Το μακρύ χέρι του συστήματος
Η πρόεδρος της Βουλής, αναφερόμενη στην εισβολή ομάδων «αντιεξουσιαστών» μέσα στη Βουλή, δήλωσε πως η φρουρά της έχει τη δυνατότητα να κρίνει γεγονότα και προθέσεις! Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν την απίστευτη δήλωση, μπορούν στο εξής τα παιδιά του λεγόμενου «αντιεξουσιαστικού χώρου» να εισβάλλουν όπου νομίζουν, να καταλαμβάνουν και ενίοτε να καταστρέφουν, αρκεί βεβαίως να έχουν προθέσεις, τις οποίες πρέπει απαραιτήτως να δηλώνουν στη φρουρά.
Ως εξής: «καλημέρα παιδιά πως από δω»; «Θέλουμε να εισβάλλουμε στη Βουλή». «Προθέσεις έχετε;». «Φυσικά! Πολλές προθέσεις, όχι μία». «Τότε περάστε».
Είναι προφανές ότι δεν είμαστε με τα καλά μας πλέον. Τις προάλλες κατελήφθη για μέρες η Νομική και το υπουργείο κοιμόταν κανονικά. Η πρυτανεία κατελήφθη επίσης, η ίδια αδράνεια. Ακόμη και τα γραφεία του Συριζα έχουν καταληφθεί, ακόμη και ο ραδιοσταθμός στο Κόκκινο. Τώρα περάσαμε και στην εισβολή στη Βουλή. Τι ακριβώς συμβαίνει;
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για να καταλάβει τι συμβαίνει. Συμβαίνει κανονική προβοκάτσια, δηλαδή δράση για να προκαλέσει αντίδραση. Ποιος την επιδιώκει; Αυτοί που θέλουν να ωθήσουν την κυβέρνηση σε χρήση βίας, ώστε να κουνηθεί κάπως η κοινή γνώμη, να σαλέψει, ενώ ταυτοχρόνως να εκτεθεί και ο Σύριζα ως ανεκτικός, ως ανίκανος να υπερασπιστεί τη δημόσια ασφάλεια και τη δημόσια τάξη. Είναι γνωστό εδώ και αιώνες, ότι η δράση των αριστερίστικων οργανώσεων και πολύ περισσότερο η δράση αναρχικών ομάδων είναι το μακρύ χέρι του συστήματος, των κατασταλτικών μηχανισμών. Για να υπάρχουν αυτοί οι μηχανισμοί κάποιον πρέπει να δέρνουν και να συλλαμβάνουν. Και για να διαλύουν διαδηλώσεις, να τρομοκρατούν τον κόσμο και να φθείρουν κυβερνήσεις πρέπει επίσης οι ίδιοι μηχανισμοί να χρησιμοποιήσουν βία.
Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε. Στην απροκάλυπτη χρήση βίας, με στόχο την ίδια την κυβέρνηση. Είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με σχέδιο εν εξελίξει. Το οποίο εάν η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίσει αποφασιστικά θα οδηγηθεί σε μεγάλες περιπέτειες.
Τι πρέπει να κάνει η κυβέρνηση; Πρέπει απαραιτήτως να αναλάβει τα καθήκοντα της θέσης της. Η κυβέρνηση δεν είναι ΜΚΟ, δεν είναι οργάνωση, δεν είναι δίκτυο. Είναι κρατικός μηχανισμός. Ο οποίος έχει υπό την ευθύνη του την προστασία του δημοσίου, των πολιτών αλλά και την προστασία όλων των μορφών εξουσίας. Και η ευθύνη αυτή της εκτελεστικής εξουσίας δεν έχει άλλον τρόπο να αναληφθεί, παρά μόνον με την επιβολή, όταν έχει απέναντί της βίαιες συμπεριφορές. Με λίγα λόγια η κυβέρνηση πρέπει αμέσως να απαντήσει στην προβοκάτσια εναντίον της με την επιβολή της ισχύος της. Διότι εάν δεν το κάνει απλώς θα έχει αυτοκαταργηθεί.
Οι υπουργοί της κυβέρνησης δεν είναι σ’ αυτές τις θέσεις για να παριστάνουν τους κοινωνιολόγους. Βρίσκονται εκεί που βρίσκονται για να κυβερνούν. Να αποφασίζουν. Ούτως ώστε να μπορώ εγώ το βράδυ να περπατάω ελεύθερα, να πηγαίνω στη δουλειά μου ελεύθερα, να μπορούν οι βουλευτές να πηγαίνουν στη Βουλή ελεύθερα. Εάν αυτό η κυβέρνηση δεν μπορεί να το διασφαλίσει, τότε πρέπει να έρθει μια άλλη κυβέρνηση να το κάνει. Αυτό είναι το μείζον. Το πρώτο. Τα υπόλοιπα έπονται.
Εκτός και έχουμε περάσει σε φάση γενικής πολιτιστικής επανάστασης, όπου ο λαός ξεσηκώνεται και αμφισβητεί την λαϊκή εξουσία. Επειδή όμως δεν βρισκόμαστε σε αυτό το στάδιο, καλόν είναι τόσο η πρόεδρος της Βουλής, όσο και οι υπουργοί και κυρίως ο πρωθυπουργός να αντιληφθούν ότι έχουν να κάνουν με κανονικούς προβοκάτορες και να δράσουν αποφασιστικά.
Ειδάλλως θα χάσουν εντελώς τον μπούσουλα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
2-4-2015