Και τώρα, ας γιορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων.
I think I could turn and live with animals,
they are so placid and self-contain'd,
I stand and look at them long and long.
They do not sweat and whine about their condition,
They do not lie awake in the dark and weep for their sins,
They do not make me sick discussing their duty to God,
Not one is dissatisfied, not one is demented with the mania of owning things,
Not one kneels to another, nor to his kind that lived thousands of years ago,
Not one is respectable or unhappy over the whole earth.
I think I could turn and live with animals, they're so placid and self contain'd,
I stand and look at them long and long.
They do not sweat and whine about their condition,
They do not lie awake in the dark and weep for their sins,
They do not make me sick discussing their duty to God,
Not one is dissatisfied, not one is demented with the mania of owning things,
Not one kneels to another, nor to his kind that lived thousands of years ago,
Not one is respectable or unhappy over the earth.
So they show their relations to me and I accept them,
They bring me tokens of myself, they evince them plainly in their possession.
I wonder where they get those tokens,
Did I pass that way huge times ago and negligently drop them?
they are so placid and self-contain'd,
I stand and look at them long and long.
They do not sweat and whine about their condition,
They do not lie awake in the dark and weep for their sins,
They do not make me sick discussing their duty to God,
Not one is dissatisfied, not one is demented with the mania of owning things,
Not one kneels to another, nor to his kind that lived thousands of years ago,
Not one is respectable or unhappy over the whole earth.
I think I could turn and live with animals, they're so placid and self contain'd,
I stand and look at them long and long.
They do not sweat and whine about their condition,
They do not lie awake in the dark and weep for their sins,
They do not make me sick discussing their duty to God,
Not one is dissatisfied, not one is demented with the mania of owning things,
Not one kneels to another, nor to his kind that lived thousands of years ago,
Not one is respectable or unhappy over the earth.
So they show their relations to me and I accept them,
They bring me tokens of myself, they evince them plainly in their possession.
I wonder where they get those tokens,
Did I pass that way huge times ago and negligently drop them?
[Walt Whitman:''Think I Could Turn And Live With Animals''...
(From ''Song of Myself'')]
REUTERS - Σκύλοι πιασμένοι στο δίχτυ μεταφέρονται σε εστιατόριο του Ανόι (Βιετνάμ),
όπου θα αποτελέσουν παραδοσιακό γεύμα για καλοφαγάδες...
Ο... πανηγυρικός λόγος, που δημοσιεύουμε σήμερα, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ''Ελευθεροτυπία'', εν όψει της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας των Ζώων, και είναι μια γροθιά στο στομάχι. Τον φιλοξενούμε και εμείς στο www.zoosos.gr διότι καλό είναι να ξέρουμε τι συμβαίνει στην αυλή μας και έξω από αυτήν.Τον έχει γράψει η κ. Λιάνα Αλεξανδρή, διευθύντρια της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας, και τα στοιχεία που παραθέτει δεν σηκώνουν αμφισβήτηση. Το κείμενο που ακολουθεί είναι πολύ σκληρό - όσο σκληρή και άδικη είναι η πραγματικότητα που βιώνουν τα ζώα - όλα τα ζώα - του πλανήτη.
Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων είναι, για όσους εντρυφούν και ασχολούνται με το θέμα σε βάθος και σε πλάτος, ημέρα πένθους. Μνημόσυνο.
Οι οργανώσεις προστασίας τους, όπως η Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία, γνωρίζουν από τον καθημερινό τους αγώνα ενδελεχώς τα προβλήματα και δραστηριοποιούνται κάθε μία ξεχωριστά στο μέτρο του δυνατού για την απάλειψη του πόνου και του απερίγραπτου βασανισμού τους, όσο ζουν και πριν πεθάνουν προς όφελος του ανθρώπου, που έχασε, απ' όσο διαπιστώνεται, κάθε ηθικό και συνειδησιακό μέτρο. Γιατί συνεργαζόμαστε μεταξύ μας και αγωνιζόμαστε ενωμένοι. Με μικρά βήματα αντιμετωπίζονται γιγάντια προβλήματα. Το μέλλον, όπως είπε και ο ποιητής μας, «έχει πολύ δίψα». Για ανθρώπους και ζώα. Ας το αλλάξουμε μαζί και ο καθένας ξεχωριστά. Εμείς ελπίζουμε ότι κάποτε θα σταθεί στο ύψος του ο άνθρωπος και θα αναγκαστεί να μην αφήσει άλλο αχαλιναγώγητη την κοιλιά, την τσέπη και τη συνείδησή του. Γιατί ήρθε, επιτέλους, η ώρα να προστατέψουμε και άλλους που αναπνέουν και πονούν, εκτός από το πονεμένο μας τομάρι.
* Ζώα για την τροφή μας: Παγκοσμίως η ετήσια σφαγή ζώων ξεπερνά τα 50 δισ. ζώα. Κάθε λεπτό 1.680 σφάζονται για την τροφή μας, τα περισσότερα θανατώνονται σχεδόν μόλις ενηλικιωθούν ή και μικρότερα, ενώ τα ταχείας εκτροφής κοτόπουλα, σε άθλια πνηνοτροφεία, σφάζονται σε ηλικία 6-7 μόλις εβδομάδων. Η βιομηχανία αβγών στις ΗΠΑ θανατώνει ζωντανά 250 εκατ. αρσενικά κοτόπουλα, επειδή δεν παράγουν αβγά και συνεπώς θεωρούνται άχρηστα.
