Όσο πιο απαίσια δρα ο Ερντογάν, τόσο πιο ελκυστική είναι Τουρκία για την Ευρώπη

 '' ...τον τελευταίο καιρό, με τη συσσώρευση των αποκαλύψεων, οι μάσκες πέφτουν η μια μετά την άλλη. Και η αλήθεια δεν είναι ωραία. Η Ευρώπη δεν είναι αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι, και δεν ήταν ποτέ. Φαίνεται ότι συνεργάζεται με όλα τα αποβράσματα της γης. Έχει χρησιμοποιήσει όσα καθάρματα η γη μπορεί να φέρει, ή ήταν συνεργός τους, ή ακόμα ήταν η ίδια που δημιούργησε αυτά τα τέρατα. Οι μεγάλοι ανθρωπιστικοί λόγοι με το σπαθί που κραδαίνει ενάντια στο κακό, στρεφόταν εναντίον αυτών των πλασμάτων, μόνο όταν τα τελευταία ήθελα να ξαναγίνουν άνθρωποι και να εγκαταλείψουν το ρόλο που τους είχε ανατεθεί.
Όπως το βλέπουμε με τον Ερντογάν, όσο περισσότερο ένας δικτάτορας διατελεί  το ρόλο του ως δικτάτορα, τόσο πιο πολύ τον χαϊδεύουν και νανουρίζουν. Εάν, επιπλέον, συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά καρικατούρας του καλού μικρού τύραννου, γεγονός το οποίο έχει το πλεονέκτημα να μας κάνει να πιστέψουμε ότι είμαστε τυχεροί να μην έχουμε έναν τέτοιο στη πατρίδα μας, τότε γίνεται σχεδόν άθικτος. Μέσα σε λίγες ημέρες, χάρη στις γελοιότητες του Ερντογάν και της καταραμένης ψυχής του Νταβούτογλου, η Τουρκία έγινε σχεδόν ο σωτήρας της Ευρώπης. ...''



Avic, Réseau International (Γαλλία)

Θέλω να καταλάβω γιατί η Ευρώπη συμπεριφέρεται όπως το κάνει, αλλά δεν μπορώ. Ή μάλλον, φοβάμαι να καταλάβω. Είναι σαν να ανακαλύψουμε σταδιακά ότι κάποιος που μας είναι αγαπητός είναι το χειρότερο κάθαρμα. Πριν να δεχτούμε το οφθαλμοφανές, αυτό-παίζουμε το θέατρο μας, αναζητώντας κάλπικες δικαιολογίες, ή κάποια εξωτερική επιρροή που μπορεί να μας καθησυχάσει.

Μέχρι πρόσφατα, η Ευρώπη προστατευόταν αναπαυτικά πίσω από τους μεγάλους ανθρωπιστικούς λόγους, αγωνιζομένη ενάντια στο κακό, απ’ όπου κι αν προέρχεται. 
Αυτούς τους λόγους, όλος ο κόσμος τους πίστευε, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που υπέστησαν τις συνέπειες, νομίζοντας ότι είναι απλώς παράπλευρες απώλειες της ιερής αναζήτησης του καλού.

Αλλά τον τελευταίο καιρό, με τη συσσώρευση των αποκαλύψεων, οι μάσκες πέφτουν η μια μετά την άλλη. Και η αλήθεια δεν είναι ωραία. Η Ευρώπη δεν είναι αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι, και δεν ήταν ποτέ. Φαίνεται ότι συνεργάζεται με όλα τα αποβράσματα της γης. Έχει χρησιμοποιήσει όσα καθάρματα η γη μπορεί να φέρει, ή ήταν συνεργός τους, ή ακόμα ήταν η ίδια που δημιούργησε αυτά τα τέρατα. Οι μεγάλοι ανθρωπιστικοί λόγοι με το σπαθί που κραδαίνει ενάντια στο κακό, στρεφόταν εναντίον αυτών των πλασμάτων, μόνο όταν τα τελευταία ήθελα να ξαναγίνουν άνθρωποι και να εγκαταλείψουν το ρόλο που τους είχε ανατεθεί.

Όπως το βλέπουμε με τον Ερντογάν, όσο περισσότερο ένας δικτάτορας διατελεί  το ρόλο του ως δικτάτορα, τόσο πιο πολύ τον χαϊδεύουν και νανουρίζουν. Εάν, επιπλέον, συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά καρικατούρας του καλού μικρού τύραννου, γεγονός το οποίο έχει το πλεονέκτημα να μας κάνει να πιστέψουμε ότι είμαστε τυχεροί να μην έχουμε έναν τέτοιο στη πατρίδα μας, τότε γίνεται σχεδόν άθικτος. Μέσα σε λίγες ημέρες, χάρη στις γελοιότητες του Ερντογάν και της καταραμένης ψυχής του Νταβούτογλου, η Τουρκία έγινε σχεδόν ο σωτήρας της Ευρώπης.

