Ανγκελα η αδιαμφισβήτητη; Η ιστορική ομιλία της. Η Merkel κερδίζει χρόνο, χάνει την Ευρώπη.





 Ανγκελα η αδιαμφισβήτητη;

Σαν φούσκα έσκασε και εξαερώθηκε η εσωκομματική δυσαρέσκεια, απογοήτευση και αμφισβήτηση της καγκελαρίου Μέρκελ όπως είδαμε τη Δευτέρα και την Τρίτη στο Συνέδριο της CDU στην Καρλσρούη. Σήμερα Πέμπτη η πτώση της δημοτικότητάς της και τα σενάρια αποχώρησής της από την καγκελαρία για τη διεκδίκηση της διαδοχής του Μπαν Κι Μουν στη θέση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ θυμίζουν πολιτική μυθοπλασία.

Μέσα σε δύο μέρες η ταλαντούχος Ανγκελα εφάρμοσε τη γνωστή και δοκιμασμένη από το παρελθόν συνταγή της: Ενθουσίασε το ακροατήριο με σκληρή άκαμπτη ρητορική συγχαίροντας τον Σόιμπλε για τη σκληρή στάση του στη διαπραγμάτευση με την Αθήνα στις αρχές Ιουλίου, μίλησε γενικώς και αορίστως περί μείωσης των προσφυγικών ροών, αλλά δεν αναφέρθηκε καν στο αίτημα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης για υιοθέτηση πλαφόν στον αριθμό προσφύγων που θα δεχθεί η Γερμανία. Επιπλέον είναι σαφές ότι αξιοποίησε στο μέγιστο δυνατό σημείο την ψευδαίσθηση σοβαρής εσωκομματικής αμφισβήτησης που κυριαρχούσε τους δύο τελευταίους μήνες για να επιβάλει αυστηροποίηση των ελέγχων των εξωτερικών συνόρων της Σένγκεν και να κάμψει έτσι προκαταβολικά τις όποιες αντιρρήσεις θα αναμενόταν να προβάλουν οι άμεσα ενδιαφερόμενες χώρες Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα.

Στα παραπάνω υπάρχει μια σοβαρή υποθήκη, καθώς μέχρι στιγμής οι εξελίξεις για το Προσφυγικό αφορούν τις επικοινωνιακές εντυπώσεις όπου η Μέρκελ μέσα σε δυόμισι μήνες κατόρθωσε το ακατόρθωτο, να προβάλει και ως υποστηρικτής μίας ανοικτής αλληλέγγυας και ευρωπαϊκής στάσης στην αρχή και στη συνέχεια ως εγγυητής των αυστηρών ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα της Ζώνης Σένγκεν.

Το πρόβλημα για την καγκελάριο είναι πλέον ότι οι ελιγμοί που κάνει στο Προσφυγικό, δεν μπορούν να αποτελέσουν πλέον συνταγή διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη που προκάλεσε κυβερνητική αλλαγή στην Πορτογαλία, σοκ στις περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία και, από ό,τι φαίνεται, μας επιφυλάσσει το βράδυ της Κυριακής συνολική ανατροπή στην πολιτική σκηνή στην Ισπανία αν πιστέψουμε τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.

Από την ΕΚΤ και τον Ντράγκι, τη λαβωμένη Γαλλία που ζει στη σκιά της ανόδου της ακροδεξιάς μέχρι τον συμπιεσμένο Νότο όπου τα μεγάλα μεγέθη Ισπανία και Ιταλία συμπιέζονται από την παρατεταμένη δημοσιονομική λιτότητα, προκύπτει μια πίεση για απελευθέρωση από τον «Ζουρλομανδύα» του Συμφώνου Σταθερότητας. Είναι βέβαιο ότι ο θρίαμβος της Καρλσρούης δεν μεταφέρεται στη Φρανκφούρτη, την έδρα της ΕΚΤ αλλά και της Μπούντεσμπανκ, που πιέζουν την καγκελάριο προς αντίθετες κατευθύνσεις.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
17-12-2015
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=31706&subid=2&pubid=64304036



Η καγκελάριος Μέρκελ επιστρέφει δριμύτερη.

