Προσφυγικό και Ευρωζώνη
Σκίτσο του Π.ΜΑΡΑΓΚΟΥ
H κακοφωνία στην ΕΕ για το Προσφυγικό είναι στην καλύτερη περίπτωση η κορύφωση με μονομερείς ενέργειες της αναζήτησης μιας κοινής γραμμής πλεύσης, καθώς ήδη έχει καταστεί φανερό ότι η εθνική περιχαράκωση ή η ομαδική ανταρσία σε βάση περιφερειακών συσπειρώσεων προκαλεί μη διαχειρίσιμο κόστος συνολικά για τους «28», πολύ μεγαλύτερο από όποια εκδοχή συμβιβασμού. Ο ορίζοντας της εξεύρεσης σύνθεσης δεν είναι άλλος από τη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας στις 7/3. Μια συμβιβαστική λύση όμως με άξονα-σημείο αναφοράς την αρχική πρόταση της καγκελαρίου Μέρκελ για συνολική και κατ' αναλογίαν ανά χώρα ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στο Προσφυγικό θα έχει ευεργετικές συνέπειες και σε άλλα δύο ευρωπαϊκά μέτωπα:
• Ως προς τον κίνδυνο του Brexit με ορίζοντα το δημοψήφισμα της 23/6 στη Βρετανία, μια ανασύνταξη των «27» με υιοθέτηση κοινής προσέγγισης στο Προσφυγικό θα αποδυναμώσει το επιχείρημα ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να εγκαταλείψει ένα καράβι που βυθίζεται και κυρίως ότι η ηπειρωτική Ευρώπη δεν μπορεί και δεν θέλει να ελέγξει τις προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές.
• Ως προς την εξισορρόπηση δημοσιονομικής ευταξίας και ανάπτυξης στην Ευρωζώνη και κυρίως ως προς την έκταση και το βάθος της αμοιβαιοποίησης των κινδύνων από την εγγύηση των καταθέσεων μέχρι έναν μελλοντικό κοινό δανεισμό, η υπερίσχυση της ενιαίας και αλληλέγγυας στάσης στο Προσφυγικό, που προώθησε η Μέρκελ, δημιουργεί εκ των πραγμάτων μια δυναμική συνολικής και αλληλέγγυας συνεγγύησης της ζώνης του κοινού νομίσματος.
Υπάρχει βέβαια και μια απαισιόδοξη ανάγνωση της διασύνδεσης μιας ενιαίας και αλληλέγγυας στάσης των «28» στο Προσφυγικό, με την εξεύρεση μιας ισορροπίας στην Ευρωζώνη: Η συνολική και κατ' αναλογίαν αλληλεγγύη στη διαχείριση των προσφυγικών ροών, που προωθεί η Γερμανία, ταυτίζεται με τα ζωτικά συμφέροντα του Βερολίνου που συμπίπτουν με τα καλώς εννοούμενα ζωτικά συμφέροντα όλων των εταίρων.
Σε ό,τι αφορά την Ευρωζώνη, η Γερμανία θεωρητικά δεν αρνείται την ενιαία και αλληλέγγυα στάση, αλλά τη συνδέει με όρους και προϋποθέσεις που δυναμιτίζουν την κοινωνική και την πολιτική σταθερότητα αλλά και τη δυναμική της ανάπτυξης στο σύνολο του Νότου συν τη Γαλλία.
Για όλους όσοι ελπίζουν ότι το Προσφυγικό -αρχής γενομένης με την ανάγκη έκτακτης χρηματοδότησης για τη στήριξη των χωρών που τα σύνορά τους είναι και εξωτερικά σύνορα της ζώνης Σένγκεν- θα υπαγορεύσει μια σιωπηρή και στη συνέχεια ρητή χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Σόιμπλε από τη μακρινή Σανγκάη, όπου μετέχει στην υπουργική σύνοδο του G-20, ήταν ξεκάθαρος:
Η επεκτατική δημοσιονομική και νομισματική πολιτική που υιοθετείται στο όνομα της ανάπτυξης-τόνισε- κινδυνεύει να μας οδηγήσει στην επόμενη οικονομική κρίση. Ενα σαφές μήνυμα ότι δεν υπάρχει καμιά εξέλιξη ή πρόκληση εντός ή εκτός Ευρωζώνης που να νομιμοποιεί την όποιας μορφής χαλάρωση: Ενα μήνυμα προς την ΕΚΤ και τον Ντράγκι, προς τον Νότο της Ευρωζώνης, τη Γαλλία αλλά και τους ισχυρούς πόλους ισχύος στην παγκόσμια οικονομία και βέβαια μια προληπτική-προειδοποιητική βολή στον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ, Λιου, ο οποίος κάλεσε τις χώρες-μέλη του G-20 να χρησιμοποιήσουν κάθε δυνατό εργαλείο πλην των ανταγωνιστικών υποτιμήσεων των νομισμάτων για να διασφαλιστεί η επιστροφή στην ανάπτυξη.
Τούτων λεχθέντων, το Προσφυγικό ανέδειξε μια σκληρή πραγματικότητα που δεν παρακάμπτεται: Η αλληλεγγύη στην ΕΕ και την Ευρωζώνη δεν τεμαχίζεται, δεν μπορεί να είναι αλά καρτ και αν δεν είναι συνολική, οδηγεί με τα πολλαπλά ανοικτά ταυτόχρονα μέτωπα σε βραχυκύκλωμα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
28/2/2016
http://www.ethnos.gr/giorgos_kapopoulos/arthro/prosfygiko_kai_eurozoni-64337843/