Να εξεταστούν οι ευθύνες της Τουρκίας για τον χαμό χιλιάδων ψυχών στο Αιγαίο.




Βόζεμπεγκ: Να εξεταστούν οι ευθύνες της Τουρκίας για τον χαμό χιλιάδων ψυχών στο Αιγαίο

Ερώτηση στην Κομισιόν για τα τουρκικά κυκλώματα δουλεμπορίας κατέθεσε η ευρωβουλευτής Ελίζα Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη.

 Με αφορμή πληθώρα δημοσιευμάτων και σοβαρών καταγγελιών, ότι στα τουρκικά παράλια ανθούν βιομηχανίες κατασκευής ελαττωματικών σωσιβίων που δεν πληρούν κανέναν κανόνα ασφαλείας, η Ευρωβουλευτής της ΝΔ κ. ζητά να ασκηθούν μεγαλύτερες πιέσεις στην Τουρκία, στο πλαίσιο της συνεργασίας της με την ΕΕ, για την εντατικοποίηση των ερευνών που έχουν σκοπό την εξάρθρωση κυκλωμάτων και επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται με κάθε τρόπο την ανάγκη των προσφύγων και κοστίζουν ανθρώπινες ζωές.

 Παράλληλα, η Ελληνίδα Ευρωβουλευτής ζητά από την Επιτροπή να εντοπιστούν οι ευθύνες που έχει η Τουρκία για το χαμό χιλιάδων ψυχών στο Αιγαίο.

 Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Ερώτησης:

 «Είναι γεγονός ότι τα παράλια της Τουρκίας αποτελούν σημείο – σταθμό για τους πρόσφυγες, που επιχειρούν σε καθημερινή βάση να διαπλεύσουν υπό επισφαλείς συνθήκες το Αιγαίο, για να φθάσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με σοβαρές καταγγελίες, στα τουρκικά παράλια ανθούν βιομηχανίες κατασκευής σωσιβίων που δεν ανταποκρίνονται στους διεθνείς κανόνες ασφαλείας. Τα εν λόγω σωσίβια πωλούν οι δουλέμποροι στους πρόσφυγες, θέτοντας σε μεγαλύτερο κίνδυνο τη ζωή τους.

 Τις πληροφορίες αυτές επιβεβαιώνει ουσιαστικά με τις ενέργειές της η τουρκική αστυνομία, καθώς το τελευταίο διάστημα, ύστερα από έρευνες που διεξήγαγε σε οκτώ πόλεις στη δυτική και νότια Τουρκία, σφράγισε παράνομο εργαστήριο κατασκευής σωσιβίων, ενώ κατάσχεσε 2500 μη ενδεδειγμένα σωσίβια, που προορίζονταν για πρόσφυγες και μετανάστες.

 Δεδομένης της δράσης των παράνομων βιομηχανιών κατασκευής κατεστραμμένων σωσίβιων και στοιχείων ότι πολλοί από τους πνιγμούς των προσφύγων στη θάλασσα οφείλονται στη χρήση των ακατάλληλων σωσιβίων, ερωτάται η Επιτροπή:

 1. Είναι ενήμερη για αυτά τα περιστατικά; Προτίθεται στο πλαίσιο της συνεργασίας της με την Τουρκία για το προσφυγικό να ασκήσει πιέσεις προς τις τουρκικές αρχές για την εντατικοποίηση των ερευνών, με σκοπό την εξάρθρωση παράνομων κυκλωμάτων και επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται με κάθε τρόπο την ανάγκη των προσφύγων;

 2. Ποιες ευθύνες θεωρεί ότι έχει η Τουρκία για το χαμό χιλιάδων ψυχών στο Αιγαίο;

 ΑΠΕ-ΜΠΕ, Αθήνα 
2/2/2016

 http://mignatiou.com/2016/02/vozempegk-na-exetastoun-i-efthines-tis-tourkias-gia-ton-chamo-chiliadon-psichon-sto-egeo/








