Τσιμέντο να γίνει !

Σκίτσο του ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ


Δίνουν γη και... αιγιαλό 

Μπάζωμα ακτών και νομιμοποίηση αυθαιρέτων προβλέπει το νομοσχέδιο

Σε... φουτουριστικό θρίλερ παραπέμπει το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό και την παραλία, του οποίου η διαβούλευση ολοκληρώθηκε, αλλά αναμένεται να οδηγηθεί στη Βουλή προς συζήτηση και ψήφιση μετά τις ευρωεκλογές, σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής ενδείξεις. Ωστόσο, ήδη έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους σημαντικές αντιδράσεις κατά του συγκεκριμένου νομοθετήματος, που προβλέπει το μπάζωμα του αιγιαλού και της παραλίας και τη νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών. Οι ρυθμίσεις αυτές, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, θα επιφέρουν μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στο τουριστικό προϊόν της χώρας.

Ειδικότερα, το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών προβλέπει την παραχώρηση, μέσω διαγωνισμού, της απλής χρήσης (π.χ., λειτουργία αναψυκτηρίου ή ξαπλώστρες) του αιγιαλού και της κοινόχρηστης παραλίας για την εξυπηρέτηση λουομένων ή την αναψυχή του κοινού. Μια επιχείρηση, δηλαδή, εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής, καθισμάτων, ομπρελών ή ένα αναψυκτήριο θα μπορεί να κάνει χρήση του αιγιαλού και της κοινόχρηστης παραλίας. Επίσης, στο σχέδιο νόμου δεν υφίσταται η απαγόρευση της παραχώρησης έκτασης μεγαλύτερης από 500 τ.μ., ούτε καθίσταται υποχρεωτική η δημιουργία ελεύθερων ζωνών 100 μέτρων.

Εάν το σχέδιο νόμου περάσει από τη Βουλή, ο κίνδυνος να μετατραπούν οι παραλίες σε prive χώρους για λίγους είναι τεράστιος. Και αυτό, επειδή προβλέπεται η επιχωμάτωση (μπάζωμα) του θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρήσεων που ασκούν σε γειτονική με τον αιγιαλό έκταση επιχειρηματική δραστηριότητα. Για να πραγματοποιηθεί αυτό, απαιτείται οι συγκεκριμένες επενδύσεις, που αφορούν κατά βάση υπερπολυτελή θέρετρα, να έχουν ενταχθεί στο θεσμικό πλαίσιο των Στρατηγικών Επενδύσεων ή να διαθέτουν εγκεκριμένο χωροταξικό σχέδιο (ΕΣΧΑΔΑ ή ΕΣΧΑΣΕ).

Παράλληλα, προβλέπεται απλώς η ύπαρξη «όρων χρήσης που να διασφαλίζουν την πρόσβαση του κοινού, ύστερα από αιτιολογημένη στάθμιση των συμφερόντων που εξυπηρετούνται ή βλάπτονται». Δεν θεσμοθετείται, δηλαδή, ρητά η πρόβλεψη για υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό, ενώ δεν απαγορεύεται η παραχώρηση της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.

Ένα από τα πλέον προβληματικά σημεία, που αναμένεται να προσκρούσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αφορά τη νομιμοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών που υπάρχουν στην παραλία και στον αιγιαλό.

Ως προϋπόθεση έχει τεθεί αυτές να εξυπηρετούν δημόσιους, κοινωφελείς, ερευνητικούς ή επιχειρηματικούς σκοπούς και η παραχώρηση να κρίνεται απολύτως απαραίτητη για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη διευκόλυνση της δημιουργίας μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικό σκοπό, θα επιτρέψει στις παράκτιες ξενοδοχειακές μονάδες να επεκτείνουν μόνιμα τις εγκαταστάσεις τους στη ζώνη από την παραλία έως και τη θάλασσα.

Πόλεμος στα κύματα
Είναι η τέταρτη φορά σε διάστημα έντεκα χρόνων (!) που το υπουργείο Οικονομικών επιχειρεί να φέρει στη Βουλή νομοσχέδιο για τη χρήση του αιγιαλού. Κανένα πόνημα δεν έφτασε μέχρι την Ολομέλεια: Όλα σκάλωναν στις σφοδρές αντιδράσεις που ξεσήκωνε η άρση των απαγορεύσεων.