* Πειραματόζωα: Περισσότερα από 25 εκατ. σπονδυλωτά ζώα χρησιμοποιούνται για πειράματα στις ΗΠΑ κάθε χρόνο, συμπεριλαμβανομένων μαϊμούδων, χιμπαντζήδων, σκύλων, γατιών, κουνελιών, ποντικιών, πουλιών, παραγωγικών και άλλων έμβιων όντων. Μετά το πέρας του πειραματισμού και της απερίγραπτης καθημερινής εξαθλίωσης και βασανισμού τους, όσα επιβιώνουν των πειραμάτων θανατώνονται. Εάν συμπεριλάβουμε και τα μη σπονδυλωτά ζώα, ο αριθμός αυξάνεται σε 100 εκατομμύρια.
Παρά τα όσα υποφέρουν τα ζώα των πειραμάτων στο όνομα της ασφάλειας του ανθρώπου, το 2002 περισσότερα από 50 φάρμακα αποσύρθηκαν από την αγορά ως ακατάλληλα, επικίνδυνα για τον ανθρώπινο οργανισμό ή και θανατηφόρα. Ο FDA ανακοίνωσε το 2006 ότι 92% των φαρμάκων που πέρασαν από τα πειραματικά εργαστήρια ζώων απέτυχαν σε κλινικά ανθρώπινες δοκιμές.
* Ζώα συντροφιάς (σκύλοι - γάτες): Τη δεκαετία του 1990, το τότε υπουργείο Γεωργίας αναφέρθηκε επισήμως σε 300.000 αδέσποτα ζώα πανελλαδικά. Σήμερα υπολογίζεται να έχει μειωθεί κατά πολύ ο αριθμός τους, χωρίς να έχουμε επίσημη στατιστική μελέτη. Ο βασανισμός των αδέσποτων ζώων στη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα παραμένει έντονος. Στα αστικά κέντρα παρουσιάζεται μείωση των περιστατικών βασανισμού τους, ενώ παραμένουν στα ίδια επίπεδα στην επαρχία. Περίπου 2 εκατ. Ελληνες είναι κάτοχοι ζώου. Ενα στα πέντε ιδιόκτητα ζώα κακοποιείται από πρόθεση ή άγνοια. Οι φόλες αποτελούν δυστυχώς το σοβαρότερο κίνδυνο κατά της ζωής των αδέσποτων ζώων.
Κάθε χρόνο 6 με 8 εκατ. σκύλοι και γάτες οδηγούνται σε καταφύγια στην Ευρώπη, εκ των οποίων 3-4 εκατ. ευθανατώνονται λόγω μη υιοθεσίας τους στο καθορισμένο διάστημα παραμονής τους. Στην Ελλάδα αυτό απαγορεύεται με νόμο και μετά από σκληρό αγώνα των ελληνικών φιλοζωικών οργανώσεων για απαγόρευση της ευθανασίας σε υγιή ζώα.
* Ζώα για την ψυχαγωγία μας: Δεν υπάρχει κανένα τσίρκο στον κόσμο όπου να μη διαπιστώθηκε από ελέγχους βασανισμός των ζώων, αφόρητη ταλαιπωρία, κακοποίηση κατά την εκπαίδευση, ανείπωτη εξαθλίωση κατά τις μεταφορές και τα ταξίδια κλεισμένα σε άθλια κλουβιά και τρέιλερ, νηστικά και διψασμένα. Η Ελλάδα σήμερα προσπαθεί να ακολουθήσει το παράδειγμα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Δανία, που απαγόρευσε διά νόμου την είσοδο τσίρκων με χρήση ζώων για το πρόγραμμά τους. Ο νέος νόμος για την προστασία των ζώων γενικότερα στη χώρα μας, που ελπίζουμε σύντομα να ψηφιστεί, ευτυχώς το έχει συμπεριλάβει. Δυστυχώς, αργεί να ψηφιστεί.
* Γουνοφόρα: Το 2006 περισσότερες από 350.000 φώκιες-μωρά εξοντώθηκαν βάναυσα με ρόπαλα στην ετήσια γιορτή κυνηγιού φώκιας στον Καναδά, εκ των οποίων το 98% ήταν μικρότερες των 3 μηνών, ενώ το 2001 αναφορές κτηνιάτρων έδειξαν ότι 42% από τις φώκιες που κυνηγήθηκαν γδάρθηκαν ζωντανές και έχοντας τις αισθήσεις τους. Μινκ, αλεπούδες, τσιντσιλά κ.λπ. θανατώνονται βίαια κάθε χρόνο σε εκτροφεία γούνας, με μεθόδους όπως η ηλεκτροπληξία και η δηλητηρίαση. Κανένας ακόμα νόμος στις ΗΠΑ δεν έχει βάλει περιορισμούς και νόμους για την προστασία αυτών των ζώων.
Πολλές επώνυμες εταιρείες ρούχων δηλώνουν στις ταμπέλες ότι η γούνα είναι ψεύτικη. Παρ' όλα αυτά, η κινεζική αγορά εξάγει 2 εκατ. γούνες σκύλων και γατιών ετησίως για το σκοπό αυτό, με ζώα που περνάνε ανείπωτα βασανιστήρια και φρικαλέες μεθόδους γδαρσίματος της γούνας τους όταν είναι ακόμα ζωντανά.
