Τα προαπαιτούμενα του Κάμερον
Ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον έθεσε στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών τα αιτήματά του προκειμένου να στηρίξει την παραμονή της χώρας του στην ΕΕ.
Τέσσερα προαπαιτούμενα για την παραμονή της Μ. Βρετανίας στην ΕΕ κατέθεσε ο Ντέιβιντ Κάμερον κατά την πρώτη ημέρα της διήμερης Διάσκεψης Κορυφής στις Βρυξέλλες. Τις αντιδράσεις και αντιρρήσεις μονοπώλησε, όπως ήταν αναμενόμενο, το αίτημα για τετραετή αποκλεισμό των εσωτερικών μεταναστών από τα κοινωνικά επιδόματα.
Μετά από πεντάωρη συζήτηση για τα βρετανικά αιτήματα ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δήλωσε μετά τη λήξη της πρώτης ημέρας της Συνόδου Κορυφής ότι έχει ανοίξει ο δρόμος του διαλόγου και πως ο ίδιος είναι ανοιχτός σε εναλλακτικές προτάσεις υπό την προϋπόθεση ότι αυτές θα είναι συμβατές με το δικό του αίτημα: τον τετραετή αποκλεισμό των νέων εσωτερικών (σ.σ. από χώρες της ΕΕ) μεταναστών από τα κοινωνικά επιδόματα.
O Ντέιβιντ Κάμερον είχε την ευκαιρία να μεταφέρει τα αιτήματά του και στην καγκελάριο Μέρκελ
Τέσσερις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία και Ουγγαρία) εκπροσωπώντας και άλλες χώρες εξέφρασαν την πλήρη αντίθεσή τους στον όρο του Κάμερον, ενώ συμβιβαστική διάθεση επέδειξαν η Γερμανία και –παραδόξως- η Γαλλία, λόγω της συνεργασίας Λονδίνου-Παρισιού στις αεροπορικές επιχειρήσεις στη Συρία. Η γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ είπε ότι μπορεί να καταλήξουν σε συμφωνία αποδεκτή από τη Μ. Βρετανία και αν αυτή απαιτήσει αλλαγή της σχετικής συνθήκης, αυτό να γίνει αργότερα. Η πρόταση της κ. Μέρκελ βασίζεται σε ευρωπαϊκό προηγούμενο σε δύο περιπτώσεις.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλτ Τούσκ δήλωσε αισιόδοξος ότι θα έχει βρεθεί συμβιβαστική λύση έως τη Σύνοδο του Φεβρουαρίου και ο επικεφαλής της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ συμπλήρωσε ότι ανάμεσα στις εναλλακτικές λύσεις συζητείται και αυτή ενός «έκτακτου περιορισμού» του αριθμού των μεταναστών, όταν οι κοινωνικές υπηρεσίες μιας χώρας θα αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Ένα από τα επιχειρήματα του κ. Κάμερον ήταν η δημοσκόπηση αυτής της εβδομάδας που δείχνει μια δυναμική του «ΟΧΙ» και τους Βρετανούς απολύτως διχασμένους στο θέμα Ευρώπη, εφόσον δεν βρεθεί λύση στο θέμα της μετανάστευσης. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη διάρκεια της πολύωρης συζήτησης ο κ. Κάμερον ήταν συγκαταβατικός και δεν έθεσε εκβιαστικά διλήμματα, όπως συνήθιζε να κάνει μέχρι πρότινος.
Μαρία Καστρισιανάκη, Λονδίνο
18-12-2015
http://www.dw.com/el/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BD/a-18927558
Θα "περάσουν" οι προτάσεις του Cameron στην ΕΕ;
Στις 10 Νοεμβρίου, ο David Cameron έστειλε μια επιστολή στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Donald Tusk, καθορίζοντας τις απαιτήσεις του για επαναδιαπραγμάτευση των όρων της βρετανικής συμμετοχής στην ΕΕ. Αλλά ο Tusk πιστεύει ότι μια συμφωνία δεν μπορεί να επιτευχθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 17-18 Δεκεμβρίου. Στη δική του επιστολή στους ηγέτες της ΕΕ στις 7 Δεκεμβρίου, ο Tusk δήλωσε ότι οι προτάσεις του Cameron ήταν "δύσκολες” αλλά υπέθεσε ότι θα ήταν δυνατό να "προετοιμάσει μια συνολική πρόταση η οποία τελικά θα υιοθετηθεί τον Φεβρουάριο”.