Ως φαίνεται, την ίδια τύχη θα έχει και η νέα απόπειρα του σημερινού ΥΠΟΙΚ. Λίγες ώρες μετά τη νέα ανάρτηση του νέου νομοσχεδίου για... νέα δημόσια διαβούλευση, ήρθε το πρώτο ηχηρό «όχι» από τη βουλευτή της Ν.Δ. Φωτεινή Πιπιλή. Η οποία το χαρακτήρισε δημοσίως χθες... «τέρας» και προειδοποίησε ευθέως ότι δεν πρόκειται να το ψηφίσει.

Κατά τις πληροφορίες, έρχονται κι άλλες αντιδράσεις από την οριακή πλειοψηφία (152 βουλευτές), οπότε περιθώρια υπερψήφισης δεν διαφαίνονται.

Κατά την κυβέρνηση, το νομοσχέδιο έχει προγραμματιστεί «για μετά τις ευρωεκλογές».

Σημειώνει, επίσης, ότι οι ρυθμίσεις του αφορούν ένα «μεταβατικό πλαίσιο» ενός έτους, διότι εντός του 2015 «θα γίνει εξαρχής και ολοκληρωμένη συζήτηση» για τον αιγιαλό. «Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού», είναι ο (ενδοκυβερνητικός) αντίλογος, αποδεικνύοντας ότι ο πόλεμος στα κύματα μόλις ξεκίνησε...


 Δημήτρης Δελεβέγκος, Μαρίνα Μάνη 

11-5-2014

ΠΗΓΗ:
http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=4363464&nid=2012152
 


΄Οπου σκάει το κύμα… πωλητήριο



(...)



"Με το επίμαχο νομοσχέδιο που προωθεί εσπευσμένα η κυβέρνηση:


Νομιμοποιούνται συλλήβδην όλα τα αυθαίρετα, κυρίως ξενοδοχεία και χώροι αναψυχής, που λειτουργούν στην παραλία. Η προωθούμενη διάταξη έρχεται σε αντίθεση με τον νόμο 4178/2013 του υπουργείου Περιβάλλοντος που ορίζει ότι οι παρανομίες αυτής της κατηγορίας εξαιρούνται σαφώς από τις διαδικασίες τακτοποίησης αυθαιρέτων. Σε εφαρμογή του νόμου, έχει ζητηθεί από τις περιφέρειες να υποβάλουν στοιχεία με τα αυθαίρετα κτίσματα που έχουν εντοπιστεί στη ζώνη αιγιαλού, ώστε να ξεκινήσουν οι κατεδαφίσεις. Εχουν υποβληθεί εκθέσεις από την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα, που αφορούν πάνω από 17.000 περιπτώσεις που έχουν χαρακτηριστεί τελεσίδικα «κατεδαφιστέες». Πηγή του υπουργείου μάς αποκάλυψε ότι μετά τη δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου για τον αιγιαλό, οι περιφέρειες σταμάτησαν να ασχολούνται με το θέμα, ενώ είναι πιθανόν να αχρηστευτούν και τα στοιχεία που διαβιβάστηκαν!

Καλύπτονται, με το επίμαχο άρθρο 15, ακόμα και παρανομίες που έχουν γίνει «χωρίς να υφίσταται παραχώρηση της χρήσης», δηλαδή σε καταπατητές δημόσιας γης! Υπάρχει βεβαίως διάταξη που επιβάλει πριν τη νομιμοποίηση την έγκριση περιβαλλοντικών όρων. Ωστόσο, για μεγάλης κλίμακας κτίρια ή εγκαταστάσεις παρέχεται πενταετής (!) περίοδος χάριτος για την έκδοση της σχετικής απόφασης.

