Ελλάδα χωρίς ακτές, υπάρχει;
(...)
Το νέο νομοσχέδιο που τίθεται σε διαβούλευση για πρώτη φορά ρυθμίζει την κατάργηση και του αιγιαλού. Ο αιγιαλός, οι παραλίες μας, οι εκτάσεις εκείνες της ξηράς που είναι μεταξύ των ορίων που φθάνει το κύμα είναι κοινόχρηστες σύμφωνα με το νόμο. Πάντα ήταν σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα.
Ο Αστικός Κώδικας έχει γίνει πλέον ένα χαριτωμένο κείμενο που κάποτε διατύπωνε κανόνες που τώρα μοιάζουν ευχές. Έτσι καταντήσανε και το Σύνταγμα.
(...)
Κανένας Λαός δεν εξουσιοδότησε καμιά καλπονοθευτικά διαπλεκόμενη παρέα να πουλά τον αιγιαλό και την ιστορία μας. Είναι βαθύτατα παράνομο και προσβλητικό!
Κανένας Λαός δεν εξουσιοδότησε καμιά καλπονοθευτικά διαπλεκόμενη παρέα να πουλά τον αιγιαλό και την ιστορία μας. Είναι βαθύτατα παράνομο και προσβλητικό!
.jpg)
Πρέπει να αξιοποιήσουμε τις παραλίες μας τουριστικά.
Αυτό είναι όμως κάτι τελείως διαφορετικό από το άναρχο και ολοκληρωτικό ξεπούλημα όπως επιχειρείται να θεσμοθετηθεί.
Είμαστε έθνος ναυτικών. Λαός ναυτικός εδώ χιλιάδες χρόνια. Από τις θάλασσες ξεκινήσαμε.
"T΄ άτιμο στοιχειό" που λέει κι ο Καρκαβίτσας. Η ναυμαχία της Σαλαμίνας είναι η πρώτη σύγκρουση μεταξύ των πολιτισμένων Ελλήνων και των βαρβάρων. Ξέραμε τις θάλασσες. Γι αυτό νικήσαμε και επιβιώσαμε. Δεν οργώσαμε μόνο με άροτρα την γη μας. Την μάθαμε, την αγαπήσαμε, την ταξιδέψαμε, μας έδωσε τροφή, μας προσέφερε βιός και εμπόριο, έγινε και τάφος μας. Από εκεί ξεχυθήκαμε στον κόσμο. Από τα πέλαγα προς τις στεριές. Τα 3/4 του πλανήτη μας είναι θάλασσες και οι
Έλληνες ήταν οι πρώτοι που τις έκαναν σπίτια τους.
Πόσοι από εμάς δεν έχουμε ή δεν είχαμε σχέση με κάποιο ναυτικό; Πόσοι από εμάς δεν αντικρίζουμε με τον ίδιο σεβασμό όχι μόνο τα ροζιασμένα χέρια του αγρότη αλλά και τα σκληρά χέρια του ψαρά; Αυτού που του βάθυνε τις κόγχες των ματιών της θάλασσας η υγρασία. Αυτού που σκλήρυνε το βλέμμα του τ΄ αλάτι.
Πουλιέται αυτός;
Πόσοι από εμάς δεν έχουμε ως καταφύγια κάποιες παραλίες; Καταφύγια ηρεμίας, επαφής με την φύση, ανάτασης, δίπλα στο γαλάζιο; Πόσοι από εμάς δεν ξοδέψαμε νύχτες με την παρέα σε μία παραλία ανάβοντας φωτιά, παίζοντας μουσική, τραγουδώντας δυνατά κάτω απ΄ το φεγγάρι με κιθάρες και ζωηρές ματιές;
Η θάλασσα μας περιτριγυρίζει. Είμαστε η χώρα με την μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ευρώπη. Με τα περισσότερα νησιά. Η θάλασσα είναι τα χνάρια μας. Το παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον, η βαριά βιομηχανία μας, ο τουρισμός.