Το CER έχει διεξάγει συνεντεύξεις με κυβερνητικούς εκπροσώπους και αναλυτές από όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ και αποτυπώθηκαν οι απαντήσεις τους με τις προτάσεις μεταρρύθμισης του Cameron. Ενώ οι θέσεις των κρατών-μελών ασφαλώς θα εξελιχθούν κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, τα πρώτα συμπεράσματα του CER είναι τα ακόλουθα:
Ποιες είναι οι προοπτικές για συμβιβασμό στις μεταρρυθμιστικές προτάσεις του Cameron;
Το εφικτό: Ο David Cameron μπορεί να διεκδικήσει μια γρήγορη νίκη σχετικά με την ατζέντα ανταγωνιστικότητας της ΕΕ. Μπορεί επίσης να εξασφαλίσει έναν μεγαλύτερο ρόλο για τα εθνικά κοινοβούλια, αν και δεν είναι ακόμη σαφές εάν τα κράτη-μέλη θα συμφωνήσουν να μετατρέψουν τις "κίτρινες κάρτες” σε κόκκινες, ή απλώς θα ενισχύσουν την ισχύουσα διαδικασία "κίτρινης κάρτας”. Η υπόλοιπη ΕΕ πιθανώς θα συμφωνήσει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα πρέπει να υποχρεωθεί να ακολουθήσει μια "ολοένα και πιο στενή ένωση” αν και κάποια κράτη-μέλη φοβούνται ένα domino effect, με τα λαϊκιστικά κόμματα ανά την Ευρώπη να απαιτούν παρόμοιες εξαιρέσεις. Ο Cameron μπορεί επίσης να λάβει μια εγγύηση για τη μη χρηματοδότηση διασώσεων της ευρωζώνης. Τα κράτη-μέλη πιθανώς θα συμφωνήσουν στο να διαβεβαιώσουν τον Cameron ότι τίποτα από όσα κάνει η ευρωζώνη δεν πρέπει να βλάψει την ενιαία αγορά.
Το πιθανό: Ο Cameron θα το βρει δύσκολο αλλά ίσως όχι αδύνατο, να εξασφαλίσει έναν μηχανισμό που επιτρέπει στη Βρετανία και σε άλλες χώρες εκτός ευρώ, να καθυστερούν αποφάσεις που κατά την άποψή τους, καταστρέφουν την ενιαία αγορά. Τα κράτη-μέλη μπορεί επίσης να συμβιβαστούν τελικά με την απαίτηση του Cameron να περιορίσουν τα επιδόματα για παιδιά που δεν είναι κάτοικοι του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το δύσκολο: Ο Cameron θα δυσκολευτεί να εξασφαλίσει μια επίσημη αναγνώριση ότι η συμμετοχή στην ευρωζώνη είναι εθελοντική για όλα τα κράτη-μέλη, αν και η γλώσσα μπορεί να βρεθεί που αναγνωρίζει ότι οι χώρες της ΕΕ χρησιμοποιούν διαφορετικά νομίσματα. ΑΛλά η σκληρότερη μάχη του Cameron είναι στα εργασιακά επιδόματα. Ορισμένα κράτη-μέλη συμμερίζονται τις ανησυχίες του για την πίεση που μπορεί να ασκήσει η μετανάστευση από μέλη της ΕΕ, στις αγορές εργασίας και στις δημόσιες υπηρεσίες. Αλλά όλες οι χώρες της ΕΕ, ίσως με εξαίρεση την Ιρλανδία και την Φινλανδία, θα αντιταχθούν σε μέτρα που εισάγουν διακρίσεις μεταξύ των Βρετανών και άλλων πολιτών της ΕΕ και ως εκ τούτου παραβιάζουν τις τρέχουσες συνθήκες της ΕΕ.
