Η τριμέτωπη μάχη του Cameron

Οι συνεργάτες του David Cameron συχνά τον πειράζουν ότι έχει μόνο δύο τρόπους λειτουργίας: τον εφησυχασμό και τον πανικό. Και είναι ευρέως αποδεκτό ότι φυλάει το καλύτερό του για το τέλος. Καθώς προετοιμάζεται για το δημοψήφισμα για την θέση της Βρετανίας στην ΕΕ, ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι καθυστερεί να μεταφερθεί σε αυτή την κατάσταση.

Τους επόμενους μήνες, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια μάχη σε τρία μέτωπα. Την επαναδιαπραγμάτευση για την ΕΕ με τις Βρυξέλλες και τα άλλα κράτη-μέλη, την μάχη μέσα στο ίδιο του το κόμμα, και την εκστρατεία για να αποφασίσει ο βρετανικός λαός.

Στο πρώτο μέτωπο, η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει μια αίσθηση του momentum –και γνωρίζοντας ότι πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ απλώς δεν υποστηρίζουν τις πολιτικές του για τα επιδόματα- προετοιμάζονται να εφαρμόσουν μια παραλλαγή αυτού για τους ίδιους. Ενώ ο Cameron είναι απίθανο να πάρει ό,τι ζητήσει, φαίνεται ότι μια συμφωνία με τις Βρυξέλλες θα βρεθεί. Αλλά ακόμη και πριν να έχει εξασφαλιστεί αυτή την συμφωνία, ο Cameron έχει ήδη περάσει σε διάθεση εκστρατείας, τοποθετώντας τον εαυτό του σταθερά υπέρ του "εντός".

Το δεύτερο είναι το δικό του κόμμα. Πριν από την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 19 Φεβρουαρίου, υπάρχει πολλή συζήτηση για τον Cameron να τραβήξει τρεις παραχωρήσεις-έκπληξη από το καπέλο του και να πάρει το κόμμα του μαζί του. Μια ειδική διαδρομή για τη Βρετανία, επιτρέποντάς της να βρίσκεται στον εξωτερικό κύκλο μιας Ευρώπης δύο ταχυτήτων. Μια συμφωνία για τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρώπης (ο οποίος θα συνεπάγεται ότι δεν θα δεσμεύεται από αυτό και ο οποίος ίσως περιλαμβάνει την δημιουργία ενός ισοδύναμου του γερμανικού συνταγματικού δικαστηρίου). Και τη δημιουργία ενός "φρένου έκτακτης ανάγκης" γι την ευρωπαϊκή μετανάστευση στη Βρετανία, δίνοντας το δικαίωμα στην κυβέρνηση να μπλοκάρει νέες αφίξεις εάν οι δημόσιες υπηρεσίες γεμίσουν ασφυκτικά. Ελπίζει να χρησιμοποιήσει αυτές τις παραχωρήσεις για να αγγίξει δύο εξέχοντες αναποφάσιστους ψηφοφόρους: την υπουργό Εσωτερικών Theresa May και τον δήμαρχο του Λονδίνου Boris Johnson. Η ψήφος αυτών των δύο θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν κρίσιμο ρόλο στο να πείσει τη βάση των Συντηρητικών. Σε αυτό το μέτωπο, ο Cameron κατέγραψε μια μικρή νίκη την περασμένη εβδομάδα, βάζοντας τον Nick Herbert να ηγηθεί της εκστρατείας των Συντηρητικών να παραμείνουν στην ΕΕ. Ο Herbert, ο οποίος πριν από 15 χρόνια είχε ηγηθεί στις εκστρατείας να παραμείνει η Βρετανία εκτός ευρώ, είχε μέχρι προσφάτως εργαστεί στενά στην κατά του ευρώ εκστρατεία, με τον Dominic Cummings, τον διευθυντή εκστρατείας του Vote Leave.

Αλλά το πιο δύσκολο μέτωπο θα μπορούσε να είναι η βρετανική κοινή γνώμη –ένα κοινό που έχει μέχρι τώρα παραμεληθεί. Οι υπεύθυνοι της εκστρατείας για την παραμονή έχουν εδώ και καιρό πειστεί ότι ο δρόμος προς τα εμπρός είναι να δοθεί έμφαση ότι –με πιθανώς μόλις 20 εβδομάδες πριν από το δημοψήφισμα- δεν υπάρχει ακόμη ένας αξιόπιστος υπολογισμός για το πώς θα μοιάζει η Βρετανία εκτός της ΕΕ. Ο Cameron είναι πιθανό ότι θα πατήσει αδυσώπητα σε αυτό, επισημαίνοντας τον φόβο του αγνώστου στις καρδιές των αναποφάσιστων ψηφοφόρων. Το περιοδικό Spectator υποστηρίζει ότι το "Project Φόβος" έχει επιστρέψει: μοιάζοντας πολύ με την επιτυχημένη εκστρατεία για την Σκοτία, η εκστρατεία υπέρ του "εντός" θα εκθέσει τις αντιφάσεις και την γύμνια των σκεπτικιστών. Μία από τις εντυπωσιακές εξελίξεις είναι ο τρόπος που το Spectator υποστηρίζει ότι ο Cameron θα διευρύνει τους υπολογισμούς του σχετικά με τους κινδύνους του Brexit για να συμπεριλάβει την εθνική ασφάλεια και την οικονομική ασφάλεια. Προφανώς, ο Cameron θα δώσει έμφαση στους γεωπολιτικούς κινδύνους μιας εξόδου από την ΕΕ και του γενικότερου κινδύνου του να προχωράνε μόνο τους σε έναν επικίνδυνο και αβέβαιο κόσμο. Το μήνυμα είναι πως εάν η Βρετανία βγει από την ΕΕ, είναι αυτό που θα θέλουν ο Putin και ο Abu Bakr al-Baghdadi.

Ότι ο David Cameron το βλέπει σοβαρά και στα τρία μέτωπα, είναι ενθαρρυντικό και δείχνει ότι ο χρόνος εφησυχασμού πρέπει να έχει όντως τελειώσει. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις υποδηλώνουν ότι περισσότεροι από το 50% των Βρετανών ίσως ψηφίσει να αποχωρήσει από την ΕΕ.

Του Mark Leonard

Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.ecfr.eu/article/commentary_camerons_three_front_battle5066