Μετά από μία περίοδο αμφισβήτησης της πολιτικής ηγεμονίας της καγκελαρίου κ. Μέρκελ, η οποία στηρίχτηκε στις επιλογές της για τη διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού προβλήματος, η ηγέτης της Γερμανίας επανήλθε δριμύτερη. Έγκυρα διεθνή ΜΜΕ, όπως το περιοδικό TIME και η οικονομική εφημερίδαFinancial Times την ανέδειξαν κορυφαία προσωπικότητα του 2015, ενώ το συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος που πραγματοποιήθηκε στην Καρλσρούη διεξήχθη με απόλυτη επιτυχία και ενίσχυσε την επιρροή της και τη δημόσια εικόνα της.
Ποιο είναι λοιπόν το «μυστικό» της επιτυχίας της κ. Μέρκελ;
Πρώτον, έχει συμπληρώσει μια δεκαετία επιτυχιών στην Καγκελαρία, γεγονός που ενισχύει την επιρροή και τη δημοτικότητά της.
Δεύτερον, έχει αποκτήσει εικόνα εθνικού ηγέτη, γεγονός που της επιτρέπει να παίρνει τολμηρές πρωτοβουλίες που ξεπερνάνε τα πολιτικά όρια της παράταξής της. Μετά την καταστροφή στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία πήρε την πρωτοβουλία για την επιτάχυνση του κλεισίματος των πυρηνικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία, καλύπτοντας με την πολιτική της τις ευαισθησίες των Πράσινων, οι οποίοι αποτελούν ισχυρή πολιτική δύναμη στη Γερμανία. Μετά την κλιμάκωση των προσφυγικών ροών υιοθέτησε μία πολιτική ανοιχτών συνόρων και οικονομικής και κοινωνικής ενσωμάτωσης των προσφύγων, η οποία εκφράζει πλήρως τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους και τη γερμανική Αριστερά και αμφισβητείται μόνο από τη δεξιά πτέρυγα του κόμματός της και τους δεξιούς ευρωσκεπτικιστές του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία».
Τρίτον, η Γερμανία της Μέρκελ αναγνωρίζεται πλέον διεθνώς σαν ο βασικός πόλος σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Γαλλία έχει μπει εδώ και χρόνια σε φάση σχετικής παρακμής, το Ηνωμένο Βασίλειο κρατάει ολοένα μεγαλύτερες πολιτικές αποστάσεις από την Ε.Ε. και η Ιταλία και η Ισπανία έχουν καλές ευρωπαϊκές προθέσεις, εμποδίζονται όμως από τα εσωτερικά τους προβλήματα να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Τέταρτον και σημαντικότερο, όλοι αναγνωρίζουν ότι η κ. Μέρκελ ηγείται σε μια περίοδο κατά την οποία οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες απλά παρακολουθούν ή ακολουθούν τις εξελίξεις. Με τη στάση της και τις δύσκολες αποφάσεις που παίρνει, αναλαμβάνοντας το σχετικό πολιτικό ρίσκο, αναδεικνύει τοέλλειμμα ηγεσίας που χαρακτηρίζει τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και τα δικά της ηγετικά χαρακτηριστικά.
Η κ. Μέρκελ φτάνει στο τέλος του 2015 ενισχύοντας την πολιτική της ηγεμονία και το δημόσιο προφίλ της και έχοντας προσδιορίσει ιδιαίτερα φιλόδοξους στόχους για την Ε.Ε., τη γερμανική οικονομία και τη μαζική ενσωμάτωση των προσφύγων στη γερμανική κοινωνία, για το 2016.

