Βερολίνο - Παρίσι: σημειώσατε ...

1.

Βερολίνο - Παρίσι: σημειώσατε 1

Ο ανασχηματισμός της γαλλικής κυβέρνησης απέδειξε ότι οι επιλογές της Γερμανίας είναι μονόδρομος για την ΕΕ

Η Γερμανία κάνει μόνη της παιχνίδι στην ΕΕ. Το έτερόν της ήμισυ στην ευρωπαϊκή ατμομηχανή, η Γαλλία, έχει παραδώσει τελείως τα όπλα εδώ και καιρό. Αυτό το έχουμε διαπιστώσει από την αρχή της οικονομικής κρίσης, την εποχή που τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης αποκαλούσαν τον τότε πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί «σκυλάκι της Ανγκελα Μέρκελ». Εκτοτε η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνεται με κάθε ευκαιρία.

Οπως με την παραίτηση της γαλλικής κυβέρνησης τη Δευτέρα. Αφορμή υπήρξε ο υπουργός Οικονομικών Αρνό Μοντεμπούρ που ζήτησε αλλαγή πολιτικής γιατί με τη λιτότητα δεν αντιμετωπίζεται η κρίση. Μόνο που την πολιτική λιτότητας την προστάζει το Βερολίνο και ο Ολάντ απλώς την εφαρμόζει. Εξ ου ο μονόδρομος: η πολιτική δεν αλλάζει με τίποτε, άρα θα αλλάξει ο υπουργός.

Οι δηλώσεις του 51χρονου Μοντεμπούρ δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την αιτία της απομάκρυνσής του. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Le Monde» το Σάββατο αλλά και σε ομιλία του σε εκδήλωση των γάλλων Σοσιαλιστών την Κυριακή ζήτησε από τη Γαλλία να αντισταθεί στη «μονομανία» της Γερμανίας με τη λιτότητα και να προωθήσει στην ευρωζώνη «εναλλακτικές πολιτικές» που θα ενισχύσουν την κατανάλωση των νοικοκυριών.

«Δεν μπορούμε άλλο να αφηνόμαστε να παρασυρθούμε. Αν πρέπει να ευθυγραμμιζόμαστε με την πιο ακραία ορθοδοξία της γερμανικής Δεξιάς, αυτό σημαίνει ότι ακόμη και όταν οι Γάλλοι ψηφίζουν τη γαλλική Aριστερά, στην πραγματικότητα ψηφίζουν την εφαρμογή του προγράμματος της γερμανικής Δεξιάς» είπε ο πρώην υπουργός.

Οι επίμαχες δηλώσεις

«Η Γαλλία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης και η πέμπτη μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο, και δεν σκοπεύει να ευθυγραμμίζεται με τις υπερβολικές μονομανίες των γερμανών συντηρητικών» είπε ο Μοντεμπούρ. «Γι' αυτό έφθασε ο καιρός η Γαλλία και η κυβέρνησή της, στο όνομα της επιβίωσης της ΕΕ, να προβάλουν μια δίκαιη και λογική αντίσταση στις πολιτικές αυτές».

Ο Μοντεμπούρ πρότεινε η Γαλλία «να εξελίξει τις πολιτικές επιλογές της» προκειμένου «να δώσει προτεραιότητα στην έξοδο από την κρίση και να αφήσει να περάσει σε δεύτερη μοίρα η δογματική μείωση των ελλειμμάτων που μας οδηγεί στη λιτότητα και στην ανεργία».

«Σήμερα η αναγκαστική μείωση των ελλειμμάτων αποτελεί οικονομική εκτροπή διότι επιδεινώνει την ανεργία, οικονομικό παραλογισμό διότι καθιστά αδύνατο το νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών και μια δυσοίωνη πολιτική διότι σπρώχνει τους Ευρωπαίους στην αγκαλιά των εξτρεμιστικών κομμάτων».

