Γιατί γύρισα από την Αυστραλία
Ναι, χρειάστηκε να φτάσω στα 45 μου για να γνωρίσω κάποιον που δεν ήξερε τον Elvis, όπως επίσης την Marilyn και τον James Dean. Ο άνθρωπος αυτός είναι 26 ετών. Πολιτικός μηχανικός. Και δεν ήταν στη Βόρεια Κορέα. Ήταν στην Αυστραλία, στη χώρα που οι κάτοικοι της (και όχι μόνο) θεωρούν ως την καλύτερη του κόσμου. Και ναι, η έκφραση απορίας του τύπου είναι από τις εικόνες που κρατώ έπειτα από δύο χρόνια παραμονής στο Σίδνεϊ. Δεν άντεξα άλλο. Και γύρισα στην Ελλάδα. Φίλοι και γνωστοί έμειναν άφωνοι. «Πώς είναι δυνατόν να αφήσω αυτή χώρα και να γυρίσω στην Ελλάδα της αβεβαιότητας και των capital control;»
Προφανώς δεν φταίει ο τύπος που δεν ήξερε τον Έλβις. Ίσως πάλι να πίεζε και εκείνος, όταν αισθανόμουν να πνίγομαι εκεί κάτω. Και έτσι το αποφάσισα μία Κυριακή πρωί. Το ανακοίνωσα στους συγγενείς, έκλεισα το εισιτήριο και έφυγα. Γύρισα στην Ελλάδα. Ξέρω ότι αρκετοί από σας θα θέλατε να αλλάξουμε θέσεις. Να πάτε στην Αυστραλία και να ζήσετε εκεί. Όμως θέλω πρώτα να σημειώσετε μερικά πράγματα.
Νομίζετε ότι θα βρείτε καλύτερη δουλειά; Λάθος. Οι καλές θέσεις πηγαίνουν σε εκείνους που έχουν μεγαλώσει εκεί, έχουν αυστραλέζικη προφορά και βρίσκονται στο σπίτι τους. Όσο καλά αγγλικά και αν ξέρετε, είναι βέβαιο ότι θα δυσκολευτείτε στη συνεννόηση κατά το πρώτο διάστημα παραμονής εκεί. Εννοείται ότι οι περισσότεροι Αυστραλοί δεν γνωρίζουν πολλά για την Ελλάδα και, φυσικά, θεωρούν ότι ανήκει, περίπου, στον τρίτο κόσμο.
Ναι, φυσικά αν βρεις μία δουλειά θα έχεις αξιοπρεπείς αποδοχές, ασφάλιση και έντιμες εργασιακές σχέσεις. Η χώρα «λειτουργεί» καλά. Υπάρχει ασφάλεια, καθαριότητα, τάξη. Κοινώς θα βρεις αρκετά από αυτά που δεν έχεις στην Ελλάδα.
Στην Αυστραλία κοιμάσαι νωρίς. Και αν δεν κοιμάσαι εσύ νωρίς, κοιμούνται οι φίλοι σου. Το καλό είναι ότι αν ξυπνήσεις νωρίς το ξημέρωμα, μπορεί να πετύχεις κανένα ενδιαφέρον πάνελ στα ελληνικά κανάλια και να αρχίσεις τη μέρα σου με κέφι. Άσε που, ούτως ή άλλως, αν θέλεις να δεις ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο θα πρέπει να το ξενυχτήσεις.
Στην Αυστραλία δεν βγαίνεις συχνά έξω. Και αν βγεις, δεν έχεις και πολλά συναρπαστικά να κάνεις. Στο τέλος καταλήγεις κάπου για φαγητό, ενώ οι γύρω σου παίζουν «φρουτάκια». Αν πάλι μένεις μακριά από το κέντρο της πόλης, τότε ξέχνα και τη βραδινή διασκέδαση. Στο σπίτι. Το ίδιο ισχύει αν καπνίζεις ή δεν σου αρέσει η ποπ μουσική της σειράς.
Εκεί κάτω δεν έχουν καλούς δρόμους. Χρειάζεται προσοχή με το τιμόνι στο χέρι. Επίσης μη διανοηθείτε να καβαλήσετε μηχανή. Εγώ ήθελα να έχω «γουρούνα». Όμως αυτά τα οχήματα είναι απαγορευμένα στις πόλεις.
Βλέπετε τις υπέροχες ακρογιαλιές; Ναι, όμορφες είναι, όμως στον ωκεανό δεν είναι για κολύμπι.