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΤΣΟΣ
16-12-2015
http://www.huffingtonpost.gr/giorgos-kirtsos/-_3017_b_8811590.html?utm_hp_ref=greece







Η ιστορική ομιλία της Merkel

Θα έπρεπε να είναι ο ευχαριστήριος λόγος της όταν θα παραλάμβανε το Νόμπελ, αλλά πρακτικά, τα περίπου 1.000 μέλη του γερμανικού κόμματος της Ένωσης Χριστιανοδημοκρατών (CDU) ήταν πιθανώς καλύτερο κοινό για την ομιλία που έδωσε η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel τη Δευτέρα. Και η Merkel είναι κυρίως πρακτικός άνθρωπος.

Προτού εμφανιστεί στο ετήσιο συνέδριο του κόμματος στην Καρλσρούη, λάμβαναν χώρα οι συνηθισμένες συζητήσεις για ρήξεις και εσωτερικές εντάσεις λόγω της στάσης της Merkel στο θέμα των προσφύγων. Όταν τελείωσε, αναγκάστηκε να σταματήσει το κοινό που χειροκροτούσε όρθιο για εννέα λεπτά, λέγοντας: "Έχουμε ακόμα δουλειά να κάνουμε". Το περιοδικό ''Der Spiegel'' την χαρακτήρισε ως την πιο σημαντική ομιλία της καριέρας της. Αυτό μπορεί να είναι υπερβολή, αλλά η Merkel, που δεν είναι εύγλωττη από τη φύση της ή και λόγω κατάρτισης ακόμα, παρά την πολιτική της σταδιοδρομία που έχει να επιδείξει μία δεκαετία στο ρόλο της καγκελάριου, την αντιμετώπισε σαν να είχε πολλά να αποδείξει.

Ίσως να είχε. Ένα εκατομμύριο αιτούντες άσυλο έχουν καταφθάσει στη Γερμανία από τις αρχές του έτους. Οι περισσότεροι Γερμανοί συμφωνούν ότι η υποδοχή τους όταν έρευσαν από την Ουγγαρία περνώντας τα αυστριακά σύνορα το περασμένο καλοκαίρι ήταν μια "ανθρωπιστική επιταγή" -τα μέλη του CDU άρχισαν να χειροκροτούν επίσης όταν χρησιμοποίησε τη φράση αυτή τη Δευτέρα- αλλά αυτό δεν ερμηνεύει επαρκώς γιατί η Γερμανία δεν έχει κάνει τίποτα για να αποθαρρύνει περισσότερους από το να έρθουν. "Wir Schaffen ES," ("Μπορούμε να το διαχειριστούμε") επαναλάμβανε συνεχώς η Merkel - αλλά πώς μπορούσε να το λέει αυτό, πώς το ήξερε;

Έτσι η Merkel εξήγησε -προσφεύγοντας συναισθηματικά στην υπερηφάνεια των συναδέλφων και μελών του κόμματός της.

Ανέφερε τρεις πρώην καγκελάριους του CDU που είχαν δώσει παρόμοιες αμφίβολες υποσχέσεις. "Διαλέξαμε την ελευθερία",  είπε ο Κόνραντ Αντενάουερ  στο Γερμανικό κοινοβούλιο το 1952, καθώς ζητούσε στήριξη για τη Συνθήκη των Παρισίων, τον πρώτο πρόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Ludwig Erhard υποσχέθηκε "ευημερία για όλους" το 1957, μερικά χρόνια πριν γίνει ο πατέρας του γερμανικού οικονομικού θαύματος. Και ο Χέλμουτ Κολ είχε μιλήσει για "ανθισμένα τοπία" στα πέντε γερμανικά κρατίδια που αποτελούσαν την κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία μήνες πριν η επανένωση γίνει πραγματικότητα.

"Είναι η ταυτότητα της χώρας μας να πετυχαίνουμε μεγαλύτερα πράγματα", δήλωσε η Merkel. Η ικανότητα να δείχνουμε "was in uns steckt" ("από τι είμαστε φτιαγμένοι"), είπε, ήταν αυτό για το οποίο μιλούσε το κόμμα της.

