Η κορυφή του παγόβουνου

Σταθερή και βαρύνουσα υπήρξε η στήριξη της Αθήνας από την Ουάσιγκτον στη διάρκεια της πεντάμηνης σκληρής διαπραγμάτευσης με τους «δανειστές» αλλά κυρίως με το Βερολίνο. Οι σχετικές αποκαλύψεις ανατρέπουν τη μέχρι τώρα κυρίαρχη άποψη ότι η στήριξη Ομπάμα και Λιου ατόνησε προς το τέλος, μια παρερμηνεία τής όντως πιο διακριτικής δημόσιας ρητορικής, η οποία όμως παρασκηνιακά συνέπιπτε με κλιμάκωση της αμερικανικής παρέμβασης.

Τα παραπάνω έχουν σημασία που ξεπερνά τη χώρα μας, τις διμερείς σχέσεις Αθήνας - Βερολίνου. Είναι η ορατή κορυφή του παγόβουνου, μιας συνολικής αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Γερμανίας, που σήμερα έχει ως επίκεντρο τη διαχείριση της κρίσης, με την αμερικανική πλευρά να θεωρεί ότι η πολιτική Σόιμπλε δυναμιτίζει τη σταθεροποίηση της ανάπτυξης και απειλεί με διάλυση την Ευρωζώνη. Η άποψη της κυβέρνησης Ομπάμα ότι η Αθήνα δεν έπρεπε να έλθει σε μετωπική σύγκρουση με το Βερολίνο αλλά να επιδιώξει ευρύτερες συμμαχίες με χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Αυστρία προαναγγέλλει τις επόμενες κινήσεις της Ουάσιγκτον:

-Πρώτον, οι ΗΠΑ θα καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να μην υπάρξει Brexit, καθώς μια παρόμοια εξέλιξη θα ενίσχυε την παντοδυναμία της Γερμανίας και θα αδυνάτιζε τη θέση της Γαλλίας και της Ιταλίας στους ενδοευρωπαϊκούς συσχετισμούς.

-Δεύτερον η Ουάσιγκτον έχει κάθε λόγο να αποφύγει σύγκρουση με το Παρίσι και τη Ρώμη σε σχέση με την πολιτική της Δύσης απέναντι στη Ρωσία, καθώς έτσι θα ωθούσε Γαλλία και Ιταλία σε προσέγγιση με το Βερολίνο. Αντίθετα θα κάνει ό,τι μπορεί για να στηρίξει την ανταρσία Ολάντ και Ρέντσι κατά του δημοσιονομικού συμφώνου.

Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι η διαμόρφωση ενός αντιγερμανικού μπλοκ εντός της Ευρωζώνης είναι στόχος υψηλής προτεραιότητας της Ουάσιγκτον, είναι στην ουσία η δεύτερη μετά την ανάμειξη των ΗΠΑ στην κρίση της Ουκρανίας εντυπωσιακή επιστροφή του «Αμερικανού φίλου» στους συσχετισμούς της Γηραιάς Ηπείρου.

Η ανάμειξη των ΗΠΑ στην Ουκρανία υποθήκευσε αν δεν βραχυκύκλωσε τη στενή ειδική σχέση Μόσχας - Βερολίνου που είχε δυναμική ευρασιατικής σύγκλισης, ενώ η αποφασιστικής σημασίας στήριξη της Αθήνας είναι το πρελούδιο μιας ενεργότερης συνολικής αμερικανικής παρέμβασης στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. 

Το ότι η δυναμική αντιπαράθεση Ουάσιγκτον - Βερολίνου εξελίχθηκε σε χαμηλούς δημόσιους επικοινωνιακούς τόνους δεν εκπλήσσει καθώς οι ΗΠΑ παραδοσιακά περιμένουν να ωριμάσουν συσχετισμοί και προϋποθέσεις πριν επέμβουν στη Γηραιά Ηπειρο. Σήμερα είναι ορατό ένα συνολικό βέτο των ΗΠΑ στη γερμανική Ευρώπη.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ

28-9-2015

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=31706&subid=2&pubid=64258858