Δεν πέρασα καλά. Αισθανόμουν μόνος, ξένος. Και γνώρισα Έλληνες της προηγούμενης γενιάς, συνομηλίκους των γονιών μου, να έχουν περάσει μία ζωή εκεί, συνεχίζοντας να αναζητούν κάτι που μοιάζει με την Ελλάδα. Ναι, ξέρω ότι δεν είναι σωστό αυτό. Σωστό είναι να ενσωματώνεσαι στη νέα σου πατρίδα και όχι να προσπαθείς να μεταφέρεις την παλιά. Δεν είσαι σαλιγκάρι που κουβαλάει το σπίτι του, είσαι πουλί που πετάει για άλλη φωλιά. Εξαρτάται, βέβαια, τι σε στέλνει εκεί. Και πώς σε στέλνει. Η Αυστραλία είναι πολύ μακριά. Και σε απόσταση και σε νοοτροπία. Αυτός που μεταναστεύει στην Ευρώπη μπορεί να έρθει στην Ελλάδα και για Σαββατοκύριακο. Από την Αυστραλία δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Η Αυστραλία σου ζητεί να αρνηθείς την παλιά σου ζωή. Όμως εγώ ήμουν πολύ μεγάλος για κάτι τέτοιο.
9-10-2015
Γιάννης Τύμπας - πολιτικός μηχανικός
ΜΕΡΙΚΑ από τα Σ Χ Ο Λ Ι Α επί του ΚΕΙΜΕΝΟΥ
(Στην ιστοσελίδα:http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.anagnwstes&id=43369)(...)
1.
Τελικά ο στόχος πρέπει να είναι να περάσεις αυτό το μικρό διάλειμμα ανάμεσα στη γέννηση και το θάνατο μόνο με "αξιοπρεπείς αποδοχές, ασφάλιση και έντιμες εργασιακές σχέσεις... ...ασφάλεια, καθαριότητα, τάξη.";;;
2.
«Τελικά, ρε παιδιά, ο στόχος πρέπει να είναι να περάσεις αυτό το μικρό διάλειμμα ανάμεσα στη γέννηση και το θάνατο μόνο με
"αξιοπρεπείς αποδοχές, ασφάλιση και έντιμες εργασιακές σχέσεις... ...ασφάλεια, καθαριότητα, τάξη."»;;;
Εξαρτάται!
Εξαρτάται από τις προτεραιότητες που βάζει ο καθένας στον εαυτό του και οι οποίες έχουν σχέση με τις αξίες που έχει γαλουχηθεί. Εάν έχεις γαλουχηθεί με μια εγκόσμια ασκητική, όπως ένας Προτεστάντης, ένας Ιάπωνας, Κορεάτης κ.λ.π. οπαδός του Βουδισμού ΖΕΝ ή του Κομφούκιου ή όπως ένας σύγχρονος Σπαρτιάτης, τότε "αξιοπρεπείς αποδοχές, ασφάλιση και έντιμες εργασιακές σχέσεις... ...ασφάλεια, καθαριότητα, τάξη."» είναι σημαντικά για να σου εξασφαλίζουν κάποια άλλα σημαντικότερα ιδεατά, δίχως τα οποία θα ήσουν δυστυχισμένος.
Πιστεύω, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν τελικώς εκείνο με το οποίο έχουν γαλουχηθεί και τους «γεμίζει τη ζωή». Ακόμη και ένας που ρισκάρει τη ζωή του και βασανίζεται για τις ιδέες του, αν δεν έκανε αυτό που νομίζει πως είναι σωστό, θα υπέφερε περισσότερο!
Προσωπικώς, πιστεύω, σ’ αυτό που λένε οι υπαρξιστές απαντώντας έμμεσα στο ερώτημά σας: «ο άνθρωπος είναι το άθροισμα των πράξεων και των εμπειριών του», αυτά που αφήνει κατά την αναχώρησή του πίσω του, κάτι δημιουργικό, ακόμη και το φύτεμα ενός δέντρου.
Πιο όμορφα απ’ όλους, νομίζω , πως το ‘χει πει ο Βαν Γκογκ «ο άνθρωπος είναι σαν τον κόκκο του σιταριού, ή θα γίνει αυτό που μπορεί και που προορίζεται ή θα κονιορτοποιηθεί, θα γίνει αλεύρι ψωμί για φάγωμα κλείνοντας για πάντα τον κύκλο της ζωής του».
Τελικώς δεν είμαι σίγουρος ούτε γι αυτό. Για το μόνο που είμαι σίγουρος, είναι για το τι δεν πρέπει να είναι η ζωή μας και το οποίο λένε, ειρωνικά πιστεύω, οι βουδιστές ΖΕΝ με ένα θαυμάσιο τρόπο: «τρώμε, κοιμόμαστε, δουλεύουμε κι αφοδεύουμε και μετά από όλα αυτά, το μόνο που μας μένει να κάνουμε, είναι να πεθάνουμε»!!!!
Να ‘σαι καλά Γιάννη για την αφορμή που μας έδωσες να ρίξουμε μια ματιά πίσω μας.
"αξιοπρεπείς αποδοχές, ασφάλιση και έντιμες εργασιακές σχέσεις... ...ασφάλεια, καθαριότητα, τάξη."»;;;
Εξαρτάται!
