ΣΥΡΙΖΑ-Προγραμματικές Δηλώσεις Οικονομικής Πολιτικής. Κυβέρνηση-Αδιέξοδη καταστροφολογία ...
Σκίτσο του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ
Αδιέξοδη καταστροφολογία
'Εντονα σημάδια πανικού εμφανίζει η κυβέρνηση, ενώ συνεχίζει την απέλπιδα προσπάθεια να αποδομήσει τις εξαγγελίες του Αλ. Τσίπρα στη ΔΕΘ. Χωρίς ουσιαστικά επιχειρήματα, καταφεύγει στη δημιουργία κλίματος κινδυνολογίας. Διά στόματος του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά, που έκανε λόγο για κίνδυνο διαρροής καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες, στήνεται ένα νέο σκηνικό πόλωσης. Επί της ουσίας, καταφεύγουν στην ατζέντα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων του 2012, όταν και είχε σημειωθεί η μεγάλη φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό.
Είναι εμφανής η αγωνία της κυβέρνησης να ανακόψει το δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία. Αλλά το κλίμα καταστροφολογίας, που σκοπίμως δημιουργεί, κάνει πρώτα απ' όλα κακό στην ίδια τη χώρα: Ποιος μπορεί να εμπιστευθεί να επενδύσει όταν ακούει τον πρωθυπουργό, απευθυνόμενο στους βουλευτές, να περιγράφει ένα νέο κίνδυνο κατάρρευσης;
Η παραπαίουσα κυβέρνηση, ακολουθώντας αυτή την επικοινωνιακή τακτική, όχι μόνο δεν απαντά στην αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά έρχεται η ίδια να ακυρώσει το δικό της αφήγημα περί success story. Ας αποφασίσουν: Εσωσαν τη χώρα «από το χείλος του γκρεμού», όπως ισχυρίζονται, ή παραμένει υπό διαρκή απειλή κατάρρευσης;
Σε κάθε δημοκρατική χώρα, αποτελούν τουλάχιστον ύβριν προς τους πολίτες τέτοιες απειλές. Ειδικά όταν αυτές ακούγονται από τον πρωθυπουργό της χώρας, που, μαζί με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, συμμετείχαν ενεργά στην πολιτική συναλλαγή στις Κάνες, προκειμένου να αναλάβουν οι ίδιοι, στη συνέχεια, την εξουσία. Και αυτό φροντίζουν να το ξεχνούν.
Τελικοί αποδέκτες αυτών των μηνυμάτων δεν είναι άλλοι από τους πολίτες. Από τις εκλογές του 2012 και τη συγκυβέρνηση Ν.Δ - ΠΑΣΟΚ, στο όνομα της σωτηρίας της χώρας, έχουν ζήσει πολλά. Εξακολουθούν να προσπαθούν να επιβιώσουν κόντρα στη σκληρή λιτότητα και καλούνται να συνεχίσουν να σηκώνουν το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Τώρα τους θυμήθηκαν;
Είναι λογικό το κλίμα ηττοπάθειας να κυριεύει τους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση. Με τους νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν, απομακρύνθηκαν από το εκλογικό τους ακροατήριο. Βλέποντας, μάλιστα, τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το ρεαλισμό, δικαίως φοβούνται ότι είναι προ των πυλών της εκλογικής κατάρρευσης.
Ο πολιτικός χρόνος μετράει αντίστροφα.
Ο πολιτικός χρόνος μετράει αντίστροφα.
ΠΗΓΗ: http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=447740
1.
Ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε δεσμεύσεις πολύ συγκεκριμένες
Οι εξαγγελίες του ήταν τόσο σαφείς που μέσα σε έναν μήνα διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όλος ο λαός θα καταλάβει αν υλοποιεί όσα είπε ή μας κορόιδεψε
Απολύτως συγκεκριμένες και πλήρως ελέγξιμες ανά πάσα στιγμή είναι οι δεσμεύσεις που ανέλαβε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας με την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο. Ακούγοντας τι είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καταλάβαμε καλύτερα γιατί η κυβέρνηση απαγόρευσε στο θλιβερό όργανο προπαγάνδας της, την κρατική τηλεόραση, να μεταδώσει την ομιλία Τσίπρα με το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η σύγκριση των δεσμευτικών εξαγγελιών Τσίπρα με την ασκούμενη πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου λειτουργεί καταλυτικά εις βάρος των ηγετών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τι δεσμεύτηκε, λοιπόν, ότι θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας, αν ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίσει κυβέρνηση; Εχουμε επιλέξει από όσα είπε εκείνα που ο καθένας μπορεί να ελέγξει αν τα υλοποίησε, μέσα σε έναν... μήνα (!) το πολύ από τότε που θα αναλάβει πρωθυπουργός. Πρώτον, θα επαναφέρει τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας. Δεύτερον, θα αποκαταστήσει αμέσως το δώρο των Χριστουγέννων ως 13η σύνταξη σε όσους συνταξιούχους παίρνουν σύνταξη μέχρι 700 ευρώ - ενέργεια δηλαδή που αφορά 1.262.920 συνταξιούχους. Τρίτον, θα επαναφέρει το αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ για όλους τους φορολογούμενους. Τέταρτον, θα επαναφέρει τη λιανική τιμή εκκίνησης του πετρελαίου θέρμανσης στα 90 λεπτά το λίτρο, πράγμα που θα επιτρέψει στους Ελληνες να ξανανάψουν τα καλοριφέρ τους τον χειμώνα. Πέμπτον, θα επαναφέρει άμεσα το πλαίσιο θεσμικής προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων που κατάργησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις (συλλογικές συμβάσεις, διαιτησία, μετενέργεια κ.λπ.) και θα καταργήσει τις ρυθμίσεις για τις μαζικές και αδικαιολόγητες απολύσεις, για την ενοικίαση εργαζομένων κ.λπ.
