Η ασάφεια της Γερμανίας προς τη Ρωσία και την ενέργεια
''Ο Ψυχρός Πόλεμος έχει τελειώσει.
Όπως και η αμέσως μετά από τον Ψυχρό Πόλεμο εποχή''
- μας τσαμπουνά η Judi ,συγχυσμένη!
Και ''κατσαδιάζει'' τους γερμανούς σοσιαλδημοκράτες που
που ''φυλάνε τα ρούχα τους για νάχουν''.Και καλά κάνουν.
που ''φυλάνε τα ρούχα τους για νάχουν''.Και καλά κάνουν.
Η Angela Merkel έχει κερδίσει πολλούς επαίνους για την πολιτική της προς τη Ρωσία και την Ουκρανία. Η Γερμανίδα Καγκελάριος έχει κρατήσει την ΕΕ ενωμένη για την συνέχιση των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία για την προσάρτηση της Κριμαίας τον Μάρτιο του 2014 και την εμπλοκή της στην Ανατολική Ουκρανία. Έχει επανειλημμένως φιλοξενήσει τον πρόεδρο και τον πρωθυπουργό της Ουκρανίας. Και έχει κολλήσει με την αρχή ότι οι κυρώσεις πρέπει να συνεχιστούν έως ότου η συμφωνία του Μινσκ, την οποία διαπραγματεύτηκε με τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin τον Φεβρουάριο του 2015 με στόχο να τερματιστούν οι μάχες στα Ανατολικά της Ουκρανίας, εφαρμοστεί πλήρως.
Αλλά εντός του συνασπισμού, οι κεντροαριστεροί Σοσιαλδημοκράτες έχουν μια διαφορετική άποψη που εμφανίζει ότι το κόμμα είναι εξαιρετικά απρόθυμο να ξεφορτώσει την Ostopolitik, την καθοριστική στρατηγική επαναπροσέγγισης που διαμόρφωσε τις σχέσεις της Γερμανίας με τη Ρωσία από τη δεκαετία του 1970.
Αυτή η αποφασιστικότητα να στηριχθεί σε αυτό που οι Σοσιαλδημοκράτες πιστεύουν ακόμη ότι είναι ο στυλοβάτης της ευρωπαϊκής σταθερότητας και ασφάλειας, είναι άστοχη, ακόμη και αναχρονιστική. Ο Ψυχρός Πόλεμος έχει τελειώσει. Όπως και η αμέσως μετά από τον Ψυχρό Πόλεμο εποχή. Τα παλιά εργαλεία της Ostpolitik είναι περιττά διότι έχουν αλλάξει πάρα πολύ στην Ευρώπη, στην Ρωσία και –ειδικά- στις χώρες μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας. Εάν αναστηθεί η Ostpolitik, θα ήταν εις βάρος της Ανατολικής Ευρώπης, ακριβώς διότι η πολιτική ήταν μια αποκλειστικά γερμανό-ρωσική συμφωνία.
Η παρόρμηση για την αναβίωση της γερμανό-ρωσικής σχέσης ενθαρρύνεται από τον Sigmar Gabriel, τον ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών, με την στήριξη του Frank-Walter Steinmeier, του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών. Ο Gabriel ζήτησε την άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, στις αρχές Οκτωβρίου. Τότε, στη διάρκεια μιας επίσκεψης στη Μόσχα στις 28 Οκτωβρίου, όταν συναντήθηκε με τον Putin και τον επικεφαλής της Gazprom, Alexey Miller, θρήνησε για την θλιβερή κατάσταση των σχέσεων μεταξύ Βερολίνου και Μόσχας.
Ο Gabriel δήλωσε πως δεν μπορούσε να καταλάβει πώς "η εξέλιξη των κρατών μας, πήρε τελείως διαφορετική κατεύθυνση", σύμφωνα με τα πρακτικά του Κρεμλίνου από τη συνάντηση. Σε ό,τι αφορά την Ουκρανία, πρόσθεσε, "αισθάνομαι ότι η κατάσταση που περιβάλλει την Ουκρανία είναι πιθανότατα ένα σύμπτωμα και όχι η αιτία των προβλημάτων που έχουν λάβει χώρα". Κατηγόρησε τις "πλευρές σε Ευρώπη και ΗΠΑ που επωφελούνται από τη συνέχιση αυτής της σύγκρουσης, παρά από την επίλυσή της".
Ο Gabriel συνέχισε σε μια δυναμική υπεράσπιση του project Nord Stream 2. Αυτό περιλαμβάνει την επέκταση του πρώτου δικτύου αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream, ο οποίος δημιουργήθηκε υπό την Βαλτική Θάλασσα και επέτρεψε στην Gazprom να μεταφέρει αέριο απευθείας από τη Ρωσία στη Γερμανία. Αυτό το αρχικό project είχε την στήριξη του Gerhard Schroder, πρώην Καγκελαρίου της Γερμανίας. Ο ίδιος είναι τώρα στο payroll της Gazprom.
Ο απώτερος στόχος της Gazprom είναι να δώσει τέλος στην εξάρτηση της Ρωσίας από την Ουκρανία ως την κύρια οδό διαμετακόμισης αερίου στις προσοδοφόρες ευρωπαϊκές αγορές. Η Ρωσία προμήθευσε περίπου το 30% του αερίου που καταναλώθηκε στην Ευρώπη το 2013. Περίπου το μισό του ρωσικού αερίου στην Ευρώπη, διασχίζει την Ουκρανία. Η προσθήκη του Nord Stream 2 θα σήμαινε μια απώλεια για την Ουκρανία, της τάξης των 1,8 δισ. ευρώ ετησίως σε τέλη διαμετακόμισης.
