Spiegel:'Η πολιτική της Μέρκελ για την Ελλάδα απέτυχε. Η... σκηνοθεσία έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της καγκελαρίου''



(...)
Η Γερμανίδα διεκδικεί μεν την ηγεσία της Ευρώπης, αλλά δεν πληρώνει το αντίτιμο. Έχει καταστεί όμηρος ενός αντιευρωπαϊκού γερμανικού εθνικισμού του μάρκου – γιατί βέβαια εκεί έχουμε μείνει, έχουμε δεν έχουμε το ευρώ: Άπληστοι Έλληνες βάζουν χέρι στα λεφτά των Γερμανών. Αλλιώς δύσκολα μπορούν να πουλήσουν την κρίση του ευρώ στην πατρίδα μας.
Πρόσφατα ο αυστριακός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Μίζικ επεσήμανε ότι η γερμανική ρητορική της πολιτικής τάξης και των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης είναι μακριά από τον ευρωπαϊκό κανόνα.
(...)
Δυστυχώς η γερμανική πολιτική διάσωσης για την Ελλάδα δεν είναι αστείο, αλλά καταστροφή. Η συνταγή της κυρίας δρ. Μέρκελ ήταν δηλητήριο για την Ελλάδα: η ανεργία των νέων βρίσκεται στο 60%, το χρέος από το 124% στην αρχή της κρίσης έχει φτάσει στο 180% του ΑΕΠ.
(...)


Άρθρο στο Spiegel: 
 Η... σκηνοθεσία έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της καγκελαρίου
''Η πολιτική της Μέρκελ για την Ελλάδα απέτυχε''

«Κι αυτό θα κοστίσει ακριβά» γράφει ο  Jakob Augstein, γιος του ιδρυτή του περιοδικού υπό τον τίτλο «Σε περίπτωση αμφιβολιών στρίψτε αριστερά: Η απολύτως, απολύτως, απολύτως τελευταία ευκαιρία της Ελλάδας»

Η πολιτική λιτότητας της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ για την Ελλάδα έχει αποτύχει, υποστηρίζει σε άρθρο του στο περιοδικό der Spiegel o Γιάκομπ Όγκσταϊν, γιος του ιδρυτή του περιοδικού, το οποίο έχει τίτλο: "Σε περίπτωση αμφιβολιών στρίψτε αριστερά: Η απολύτως, απολύτως, απολύτως τελευταία ευκαιρία της Ελλάδας".

«Στην Ελλάδα δίνεται άλλη μία ευκαιρία. Κι ακόμα μία. Και μετά ακόμα μία. Το θέατρο του παραλόγου της Ευρώπης αναμειγνύεται με την ελληνική τραγωδία. Φταίει η σκηνοθέτιδα: Η πολιτική της Μέρκελ για την Ελλάδα απέτυχε. Κι αυτό θα κοστίσει ακριβά.

Όποτε πιστεύει κανείς ότι δεν πάει άλλο, έρχεται μία νέα σύνοδος κορυφής. Έτσι το έργο για τη σωτηρία της Ελλάδας πλησιάζει την κορύφωσή του. Η παράλογη τροπή: Η Ελλάδα είναι μικρή, αδύναμη και χρεοκοπημένη. Και παρ’ όλα αυτά δεν είναι κι άσχημες οι πιθανότητες ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιάνης Βαρουφάκης, οι ήρωες των Αθηνών, να νικήσουν. 

Ο έκπληκτος θεατής διαπιστώνει ότι: Στη σκηνή της ευρωκρίσης συμπίπτουν το θέατρο του παραλόγου και η ελληνική τραγωδία. Η σκηνοθεσία έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της Άγγελα Μέρκελ. Αν πράγματι το κόστος ανέβει κι άλλο, οι Γερμανοί δεν θα έπρεπε να αναζητήσουν το φταίξιμο στην Αθήνα, αλλά στο Βερολίνο.

Πρόσφατα διαβάσαμε ότι ζητήθηκε από τις ελληνικές πρεσβείες να στείλουν τα διαθέσιμα μετρητά τους στην πατρίδα. Κάθε σεντ μετράει. Αλλά φυσικά αυτό δεν φτάνει. Από καιρό αναβλύζει και μια πολύ πλουσιότερη πηγή χρήματος: η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία επιτρέπει στην Τράπεζα της Ελλάδος όταν δυσκολεύει η κατάσταση, να εφοδιάζει τη χώρα με μετρητά από την πρέσα χαρτονομισμάτων. Αυτός ο μηχανισμός λέγεται «ELA», «Έκτακτος μηχανισμός παροχής ρευστότητας». Δεν προοριζόταν για τη χρηματοδότηση κρατών, άλλωστε αυτή δεν ανήκει στην πραγματικότητα στα καθήκοντα της ΕΚΤ. Αλλά ευτυχώς που υπάρχουν τέτοια εργαλεία και η ΕΚΤ τα χρησιμοποιεί με τόση σοβαρότητα. Ο Μάριο Ντράγκι στέλνει τους χαιρετισμούς του. Ο κεντρικός τραπεζίτης παρεμβαίνει όπου απουσιάζει η Άγγελα Μέρκελ.

