Τουρκία-Μετεκλογική

ISTANBUL, TURKEY - AUGUST 10: Winner of presidential election Recep Tayyip Erdogan (on the photo) greets the public, in Istanbul, Turkey on 10 August, 2014. Recep Tayyip Erdogan wins the presidential election according to unofficial election results. (Photo by Ahmet Dumanli/Anadolu Agency/Getty Images)

Ερντογάν: κέρδισε τις εκλογές αλλά, όχι το όνειρο

Ανάλυση των εκλογών και τα πρώτα πολιτικά συμπεράσματα.

 Εφαρμόζοντας την πολύ γνωστή «στρατηγική της έντασης» με την οποία τα φοβισμένα στρώματα της κοινωνίας συσπειρώνονται γύρω από τον  «ηγέτη πατερούλη», ο Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε τις χθεσινές εκλογές στην Τουρκία με το υψηλό ποσοστό του 49,41% (40,9% στις εκλογές του Ιουνίου), κατακτώντας την πολυπόθητη αυτοδυναμία στην τουρκική εθνοσυνέλευση. Δεν πέτυχε, όμως, το δεύτερο μεγάλο στόχο του που είναι η αλλαγή του συντάγματος. Στόχος που προϋποθέτει διεξαγωγή δημοψηφίσματος το οποίο ,για να πραγματοποιηθεί, πρέπει να υποστηρίξουν τη σχετική πρόταση 330 βουλευτές.

Η κεμαλική αξιωματική αντιπολίτευση κράτησε τις δυνάμεις της αυξάνοντάς τες από 25% τον Ιούνιο σε 25,4% στις χθεσινές εκλογές. Τα άλλα δύο κόμματα, το εθνικιστικό MHP του Ντεβλέτ Μπαχτσελί και το HDP, των διαφόρων λαοτήτων με κυρίαρχο, όμως, το κουρδικό στοιχείο, υπέστησαν μείωση των δυνάμεών τους. Εισήλθαν όμως, και τα δύο στη βουλή, κάτι που, ιδιαιτέρως, στην περίπτωση του κουρδικού κόμματος θεωρείται πολύ σημαντικό.  Για πρώτη φορά στην τουρκική εθνοσυνέλευση θα υπάρχει κουρδικό κόμμα.

Η δύναμη σε έδρες του κόμματος του κ. Ερντογάν είναι 316. Η τουρκική εθνοσυνέλευση έχει 550 βουλευτές και οι 330 που χρειάζονται για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος αποτελούν τα 2/3. Δεν την πετυχαίνει για τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που επιθυεί. Ωστόσο, άνετη είναι η αυτοδυναμία του κυβερνώντος κόμματος, αφού γι αυτήν απαιτούνται 276 βουλευτές.

Turkish Prime Minister Ahmet Davutoglu casts his ballot with his wife Sare at a polling station during the parliamentary election in Konya, Turkey, November 1, 2015. Turks began voting on Sunday amid worsening security and economic worries in a snap parliamentary election that could profoundly impact the divided country’s trajectory and that of President Tayyip Erdogan. The parliamentary poll is the second in five months, after the ruling AK Party founded by Erdogan failed to retain its single-party majority in June. REUTERS/Umit Bektas

Τουρκικά δημοσιεύματα φέρουν τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου να θέτει ως πρώτη προτεραιότητά του την αλλαγή του Συντάγματος, προφανώς υλοποιώντας επιθυμία του κ. Ερντογάν, και το ερώτημα είναι από πού θα συγκεντρώσει την αναγκαία πλειοψηφία. Ούτε η κεμαλική αξιωματική αντιπολίτευση, ούτε το εθνικιστικό κόμμα του Μπαχτσελί, επιθυμούν ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας.  Η μόνη περίπτωση να πετύχει τον αναγκαίο αριθμό βουλευτών είναι η ψήφος των κούρδων , η οποία αν θα παρασχεθεί, θα γίνει  με την προϋπόθεση πολύ σημαντικών παραχωρήσεων στο κουρδικό αίτημα αυτονομίας.