Η Ελλάδα έχει σχεδόν ίδιο εμβαδόν με τη Γερμανία, μαζί με το υγρό στοιχείο εντός των συνόρων μας. Μόνο το 1/3 της χώρας μας όμως είναι ξηρά, ενώ τα 2/3 είναι υγρό στοιχείο.
Η πρόσβαση από την ξηρά στο υγρό στοιχείο αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα για κάθε Έλληνα, που ο περιορισμός του ισοδυναμεί με το μάντρωμά του στο χερσαίο 1/3 της ελληνικής επικράτειας.
Το νέο νομοσχέδιο που τίθεται σε διαβούλευση για πρώτη φορά ρυθμίζει την κατάργηση και του αιγιαλού. Ο αιγιαλός, οι παραλίες μας, οι εκτάσεις εκείνες της ξηράς που είναι μεταξύ των ορίων που φθάνει το κύμα είναι κοινόχρηστες σύμφωνα με το νόμο. Πάντα ήταν σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα.
Ο Αστικός Κώδικας έχει γίνει πλέον ένα χαριτωμένο κείμενο που κάποτε διατύπωνε κανόνες που τώρα μοιάζουν ευχές. Έτσι καταντήσανε και το Σύνταγμα.
Στο άρθρο 967 του ΑΚ ορίζεται ότι πράγματα εκτός συναλλαγής είναι τα κοινά σε όλους, τα κοινόχρηστα ενώ στο επόμενο άρθρο ορίζεται με σαφήνεια ότι κοινόχρηστα είναι ιδίως τα νερά με ελεύθερη και αέναη ροή, οι δρόμοι, οι πλατείες, οι αιγιαλοί, τα λιμάνια και οι όρμοι, οι όχθες πλεύσιμων ποταμών, οι μεγάλες λίμνες και οι όχθες τους. Εκτός συναλλαγής λέει ο νόμος.
_(600_x_400).jpg)
Στο νέο νομοσχέδιο για τον αιγιαλό:
- Αφαιρούνται όλοι οι περιορισμοί στην έκταση που μπορεί να παραχωρηθεί σε απλή χρήση (λ.χ. ξαπλώστρες, αναψυκτήρια).
- Αφαιρούνται όλες οι αναφορές στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό, καθώς και η απαγόρευση της παραχώρησης της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
- Επιτρέπεται η επιχωμάτωση (μπάζωμα) θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας που έχει ενταχθεί στις στρατηγικές επενδύσεις.
- Το σχέδιο νόμου επίσης προβλέπει τη δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών (έναντι οικονομικού ανταλλάγματος) που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία και οι οποίες χρησιμοποιούνται όχι για κατοικία, αλλά για επιχειρηματικούς σκοπούς.
Αυτός που παριστάνει τον Υπουργό Οικονομικών, για τον οποίο σύντομα θα διερευνηθούν πολλά, κατάφερε να αποφασίσει και την νομιμοποίηση αυθαιρέτων στον αιγιαλό τερματίζοντας αυθαίρετα και την εκστρατεία του υπουργείου Περιβάλλοντος για κατεδάφιση αυθαιρέτων με πόρους του Πράσινου Ταμείου.
Η προσπάθεια αυτή μάλιστα, όπως πληροφορούμαστε από την Καθημερινή, είχε ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια ενώ ο γενικός επιθεωρητής Περιβάλλοντος ζήτησε από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις την αποστολή συγκεντρωτικών πινάκων αυθαιρέτων παραλαμβάνοντας περί τα 3.000 πρωτόκολλα κατεδάφισης αυθαιρέτων στον αιγιαλό σε όλη την Ελλάδα.
Όλες αυτές οι κατεδαφίσεις των αυθαιρέτων που θα γινόντουσαν για την υπεράσπιση του φυσικού μας πλούτου και την ανάδειξη της ομορφιάς της πατρίδας μας τώρα τερματίζονται. Ξεκινά η νομιμοποίηση τους, οι συναλλαγές με μίζες για τον χαρακτηρισμό των αυθαιρέτων ως επιχειρηματικά ακίνητα και τα γνωστά.