Η Γερμανίδα διεκδικεί μεν την ηγεσία της Ευρώπης, αλλά δεν πληρώνει το αντίτιμο. Έχει καταστεί όμηρος ενός αντιευρωπαϊκού γερμανικού εθνικισμού του μάρκου – γιατί βέβαια εκεί έχουμε μείνει, έχουμε δεν έχουμε το ευρώ: Άπληστοι Έλληνες βάζουν χέρι στα λεφτά των Γερμανών. Αλλιώς δύσκολα μπορούν να πουλήσουν την κρίση του ευρώ στην πατρίδα μας.
Πρόσφατα ο αυστριακός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Μίζικ επεσήμανε ότι η γερμανική ρητορική της πολιτικής τάξης και των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης είναι μακριά από τον ευρωπαϊκό κανόνα.

«Ενώ εδώ, ακόμα και αριστερά φιλελεύθερα ΜΜΕ περιέγραφαν σαν καρικατούρα τον “ριζοσπάστη υπουργών Οικονομικών” Γιάνη Βαρουφάκη και έβαζαν στο στόμα του πανάρχαια και επιπλέον παραποιημένα ρητά, έπρεπε να διαβάσει κανείς τους New York Times, την Guardian ή την υπερσυντηρητική Telegraph για να μάθει την αλήθεια: Ένας σούπερ σταρ της παγκόσμιας οικονομίας, ένας μετακεϋνσιανός, όχι ριζοσπάστης αριστερός γίνεται υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας! Ο ποπ στάρ των οικονομολόγων παρατάει την καθηγητική του έδρα στο Τέξας για να αναλάβει το δυσκολότερο επάγγελμα του κόσμου! Τι συναρπαστικό! Πόσο αξιοθαύμαστο! Αλλά εδώ μια εντελώς άλλη εκδοχή», αναφέρει ο Μίζικ.

Φυσικά και πρέπει να αλλάξει η Ελλάδα. Αλλά ο βαλκανο-βυζαντινισμός δεν μπορεί να καταπολεμηθεί τόσο γρήγορα. Τι περίμεναν στην Καγκελαρία του Βερολίνου; Μια Δανία της Μεσογείου; Ήθελε η Άγγελα Μέρκελ να ανοίξει ένα λογαριασμό γύρου στην Αθήνα – και μετά διαπίστωσε ότι αυτό δεν είναι ούζο; Δυστυχώς η γερμανική πολιτική διάσωσης για την Ελλάδα δεν είναι αστείο, αλλά καταστροφή. Η συνταγή της κυρίας δρ. Μέρκελ ήταν δηλητήριο για την Ελλάδα: η ανεργία των νέων βρίσκεται στο 60%, το χρέος από το 124% στην αρχή της κρίσης έχει φτάσει στο 180% του ΑΕΠ. Αλλά όπου η Μέρκελ απλώς παρακολουθεί, άλλοι αναλαμβάνουν δράση. Τα δεινά των Ελλήνων αναγκάζουν την Ευρώπη να αλλάξει ρότα.

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ είπε ότι υπάρχει «ανθρωπιστική κρίση» στην Ελλάδα. Όποιος δεν τη βλέπει είναι «τυφλός και κουφός» για το τι συμβαίνει εκεί. Ο επικεφαλής του γραφείου του Μάρτιν Σέλμερ έγινε πιο σαφής: Το μέχρι τώρα πρόγραμμα διάσωσης «αποδείχτηκε μη ρεαλιστικό και κοινωνικά μη ισορροπημένο», ο ελληνικός λαός πλήρωσε «μεγάλο τίμημα» για τις μεταρρυθμίσεις. Είναι χαστούκι για τους Γερμανούς. Η πολιτική λιτότητας της Μέρκελ είναι αυτή που στα μάτια του κόσμου έχει αποτύχει.

Η Άγγελα Μέρκελ βρίσκεται μπροστά στα ερείπια της πολιτικής της. Οι Αριστεροί της Αθήνας έκαναν δύναμη την αδυναμία τους. Έχουν βάλει ένα πιστόλι στον κρόταφό τους και απειλούν να αυτοκτονήσουν. Τίποτα άλλο δεν σημαίνει η απειλή να φύγουν από την ευρωζώνη και να σταματήσουν να πληρώνουν για το χρέος τους. Αλλά αυτό δεν είναι θράσος. Είναι απελπισία». 