Η απόλυτη πλειοψηφία καθησυχάζει, ωστόσο, τον κ. Ερντογάν ο οποίος διεκατείχετο από έντονη ανησυχία το τελευταίο διάστημα σε ότι αφορά τα σκάνδαλα για τα οποία τον κατηγορούν. Μια κυβέρνηση συνεργασίας, προφανώς, θα επεδίωκε τη διερεύνηση των σχετικών καταγγελιών, ενώ, τώρα, με τη μονοκομματική κυβέρνηση του AKP, θα υπάρξει πλήρης κάλυψη του προέδρου της χώρας και ιδρυτή του κυβερνώντος κόμματος.

Turkish general election, November 2015_map

Όπως φαίνεται και από τον χάρτη που δημοσιεύουμε, η δύναμη της κεμαλικής αξιωματικής αντιπολίτευσης βρίσκεται, κυρίως, στα μικρασιατικά παράλια του Αιγαίου. Όλοι οι νομοί που βρίσκονται στα παράλια, εκτός από το Τσανάκαλε και το  Μπαλίκεσιρ, δίνουν πλειοψηφία στην αξιωματική αντιπολίτευση. Παρομοίως, στη νοτιοανατολική Τουρκία, όπου βρίσκονται οι κουρδικές περιοχές, ο χάρτης έχει βαφεί με το χρώμα των κούρδων. Στην υπόλοιπη Τουρκία κυριάρχησε το κόμμα του Ερντογάν.

Από τις τρείς μεγάλες πόλεις, την Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα και τη Σμύρνη, μόνο στην τελευταία κερδίζει με σημαντικό ποσοστό η αξιωματική αντιπολίτευση. Στις άλλες δύο (Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα) κυριάρχησε ο Ερντογάν με πολύ υψηλό ποσοστό (48,8 στην Πόλη, 48,9% στην Άγκυρα).

Ο εκλογικός χάρτης καταγράφει και μια τριχοτόμηση των σημαντικότερων πολιτικών επιρροών στην Τουρκία. Οι κοσμικοί στα παράλια, οι Κούρδοι νοτιοανατολικά και οι ισλαμιστές στην τεράστια τουρκική ενδοχώρα.

Αποτελεί ερώτημα προς πολιτική και κοινωνιολογική διερεύνηση αν η καταγραφή αυτή υπέρ του κόμματος του κ. Ερντογάν οφείλεται στην προσωπικότητα του ηγέτη και ιδρυτή του AKP, του κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος, δηλαδή, ή έχουν παγιωθεί θρησκευτικές και ιδεολογικές επιρροές στην τουρκική κοινωνία.

Ένα ακόμη ερώτημα είναι κατά πόσο ο κοσμικός χαρακτήρας των μικρασιατικών παραλίων έχει να κάνει με τις δυτικές επιρροές που έχουν ιστορική βάση και είναι ευκολότερες στις περιοχές αυτές ή πρόκειται , απλώς, για απλή επιρροή των κεμαλιστών σε περιοχές όπου έχουν εδραιωθεί εθνικιστικά κατάλοιπα από την πρόσφατη αντιπαράθεση με το ελληνικό στοιχείο στην περιοχή που υπερτερούσε ως το 1922.

Political Map -Turkish General Elections- November,June 2015 

Όπως φαίνεται από τη σύγκριση των εκλογικών χαρτών των χθεσινών εκλογών και των εκλογών του Ιουνίου, η αξιωματική αντιπολίτευση απώλεσε την πλειοψηφία, υπέρ του AKP,  σε τέσσερις νομούς τους οποίους είχε κερδίσει τον Ιούνιο. Στο νομό Τσανάκαλε, στα μικρασιατικά παράλια, και τους νομούς Ζογκουλντάκ, στο βορρά, Εσκί σεχιρ στο κέντρο και Μερσίνη στο νότο.

Παρομοίως, οι κούρδοι έχασαν την πλειοψηφία στους νομούς Κάρς, για δύο μονάδες (36% AKP, 34,1% HDP) και Αρνταχάν, στη βορειοανατολική Τουρκία, στα σύνορα με τη Γεωργία.

