Μηχανισμοί εντοπισμού των φοροφυγάδων και πολιτική βούληση
H παραπομπή του κ. Παπακωνσταντίνου για απιστία δεν συνοδεύτηκε από συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία, ούτε στοιχειοθετήθηκε η βλάβη του Δημοσίου κατά τρόπο σαφή, ακριβή και αδιαμφισβήτητο | AP PHOTO/PETROS GIANNAKOURIS
Χωρίς να κάνουμε νομική κριτική, ξενίζει την κοινή γνώμη το εξαιρετικά ευνοϊκό για τον κατηγορούμενο αποτέλεσμα της δίκης. Θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό; Πού οφείλεται; Και πώς θα λυθεί το ουσιαστικότατο για την χώρα ζήτημα της Λίστας Λαγκάρντ;
Είναι φανερό ότι το παραπαίον πολιτικό σύστημα, που εξετράφη μετά την Μεταπολίτευση, εκπροσωπούμενο από την πλειοψηφία της προηγούμενης Βουλής, παρέπεμψε στη Δικαιοσύνη (προφανώς ως αναγκαία θυσία για τη συνέχισή του) ως κατηγορούμενο έναν πολιτικό ο οποίος, όπως πολύ σωστά παρατήρησε και ο κ. Πρόεδρος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, φαίνεται ότι έχει τελειώσει την πολιτική του σταδιοδρομία (άρα και η επίδειξη επιείκειας προς το πρόσωπό του μάλλον αναμενόμενη ήταν) χωρίς να γίνει σκέψη καν από την πλειοψηφία της προηγούμενης Βουλής για την παραπομπή και άλλου ενεργού πολιτικού, το όνομα του οποίου είχε ιδιαίτερα αναμειχθεί στην όλη υπόθεση, περισσότερο και από το όνομα του κ. Παπακωνσταντίνου.
Από τη δημοσιογραφική κάλυψη της όλης δίκης προκύπτει ότι η παραπομπή του κ. Παπακωνσταντίνου για απιστία δεν συνοδεύτηκε από συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία, ούτε στοιχειοθετήθηκε η βλάβη του Δημοσίου κατά τρόπο σαφή, ακριβή και αδιαμφισβήτητο. Επίσης κάποιοι μάρτυρες (στελέχη της διοίκησης υπό την ευρύτερη έννοια του όρου και υποστηρικτές, υπό ακόμα πιο ευρεία έννοια, του κλονιζομένου πολιτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης και ενδεχομένως προς αποφυγήν ιδίων ευθυνών) ουδόλως συνέβαλαν στην θεμελίωση της πιο πάνω κατηγορίας. Κάπως έτσι διεξήχθη αυτή η δίκη και επομένως έτσι εξηγείται και το αποτέλεσμά της.
Ας υποθέσουμε όμως ότι η δίκη θα είχε άλλη πορεία στο ακροατήριο (διότι θα ήσαν διαφορετικά τα αποδεικτικά στοιχεία) και το δικαστήριο θα επέβαλλε μια βαριά ποινή στον κατηγορούμενο, όπως έχει επιβάλει ένα άλλο δικαστήριο στον πρώην υπουργό κ. Τσοχατζόπουλο. Στην περίπτωση αυτή η δίκη θα είχε λήξει ίσως κατά τρόπο που θα ικανοποιούσε τη μεγαλύτερη μερίδα της κοινής γνώμης, πλην όμως δεν θα είχε δοθεί λύση στο θέμα της περίφημης λίστας Λαγκάρντ, όπως και με την αυστηρή καταδίκη του κ. Τσοχατζόπουλου και των μελών της οικογενείας του δεν δόθηκε λύση στο ζήτημα της διαφθοράς στον τομέα των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Από τα παραπάνω γίνεται επιτακτική η ανάγκη για την ανάληψη πρωτοβουλιών που θα οδηγήσουν στο να μην υπάρξει επανάληψη των πιο πάνω φαινομένων.
Πρώτον, θα πρέπει να καταργηθεί το αίσχος της ποινικής δίωξης υπουργών με τον τρόπο που θέλει το πολιτικό σύστημα, ώστε να μπορεί να παραπέμπει στην Δικαιοσύνη όταν θέλει, όποιον θέλει, με όποια κατηγορία θέλει και με όποια στοιχεία θέλει (ή δεν θέλει), ώστε να εξυπηρετείται η διατήρηση και η αναπαραγωγή του. Διότι είναι μεν αλήθεια ότι υπάρχει κατά ένα μέρος συνταγματική κατοχύρωση (καθόλου παράξενο) της όλης διαδικασίας, πλην όμως μέχρι την αλλαγή του συντάγματος, μπορεί να αναληφθεί νομοθετική πρωτοβουλία για κάποια βελτίωση των σήμερα ισχυόντων.
Δεύτερον, το ζήτημα δεν είναι εάν καταδικάζονται σε βαριές ή ελαφριές ποινές ή αθωώνονται κατηγορούμενοι τέως υπουργοί (η ποινική Δικαιοσύνη κρίνει ατομικές περιπτώσεις στο πλαίσιο του ισχύοντος Δικαίου, δεν δημιουργεί πολιτικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς θεσμούς), αλλά η λειτουργία α) εκείνων των προληπτικών πολιτικών και κοινωνικών λειτουργιών που αποτρέπουν στην πράξη την εκτέλεση παραβατικών συμπεριφορών από υπουργούς εν ενεργεία και β) η λειτουργία των διοικητικών, κατασταλτικών μηχανισμών και των δικαστηρίων για την ουσιαστική αποζημίωση του Δημοσίου.
Με λίγα λόγια, το ζήτημα της Λίστας Λαγκάρντ για τα πολιτικά και κοινωνικά μας ήθη και για τα δημοσιονομικά συμφέροντα δεν μπορεί να συνδεθεί με την απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, αλλά είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης της κυβέρνησης και λειτουργίας των ελεγκτικών μηχανισμών για τον εντοπισμό συγκεκριμένων περιπτώσεων φοροδιαφυγής, οι οποίες μπορούν να κριθούν ως τέτοιες στα αρμόδια Δικαστήρια.
*δικηγόροι Πειραιά
28-3-2015
http://www.efsyn.gr/arthro/mihanismoi-entopismoy-ton-forofygadon-kai-politiki-voylisi