Στη σκιά της Συρίας η Ουκρανία

Οι ΗΠΑ καλούνται να αποδεχθούν σχεδόν δύο χρόνια μετά μια συμβιβαστική λύση που να κλείνει την περίοδο θερμής επί τόπου και ψυχροπολεμικής διεθνώς σύγκρουσης που άνοιξε ο τορπιλισμός από την Ουάσιγκτον του αρχικού συμβιβασμού που είχαν διαμορφώσει στα τέλη Φεβρουαρίου του 2014 η Ευρωπαϊκή Τρόικα (οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Πολωνίας) με τον τότε Πρόεδρο της Ουκρανίας Γιανουκόβιτς.Είναι φανερό ότι η Ουκρανία βρίσκεται πλέον στη σκιά των δραματικών ανακατατάξεων στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή με επίκεντρο τη Συρία και το Ιράκ, με όλες τις πλευρές να επείγονται για συμβιβαστική λύση.

Το Κουαρτέτο της Νορμανδίας (Γερμανία, Γαλλία και Ρωσία - Ουκρανία) ήταν η άτυπη Ομάδα Επαφής Ε.Ε. - Μόσχας που διαμορφώθηκε στις αρχές Ιουνίου του 2014 στους εορτασμούς της 70ής επετείου από τη Συμμαχική Απόβαση στην Ευρώπη από τους Μέρκελ - Ολάντ και Πούτιν - Ποροσένκο.

Σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση του Κρεμλίνου το Κουαρτέτο είναι πιθανόν να έχει τηλεφωνική επικοινωνία μέχρι το τελος του χρόνου, δηλαδή μέχρι την Πέμπτη, μια είδηση που φωτίζει ένα πυρετώδες παρασκήνιο προς την κατεύθυνση συμβιβαστικής διευθέτησης της σύγκρουσης Μόσχας - Κιέβου.

Το νέο στοιχείο που προσδοκάται ότι θα καταγράψει την ποιοτική διαφορά σε σχέση με τη μέχρι τώρα λειτουργία του Κουαρτέτου λογικά θα πρέπει να είναι η στήριξη των ΗΠΑ στην προσπάθεια εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης, ώστε να φύγει από τη μέση το τελευταίο σοβαρό εμπόδιο για τη σύναψη μιας συνολικής συμμαχίας Ουάσιγκτον - Μόσχας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή και στη Νοτιοδυτική Ασία με κοινό εχθρό την Ισλαμική Τρομοκρατία.

Οι ΗΠΑ, με δυο λόγια, καλούνται να αποδεχθούν σχεδόν δύο χρόνια μετά μια συμβιβαστική λύση που να κλείνει την περίοδο θερμής επί τόπου και ψυχροπολεμικής διεθνώς σύγκρουσης που άνοιξε ο τορπιλισμός από την Ουάσιγκτον του αρχικού συμβιβασμού που είχαν διαμορφώσει στα τέλη Φεβρουαρίου του 2014 η Ευρωπαϊκή Τρόικα (οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Πολωνίας) με τον τότε Πρόεδρο της Ουκρανίας Γιανουκόβιτς.

Είναι φανερό ότι η Ουκρανία βρίσκεται πλέον στη σκιά των δραματικών ανακατατάξεων στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή με επίκεντρο τη Συρία και το Ιράκ, με όλες τις πλευρές να επείγονται για συμβιβαστική λύση:

Οι ΗΠΑ ώστε στον εναπομένοντα ένα χρόνο παρουσίας του Ομπάμα στον Λευκό Οίκο να ολοκληρωθεί η στροφή στις σχέσεις και με τη Μόσχα και με την Τεχεράνη με την διαδικασία του κατεπείγοντος, πριν η κορύφωση της προεκλογικής εκστρατείας από την άνοιξη του 2016 και μετά παραλύσει κάθε ουσιαστική πρωτοβουλία σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Η Ρωσία, η Γερμανία και η Γαλλία που επείγονται για την το συντομότερο δυνατό άρση των κυρώσεων που έχουν τεράστιο οικονομικό αλλά και εσωτερικό ευρωπαϊκό πολιτικό κόστος, όπως κατεγράφη πρόσφατα από την αντιπαράθεσης Ρώμης - Βερολίνου με την ιταλική πλευρά να οργίζεται για την προώθηση της κατασκευής του υποθαλάσσιου αγωγού Φυσικού Αερίου Northstream-2 στη Βαλτική, με τον Southstream να έχει ακυρωθεί στο πλαίσιο των κυρώσεων.

Πέραν όμως των παραπάνω, η Ουάσιγκτον έχει κάθε λόγο να ξεκαθαρίσει τις όποιες διμερείς εκκρεμότητες με τη Ρωσία, καθώς η σημερινή υβριδική κατάσταση της ταυτόχρονης συμμαχίας σε Συρία - Ιράκ και εύθραυστης εκεχειρίας σε έναν πόλεμο δια αντιπροσώπων στην Ανατολική Ουκρανία, στην πράξη ενθαρρύνει όλους τους δυσαρεστημένους από την αμερικανική στροφή στη Μέση Ανατολή και πολλαπλασιάζει το εσωτερικό πολιτικό κόστος για τον Λευκό Οίκο.

Με άλλα λόγια, μια συμβιβαστική λύση για την Ουκρανία θα ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα για το Ριάντ, αλλά κυρίως και για την Αγκυρα ότι δεν μπορούν να επενδύουν σε μια διάρρηξη ή έστω μια οριοθέτηση της συνεργασίας ΗΠΑ-Ρωσίας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.

Είναι σαφές ότι το μήνυμα μιας πολιτικής διευθέτησης των εκκρεμοτήτων στην Κριμαία και την Ανατολική Ουκρανία θα αφορά κυρίως τους Ερντογάν - Νταβούτογλου, που θα πρέπει να καταλάβουν ότι σε αντίθεση με τους Σουλτάνους τον 18ο και 10ο αιώνα αλλά και με τον Πρόεδρο Ισμέτ Ινονού μετά το 1945 δεν θα μπορούν στον περιφερειακό ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία να υπολογίζουν στη στήριξη της Μεγάλης Ναυτικής Δύναμης της Βρετανίας δηλαδή και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο των ΗΠΑ.

Τηρουμένων των αναλογιών η σχέση συγκοινωνούντων δοχείων Ουκρανίας-Συρίας παραπέμπει στη διευθέτηση όλων των διμερών εκκρεμοτήτων μεταξύ των Τριών Μεγάλων Ρούζβελτ, Στάλιν και Τσόρτσιλ στο διάστημα από τον Οκτώβριο του 1943 στη διάσκεψη της Τεχεράνης μέχρι τον Φεβρουάριο του 1945 στη διάσκεψη της Γιάλτας.

Ολοκλήρωση στροφής

Η Ουάσιγκτον έχει κάθε λόγο να ξεκαθαρίσει τις όποιες διμερείς εκκρεμότητες με τη Ρωσία, καθώς η σημερινή υβριδική κατάσταση της ταυτόχρονης συμμαχίας σε Συρία- Ιράκ και εύθραυστης εκεχειρίας σε έναν πόλεμο δια αντιπροσώπων στην Ανατολική Ουκρανία, στην πράξη ενθαρρύνει όλους τους δυσαρεστημένους από την αμερικανική στροφή στη Μέση Ανατολή και πολλαπλασιάζει το εσωτερικό πολιτικό κόστος για τον Λευκό Οίκο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ

29-12-2015

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=27689&subid=2&pubid=113880850