Ολόκληρος ο Πόντος έχει δώσει πολύ υψηλά ποσοστά στο κόμμα του κ. Ερντογάν (πάνω από  60%) και ποσοστά που κυμαίνονται γύρω από τη μονάδα, στους Κούρδους. Χαμηλά είναι τα ποσοστά που πήρε και η κεμαλική αξιωματική αντιπολίτευση (από 15%-25%).

Στο νομό από τον οποίο κατάγεται ο Ερντογάν, , τη Ριζούντα, το κόμμα του  συγκέντρωσε ποσοστό 75,5% με την αξιωματική αντιπολίτευση να έρχεται δεύτερη με 14,9% και το κουρδικό κόμμα να συγκεντρώνει μόλις 0,9%.

Στο Ικόνιο, από όπου κατάγεται ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, το κόμμα του κ. Ερντογάν συγκέντρωσε 74,1% με το εθνικιστικό κόμμα (MHP) δεύτερο με 11,3% και την κεμαλική αντιπολίτευση τρίτη (9,3%).

Το μεγαλύτερο ποσοστό τους, οι Κούρδοι το πήραν στο Χάκαρι (82,4%) με το AKP δεύτερο (13,5%). Ακολουθεί ο νομός Ντιγιάρμπακιρ όπου οι κούρδοι συγκέντρωσαν ποσοστό 71,6% με το κόμμα του Ερντογάν στο 22%.

Turkey-Ethnic Groups

Οι νομοί Μπιγκιόλ και Ελαζίκ είναι οι δύο περιοχές κοντά στους κούρδους που δεν πλειοψήφησε το κόμμα τους. Όπως, όμως, μπορεί να διακρίνει κανείς από το χάρτη εθνοτήτων στην Τουρκία, το κουρδικό στοιχείο δεν παρουσιάζει υψηλά ποσοστά στους νομούς αυτούς.

Τα πρώτα πολιτικά συμπεράσματα στα οποία μπορεί να καταλήξει κανείς είναι:

-Η Τουρκία, δεν θα παρουσιάσει αστάθεια από άποψη εσωτερικής πολιτικής ρευστότητας. Μπορεί να υποστεί πιέσεις από εξωγενείς παράγοντες, όπως ο πόλεμος στη γειτονική Συρία και το Ιράκ ή από τη δραστηριότητα του Ισλαμικού Κράτους στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας αλλά το εσωτερικό πολιτικό πεδίο θα είναι, μάλλον, σταθερό.

-Η μεγάλη νίκη του κόμματός του αναδεικνύει τον Ερντογάν σε αδιαμφισβήτητο ηγέτη Έτσι, οι κινήσεις αμφισβήτησής του από το βαθύ κράτος που εμφανίστηκαν τελευταία, στο μεσοδιάστημα από τις εκλογές του Ιουνίου ως τις χθεσινές, θα υποχωρήσουν.

-Ο εμμονικός και εκδικητικός του χαρακτήρας θα επιδιώξει να εκδικηθεί όσους τον αντιπολιτεύτηκαν. Έτσι, θα δούμε μια έξαρση του αυταρχισμού στη γειτονική χώρα.

-Όπως αποδεικνύεται ο τούρκος πρόεδρος είχε και υλοποιεί και μια κρυφή ατζέντα σε σχέση με τον ισλαμισμό που πρεσβεύει. Αναλόγως των εξελίξεων στην ευρύτερη μεσανατολική περιοχή, η ατζέντα αυτή θα προχωρήσει.

-Η επίθεσή του κατά των κούρδων στο Ιράκ και τη Συρία αποδόθηκε στη «στρατηγική της έντασης» ενόψει των εκλογών της Κυριακής. Παρουσιάζει ενδιαφέρον να δούμε αν θα αναθεωρήσει, και πως, την τακτική του καθώς οι βομβαρδισμοί του δεν αποδίδουν. Για τις πολιτικές του βλέψεις χρειάζεται την υποστήριξη και των κούρδων στη βουλή.