‘Ήταν ήδη η περιστρεφόμενη πλατφόρμα της διακίνησης πετρελαίου της Μέσης Ανατολής, αλλά αυτό δεν είναι σοβαρό ατόπημα. Πριν από αυτό, ήταν ο άξονας της μετανάστευσης εκατοντάδων χιλιάδων υπηκόων από τη Μέση Ανατολή, κι αυτό το ξεχνάμε. 

Αύριο, μπορεί να γίνει το κομβικό σημείο (hub) της διακίνησης ναρκωτικών από το Αφγανιστάν, δεν θα ήταν πιο σοβαρό. Η Τουρκία έγινε όμορφη. 
Για αρχή, η Ευρώπη θα της δώσει χρήματα για να σταματήσει να της στείλει μετανάστες. Δεν είναι υπέροχο; 
Ο Αλ Καπόνε θα αισθανόταν πολύ μικρός... 
Στη συνέχεια, με όλες τις μικρότητες που έχει δείξει τα τελευταία χρόνια, έδειξε ότι ήταν άξια να ενταχθεί στην Ένωση. Ο φάκελος της θα ξανανοίξει και θα επανεξεταστεί πιο θετικά από ό, τι όταν αγωνιζόταν για τη δημιουργία ενός δημοκρατικού καθεστώτος με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που κανείς δεν ξέρει τι να το κάνει.

Εν τω μεταξύ, στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στη Γαλλία, οι Γάλλοι συμφιλιώνονται με τον Πρόεδρο τους και του κάνουν πάλι τα γλυκά μάτια. Για να τον ανταμείψουν που μπόρεσε και φορτώθηκε όλ’ αυτή την  υποκρισία, του χορηγήσαν βαθμολογία δημοτικότητας στο 50%. 

Μάλλον πριμοδότηση για τη σωστή διαχείριση του Μετώπου Αλ-Νούσρα;

 AVIC - Διεθνές Δίκτυο

Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά για τον ''Ινφογνώμων Πολιτικά''. 

3/12/15


             ΣΧΕΤΙΚΑ               





Φοβερές καταγγελίες για Ερντογάν και τον γιο του Μπιλάλ…

 Η Τουρκία έχει πρόεδρο έναν άνθρωπο που φαίνεται πως έχει την πρόθεση να καταστρέψει την ίδια του τη χώρα. Συνεχώς ολοένα και περισσότερα στοιχεία έρχονται στο φως σχετικά με το πώς ο Ερντογάν κρατά εν ζωή το Ισλαμικό Κράτος, με την συνεργασία της ΜΙΤ.

ΠΗΓΗ: http://journal-neo.org/2015/08/24/erdogan-s-dirty-dangerous-isis-games/

Οι νεοθωμανικές φαντασιώσεις του Ερντογάν απειλεί όχι μόνο να καταστρέψει την Τουρκία αλλά και όλη τη Μέση Ανατολή. Τον Οκτώβριο του 2014 ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Μπάιντεν είχε πει πως το καθεστώς Ερντογάν υποστηρίζει το ΙΚ με «εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και χιλιάδες τόνους όπλων». Ο Μπάιντεν αργότερα ανασκεύασε κυρίως διότι οι ΗΠΑ επιθυμούσαν τη χρήση της βάσης του Ιντσιρλίκ.

Ωστόσο, η στήριξη του Ερντογάν προς το ΙΚ ξεπερνά τα όσα είπε ο Μπάιντεν. Οι άνδρες του ΙΚ εκπαιδεύτηκαν από ΗΠΑ και Ισραήλ, αρχικά, αλλά κατόπιν ανέλαβαν οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις, σε στρατόπεδο στο Ικόνιο, εδώ και τρία χρόνια. Η εμπλοκή του Ερντογάν με το ΙΚ είναι πολύ βαθύτερη όμως. Όταν ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία και Κατάρ διέκοψαν τις επαφές τους με το ΙΚ, αυτό παρέμεινε εξαιρετικά ισχυρό. Ο λόγος ήταν η αύξηση της υποστήριξής του από τον Ερντογάν και τον πρωθυπουργό του Νταβούτογλου.

Η βασική πηγή χρηματοδότησης του ΙΚ, τότε, ήταν η πώληση ιρανικού πετρελαίου από τη Μοσούλη. Και φαίνεται πως ο γιος του Ερντογάν είναι ο άνθρωπος που κατέστησε τις εξαγωγές πετρελαίου του ΙΚ δυνατές. Ο Μπιλάλ Ερντογάν είναι ιδιοκτήτης ναυτιλιακής εταιρείας. Πιστεύεται πως έχει υπογράψει συμβόλαια με εταιρείες που δραστηριοποιούνται και στην Ευρώπη και μέσω των οποίων το πετρέλαιο κατέληγε σε διάφορες ασιατικές χώρες.