Θα βοηθήσει η Τουρκία την Ευρώπη με το προσφυγικό;

Cengiz Aktar,
 καθηγητής πολιτικής επιστήμης και πρώην διευθυντής της υπηρεσίας προσφύγων του ΟΗΕ

Ας δώσουμε στον Τούρκο πρόεδρο Erdogan μερικά λεφτά και ας κλείσουμε τα μάτια μας στις ατελείωτες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία όσο κρατάει τους Σύριους πρόσφυγες και δέχεται τους απορριφθέντες αιτούντες ασύλου από την ΕΕ. Αυτό φαίνεται να είναι η γραμμή της ΕΕ. Παρακάτω είναι έξι σημεία που καταρρίπτουν αυτή την μπλόφα

Πρώτα και κύρια, άνθρωποι που φοβούνται για τη ζωή τους και αποφασίζουν να δραπετεύσουν, δεν μπορούν να κρατηθούν πίσω, εκτός κι αν είναι στη Βόρεια Κορέα, με τον αυστηρό της έλεγχο στα σύνορα. Περίπου 4.000 θάνατοι στο Αιγαίο στη διάρκεια του 2015, δεν έχουν αποτρέψει άλλους να προσπαθήσουν να το διασχίσουν και να περάσουν στην Ευρώπη.

Δεύτερον, αυτοί οι Σύριοι που περνάνε από την Τουρκία ή που είναι αυτή τη στιγμή στην Τουρκία, δεν βλέπουν μέλλον σε αυτή -ακόμη λιγότερο στη Συρία. Κανένα μέλλον στην Τουρκία καθώς η προσφυγική πολιτική της χώρας είναι υποτυπώδης: η Τουρκία εφαρμόζει έναν γεωγραφικό περιορισμό στην σύμβαση του 1951 του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η οποία σημαίνει ότι μόνο οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να δώσουν πλήρες προσφυγικό καθεστώς στην Τουρκία.

Τρίτον, τα κίνητρα των 3 δισ. ευρώ που υποσχέθηκε η ΕΕ στην Άγκυρα για να παραμείνουν οι Σύριοι στην Τουρκία, με στόχο την παροχή εκπαίδευσης, κοινωνικής ασφάλισης, και κανονικών θέσεων εργασίας, δεν μπορούν να υλοποιηθούν υπό τις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες.

Τέταρτον, ένα ανεξέλεγκτο και πολλών δισ. δολαρίων εμπόριο ανθρώπων έχει αναπτυχθεί στις τουρκικές αρχές.

Πέμπτον, το πραγματικό ποσοστό εφαρμογής της επανεισδοχής των απορριφθέντων αιτούντων ασύλου, είναι ασήμαντο παγκοσμίως.

Έκτον, η αγνόηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία για τον περιορισμό της ροής των Συρίων στην Ευρώπη, θα μπορούσε να καταλήξει στο να δημιουργήσει Τούρκους αιτούντες ασύλου.




Zeynep Alemdar, 
καθηγητής πολιτικών επιστημών και διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Okan στην Κωνσταντινούπολη, συνεργάτης στο Carnegie Endowment for International Peace

Θεωρώ πως το ερώτημα θα πρέπει να είναι "γιατί η Τουρκία θα βοηθήσει την Ευρώπη με τους πρόσφυγες;¨. Η επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου Merkel στην Κωνσταντινούπολη ακριβώς πριν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές το Νοέμβριο του 2015, συνέπεσαν αμέσως με την απόφαση της Κομισιόν να καθυστερήσει την έκδοση της ετήσιας αναφοράς προόδου για την Τουρκία. Επιδεικνύοντας την μέγιστη υποστήριξη για τον πρόεδρο Recep tayyip Erdogan, η ΕΕ κατέστησε σαφές στο φιλοευρωπαϊκό τουρκικό κοινό ότι η Ένωση δεν αποτελεί πλέον ένα προπύργιο της δημοκρατίας.