-Τα προβλήματα που έχει στο εσωτερικό της χώρας του και στα νοτιοανατολικά του σύνορα είναι πολλά και σύνθετα. Του αποσπούν μεγάλο μέρος της προσοχής του αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα ασκήσει και τη δυτική του πολιτική προς την Ελλάδα, δηλαδή, και την Κύπρο.

-Ο Ερντογάν παραμένει ο ισχυρός και αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Τουρκίας αλλά, έχει υποστεί μεγάλη μείωση του κύρους του.

-Το κουρδικό κόμμα παρόλο που υπέστη μια μείωση της δύναμής του, συμμετέχει στην τουρκική εθνοσυνέλευση και αυτό αποτελεί πονοκέφαλο για όλο το τουρκικό πολιτικό σύστημα, όχι μόνο για τον Ερντογάν. Αποτελεί πολύ σημαντική εξέλιξη για την πολιτική ζωή της Τουρκίας.

-Οι ανακατατάξεις που αναμένονται στη Μέση Ανατολή θα αποτελέσουν εφιάλτη για την Τουρκία. Δεν θα συμμετάσχει στη μοιρασιά και ό,τι μοιραστεί δεν θα την συμφέρει.

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ 

2-11-2015

http://www.anixneuseis.gr/?p=132166

  

Πώς θα διαχειριστεί η ΕΕ την μετεκλογική Τουρκία      

Οι κοινοβουλευτικές εκλογές της Τουρκίας την 1η Νοεμβρίου, έλαβαν χώρα σε μια εξαιρετικά τεταμένη ατμόσφαιρα.

Από τη μία πλευρά, αυτό οφειλόταν σε εσωτερικούς παράγοντες: η αρχιτεκτονική του κράτους δικαίου της χώρας διαλύθηκε, οι πολιτικές αφηγήσεις ήταν εξαιρετικά πολωμένες, ένα σπιράλ βίας και καταστολής είχε "καταπιεί" το νοτιοανατολικό τμήμα της Τουρκίας, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη (ΑΚΡ) αγωνιζόταν για τη συνέχιση της υπεροχής, και τα κόμματα είχαν άνιση πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης.

Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία αντιμετώπισε επίσης εξαιρετικές δυσκολίες: η πολιτική του ΑΚΡ στη Μέση Ανατολή αμφισβητήθηκε σε όλα τα μέτωπα, οι Κούρδοι της Συρίας βρισκόταν σε άνοδο πολιτικά και στρατιωτικά, η παρέμβαση της Ρωσίας συνεχιζόταν στην Συρία και η προσφυγική κρίση δεν έδειχνε κανένα σημάδι ύφεσης.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, τα αποτελέσματα των εκλογών μπορούν να διαβαστούν με πολλούς τρόπους από την πλευρά της ΕΕ και της Δύσης.

Για το ΑΚΡ, τα καλά νέα είναι ότι η νίκη ήταν ξεκάθαρη: έχοντας εξασφαλίσει 4,5 εκατ. περισσότερες ψήφους σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές στις 7 Νοεμβρίου, το κόμμα πήρε την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στο τουρκικό κοινοβούλιο και θα σχηματίσει κυβέρνηση μόνο του. Έχει επικρατήσει μια προτίμηση για κυβερνητική σταθερότητα. Βραχυπρόθεσμα, αυτό θα γλιτώσει την χώρα από αρκετές εβδομάδες διαπραγματεύσεων για τη δημιουργία συνασπισμού.

Για τον πρόεδρο, τα λιγότερο καλά νέα είναι ότι το ΑΚΡ δεν έλαβε και πάλι πλειοψηφία των τριών πέμπτων των 330 εδρών, που θα του επέτρεπαν να υποβάλει σε δημοψήφισμα μια συνταγματική τροποποίηση, που θα επιφέρει ένα εκτελεστικό προεδρικό καθεστώς. Η χώρα είναι χωρισμένη στα δύο για αυτό το ζήτημα. Και δεν είναι σαφές ότι το ίδιο το ΑΚΡ είναι ενωμένο σε αυτό το project του προέδρου.