* Αγρια ζωή: Κάθε χρόνο 3.000 γορίλες, 3.000 χιμπαντζήδες και χιλιάδες bonobos θανατώνονται βάναυσα στην Αφρική για το κρέας τους, με τις «ευλογίες» και την αρωγή της βιομηχανίας κρέατος στις περιοχές αυτές. Τα ορφανά στην πλειονότητά τους πεθαίνουν επίσης από έλλειψη τροφής και μητρικής φροντίδας.
* Θαλάσσια ζωή στο βωμό του κέρδους: Δισεκατομμύρια είδη ψαριών σκοτώνονται ετησίως για να φάμε. Ψάρια των ωκεανών, των λιμνών, των θαλασσών. Πλάσματα που συλλαμβάνονται και εκτελούνται με απίστευτη βιαιότητα και αφόρητο βασανισμό. Σ' αυτά συμπεριλαμβάνονται 100 εκατ. καρχαρίες, 300.000 φάλαινες, δελφίνια, 250.000 απειλούμενες με εξαφάνιση θαλάσσιες χελώνες και δεκάδες χιλιάδες πουλιά. Από το άθλιο ψάρεμα γαρίδας μέχρι την αχαλιναγώγητη αλίευση και θανάτωση θαλάσσιων ειδών που απειλούνται με αφανισμό, η αλιεία για το πιάτο μας αποτελεί επίσης μία από τις πλέον ανεξέλεγκτες και βασανιστικές μεθόδους εξόντωσης έμβιων ειδών, που απαιτεί σκεπτικισμό και δράση αποτροπής και απαγορεύσεων.
Πηγές
http://news.change.org/stories/animal-use-and-abuse-statistics-the-schocking-numbers
http://www.filozoiki.gr/arxikh
http://www.filozoiki.gr/arxikh
http://www.zoosos.gr/kai-tora-giortasoume-ten-pagosmia-emera-ton-zoon/
Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων
4/10 έχουμε το Μνημόσυνο.
Κάποιοι το λένε και Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων
Αφιερωμένη σε 150.000 περίπου αδέσποτα πλάσματα στη χώρα μας, που αν τα ρώταγες πώς τα λένε θ' απαντούσαν "εγώ με λέω Κανένας, Τίποτας και Πουθενάς.."
Αυτό το βάφτισμα θέλουμε να πετύχουμε. Να τους εξασφαλίσουμε νονό. Να τους δώσει όνομα, υπόσταση, λαμπάδα ανάστασης, συντροφιά και ποιότητα ζωής.
Για τα εκατομμύρια όλων των άλλων ειδών που υφίστανται παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας τα πάνδεινα, πίσω από κλειστές πόρτες ή στα πιο φανερά, σηκώνουμε τα χέρια ψηλά δυστυχώς!
Λίγα μπορούν να γίνουν ή καταφέρθηκαν, με ενωμένες τις δυνάμεις ακτιβιστών και οργανώσεων, χρόνια τώρα. Σε πολλές περιπτώσεις εδώ και 40 χρόνια δράσης της και η Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία προσπάθησε μαζί τους. Εγιναν όμως πολύ λίγα, σε σχέση με τους αστρικούς αριθμούς θυμάτων και την αστρονομική ποικιλία βαναυσότητας σε όλα σχεδόν τα είδη του πλανήτη.
Γι' αυτά, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για την αυριανή μέρα - μνημόσυνό τους, είναι ενός λεπτού σιγή και περισυλλογή.
Και ν' αναρωτηθούμε: Πόσο αγώνας άγονος είναι αυτός που έγινε και γίνεται;
ή μήπως μπορεί αν και αργός, να γίνει μακροπρόθεσμα πιο συνειδητοποιημένος παγκοσμίως; και κατά συνέπεια αποβεί πιο σωτήριος ή όσο γίνεται πιο ανώδυνος, πιο αποτρεπτικός και πιο προστατευτικός για τα θυσιαζόμενα, τρις-βασανιζόμενα όλης της γης.;;
Από και μόνο για το Μικρό Ανθρωπάκι.
Λιάνα Αλεξανδρή
http://www.filozoiki.gr/content/articles/view/518-pagkosmia-hmera-twn-zwwn
Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων
4/10 έχουμε το Μνημόσυνο.
Κάποιοι το λένε και Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων
Αφιερωμένη σε 150.000 περίπου αδέσποτα πλάσματα στη χώρα μας, που αν τα ρώταγες πώς τα λένε θ' απαντούσαν "εγώ με λέω Κανένας, Τίποτας και Πουθενάς.."
Αυτό το βάφτισμα θέλουμε να πετύχουμε. Να τους εξασφαλίσουμε νονό. Να τους δώσει όνομα, υπόσταση, λαμπάδα ανάστασης, συντροφιά και ποιότητα ζωής.
Για τα εκατομμύρια όλων των άλλων ειδών που υφίστανται παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας τα πάνδεινα, πίσω από κλειστές πόρτες ή στα πιο φανερά, σηκώνουμε τα χέρια ψηλά δυστυχώς!
Λίγα μπορούν να γίνουν ή καταφέρθηκαν, με ενωμένες τις δυνάμεις ακτιβιστών και οργανώσεων, χρόνια τώρα. Σε πολλές περιπτώσεις εδώ και 40 χρόνια δράσης της και η Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία προσπάθησε μαζί τους. Εγιναν όμως πολύ λίγα, σε σχέση με τους αστρικούς αριθμούς θυμάτων και την αστρονομική ποικιλία βαναυσότητας σε όλα σχεδόν τα είδη του πλανήτη.