Επιπλέον, η συμφωνία των 3 δισ. ευρώ που υπέγραψαν οι Βρυξέλλες με την Άγκυρα το Νοέμβριο του 2015 -με υποσχέσεις για απελευθέρωση της visa σε μια περίοδο που τα μέλη της ΕΕ επανεξετάζουν τα δικά τους εσωτερικά σύνορα -είναι μια υπενθύμιση των μέσων της δεκαετίας του 1990, όταν η Τουρκία διαπραγματευόταν την τελωνειακή της ένωση με την ΕΕ. Οι προσδοκίες των δύο πλευρών για την τελωνειακή ένωση ήταν πολύ διαφορετικές, και καθώς η τουρκική κοινή γνώμη ανέμενε τις συνομιλίες ένταξης, η Κύπρος έγινε πλήρες μέλος της ΕΕ.

Τώρα, με την κατάσταση των προσφύγων εκτός ελέγχου, τις ακτές της Μεσογείου γεμάτες νεκρά παιδιά και τον τουρκικό λαό να δυσκολεύεται να βοηθήσει τους Σύριους πρόσφυγες με τα δικά της περιορισμένα κεφάλαια, γιατί θα πρέπει η Τουρκία να κρατήσει τους Σύριους εντός των τουρκικών συνόρων; Η τελευταία εναπομείνασα πηγή θετικής άποψης των φιλοευρωπαίων Τούρκων, ήταν η επιρροή της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστέψει κανείς ότι η Ευρώπη είναι στο πλευρό της Τουρκίας. Εκτός κι αν η ΕΕ ανοίξει τα κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων για τη δικαιοσύνη, την ελευθερία και την ασφάλεια -και σύντομα- δεν θα υπάρξει καμία στήριξη για οποιουδήποτε είδους βοήθεια για την Ευρώπη.

Asli Aydintasbasl, 
δημοσιογράφος στην κωνσταντινούπολη και visiting fellow στο European Council on Foreign Relations

Μετά από μερικά χρόνια μοναξιάς στην έρημο της Μέσης Ανατολής, η Τουρκία έχει επιτέλους βρει έναν δρόμο να επιστρέψει στην καρδιά της Ευρώπης. Με πολλούς τρόπους, το προσφυγικό ζήτημα είναι το εισιτήριο της Άγκυρας για να επιστρέψει στην αγκαλιά της Ευρώπης- επιτρέποντας στην Τουρκία να αναθερμάνει την παγωμένη διαδικασία ένταξης της ΕΕ και να αντιστρέψει την απομόνωση στην οποία είχε βρεθεί από το 2013.

Επομένως ναι, η Άγκυρα ασφαλώς θα εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που της παρουσιάζονται από την προσφυγική κρίση για να βοηθήσει την Ευρώπη να αντιμετωπίσει την κρίση. Αλλά τα πραγματικά ερωτήματα είναι "με ποιο κόστος;” και "η Τουρκία θα βοηθήσει να φτιάξει το προσφυγικό πρόβλημα της Ευρώπης έτσι κι αλλιώς;”.

Η ενθουσιώδης ατμόσφαιρα στην Σύνοδο Τουρκίας-ΕΕ το Νοέμβριο του 2015 και η συνεπακόλουθη επιφυλακτικότητα για τα ολοένα και πιο ανησυχητικά περιστατικά στην Τουρκία αναφορικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, αποδεικνύουν ότι το τίμημα θα είναι η ποιότητα της τουρκικής δημοκρατίας. (και αυτό λέει τόσα για την Ευρώπη σήμερα, όσο και για την Τουρκία).