Η κλειστή κλίκα του ΤΑΙΠΕΔ θα αρχίσει τις ιδιωτικοποιήσεις σε αναμενόμενους αποκλειστικούς και κανονισμένους πλειοδότες για την παραχώρηση προς εκμετάλλευση της ακτογραμμής και των παραλιών μας. Οι συναλλαγές θα κανονίζονται σε λόμπυ πεντάστερων ξενοδοχείων ή σε ταβέρνες από Υπουργούς πολιτικάντηδες με κρασάκι, κουστωδία που θα παίρνει κι αυτή το κατιτίς της και έχει ο Θεός.
Κανένας Λαός δεν εξουσιοδότησε καμιά καλπονοθευτικά διαπλεκόμενη παρέα να πουλά τον αιγιαλό και την ιστορία μας. Είναι βαθύτατα παράνομο και προσβλητικό!
Έχουμε μια ιστορία, όσο και αν δεν την σεβαστήκαμε ως σύγχρονοι Έλληνες, δε νοείται ούτε να την ιδιωτικοποιήσουμε ούτε να την πουλήσουμε. Να την προστατέψουμε ναι, να την αναδείξουμε ναι, να την προβάλλουμε και να την εκμεταλλευτούμε τουριστικά ναι, με σεβασμό σε εμάς, στον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους κατά τον προορισμό των πραγμάτων.
Να τα πουλήσουμε, όμως, γιατί και σε ποιους;
Για να εξυπηρετήσουμε τάχα ένα χρέος που ούτως ή άλλως γιγαντώνεται και αυξάνεται σταθερά και είναι αδύνατον να αποπληρωθεί ακόμα και αν πουλήσουμε όλα τα ακίνητα, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια και τον φυσικό πλούτο όλης της χώρας; Ή μήπως για να πάρουνε ορισμένα ωραία εξοχικά οι κολλητοί, οι εθνικοί μας εργολάβοι, και τις μιζούλες τους οι μαυρογυαλούροι που θα κανονίσουν τι θα πουλήσουν και σε ποιον, οικόπεδα με φόντο την θάλασσα και τον αιγιαλό.
Γιατί το κάνουμε όλο αυτό; Για να αποδείξουμε πόσο άχρηστοι ή πόσο διεφθαρμένοι είμαστε;
Είναι τόσο δύσκολο να βρούμε σοβαρούς ανθρώπους να διαμορφώσουμε χρήσεις και τρόπους αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας με σεβασμό στις ακτές μας; Τρόπους που θα βοηθήσουν τον τουρισμό με σεβασμό στο περιβάλλον και την φυσική διάταξη της χώρας μας.
Με λογικούς περιορισμούς που θα διαφυλάξουν αυτή τη φυσική διάταξη μπορεί να βοηθήσουμε την τουριστική ανάπτυξη και τη βελτίωση της οικονομικής συνεισφοράς του τουρισμού που είναι η "βαριά βιομηχανία" της χώρας. Με μέτρο και σύνεση. Όχι άναρχα και στη διακριτική ευχέρεια κάποιων γραφειοκρατών με βάση τη μίζα που θα εξασφαλίζουν για τον εαυτό τους σε βάρος της κοινωνίας.
Πρέπει να αναδείξουμε και να αξιοποιήσουμε την ομορφιά μας και την ιστορία μας. Όχι να την πουλήσουμε!
Tι ακριβώς πουλάνε αυτοί οι τύποι και ποιος τους νομιμοποίησε να παραβαίνουν τον νόμο ως ανδρείκελα μιας παραπαίουσας κυβέρνησης;
Κάποια πράγματα δεν εκχωρούνται. Ούτε πουλιούνται. Οι ακτές μιας ναυτικής χώρας που στα 2/3 της απαρτίζεται από υγρό στοιχείο είναι σε αυτά που δεν πουλιούνται!