Γι' αυτά, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για την αυριανή μέρα - μνημόσυνό τους, είναι ενός λεπτού σιγή και περισυλλογή.
Και ν' αναρωτηθούμε: Πόσο αγώνας άγονος είναι αυτός που έγινε και γίνεται;
ή μήπως μπορεί αν και αργός, να γίνει μακροπρόθεσμα πιο συνειδητοποιημένος παγκοσμίως; και κατά συνέπεια αποβεί πιο σωτήριος ή όσο γίνεται πιο ανώδυνος, πιο αποτρεπτικός και πιο προστατευτικός για τα θυσιαζόμενα, τρις-βασανιζόμενα όλης της γης.;;
Από και μόνο για το Μικρό Ανθρωπάκι.
Λιάνα Αλεξανδρή
http://www.filozoiki.gr/content/articles/view/518-pagkosmia-hmera-twn-zwwn
Όπως δεν μπορούμε να συνάγουμε το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού μιας χώρας λαμβάνοντας υπόψη μας μόνο τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες, τους μεγαλογιατρούς, τους μεγαλοδικηγόρους, τους βουλευτές και τους γενικούς γραμματείς των υπουργείων, έτσι δεν μπορούμε να αποτιμήσουμε το βαθμό ευζωίας των μη ανθρώπινων ζώων λαμβάνοντας υπόψη μόνο τους οικόσιτους σκύλους και γάτες. Συνολικά τα μη ανθρώπινα ζώα σήμερα ζουν σε πολύ πιο άθλιες συνθήκες απ’ ότι ζούσαν πριν από 200 χρόνια. Τότε υπέμεναν το καμτσίκι του χωρικού για να βοηθήσουν στις αγροτικές εργασίες. Σήμερα, τεμαχίζονται για χάρη της εκπαίδευσης, τυφλώνονται για χάρη της ομορφιάς, πεθαίνουν από υπερβολικές δόσεις ναρκωτικών για χάρη της τοξικολογίας, περνούν όλη τους τη ζωή σ’ ένα κελί για να γίνουν μπριζόλες και λιμοκτονούν προκειμένου να μάθουν ένα ανόητο ακροβατικό που θα αφήσει άναυδα τα ανυποψίαστα παιδάκια στο τσίρκο, προετοιμάζοντάς τα έτσι για τον σκληρό κόσμο των μεγάλων, στον οποίο οι αδύναμοι κάνουν κωλοτούμπες προς τέρψιν των δυνατών(*).
VIDEOS
ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ: 52 VIDEOS.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ.
Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων – 4 Οκτωβρίου
Σειρά πενήντα δύο οικολογικών ντοκιμαντέρ, σε δύο κύκλους, παραγωγής 1994-1995, που παρουσιάζει ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος για τα ζώα και τη σχέση τους με τον άνθρωπο. Θέμα του πρώτου επεισοδίου, η εκμετάλλευση που υφίστανται τα ζώα από το σύγχρονο άνθρωπο.
Ο παρουσιαστής Χρόνης Μίσσιος, προλογίζοντας τη νέα σειρά κάνει αναφορά στο θέμα της και αναφέρεται στα δικαιώματα των ζώων και τη συμπεριφορά του σύγχρονου ανθρώπου απέναντί τους. Προβάλλονται πλάνα ζώων κατά τη διάρκεια εκπαίδευσής τους, από αγώνες επίδειξης σκύλων, από δημοπρασία αλόγων, καθώς και από ορνιθοτροφεία, ενώ ακούγεται παράλληλα ο αφηγητής να διαβάζει αποσπάσματα λογοτεχνικών κειμένων σχετικά με την εκμετάλλευση που υφίστανται τα ζώα από τον άνθρωπο. Ο Αριστομένης Προβελέγγιος με τη σειρά του καταθέτει τις απόψεις του σχετικά με τα λάθη που κάνει ο σύγχρονος άνθρωπος απέναντι στη φύση και ιδιαίτερα στα ζώα και επισημαίνει τι πρέπει να γίνει.
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Κωστής Ζώης
"Από την ελευθερία στην υποταγή":
Εγκλεισμός χωρίς έγκλημα:
Η μοναξιά του αδέσποτου:
Μην τα ξεχνάς:
"Η Κιβωτός του Νώε":
Μοντέρνοι καιροί:
Για μια καλύτερη ζωή:
Δείτε περισσότερα στο:
http://archive.ert.gr/?s=%CE%92%CE%9B%CE%95%CE%9C%CE%9C%CE%91%2C+%CE%A4%CE%9F
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΒΙΒΛΙΑ
1.
Ο ιερός όνος και τα ζώα οι άνθρωποι ...
2.
(*) "Ζώα και Ηθική"
3.
Θεοδόση Τάσιου - Α' Ομιλία:
(...)
H έστω καθυστερημένη έκδοση στα ελληνικά του έργου του Πίτερ Σίνγκερ '' Η απελευθέρωση των ζώων '' σίγουρα θα προκαλέσει συζητήσεις και εύλογα θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί «γιατί ο καθηγητής δεν ασχολείται με τα τόσα προβλήματα των ανθρώπων, με την οικονομική κρίση κτλ.;». Ωστόσο ο Σίνγκερ, καθηγητής στην έδρα της Βιοηθικής του Πανεπιστημίου του Πρίνστον των ΗΠΑ, έχει ήδη γράψει φιλοσοφικά βιβλία, βιβλία για τη δημοκρατία και την ελευθερία, τον Μαρξ, την πείνα στον κόσμο, την ηθική, την ευθανασία κτλ., και το έργο του είναι αναγνωρισμένο τόσο από τη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και από το ευρύ κοινό, καθώς ο συγγραφέας εκφράζει τις ιδέες του με απλό και κατανοητό τρόπο, χωρίς να εκλαϊκεύει τα θέματά του. Η βασική ιδέα που διατρέχει όλο το έργο του είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις ανάμεσα στα είδη και εκείνο για το οποίο μάχεται είναι η ηθική αντιμετώπιση όλων των όντων.