Αλλά ακόμη και με την ΕΕ να αγνοεί το δημοκρατικό έλλειμμα στην Τουρκία, θα έχει αποτέλεσμα η συμφωνία; Νομίζω πως όχι. Η ροή προσφύγων θα μπορούσε να μειωθεί αλλά όχι να σταματήσει. Η αποσπασματική προσέγγιση της Ευρώπης στο πρόβλημα, εστιάζει αποκλειστικά στο να κρατήσει τους πρόσφυγες στην Τουρκία. Αλλά μέχρι η διεθνής κοινότητα να αντιμετωπίσει την ρίζα του προβλήματος και να φθάσει σε μια πολιτική λύση για τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, αυτές οι προσπάθειες είναι μάταιες. Μέχρι η Συρία -ή τουλάχιστον τμήματά της- να σταθεροποιηθεί, οι μάζες θα συνεχίσουν να συρρέουν για ένα καλύτερο μέλλον αλλού.

Και για τους ανθρώπους που ήδη φεύγουν από το σπίτι των προγόνων τους, η Ευρώπη παραμένει απείρως καλύτερος προορισμός από ό,τι η Τουρκία.

Anna Maria Corazza Bildt,
 μέλος της επιτροπής πολιτικών ελευθεριών, δικαιοσύνης και εωτερικών υποθέσεων του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, και μέλος της αντιπροσωπείας στην κοινή κοινοβουλευτική επιτροπή ΕΕ-Τουρκίας.

Όταν βρισκόμουν στην Αλικαρνασσό το φθινόπωρο του 2015, είδα από πρώτο χέι πώς η Τουρκία κάνει ήδη μια αξιοθαύμαστη δουλειά παρέχοντας εκπαίδευση, καταφύγιο και ιατρική περίθαλψη σε περισσότερους απο 2,5 εκατ. πρόσφυγες που έχει δεχθεί. Η Τουρκία έχει προσφάτως υιοθετήσει μια μεταρρύθμιση που δίνει στους πρόσφυγες πρόσβαση στην τουρκική αγορά εργασίας. Αυτό είναι μια βασική προτεραιότητα της ΕΕ καθώς δίνει στους πρόσφυγες την δυνατότητα να υποστηρίξουν τις οικογένειές τους και να ενοποιηθούν στην τουρκική κοινωνία.

Η Τουρκία έχει επισπεύσει τις προσπάθειές της να μειώσει την μεταναστευτική ροή στην ΕΕ, με το να αυξήσει τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο καθώς και με το να ενισχύσει τους ελέγχους στα χερσαία της σύνορα. Η Τουρκία έχει ήδη εισάγει την υποχρέωση της visas για τους Σύριους από αέρος ή θαλάσσης, αντί να διατηρήσει ανοιχτά σύνορα, κάτι που έχει ουσιαστικά μειώσει τον αριθμό των εισερχόμενων. Ωστόσο, είναι απαραίτητη περαιτέρω συνεργασία με την ΕΕ για να σωθούν ζωές, να αντιμετωπιστούν οι λαθρέμποροι και να αποφευχθούν τραγωδίες όπως το ατύχημα στις 22 Ιανουαρίου.

Τώρα, είναι ώρα για μας τους Ευρωπαίους να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας και να επιταχύνουμε τη διαδικασία απελευθέρωσης της visa για τους Τούρκους πολίτες που εισέρχονται στην ΕΕ, το άνοιγμα των κεφαλαίων για τις διαπραγματεύσεις ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ και την εκταμίευση της χρηματοοικονομικής στήριξης για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των προσφύγων.