Δεν μεταφράζονται όλα σε χρήματα. Υπάρχουν κάποια όρια που έχουν προ πολλού ξεπεραστεί. Στην Ελλάδα δεν θα πρέπει να ανεχτούμε παραλίες με συρματοπλέγματα και φουσκωτούς τριγύρω. Δεν μεγαλώσαμε στο Γκουαντανάμο ούτε θα μας κάνουν Βόρεια Κορέα εκείνοι που την κοροϊδεύουν. Εξοικειώθηκαν πολύ με αυτά τα πρότυπα οι άρχοντές μας.
Τα πολιτικά ανδρείκελα που μας οδηγούν σε ένα νέο μεσαίωνα πρέπει να παραγκωνιστούν. Έχουμε υποστεί πολλές ταπεινώσεις και έφθασε η ώρα μια φορά να νικήσει ο Λαός.
Ο πολιτικός χρόνος πυκνώνει και η Ελλάδα θα γυρίσει σελίδα.
Οσονούπω.
Χρήστος Λαδάς
Δικηγόρος
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΣ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ:
2-5-2014
(...)
Τμήμα του νομοσχεδίου ψηφίστηκε στο πρόσφατο πολυνομοσχέδιο, με τροπολογία τελευταίας στιγμής η οποία αναφέρει τα εξής:''... 5. Κατά παρέκκλιση από το ν. 2971/2001 με απόφαση του Υπουργού Τουρισμού μετά από γνώμη της Επιτροπής Τουριστικών Λιμένων είναι δυνατή η νομιμοποίηση υφιστάμενων εγκαταστάσεων και λιμενικών έργων εντός της χερσαίας (περιλαμβανομένου του αιγιαλού και της
παραλίας) και θαλάσσιας ζώνης τουριστικών λιμένων που αξιοποιούνται από το ΤΑΙΠΕΔ. Σχετικώς υποβάλλεται αίτηση του παραχωρησιούχου ή του έλκοντος εξ αυτού δικαίωμα μέχρι τις 31.12.2015, συνοδευόμενη από α) τεχνική περιγραφή της εγκατάστασης ή του έργου, β) τοπογραφικό διάγραμμα με κλίμακα 1:500, γ) φωτογραφίες και χάρτη της ευρύτερης περιοχής με την ακριβή θέση της εγκατάστασης ή του έργου και δ) εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους.
Η προθεσμία υποβολής της αίτησης μπορεί να παρατείνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Τουρισμού. Για τη νομιμοποίηση υφισταμένων εγκαταστάσεων και έργων, καθώς και για την εκτέλεση νέων έργων ή τη δημιουργία νέων εγκαταστάσεων εντός αιγιαλού και παραλίας που περιλαμβάνονται στη χερσαία ζώνη τουριστικού λιμένα εφόσον εκτελούνται στο πλαίσιο των εγκεκριμένων μελετών, δεν οφείλεται αποζημίωση χρήσης αυθαίρετης ή μη, προς το Ελληνικό Δημόσιο και δεν απαιτείται άδεια χρήσης.''
*Η παρ.5 προστέθηκε με τη περ.22α της υποπαρ.Β3 της παραγράφου Β` του πρώτου άρθρου του Ν.4254/2014 (ΦΕΚ Α 7/4/2014).
Με την παρ.22β ορίζεται ότι:
"β. Ως υφιστάμενες εγκαταστάσεις και έργα κατά την έννοια της προηγούμενης υποπερίπτωσης νοούνται τα υφιστάμενα κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου."
(...)
Ωστόσο το σχέδιο νόμου που άγεται προς διαβούλευση, τυπική ως είθισται τα τελευταία χρόνια και απλά για να τηρείται η νομομοφάνεια, προχωρά πολύ παραπέρα και εισάγει αδιάκριτα, χωρίς ποσοστώσεις και σοβαρούς περιορισμούς, την ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση της ακτογραμμής της Ελλάδας.
(...)
ΣΧΕΤΙΚΑ
Το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό πρέπει να αποσυρθεί ως απαράδεκτο!
(...)