Οι επικριτές του σχεδίου, κυρίως οι χώρες, της Βαλτικής, η Πολωνία και άλλες κεντροευρωπαϊκές χώρες, προσφάτως έστειλαν επιστολή στην Κομισιόν που εκφράζουν την αντίθεσή τους στον Nord Stream 2. Υποστήριξαν ότι ο νέος αγωγός θα έρχεται σε αντίθεση με το Τρίτο Ενεργειακό Πακέτο της ΕΕ, εκτός από το να "κλειδώσει" την Gazprom στην ευρωπαϊκή αγορά με έναν τρόπο που θα μπορούσε να υπονομεύσει την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και την προτεινόμενη ενεργειακή ένωση της ΕΕ.
Η ουσία του Τρίτου Ενεργειακού Πακέτου είναι ο λεγόμενος διαχωρισμός, όπου η προσφορά και μεταφορά ενέργειας πρέπει να διαχωρίζονται και πρέπει να επιτρέπεται η πρόσβαση τρίτων στην αγορά. Στόχος είναι να προαχθεί ο ανταγωνισμός και να δημιουργηθεί μια ελεύθερη αγορά ενέργειας σε όλη την ΕΕ.
Το 2014, οι κανόνες της Κομισιόν έπεισαν την Gazprom να εγκαταλείψει το project του South Stream, που θα είχε συνδέσει τη Ρωσία με την Νοτιοανατολική Ευρώπη μέσω ενός αγωγού κάτω από την Μαύρη Θάλασσα, διότι δεν ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις αυτές. Γιατί τότε, δεν μπορεί η Κομισιόν να επιβάλει τους ίδιους κανόνες για το Nord Stream 2;
Ο Gabriel φαίνεται αποφασισμένος να διατηρήσει την Κομισιόν στο κόλπο. Είπε στον Putin ότι ο Nord Stream 2 θα παρέμενε "υπό την δικαιοδοσία των γερμανικών αρχών, εάν αυτό ήταν δυνατό. Επομένως εάν μπορούμε να το κάνουμε, τότε οι ευκαιρίες για εξωτερική παρέμβαση θα είναι περιορισμένες… θα περιορίσουμε την δυνατότητα πολιτικών παρεμβάσεων σε αυτό το project".
Ο Maros Sefcovic, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ενεργειακή ένωση, ήταν ασαφής σχετικά με την συμβατότητα του Nord Stream 2 με το Τρίτο Ενεργειακό Πακέτο. Αλλά ως πρώην Σλοβάκος διπλωμάτης, πρέπει να ξέρει ότι το μεγαλύτερο μέρος της Κεντρικής Ευρώπης θα ήταν ευάλωτο σε περίπτωση που η Ουκρανία δεν χρησιμοποιούνταν πλέον ως δίοδος διαμετακόμισης. Το αέριο της Ουκρανίας έρχεται από τον αγωγό που διασχίζει το έδαφός της. Η Γερμανία θα γινόταν επίσης πολύ εξαρτημένη από το ρωσικό αέριο, το οποίο αντιστοιχεί στο 30% περίπου των αναγκών αερίου της Γερμανίας τα τελευταία χρόνια.
Η Γερμανία επίσης θέλει να προσφέρει στην Ρωσία μια ειδική επενδυτική και ενεργειακή συμφωνία για να αποτρέψει ενδεχόμενη περαιτέρω πολιτική και οικονομική κρίση μεταξύ Μόσχας και Κιέβου όταν τεθεί σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2016 η Deep and Comprehensive Free Trade Agreement μεταξύ ΕΕ και Ουκρανίας. Υπό πίεση από την Ρωσία, η ΕΕ στις αρχές αυτού του έτους ανέβαλε την εφαρμογή της συμφωνίας. Ο Steinmeier πρότεινε στην Cecilia Malmstrom, την Επίτροπο Εμπορίου της ΕΕ, την ιδέα των επενδυτικών και ενεργειακών παραχωρήσεων στη Μόσχα, "για να ανταποκριθεί στις επιθυμίες της Ρωσίας και να αρχίσει μια πιο στενή ανταλλαγή απόψεων για θέματα προστασίας της ενέργειας και των επενδύσεων.
Επιπλέον, το Βερολίνο υποστηρίζει την ιδέα της "συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (EEU), σε συνδυασμό με μια ειρηνική λύση στην Ανατολική Ουκρανία. Η υπό την καθοδήγηση της Ρωσίας EEU, περιλαμβάνει επίσης τη Λευκορωσία, το Καζακστάν και την Αρμενία.
Η υποστήριξη του Βερολίνου για τον Nord Stream 2 και τη EEU, της κερδίζουν λίγους φίλους μεταξύ των Ανατολικών γειτόνων. Φοβούνται ότι η λαχτάρα της Γερμανίας για την Ostopolitik θα είναι εις βάρος τους καθώς προσπαθούν να απεξαρτηθούν από τη ρωσική ενέργεια και τελικά να απελευθερωθούν από τη ρωσική ανάμειξη.
11-12-2015
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:
http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/?fa=62243
