Εμπόδιο, θεατής ή ουραγός; Το "στιγμιαίο" μήνυμα των ΗΠΑ προς Άγκυρα ...





1.
  Εμπόδιο, θεατής ή ουραγός;


Λίγο μετά την έκρηξη της Αραβικής Ανοιξης, στις αρχές του 2011, στην Τυνησία και την Αίγυπτο, οι Ερντογάν - Νταβούτογλου με χρηματοδότες το Ριάντ και τα Εμιράτα έβαλαν φωτιά στη Συρία.
Κυρίαρχη ήταν τότε η ψευδαίσθηση στην Αγκυρα ότι υλοποιείται η ατζέντα του Στρατηγικού Βάθους, ότι η Τουρκία πλέον ορίζει το παιχνίδι στη Μέση Ανατολή με τις ΗΠΑ και τη Δύση να οφείλουν να δώσουν προτεραιότητα στα ζωτικά της συμφέροντα.
Η εικονική αυτή πραγματικότητα αποσαθρώθηκε σιγά σιγά και διαλύθηκε τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο, όταν οι ΗΠΑ άρχισαν να βομβαρδίζουν τους τζιχαντιστές, πρώτα στο Ιράκ και στη συνέχεια στη Συρία. Τότε στην Αγκυρα άρχισαν να σκέπτονται πώς θα εμποδίσουν και στη χειρότερη περίπτωση θα παρενοχλήσουν τη στροφή της Ουάσιγκτον στην περιοχή.
Από προχθές, Κυριακή, οι ΗΠΑ ρίχνουν πολεμοφόδια στους Κούρδους του Κομπάνι, με την Τουρκία να παίρνει το μήνυμα ότι η επιλογή της είναι μεταξύ του θεατή των εξελίξεων και του ουραγού της Ουάσιγκτον.
Η ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ ότι η Αγκυρα διευκόλυνε την προώθηση Ιρακινών Κούρδων Πεσμεργκά προς το Κομπάνι δηλώνει ότι η Αγκυρα επέλεξε να είναι ουραγός, ως κίνηση με το μικρότερο επί του παρόντος κόστος.
Οποιαδήποτε άλλη επιλογή θα σήμαινε ακόμη χειρότερη απομόνωση και στη Δύση, κυρίως σε σχέση με τις ΗΠΑ, και στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Βέβαια η καθυστερημένη άδεια διέλευσης που δίδεται στους Κούρδους του Ιράκ, αφού είχε απορριφθεί για το ΡΚΚ προκαλώντας αιματηρές ταραχές, δεν κατασιγάζει την οργή των Κούρδων, ενώ προκαλεί την οργή του ISIS. Ετσι, δεύτερη ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ μάς πληροφορεί ότι στη ρίψη πολεμοφοδίων από την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία στο Κομπάνι δεν έγινε χρήση του εναέριου χώρου της Τουρκίας!
Κινήσεις που προδίδουν νευρικότητα, αμυντική στάση και περιχαράκωση, αν όχι πανικό.
Η Τουρκία έβαψε το πάτωμα γύρω της και στριμώχτηκε σε μια γωνία από οπού δεν μπορεί να φύγει, όπως λένε στην Αγγλία (she painted herself to a corner). Η απομόνωσή της δεν περιορίζεται στη Μέση Ανατολή, αλλά πήρε τον χαρακτήρα διπλωματικής ταπείνωσης, όταν πριν από λίγες μέρες και παρά την αισιοδοξία στην Αγκυρα, η Τουρκία απέτυχε να εκλεγεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με την Ισπανία να κατοχυρώνει εντυπωσιακή διαφορά ψήφων υπέρ της.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
http://www.ethnos.gr/
article.asp?catid=31706&subid=2&pubid=64081725