Η γερμανική εθνική υπερηφάνεια είναι επικίνδυνο έδαφος. Πιο ζωηρές φωνές την επικαλέστηκαν στο όνομα πιο ποταπών σκοπών στο παρελθόν. Ωστόσο η δύναμη της Merkel έγκειται στο να γνωρίζει πώς να κυματίζει τη σημαία χωρίς να παραβιάζει κόκκινες γραμμές. Η ξεσηκωτική ρητορική χρειάζεται ένα μαξιλάρι κοινής λογικής, και η Merkel το παρέσχε, δείχνοντας ότι αντιλαμβάνεται τις ανησυχίες των σκεπτικιστών της μετανάστευσης.

"Τι θα αλλάξει στη Γερμανία;" αναρωτήθηκε μαζί τους. "Τη θέλουμε άραγε αυτή την αλλαγή; Τι επιπτώσεις θα έχουν πάνω μας οι ξένες κουλτούρες; Θα μείνει η Γερμανία όπως την ξέρουμε σήμερα;" Υπάρχουν μόνο δύο τρόποι για να χειριστεί κανείς αυτές τις αμφιβολίες, είπε η Merkel: Αδράξτε την ευκαιρία να μάθετε, ή μείνετε κλειστοί απέναντι στον κόσμο -πράγμα αδύνατον στον κόσμο του 21ου αιώνα.

Θα μπορούσε να είχε μείνει σε αυτό, αλλά, με κάποια ισχυρά μέλη του κόμματος να ζητούν ανώτατο όριο για τον αριθμό των προσφύγων, η Merkel έπρεπε να αποδείξει ότι προσπάθησε να επιτύχει την συναίνεση, να μην ακυρώσει την εσωτερική της αντιπολίτευση. "Θέλουμε να μειώσουμε σημαντικά τον αριθμό των προσφύγων", είπε, υποστηρίζοντας ότι αυτό θα ήταν για το καλό της Γερμανίας, δεδομένης της δυσκολίας ενσωμάτωσης τόσων πολλών ανθρώπων, αλλά και για το καλό των ίδιων των προσφύγων.

 Και γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτό θα μνημονεύεται για χρόνια, απέρριψε ξανά το "Multikulti", έναν μειωτικό όρο για την πολυπολιτισμικότητα. "Όποιος αναζητά καταφύγιο σε εμάς, πρέπει να σέβεται τους νόμους και τις παραδόσεις μας και πρέπει να μαθαίνει γερμανικά", είπε η Μerkel. "Το Multikulti οδηγεί σε παράλληλες κοινωνίες, και ως εκ τούτου το Multikulti σημαίνει να ζεις σε ένα ψέμα". Το μήνυμα της Merkel προς τους νεοφερμένους είναι πως όσοι δεν καταφέρνουν να ενσωματωθούν δεν θα γίνονται αποδεκτοί. Αυτό είναι ίσως μια δυσοίωνη υπόσχεση για μελλοντικές συγκρούσεις και απελάσεις, αλλά αποτελεί την αναπόφευκτη άλλη πλευρά του "Μπορούμε να το διαχειριστούμε".

Η Merkel δεν θέλει να προσδιοριστεί νομοθετικά το ανώτατο όριο των εισερχόμενων μεταναστών, αλλά δεν έχει αντίρρηση με έναν πιο χαλαρό περιορισμό. Η πρόσφατη συμφωνία της Ευρώπης με την Τουρκία, στο πλαίσιο της οποίας η χώρα συμφώνησε να ενσωματώνει τους πρόσφυγες αντί να συνεχίζουν την πορεία τους βορειοδυτικά σε αντάλλαγμα για βοήθεια 3 δισ. δολαρίων, είναι ένα κομμάτι της προτεινόμενης λύσης της Merkel. Οι πολλές μάταιες προσπάθειες για να πειστούν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες να υποδέχονται περισσότερους πρόσφυγες είναι ένα άλλο κομμάτι.