3 
Επιτρέπεται η επιχωμάτωση της παραλίας «για την εξυπηρέτηση όμορων επιχειρήσεων» και ειδικά αυτών που θα χαρακτηριστούν στρατηγικές επενδύσεις. Με άγνωστα κριτήρια προβλέπεται το μπάζωμα 5 τετραγωνικών για κάθε ξενοδοχειακή κλίνη! Οι «φωστήρες» του νομοθετήματος παρέλειψαν πάντως να προβλέψουν συντελεστή και για… τραπεζοκαθίσματα. Στο ίδιο άρθρο (άρθρο 13) επιβλέπονται επιπλέον παραχωρήσεις θαλάσσιου ή λιμναίου χώρου σε επιχειρήσεις, για να κατασκευάσουν πλωτές εξέδρες με επιφάνεια έως 150 τετραγωνικά και πάρκα αναψυχής έως 1.500 τετραγωνικά.Επιτρέπεται η επιχωμάτωση της παραλίας «για την εξυπηρέτηση όμορων επιχειρήσεων» και ειδικά αυτών που θα χαρακτηριστούν στρατηγικές επενδύσεις. Με άγνωστα κριτήρια προβλέπεται το μπάζωμα 5 τετραγωνικών για κάθε ξενοδοχειακή κλίνη! Οι «φωστήρες» του νομοθετήματος παρέλειψαν πάντως να προβλέψουν συντελεστή και για… τραπεζοκαθίσματα. Στο ίδιο άρθρο (άρθρο 13) επιβλέπονται επιπλέον παραχωρήσεις θαλάσσιου ή λιμναίου χώρου σε επιχειρήσεις, για να κατασκευάσουν πλωτές εξέδρες με επιφάνεια έως 150 τετραγωνικά και πάρκα αναψυχής έως 1.500 τετραγωνικά.

4
Καταργούνται στην ουσία οι ελάχιστες προβλέψεις που υπάρχουν σήμερα για ελεύθερες παραλίες χωρίς ομπρέλες και ξαπλώστρες. Οι ζώνες πρόσβασης του κοινού μετατρέπονται σε… διαδρόμους, αφού το πλάτος τους μειώνεται στα 30 μέτρα, έναντι 100 μέτρων που ισχύουν σήμερα και θεωρούνται ανεπαρκείς για την εξυπηρέτηση των λουομένων.

5 
Περιορίζεται το πλάτος της παραλίας από τα 100 στα 50 μέτρα, το οποίο στην πράξη μπορεί να είναι και μικρότερο, αφού μέσα σε αυτή τη στενή λωρίδα επιτρέπεται να διανοιχτούν δρόμοι για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών. Ειδικά στις παραλιακές περιοχές, που -στο παρελθόν και πιθανόν χωρίς την τήρηση των πολεοδομικών κανόνων- έχουν ενταχθεί στο σχέδιο, η γραμμή παραλίας τοποθετείται στα όρια του σχεδίου πόλης και στην πράξη μπορεί να μειωθεί σε λίγα μέτρα. Στα ιδιωτικά νησιά η χάραξη της γραμμής επαφίεται στην… καλή θέληση του ιδιοκτήτη τους.

6
Ετοιμάζεται «πάρτι» με τον λεγόμενο παλιό αιγιαλό, την έκταση της ξηράς που έχει προκύψει από τη μετατόπιση της γραμμής του αιγιαλού προς τη θάλασσα, λόγω φυσικών φαινομένων. Πρόκειται για γη που -σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία- ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου. Με τη νέα ρύθμιση (άρθρο 7) ανοίγει ο δρόμος για την κατοχύρωση δικαιωμάτων από ιδιώτες. Επιπλέον, καλύπτονται και γήπεδα που δεν είναι άρτια και οικοδομήσιμα και τα οποία προσαρτώνται σε όμορες ιδιοκτησίες, με αδιευκρίνιστες διαδικασίες και κατά παρέκκλιση των διατάξεων.

7 
Ανατίθεται στο Κτηματολόγιο η χάραξη των γραμμών αιγιαλού και παραλίας. Αναφέρεται μάλιστα ότι η διαδικασία πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε ένα χρόνο. Αξίζει να σημειωθεί ότι σήμερα έχει γίνει χάραξη μόνον στο 8% των ελληνικών ακτών, το μήκος των οποίων φτάνει τα 15.000 χλμ.

8 
Χωρίζονται σε δύο «ταχύτητες» τα ποτάμια και λίμνες της χώρας, αφού σε λίγες περιπτώσεις προτείνεται να έχουν παρόχθια ζώνη προστασίας. Για τις φυσικές λίμνες τέθηκε, για άγνωστους λόγους, το όριο των 9.450 τετραγωνικών, με αποτέλεσμα να εξαιρείται ο βιότοπος του Καϊάφα με το «επιχείρημα» ότι έχει μικρότερη έκταση. Για τις τεχνητές λίμνες το όριο τοποθετείται στα 15.050 τετραγωνικά, παρ’ όλα αυτά εξαιρούνται οι λίμνες Θησαυρού και Πλαστήρα. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για τις περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ, αλλά και για τους μικρούς παράκτιους νησιωτικούς βιότοπους, που προστατεύονται από την ισχύουσα νομοθεσία."