Σύμφωνα με τον πρώην, πλέον, υπουργό Οικονομικών τα προβλήματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι δύο ειδών: δημοσιονομικά, «λόγω της συσσώρευσης μέτρων λιτότητας στην ΕΕ», και νομισματικά: «Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να αλλάξει τακτική και να αρχίσει να κάνει αυτό που κάνουν όλες οι κεντρικές τράπεζες στον κόσμο, κυρίως των χωρών που επιθυμούν να ενισχύσουν την ανάπτυξη: δηλαδή να αγοράσει το δημόσιο χρέος».

Εσωτερικό γαλλικό παιχνίδι

Η αντίδραση του Φρανσουά Ολάντ - πρόσταξε τον πρωθυπουργό του Μανιέλ Βαλς να υποβάλει την παραίτηση όλης της κυβέρνησης τη Δευτέρα και να σχηματίσει νέα την Τρίτη - δείχνει ότι ο γάλλος πρόεδρος έχει πλήρη αδυναμία να αλλάξει πολιτική παρ' όλο που η λιτότητα είναι αποδεδειγμένο στην πράξη ότι δεν βγάζει πουθενά τη χώρα. Επιπλέον, ο Ολάντ δεν διαθέτει τη βούληση να αντισταθεί στη γερμανίδα καγκελάριο.   

Η συνταγή που καλείται να εφαρμόσει η Γαλλία για να αναζωογονήσει την οικονομία της είναι να προσφέρει φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις (θυμίζουμε ότι ο Ολάντ εξελέγη το 2012 υποσχόμενος φορολόγηση 75% των πλουσίων, κάτι το οποίο σήμερα έχει πάει εντελώς περίπατο) και παράλληλα να μειώσει το δημόσιο έλλειμμα με νέες περικοπές. Η Γαλλία εμφανίζει μηδενική ανάπτυξη το 2014, η ανεργία ξεπερνά το 10% και το έλλειμμα δεν έχει καμία πιθανότητα να περιοριστεί κάτω του 3,8% όπως είχε συμφωνήσει το Παρίσι με τις Βρυξέλλες (και το Βερολίνο) - και αυτό χαριστικά γιατί, κανονικά, το έλλειμμα πρέπει να πέσει κάτω από το 3%. Ωστόσο λίγες ημέρες προτού κάνει τις επίμαχες δηλώσεις ο Μοντεμπούρ, ο Ολάντ είχε δηλώσει κατηγορηματικά ότι δεν θα άλλαζε κατεύθυνση η οικονομική πολιτική της χώρας.

Ο Μοντεμπούρ εκπροσωπεί την αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Η απομάκρυνσή του από την κυβέρνηση όχι μόνο θα δυσαρεστήσει πολλούς ψηφοφόρους των Σοσιαλιστών αλλά και θα δυσχεράνει την ψήφιση από τη Βουλή των μη δημοφιλών μέτρων, όπως οι φοροαπαλλαγές των επιχειρηματιών και οι περικοπές των δημοσίων δαπανών, καθώς θεωρείται ότι έχει πίσω του και άλλους βουλευτές.

Πολλοί εκτιμούν ότι ο Μοντεμπούρ προσπαθεί να τηρήσει αποστάσεις από τον Ολάντ και να αναδειχθεί ο ηγέτης της αριστερής πτέρυγας των Σοσιαλιστών, το οποίο σε μεγάλο βαθμό έχει ήδη καταφέρει. Απώτερος στόχος του οι προεδρικές εκλογές του 2017.

Μποζανίνου Τάνια

25-8-2014

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=625488

2.

Οι Γάλλοι συγκρούονται με τη γερμανική Ευρώπη

Η ξαφνική απόφαση του προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ να ζητήσει τις παραιτήσεις ολόκληρης της κυβέρνησης της χώρας φανερώνει τόσο το μέγεθος όσο και τα αίτια της κρίσης η οποία δείχνει πλέον όλο και πιο πολύ τα δόντια της ακόμα και στην καρδιά της πάλαι ποτέ «ενωμένης» Ευρώπης.

Πώς ξεκίνησε η κρίση; Ουσιαστικά, από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, οι οποίες προκάλεσαν πολιτικό σεισμό στη Γαλλία, ο οποίος ας σημειωθεί ότι συνεχίζεται έκτοτε ακάθεκτος καθώς όλες οι μετρήσεις για εθνικές εκλογές δείχνουν ότι το Εθνικό Μέτωπο προηγείται σήμερα ως και με 17 μονάδες διαφορά του επομένου κόμματος!