 Jakob Augstein
05/06/2015 
http://www.protothema.gr/politics/article/482192/arthro-sto-spiegel-i-politiki-tis-merkel-gia-tin-ellada-apetuhe/



  Σ Χ Ε Τ Ι Κ Α  

S.P.O.N. - Im Zweifel links: Die allerallerallerletzte Chance

Eine Kolumne von 

Griechenland bekommt noch eine Chance. Und noch eine. Und dann noch eine. Absurdes Europa-Theater mischt sich mit griechischer Tragödie. Schuld hat die Regisseurin: Merkels Griechenland-Politik ist gescheitert. Das wird teuer. 
Immer wenn man denkt, es geht nicht mehr, kommt ein neuer Gipfel daher. So nähert sich das Stück um die Rettung Griechenlands seinem Höhepunkt. Die irre Wendung: Griechenland ist klein, schwach und pleite. Und dennoch, die Chancen stehen nicht schlecht, dass Alexis Tsipras und Gianis Varoufakis, die Helden aus Athen, den Sieg davontragen. Der erstaunte Zuschauer stellt fest: Auf der Bühne der Eurokrise finden absurdes Theater und griechische Tragödie zusammen. Angela Merkel ist die Regie entglitten. Wenn das noch richtig teuer wird, sollten die Deutschen die Schuld nicht in Athen suchen - sondern in Berlin.
Die griechischen Botschaften, so konnte man neulich lesen, wurden angehalten, ihre Bargeldbestände nach Hause zu schicken. Jeder Cent zählt. Aber das genügt natürlich nicht. Es sprudelt auch längst schon eine viel reichere Geldquelle: die europäische Zentralbank. Die erlaubt der griechischen Zentralbank, das Land bei Engpässen mit Bargeld aus der Notenpresse zu versorgen. "ELA" heißt das, "Emergency Liquidity Assistance". Für Staatsfinanzierung war das nicht gedacht - und die gehört ja eigentlich auch nicht zu den Aufgaben der Zentralbank. Aber ein Glück, dass es solche Instrumente gibt und dass die Euro-Bank sie souverän einsetzt. Mario Draghi lässt grüßen. Der Zentralbankpräsident springt ein, wo Angela Merkel fehlt.
Die Deutsche erhebt in Europa zwar den Führungsanspruch - aber sie löst ihn nicht ein. Sie hat sich zur Geisel eines antieuropäischen deutschen D-Mark-Nationalismus gemacht - denn bei dem sind wir ja geblieben, Euro hin oder her: Gierige Griechen greifen nach deutschem Geld. Anders lässt sich die Eurokrise hierzulande kaum noch vermitteln.

Deutschlands Rettungspolitik ist katastrophal

Der österreichische Journalist Robert Misik hat neulich darauf aufmerksam gemacht, dass der deutsche Diskurs von politischer Klasse und medialem Establishment sich weit jenseits der europäischen Normalität abspiele: "Während hier selbst in linksliberalen Medien ein Zerrbild vom "radikalen Finanzminister" Gianis Varoufakis gezeichnet wurde und ihm uralte und auch noch verfälschte Zitate in den Mund gelegt wurden, musste man schon die "New York Times", den "Guardian" oder auch den erzkonservativen "Telegraph" lesen, um die Wahrheit zu erfahren: Globaler Ökonomie-Superstar, ein Postkeynsianer, kein Linksradikaler, wird Finanzminister Griechenlands! Der Popstar unter den Ökonomen hängt seine cosy texanische Professur an den Nagel, um den härtesten Job der Welt zu übernehmen! Wie spannend! Wie bewundernswert! Aber hierzulande: ein völlig anderer Spin."
Natürlich muss Griechenland sich ändern. Aber der Balkan-Byzantinismus ist nicht so schnell kleinzukriegen. Was hatte man im Berliner Kanzleramt erwartet? Ein Dänemark am Mittelmeer? Wollte Angela Merkel in Athen ein Gyros-Konto eröffnen - und hat dann festgestellt, das ist da nicht Ouzo? Leider ist die deutsche Rettungspolitik für Griechenland kein Witz. Sondern eine Katastrophe. Das Rezept von Frau Dr. Merkel war Gift für Griechenland: die Jugendarbeitslosigkeit liegt bei 60 Prozent, die Schuldenquote ist seit Beginn der Krise von 124 auf 180 Prozent des Inlandsprodukts gewachsen. Aber wo Merkel nur zuschaut, müssen andere handeln. Das Leid der Griechen zwingt den Kontinent zum Kurswechsel.

Merkel steht vor den Scherben ihrer Politik

Kommissionpräsident Juncker hat gesagt, es gebe eine "humanitäre Krise" in Griechenland. Wer das nicht sehe, sei "blind und taub" für das, was vor Ort geschehe. Sein Kabinettschef Martin Selmayr ist noch deutlicher geworden: Das bisherige Rettungsprogramm habe sich "als unrealistisch und als sozial nicht ausgewogen herausgestellt", die griechische Bevölkerung habe "einen hohen Preis" für die Reformen gezahlt. Eine Ohrfeige für die Deutschen. Es ist Merkels Austeritätskurs, der da vor den Augen der Welt gescheitert ist.
Angela Merkel steht vor den Scherben ihrer Politik. Die Linken in Athen haben aus ihrer Schwäche eine Stärke gemacht. Sie halten sich eine Waffe an den Kopf und drohen mit Selbstmord. Nichts anderes bedeutet die Drohung, die Eurozone zu verlassen und die Schuldenzahlungen einzustellen. Aber das ist keine Frechheit. Das ist Verzweiflung.

 ΠΗΓΗ
http://www.spiegel.de/politik/ausland/griechenland-merkel-politik-ist-gescheitert-augstein-kolumne-a-1037157.html