2.
Το "στιγμιαίο" μήνυμα των ΗΠΑ προς Άγκυρα

Όταν την περασμένη εβδομάδα η εκπρόσωπος του State Department, Jen Psaki επιβεβαίωσε ότι Αμερικανός διπλωμάτης είχε επαφή με το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) του συριακού Κουρδιστάν (την αδελφή οργάνωση του ΡΚΚ που δίνει τη μάχη απέναντι στους τζιχαντιστές πολιορκητές της παραμεθόριας πόλης Kobane), η Άγκυρα αιφνιδιάσθηκε δυσάρεστα. Εξού και το Σάββατο ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdogan δήλωσε προς τους δημοσιογράφους κατά την πτήση της επιστροφής του από το Αφγανιστάν: “Για εμάς το PYD είναι ό,τι και το ΡΚΚ, ήτοι τρομοκρατική οργάνωση. Αν μια φίλη χώρα και σύμμαχος στο ΝΑΤΟ όπως οι ΗΠΑ παραδέχεται ανοιχτά τη στήριξή της προς μια τέτοια τρομοκρατική οργάνωση, δεν μπορεί να περιμένει θετική απάντηση από εμάς”. 
  Μάλιστα ανέβασε τον πήχη των προϋποθέσεων που θέτει για την επιχειρησιακή σύμπραξη στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους δηλώνοντας ότι το χρησιμότερο που θα μπορούσε να γίνει είναι η απομάκρυνση από την εξουσία του Σύρου προέδρου Bashar al-Assad. “Δεν θέλουμε στην άλλη πλευρά των συνόρων μας με τη Συρία ούτε το Ισλαμικό Κράτος, ούτε τον Assad” δήλωσε ο Erdogan ο οποίος μέχρι τώρα ζητούσε την δημιουργία ασφαλών ζωνών εντός της συριακής επικράτειας, με το πρόσχημα της αποκατάστασης των Σύρων προσφύγων, τη δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη βόρεια Συρία (κίνηση που προφανώς αφορά τις κυβερνητικές δυνάμεις της Δαμασκού και όχι τους στερούμενους αεροπορικών μέσων τζιχαντιστές) καθώς και την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό αντικυβερνητικών συριακών δυνάμεων που να μη σχετίζονται με το Ισλαμικό Κράτος ή την αλ Κάιντα. Πρόσθεσε μάλιστα ότι απορρίπτει το ερώτημα “και μετά τον Assad, τι;” κάθε φορά που του τίθεται από ξένους ηγέτες, όπως λ.χ. ο Vladimir Putin.
Τα επιχειρήματά του δεν εισακούονται όμως ούτε από την αμερικανική πλευρά. Και η ανταπάντηση ήλθε με τη μορφή ενός ανακοινωθέντος (εκτάσεως μόλις 4 γραμμών) από πλευράς της Central Command των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, με το οποίο γινόταν γνωστή η από αέρος ρίψη την Κυριακή αμερικανικού οπλισμού, πολεμοφοδίων και ιατρικού υλικού στους υπερασπιστές του Kobane. Για την εξέλιξη αυτή ενημέρωσε προκαταβολικά τον Erdogan από τηλεφώνου ο ίδιος ο Barack Obama...
Όπως δήλωσε τη Δευτέρα ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών John Kerry, η κίνηση αυτή αποτέλεσε “στιγμιαία αντίδραση” σε μία κατάσταση κρίσης και δεν σηματοδοτεί ευρύτερη αλλαγή των ΗΠΑ. Όμως, το “στιγμιαίο μήνυμα” ήταν πολύ ισχυρό για να μπορέσει να το αγνοήσει η Άγκυρα. Εξ ού και την ίδια ημέρα ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας Mevlet Cavusoglu ανακοίνωσε ότι η χώρα του (που έως τώρα κώφευε σε όλες τις εκκλήσεις να ανοίξει από την τουρκική πλευρά των συνόρων ένας διάδρομος ενίσχυσης του Kobane) συμφώνησε να διευκολύνει την μετάβαση στην πολιορκούμενη πόλη Κούρδων πεσμεργκά από το Ιρακινό Κουρδιστάν. Προφανώς οι φίλιες δυνάμεις του Κούρδου ηγέτη του αυτόνομου βόρειου Ιράκ Massud Barzani θεωρούνται ως η... δεύτερη καλύτερη λύση για τη χαλιναγώγηση του PYD μετά από τους τζιχαντιστές – όμως η ηρωική υπεράσπιση του Kobane επί έναν μήνα έχει ήδη εκτοξεύσει το κύρος του ΡΚΚ και των θυγατρικών του στον κουρδικό (και όχι μόνο) πληθυσμό εντός και εκτός Τουρκίας.
“Δεν θέλαμε ποτέ να πέσει το Kobane. Συνεργαζόμαστε με τις δυνάμεις του διεθνούς συνασπισμού ώστε να καθαρίσει η περιοχή από όλες τις απειλές” ισχυρίσθηκε ο Τούρκος υπουργός, ο οποίος για να εξωραϊσει την κατάσταση πρόσθεσε ότι την υπεράσπιση της πόλης δεν έχει αναλάβει αποκλειστικά το PYD αλλά ένα μέτωπο οκτώ διαφορετικών συριακών οργανώσεων.
Η πραγματικότητα πάντως είναι ότι πέρα από τις επιχειρησιακές ανάγκες της στιγμής, η Ουάσιγκτον με το να εξοπλίζει τους Κούρδους της Συρίας και να παρακάμπτει την Τουρκία που παζαρεύει όλο και σκληρότερα τη διάθεση της αεροπορικής βάσης του Ιντσιρλίκ, στέλνει κυρίως ένα πολιτικό μήνυμα. Η αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό δεν αποτελεί τη στιγμή αυτή προτεραιότητα της Ουάσιγκτον και οι νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες της Άγκυρας για όλη την περιοχή δεν έχουν τη στήριξη του αμερικανικού παράγοντα. Άλλωστε, οι ΗΠΑ είναι υποχρεωμένες να λαμβάνουν υπ΄ όψιν τους την αντίθεση των λαών και των καθεστώτων (π.χ. Σαουδική Αραβία) της Μέσης Ανατολής σε μια τέτοια προβολή τουρκικής ισχύος, ενώ την ίδια στιγμή η εν εξελίξει εξομάλυνση των σχέσεων με το Ιράν φέρνει στο παιχνίδι άλλον έναν παίκτη – ίσως σημαντικότερο και από την Τουρκία για την καταπολέμηση των τζιχαντιστών και την επανασταθεροποίηση της περιοχής.