Ο Στουρνάρας μοιράζει παραλίες 


Ο Γιάννης Στουρνάρας και η παρέα του, έχουν μια ιδιαίτερα επικίνδυνη αντίληψη: Ότι οι παραλίες της χώρας είναι ιδιωτική τους περιουσία. Με μια τέτοια αντίληψη έφεραν και ένα νομοσχέδιο που τους δίνει τη δυνατότητα να κάνουν ό,τι ακριβώς θα έκανε ένας ιδιώτης στην ιδιωτική του περιουσία. Να παραχωρούν, για επιχειρηματικούς σκοπούς, τις παραλίες της χώρας χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό, να καταργούν την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών, να επιτρέπεται η επιχωμάτωση (μπάζωμα) θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας. Και κάτι επιπλέον. Όσοι έχουν χτίσει αυθαίρετα κτίσματα σε αιγιαλούς και τα χρησιμοποιούν για επιχειρηματικές δραστηριότητες, να μπορούν να τα νομιμοποιούν!

Στα παραπάνω δεν υπάρχει ούτε μισή δόση υπερβολής. Το σχετικό νομοσχέδιο προβλέπει ακριβώς όλα τα προαναφερόμενα, όποιος θέλει μπορεί να το αναζητήσει και να πεισθεί. Το πρόβλημα είναι άλλο. Πως για όλα τα παραπάνω πρωτοφανή που προβλέπονται δεν έχουν ξεσηκωθεί ακόμα και οι πέτρες. Και στην προκειμένη περίπτωση, «πέτρες» θα έπρεπε να είναι όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι (ιδιαίτερα περιοχών με παραλίες), όλα τα κόμματα, όλοι οι περιφερειάρχες, ολόκληρη η κοινωνία.

Αν δεν το έχουμε αντιληφθεί, το νομοσχέδιο αυτό μπορεί να δημιουργήσει φρικαλέες καταστάσεις. Φανταστείτε έναν επιχειρηματία, ο οποίος κλείνει μια ολόκληρη παραλία, χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό, βάζει ό,τι νομίζει σ' αυτήν (ομπρέλες, ξαπλώστρες, μπαρ κ.α.) και σε οποιονδήποτε δεν θέλει να τον πληρώσει, απαγορεύει την πρόσβαση στην παραλία. Ουσιαστικά το κράτος, μεταβιβάζει τις παραλίες σε επίδοξους επιχειρηματίες. Τους δίνει αυτό που αποτελεί δημόσια περιουσία και αποκλείει τους πολίτες που δεν θέλουν να κάνουν τον επιχειρηματία πλούσιο ή επιθυμούν να απολαμβάνουν μια παραλία χωρίς επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Έως τώρα, παραλίες υπό κατάληψη από επιχειρηματίες υπήρχαν και υπάρχουν. Και πολλές φορές, οι επιχειρηματίες αυτοί είτε σε συνεννόηση με δημάρχους ή χωρίς αυτήν, επέκτειναν τις δραστηριότητές τους (τις οποίες πληρώνουν ακριβά οι πολίτες), ακόμα και πέρα απ' όσα οι συμβάσεις τους με δήμους ή κράτος προέβλεπαν. Απαράδεκτο φαινόμενο, αλλά τουλάχιστον υπήρχε η δυνατότητα μιας σχετικής νομικής ή άλλης αντιμετώπισης των όποιων παρανομιών. Τώρα, με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, δεν θα υπάρχει η βάση μιας ατομικής ή συλλογικής αντίδρασης. Οι προβλέψεις του σχεδίου νόμου είναι σαφέστατες. Στην ισχύουσα νομοθεσία υπάρχει ένας περιορισμός στην παραχώρηση της έκτασης, να μην είναι δηλαδή μεγαλύτερη των 500 τ.μ., ενώ υπάρχει και υποχρέωση δημιουργίας ελευθέρων ζωνών 100 μέτρων. Με το σχέδιο νόμου, αυτά καταργούνται, κανένας περιορισμός, καμία υποχρέωση ελεύθερης ζώνης και πρόσβασης.