Ποια κράτη-μέλη θα βοηθήσουν τον Cameron και ποια θα του κάνουν τη ζωή δύσκολη;
Ο Cameron ελπίζει ότι μπορεί να στηρίζεται στους "παντός καιρού” φίλους του στην ΕΕ, όπως την Σουηδία, την Ολλανδία και τη Δανία. Αυτές οι χώρες είναι πιο πιθανό να ψηφίσουν το ίδιο με την Βρετανία στο Συμβούλιο Υπουργών. Αλλά το μοντέλο ψηφοφορίας στο Συμβούλιο των Υπουργών δεν αντανακλά απαραιτήτως τις θέσεις που θα υιοθετήσουν οι ηγέτες για την βρετανική επαναδιαπραγμάτευση. Διακυβεύονται ακόμη περισσότερα στις διαπραγματεύσεις για το βρετανικό ερώτημα, από τις συνηθισμένες ψηφοφορίες που λαμβάνουν χώρα όταν το Συμβούλιο ψηφίζει για το προσχέδιο νομοθεσίας της ΕΕ.
Ο Cameron θα βρει επίσης συμμάχους μεταξύ των κρατών-μελών που απολαμβάνουν ισχυρούς ιστορικούς και πολιτισμικούς δεσμούς με το Ηνωμένο Βασιλείο, όπως η Ιρλανδία, η Μάλτα και η Κύπρος.
Η Ουγγαρία και η Πολωνία θα είναι οι πιο στενοί σύμμαχοι του CAmeron στην Κεντρική Ευρώπη. Αλλά όπως και πολλά άλλα κράτη-μέλη, θα αντιταχθούν σθεναρά στα μέτρα που θα εισάγουν διακρίσεις μεταξύ των δικών τους πολιτών και των Βρετανών.
Υπάρχουν επίσης αρκετοί σκληροπυρηνικοί σε άλλους τομείς διαπραγμάτευσης. Η Αυστρία, το Βέλγιο, και η Εσθονία δεν συμμερίζονται τις ιδέες του Cameron για την εξασφάλιση των συμφερόντων των χωρών εκτός ευρώ στην ευρύτερη ΕΕ. ΚΑι η Ισπανία αντιτίθεται στο να δώσει έναν μεγαλύτερο ρόλο στα εθνικά κοινοβούλια. Αλλά η αντιπολίτευση από μία ή περισσότερες χώρες σε μια συγκεκριμένη μεταρρύθμιση, είναι απίθανο να τορπιλίσει ολόκληρο το πακέτο μεταρρυθμίσεων.
Η πλειονότητα των κρατών-μελών είναι προετοιμασμένα να ανταποκριθούν στις μισές απαιτήσεις του Cameron. Η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία θα είναι καθοριστικές. Εαν ο Cameron διατηρήσει έναν συμφιλιωτικό τόνο και διατηρήσει τις απαιτήσεις του ήπιες, θα τον βοηθήσουν και θα ενθαρρύνουν τους σκληροπυρηνικούς να κάνουν το ίδιο. Αλλά εάν ο Cameron εμφανιστεί αδιάλλακτος και αμφισβητήσει θεμελιώδεις αρχές του ευρωπαϊκού project, θα υιοθετήσουν μια πιο σκληρή γραμμή, περιπλέκοντας τις προσπάθειές του για να σφυρηλατήσει μια συμφωνία.