Εξαρτάται από τις προτεραιότητες που βάζει ο καθένας στον εαυτό του και οι οποίες έχουν σχέση με τις αξίες που έχει γαλουχηθεί. Εάν έχεις γαλουχηθεί με μια εγκόσμια ασκητική, όπως ένας Προτεστάντης, ένας Ιάπωνας, Κορεάτης κ.λ.π. οπαδός του Βουδισμού ΖΕΝ ή του Κομφούκιου ή όπως ένας σύγχρονος Σπαρτιάτης, τότε "αξιοπρεπείς αποδοχές, ασφάλιση και έντιμες εργασιακές σχέσεις... ...ασφάλεια, καθαριότητα, τάξη."» είναι σημαντικά για να σου εξασφαλίζουν κάποια άλλα σημαντικότερα ιδεατά, δίχως τα οποία θα ήσουν δυστυχισμένος.
Πιστεύω, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν τελικώς εκείνο με το οποίο έχουν γαλουχηθεί και τους «γεμίζει τη ζωή». Ακόμη και ένας που ρισκάρει τη ζωή του και βασανίζεται για τις ιδέες του, αν δεν έκανε αυτό που νομίζει πως είναι σωστό, θα υπέφερε περισσότερο!
Προσωπικώς, πιστεύω, σ’ αυτό που λένε οι υπαρξιστές απαντώντας έμμεσα στο ερώτημά σας: «ο άνθρωπος είναι το άθροισμα των πράξεων και των εμπειριών του», αυτά που αφήνει κατά την αναχώρησή του πίσω του, κάτι δημιουργικό, ακόμη και το φύτεμα ενός δέντρου.
Πιο όμορφα απ’ όλους, νομίζω , πως το ‘χει πει ο Βαν Γκογκ «ο άνθρωπος είναι σαν τον κόκκο του σιταριού, ή θα γίνει αυτό που μπορεί και που προορίζεται ή θα κονιορτοποιηθεί, θα γίνει αλεύρι ψωμί για φάγωμα κλείνοντας για πάντα τον κύκλο της ζωής του».
Τελικώς δεν είμαι σίγουρος ούτε γι αυτό. Για το μόνο που είμαι σίγουρος, είναι για το τι δεν πρέπει να είναι η ζωή μας και το οποίο λένε, ειρωνικά πιστεύω, οι βουδιστές ΖΕΝ με ένα θαυμάσιο τρόπο: «τρώμε, κοιμόμαστε, δουλεύουμε κι αφοδεύουμε και μετά από όλα αυτά, το μόνο που μας μένει να κάνουμε, είναι να πεθάνουμε»!!!!
Να ‘σαι καλά Γιάννη για την αφορμή που μας έδωσες να ρίξουμε μια ματιά πίσω μας.
3.
Τι έκανα εγώ στο Sydney:
Την ημέρα:
Μια βολτα στο Darking Harbour, στις πλουσιες πινακοθηκες, στα μουσεια, στα καταπληκτικα παρκα, περιπατο γυρω απο την Οπερα εως την Γεφυρα.
Βολτα με το φερι (διαρκειας 35') στον καταπληκτικο ζωολογικο κηπο, ή στο υπεροχο Manly για παγωτο.
- αλλη βολτα στα κοσμοπολιτικα Bondi, Botany Bay, Crunulla
- Μεσημεριανο στην ιταλικη συνοικια του Leichardt, Harborfield.
- μια γυρα στα υπεροχα παζαρια στα Rocks, Drummoyne κλπ.κλπ.
- περιηγηση στους πανεμορφους καθεδρικους
Το βράδυ:
- φαγητο σε κινεζικο, ταυλανδικο, γιαπωνεζικο, μαλαισιανο, ινδικο, ινδονησιακο, ελληνικο, ιταλικο, ισπανικο, γαλλικο, γερμανικο, αμερικανικο, περουβιανο και ολου του πλανητη τα εστιατορια
- μουσικη τζαζ, country, κλασικη και ολου του κοσμου τις μουσικες
- κινηματογραφο, διαρκη φεστιβαλ απ´ ολες τις χωρες του κοσμου. Εκει τιςπερισσοτερες ταινιες απο το Ιραν, της ινδης Ντιπα Μεχτα...
- βραδιες στην Οπερα, αλησμονητες θεατρικες παραστασεις του Bell για Σεξπιρ.
Το Συδνευ, αγαπητε φιλε σου προσφερει ολο τον κοσμο στο πιατο σου, αν εσυ δεν τον ειδες, καλως ορισες στην Ελλαδα, με ολα τα καλα της και τα στραβα. Δυο διαφορετικοι κοσμοι και νοοτροπιες ζωης. Για μενα προσωπικα δυο πατριδες που ειναι δικοπο μαχαιρι...
Ολα αυτα και πολυ πολυ περισσοτερα ειδα λοιπον με φιλους αυστραλους και οχι με το φιλο του πατερα μου που ηθελε παιζει φρουτακια
(...)
(...)