Το αποτέλεσμα της πρώτης θέσης της Λεπέν ταρακούνησε όλο το γαλλικό πολιτικό σύστημα, αλλά κάθε άλλο παρά αρκετά. Στην αρχή, την επομένη ημέρα, ο γάλλος πρόεδρος προκάλεσε μία ευρεία σύσκεψη για την αξιολόγηση του αποτελέσματος, όμως οι επιφανείς συμμετέχοντες προφανώς δεν μπήκαν στον κόπο να δουν την αλήθεια κατάματα.

Λίγες ημέρες αργότερα, ο μέχρι χθες (νέος) πρωθυπουργός Βαλς δήλωσε ότι πρέπει να επανεξεταστεί η ισοτιμία του ευρώ αλλά και οι δημοσιονομικοί κανόνες που το διέπουν, για να εισπράξει τη δημόσια χλεύη του Βερολίνου τόσο από τον υπουργό Σόιμπλε, όσο και από τον εκπρόσωπο της καγκελαρίας. Πριν από περίπου μία εβδομάδα, έθεσε εκ νέου το ίδιο θέμα: αυτή τη φορά, οι Γερμανοί δεν έκαναν τον κόπο ούτε καν να ασχοληθούν μαζί του.

Ασχολήθηκαν όμως με τον υπουργό Οικονομίας της χώρας Μοντεμπούργκ, ο οποίος έκανε τη δήλωση που οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης: επιτέθηκε στη λιτότητα και τη Γερμανία που έχει, όπως είπε, ρίξει σε αυτή τη φοβερή παγίδα όλη την Ευρώπη.

Η γαλλική κυβέρνηση δεν άντεξε: ο Ολάντ αποφάσισε να κάνει μία νέα αρχή, βλέποντας, κυρίως, ότι η δημοτικότητά του είναι ίσως η χαμηλότερη που έχει καταγραφεί για πρόεδρο της χώρας από τότε που τέτοια μεγέθη καταγράφονται. Και είναι φυσικό: είχε εκλεγεί με τη ρητή υπόσχεση της ανάπτυξης και της απόρριψης της γερμανοποίησης της Ευρώπης (αυτά είπε ρητά στο ντιμπέιτ με τον πρώην πρόεδρο Σαρκοζί) και, τελικά, βρέθηκε εγκλωβισμένος στον αντίποδα των όσων έλεγε, να μην τολμά ούτε να ψελλίσει μια κουβέντα για τη γερμανική ηγεμονική πολιτική, αλλά, αντίθετα, να παύει όλη του την κυβέρνηση μόλις το κάνει ο αρμόδιος υπουργός του!

Είναι ξεκάθαρο ότι η κρίση βαθαίνει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Δυστυχώς, είναι εξίσου ξεκάθαρο ότι οι πολιτική ηγεσία της χώρας αρνείται (ακόμα) να αντιληφθεί την πραγματικότητα και να συγκρουστεί με το Βερολίνο που έχει βάλει όλη την Ευρώπη στο γύψο, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τα αμιγώς εθνικά του συμφέροντα, τα οποία βαφτίζει δήθεν ευρωπαϊκά. Αλλά είναι επίσης ξεκάθαρο ότι, επιτέλους, μια κυβέρνηση έχει αρχίσει να φοβάται έναν λαό στην αλλοιωμένη μέχρι σαπίσματος γερμανική Ευρώπη.

Ετσι η Γαλλία εισέρχεται πλέον σταδιακά κι αυτή στην οδό του μαρτυρίου κι αυτό δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Οι Γάλλοι πολίτες συγκρούονται πλέον με τη γερμανική Ευρώπη και, εκ των πραγμάτων, με τους πολιτικούς τους που την αφήνουν έντρομοι να επιβάλλεται. Η ελπιδοφόρα σύγκρουση, αναμένεται πλέον εξαιρετικά σφοδρή 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΛΟΥΧΟΣ

26-8-2014

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=625531