Η Απελευθέρωση των ζώων, που κυκλοφόρησε πριν από περίπου 30 χρόνια και μεταφράστηκε σε 25 γλώσσες, έγινε μπεστ σέλερ ανά τον κόσμο και προκάλεσε πολλά κινήματα υπέρ των ζώων και την αλλαγή σχετικών νομοθεσιών σε πολλά κράτη. Το βιβλίο, απέχοντας μακράν τού να προσπαθεί με συναισθηματισμό να πείσει τους ανθρώπους να αγαπούν τα ζώα, είναι ένα βιβλίο πρακτικής φιλοσοφίας στο οποίο τεκμηριωμένα και με σοβαρά επιχειρήματα καταδεικνύεται η προκατάληψη που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά των ανθρώπων προς τα μέλη των άλλων ειδών. Μια προκατάληψη που δεν είναι λιγότερο απαράδεκτη από την προκατάληψη για τη φυλή ή το φύλο ενός ανθρώπου.
Ο Σίνγκερ αναγνωρίζει ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων και των άλλων ζώων, που συνεπάγονται και διαφορετικά δικαιώματα, και προτείνει όχι την ίδια ή την ιδανική μεταχείριση όλων των εμβίων, αλλά την ίση εκτίμηση. Το κριτήριο που προτείνει ως άξονα μιας καθολικής ηθικής συμπεριφοράς είναι εκείνο του αισθάνεσθαι: «Αν ένα ον υποφέρει, ανεξάρτητα από τη φύση του, δεν υπάρχει καμία ηθική δικαιολόγηση για να μη λάβουμε υπόψη αυτόν τον πόνο» σημειώνει στη σελ. 63. Τα ζώα πονούν, τονίζει ο Σίνγκερ, και δεν επιτρέπεται, επειδή δεν μπορούν να πουν τη λέξη «πονώ», να θεωρούμε τον πόνο που νιώθουν τα ζώα λιγότερο σημαντικό από τον ισόποσο πόνο που νιώθουν οι άνθρωποι. Αλλωστε το γεγονός ότι και τα βρέφη των ανθρώπων δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα δεν σημαίνει ότι δεν είναι δυνατόν να υποφέρουν. Μάλιστα υποστηρίζει ότι ο πόνος των ζώων είναι εντονότερος από εκείνο των ανθρώπων, γιατί ο άνθρωπος μπορεί να ελπίζει ότι το μαρτύριο του δεν θα είναι διαρκές, ενώ το ζώο όχι.
Η εντατική κτηνοτροφία
Ο συγγραφέας εξετάζει, επίσης, μέσα από το πρίσμα της ηθικής την εντατική κτηνοτροφία, περιγράφει τις μεθόδους εκτροφής και εκμετάλλευσης των ζώων και αναφέρεται στους τρόπους παρέμβασης στις φυσικές ορμονικές και αναπαραγωγικές τους διαδικασίες. Τα ζώα υφίστανται έντονο πόνο και αφαιρείται η ζωή τους προκειμένου να ικανοποιηθεί η επιθυμία του ανθρώπου να καταναλώνει ζωική τροφή, η οποία δεν είναι πρωταρχικής σημασίας γι΄ αυτόν. Ωστόσο η εκτροφή ζώων για κατανάλωση επιβαρύνει και την οικονομία καθώς η θρέψη τους απαιτεί πολλαπλάσια τροφή από αυτήν που τα ίδια παράγουν, υποστηρίζει ο Σίνγκερ και υποδεικνύει τρόπους με τους οποίους μπορούμε να παράγουμε περισσότερο φαγητό με μειωμένο κόστος για το περιβάλλον, αν σταματήσουμε να εκτρέφουμε και να σκοτώνουμε ζώα. Για παράδειγμα, «αν οι Αμερικανοί μείωναν την κατανάλωση κρέατος κατά 10% στο διάστημα ενός χρόνου, θα αποδέσμευαν τουλάχιστον 12 εκατομμύρια τόνους δημητριακών για ανθρώπινη κατανάλωση- ή αρκετά για να τραφούν 60 εκατομμύρια άνθρωποι. (...) Ενα κιλό κρέας απαιτεί πενήντα φορές περισσότερο νερό από ό,τι μια αντίστοιχη ποσότητα σιτηρών».
Ο ειδισμός (speciesism) - μάλλον αδόκιμη λέξη, όπως παραδέχεται και ο Σίνγκερ- δηλώνει τη θετική στάση ενός είδους απέναντι στα συμφέροντα των μελών που ανήκουν σε αυτό και την αρνητική απέναντι στα μέλη άλλου είδους.
Οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις αυτές, όμως, οι οποίες στηρίζονται σε αυθαίρετα χαρακτηριστικάόπως συμβαίνει και με τον ρατσισμό ή τον σεξισμό πρέπει να τερματιστούν.