 Η Merkel δεν ασπάστηκε ξαφνικά την αριστερή ιδεολογία λόγω της στάσης της απέναντι στο προσφυγικό. Εξακολουθεί να είναι μετριοπαθές στέλεχος της δεξιάς πτέρυγας και παράλληλα τεχνοκράτης. Η αναφορά στη "διαχείριση" δεν είναι λόγια αέρος ούτε αυτή τη φορά. Το ομοσπονδιακό γραφείο μετανάστευσης, BAMF, διεκπεραίωσε 240.058 αιτήματα για άσυλο από τον Ιανουάριο έως το Νοέμβριο, καταρρίπτοντας πιθανότατα το παγκόσμιο ρεκόρ. Την ίδια στιγμή, η Γερμανία βελτιώνεται ολοένα περισσότερο στο να κρατά εκτός όλους εκείνους τους μετανάστες που έχουν ελάχιστες πιθανότητες να κερδίσουν το άσυλο –κυρίως Αλβανοί, των Κοσοβάροι και Σέρβοι. Νωρίτερα αυτό το έτος, υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες από αυτούς που κατέφθαναν κάθε μήνα, ελπίζοντας να επωφεληθούν από την πολιτική ανοικτών θυρών της Γερμανίας για όσους δραπετεύουν από τον πόλεμο. Τον Νοέμβριο, αφίχθηκαν μόνο 2.960 Αλβανοί, περίπου οι μισοί σε σχέση με το μέσο όρο του τρέχοντος έτους.

 Παράλληλα με τις γραφειοκρατικές προσπάθειες, η Merkel διαχειρίζεται το πολιτικό σκέλος. Μόλις πριν από δύο μήνες, τα ποσοστά στήριξης του CDU έδειχναν να μειώνονται επικίνδυνα. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχουν σταθεροποιηθεί στο 37-39%, ένα καλό επίπεδο στήριξης μόλις λίγες ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο σε σχέση με το εκλογικό αποτέλεσμα που πέτυχε το κόμμα το 2013. Ταυτόχρονα, η άνοδος του αντιμεταναστευτικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (Afd) είχε φτάσει στο υψηλό του 10% και οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι υποχωρεί κάτω από αυτό το όριο.

 Τα μέλη του CDU μπορεί να είχαν αποφασίσει πριν από την ομιλία της Merkel να συσπειρωθούν πίσω από τον ηγέτη τους: ο κυβερνητικός εταίρος της και κορυφαίος πολιτικός της αντίπαλος Sigmar Gabriel επανεξελέγη επικεφαλής του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος από περίπου τα τρία τέταρτα των ψήφων την περασμένη εβδομάδα. Ωστόσο η ασυνήθιστα μαχητική ομιλία της Merkel δείχνει ότι έχει ωριμάσει ως πολιτικός. Όπως έγραψε τη Δευτέρα η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung "η Merkel παραμένει η μόνη εναλλακτική για την Μerkel".

 Αυτό, αναμφισβήτητα, είναι πιο σημαντικό από ένα Νόμπελ.

 Του Leonid Bershidsky
16-12-2015
http://www.capital.gr/story/3089101







 Η Merkel κερδίζει χρόνο, χάνει την Ευρώπη. 
Η Angela Merkel από τότε που έγινε Καγκελάριος το 2005, έχει σταματήσει κάθε εξέγερση στο εσωτερικό του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματός της. Το ίδιο συνέβη και στις 14 Δεκεμβρίου, κατά τη διάρκεια του ετήσιου συνεδρίου του κόμματος.

Εάν οποιοσδήποτε επικριτικός εντός ή εκτός Γερμανίας θεωρεί πως η Merkel είναι πολιτικά ευάλωτη εξαιτίας της πολιτικής της ανοιχτών θυρών έναντι των προσφύγων που εγκαταλείπουν τη Μέση Ανατολή που πλήττεται από πολέμους, δεν τα έχουν υπολογίσει σωστά –τουλάχιστον για την ώρα. Η Merkel έχει κερδίσει κάποιο χρόνο.

Η ομιλία της με διάρκεια μιας ώρας, που εκφωνήθηκε με έμφαση, καθησύχασε τους υποστηρικτές της και εξέπληξε τους αντιπάλους της. Μόλις 2 από τους 1000 συνέδρους καταψήφισαν τις προτάσεις της για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.

