Η Κατάργηση της Ελληνικής Βουλής

Ας μην κοροϊδευόμαστε ότι «νομοθετεί η Βουλή». Ένα σώμα που εκ των πραγμάτων αγνοεί τι ψηφίζει, δε νομοθετεί: 

απλώς γελοιοποιείται, κοροϊδεύεται ΚΑΙ κοροϊδεύει.

Σκίτσο Π.ΖΕΡΒΟΣ

Με το πολυνομοσχέδιο για τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος, καταργήθηκε χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανείς η δυνατότητα της δικαιοσύνης να ζητά άρση τηλεφωνικού απορρήτου σε περιπτώσεις που εξετάζεται η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (ξέπλυμα μαύρου χρήματος). Σε ένα κείμενο 107 σελίδων, γραμμένο σε κακά νομικίστικα, με τρία μόλις άρθρα και εκατοντάδες υποπαραγράφους, έχει στριμωχτεί ως υποπαράγραφος ΙΕ20 η κατάργηση με μία πολύ λιτή και σεμνή διατύπωση που, και νομικός να είσαι, αν δεν την ψάξεις, δεν την καταλαβαίνεις.

Προς τι αυτή η «κίντερ» εκπληξούλα εν κρυπτώ και παραβύστω; Συζητήθηκε καθόλου στη βουλή; Εξήγησε ο Aθανασίου γιατί θεώρησε σκόπιμο να την παραχώσει στο άσχετο πολυνομοσχέδιο ανακούφισης των πληγέντων από την κρίση μέσω της διανομής του κοινωνικού μερίσματος; Ποιοί «ανακουφίζονται» από αυτή την κατάργηση, το κοινό καλό, οι πληγέντες της κρίσης ή μήπως μόνο οι εμπλεκόμενοι σε τέτοιες υποθέσεις; Και πέρα από αυτά: Προλαβαίνει και μπορεί ένας βουλευτής να πάρει σήμερα στα χέρια του 107 σελίδες γεμάτες «καταργείται η υποπερίπτωση τάδε του νόμου τάδε», να τις διαβάσει και να ξέρει την επόμενη ημέρα αν θα τις ψηφίσει ή όχι, έχοντας παρακολουθήσει εν τω μεταξύ την κουβεντούλα (γιατί κοινοβουλευτική συζήτηση αυτό το πράγμα δε λέγεται) επί του νομοσχεδίου στη βουλή;

Εκτός αυτών. Έκλεισαν τη Bουλή επειδή «δεν υπήρχαν σημαντικά νομοσχέδια σε εκκρεμότητα». Με το που την έκλεισαν, πλάκωσαν στα τμήματα με νομοσχέδια που εισάγονται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Αφού είναι κατεπείγοντα, γιατί την έκλεισαν τη ρημάδα τη Βουλή λέγοντας ότι δεν έχουμε εκκρεμότητες;

Γιατί μπορούν να λένε ψέματα και να μην έχουν συνέπειες. Γιατί μπορούν να μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Γιατί μπορεί μία δικογραφία να φεύγει από την εισαγγελέα τον Μάρτιο και να φτάνει στη βουλή Ιούνιο, λίγο μετά τη θυροκόλληση του κλεισίματός της (ατυχία!) και να παραγράφονται έτσι οι ποινικές ευθύνες του προσώπου (αντιπροέδρου της κυβέρνησης, νταξ) την οποία αφορούσαν.

Γιατί με ΟΛΑ αυτά δεδομένα, ένα 20% στις εκλογές θα το τσιμπήσουν από ήσυχους και νοικοκυραίους που θέλουν το κεφαλάκι τους ήσυχο και τα ευρουλάκια τους ασφαλή (στο εξωτερικό).

Δεν κακιώνω με την κυβέρνηση. Οι άνθρωποι αυτοί εμφανώς απαξιώνουν την κοινοβουλευτική διαδικασία και γι’ αυτό πολλαπλώς την καταπατούν. Η συζήτηση των νομοθετημάτων με κανονική διαδικασία εξελίσσεται ως εξαίρεση του κανόνα και εφαρμόζεται μόνο στα εντελώς ασήμαντα θέματα που ψηφίζονται. Τα νομοσχέδια έχουν τερατώδεις διαστάσεις, χαοτική διατύπωση, περιλαμβάνουν δεκάδες άσχετες διατάξεις, συμπληρώνονται/τροποποιούνται λίγο πριν την ψήφισή τους σχεδόν στα κρυφά και χωρίζονται σε ελάχιστα άρθρα για να αποφεύγονται οι διαρροές. Ανθρωπίνως είναι αδύνατο, κυρίως όταν προωθούνται με διαδικασίες εξπρές, να προλαβαίνουν οι βουλευτές να τα διαβάζουν, να τα κατανοούν, συνειδητά να τα ψηφίζουν.

Συμπέρασμα: Ας μην κοροϊδευόμαστε ότι «νομοθετεί η Βουλή». Ένα σώμα που εκ των πραγμάτων αγνοεί τι ψηφίζει, δε νομοθετεί: απλώς γελοιοποιείται, κοροϊδεύεται ΚΑΙ κοροϊδεύει.

 Φιλοθέη Βαρσαμή

http://www.intellectum.org/2014/06/26/the-abolition-of-greek-parliament/