Και η τελευταία ίσως μορφή διάκρισης, μετά την απελευθέρωση των μαύρων, των ομοφυλόφιλων, των Ινδιάνων και των γυναικών, είναι αυτή που αφορά τα ζώα, υπενθυμίζει ο συγγραφέας.
Ο Σίνγκερ με το έργο του μας καλεί να επανεξετάσουμε τις στάσεις μας απέναντι σε άλλες ομάδες και να αναλογιστούμε τις συνέπειες από την πλευρά αυτών που υποφέρουν από αυτές τις στάσεις. Το γεγονός ότι τα μέλη της εκμεταλλευόμενης ομάδας, τα ζώα, δεν μπορούν να κάνουν μια οργανωμένη διαμαρτυρία εναντίον της μεταχείρισης που αντιμετωπίζουν δεν πρέπει να σταματήσει το κίνημα για την απελευθέρωσή τους. Τα συμφέροντά τους δεν πρέπει να παραγκωνίζονται προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των ανθρώπων και είναι καιρός να αλλάξουμε συνήθειες σκέψης, γλώσσας και διατροφής. Η ζωική τροφή δεν είναι απαραίτητη για τον άνθρωπο και η λέξη «ζώο» χρησιμοποιείται λανθασμένα εννοώντας «ζώα που δεν ανήκουν στο ανθρώπινο είδος». Αυτό ξεχωρίζει τους ανθρώπους από τα άλλα ζώα, συνάγοντας ότι εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε ζώα. Οποιοσδήποτε όμως έχει βασικές γνώσεις βιολογίας γνωρίζει ότι η συναγωγή αυτή είναι λανθασμένη, σχολιάζει ο συγγραφέας, και δεν μπορούμε παρά να παραδεχτούμε ότι έχει δίκιο...
(...)
ΠΗΓΗ: http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=379826
«Κάπου πέρα από την ανατολή ούρλιαξε ένας λύκος, μακρόσυρτα, ερωτηματικά. Τη γνώρισα τη φωνή, γιατί την είχα ακούσει τόσο συχνά. Ήταν ο Τζωρτζ, που έψαχνε στην ερημιά τη μάνα με το κουτάβι. Μα για μένα ήταν μια φωνή που μου μιλούσε για έναν άλλο κόσμο, έναν κόσμο απ’ τον οποίο είχαμε πια αποξενωθεί εμείς οι άνθρωποι, έναν κόσμο που κάποτε ανήκε και σε μας προτού αποφασίσουμε να τον απαρνηθούμε, έναν κόσμο που εγώ τον είχα σχεδόν ξαναβρεί, μόνο και μόνο για να τον χάσω πάλι, εξαιτίας της δικής μου δυσπιστίας.»
Ορδές αιμοβόρων λύκων κατασπαράζουνε τα Αρκτικά καριμπού, και η κυβέρνηση προσλαμβάνει τον φυσιοδίφη Φάρλεϋ Μόατ στην υπηρεσία της για να ερευνήσει το θέμα. Τον αφήνουν ολομόναχο πάνω στην παγωμένη τούντρα για να αρχίσει την αποστολή του και να ζήσει ανάμεσα στα ουρλιαχτά και στις αγέλες των λύκων. Ο Μόατ έρχεται γρήγορα σ' επαφή με τα ζώα αυτά και ανακαλύπτει μια φωλιά, κατοικημένη όχι από αιμοβόρους ληστές αλλά από μια θαρραλέα και ευγενικιά οικογένεια, όλο φροντίδα και στοργή για τα μικρά της, που αγωνίζεται να τα θρέψει και να τα προστατέψει. Όσο ο Μόατ πλησιάζει περισσότερο τον κόσμο των λύκων, τόσο αρχίζει να συμμερίζεται μαζί τους το φόβο που τους προξενούν οι διαρκείς επελάσεις των κυνηγών, που παίρνουνε κεφάλια για να εισπράξουν την κατά κεφαλή αμοιβή, και των κρατικών υπαλλήλων που στέλνει η Κυβέρνηση για να ξεπαστρέψουν το ευγενικό αυτό ζώο από την Αρκτική. Το ''ΛΥΚΟΙ, ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΚΛΑΙΤΕ'' του Φάρλεϋ Μόατ (Farley Mowat) είναι μια από τις εξέχουσες αφηγήσεις για το μύθο και τη μαγεία του άγριου λύκου, και της θέσης του ανθρώπου ανάμεσα στα όντα της φύσης.
Στη "Σκιά του ανθρώπου" η Τζέιν Γκούντολ καταγράφει με συγκλονιστικό τρόπο τις παρατηρήσεις της ζωής των άγριων χιμπατζήδων, αλλά και τις εμπειρίες από τη ζωή της στη ζούγκλα της Τανζανίας. Αυτή η αφήγηση είναι μία από τις πιο συναρπαστικές ιστορίες που έχουν γραφτεί ποτέ για τη συμπεριφορά των ζώων. Η Γκούντολ ήταν η πρώτη που μελέτησε χιμπατζήδες σε φυσικό περιβάλλον και το έργο της γνώρισε τεράστια αναγνώριση από την επιστημονική κοινότητα και το ευρύ κοινό. Σ' αυτό το βιβλίο η διάσημη επιστήμονας περιγράφει πώς κατάφερε μετά από επίπονες προσπάθειες να παρατηρήσει την άγνωστη μέχρι τότε συμπεριφορά των χιμπατζήδων, όπου μεταξύ άλλων, πρώτη αυτή είδε μια ομάδα να κατασκευάζει και να χρησιμοποιεί εργαλεία, αλλά και μπόρεσε να αποτυπώσει τις πολύπλοκες κοινωνικές τους σχέσεις. Η "Σκιά του ανθρώπου" αγαπήθηκε όσο κανένα άλλο βιβλίο της Γκούντολ και μεταφράστηκε σε 48 γλώσσες.
