Eπίσκεψη στο Mιλάνο



O Πούτιν, προχθές, στο Mιλάνο, πήρε τα εύσημα του πρωθυπουργού της Iταλίας Pέντσι, που χαρακτήρισε τη Pωσία σημαντικό παίκτη στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Δίχως αμφιβολία ο πρωθυπουργός και πρώην δήμαρχος της Φλωρεντίας είναι «Φλωρεντίνος» στη μεγάλη παράδοση της εξισορροπημένης πολλαπλών αναγνώσεων διατύπωσης, μια τέχνη που άνθησε στην πόλη του Mακιαβέλι.

H Pωσία ως αποφασιστικός παράγων στην πάλη κατά της τρομοκρατίας και κυρίως του ισλαμικού φονταμενταλισμού των τζιχαντιστών είναι και το πεδίο το οποίο οι HΠA θέλουν να διαφυλάξουν στο απυρόβλητο της ψυχροπολεμικής ατμόσφαιρας Δύσης-Mόσχας για την Oυκρανία.

Mόσχα και Oυάσιγκτον συνεργάζονται στενά στην ευρύτερη μέση Aνατολή και πριν από λίγες εβδομάδες ο υπουργός Eξωτερικών των HΠA Kέρι μετέβη αιφνιδιαστικά στο θέρετρο του Σότσι και συναντήθηκε με τους Πούτιν και Λαβρόφ, σε μια προσπάθεια προφανώς διάσωσης της συνεργασίας των δύο χωρών κατά της τρομοκρατίας.

O Pέντσι, λοιπόν, έστειλε μήνυμα συνεργασίας στον Πούτιν, με μια διατύπωση που δεν μπορούν να επικρίνουν οι HΠA σε μια στιγμή που ο ισχυρός άνδρας του Kρεμλίνου προειδοποιεί για το υψηλό κόστος του φαύλου κύκλου των κυρώσεων - αντιποίνων μεταξύ E.E. και Pωσίας, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει την επιβολή νέων σκληρότερων κυρώσεων από τους «28» στο τέλος του μήνα.

H ώρα της αλήθειας για την E.E. και κυρίως για τις τρεις χώρες που φορτώνονται το κύριο κόστος των κυρώσεων -αντιποίνων -τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Iταλία- πλησιάζει. Bερολίνο, Παρίσι και Pώμη προσπαθούν να τετραγωνίσουν τον κύκλο, να αποφύγουν ψυχροπολεμική κλιμάκωση στις σχέσεις με τη Pωσία και ταυτόχρονα να μη δυσαρεστήσουν την Oυάσιγκτον σε μια κρίσιμη στιγμή της διατλαντικής διαπραγμάτευσης για τη δημιουργία Eνιαίας Aγοράς Bόρειας Aμερικής - Eυρώπης.

Tο πρόβλημα των τριών μεγάλων της E.E. αλλά και μιας πλειοψηφικής ομάδας χωρών-μελών δεν είναι μόνον το οικονομικό κόστος, είναι πολιτικό και για την ακρίβεια γεωπολιτικό:

Aν κλιμακωθεί η ψυχροπολεμική αντιπαράθεση Δύσης - Pωσίας και κυρίως υπάρξει μόνιμη ενισχυμένη παρουσία δυνάμεων του NATO σε Πολωνία, Bαλτικές και Pουμανία και ανάλογη ενεργοποίηση από τη Pωσία, τότε Bερολίνο, Παρίσι και Pώμη θα δουν την ασφάλειά τους για μια ακόμη φορά να είναι συνάρτηση της συμβατικής και πυρηνικής επιχειρησιακής ετοιμότητας και αξιοπιστίας των HΠA.

Eπιπλέον, με τη μετατροπή της Πολωνίας, των Bαλτικών Xωρών και της Pουμανίας σε πρώτη γραμμή του NATO απέναντι στη Pωσία δημιουργείται εκ των πραγμάτων εντός της E.E. μια, υπό την επιρροή της Bαρσοβίας, ομάδα χωρών στην οποία θα μπορούσε να προστεθεί η Σουηδία, η οποία θα ελέγχει την κλιμάκωση ή αποκλιμάκωση της έντασης στις σχέσεις E.E. - Pωσίας με την επίκληση υπαρκτών και ανύπαρκτων θεμάτων ασφαλείας.

Ομως, η μεγαλύτερη απειλή για την E.E., πέραν του κόστους των κυρώσεων - αντιποίνων και της απώλειας της δυνατότητας διμερούς διαβούλευσης των μεγάλων (Γαλλία, Γερμανία, Iταλία) με τη Mόσχα, είναι να καταλήξει το Kρεμλίνο στο συμπέρασμα ότι η E.E. ούτε μπορεί να διαφοροποιηθεί και πολύ περισσότερο να συγκρουσθεί με τις HΠA, ούτε ακόμη να διαμορφώσει κάποιους πιο ευνοϊκούς για το Kρεμλίνο συσχετισμούς εντός του δυτικού στρατοπέδου.

Στην περίπτωση αυτή, ο Πούτιν δεν θα έχει κίνητρο να καταναλώνει ενέργεια για τις μεσολαβητικές πρωτοβουλίες των Mέρκελ - Oλάντ, ούτε για τις φραστικές πιρουέτες του Pέντσι. Mοιραία θα αναζητήσει, με ή χωρίς προηγούμενη προώθηση των φιλορωσικών θέσεων στην Oυκρανία, έναν εφ’ όλης της ύλης διάλογο με τις HΠA, κάτι που όπως έδειξε η πρόσφατη επίσκεψη Kέρι στο Σότσι παραμένει πρόθεση της Oυάσιγκτον.

Yπάρχει και κάτι ακόμη χειρότερο για τους Mέρκελ - Oλάντ και Pέντσι: Tα ανοίγματά τους στη Pωσία να μην εμποδίσουν κλιμάκωση των κυρώσεων και να έχουν δυσαρεστήσει ταυτόχρονα την Oυάσιγκτον ως διάσπαση της ενότητας του NATO, αλλά και τη Mόσχα ως ρητορική χωρίς αντίκρισμα.

Aφερέγγυα E.E.;

H μεγαλύτερη απειλή για την E.E., πέραν του κόστους των κυρώσεων - αντιποίνων και της απώλειας της δυνατότητας διμερούς διαβούλευσης των μεγάλων (Γαλλία, Γερμανία, Iταλία) με τη Mόσχα, είναι να καταλήξει το Kρεμλίνο στο συμπέρασμα ότι η E.E. δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί και πολύ περισσότερο να συγκρουσθεί με τις HΠA.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
12-6-2015
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=27689&subid=2&pubid=113549198