Για την δημοκρατία της Τουρκίας, τα χειρότερα νέα είναι πως τα εκλογικά αποτελέσματα ήλθαν με ένα πολύ υψηλό τίμημα: μια ατελείωτη, σκληρή καταστολή των media (ακόμη και μετά τις εκλογές), μια εξαιρετικά πολιτική αφήγηση και ένα εξαιρετικά πολωτικό φιλοκουρδικό κόμμα (HDP), το οποίο είναι τώρα το τρίτο κόμμα στη Βουλή. Αυτές είναι πληγές που θα πάρει χρόνο να επουλωθούν. Ο επόμενος πρωθυπουργός θα έχει το δύσκολο έργο του να ενώσει μια βαθιά διαιρεμένη χώρα.

Η αποκατάσταση της εγχώριας ειρήνης και αρμονίας θα απαιτούσε δραστικές αλλαγές στην πολιτική αφήγηση της Τουρκίας, ταχεία επιστροφή στο κράτος δικαίου, και  προθυμία να δεχθεί πραγματικά την κοινωνική και πολιτική ποικιλομορφία της χώρας.

Είναι αυτό εφικτό; Ή θα θεωρηθούν τα αποτελέσματα των εκλογών "λευκή επιταγή" για τις πολιτικές του ΑΚΡ σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένου και του κανόνα της πλειοψηφίας; Οι εκλογές της 1ης Νοεμβρίου θεωρούνται ευρέως ως προσωπική νίκη για έναν πρόεδρο που είχε βασίσει την εκστρατεία του ακριβώς στο "εμείς και αυτοί" και στην καταστολή των επικριτικών φωνών. 

Αν και  ήταν νόμιμες  οι εκλογές, οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan, ο οποίος παραμένει κορυφαία φιγούρα της τουρκικής πολιτικής.

Στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής, η άσχημα πληγείσα αρχιτεκτονική του κράτους δικαίου, είναι πιθανό να προκαλέσει περισσότερο κριτική από την ΕΕ. (Αλλά έχει αυτό σημασία για τον πρόεδρο;). Τα μετεκλογικά μηνύματα από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον, έχουν όλοι επισημάνει τη βαθιά τους ανησυχία για αυτό το ζήτημα.

Σχετικά με την προσφυγική κρίση, η κακή προσέγγιση της ΕΕ για  σχέδιο δράσης για το προσφυγικό με την Τουρκία, είναι απίθανο να λειτουργήσει. Η Τουρκία φαίνεται έτοιμη να επωφεληθεί από την πανικόβλητη στάση των πολιτικών της ΕΕ, οι οποίοι έχουν προτείνει να επιταχυνθούν οι διαπραγματεύσεις ένταξης της χώρας, ως αντάλλαγμα την βοήθεια της Άγκυρας στην προσφυγική κρίση, μεταξύ άλλων πιθανών παραχωρήσεων. Αλλά η πραγματικότητα είναι πως η Τουρκία έχει σχεδόν τα ίδια προβλήματα με την ΕΕ: νέα κύματα προσφύγων πρόκειται να καταφθάσουν, μια ανάγκη συνδυασμού της ανθρωπιστικής φροντίδας με την εκπαίδευση και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, και εμπόριο ανθρώπων, ύψους 2 δισ. δολαρίων μόνο το 2015.

Αυτή η μαζική έξοδος φέρει τη δυναμική για μεγάλη κοινωνική, οικονομική και πολιτική αποσταθεροποίηση σε όλες τις χώρες που συνδέονται, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας. Αυτό απαιτεί μια υπεύθυνη διαχείριση της διεθνούς αυτής κρίσης, όχι διπλωματία παζαριού. Τόσο η ΕΕ όσο και η Τουρκία πρέπει να αλλάξουν αυτή την προσέγγιση.

Ομοίως, η πολιτική της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή έχει αμφισβητηθεί σοβαρά σε όλα τα μέτωπα, και ιδιαίτερα στη Συρία. Εκεί, η τουρκική πολιτική έχει τώρα να αντιμετωπίσει μια σειρά αμερικανικών και ρωσικών επιλογών που έρχονται σε αντίθεση με τις προτιμήσεις της Άγκυρας για την απομάκρυνση του Σύριου προέδρου Bashar al-Assad, την καταπολέμηση των Κούρδων της Συρίας και την καθιέρωση μιας ασφαλής ζώνης στη Βόρεια Συρία.