της Agata Gostynska-Jakubowska
17-12-2015
''Centre for European Reform (CER)''
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.cer.org.uk/publications/archive/policy-brief/2015/camerons-eu-reforms-will-europe-buy-them
Θα "περάσουν" οι προτάσεις του Cameron στην ΕΕ;
Στις 10 Νοεμβρίου, ο David Cameron έστειλε μια επιστολή στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Donald Tusk, καθορίζοντας τις απαιτήσεις του για επαναδιαπραγμάτευση των όρων της βρετανικής συμμετοχής στην ΕΕ. Αλλά ο Tusk πιστεύει ότι μια συμφωνία δεν μπορεί να επιτευχθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 17-18 Δεκεμβρίου. Στη δική του επιστολή στους ηγέτες της ΕΕ στις 7 Δεκεμβρίου, ο Tusk δήλωσε ότι οι προτάσεις του Cameron ήταν "δύσκολες” αλλά υπέθεσε ότι θα ήταν δυνατό να "προετοιμάσει μια συνολική πρόταση η οποία τελικά θα υιοθετηθεί τον Φεβρουάριο”.
Το CER έχει διεξάγει συνεντεύξεις με κυβερνητικούς εκπροσώπους και αναλυτές από όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ και αποτυπώθηκαν οι απαντήσεις τους με τις προτάσεις μεταρρύθμισης του Cameron. Ενώ οι θέσεις των κρατών-μελών ασφαλώς θα εξελιχθούν κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, τα πρώτα συμπεράσματα του CER είναι τα ακόλουθα:
Ποιες είναι οι προοπτικές για συμβιβασμό στις μεταρρυθμιστικές προτάσεις του Cameron;
Το εφικτό: Ο David Cameron μπορεί να διεκδικήσει μια γρήγορη νίκη σχετικά με την ατζέντα ανταγωνιστικότητας της ΕΕ. Μπορεί επίσης να εξασφαλίσει έναν μεγαλύτερο ρόλο για τα εθνικά κοινοβούλια, αν και δεν είναι ακόμη σαφές εάν τα κράτη-μέλη θα συμφωνήσουν να μετατρέψουν τις "κίτρινες κάρτες” σε κόκκινες, ή απλώς θα ενισχύσουν την ισχύουσα διαδικασία "κίτρινης κάρτας”. Η υπόλοιπη ΕΕ πιθανώς θα συμφωνήσει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα πρέπει να υποχρεωθεί να ακολουθήσει μια "ολοένα και πιο στενή ένωση” αν και κάποια κράτη-μέλη φοβούνται ένα domino effect, με τα λαϊκιστικά κόμματα ανά την Ευρώπη να απαιτούν παρόμοιες εξαιρέσεις. Ο Cameron μπορεί επίσης να λάβει μια εγγύηση για τη μη χρηματοδότηση διασώσεων της ευρωζώνης. Τα κράτη-μέλη πιθανώς θα συμφωνήσουν στο να διαβεβαιώσουν τον Cameron ότι τίποτα από όσα κάνει η ευρωζώνη δεν πρέπει να βλάψει την ενιαία αγορά.
Το πιθανό: Ο Cameron θα το βρει δύσκολο αλλά ίσως όχι αδύνατο, να εξασφαλίσει έναν μηχανισμό που επιτρέπει στη Βρετανία και σε άλλες χώρες εκτός ευρώ, να καθυστερούν αποφάσεις που κατά την άποψή τους, καταστρέφουν την ενιαία αγορά. Τα κράτη-μέλη μπορεί επίσης να συμβιβαστούν τελικά με την απαίτηση του Cameron να περιορίσουν τα επιδόματα για παιδιά που δεν είναι κάτοικοι του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το δύσκολο: Ο Cameron θα δυσκολευτεί να εξασφαλίσει μια επίσημη αναγνώριση ότι η συμμετοχή στην ευρωζώνη είναι εθελοντική για όλα τα κράτη-μέλη, αν και η γλώσσα μπορεί να βρεθεί που αναγνωρίζει ότι οι χώρες της ΕΕ χρησιμοποιούν διαφορετικά νομίσματα. ΑΛλά η σκληρότερη μάχη του Cameron είναι στα εργασιακά επιδόματα. Ορισμένα κράτη-μέλη συμμερίζονται τις ανησυχίες του για την πίεση που μπορεί να ασκήσει η μετανάστευση από μέλη της ΕΕ, στις αγορές εργασίας και στις δημόσιες υπηρεσίες. Αλλά όλες οι χώρες της ΕΕ, ίσως με εξαίρεση την Ιρλανδία και την Φινλανδία, θα αντιταχθούν σε μέτρα που εισάγουν διακρίσεις μεταξύ των Βρετανών και άλλων πολιτών της ΕΕ και ως εκ τούτου παραβιάζουν τις τρέχουσες συνθήκες της ΕΕ.