Αν ψηφιστούν αυτές οι διατάξεις μπορείτε εύκολα να κάνετε μια παράσταση στο άμεσο μέλλον και μια προσομοίωση της εικόνας που θα συναντάμε στις πιο όμορφες παραλίες της χώρας. Κατάληψη από επιχειρήσεις, "αλμυρό" εισιτήριο, κατασκευές στον αιγιαλό, συρματοπλέγματα και φράκτες που θα κρατάνε εκτός, όσους δεν θέλουν ή δεν μπορούν να πληρώσουν. Και στις κατασκευές στους αιγιαλούς, μην περιορίζετε τη φαντασία σας μόνο σε ομπρέλες, ξαπλώστρες, κακόγουστα μπαράκια. Αφήστε τη να δημιουργήσει εικόνες με κατασκευές κάθε είδους, ό,τι το μυαλό του επιχειρηματία ονειρευτεί. Και μάλιστα κατασκευές με μόνιμο χαρακτήρα. Οι διατάξεις του νόμου είναι και εδώ σαφείς. Διευκολύνεται η δημιουργία μόνιμων κατασκευών με μοναδική προϋπόθεση η παραχώρηση να κρίνεται από τον γενικό γραμματέα αποκεντρωμένης διοίκησης, απαραίτητη για την επίτευξη του επιχειρηματικού σκοπού. Να το πούμε πιο πρακτικά; Οι παράκτιες ξενοδοχειακές και άλλες μονάδες, μπορούν να επεκτείνουν μόνιμα τις εγκαταστάσεις τους στη ζώνη από την παραλία έως και τη θάλασσα. Τόσο απλά.

Είναι αλήθεια, πως από τη Μεγάλη Πέμπτη που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο νόμου έως τώρα, υπήρχαν κάποιες αντιδράσεις από κόμματα και κάποιους φορείς. Ωστόσο, θύμιζαν περισσότερο τις «συνήθεις αντιδράσεις», αυτές δηλαδή που γίνονται ως ενός είδους υποχρέωση. Ας βγάλουμε μια ανακοίνωση για να μην πουν ότι δεν μιλάμε. Ως εκεί. Και αυτό, έχει και την ερμηνεία του. Παράκτιες περιοχές υπάρχουν άπειρες στη χώρα. Είμαστε η χώρα με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ευρώπη. Με τα περισσότερα νησιά. Και σ' αυτές τις περιοχές και νησιά, υπάρχουν ανάλογα οικονομικά συμφέροντα τα οποία φυσικά διαπλέκονται και με τοπικά πολιτικά συμφέροντα. Το πρόβλημα με δυο λόγια έχει έναν διακομματικό χαρακτήρα. Πολιτικοί κάθε χρώματος, έχουν σοβαρούς λόγους να κρατάνε το θέμα σε χαμηλούς τόνους, να μην το κατατάσσουν ιεραρχικά στις πρώτες θέσεις.

Η μοναδική ελπίδα, είναι η ίδια η κοινωνία. Δεν χρειάζεται να ζητήσει κάτι υπερβατικό. Απλώς, την τήρηση του Συντάγματος και μιας σειράς κοινοτικών οδηγιών ή ελληνικών νόμων. Ήδη, ένα σεβαστό κομμάτι αυτής της κοινωνίας αντιδρά. Μια σχετική σελίδα στο facebook (STOP στην καταστροφή των ελληνικών αιγιαλών), μέσα σε λίγες ημέρες συγκέντρωσε τη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών. Ας το συνεχίσουμε αυτό. Είτε αντιδρώντας άμεσα όπως ο καθένας νομίζει, είτε εκμεταλλευόμενοι τις επικείμενες εκλογές. Κόμματα και υποψήφιοι έχουν ανάγκη την ψήφο μας. Ας τους ζητήσουμε δεσμεύσεις και αντιδράσεις για να το κάνουμε. Διαφορετικά, σύντομα, πολύ σύντομα, θ’ αναζητούμε παραλίες αλλά θα συναντάμε συρματοπλεγμένες περιοχές, με φουσκωτούς να μην επιτρέπουν την πρόσβαση άνευ διόλου ευτελούς τιμήματος. Και τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ





ΣΧΕΤΙΚΑ

1.Η καταστροφή της ισπανικής ακτογραμμής... και το ελληνικό νομοσχέδιο για τον αιγιαλό :

2.Το όνειδος του νομοσχεδίου περί αιγιαλού:

3.Ελλάδα χωρίς ακτές, υπάρχει; 

4.Ξεπουλούν τις παραλίες μας!
Υπογράφουμε εδώ:

5.Ξένοι πολίτες «θάβουν» το νομοσχέδιο για τις ακτές:
Τι λένε οι ξένοι για το νομοσχέδιο