Σήμερα έληγε κανονικά η κατεπείγουσα διαβούλευση του απαράδεκτου νομοσχεδίου για την “Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία του αιγιαλού και παραλίας” [1]. Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε από το αρμόδιο- αναρμόδιο για το θέμα Υπουργείο Οικονομικών εν μέσω Πασχαλινών διακοπών, για “δημόσια διαβούλευση” εξπρές, επιδιώκει ακριβώς το αντίθετο απ ότι λέει ο τίτλος του. Όχι μόνο δεν προστατεύει και διαχειρίζεται σωστά τον αιγιαλό και την παραλία, αλλά αντίθετα συνεχίζει την προσφιλή τακτική της Κυβέρνησης για ξεπούλημα όσο όσο των δημόσιων κοινόχρηστων πόρων που προστατεύονται κατ τ’ άλλα από το Σύνταγμα.
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να χαθεί η ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση στη παραλία από τους πολίτες μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, με μηδαμινό μακροπρόθεσμο όφελος για το δημόσιο και την κοινωνία. Αυτό το άγρια εισπρακτικό και περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο είναι καθαρά μια πολιτική απόφαση της Κυβέρνησης που δεν τηρεί καν τα προσχήματα και υπονομεύει το μέλλον των φυσικών πόρων της χώρας και των παιδιών μας
Το νομοσχέδιο, που αρχικά είχε προθεσμία διαβούλευσης την 8η Μαΐου στη συνέχεια περιορίστηκε για τις 2 Μαΐου και μόλις σήμερα πήρε παράταση για τις 13 Μαΐου (!), αντιμετωπίζει αυστηρά και μόνο την οικονομική διάσταση του αιγιαλού και της παραλίας αδιαφορώντας πλήρως για την οικολογική τους σημασία και τη ζημιά που θα γίνει στα οικοσυστήματα και τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Στηρίζεται δε σε μια πολύ λάθος και στρεβλή αντίληψη περί οικονομικής ανάπτυξης, που όπου έχει εφαρμοστεί (πχ Ισπανία και ακτές Τουρκίας) είχε καταστροφικά αποτελέσματα για το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες.
Τα παράκτια οικοσυστήματα πρέπει να προστατευτούν και να διαχειριστούν με πολύ μεγάλη προσοχή καθώς αποτελούν ιδιαίτερα στην Ελλάδα την πρώτη γραμμή τον αγώνα για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών. Προσφέρουν οικολογικές και παραγωγικές υπηρεσίες που εκτιμώνται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ και η απώλειά τους στο βωμό του κέρδους συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομίλων θα έχει καταστροφικές συνέπειες και πολύ μεγάλο κόστος αποκατάστασης όταν τελειώσει το μεγάλο φαγοπότι.
Οι ακτές, η θάλασσα και οι προστατευόμενες φυσικές περιοχές είναι ο πλούτος της Ελλάδας, είναι ο πολιτισμός μας, και αυτό το νομοσχέδιο έχει βαλθεί να τον εκποιήσει έναντι πινακίου φακής και να τον προσφέρει με fasttrack διαδικασίες στην υπηρεσία μιας κακώς νοούμενης τουριστικής ανάπτυξης. Ο συνταγματικά κατοχυρωμένος αιγιαλός που προστατεύεται από τον Αστικό Κώδικα και τη διεθνή νομοθεσία για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης και τη προστασία της Μεσογείου ουσιαστικά καταργείται. Στο νέο νομοσχέδιο για τον αιγιαλό:
- Αφαιρούνται όλοι οι περιορισμοί στην έκταση που μπορεί να παραχωρηθεί σε απλή χρήση (λ.χ. ξαπλώστρες, αναψυκτήρια). Στην ισχύουσα νομοθεσία απαγορεύεται η παραχώρηση έκτασης μεγαλύτερης των 500 τ.μ., ενώ υπάρχει υποχρέωση δημιουργίας ελεύθερων «ζωνών» 100 μέτρων.
- Περιορίζει τον αριθμό των λιμνών που δύναται να έχουν νομικό καθεστώς προστασίας σε αυτές που είναι μεγαλύτερες από 9,450 τ.μ., αποκλείοντας εκατοντάδες μικρούς υγρότοπους και παραλίμνιες προστατευόμενες ζώνες.
