Ο βιασμός στα τουρκικά
«Αν οι Τουρκοκύπριοι βίασαν Ελληνοκύπριες γυναίκες και κορίτσια, τις βίασαν και αυτό είναι δική σας εσωτερική υπόθεση, μη μας ανακατεύετε», λέει ο άνθρωπος.
Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος; Ο Ομέρ Φαρούκ Οζ, διοικητής της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης και βουλευτής του ΑΚΡ στην πόλη Μαλάτεια. Και κανείς από εμάς δεν βγαίνει να του δώσει την απάντηση που αξίζει.
Ρε κύριε, εμείς δεν το αρνούμαστε. Το έκαναν και Τουρκοκύπριοι. Το έκαναν και Ελληνοκύπριοι. Ούτε ο Χριστόφιας το αρνείται. Μόνο εσείς το αρνείστε. Λέτε ψέματα. Και απαιτείτε συγγνώμη γι’ αυτό σας το ψέμα.
Τι υπουλότητα είναι αυτή; Βρήκατε απέναντί σας την παρασιτική διοίκηση του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος και χαστουκίζετε συνεχώς. Σας ζητούν συγγνώμη εκ μέρους εκείνης της βουλευτού, έτσι δεν είναι;
Σας ικετεύουν σχεδόν λέγοντας «έχουν παραποιηθεί τα λόγια της βουλευτού μας, ουσιαστικά δεν αναφέρθηκε στον τουρκικό στρατό». Σας ικετεύουν για να τους συγχωρέσετε. Αλλά μήπως εσείς τα χάβετε αυτά; Πιέζετε λέγοντας «να βγει να το πει η ίδια, να το ακούσω απ’ αυτήν».
Κοίτα ρε κύριε. Αφού δεν το ξέρεις, να σου το πω εγώ. Είχατε μιαν γνωστή φυλακή στο Ντιγιάρμπακιρ. Εκεί που ταΐζατε σκατά σε όλους. Τους βουτούσατε στα σκατά και μετά τους βγάζατε. Οι μάρτυρες λένε το εξής διηγούμενοι αυτά τα βασανιστήρια: «Οι κατάδικοι στριμώχνονταν μέσα στα κελιά, τους έχυναν πάνω τους νερά από τους υπονόμους, κάποιους τους έβαζαν να φάνε ποντίκια και ανθρώπινα σκατά, ενώ τους βασάνιζαν για να βιάσουν ο ένας τον άλλο στα κελιά». Σε εκείνη τη φυλακή υπήρχε ένας λοχαγός διοικητής ονόματι Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν. Είχε υπηρετήσει και στην Κύπρο αυτός. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης την οποία εσείς αποκαλείτε «Ειρηνευτική Επιχείρηση» και εγώ την αποκαλώ «Επιχείρηση Βιασμού». Κοιτάξτε πώς καυχιόταν στους εκεί κρατουμένους: «Κατά τον πόλεμο του 1974 οργανώσαμε μιαν επίθεση κατά ενός ελληνοκυπριακού χωριού. Σε αυτό το χωριό ήπια το αίμα ενός μικρού Ελληνοκύπριου παιδιού του οποίου έκοψα το κεφάλι. Δεν θα χορτάσω ακόμα και αν πιω και το δικό σας αίμα, των Κούρδων».
Υπάρχουν μαρτυρίες και άλλων στρατιωτών που εστάλησαν στην Κύπρο κατά την επιχείρηση του 1974. Για παράδειγμα, ο μετέπειτα γνωστός καθηγητής, ερευνητής και συγγραφέας Γιαλτσίν Κιουτσιούκ. Κοιτάξτε πώς διηγείται αυτά που του είπε ένας διοικητής ονόματι Νετζιατί. Ο διοικητής αυτός δεν μπορεί να ξεχάσει, λέει, έναν βιασμό που έγινε μπροστά στα μάτια του. Όποτε το διηγείται αυτό πάντα κλαίει, λέει. Η Ελληνοκύπρια γυναίκα βιάστηκε από δύο άτομα στο χωριό Τύμπου μπροστά στα μάτια της μητέρας της και του παιδιού της. Υπάρχει και κάποιο άλλο συμβάν που περιγράφει ο Κιουτσιούκ. Δεν θυμάται το όνομα του χωριού. Ήταν, λέει, ένα χωριό γεμάτο κυπαρίσσια και ευκαλύπτους. Λέει το εξής: «Ξαφνικά άκουσα κοντά μου πυροβολισμούς και είδα δύο στρατιώτες. Φώναζαν με περηφάνια. ‘Την σκότωσα κύριε διοικητά, την σκότωσα’. Κατευθύνθηκα προς το μέρος το οποίο μου έδειξαν. Μια νεαρή γυναίκα κοίταζε το χώμα ουρλιάζοντας. Τα χέρια της ήταν δεμένα πισθάγκωνα και τα πόδια της ανοικτά. Ανάμεσα στα πόδια της έτρεχε ένα λευκό υγρό και αίμα. Είχαν αδειάσει τα πιστόλια τους πάνω στην κοιλιά της γυναίκας. Τα λίπη που έτρεχαν από την κοιλιά της είχαν κολλήσει πάνω στα ανοικτά και πληγωμένα γεννητικά της όργανα».
Αυτό δεν το έκαναν ζώα ρε κύριε, αλλά οι στρατιώτες σας που δεν μπόρεσαν να συμπεριφερθούν καν σαν ζώα. Οι Τούρκοι στρατιώτες. Τώρα θες και απολογία και από πάνω; Πήγαινε ζήτα απολογία από τους στρατιώτες που έκοψαν το κεφάλι του Ελληνοκύπριου παιδιού και ήπιαν το αίμα του. Ζήτα απολογία από τους απεχθείς στρατιώτες που άδειασαν τις σφαίρες τους στην κοιλιά εκείνης της νεαρής γυναίκας αφού την βίασαν. Και μην προκαλείς περισσότερη ανακατωσούρα. Μια μέρα θα λογαριαστούμε με αυτούς που το έκαναν αυτό και βρίσκονται ανάμεσά μας. Αλλά μην φορτώνετε στην κοινότητά μας και τις απεχθείς πράξεις που διέπραξαν οι δικοί σας στρατιώτες. Εγώ δεν έχω σχέση με όσους πούλησαν την αξιοπρέπεια αυτής της κοινότητας για το χρήμα και δεν σου δίνουν την απάντηση που σου αξίζει. Σας συμβουλεύω να μην μας μπερδεύετε όλους με τους κόλακές σας.
23-12-2014
Σενέρ Λεβέντ
Πηγή: ''Πολίτης''
ΣXETIKA