Αλλά εάν η Merkel έχει για την ώρα συσπειρώσει το κόμμα γύρω της, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τις άλλες χώρες της ΕΕ που έρχονται προς συνδρομή της. Πολλές από αυτές δεν έχουν τους ηγέτες με θάρρος που θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Merkel να αντιμετωπίσει μια προσφυγική κρίση που δεν πρόκειται να φύγει. Είναι σαν αυτά τα κράτη να θέλουν η Γερμανία να αναλάβει τον λογαριασμό. Μόνη της. και αυτό είναι που ανησυχεί τους υποστηρικτές της Merkel. Η Ευρώπη γυρίζει την πλάτη της στη Γερμανία –εάν όχι στον κόσμο πέρα από τα σύνορά της.

Η στάση της Merkel για το προσφυγικό ζήτημα έχει βασιστεί σε ηθικές και ανθρωπιστικές αρχές. "Θα ανταποκριθούμε στις ανθρωπιστικές μας ευθύνες", δήλωσε μιλώντας στους εκπροσώπους του κόμματος. "Η προσφυγική κρίση είναι μια ιστορική δοκιμασία για την Ευρώπη, η οποία είμαι πεπεισμένη ότι θα περάσει. Ακόμη κι αν όλα όσα κάνουμε στην Ευρώπη είναι επίπονα και χωρίς τέλος", πρόσθεσε, με έναν υπαινιγμό στην χλιαρή αντίδραση της ΕΕ στην κρίση.

Αλλά στην πορεία προς το συνέδριο, η Merkel δεν θα μπορούσε να αγνοήσει τα προβλήματα που περιλαμβάνονται στην καθαρή προσπάθεια που απαιτείται για την αντιμετώπιση 1 εκατ. προσφύγων, μεταναστών και αιτούντων ασύλου οι οποίοι έχουν φθάσει στη Γερμανία το 2015. Μια υψηλή γραφειοκρατία και οι ανεπαρκείς αριθμοί των δημοσίων υπαλλήλων για να καταγράψουν τόσες πολλές αφίξεις, συχνά ενισχύονται από έναν υπερβολικά μεγάλο αριθμό κινήσεων πολιτών. Πραγματικά, η προσφυγική κρίση έχει ξυπνήσει την γερμανική αστική κοινωνία. Η Merkel θα χρειαστεί αυτή την στήριξη στους επόμενους μήνες, ιδιαίτερα καθώς έχει να αντιμετωπίσει πέντε σημαντικές περιφερειακές εκλογές.

Και θα πρέπει να δείξει στο γερμανικό λαό ότι υπάρχει ένα τέλος στους τεράστιους αριθμούς όσων θέλουν να εγκατασταθούν στη Γερμανία.

Αλλά καθώς άλλα μέλη σηκώνουν φράχτες, καθώς ο Βερολίνο αναζητά βοήθεια από την Τουρκία για να προστατεύσει τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, και καθώς οι Βρυξέλλες θέλουν να καθιερώσουν μια ειδική ευρωπαϊκή αστυνομία για να ενισχύσει αυτά τα σύνορα, η Merkel μένει με δύο ακόμη τεράστια προβλήματα. 

Το πρώτο είναι ο πόλεμος, το δεύτερο είναι η συνεχής άνοδος των λαϊκιστικών και δεξιών κινημάτων που δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με τους πρόσφυγες και που πιστεύουν ότι η Ευρώπη μπορεί να απομονωθεί από την παγκοσμιοποίηση και τις συγκρούσεις.

Ανεξαρτήτως του φυσικού κόστους, όσο οι πόλεμοι και η διαμάχη στη Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν θα συνεχίζονται, οι άνθρωποι θα προσπαθούν να ξεφεύγουν. Δεν θέλουν πλέον να είναι κολλημένοι σε καταυλισμούς στην Ιορδανία ή να καταδικάζονται σε άθλιες συνθήκες στο Λίβανο ή να μην έχουν καμία απολύτως προοπτική στην Τουρκία. Θέλουν να φθάσουν στην Ευρώπη.