Ποια κράτη-μέλη θα βοηθήσουν τον Cameron και ποια θα του κάνουν τη ζωή δύσκολη;
Ο Cameron ελπίζει ότι μπορεί να στηρίζεται στους "παντός καιρού” φίλους του στην ΕΕ, όπως την Σουηδία, την Ολλανδία και τη Δανία. Αυτές οι χώρες είναι πιο πιθανό να ψηφίσουν το ίδιο με την Βρετανία στο Συμβούλιο Υπουργών. Αλλά το μοντέλο ψηφοφορίας στο Συμβούλιο των Υπουργών δεν αντανακλά απαραιτήτως τις θέσεις που θα υιοθετήσουν οι ηγέτες για την βρετανική επαναδιαπραγμάτευση. Διακυβεύονται ακόμη περισσότερα στις διαπραγματεύσεις για το βρετανικό ερώτημα, από τις συνηθισμένες ψηφοφορίες που λαμβάνουν χώρα όταν το Συμβούλιο ψηφίζει για το προσχέδιο νομοθεσίας της ΕΕ.
Ο Cameron θα βρει επίσης συμμάχους μεταξύ των κρατών-μελών που απολαμβάνουν ισχυρούς ιστορικούς και πολιτισμικούς δεσμούς με το Ηνωμένο Βασιλείο, όπως η Ιρλανδία, η Μάλτα και η Κύπρος.
Η Ουγγαρία και η Πολωνία θα είναι οι πιο στενοί σύμμαχοι του CAmeron στην Κεντρική Ευρώπη. Αλλά όπως και πολλά άλλα κράτη-μέλη, θα αντιταχθούν σθεναρά στα μέτρα που θα εισάγουν διακρίσεις μεταξύ των δικών τους πολιτών και των Βρετανών.
Υπάρχουν επίσης αρκετοί σκληροπυρηνικοί σε άλλους τομείς διαπραγμάτευσης. Η Αυστρία, το Βέλγιο, και η Εσθονία δεν συμμερίζονται τις ιδέες του Cameron για την εξασφάλιση των συμφερόντων των χωρών εκτός ευρώ στην ευρύτερη ΕΕ. ΚΑι η Ισπανία αντιτίθεται στο να δώσει έναν μεγαλύτερο ρόλο στα εθνικά κοινοβούλια. Αλλά η αντιπολίτευση από μία ή περισσότερες χώρες σε μια συγκεκριμένη μεταρρύθμιση, είναι απίθανο να τορπιλίσει ολόκληρο το πακέτο μεταρρυθμίσεων.
Η πλειονότητα των κρατών-μελών είναι προετοιμασμένα να ανταποκριθούν στις μισές απαιτήσεις του Cameron. Η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία θα είναι καθοριστικές. Εαν ο Cameron διατηρήσει έναν συμφιλιωτικό τόνο και διατηρήσει τις απαιτήσεις του ήπιες, θα τον βοηθήσουν και θα ενθαρρύνουν τους σκληροπυρηνικούς να κάνουν το ίδιο. Αλλά εάν ο Cameron εμφανιστεί αδιάλλακτος και αμφισβητήσει θεμελιώδεις αρχές του ευρωπαϊκού project, θα υιοθετήσουν μια πιο σκληρή γραμμή, περιπλέκοντας τις προσπάθειές του για να σφυρηλατήσει μια συμφωνία.
της Agata Gostynska-Jakubowska
17-12-2015
''Centre for European Reform (CER)''
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.cer.org.uk/publications/archive/policy-brief/2015/camerons-eu-reforms-will-europe-buy-them