Από την πλευρά των Βρυξελλών, αυτό που χρειάζεται η Τουρκία είναι μια επιστροφή στις φυσιολογικές κυβερνητικές δραστηριότητες μετά από πέντε μήνες πολιτικού κενού. Εδώ και καιρό θεωρούνταν μια σπάνια περίπτωση μιας μουσουλμανικής δημοκρατίας και ένα παράδειγμα επιτυχημένης οικονομικής μεταμόρφωσης, αλλά τώρα η Τουρκία έχει χάσει ένα μεγάλο μέρος του διεθνούς της πρεστίζ στη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών. Με την γειτονιά της να φλέγεται και την οικονομία της σε απότομη επιβράδυνση, και την παραμονή της συνόδου της G20 που θα φιλοξενήσει στις 15-16 Νοεμβρίου, η Τουρκία χρειάζεται επειγόντως να επιστρέψει σε μια πιο γαλήνια σχέση με τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς συμμάχους.

Η ΕΕ έχει χαιρετίσει την νίκη του ΑΚΡ με σύνεση. Η ΕΕ τώρα περιμένει να δει εάν, στο πλαίσιο μιας σταθερής ηγεσίας και χωρίς εκλογές για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, η Τουρκία θα συμβάλει εποικοδομητικά στη διεθνή σκηνή και θα αποκαταστήσει την αρμονία και τις ελευθερίες στην εγχώρια σκηνή. Αυτά θα μπορούσαν να είναι τα οφέλη από την θεαματική νίκη του ΑΚΡ την 1η Νοεμβρίου. Αλλά σε αυτό το στάδιο, αυτό παραμένει ανοιχτό ερώτημα.

Του Marc Pierini

4-11-2015

Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: 

http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/?fa=61842

Τουρκία: Αναθεώρηση του συντάγματος ζητά ο Erdogan

      

Η σύνταξη νέου συντάγματος προβάλλεται στην τουρκική επικαιρότητα αμέσως μετά τις εκλογές της Κυριακής. Ο ίδιος ο πρόεδρος της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο αφορά άμεσα το θέμα, δήλωσε σήμερα ότι "ένα από τα σημαντικότερα μηνύματα των εκλογών ήταν η ανάγκη να λυθεί το συντομότερο, το ζήτημα του νέου συντάγματος".

Ο όρος "νέο σύνταγμα" σημαίνει στην Τουρκία αλλαγή του πολιτειακού συστήματος και μετάβαση σε ένα είδος προεδρικού συστήματος.

Ο Ερντογάν αναφέρθηκε σήμερα στην προσπάθεια που καταβλήθηκε κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο για τη σύνταξη νέου συντάγματος, μια προσπάθεια η οποία δεν καρποφόρησε. Σύμφωνα με τον Ερντογάν, η προσπάθεια απέτυχε εξαιτίας της στάσης της αντιπολίτευσης. "Εύχομαι ότι στη νέα αυτή περίοδο θα στηρίξουν την προετοιμασία του νέου συντάγματος. Αλλιώς, αν την εμποδίσουν, θα λογοδοτήσουν μετά από τέσσερα χρόνια στις εκλογές" δήλωσε και εξέφρασε την πίστη του ότι "αμέσως μετά την έναρξη των εργασιών της εθνοσυνέλευσης, τα πολιτικά κόμματα θα ξεκινήσουν μια καρποφόρα προσπάθεια".

Νωρίτερα σήμερα, ο Ιμπραχίμ Καλίν, σύμβουλος του προέδρου Ερντογάν, ερωτηθείς σχετικά με τη μετάβαση σε προεδρικό σύστημα, δήλωσε ότι "λαμβάνοντας υπόψη και το αποτέλεσμα των εκλογών, θα ληφθεί η σχετική απόφαση, αφού ερωτηθεί και ο λαός". Πράγμα που στην πράξη σημαίνει δημοψήφισμα.

Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης εξασφάλισε 317 έδρες στη νέα βουλή, επί συνόλου 550. Με βάση το σύνταγμα, η αναθεώρηση του συντάγματος μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Πρώτον με πλειοψηφία 330 εδρών και την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος. Δεύτερον με πλειοψηφία 367 εδρών. Στην περίπτωση αυτή η αναθεώρηση δεν προϋποθέτει δημοψήφισμα.Το ΚΔΑ χρειάζεται δηλαδή τη στήριξη 13 πρόσθετων βουλευτών. Το αν και πώς θα διασφαλίσει τη στήριξη αυτή θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις διεργασίες εντός των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Από τη στιγμή που η αναθεώρηση ταυτίζεται με το "ερντογανικό" προεδρικό σύστημα, τα τρία κόμματα (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών και Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος) δεν αναμένεται να δώσουν τη στήριξή τους. Εάν όμως σε κάποια από τα κόμματα αυτά υπάρξουν φυγόκεντρες τάσεις, με ανεξαρτητοποίηση βουλευτών, με δημιουργία νέων κομμάτων ή με προσχώρηση βουλευτών στο ΚΔΑ, τότε το τελευταίο δεν θα δυσκολευτεί να βρει τη στήριξη αυτή.

Το ιδανικό για το ΚΔΑ είναι να βρει άλλους 50 βουλευτές που θα στήριζαν την αναθεώρηση ώστε να μην χρειαστεί το δημοψήφισμα. Διότι μπορεί το κυβερνών κόμμα να βγήκε από τις εκλογές με σαρωτική νίκη, αλλά θεωρητικά παραμένει ριψοκίνδυνη η προσφυγή στο δημοψήφισμα. Πολιτικά θα ήταν για τον Ερντογάν η απόλυτη νίκη και κυριαρχία, αν γινόταν η αναθεώρηση με την έγκριση του λαού. Αλλά το ρίσκο παραμένει.

Στο ακροδεξιό Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος έχει αρχίσει ήδη η κριτική προς το πρόσωπο του αρχηγού Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Το ίδιο ισχύει και για τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα. Δυσαρέσκεια απέναντι στον πρόεδρο του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών Σελαχατίν Ντεμιρτάς έχει αρχίσει επίσης να εκφράζεται, κυρίως από το ΡΚΚ και την κουρδική-εθνικιστική πτέρυγα του κόμματος, που είναι και η μεγάλη πλειοψηφία.

Όλα αυτά δεν αποκλείεται να φέρουν στο προσκήνιο συγκεκριμένες εσωκομματικές εξελίξεις προτού καν σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση προς το τέλος Νοεμβρίου.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

4-11-2015

http://www.capital.gr/story/3078036/tourkia-anatheorisi-tou-suntagmatos-zita-o-erdogan

Η εντολή που έδωσε η Τουρκία δεν ανήκει στον Erdogan

Το κόμμα του Τούρκου Προέδρου Recep Tayyip Erdogan πέτυχε μια εκπληκτική νίκη την Κυριακή. Αλλά ο θρίαμβος του κόμματός του δεν είναι εντολή για να κυβερνήσει ένας άνδρας μόνος του.

Η πολιτική ιδιοφυΐα του Erdogan ήταν να ελαχιστοποιήσει τις ανησυχίες για την μαραζωμένη οικονομία της Τουρκίας και να ανάγει την ασφάλεια σε βασικό ζήτημα των εκλογών -στις οποίες το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη ανέκτησε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο Erdogan ξεκίνησε εκ νέου έναν πόλεμο με τους Κούρδους αντάρτες που οι Τούρκοι θυμούνται με τρόμο. Την ίδια στιγμή, η εμφύλια σύρραξη της Συρίας έχει διαχυθεί μέσα από τα σύνορα της Τουρκίας, καθώς οι οπαδοί του Ισλαμικού Κράτους πραγματοποίησαν μια σειρά από τρομοκρατικές επιθέσεις. Ο Erdogan μετέτρεψε αυτή τη βία σε όφελος για τον ίδιο, καθώς προσπάθησε να πείσει τους ψηφοφόρους πως έχουν να επιλέξουν μεταξύ μιας ισχυρής κυβέρνησης και του χάους.