21/10/2014 
Του Κώστα Ράπτη

 http://www.capital.gr/
gmessages/showTopic.asp?id=4638082&nid=2136047
partiya-karkeren-kurdistan-terc3b6rc3bc-pkk


 ΣΧΕΤΙΚΑ
Γιατί ο κόσμος αγνοεί τους Κούρδους επαναστάτες στη Συρία;


Η ύστατη έκκληση από την Κούρδισσα στρατηγό της Κομπάνι (βίντεο)

1.
Το «νέο Κουρδικό» γίνεται εφιάλτης για τον τούρκο πρόεδρο Ερντογάν. 
 Κούρδοι "πετάνε" Τούρκους στρατιώτες από τα φυλάκια & πυρπολούν τεθωρακισμένα στα σύνορα με Συρία (video)

2.
Παρά τους oθωμανικούς ελιγμούς, η Τουρκία σε τρομερό αδιέξοδο 
 (...) είναι, η Ελλάδα, προετοιμασμένη, για την περίπτωση που οι ΗΠΑ και η Δύση πιέσουν την Αθήνα να υποχωρήσει στο θέμα των κυπριακών ενεργειακών πόρων για να συμμετάσχει η Άγκυρα στην αντιμετώπιση των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους; (...)

3.

4.

5.

6.

7.
7.1.Δυτικοί Φόβοι Μη Θυμώσει Η Τουρκία: 
Αφήνουν Πολιορκούμενη Κουρδική Πόλη Στο Έλεος του Ισλαμικού Κράτους
7.2.Η Άγκυρα παζαρεύει ακόμη, παρά την ανάφλεξη των Κούρδων
http://ivan-2-google.blogspot.gr/2014/10/blog-post_39.html 

8.

Η Αγκυρα δεν μπορεί να προστατευτεί από τον σουνιτικό εξτρεμισμό:

http://ivan-2-google.blogspot.gr/2014/10/blog-post_10.html