Εκτον, θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ. Θα θεσπίσει φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, ο οποίος, όπως τόνισε κατηγορηματικά, δεν θα αφορά την πρώτη κατοικία (εκτός από περιπτώσεις υπερπολυτελών κατοικιών) και δεν θα αφορά τη μικρομεσαία ιδιοκτησία. Εβδομον, τις αμέσως προσεχείς μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει στη Βουλή νομοθετική ρύθμιση για επ' αόριστον παράταση της αναστολής στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας αξίας έως 300.000 ευρώ. Θα φέρει επίσης πρόταση νομοθετικής απαγόρευσης εκχώρησης σε κερδοσκοπικούς οίκους των δικαιωμάτων δανειακών συμβάσεων. Ογδοον, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα παρέχει δωρεάν πρόσβαση στις δημόσιες δομές υγείας και διασφάλιση της πρόσβασης στην αναγκαία φαρμακευτική αγωγή σε όλους τους Ελληνες, τόσο στους ασφαλισμένους όσο και στους ανασφάλιστους, με περιορισμό της συμμετοχής στην αγορά των φαρμάκων στις πιο φτωχές κατηγορίες του πληθυσμού.
Αυτές οι δεσμεύσεις αφορούν όλους τους Ελληνες ή εν πάση περιπτώσει κοινωνικές ομάδες που συμπεριλαμβάνουν πάνω από ένα εκατομμύριο ή και εκατομμύρια άτομα. Αν υλοποιηθούν και στην πραγματικότητα και δεν μείνουν ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, θα σηματοδοτήσουν μια τεράστια οικονομική ανακούφιση του λαού μας. Ο Αλέξης Τσίπρας είπε και άλλα πολλά. Επιχειρηματολόγησε επίσης για το πώς θα βρει τα λεφτά να κάνει πράξη τα όσα εξήγγειλε. Εμείς σήμερα δεν θα μπούμε στη συζήτηση γύρω από το αν συμφωνούμε ή όχι με το κατά πόσο μπορούν να βρεθούν τα λεφτά στο πλαίσιο της πολιτικής που περιέγραψε ότι προτίθεται να ασκήσει. Ετσι θα υποβαθμίζονταν οι δεσμεύσεις που ανέλαβε. Τόσο συγκεκριμένα που τα είπε, μέσα σε έναν μήνα από τον σχηματισμό κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όλοι οι Ελληνες θα είναι σε θέση να καταλάβουν αν ο Τσίπρας τούς κορόιδεψε με τις προχθεσινές του εξαγγελίες ή αν όντως πετυχαίνει να υλοποιήσει αυτά που υποσχέθηκε, τα οποία ο ίδιος τα χαρακτήρισε ως δεσμεύσεις.
Είπε συγκεκριμένα: «Δεν μοιράσαμε υποσχέσεις. Αναλάβαμε δεσμεύσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα έδωσε απαντήσεις». Εμείς κρίνουμε ότι πραγματικά οι συγκεκριμένες δεσμεύσεις του είναι πολύ σοβαρές και θα τον κρίνουμε βάσει των δεσμεύσεων που ο ίδιος πρότεινε, αν κατορθώσει να αναδειχθεί πρωθυπουργός της χώρας. Αρκούν οι αυτοβούλως αναληφθείσες εκ μέρους του δεσμεύσεις, για να διαμορφώσουμε σοβαρή άποψη τόσο για την ειλικρίνεια των προθέσεών του όσο και πρωτίστως για τις ικανότητές του να βρει τους πόρους να ικανοποιήσει τις ανάγκες χρηματοδότησης της πολιτικής του και να επιδείξει το αναγκαίο πολιτικό σθένος για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες αυτής της πολιτικής. Αρχή άνδρα δείκνυσι.
15-9-2014
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=64064040
2.
Ανακούφιση έταξε ο Τσίπρας, όχι αριστερή κυβέρνηση
Αυτά για τα οποία δεσμεύτηκε σίγουρα είναι μέτρα οικονομικής ανακούφισης των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων, με τα οποία δεν διαφωνεί φυσικά κάθε αριστερός, αλλά ούτε κατά διάνοια συνιστούν πολιτική αριστερής κυβέρνησης.
Ούτε καν αποκαθιστούν έστω τις ζημιές που υπέστησαν οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι, οι συνταξιούχοι από την πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων.
Μεγάλη αίσθηση προκάλεσε η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις. Προφανώς είπε πράγματα που ήθελε να ακούσει μεγάλη μερίδα του ελληνικού πληθυσμού. Ευνόητο είναι έτσι ότι προκάλεσε σφοδρή κριτική τόσο από τη δεξιά όσο και από την εκτός ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά.
Η κυβέρνηση αναστατώθηκε, γιατί διαπίστωσε την απήχηση που είχαν τα λεγόμενα του Τσίπρα στις τάξεις μερίδας ψηφοφόρων της. Επιχείρησε έτσι να απαξιώσει με επιθετική φρασεολογία τις δεσμεύσεις, όπως τις χαρακτήρισε ο ίδιος, που ανέλαβε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «έχει μπει στη φαντασίωση ότι έχει στο τσεπάκι του τους δανειστές», δήλωσε χαρακτηριστικά η κυβερνητική εκπρόσωπος.
Για «φεστιβάλ ανευθυνότητας» και... «στιλ Μαυρογιαλούρου (!)» έκανε λόγο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος. Εδώ που τα λέμε, φτηνά τη γλίτωσε ο Τσίπρας, γιατί προχθές ο Ευ. Βενιζέλος χαρακτήρισε... «φαντάσματα της παράταξης» και «καλικάντζαρους» τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που διαφωνούν μαζί του, υπονοώντας -χωρίς πάντως να τους αναφέρει προσωπικά- τον υπουργό του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τον Γιώργο Παπανδρέου!