- Αφαιρούνται όλες οι αναφορές στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό, καθώς και η απαγόρευση της παραχώρησης της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας. Η μόνη αναφορά είναι ότι στις παραχωρήσεις πρέπει «να περιλαμβάνονται όροι χρήσης που να διασφαλίζουν την πρόσβαση του κοινού, ύστερα από αιτιολογημένη στάθμιση των συμφερόντων που εξυπηρετούνται ή βλάπτονται».
- Διευκολύνεται η δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικό σκοπό. Μοναδική προϋπόθεση είναι η παραχώρηση «να κρίνεται απολύτως απαραίτητη για την επίτευξη του [επιχειρηματικού] σκοπού» από τον γενικό γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όλες οι παράκτιες ξενοδοχειακές μονάδες της χώρας μπορούν να επεκτείνουν μόνιμα τις εγκαταστάσεις τους στη ζώνη από την παραλία έως και τη θάλασσα.
- Επιτρέπεται η επιχωμάτωση (μπάζωμα) θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας που έχει ενταχθεί στις στρατηγικές επενδύσεις ή έχει εγκριθεί ΕΣΧΑΔΑ ή ΕΣΧΑΣΕ (ειδικά σχέδια χωρικής ανάπτυξης δημοσίων ή ιδιωτικών ακινήτων).
- Καταργεί την υποχρέωση οριοθέτησης της παράκτιας ζώνης ως προϋπόθεση για την έγκριση ιδιωτικών ή δημόσιων αναπτυξιακών έργων.
- Το σχέδιο νόμου επίσης προβλέπει τη δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών (έναντι οικονομικού ανταλλάγματος) που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία και οι οποίες χρησιμοποιούνται όχι για κατοικία, αλλά για επιχειρηματικούς σκοπούς, τερματίζοντας αυθαίρετα και την εκστρατεία του υπουργείου Περιβάλλοντος για κατεδάφιση αυθαιρέτων (έχουν ήδη εκδοθεί 3.000 πρωτόκολλα κατεδάφισης αυθαιρέτων) με πόρους του Πράσινου Ταμείου (1 εκ. ευρώ).
Το αδιαφανές ΤΑΙΠΕΔ θα αρχίσει κεκλεισμένων των θυρών τις ιδιωτικοποιήσεις σε αναμενόμενους αποκλειστικούς και κανονισμένους πλειοδότες για την παραχώρηση προς εκμετάλλευση της ακτογραμμής και των παραλιών μας, όπως έκανε και με την περίπτωση του Ελληνικού.
Οι ακτές, οι θάλασσες και τα δάση μας πρέπει να προστατευτούν και να αναδειχθούν σε ένα πλαίσιο βιώσιμης ανάπτυξης που θα συνυπολογίσει τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές παραμέτρους, θα απο-επενδύσει τις ρυπογόνες και καταστροφικές για το περιβάλλον οικονομικές δραστηριότητες και θα ενισχύσει τις δράσεις ήπιου τουρισμού με έμφαση στο τοπικό περιβάλλον, τη μικρή κλίμακα, τη παράδοση και τα τοπικά ποιοτικά και βιολογικά προϊόντα προστατευόμενης προέλευσης. Κάθε προσπάθεια προτασιακός και ανάδειξης θα πρέπει να σεβαστεί το Πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παρακτίων ζωνών της Μεσογείου [2], όπως έχει επικυρωθεί και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις οδηγίες για τους Οικοτόπους [3] και την Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση [4].
Αυτό το νομοσχέδιο το μόνο που θα καταφέρει είναι ένα εγκληματικό πλήγμα για τον τουρισμό της Ελλάδας μακροπρόθεσμα, αφού θα καταστραφεί το τοπίο, τα ευαίσθητα οικοσυστήματα και οι πολύτιμοι παράκτιοι πόροι στο βωμό της άγριας ανάπτυξης.