Περί ζώων
Με λογική και συναίσθημα:
53 κείμενα για τη φιλοζωία
Κώστας Ακρίβος, Πόπη Αλεβιζάκη, Θανάσης Βαλτινός, Μανώλης Γ. Βαρβούνης,Βασίλης Βασιλικός, Κοσμάς Βίδος, Μαρία Γανωτή, Κώστας Γεωργουσόπουλος,Νικολέττα Γιαντσή, Νίκος Δήμου, Ιωάννης Ζηζιούλας Μητροπολίτης Περγάμου,Μαριάνθη Καπλάνογλου, Σταύρος Καραγεωργάκης, Αλέξανδρος Καραμανλίδης,Δήμητρα Καρουζάκη, Λίλα Κονομάρα, Δημήτρης Λαμπρέλλης, Άννα Α. Λυδάκη,Κώστας Μαυρουδής, Χάρης Ν. Μελετιάδης, Μιχάλης Γ. Μερακλής, Γιάννης Ν. Μπασκόζος, Κατερίνα Πλασσαρά, Βάλτερ Πούχνερ, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Μάνος Στεφανίδης, Ευγένιος Τριβιζάς, Αλεξάνδρα Χαλκιά, Γιώργος Χρονάς, κ.ά.
Έλληνες και ξένοι πανεπιστημιακοί, λογοτέχνες και δημοσιογράφοι γράφουν μικρές ιστορίες για τα ζώα και υποστηρίζουν ότι τα ζώα δεν είναι κατώτερα όντα: Αισθάνονται, πονούν, αγαπούν, αντιλαμβάνονται, κρίνουν, θυμούνται, έχουν συνείδηση, έχουν ικανότητες που δεν έχουμε, έχουν δικαιώματα. Με λογική και συναίσθημα σχολιάζεται η σχέση των ζώων με τον άνθρωπο, η παρουσία τους στον μύθο και το παραμύθι, στην τέχνη και την τεχνολογία, στη θρησκεία και τη φιλοσοφία, και καταγγέλλεται η σκληρότητα με την οποία συχνά αντιμετωπίζονται.Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται τεκμηριωμένα και με επιχειρήματα τα δικαιώματα των ζώων και τονίζεται ότι είναι καιρός να βάλουμε ένα τέλος στην οίηση που χαρακτηρίζει το ανθρώπινο είδος και στην ανήθικη συμπεριφορά του απέναντι στα ζώα.
Περιέχονται τα κείμενα:
Εισαγωγή
- Άννα Α. Λυδάκη, "Συνηγορία των ζώων"
Μέρος Πρώτο
Εικόνες ζωής
1. Στους δρόμους της πόλης
- Θανάσης Βαλτινός, "Ειδύλλιο"
- Μιχάλης Γ. Μερακλής, "Οι άνθρωποι και τα ζώα"
- Κώστας Μαυρουδής, "Η αθανασία των σκύλων" (Οκτώ σύντομες αφηγήσεις)
- Νίκος Δ. Πλατής, "Περί της άγριας φύσης των πόλεων ο λόγος!"
- Παναγιώτης Διαμαντής, "Πού πάνε οι αδέσποτοι σκύλοι της πόλης;" "Μα φυσικά στη δουλειά τους!"
- Γιώργος Σκαμπαρδώνης, "Ο Σποκ της Αερολέσχης"
- Άγγελος Σικελιανός, "Ιερά Οδός"
2. Οι σύντροφοι
- Νίκος Δήμου, "Τα ζώα και ο παράδεισος"
- Κώστας Γεωργουσόπουλος, "Γιατί δεν μιλούν τα σκυλιά"
- Ευγένιος Τριβιζάς, "Τρεις αλεπούδες και μια πασχαλίτσα"
- Κοσμάς Βίδος, "Όσα μου 'μαθε η Μπίλαινα"
- Βασίλης Βασιλικός, "Τρία με δύο πόδια, τρία με τέσσερα"
- Λίνα Παπαδάκη, "Η εξέγερση των ζώων"
- Γιώργος Χρονάς, "Ο Τζόνι και τα ετεροθαλή αδέλφια του"
- Μιχάλης Γκανάς, "Το σκυλί"
3. Οι θεραπευτές
- Πόπη Αλεβιζάκη, "Τα ζώα συντροφιάς στην ανθρώπινη κοινωνία"
- Λουκάς Παπαϊωάννου, "Βλέποντας με τα μάτια ενός φίλου"
- Κατερίνα Λουκάκη, "Ζώα σύντροφοι-θεραπευτές στις δύσκολες ώρες"
- Δήμητρα Καρουζάκη, "Άνθρωπος και άλογο-, μια σχέση εμπιστοσύνης"
- Όμηρος, "Ιλιάδα"
4. Στη γη, στο νερό, στον αέρα...