Tulin Daloglu, 
ανεξάρτητος δημοσιογράφος

Το ερώτημα δεν είναι εάν η Τουρκία θα βοηθήσει την Ευρώπη με τους μετανάστες, αλλά πώς θα την βοηθήσει, έχοντας υποσχεθεί να το κάνει. Ακολουθώντας τον δρόμο της Γερμανίας, το Νοέμβριο του 2015 η ΕΕ προσέφερε 3 δισ. ευρώ στην Τουρκία σε βοήθεια, για να σταματήσει τη ροή των Σύριων προσφύγων στην Ευρώπη. Αν και οι χώρες της ΕΕ συμφώνησαν στην αρχή, δεν υπάρχει συμφωνία για το πώς θα παρασχεθεί η χρηματοδότηση. Οι λόγοι για αυτό το αδιέξοδο θα μπορούσαν να ποικίλουν από την ευρωπαϊκή δυσπιστία μέχρι τα ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα της Τουρκίας να χρησιμοποιήσει αυτά τα λεφτά και τη διαφάνεια των εκταμιεύσεών της. Εάν η ΕΕ μπορεί να ξεπεράσει τις εσωτερικές διαφωνίες της για την χρηματοδότηση, τότε πρέπει να βρει δημιουργικές λύσεις για να επιτρέψει την συνεργασία ΕΕ-Τουρκίας που θα παράγει τόσο αποτελεσματικά και διαφανή αποτελέσματα για να επωφεληθούν άμεσα οι Σύριοι πρόσφυγες.

Η Τουρκία προσφάτως πέρασε ένα νόμο που χορηγεί άδεια εργασίας στους Σύριους στην χώρα. Αλλά καθώς ο πόλεμος στη Συρία μπαίνει στο έκτο έτος, ο αριθμός των Σύριων προσφύγων στην Τουρκία έχει φθάσει τους περισσότερους από 2,5 εκατ. και μόλις 7.300 έχουν πάρει μέχρι τώρα άδεια εργασίας. Η αποτυχημένη πολιτική της Τουρκίας για την Συρία, η οποία επιχείρησε να χρησιμοποιήσει ακόμη και ριζοσπαστικές ισλαμικές οργανώσεις ως τουρκικά proxies για να ανατρέψει το καθεστώς του Σύριου προέδρου bashar al-Assad, καθίσταται τώρα ανεπίκαιρη εξαιτίας της ροής των ανθρώπων. Ωστόσο, φαίνεται ότι δεν υπάρχει χώρα που μπορεί να σκεφτεί το μέλλον στρατηγικά και με ένα καθαρό κεφάλι σχετικά με το πώς να διαχειριστεί την κρίση. Μόνο ο καιρός θα αποκαλύψει την τελική τύχη των εκατομμυρίων προσφύγων.

Koert Debeuf, 
επισκέπτης ερευνητης στο Centre for the Resolution of Intractable Conflict του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

Ναι, η Τουρκία θα βοηθήσει την Ευρώπη με τους πρόσφυγες, για στρατηγικούς λόγους. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, η Τουρκία είχε μεγάλα όνειρα. Από τη μία πλευρά, ήταν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη στην ΕΕ. Από την άλλη πλευρά, ο τωρινός πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ahmet Davutoglu δούλευε πάνω στην ιδέα των "μηδενικών προβλημάτων” με τις γειτονικές χώρες και μια νεό-οθωμανική ηγεσία στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

Και τα δύο όνειρα έχουν γίνει τώρα κομμάτια. Οι συνομιλίες με την ΕΕ μπλοκαρίστηκαν, ενώ οι γείτονες-φίλοι έχουν μετατραπεί σε εχθρούς. Ακόμη και η Ρωσία, η μόνη σύμμαχος-χώρα της Τουρκίας που δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, βρίσκεται τώρα σε διαμάχη με την Άγκυρα. Επομένως, όταν η Τουρκία δεν μπορεί να κοιτάξει προς τα ανατολικά πλέον, δεν έχει άλλη επιλογή από το να κοιτάξει προς τα δυτικά και πάλι. Εδώ, οι πρόσφυγες είναι το κλειδί.