Το αποτέλεσμα: Το AKP του Erdogan προσέλκυσε πάνω από 4 εκατομμύρια επιπλέον ψήφους σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου, οι περισσότερες εκ των οποίων αποσπάστηκαν από τους Τούρκους εθνικιστές και το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν ή HDP. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές της χώρας ενισχύθηκαν στον απόηχο των εκλογών.

Ωστόσο αυτές οι ελπίδες μπορεί να αποδειχθούν φρούδες, εάν ο Erdogan χρησιμοποιήσει αυτή τη νίκη απλώς για να εδραιώσει την εξουσία του. Η εντολή του ΑΚΡ είναι για μια σταθερή κυβέρνηση και για τον τερματισμό του πολέμου στα ανατολικά –όχι για απολυταρχία. Και ο καλύτερος τρόπος που το AKP μπορεί να συμμορφωθεί με την εντολή του είναι να κάνει επανεκκίνηση της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Κούρδους και να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στη διαχείριση της οικονομίας.

Η εμπιστοσύνη έχει, υποστεί σοβαρή βλάβη από τις παρεμβάσεις του Erdogan κατά την τελευταία διετία και θα επιδεινωθεί και πάλι, αν ο ίδιος αντιμετωπίσει τη νίκη του ως άδεια να κυνηγήσει επιχειρήσεις που θεωρεί πολιτικά εχθρικές. Και ο Erdogan εξακολουθεί να φλερτάρει με την εκκεντρική οικονομική σκέψη: Υπάρχουν σημάδια, για παράδειγμα, ότι θα ήθελε να αντικαταστήσει την αναγνωρισμένη οικονομική ομάδα της Τουρκίας με μία πιο ανοιχτή σε ιδέες, όπως το ότι η αύξηση των επιτοκίων προκαλεί πληθωρισμό.

Υπήρχαν κάποια φωτεινά σημεία στο αποτέλεσμα της Κυριακής. Το πιο σημαντικό είναι ότι το Δημοκρατικό Κόμμα του κουρδικού λαού κατάφερε να μπει ξανά στο κοινοβούλιο. Αυτό θα μπορούσε να διευκολύνει την επούλωση των πληγών που προκλήθηκαν από την εκστρατεία. Η εκλογή υπογραμμίζει, επίσης, ότι σε αντίθεση με τη Ρωσία, η Τουρκία εξακολουθεί να έχει μια ουσιαστική δημοκρατία. Ο Erdogan δεν ήταν δυνατό να εξασφαλίσει την απαραίτητη πλειοψηφία για να ξαναγράψει το σύνταγμα και να δημιουργήσει μια προεδρική δημοκρατία.

Ο Erdogan μπορεί ακόμα να προσπαθήσει να αλλάξει το Σύνταγμα, ή απλά να πει ότι του επιτρέπει να κυβερνήσει τη χώρα από το νέο προεδρικό μέγαρο. Ωστόσο, θα πρέπει να είναι επίσης αρκετά πολιτικά έξυπνος για να συνειδητοποιήσει ότι ενώ η πόλωση τον βοήθησε να κερδίσει τις εκλογές, δεν θα τον διευκολύνει καθόλου να κυβερνήσει. Δεν ήταν πολύ καιρό πριν, που ήταν o Erdogan διαπραγματευόταν με τους Κούρδους και θεσμοθετούσε οικονομικές μεταρρυθμίσεις βασισμένες στην αγορά. Η επιτυχία της Τουρκίας, ακολούθως αυτή του Erdogan, εξαρτάται από την επιστροφή του σε εκείνο το είδος της ηγεσίας.

 Από τη συντακτική ομάδα του ''Bloomberg View''
http://www.capital.gr/bloomberg-view/3077889/i-entoli-pou-edose-i-tourkia-den-anikei-ston-erdogan
(AΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ''CAPITAL.GR''  ME ''BLOOMBERG  VIEW'')
4-11-2015