Η τουρκική κυβέρνηση αγόραζε το ιρακινό πετρέλαιο από τους τζιχαντιστές, η ναυτιλιακή εταιρεία του Μπιλάλ Ερντογάν, μέσω Βηρυτού και Τζεϊχάν το μετέφεραν με ναυπηγημένα στην Ιαπωνία τάνκερ.

Ο αντιπρόεδρος του τουρκικού κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης CHP, είχε δηλώσει πως «ο πρόεδρος Ερντογάν είχε πει ότι δεν υπάρχει τίποτα παράνομο στις δραστηριότητες του γιο του Μπιλάλ. Και όμως ο Μπιλάλ είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, αλλά για όσο διάστημα ο πατέρα του είναι στην εξουσία δεν υπάρχει περίπτωση να διωχθεί».

Ο ίδιος δήλωσε πως η ναυτιλιακή εταιρεία του Μπιλάλ μεταφέρει το λαθραίο πετρέλαιο του ΙΚ.  Πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση στη οποία συμμετέχουν και πολλοί στενοί συγγενείς του Ερντογάν, με την εταιρεία ΒΜΖ να παίρνει και δάνεια από την Turkish Bank.

Πέραν του Μπιλάν, η Σουμεγιέ Ερντογάν, κόρη του προέδρου, είναι επικεφαλής ενός νοσοκομείου στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας όπου περιθάλπονται τραυματίες τζιχαντιστές. Ο Τούρκος Ραμαζάν Μπασόλ, ανακρινόμενος από Κούρδους μαχητές που τον συνέλαβαν, είπε πως τουρκικές ισλαμικές σέκτες στρατολογούν εθελοντές για το ΙΚ. Οι στρατολογούμενοι εκπαιδεύονται στο Ικόνιο, είπε.

Σύμφωνα με τον Γάλλο αναλυτή Τιερί Μεϊσάν, ο Ερντογάν έχει οργανώσει το «πλιάτσικο» στη Συρία, αρπάζοντας όλο τον εξοπλισμό των εργοστασίων στο Χαλέπι. Επίσης έχει οργανώσει την κλοπή αρχαιολογικών θησαυρών τους οποίους προωθεί στη διεθνή «αγορά», σε αρχαιοκαπήλους στην Αντιόχεια με τη βοήθεια του Γάλλου στρατηγού Μπενουί Πουγκά, οργάνωσε την επιχείρηση με τον τάφο του Σουλεϊμάν χαν στην Συρία, ενώ για να προκαλέσει επέμβαση του ΝΑΤΟ προκάλεσε την επίθεση με χημικά στη Δαμασκό, τον Αύγουστο του 2013.

Ο Γάλλος αναλυτής υποστηρίζει ότι η στρατηγική του Ερντογάν στην Συρία καταστρώθηκε σε συνεργασία με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας Αλέν Ζιπέ, το 2011. Ήταν ο Γάλλος που έπεισε τον Ερντογάν να επιτεθεί στον πρώην σύμμαχό του Άσαντ, με αντάλλαγμα την υποστήριξη της τουρκικής υποψηφιότητας για ένταξη στην ΕΕ. Η Γαλλία κατόπιν υπαναχώρησε αφήνοντας τον Ερντογάν να συνεχίσει το λουτρό αίματος στην Συρία, χρησιμοποιώντας αυτός το ΙΚ.

Ο Αμερικανός στρατηγός Τζον Άλεν, ο οποίος αντιτίθεται στην πολιτική προσέγγισης με το Ιράν του προέδρου Ομπάμα, ο οποίος τώρα είναι ειδικός απεσταλμένος για τον συντονισμό της συμμαχίας κατά του ΙΚ, είχε υποσχεθεί στον Ερντογάν τη δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων εύρους 90 μιλίων στην Συρία, κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία, με την πρόφαση ότι εκεί θα κατέφευγαν οι πρόσφυγες, αλλά στην πραγματικότητα η ζώνη αυτή εξυπηρετούσε την εφαρμογή του σχεδίου Ζιπέ-Ράιτ, που αφορούσε και το Ιράκ και τη Λιβύη.


Ο Τούρκος πρωθυπουργός Νταβούτογλου είχε αποκαλύψει την υποστήριξη των ΗΠΑ στο σχέδιο αυτό μιλώντας σε τουρκικό δίκτυο, λέγοντας πως οι Αμερικανοί είχαν βομβαρδίσει το ΡΚΚ. Η περιβόητη πολιτική Νταβούτογλου «περί μηδενικών προβλημάτων» έχει εξελιχθεί σε πολιτική μεγάλων προβλημάτων με όλους τους γείτονες λόγω των ανόητων φιλοδοξιών του Ερντογάν και της συμμορίας του.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ:
http://www.defence-point.gr/news/?p=142457

3-12-2015