Η Τουρκία φιλοξενεί όχι λιγότερους από 2,5 εκατ. Σύριους πρόσφυγες αι περίπου 300.000 Ιρακινούς. Καθώς η προσφυγική κρίση αποσταθεροποιεί τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, η Ευρώπη χρειάζεται την Τουρκία περισσότερο από ποτέ. Για την Τουρκία, δεν είναι τα 3 δισ. ευρώ που της υποσχέθηκε η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel και άλλοι ηγέτες της ΕΕ σε μια συμφωνία το Νοέμβριο του 2015 -αν και τα χρήματα είναι ασφαλώς ευπρόσδεκτα. Αφορά την επιτάχυνση της τουρκικής ενσωμάτωσης στην ΕΕ. Και το να παραμείνει η ΕΕ σιωπηλή για την μάχη της κατά του κουρδικού ΡΚΚ και των ενοχλητικών δημοσιογράφων. Είναι μια στρατηγική ου φαίνεται να δουλεύει καλά, προς το παρόν.








ian Lesser,
 εκτελεστικός διευθυντής του Transatlantic Center του γερμανικού Μάρσαλ Fund των Ηνωμένων ΠΟλιτειών

Η Τουρκία θα βοηθήσει, αλλά μόνο εντός ορίων που καθορίζονται από τα δικά της συμφέροντα και από την προθυμία και την ικανότητά της να λάβει κάποια σκληρά μέτρα. Είναι πολύ σαφές ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την προσφυγική κρίση χωρίς μια αποτελεσματική συνεργασία με την Άγκυρα. Αυτό δεν θα είναι εύκολο. Οι Τούρκοι έχουν τώρα σημαντικές προσδοκίες για το τι είναι έτοιμη να προσφέρει η ΕΕ.-χρήματα, ασφαλώς, αλλά επίσης πρόοδο στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας.

Μπορεί να τα καταφέρει η Ευρώπη; Από την πλευρά της χρηματοδότησης, πιθανώς ναι. Το πραγματικό κίνημα για την προσπάθεια ένταξης της Άγκυρας στην ΕΕ θα είναι πολύ πιο δύσκολο να φέρει αποτελέσματα. Τα κίνητρα της Τουρκίας στην κρίση δεν έρχονται σε αντίθεση με εκείνα πολλών μελών της ΕΕ: να συνεχίσουν οι πρόσφυγες να κινούνται βόρεια και δυτικά.

Πραγματικά, το πρόβλημα της Τουρκίας για την απορρόφηση των προσφύγων, είναι ήδη σοβαρό. Η συγκράτηση της ροής των μεταναστών θα απαιτήσει από την Τουρκία να κλείσει δύο καλά εδραιωμένες επιχειρήσεις εμπορίας ανθρώπων. Στις ακτές του Αιγαίου, ο ιστός της εγκληματικής δραστηριότητας θα είναι δύσκολο να ξεριζωθεί και οι ντόπιοι αξιωματούχοι μπορεί να είναι απρόθυμοι να δράσουν. Στα τουρκικά σύνορα με τη Μέση Ανατολή, αυτή η πρόκληση υπάρχει μαζί με μια πιο σημαντική οικονομία πολέμου που καθιστά απατηλούς τους αποτελεσματικούς ελέγχους των συνόρων. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μέχρι τώρα, η ροή των προσφύγων και οι αιτούντες ασύλου στην Τουρκία, δεν έχει κοπάσει.

Marc Pierini, 
επισκέπτης ερευνητής στο carnegie Europe

Η συμφωνία που υπογράφτηκε από την Τουρκία και την ΕΕ στις Βρυξέλλες στις 29 Νοεμβρίου 2015 -μια μάλλον ασυνήθιστη ανταλλαγή αμοιβαίων υποσχέσεων υποστηριζόμενη από ένα σημαντικό ποσό χρημάτων από τα ην ΕΕ και τα κράτη-μέλη- υποτίθεται ότι θα έδινε ένα ηχηρό "ναι” σε αυτό το ερώτημα.

Δύο μήνες αργότερα, το ερώτημα παραμένει εντελώς ανοιχτό, για αρκετούς λόγους. Πρώτον, τα σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας είναι ακόμη σε μεγάλο βαθμό πορώδη: ορισμένες περιοχές ελέγχονται από το αυτοαποκαλούμενο Ισλαμικό Κράτος, ενώ οι άνθρωποι μπορούν να εισέλθουν στην Τουρκία εμμέσως, με το φέρυ από το Λίβανο.