Η ουσία όμως της κριτικής που ασκεί η κυβέρνηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι καθόλου φαιδρή. Από τη στιγμή που και ο Αλέξης Τσίπρας αποδέχεται πλήρως το ίδιο πλαίσιο διαπραγμάτευσης με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τι τον κάνει να νομίζει ότι αυτός θα πετύχει να μην τον λιώσουν οι Ευρωπαίοι δανειστές; Η αλήθεια είναι ότι στο σημείο αυτό καθόλου πειστική δεν είναι η απάντηση που έδωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Τι είπε ακριβώς: «Εμείς είμαστε έτοιμοι για τη διαπραγμάτευση και εργαζόμαστε για τη διαμόρφωση των ευρύτερων δυνατών συνεργασιών στην Ευρώπη.
Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι έτοιμη για άλλη μια φορά να αποδεχθεί ό,τι οι πιστωτές αποφασίσουν και η μόνη συμμαχία που οικοδομεί είναι με τη γερμανική κυβέρνηση. Αυτή είναι η διαφορά μας και αυτό είναι εντέλει το δίλημμα: Ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή συνυπογραφή όλων των αποφάσεων των δανειστών για την Ελλάδα από την κυβέρνηση Σαμαρά. Με δυο λόγια, το δίλημμα είναι: διαπραγμάτευση ή μη διαπραγμάτευση»!
Ο Αλέξης Τσίπρας δηλαδή ορίζει τη διαφορά του από τον πρωθυπουργό στο ότι αυτός θα διαπραγματευθεί, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς δεν διαπραγματεύεται, ότι αυτός διαμορφώνει ευρύτερες συνεργασίες στην ΕΕ, ενώ ο Σαμαράς συμμαχεί μόνο με τους Γερμανούς! Με άλλα λόγια, οι συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ με την εντελώς ανύπαρκτη Αριστερά στην ΕΕ θα αποδειχθούν ισχυρότερες από εκείνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, παρόλο που η Δεξιά και η Κεντροαριστερά κυριαρχούν στην ΕΕ! Αυτοί οι ισχυρισμοί και όσοι κινούνται στο πλαίσιο αυτής της λογικής, στερούνται σοβαρότητας.
Η πέραν του ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά, δικαίως από τη σκοπιά της, είναι έξω φρενών με την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα και το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα πρώτα για όλα τα κόμματα και τις οργανώσεις της ελληνικής Αριστεράς πλην του ΣΥΡΙΖΑ, η Γερμανία μέσω της ΕΕ και για να αξιοποιήσει προς όφελός της και μόνο το ευρώ, είναι αυτή που επέβαλε το Μνημόνιο στην Ελλάδα. Δεν προέκυψε από «λάθη» του Γιώργου, του Σαμαρά και του Βενιζέλου.
Από την αριστερή σκοπιά πολιτικής ανάλυσης, όσο διατηρείται το πλαίσιο της αντιμετώπισης των συνεπειών του Μνημονίου μέσα στο ευρώ και την ΕΕ, καμιά σημασία δεν έχει ποιος είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας. Οποιος και να είναι, οι Γερμανοί θα τον υποχρεώσουν να ακολουθεί πειθήνια την πολιτική που αυτοί θα υπαγορεύουν! Επίσης αν δεν κάνουμε λάθος, ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του δεν μίλησε για αριστερή κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο αυτό. Αυτά για τα οποία δεσμεύτηκε σίγουρα είναι μέτρα οικονομικής ανακούφισης των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων, με τα οποία δεν διαφωνεί φυσικά κάθε αριστερός, αλλά ούτε κατά διάνοια συνιστούν πολιτική αριστερής κυβέρνησης.
Ούτε καν αποκαθιστούν έστω τις ζημιές που υπέστησαν οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι, οι συνταξιούχοι από την πολιτική των μνημονιακών κυβερνήσεων. Η οικονομική κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων π.χ. επί δεξιάς διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, το 2009, ήταν απείρως καλύτερη από αυτή που θα επικρατήσει, αν εφαρμοστεί πλήρως το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που εξήγγειλε ο Τσίπρας!
Αλλο πράγμα μια κυβέρνηση ανακούφισης των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων, όπως αυτή που εξήγγειλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, και εντελώς άλλο πράγμα η πολιτική μιας αριστερής κυβέρνησης, περί της οποίας δεν έκανε κανέναν λόγο. Είναι προφανές ότι δεν τον ενδιαφέρει πια ο σχηματισμός αριστερής κυβέρνησης. Αλλα πράγματα θέλει.
16-9-2014
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=64064618
3.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ο Κέινς και το ΔΝΤ
Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ από Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, σε Συνασπισμό Ρεαλιστικής Αριστεράς
Πίσω από το πακέτο μέτρων του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομία και τις κραυγές της πολιτικής αντιπαράθεσης που προκάλεσαν οι υποσχέσεις του, κρύβεται η στροφή του κόμματος της αριστεράς σε πιο ρεαλιστικές θέσεις για την άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Αποκαλύπτεται όμως και η "αχίλλειος πτέρνα" του κ. Αλέξη Τσίπρα που δεν είναι άλλη από το "που θα βρεθούν τα λεφτά" για να καλύψουν τις απώλειες από την επαναφορά του αφορολόγητου ορίου στα 12.000 ευρώ και την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.
Παρά ταύτα, έμπειροι αναλυτές διακρίνουν με μια πιο ψύχραιμη και διαφορετική ματιά ότι το πακέτο που παρουσίασε ο κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ αφήνει μεγάλα περιθώρια διαπραγμάτευσης με τους ευρωπαίους εταίρους για το κρίσιμο ζήτημα του χρέους και της ανάπτυξης.
Αναλύοντας, λοιπόν, τα όσα είπε ο κ. Τσίπρας για το χρέος, μπορούμε πίσω από τις γραμμές να διακρίνουμε θέσεις που έχουν υποστηριχθεί σαφώς από το ΔΝΤ ή ευρωπαίους οικονομολόγους.
Συγκεκριμένα ο κ. Τσίπρας είπε ότι θα ζητήσει:
1.Τη διαγραφή του µεγαλύτερου µέρους της ονοµαστικής αξίας του χρέους, ώστε να γίνει βιώσιµο.