- Αλέξανδρος Γεωργόπουλος, "Γιατί να διασώσουμε τα μεγάλα ζώα της άγριας πανίδας;"
- Κατερίνα Πλασσαρά, "Τα ελληνικά ζώα στον δρόμο της εξαφάνισης"
- Αλέξανδρος Καραμανλίδης, "Για την αρκούδα και τον λύκο: Το μέλλον των σαρκοφάγων της Ελλάδας σε κομβικό σημείο"
- Αλεξάνδρα Χαλκιά, "Σχετικά με τις αρχαίες χελώνες του Κόλπου και τα... ανθρώπινα έμβρυα"
- Νίκος Χαραλαμπίδης, "Φάλαινες: από χθες μέχρι σήμερα, ίσως όμως δίχως αύριο"
- Μαρία Γανωτή, "Περίθαλψη άγριων ζώων - κάποια σημεία"
- Δημήτρης Λαμπρέλλης, "Το βλέμμα, η φωτογραφία, τα πουλιά. Μια δοκιμή σχετικά με την εκδίπλωση των αυθεντικών παιχνιδιών μεταξύ του ανθρώπου και της φύσης"
- Σαρλ Μπωντλαίρ, "Άλμπατρος"
5. Ο εγκλεισμός
- Γιώργος Φραντζεσκάκης, "Ο χαμένος κρίκος της ανθρώπινης υπερηφάνειας ή "argumentum ad populum"
- Ρόζα Μηνακούλη & Μάριζα Χριστοδούλου, "Ζωολογικοί κήποι, ζωολογικά πάρκα, θαλάσσια πάρκα, δελφινάρια, ερπετάρια, ενυδρεία"
- Μαρία Χούκλη, "Τηλε-θέαμα ή τηλε-θύμα"
- Σταύρος Καραγεωργάκης, "Πειραματόζωα. Εκεί που σταματά η επιστημονική έρευνα κι αρχίζει η ηθική"
- Όλγα Κήκου, "Σπισισμός και παραγωγικά ζώα"
- Λίλα Κονομάρα, "Ένα τυχερό γατί"
- Αλέξανδρος Μπάρας, "Λέων Αφρικανικός"
Μέρος Δεύτερο
Δημιουργίες
1. Λαϊκά δρώμενα, μύθοι και παραμύθια
- Βάλτερ Πούχνερ, "Λατρεία και φόβος. Πολιτισμολογικές σημειώσεις για μιαν αμφίσημη σχέση"
- Νικολέτα Γιαντσή, "Ο Μονόκερως, το "Ζωολόγιο του έρωτα" και άλλα για τα ζώα του Μεσαίωνα"
- Χάρης Ν. Μελετιάδης, "Το σκαθάρι του μύθου και άλλα φανταστικά ζώα"
- Μαριάνθη Καπλάνογλου, "Ο κόσμος των ζώων και η ζωολογία των ελληνικών μαγικών παραμυθιών"
- "Ελάφι και ήλιος" (δημοτικό)
2. Τέχνης έργα και... τεχνολογίας
- Μάνος Στεφανίδης, "Γύπες, άλογα, τσακάλια κι άλλες ιστορίες"
- Γιάννης Ν. Μπασκόζος, "...ανήσυχη σαν την ακύμαντη θάλασσα". Συγγραφείς και γάτες
- Γιάννης Ζουμπουλάκης, "Ένας γάτος, μια ταινία"
- Γιάννης Σκαρπέλος, "... εκείνα που παραδέρνουν σαν παλαβά"
- Γιώργος Ζαφειράτος, "Η εικονική πραγματικότητα"
- Κ.Π. Καβάφης, "Σπίτι με κήπον"
Μέρος Τρίτο
Προς μια νέα ηθική
1. "Εκ της Γης πάντα τα ζώα"
- μ. Ιωάννης Ζηζιούλας, "Ο άνθρωπος και τα ζώα στην παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας"
- Θεοδόσης Π. Τάσιος, "Οι σύντροφοι μας στο σκάνδαλον της ζωής"
- Μανώλης Γ. Βαρβούνης, "Ζώα που μίλησαν με τον θεό. Ελληνικές λαϊκές, θρησκευτικές παραδόσεις"
- Αντώνης Παπαρίζος, "Το όνειρο του ζώου που σκέπτεται"
- Κώστας Ακρίβος, "Τα παρ' ανθρώποις δυνατά"
2. Τα δικαιώματα των ζώων
- Ιωσήφ Μποτετζάγιας, "Η φύση στο δικαστήριο"
- Εύθυμης Παπαδημητρίου, "Για τα δικαιώματα των ζώων"
- Ευάγγελος Δ. Πρωτοπαπαδάκης, "Δικαιώματα των ζώων: Υπάρχει κάτι τέτοιο,"
- Έλενα Παπανικολάου, "Κακοποίηση ζώων: αντιαισθητική ή ανήθικη πράξη;"
- Dale Jamieson, "Τα δικαιώματα των ζώων και οι αξιώσεις της φύσης"
- Τεντ Χιουζ, "Το ουρλιαχτό των λύκων"
3. Βάζοντας τέλος στην εκμετάλλευση υποκειμένων-μιας-ζωής
- Steve Best, "Τα δικαιώματα των ζώων και η ηθική πρόοδος: ο αγώνας για την ανθρώπινη εξέλιξη"
- Tom Regan, "Δικαιώματα των ζώων και περιβαλλοντική ηθική"
- Αδδαίος, ποίημα από την "Παλατινή Ανθολογία"
4. Εν είδει επιλόγου
- Peter Singer, "Αντιμετωπίζοντας τα ζώα με ηθική"
ΠΗΓΗ: Περί ζώων