Σκιώδεις κυρίαρχοι μέχρι εξοφλήσεως: Μέχρι να το καταλάβουν η Τρόικα έψαλε τα κάλαντα
Cypriot Minister of Finance Harris Georgiades (R) smiles with Dutch Finance Minister and President of the Eurogroup Jeroen Dijsselbloem (L) during a Eurogroup finance ministers meeting in Brussels, Belgium, 07 March 2016. EPA, LAURENT DUBRULE MARCH 10, 2016
Τα διθυραμβικά για την έξοδο από το Μνημόνιο επιβεβαιώνουν πως στην πολιτική και οι τραγωδίες μπορούν να τύχουν αξιοποίησης, εκμετάλλευσης. Να δοθούν έπαινοι, να υπάρξουν επικρίσεις, κόντρες, αφήνοντας την ίδια ώρα στο συρτάρι το τι προηγήθηκε και τι διαδραματίστηκε στα πέτρινα χρόνια, που συνεχίζουν να τα βιώνουν οι πολίτες μέχρι και σήμερα.
Η έξοδος από το Μνημόνιο δεν διαφοροποιεί τις συνθήκες διαβίωσης, τα δεδομένα στην πραγματική οικονομία. Η ανεργία, η ύφεση, οι πολιτικές της λιτότητας δεν έχουν διαφοροποιηθεί. Η ανάπτυξη παραμένει στα αζήτητα και οι επενδυτές δεν πλησιάζουν καθώς δεν γνωρίζουν κατά πόσο αυτή η οικονομία θα αντέξει. Κυρίως, γιατί οι τράπεζες ακόμη βαδίζουν σε τεντωμένο σχοινί και το θέμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων παραμένει μπαμπούλας για τη συνοχή της οικονομίας. Βεβαίως, μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι είναι νωρίς ακόμη και πως μόλις τώρα η χώρα έχει εξέλθει του Μνημονίου. Υπάρχουν, όμως, ενδείξεις ότι θα ακολουθηθεί μια διαφορετική πολιτική; Αυτό είναι το ζητούμενο.
Στη χώρα αυτή υπάρχει πάντα μια πανομοιότυπη πρακτική και νοοτροπία. Αυτή του «καλού παιδιού» αλλά και της επιδερμικής προσέγγισης των εξελίξεων. Το αδιάβαστοι αποτελεί ένα ακόμη χαρακτηριστικό. Έχουν, όμως, ξεχάσει όλοι ότι στη Βουλή η πλειοψηφία ψήφιζε χωρίς να διαβάσει νομοσχέδια αν και έφευγαν από τα κρατικά ταμεία πολλά-πολλά χρήματα.
Για τους δανειστές η Κύπρος είναι μια εύκολη υπόθεση και λόγω της απάθειας και λόγω της απουσίας εναλλακτικών επιλογών, που δεν υπάρχουν από τη στιγμή που δεν αναζητούνται. Για αυτό και τα εύσημα από αυτούς που το 2013 ισοπέδωσαν την κυπριακή οικονομία, βγάζοντας από την πρίζα το τραπεζικό σύστημα.
Μέχρι να αντιληφθούν οι διαχειριστές (γιατί διαχείριση του συστήματος έκαναν, δεν ασκούσαν πολιτική) το 2012 τι έπραξαν με την ένταξη στον Μηχανισμό Στήριξης, οι τροικανοί μάς έλεγαν ήδη τα… κάλαντα. Για σχεδόν τέσσερα χρόνια η χώρα ανέστειλε την κυριαρχία της και την εκχώρησε τους δανειστές. Οι τελευταίοι θα είναι οι σκιώδεις κυρίαρχοι και μέχρι να ξοφληθεί το δάνειο, με εποπτείες και υποδείξεις, αν και εκτός Μνημονίου.
Μέσα σε αυτή τη βαβούρα των αντιπαραθέσεων, που γίνονται για το κυνήγι της ψήφου και μόνο, τα πολιτικά επιχειρήματα έχουν εκλείψει προ πολλού.
Η χώρα έφθασε στο χείλος της χρεοκοπίας και οι πολίτες παρακολουθούν κοκορομαχίες από τηλεοράσεως. Το «εσύ έφερες την Τρόικα» από τη μια πλευρά και «εσείς τροϊκανότεροι των τροϊκανών» από την άλλη, δεν συναρπάζουν πλέον ούτε τον σκληρό πυρήνα του κομματικού πελατολογίου. Γιατί οι πελάτες είναι αυτοί που βιώνουν τις πραγματικότητες και όχι αυτοί που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους.
11/3/2016
Του Κώστα Βενιζέλου
http://mignatiou.com/2016/03/114611/