2.Τον όρο της «ρήτρας ανάπτυξης» στην αποπληρωµή του υπολοίπου, έτσι ώστε να εξυπηρετείται από την ανάπτυξη και όχι από το πλεόνασµα του προϋπολογισµού.
3. Περίοδο χάριτος, δηλαδή «moratorium», στην εξυπηρέτησή του, για την άµεση εξοικονόµηση πόρων που θα διατεθούν για δημόσιες επενδύσεις.
Οσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις γνωρίζουν ότι το ΔΝΤ θα προτιμούσε τη διαγραφή ("κούρεμα") ποσοστού του χρέους όπως έγινε το 2012 με το PSI, αλλά αυτό σκοντάφτει στο γεγονός ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στο μεγαλύτερο του μέρος είναι πλέον οφειλές στα κράτη μέλη της ΕΕ και στο ΔΝΤ.
Τη λύση έχει δώσει σε ανύποπτο χρόνο ο τέως υπουργός Οικονομικών και νυν Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιάννης Στουρνάρας ο οποίος έβαλε από το Νοέμβριο του 2013 στο τραπέζι τη λύση της μείωσης της "καθαρής παρούσης αξίας" του χρέους με την επιμήκυνση της αποπληρωμής του στα 50 χρόνια και την περαιτέρω μείωση των επιτοκίων δανεισμού που ήδη όμως βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Κι αυτή η λύση ισοδυναμεί με "κούρεμα"...
Στο πακέτο της βοήθειας που "τρέχει" μετά το "κούρεμα" του 2012 προβλέπεται δεκαετής περίοδος χάριτος στην αποπληρωμή των δανείων.
Το καινούριο στοιχείο είναι η "ρήτρα ανάπτυξης", θέση που έχει διατυπωθεί από οικονομολόγους ως λύση για να σπάσει ο "φαύλος κύκλος" της "λήψης μέτρων λιτότητας, ύφεσης, νέων μέτρων, βαθύτερης ύφεσης" αλλά στην οικονομική πραγματικότητα κάτι τέτοιο δεν έχει εφαρμοστεί σε επίπεδο κρατών.
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι πλέον στο ESM δηλαδή τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διαχείρισης του χρέους επεξεργάζονται όλες τις λύσεις για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους και, ασφαλώς, μελετούν πολύ προσεκτικά τις προτάσεις Τσίπρα.
Νέο Σύμφωνο Σταθερότητας
Το νέο στοιχείο διαπραγμάτευσης απέναντι στους ευρωπαίους είναι η πρόταση για "την εξαίρεση του προγράµµατος δηµoσίων επενδύσεων από τους περιορισµούς του Συµφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης", δηλαδή από το όριο του Συμφώνου σταθερότητας το έλλειμμα να μην υπερβαίνει το 3% του ΑΕΠ.
Η πρόταση αυτή διατυπώθηκε πρώτη φορά μετά από τις γαλλικές προεδρικές εκλογές του 2012 όταν το Ελεγκτικό Συνέδριο της Γαλλίας αποφάνθηκε ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα ξεφεύγει κι αυτός ο κανόνας (της εξαίρεσης των αναπτυξιακών μέτρων) θα αποτελούσε μια λύση για να απεμπλακεί η χώρα από τις "διαδικασίες υπερβολικού ελλείμματος". Στη συνέχεια η πρόταση ξεχάστηκε, δεν ετέθη στο τραπέζι.
Να σημειώσουμε όμως ότι όσοι προσεγγίζουν την οικονομική πολιτική της αριστεράς με ρεαλιστικούς όρους θα περίμεναν ίσως από τον κ. Τσίπρα να θέσει το μείζον θέμα της εξαίρεσης των αμυντικών δαπανών από τον περιορισμό του ελλείμματος στο όριο του 3% του ΑΕΠ, στο βαθμό που οι αμυντικές δαπάνες στην Ελλάδα πλησιάζουν κάθε χρόνο το 5% του ΑΕΠ (αν συμπεριληφθούν και οι αποδοχές των στρατιωτικών) και είναι σχεδόν διπλάσιες από το μέσο ευρωπαϊκό όρο. Το ζήτημα αυτό απασχολεί την Ελλάδα από την εποχή της ένταξης μας στην ΟΝΕ και ετέθη για πρώτη φορά (χωρίς αποτέλεσμα) από την κυβέρνηση Σημίτη.
Η πρόταση συµφωνίας για «Ευρωπαϊκό New Deal», µε δηµόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη και χρηµατοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, θεωρείται μια θέση που μπορεί να υποστηριχθεί απ΄ όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, καθώς το ζήτημα της ανάπτυξης είναι το μείζον για όλη την Ευρώπη.
Ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να σταματήσει εδώ αλλά με την ορμή της μεγάλης δημοσιότητας και της αυξανόμενης δημοφιλίας μίλησε για την ανάγκη:
-"ποσοτικής χαλάρωσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, µε απευθείας αγορά κρατικών οµολόγων" προκαλώντας ήδη αντιδράσεις από κύκλους της ΕΚΤ που μετέδωσαν ότι η Φρανκφούρτη μπορεί να ακούει προσεκτικά τον κ. Τσίπρα, αλλά δεν σημαίνει ότι συμφωνεί!
Ασφαλώς όμως έχει δίκιο όταν δηλώνει απευθυνόμενος προς τη Γερμανία "τονίζουμε για ακόµα µία φορά ότι το θέµα του κατοχικού δανείου είναι για µας ανοικτό".
Κατά τους επίσημους υπολογισμούς της επιτροπής που έχει συσταθεί στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος οι απαιτήσεις της χώρας μόνο από το κατοχικό δάνειο (με συντηρητικούς και ασφαλείς υπολογισμούς) ανέρχονται σε 12-13 δισ. ευρώ.
Μάλιστα γι΄αυτό το ζήτημα αυτό ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έχει ζητήσει σαφή και συγκεκριμένη ενημέρωση από το υπουργείο Οικονομικών.