Δεύτερον, τα δίκτυα της μαφίας που λειτουργούν υπό το φως της ημέρας στις ακτές της Τουρκίας, συνεχίζουν να βγάζουν τεράστια κέρδη από τους αιτούντες ασύλου που είναι πρόθυμοι να περάσουν στα γειτονικά ελληνικά νησιά. Ορισμένοι έμποροι ανθρώπων έχουν συλληφθεί, αλλά η μείωση των ημερήσιων αφίξεων στην Ελλάδα δεν είναι μαζική.

Τρίτον, με βάση τους όρους της συμφωνίας με την ΕΕ, η Τουρκία έχει το δικαίωμα να αναμένει χειροπιαστά οφέλη σε σχέση με την επιτάχυνση των διαδικασιών για τη visa ή την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, υπό την προϋπόθεση ότι οι όροι αυτών των συνομιλιών θα τηρηθούν, κάτι που δεν συμβαίνει σε αυτό το επίπεδο.

Ο τελευταίος λόγος είναι ότι η ΕΕ υποσχέθηκε 3 δισ. ευρώ για να βοηθήσει την Τουρκία να φιλοξενήσει τους Σύριους πρόσφυγες, αλλά δεν έχει ακόμη δώσει πλήρως τα χρήματα.

Υπάρχει η ελπίδα ως εκ τούτου, ότι σε κάποιο σημείο, η Τουρκία θα βοηθήσει την Ευρώπη με τους πρόσφυγες, αλλά αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί σε κάποιο μακρινό μέλλον και θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο πιο έντονων ανταλλαγών.


Kati Piri,
 μέλος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Η Τουρκία είναι πρόθυμη να συνεχίσει να φιλοξενεί έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων, να προσφέρει καλύτερες προοπτικές για εκείνους που δεν μπορούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους στο προσεχές μέλλον και να επισπεύσει τις προσπάθειες αντιμετώπισης των δικτύων λαθρεμπορίου. Επομένως, ναι, η τουρκική κυβέρνηση βοηθάει την Ευρώπη με την ανακοπή της ροής των προσφύγων.

Ωστόσο το μεγάλο ερώτημα είναι: ανεξαρτήτως του πόσα κάνει η Άγκυρα, θα είναι ποτέ ικανοποιητικά για τους ηγέτες της ΕΕ; Όσο η συριακή κρίση παραμένει ανεπίλυτη, η ροή των προσφύγων δεν μπορεί ποτέ να μειωθεί στο μηδέν. Αυτή είναι μία μη ρεαλιστική προσδοκία.

Η Τουρκία πρέπει να κριθεί από τις πράξεις της. Η παροχή αδειών εργασίας στους Σύριους πρόσφυγες είναι ένα πολύ θετικό μέτρο. Τώρα η Άγκυρα πρέπει να επισπεύσει τις προσπάθειες για να βάλει και τα 700.000 παιδιά από τη Συρία που βρίσκονται στην Τουρκία, στο σχολείο και να εισάγει μια αυστηρότερη πολιτική για τις visa.

Η ΕΕ στο μεταξύ, δεν έχει ακόμη φέρει αποτέλεσμα. Η χρηματοπιστωτική στήριξη για τους μετανάστες στην οποία συμφώνησαν οι ηγέτες της ΕΕ το Νοέμβριο του 2015, δεν έχει ακόμη απελευθερωθεί, και υπάρχει έλλειψη προθυμίας στις ευρωπαϊκές χώρες να μοιραστούν κάποιο από το βάρος της Τουρκίας, αναλαμβάνοντας κάποιους πρόσφυγες μέσω των προγραμμάτων μετεγκατάστασης.

http://www.capital.gr/story/3100449
2/2/2016

Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: 



(Oι εικονογραφήσεις 
- με εικόνες από το World Wide Web-
στις αναρτήσεις 
γίνονται με ευθύνη του blogger'')