάλων επί οθωμανικής περιόδου και παράλληλα να σημειώσει σε ένα διάγραμμα που και πότε πιέστηκε ο τοπικός πληθυσμός να κόψει το σχολείο. Και να εξηγήσει τι χάλευε ο πατροΚοσμάς σε μη ισλαμικά εδάφη...

18

Και αυτά, να ενταχθούν χωρίς προκλητικότητα στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Με προφανή ελκυστικού ύφους παραθέματα. Μετά, μπροστά σε Λιακόπουλους και βιβλιέμπορους,η λογική εκπαίδευση ενός παιδιού θα κατισχύσει. Δεν υπάρχει επιστροφή στη ¨"μαυροφόρα απελπισιά".

19

Η εμμονή «ξέρω την αλήθεια» είναι μονόδρομος να χάνεις το δίκιο σου. Αλήθεια χωρίς Αφήγηση, είναι πόρισμα ανακριτή. Υπόκειται η στήριξή του σε αποδείξεις, σε δίκη, σε έφεση.

20

Ο αφορισμός της Επανάστασης  χωρις την έστω επιφανειακή του ερμηνεία, δεν αποτελεί στοιχείο. Όπως και οι σφαγές.Δεν υπάρχει αιματόμετρο και ηθικόμετρο. Δεν υπάρχει μία σου κι μία μου.Πενήντα χρόνια μετά τα ορλωφικά και τις σφαγές στον Μοριά, σφάχτηκαν οι Τούρκοι της Τροπολιτσάς. Αυτό είναι το γεγονός.

Και ακολούθησαν, μέσα σε πολεμου,ς ναυμαχίες, πειρατείες, εγωισμούς ,ξένα λεφτά και προδοσίες  σφαγές σε μεγάλες πόλεις των οθωμανών, σφαγές  στην Κάσο και στη Χίο, σφαγή στη Νάουσα.

21

Αν δε διδάξεις την σφαγή των Μηλίων και των Σαμίων, κανένας δεν θα πιστέψει τη σφαγή της Τροπολιτσάς.

22

Δεν υπαρχει βαθύμετρο στη βία. Χώνεσαι στο αίμα ως τα αιδοία κι όποιος ζήσει.

23

Και για έναν άλλον, πονηρό λογο: ο πίνακας του Ντελακρουά για την Χίο δεν έχει σχέση με το Κρυφό σχολειό. Κι αυτο είναι δουλεια του συγγραφέα του σχολικού και μια υπέροχη τελευταία εβδομάδα για την ιστορία στην έκτη δημοτικού. Να ειπωθουν οι γενικες παράγραφοι της Ιστορίας, το πλάνο και το πλανημένο ,η σφαγή και η γενοκτονία, η διαδοχή των γεγονότων, η λήψη εκ του ζητουμένου και άλλες ασθένειες ,η ευθύνη του ελληνικού κράτους και των άλλων εθνικων κρατών.

24

Κι αν η σφαγή της Τροπολιτσάς πέφτει βαρειά, ας διδαχτουν τα παιδια το μπούρδισμα του Οδυσσέως Ανδρούτσου και τι απέγινε ο στυγνός εκείνος Μουμούρης.

25

Ανεβαίνοντας στο βάθρο του τιμητή, ο Νίκος Δήμου αφήνει τα σκυλιά του διχασμού λυτά και πεινασμένα. Δεν υπηρετεί την αληθεια, αλλα τον εγωτισμό μου.

Επαναλαμβάνω: οι διανοούμενοι είμαστε η βάση της αγραμματωσύνης.

Για κάθε έναν «πνευματικο άνθρωπο» που απλως επισημαίνει, δημιουργεί ύφος και λέει θέσφατα, χίλιοι πελατες σπεύδουν στον Πλεύρη και στον Λιακόπουλο.

Στις Αφηγήσεις, δηλαδή.

26

Αν  ο Νίκος  Δήμου είχε τα κότσια, θα είχε ολοκληρώσει μια Αφήγηση. Μιά πειστική ¨καλύβα του μπαρμπα Θωμά". Γλυκειά,  πολυπλευρη, αυτή που θα ήθελε. Ωστε μαζί με άλλες αφηγήσεις, συντρόφων η αντιπάλων του, η παρουσα εκπαιδευτικη Αφήγηση να οδηγηθεί στην ανακύκλωση και στην αφάνεια.

27

Σήμερα δεν λέμε πλέον κάτι κολλυβάδικο ή για τον Αγαθάγγελο. Δεν πιστεύουμε πλεον πως  χειρότερη πράξη του Αλη είναι η κυρά Φροσύνη και δεν θεωρουμε τον Αλη πασά ένα έξυπνο κορόιδο

28

Οταν παιζεις στην Ιστορία τον ντετέκτιβ, πρώτα εσένα θεωρουν δολοφόνο της. Και δεν είσαι ο πρώτος άσχετος που μπουζουριάζουνε και καταδικάζουνε. 

29

Ο μόνος τρόπος να υπάρξει η Αληθεια, είναι να παρενδυθεί ως εύπεπτο ψεύδος, όπως όλες οι ανοήτες γνώμες που θεωρουνται εθνικά ταμπούρια.

30

Ενας άνθρωπος που έχει συνείδηση διδασκάλου του Γένους, σπέρνεται σε μικρά ασήμαντα ζητήματα στο χωράφι του Γένους και δεν στήνει τσαρδάκι με θέα στα πελάγη.

Πάνος Θεοδωρίδης
http://www.thegreekcloud.com/blogs/blog.php?pg=3&uid=3&id=255#.UzL7NPl_u9V