Η αχίλλειος πτέρνα
Αναλύοντας το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης με τα μέτρα αντιµετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης και τα άµεσα μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονοµίας του κ. Τσίπρα θα διαπιστώσει κανείς ότι οι υποσχέσεις για επαναφορά του αφορολόγητου ορίου εισοδήματος στα 12.000 ευρώ με τα σημερινά δεδομένα απαλλάσσουν αυτόματα το ένα τρίτο του πληθυσμού από την άμεση φορολογία (σ.σ. σ΄αυτούς συμπεριλαμβάνεται σχεδόν το σύνολο των ελεύθερων επαγγελματιών οι οποίοι στα προ της κρίσης χρόνια ήταν πρωταθλητές της φοροδιαφυγής) και η κατάργηση του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) για την πρώτη κατοικία, απαλλάσσει από το φόρο πάνω 4.000.000 κατοικίες.
Οι απώλειες στα φορολογικά έσοδα είναι τεράστιες (σ.σ. αυτές θα υπολογίσει και θα ανακοινώσει σήμερα το υπουργείο Οικονομικών) όμως και στις δύο περιπτώσεις αυτό που μπορεί να δεχθεί κανείς είναι ο ΣΥΡΙΖΑ θα προχωρήσει στη διαμόρφωση μιας νέας φορολογικής κλίμακας με την οποία θα επιχειρεί να αναδιανείμει φορολογικά βάρη και εισοδήματα. Τα όσα είπαν στη συνέχεια τα στελέχη επί της οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ, για τη νέα φορολογική κλίμακα και το νέο ΦΜΑΠ, δεν έδωσαν ικανοποιητικές εξηγήσεις για το πως θα καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό.
Ρυθμίσεις χρεών
το μεγάλο ατού
Για τον κ. Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ το μεγάλο ατού είναι το πακέτο των μέτρων για την ελάφρυνση των χρεών των ιδιωτών. Αυτό που δεν έχει κάνει η κυβέρνηση, αλλά ζητούν όλοι οι παραγωγικοί φορείς. Πρόκειται για τα μέτρα για την άµεση άρση της καταστολής στη πραγµατική οικονοµία που συνοπτικά είναι τα εξής:
-Ρύθμιση ληξιπρόθεσμων χρεών στην εφορία σε 84 µηνιαίες δόσεις και σε κάθε περίπτωση έτσι ώστε το συνολικό ποσό των ετήσιων δόσεων να είναι µέχρι το 20% του ετήσιου εισοδήµατος του οφειλέτη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια πρόταση υποστηρίζουν σήμερα σχεδόν όλα τα κυβερνητικά στελέχη (σ.σ. το ΠαΣοΚ ζητεί ρύθμιση σε 100 δόσεις) τα οποία συμμετέχουν στη διαπραγμάτευση με την τρόικα.
-Αντίστοιχη διαδικασία ρύθµισης ληξιπρόθεσµων οφειλών θα προβλέπεται και για τα ασφαλιστικά ταµεία. Κατά τον κ. Τσίπρα σε περίπτωση συνδυασµού φορολογικής και ασφαλιστικής οφειλής, το συνολικό ποσό των ετήσιων δόσεων θα είναι µέχρι το 30% ετήσιου εισοδήµατος του οφειλέτη.
-Παύση ποινικών διώξεων και κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασµών, πρώτης κατοικίας, µισθών, κλπ, καθώς και χορήγηση φορολογικής ενηµερότητας, σε όσους εντάσσονται στη διαδικασία ρύθµισης.
-Κατάργηση της αντισυνταγµατικής αυτόφωρης διαδικασία για οφειλές προς το ∆ηµόσιο.
-Κατάργηση της προκαταβολής 50% της βεβαιωθείσας οφειλής ως προϋπόθεση προσφυγής του φορολογουµένου στη ∆ικαιοσύνη, που οδηγεί σε στέρηση της δικαστικής προστασίας σε
όσους δεν µπορούν να πληρώσουν. Η προκαταβολή θα ορίζεται µε πράξη του δικαστή και θα
κυµαίνεται από 10% έως 20%, σύµφωνα µε την οικονοµική δυνατότητα του οφειλέτη.
Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων
Παράλληλα προτείνεται υπό τον τίτλο «Νέα σεισάχθεια» η ρύθµιση των λεγόµενων «κόκκινων δανείων», που είναι προϋπόθεση για την εξυγίανση των χαρτοφυλακίων των τραπεζών και την αποκατάσταση της ρευστότητας. Η ρύθμιση θα περιλαµβάνει, κατά περίπτωση, διαγραφή µέρους των οφειλών για όσους δανειολήπτες είναι κάτω από το όριο της φτώχειας και, ως γενική αρχή, αναπροσαρµογή των οφειλών έτσι ώστε η συνολική εξυπηρέτησή τους σε τράπεζες, ∆ηµόσιο και ασφαλιστικούς οργανισµούς να µην ξεπερνά το 30% του εισοδήµατος του δανειολήπτη.
Ο κ. Τσίπρας έκανε λόγο για έναν δημόσιο ενδιάμεσο φορέα διαχείρισης ιδιωτικού χρέους όχι ως μία «κακή τράπεζα» αλλά ως διαχειριστή κάθε τύπου ληξιπρόθεσμης οφειλής προς τις τράπεζες και ελεγκτή των τραπεζών ως προς την εφαρμογή των συμφωνημένων ρυθμίσεων. Τις αμέσως προσεχείς ημέρες, ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει στη Βουλή νομοθετική ρύθμιση για επ' αόριστο παράταση της αναστολής στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, αξίας έως 300.000 ευρώ καθώς και νομοθετική απαγόρευση πώλησης ή εκχώρησης σε μη αναγνωρισμένους τραπεζικούς οργανισμούς ή επιχειρήσεις, δικαιωμάτων δανειακών συμβάσεων και εμπραγμάτων ασφαλειών.
Κατώτατος μισθός 751 ευρώ
Στην ίδια κατεύθυνση υιοθετώντας ουσιαστικά μια Κεϊνσιανή λογική ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για την ανάγκη δημιουργίας επενδυτικής τράπεζας με δημόσιους πόρους αλλά και για την επαναφορά κατώτατου µισθού στα 751 ευρώ για όλους τους εργαζόµενους, ανεξαρτήτως ηλικίας με προφανή στόχο την αύξηση της ζήτησης. Οπως είπε η επαναφορά του κατώτατου µισθού όχι µόνο δεν έχει δηµοσιονοµικό κόστος, αλλά θα έχει από µόνη της και αναπτυξιακό αποτέλεσµα. Μόνον τον πρώτο χρόνο, θα έχει ως αποτέλεσµα την αύξηση της εγχώριας ζήτησης, κατά 0,75%, και του ΑΕΠ κατά 0,5%. Επιπλέον, θα δηµιουργήσει και 7.500 νέες θέσεις εργασίας.
Οι άνεργοι
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, εκτιµώµενου κόστος της τάξεως των 2 δις ευρώ, που περιλαμβάνουν:
-∆ωρεάν ρεύµα σε 300.000 νοικοκυριά κάτω από το όριο της φτώχειας για τα οποία η κυβέρνηση ήδη εφαρμόζει το κοινωνικό (μειωμένο) τιμολόγιο.
- Πρόγραµµα επιδότησης διατροφής µε κουπόνια σίτισης σε 300.000 άπορες οικογένειες σε
συνεργασία µε την τοπική αυτοδιοίκηση, την Εκκλησία της Ελλάδος, και οργανώσεις αλληλεγγύης, µέσω συµβεβληµένων και κοινωνικών παντοπωλείων.
-Στήριξη χαµηλοσυνταξιούχων με την επαναφορά του δώρου των Χριστουγέννων, ως 13η
σύνταξη, σε 1.262.920 συνταξιούχους που λαµβάνουν σύνταξη ως 700 ευρώ.
Ολα αυτά τα μέτρα, πέραν του μεγάλου κόστους για το οποίο θα πρέπει να απαντήσει "πώς θα το καλύψει" ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι γεγονός ότι δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα και μεγάλη πίεση για αλλαγή πολιτικής στην κυβέρνηση. Για κάποια από τα μέτρα Τσίπρα ήδη υπάρχουν εισηγήσεις να υιοθετηθούν και να εφαρμοστούν από την κυβέρνηση.
Βέβαια όλα αυτά αναμένεται να συμβούν όταν πάψουν οι κραυγές της δημόσιας και ρηχής πολιτικής αντιπαράθεσης.
15-9-2014
Τσώλης Ζώης
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=631773
4.
Κώστας Λαπαβίτσας: "Ανεφάρμοστο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ"
4.
Κώστας Λαπαβίτσας: "Ανεφάρμοστο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ"
Με ένα αναλυτικό κείμενο που δημοσιεύεται στο προσωπικό του ιστολόγιο, ο Κώστας Λαπαβίτσας, που ήταν μεταξύ των ονομάτων που συζητήθηκαν ακόμα και για το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, εξηγεί πως ναι μεν οι στόχοι που θέτει το κόμμα για να ξεφύγει από τις πολιτικές λιτότητες είναι σωστοί, καθώς όμως τα νούμερα και μέτρα που εξαγγέλθηκαν δεν συνοδεύονται από τις αντίστοιχες αναλογιστικές μελέτες, ουσιαστικά πρόκειται για εξαγγελίες χωρίς αντίκρυσμα.
Χαρακτηριστική είναι η τελευταία πρόταση του κειμένου, όπου ο Κώστας Λαπαβίτσας γράφει: «Η πραγματικότητα είναι ότι, ουσιαστική άρση της λιτότητας, χωρίς μονομερείς ενέργειες στο χρέος και χωρίς σύγκρουση με τους Ευρωπαίους "εταίρους" μας, είναι αδύνατη».
Ολόκληρο το κείμενο, ο τίτλος του οποίου είναι
«Μια πρώτη αποτίμηση των προγραμματικών δηλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ»:
Οι οικονομικές προτάσεις που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να θεωρηθούν ως προγραμματικές από ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία, δε συνιστούν όμως σε καμία περίπτωση οικονομικό πρόγραμμα. Μας δείχνουν περισσότερο, πως σχεδιάζει να κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ αν σχηματίσει κυβέρνηση και για τον λόγο αυτόν απαιτούν προσεκτική ανάλυση.
Οι προτάσεις έχουν δύο σκέλη.
Το πρώτο είναι η διαπραγμάτευση για το χρέος και έχει έξι στόχους:
ι) Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους της ονομαστικής αξίας του χρέους
ιι) Ρήτρα ανάπτυξης για το υπόλοιπο μέρος του
ιιι) Περίοδος χάριτος για την εξυπηρέτηση του
ιν) Εξαίρεση των δημόσιων επενδύσεων απο το Σύμφωνο Σταθερότητας
ν) Ευρωπαϊκό Νιού Ντιλ επενδυσεων χρηματοδοτημένο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων
νι) Ποσοτική Χαλάρωση από τη ΕΚΤ
Αν εξαιρέσουμε τους δύο τελευταίους στόχους, που είναι τελείως δυσανάλογοι προς την ελληνική διαπραγματευτική ισχύ, οι υπόλοιποι τέσσερις είναι καίριοι, θεμιτοί και, θα προσέθετα, μετριοπαθείς. Θα μπορούσε, φερ’ ειπείν, να ζητηθεί η εξαίρεση και άλλων κατηγοριών δαπανών από το Σύμφωνο Σταθερότητας. Η ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα είναι πρωτοφανής για τη μεταπολεμική Ευρώπη, άρα δικαιολογεί πρωτοφανή μέτρα.