Η πραγματικότητα είναι πως η έξοδος προς την Ευρώπη δεν έχει καμία πιθανότητα να υποχωρήσει ενώ ο πόλεμος και η αστάθεια μαστίζουν την Μέση Ανατολή και το Ισλαμικό Κράτος συνεχίζει να σπέρνει τον έλεγχο στα εδάφη που ελέγχει ή που επιδιώκει να κατακτήσει.

Το δεύτερο πρόβλημα είναι το φάντασμα του λαϊκισμού, του οποίου η ξενοφοβία έχει τη δυνατότητα να μετατρέψει την Ευρώπη σε ένα φρούριο. Αυτό δεν είναι υπερβολή. Σε πόλεις όπως η Δρέσδη, στην Ανατολική Γερμανία, όπου τα αντί-μεταναστευτικά κινήματα σαν το Pegida διεξάγουν εβδομαδιαίες διαδηλώσεις εναντίον των προσφύγων, ακαδημαϊκοί μου είπαν ότι οι μη Γερμανοί καθηγητές δεν θέλουν πλέον να ζουν στην πόλη. Και πρόκειται για ένα μικρό μόνο παράδειγμα.

Στη Γαλλία, αν και το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της Marine Le Pen υπέστη μια υποχώρηση στον β΄ γύρο των περιφερειακών εκλογών στις 13 Δεκεμβρίου, ήταν μόνο λόγω του ότι ενώθηκαν τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα. Επιπλέον, το εκλογικό σύστημα της Γαλλίας αντί της αναλογικής εκπροσώπησης, της έκλεψε τη νίκη.

Μια τέτοια αποφασιστικότητα να ανακοπεί η Le Pen με αυτόν τον τρόπο, δεν κάνει πολλά να μειώσει την αυξανόμενη αντιπάθεια προς τους μετανάστες και την βαθιά δυσφορία και ανασφάλεια τμημάτων της κοινωνίας που αισθάνονται ότι απειλούνται ή περιθωριοποιούνται. Η Le Pen είναι έμπειρη στο να εκμεταλλεύεται αυτούς τους φόβους –όπως κάνει και η νέα κυβέρνηση της Πολωνίας.

Εκεί είναι που υπολειπόταν η ομιλία της Merkel. Πόλεμοι, ανασφάλεια και λαϊκισμός δεν εμφανίστηκαν πολύ κατά τη διάρκεια της έκκλησής της προς το κόμμα της. Ναι, διαβεβαίωσε τους ψηφοφόρους της και τους υποστηρικτές για την πολυπολιτισμικότητα. "Εκείνοι που ζητούν καταφύγιο από μας, θα πρέπει επίσης να σεβαστούν τους νόμους και τις παραδόσεις μας, και να μάθουν να μιλούν γερμανικά", δήλωσε.

"Η πολυπολιτισμικότητα οδηγεί σε παράλληλες κοινωνίες, και ως εκ τούτου η πολυπολιτισμικότητα παραμένει μια μεγάλη αυταπάτη", πρόσθεσε. Τα χειροκροτήματα που ακολούθησαν δεν ήταν με φειδώ από τους συνέδρους. Όταν τελείωσε την ομιλία της, οι σύνεδροι χειροκροτούσαν για εννέα ολόκληρα λεπτά.

Αλλά η Merkel γνωρίζει ότι μόλις οι σύνεδροι επιστρέψουν στις εκλογικές τους περιφέρειες, θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με τους πρόσφυγες –και με ερωτήματα από τους υποστηρικτές τους για το πόσο θα διαρκέσει η κρίση. 

Επικαλούμενη δήλωση του υπουργού της Οικονομικών, Wolfgang Schaeuble, η Merkel δήλωσε πως η κρίση ήταν το ραντεβού της Γερμανίας με την παγκοσμιοποίηση. Πρόκειται να είναι ένα μακρύ και μοναχικό ραντεβού που δεν θα το μοιραστεί με την υπόλοιπη Ευρώπη, ανεξαρτήτως από το τι επικαλείται η Merkel.

Της Judy Dempsey
16-12-2015
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: