Γ.Κοντογιώργης:«Οι Ολιγάρχες».Διάλογος με αφορμή το νέο βιβλίο του.
''ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ.
Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΑΤΑΝΕΥΣΙΦΑΓΩΝ'' ...
Ο Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργος Κοντογιώργης παρουσιάζει το βιβλίο του «Οι Ολιγάρχες – Η δυναμική της υπέρβασης και η αντίσταση των συγκατανευσιφάγων» και συνομιλεί με τον δημοσιογράφο Σταύρο Λυγερό στις 26 Ιουνίου 2014 στο βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone.
Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΑΤΑΝΕΥΣΙΦΑΓΩΝ'' ...
Ο Γ. Κοντογιώργης στο νέο του βιβλίο ανατέμνει ον χαρακτήρα του σημερινού πολιτικού συστήματος, το οποίο το ορίζει ως αυστηρά ολιγαρχικό και ως προς τη δομή του και ως προς τις πολιτικές του. Διευκρινίζει επίσης την λεηλατική απόκλιση της ελληνικής ολιγαρχίας και τον παραδοσιακά υποτελή της ρόλο, ενώ αναδεικνύει επίσης το αυστηρά συντηρητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η κρατική / παρακολουθηματική της νεοτερικότητας διανόηση. Για να καταδείξει τον ολιγαρχικό χαρακτήρα της νεοτερικής πολιτείας ο συγγραφέας την αντιπαραβάλλει με την αντιπροσωπευτική και τη δημοκρατική πολιτεία. Με τον τρόπο αυτόν κάνει φανερή την αιτία που η ολιγαρχία των αγορών σε διεθνές, ευρωπαϊκό και ελληνικό επίπεδο επέβαλε την ολοκληρωτική της κυριαρχία και ανέτρεψε σε ελάχιστες δεκαετίες τις κατακτήσεις αιώνων της κοινωνίας των πολιτών. Είναι προφανές ότι μόνη λύση στο ελληνικό αλλά και στο διεθνές περιβάλλον είναι η μετάβαση στην αντιπροσωπευτική πολιτείας, δηλαδή η θεσμική είσοδος της κοινωνίας των πολιτών στην πολιτική διαδικασία.
ΠNYKA
''ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ.
Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΑΤΑΝΕΥΣΙΦΑΓΩΝ''
Παρουσίαση
Τι είναι αυτό που κάνει τους ολιγάρχες της εποχής μας να μην αποδέχονται τον ολιγαρχικό χαρακτήρα του πολιτεύματός τους; Αγνοούν άραγε τις στοιχειώδεις έννοιες; Αισχύνονται να συνομολογήσουν ότι διαπνέονται από μια βαθιά ολιγαρχική ιδεολογία; Μήπως με τον τρόπο αυτόν επιδιώκουν να απαγορεύσουν την εξέλιξη, προκειμένου να διατηρήσουν την πραγματική ιδιοκτησία της πολιτείας και, συνακόλουθα, να υποτάξουν τον σκοπό της πολιτικής στο συμφέρον των ιδίων και των συγκατανευσιφάγων;
Από την άλλη, τι κάνει τις κοινωνίες να εκχωρούν τη διακυβέρνηση στους ολιγάρχες και στη συνέχεια να διαμαρτύρονται επειδή αυτοί τις αγνοούν και ιδιοποιούνται τον δημόσιο σκοπό της πολιτικής; Γιατί, αντί να διαδηλώνουν, δεν αξιώνουν τη συμμετοχή τους στις πολιτικές αποφάσεις, ώστε να κρίνουν αυτές εν μέρει (η αντιπροσώπευση) ή εν όλω (η δημοκρατία) τι είναι ορθό και τι όχι για τη χώρα;
Η νεοτερική διανόηση, για να αποτρέψει την κοινωνία των πολιτών να αναδιατυπώσει το πρόταγμά της, την έχει εγκιβωτίσει στο δίλημμα της (δήθεν) "πολυπλοκότητας", σε συνδυασμό με το επιχείρημα ότι δεν είναι παραδεκτό να κυβερνά ο αδαής και απαίδευτος όχλος, επειδή η σκέψη του αγγίζει το επίπεδο των ταπεινών συναισθημάτων και της ιδιοτέλειας, και, προφανώς, δεν έχει τη (διανοητική και πραγματική) δυνατότητα να αποκτήσει την αναγκαία, ακριβή και εκ βάθρων γνώση για τα ζητήματα της πολιτικής! Εντούτοις, στη διερώτηση αυτή ο Αριστοτέλης θα αντιτείνει; "Ο καθένας εκ των πολλών μόνος του είναι κατώτερος από τους ειδικούς, αλλά όλοι μαζί είναι πολύ καλύτεροι ή, πάντως, όχι χειρότεροι από τους ειδικούς". Επιπλέον, η κοινωνία των πολιτών θα πολιτευθεί κατά το συμφέρον της, οι ολίγοι κατά το ίδιον αυτών συμφέρον.
Ο συγγραφέας θεωρεί ότι η ανάσχεση της πορείας της Ελλάδας, αλλά και της ανθρωπότητας, προς τον όλεθρο θα επέλθει μόνον με την υπέρβαση του ολιγαρχικού καθεστώτος και την αντιπροσωπευτική μετάλλαξη της πολιτείας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
-Πρόλογος
-Εισαγωγή
-Η ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ ΩΣ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΥ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑΤΟΣ. ΤΟ ΔΥΝΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΚΑΤΑΝΕΥΣΙΦΑΓΟΙ
-Η ελληνική κρίση είναι μονοσήμαντα πολιτική
-Η εγγενής συνάφεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος με το πρωτο-πολιτειακό κράτος έθνος και ο εκφυλισμός του σε άθροισμα ολιγαρχικών συμμοριών
-"Ομονοείτε, υμάς και τους συγκατανευσιφάγους πλουτίζετε, των άλλων πάντων καταφρονείτε". Οι ολιγάρχες κατά της σύμπασας κοινωνίας
-"Σαν να μην πέρασε μια μέρα". Εν έτει 1992: Μια πρωθύστερη καταγραφή των θεμελίων της σημερινής καταστροφής
-Η δύναμη της εξουσίας και η πολιτική. Ηγέτης ή ηγεμόνας; Το διακύβευμα και ο Ανδρέας Παπανδρέου
-Η κοινωνία ως υποζύγιο της κομματοκρατίας για την κατάκτηση πολιτικής ηγεμονίας και τη νομιμοποίηση της κατοχής της χώρας
-"Δεν ήταν ανόητος ο Παπακωνσταντίνου, ήταν πολιτικά ιδιοτελής και αλαζόνας". Αποδίδει παραδειγματικά την παθογενή φύση του ελληνικού πολιτικού συστήματος
-Το πολιτικό σύστημα ως όχημα κατοχής της κοινωνίας και της χώρας. Η "μισή" Βουλή θα έπρεπε να συλληφθεί για διαφθορά.
-Η λύση στο ελληνικό πρόβλημα: Ένα νέο μνημόνιο για το πολιτικό σύστημα και το κράτος
-Το πολιτικό σύστημα είναι απολύτως αναχρονιστικό. Δεν είναι ανατάξιμο
-Γιατί πρέπει να ανασταλεί αμέσως το άρθρο 86 του Συντάγματος
...και γιατί δεν θα γίνει...
-Η χώρα αντιμέτωπη με την εσωτερική και τη διεθνή δυναστική ολιγαρχία
-Το "διάγγελμα" του πρωθυπουργού, ο ΦΠΑ για την εστίαση και η ομολογία της αλήθειας
-Οι υπόνομοι ξεχείλισαν και τα λύματα κατέκλυσαν την πόλη. "Για να σωθεί η Ελλάδα στους καιρούς τους ύστατους βρείτε κάπου έναν καιάδα και γκρεμοτσακίστε τους" (Νίκος Γκάτσος)
-Πώς η αλαζονεία της καθεστωτικής ολιγαρχίας εκχωρεί στη Χρυσή Αυγή τη σήμανση της κοινωνικής ευαισθησίας
-Σε πολιτικό κενό εκκολάφθηκε και δρα η Χρυσή Αυγή
-Η αυτονομία του πολιτικού συστήματος, ο αποκλεισμός της κοινωνίας από το πολιτικό σύστημα και η Χρυσή Αυγή. Γιορτή της κομματοκρατίας η υπόθεση της Χρυσής Αυγής
-Στ. Ξαρχάκος - Γ. Κοντογιώργης, Ανοιχτή επιστολή προς τους συμπολίτες μας
-Οι "εκλογές" νομιμοποιούν το ολιγαρχικό καθεστώς και αναπαράγουν το προσωπικό του. Διαιωνίζουν στη θέση τους το κατεστημένο της κομματοκρατίας και τους μηχανισμούς των συγκατανευσιφάγων
-Να ανοίξουν τον δρόμο για την αυτόβουλη υπέρβασή τους. Με αφορμή τις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012
-Ψήφος αποπομπής της κομματοκρατίας - 7.5.2012
-Μας χρειάζεται επειγόντως ένα μνημόνιο εναντίον του κράτους
-Η σημερινή κρίση είναι προάγγελος του τέλους της ελληνικής κοινωνίας
-Η ΔΥΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΡΙΣΗ. Η ΚΡΙΣΗ ΩΣ ΦΑΣΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΟ ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟ ΙΣΧΥΟΣ
-Προεισαγωγικά στο ιδεολογικό διακύβευμα της "παγκοσμιοποίησης"
-Η δυτική και η ευρωπαϊκή κρίση. Η υπέρβαση της κρίσης προϋποθέτει την υπέρβαση της εποχής μας
-Οφείλουμε να αναθεωρήσουμε εκ βάθρων τις απόψεις μας για τον ελληνισμό και τον κόσμο, για να κατανοήσουμε τη σημερινή κρίση
-Η θεμέλια βάση της σύγχρονης ολιγαρχίας και των πολιτικών της. Προφανώς δεν έχουμε δημοκρατία
-Ανάγκη ενός νέου "πολιτικού συμβολαίου"
-Το πολιτικό διακύβευμα της εποχής μας. Η ανάγκη να εμμείνουμε στον επανορισμό της δημοκρατίας. Να απορρίψουμε τις βεβαιότητες του Διαφωτισμού που αγκυλώνουν τη σκέψη μας και ακυρώνουν την εξέλιξη. Να ορίσουμε εκ του μηδενός τι είναι και τι δεν είναι δημοκρατία
-Προς μια Ευρώπη των αγορών ή των λαών; Το ελληνικό πρόβλημα και οι εξελίξεις στο πλαίσιο της πολιτικής Ευρώπης
-"Να απο-αιχμαλωτίσουμε την πολιτική". Το διακύβευμα της πολιτείας και το μέλλον του κόσμου
-Πρέπει η "εικόνα" του στόχου να είναι ισχυρότερη από την "εικόνα" του μέσου; -Επισημάνσεις σε παρατήρηση σχετικά με το ""Κάλεσμα" / Μανιφέστο για μια κοινωνία των πολιτών"
-Όταν η αλλοτρίωση γίνεται συμφέρον. Η κομματοκρατία, ο φασισμός και η δημοκρατία
-Νεοφιλελεύθεροι και παρεμβατικό κράτος
-Η Αριστερά, βιώνοντας ερμητικά το χθες, ποτέ δεν είχε τόσα λίγα να πει για το αύριο
-Η καθεστωτική διανόηση στην εποχή μας
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ- 30 ΚΕΙΜΕΝΑ
''ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ.
Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΑΤΑΝΕΥΣΙΦΑΓΩΝ''
Παρουσίαση
Τι είναι αυτό που κάνει τους ολιγάρχες της εποχής μας να μην αποδέχονται τον ολιγαρχικό χαρακτήρα του πολιτεύματός τους; Αγνοούν άραγε τις στοιχειώδεις έννοιες; Αισχύνονται να συνομολογήσουν ότι διαπνέονται από μια βαθιά ολιγαρχική ιδεολογία; Μήπως με τον τρόπο αυτόν επιδιώκουν να απαγορεύσουν την εξέλιξη, προκειμένου να διατηρήσουν την πραγματική ιδιοκτησία της πολιτείας και, συνακόλουθα, να υποτάξουν τον σκοπό της πολιτικής στο συμφέρον των ιδίων και των συγκατανευσιφάγων;
Από την άλλη, τι κάνει τις κοινωνίες να εκχωρούν τη διακυβέρνηση στους ολιγάρχες και στη συνέχεια να διαμαρτύρονται επειδή αυτοί τις αγνοούν και ιδιοποιούνται τον δημόσιο σκοπό της πολιτικής; Γιατί, αντί να διαδηλώνουν, δεν αξιώνουν τη συμμετοχή τους στις πολιτικές αποφάσεις, ώστε να κρίνουν αυτές εν μέρει (η αντιπροσώπευση) ή εν όλω (η δημοκρατία) τι είναι ορθό και τι όχι για τη χώρα;
Η νεοτερική διανόηση, για να αποτρέψει την κοινωνία των πολιτών να αναδιατυπώσει το πρόταγμά της, την έχει εγκιβωτίσει στο δίλημμα της (δήθεν) "πολυπλοκότητας", σε συνδυασμό με το επιχείρημα ότι δεν είναι παραδεκτό να κυβερνά ο αδαής και απαίδευτος όχλος, επειδή η σκέψη του αγγίζει το επίπεδο των ταπεινών συναισθημάτων και της ιδιοτέλειας, και, προφανώς, δεν έχει τη (διανοητική και πραγματική) δυνατότητα να αποκτήσει την αναγκαία, ακριβή και εκ βάθρων γνώση για τα ζητήματα της πολιτικής! Εντούτοις, στη διερώτηση αυτή ο Αριστοτέλης θα αντιτείνει; "Ο καθένας εκ των πολλών μόνος του είναι κατώτερος από τους ειδικούς, αλλά όλοι μαζί είναι πολύ καλύτεροι ή, πάντως, όχι χειρότεροι από τους ειδικούς". Επιπλέον, η κοινωνία των πολιτών θα πολιτευθεί κατά το συμφέρον της, οι ολίγοι κατά το ίδιον αυτών συμφέρον.
Ο συγγραφέας θεωρεί ότι η ανάσχεση της πορείας της Ελλάδας, αλλά και της ανθρωπότητας, προς τον όλεθρο θα επέλθει μόνον με την υπέρβαση του ολιγαρχικού καθεστώτος και την αντιπροσωπευτική μετάλλαξη της πολιτείας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
-Πρόλογος
-Εισαγωγή
-Η ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ ΩΣ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΥ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑΤΟΣ. ΤΟ ΔΥΝΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΚΑΤΑΝΕΥΣΙΦΑΓΟΙ
-Η ελληνική κρίση είναι μονοσήμαντα πολιτική
-Η εγγενής συνάφεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος με το πρωτο-πολιτειακό κράτος έθνος και ο εκφυλισμός του σε άθροισμα ολιγαρχικών συμμοριών
-"Ομονοείτε, υμάς και τους συγκατανευσιφάγους πλουτίζετε, των άλλων πάντων καταφρονείτε". Οι ολιγάρχες κατά της σύμπασας κοινωνίας
-"Σαν να μην πέρασε μια μέρα". Εν έτει 1992: Μια πρωθύστερη καταγραφή των θεμελίων της σημερινής καταστροφής
-Η δύναμη της εξουσίας και η πολιτική. Ηγέτης ή ηγεμόνας; Το διακύβευμα και ο Ανδρέας Παπανδρέου
-Η κοινωνία ως υποζύγιο της κομματοκρατίας για την κατάκτηση πολιτικής ηγεμονίας και τη νομιμοποίηση της κατοχής της χώρας
-"Δεν ήταν ανόητος ο Παπακωνσταντίνου, ήταν πολιτικά ιδιοτελής και αλαζόνας". Αποδίδει παραδειγματικά την παθογενή φύση του ελληνικού πολιτικού συστήματος
-Το πολιτικό σύστημα ως όχημα κατοχής της κοινωνίας και της χώρας. Η "μισή" Βουλή θα έπρεπε να συλληφθεί για διαφθορά.
-Η λύση στο ελληνικό πρόβλημα: Ένα νέο μνημόνιο για το πολιτικό σύστημα και το κράτος
-Το πολιτικό σύστημα είναι απολύτως αναχρονιστικό. Δεν είναι ανατάξιμο
-Γιατί πρέπει να ανασταλεί αμέσως το άρθρο 86 του Συντάγματος
...και γιατί δεν θα γίνει...
-Η χώρα αντιμέτωπη με την εσωτερική και τη διεθνή δυναστική ολιγαρχία
-Το "διάγγελμα" του πρωθυπουργού, ο ΦΠΑ για την εστίαση και η ομολογία της αλήθειας
-Οι υπόνομοι ξεχείλισαν και τα λύματα κατέκλυσαν την πόλη. "Για να σωθεί η Ελλάδα στους καιρούς τους ύστατους βρείτε κάπου έναν καιάδα και γκρεμοτσακίστε τους" (Νίκος Γκάτσος)
-Πώς η αλαζονεία της καθεστωτικής ολιγαρχίας εκχωρεί στη Χρυσή Αυγή τη σήμανση της κοινωνικής ευαισθησίας
-Σε πολιτικό κενό εκκολάφθηκε και δρα η Χρυσή Αυγή
-Η αυτονομία του πολιτικού συστήματος, ο αποκλεισμός της κοινωνίας από το πολιτικό σύστημα και η Χρυσή Αυγή. Γιορτή της κομματοκρατίας η υπόθεση της Χρυσής Αυγής
-Στ. Ξαρχάκος - Γ. Κοντογιώργης, Ανοιχτή επιστολή προς τους συμπολίτες μας
-Οι "εκλογές" νομιμοποιούν το ολιγαρχικό καθεστώς και αναπαράγουν το προσωπικό του. Διαιωνίζουν στη θέση τους το κατεστημένο της κομματοκρατίας και τους μηχανισμούς των συγκατανευσιφάγων
-Να ανοίξουν τον δρόμο για την αυτόβουλη υπέρβασή τους. Με αφορμή τις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012
-Ψήφος αποπομπής της κομματοκρατίας - 7.5.2012
-Μας χρειάζεται επειγόντως ένα μνημόνιο εναντίον του κράτους
-Η σημερινή κρίση είναι προάγγελος του τέλους της ελληνικής κοινωνίας
-Η ΔΥΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΡΙΣΗ. Η ΚΡΙΣΗ ΩΣ ΦΑΣΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΟ ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟ ΙΣΧΥΟΣ
-Προεισαγωγικά στο ιδεολογικό διακύβευμα της "παγκοσμιοποίησης"
-Η δυτική και η ευρωπαϊκή κρίση. Η υπέρβαση της κρίσης προϋποθέτει την υπέρβαση της εποχής μας
-Οφείλουμε να αναθεωρήσουμε εκ βάθρων τις απόψεις μας για τον ελληνισμό και τον κόσμο, για να κατανοήσουμε τη σημερινή κρίση
-Η θεμέλια βάση της σύγχρονης ολιγαρχίας και των πολιτικών της. Προφανώς δεν έχουμε δημοκρατία
-Ανάγκη ενός νέου "πολιτικού συμβολαίου"
-Το πολιτικό διακύβευμα της εποχής μας. Η ανάγκη να εμμείνουμε στον επανορισμό της δημοκρατίας. Να απορρίψουμε τις βεβαιότητες του Διαφωτισμού που αγκυλώνουν τη σκέψη μας και ακυρώνουν την εξέλιξη. Να ορίσουμε εκ του μηδενός τι είναι και τι δεν είναι δημοκρατία
-Προς μια Ευρώπη των αγορών ή των λαών; Το ελληνικό πρόβλημα και οι εξελίξεις στο πλαίσιο της πολιτικής Ευρώπης
-"Να απο-αιχμαλωτίσουμε την πολιτική". Το διακύβευμα της πολιτείας και το μέλλον του κόσμου
-Πρέπει η "εικόνα" του στόχου να είναι ισχυρότερη από την "εικόνα" του μέσου; -Επισημάνσεις σε παρατήρηση σχετικά με το ""Κάλεσμα" / Μανιφέστο για μια κοινωνία των πολιτών"
-Όταν η αλλοτρίωση γίνεται συμφέρον. Η κομματοκρατία, ο φασισμός και η δημοκρατία
-Νεοφιλελεύθεροι και παρεμβατικό κράτος
-Η Αριστερά, βιώνοντας ερμητικά το χθες, ποτέ δεν είχε τόσα λίγα να πει για το αύριο
-Η καθεστωτική διανόηση στην εποχή μας
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ- 30 ΚΕΙΜΕΝΑ