Καλά κάνει, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ και στοχεύει στη μείωση του χρέους, κάτι που δεν είναι καθόλου ακραίο, αφού ακόμη και το ΔΝΤ συμφωνεί ότι η Ελλάδα χρειάζεται διαγραφή μέρους του χρέους της. Η διαπραγμάτευση αναγγέλεται «σκληρή», αλλά θα λάβει χώρα μέσα στα «ευρωπαϊκά» πλαίσια, επιδιώκοντας μια «ευρωπαϊκή» λύση. Το πρόβλημα είναι, βέβαια, το πως θα γίνει η «σκληρή» διαπραγμάτευση και ποια όπλα θα έχει μια ελληνική κυβέρνηση, πέραν του ενθουσιασμού των εκπροσώπων της. Δυστυχώς το κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ δε μας λέει τίποτε επ’ αυτού, αναγνωρίζει όμως ότι μπορεί η λύση να καθυστερήσει λόγω των δυσκολιών της διαπραγμάτευσης.
Έτσι περνάμε στο δεύτερο σκέλος, το οποίο αφορά το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης που θα αντικαταστήσει αμέσως τα Μνημόνια, ανεξάρτητα από την έκβαση της διαπραγμάτευσης για το χρέος. Και πάλι πολύ σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνει την προσοχή του στην άμεση παρέμβαση στην οικονομία και την κοινωνία που έχουν φτάσει πλέον στα όρια της αντοχής τους.
Το Σχέδιο έχει τους εξής τέσσερις πυλώνες:
Ι) Αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που προκάλεσαν τα Μνημόνια στη στέγαση, τη διατροφή, την υγεία, την παροχή ρεύματος και τις μετακινήσεις. Προβλεπόμενο κόστος: 1.892 εκ ευρώ.
ΙΙ) Επανεκκίνηση της οικονομίας μέσω:
1) Φορολογικής ελάφρυνσης, με κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και επαναφορά του αφορολόγητου
στα 12.000 ευρώ. Προβλεπόμενο κόστος: 3,5 δις ευρώ.
2) «Σεισάχθειας», με ρύθμιση των «κόκκινων δανείων», την οποία θα αναλάβει ειδικός
δημόσιος φορέας. Προβλεπόμενο κόστος: 2 δις ευρώ.
3) Παροχής ρευστότητας, κυρίως με την ίδρυση Αναπτυξιακής Τράπεζας. Προβλεπόμενο
κόστος: 1δις ευρώ.
4) Επαναφοράς του βασικού μισθού στα 751 ευρώ. Προβλεπόμενο κόστος: 0.
Το προβλεπόμενο κόστος του δεύτερου πυλώνα συνολικά, συνεπώς, φτάνει τα 6,5 δις ευρώ.
ΙΙΙ) Πρόγραμμα Δημόσιας Απασχόλησης, που θα δημιουργήσει 300000 θέσεις εργασίας περιορισμένης διάρκειας, με συνολικό κόστος 5 δις ευρώ για δύο χρόνια. Προβλεπόμενο κόστος για τον πρώτο χρόνο: 3 δις ευρώ.
IV) Μετασχηματισμό του πολιτικού συστήματος, με παρεμβάσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση και στο κοινοβούλιο.
Άρα το προβλεπόμενο συνολικό κόστος για το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης θα φτάσει τα 11,5 δις ευρώ.
Το πρώτο και σημαντικό που έχει να παρατηρήσει κανείς είναι ότι δυστυχώς λείπουν οι αναλογιστικές μελέτες που θα τεκμηρίωναν το προβλεπόμενο κόστος. Πόσο έγκυρη, για παράδειγμα, είναι η εκτίμηση για τα 3,5 δις της φορολογικής ελάφρυνσης; Εξαίρεση αποτελεί το κόστος του Προγράμματος Δημόσιας Απασχόλησης το οποίο εμφανώς στηρίζεται σε πρόσφατη σχετική μελέτη του Ινστιτούτου Λέβι των ΗΠΑ. Χωρίς αναλογιστικές μελέτες, το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι, σε αντίθεση με τον ορυμαγδό ανοησίας που ακούστηκε ως απάντηση από το Μνημονιακό στρατόπεδο της καταστροφής, το ποσό που ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι θα κοστίσει το Σχέδιο – μεγάλο μέρος του οποίου θα πάει απευθείας στη συνολική ζήτηση – δεν είναι καθόλου υπερβολικό για μια οικονομία σε τόσο βαθειά καταστολή όσο η ελληνική.
Πηγαίνοντας ακόμη πιο πέρα όμως, στα δύο κομβικά θέματα της «σεισάχθειας» και της ρευστότητας το Σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι μάλλον συντηρητικό και οι σχετικοί υπολογισμοί δε φαίνονται να στηρίζονται σε μελέτες. Δύο βασικά ερωτήματα:
- Τα «κόκκινα δάνεια» των ελληνικών τραπεζών, σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση της Τράπεζας της Ελλάδας, ήταν 77 δις, εκ των οποίων τα 35 δις ήταν χρέη των νοικοκυριών. Τι «σεισάχθεια» είναι αυτή, η οποία μόλις και φτάνει τα 2 δις και πως υπολογίστηκε;
- Ως προς τη ρευστότητα, ποιά μπορεί να είναι η ισχύς της Αναπτυξιακής Τράπεζας στην εγχώρια αγορά όταν το κεφάλαιό της θα είναι 1 δις ευρώ τη στιγμή που το κεφάλαιο, για παράδειγμα, της Εθνικής Τράπεζας είναι 8 δις, ή της Τράπεζας Πειραιώς 8,5 δις ευρώ; Πως ακριβώς θα αλλάξει τις συνθήκες στις πιστωτικές αγορές με αυτούς τους όρους η νέα τράπεζα;
Έστω και σχετικά μετριοπαθές, το Σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ θα χρειαστεί φυσικά χρηματοδότηση. Εδώ όμως τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο και οι υπολογισμοί δεν είναι καθόλου πειστικοί. Η χρηματοδότηση υποτίθεται ότι θα προκύψει ως εξής:
ι) Από την εκκαθάριση των χρεών προς την εφορία, 3 δις
ιι) Από την πάταξη της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου, 3 δις
ιιι) Από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, 3 δις
ιν) Από το ΕΣΠΑ, 2,5 δις, και από τρέχοντα ευρωπαϊκά προγράμματα άλλα 0,5 δις
Τα 6 δις από το ι) και το ιι) θα καλύψουν το κόστος της ανθρωπιστικής παρέμβασης και της φορολογικής ελάφρυνσης. Τα 3 δις από το ΤΧΣ θα καλύψουν το κόστος της «σεισάχθειας» και της Τράπεζας Ανάπτυξης. Τα 3 δις των ευρωπαϊκών προγραμμάτων θα καλύψουν το κόστος του προγράμματος απασχόλησης.
