Ο Καβαλιέρε είναι εδώ...


Αποπλάνηση ανηλίκου και κατάχρηση εξουσίας, αθώος οριστικά και αμετάκλητα. Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ιταλίας δίνει στον Μπερλουσκόνι τη δυνατότητα μιας ακόμη επιστροφής στο πολιτικό προσκήνιο. Το σκηνικό μοιάζει να έχει στηθεί κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Καβαλιέρε, που δεν θα δυσκολευθεί να μετατρέψει τις παλαιότερες απειλές του σε σημερινές θέσεις για έξοδο από την Ευρωζώνη.

Σήμερα ο Μπέπε Γκρίλο και το Κίνημα Πέντε Αστέρων ζητούν επιστροφή στη λιρέτα με δημοσκοπική στήριξη που φθάνει το 40% και με μεγάλο τμήμα του ιταλικού ΣΕΒ, της Confidustria, να συμφωνεί. Από κοντά η Λέγκα του Βορρά και ο ηγέτης της Σαλβίνι, που εκφωνεί λόγους στη Νάπολη και στο Παλέρμο υπέρ της λιρέτας, με τη Γερμανία να είναι πλέον ο στόχος των επιθέσεών του στη θέση του παρασιτικού Νότου που απομυζά τον ενάρετο Βορρά.

Τι χρειάζεται το παραπάνω ετερόκλητο μέτωπο για να αποκτήσει πλειοψηφική δυναμική; Η όποια στα ιταλικά μέτρα και σταθμά κυβερνητική αξιοπιστία της Φόρτσα Ιτάλια και του Καβαλιέρε που θα μπορέσει να παρουσιάσει την επιστροφή του στην πολιτική ως μια διπλή δικαίωση:
Απέναντι στους δικαστές, που σταθερά, όπως μας λέει, συνωμοτούν με στόχο τον πολιτικό του θάνατο.

Απέναντι στην έξωθεν -από Μέρκελ, Σαρκοζί τον Νοέμβριο του 2011- αποπομπή του για την οποία σιώπησε για το καλό της πατρίδας στηρίζοντας τον Μόντι. Σήμερα ο Μπερλουσκόνι δεν έχει καμιά δικαστική εκκρεμότητα, η αποπομπή του δεν έβγαλε τη χώρα από την κρίση, με τον Ρέντσι να αγωνίζεται να μην ξεφουσκώσει όπως ο Μόντι.

Πριν από πολλά χρόνια, ο τότε ηγέτης της Αριστεράς, Ντ'Αλέμα είχε πει ότι ο Καβαλιέρε πρέπει να αντιμετωπισθεί όχι δικαστικά αλλά πολιτικά. Η δικαστική εκκρεμότητα έκλεισε και στο πολιτικό πεδίο η συγκυρία στην Ευρωζώνη στρώνει κόκκινο χαλί για μια θριαμβευτική επιστροφή του Σίλβιο. Ο θρίαμβος της Λεπέν στις 22.3 στον πρώτο γύρο των νομαρχιακών εκλογών στη Γαλλία και η εκτόξευση του Φάρατζ στις εκλογές του Μαΐου στη Βρετανία θα διευκολύνουν τη δυναμική της επιστροφής του Καβαλιέρε.

Ο Μπερλουσκόνι δεν είναι ούτε Λεπέν ούτε Φάρατζ, έχει τη δυνατότητα δηλαδή τακτικής και στρατηγικής σύμπλευσης με όλα τα μορφώματα και σχήματα σε ολόκληρο το φάσμα του πολιτικού ορίζοντα του Νότου της Ευρωζώνης που αμφισβητούν σήμερα τη γερμανική τάξη πραγμάτων στη Γηραιά Ηπειρο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
12-3-2015
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=31706&subid=2&pubid=64154451