Άρα τα προβλεπόμενα συνολικά έσοδα θα φτάσουν τα 12 δις ευρώ.
Δυστυχώς οι αναλογιστικές μελέτες που θα έδιναν αξιοπιστία στους αριθμούς δεν υπάρχουν ούτε για αυτό το σκέλος. Οι συντάκτες του Σχεδίου φρόντισαν βέβαια να υπερκαλύψουν το προβλεπόμενο κόστος για τον πρώτο χρόνο κατά 500 εκ, αλλά παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους, γεγονός παραμένει ότι αναμένουν να συλλέξουν 6 δις από την πάταξη της φοροδιαφυγής και την τακτοποίηση χρεών προς το Δημόσιο. Δεν υπάρχει απολύτως καμία εγγύηση ότι ο στόχος θα επιτευχθεί. Κάθε άλλο μάλιστα, αν κρίνουμε από την τεράστια δυσκολία να συλλεχθούν τα χρέη προς το Δημόσιο το 2012 και το 2013, τα οποία συνεχώς αυξάνονται. Και αυτό χωρίς καν να μπούμε στο ζήτημα του κατά πόσο τα χρήματα του ΤΧΣ θα αποδειχθούν όντως προσβάσιμα και φυσικά στο κατά πόσο θα βρεθούν τα χρήματα του ΕΣΠΑ, όταν ήδη έχει κατατεθεί και εγκριθεί πλήθος προγραμμάτων που επιδιώκουν χρηματοδότηση από την ίδια πηγή.
Το πρόβλημα της χρηματοδότησης αντανακλά όμως το βαθύτερο ζήτημα της συνάρθρωσης του πρώτου και του δευτέρου σκέλους του Σχεδίου. Το ελληνικό χρέος δεν αντιπροσωπεύει απλώς ένα δυσβάστακτο βάρος ύψους περίπου 8 δις σε τόκους κατ’ έτος. Ακόμη περισσότερο, η εξυπηρέτησή του και η μείωσή του είναι ο ακρογωνιαίος λίθος μιας σειράς διακρατικών συμφωνιών που θέτουν ένα αυστηρότατο πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής. Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να επιδιώξει πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ για το 2014, 3% για το 2015 και 4,5% για το 2016, ώστε να μπορεί να αποπληρώνει το χρέος της. Αυτό ακριβώς είναι το περιεχόμενο της λιτότητας και ο λόγος για τον οποίο συντρίφτηκαν οι δημόσιες δαπάνες κι εκτοξεύτηκε η φορολογία τα τελευταία χρόνια.
Ποιά ακριβώς θα είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ ως προς αυτές τις υποχρεώσεις, καθώς θα διαπραγματεύεται «σκληρά» για το χρέος;
Οι προγραμματικές δηλώσεις δυστυχώς δεν μας διαφωτίζουν στο σημείο αυτό. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να τις απορρίψει, τότε γιατί δεν το δηλώνει ανοιχτά; Ακόμη περισσότερο, αν τις απορρίψει, ως οφείλει μία κυβέρνηση της Αριστεράς να κάνει, τότε γιατί καταβλήθηκε αυτή η καθόλου πειστική προσπάθεια να εμφανιστεί το Σχέδιο Ανασυγκρότησης ως πλήρως κοστολογημένο, ώστε να φαίνεται ότι θα έχει μηδενική επιβάρυνση στον προϋπολογισμό; Τι είδους απόρριψη της λιτότητας είναι αυτή που ελπίζει να βρει τους πόρους για την απολύτως απαραίτητη απάλυνση της ανθρωπιστικής κρίσης και για την επανεκκίνηση της οικονομίας, από την πάταξη της φοροδιαφυγής και τη συλλογή χρεών προς το Δημόσιο (μέσα σε ένα χρόνο!); Γιατί δεν τολμάει ο ΣΥΡΙΖΑ να μιλήσει ανοιχτά για μεταφορά πόρων και γιατί συνεχίζει να υπόσχεται ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς;
Η απάντηση είναι απλή. Πρόκειται για μια απόρριψη της λιτότητας που προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα. Από τη μια, να πετύχει «ευρωπαϊκή» λύση για το χρέος, χωρίς μονομερείς ενέργειες και από την άλλη να ελαφρύνει την τρομακτική φορολογική επιβάρυνση και την προϊούσα ανθρωπιστική κρίση. Επιδιώκει να δώσει την απαραίτητη ώθηση στην οικονομία, χωρίς όμως να σπάσει το πλαίσιο που έχει επιβάλλει η ΕΕ και η ΟΝΕ στην Ελλάδα. Δυστυχώς αυτό δεν γίνεται, εξ ου και οι ακροβασίες του Σχεδίου. Η πραγματικότητα είναι ότι, ουσιαστική άρση της λιτότητας, χωρίς μονομερείς ενέργειες στο χρέος και χωρίς σύγκρουση με τους Ευρωπαίους «εταίρους» μας, είναι αδύνατη.
Αυτά για την ώρα για τις προγραμματικές δηλώσεις ΣΥΡΙΖΑ και θα επανέλθω σύντομα.
ΠΗΓΗ
http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%86%CE%AC%CF%81%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1
ΣΧΕΤΙΚΑ
1. Πόλεμος για τους αριθμούς:
2.ΥΠΟΙΚ-Κάνει λόγο για λάθος συνταγή- Στα 17,2 δισ. ευρώ το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ:
