Οι λόγοι πίσω από την απόφαση του Πούτιν για αποχώρηση ρωσικών δυνάμεων από τη Συρία
Η ανακοίνωση της απόφασης του Βλάντιμιρ Πούτιν για απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων από τη Συρία αιφνιδίασε τη διεθνή κοινότητα- και πάρα πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται «γιατί αυτή τη στιγμή». Για άλλη μια φορά, ο Ρώσος πρόεδρος προκαλεί ερωτηματικά, ενεργώντας με τρόπο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «απρόβλεπτος»- ή μήπως όχι;
Όπως αναφέρεται σε ανάλυση της Stratfor, ο επίσημος λόγος για τη ρωσική επέμβαση στη Συρία ήταν η αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους και άλλων οργανώσεων στις οποίες έχουν ενταχθεί και Ρώσοι πολίτες, ή πολίτες από πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Όπως αναγνωρίζεται στην ανάλυση, «αν και η Ρωσία κατέληξε να επικεντρώνεται στους αντάρτες που μάχονται κατά του καθεστώτος αντί για τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους, δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι η Ρωσία συνεισέφερε πραγματικά στη σημαντική ζημιά που έχουν υποστεί οι Ισλαμιστές εξτρεμιστές μέσα στους τελευταίους μήνες».
Όπως συμπληρώνεται, η Ρωσία ήθελε να επιδείξει στον κόσμο, και κυρίως στις ΗΠΑ- ξορκίζοντας τα «φαντάσματα» προηγούμενων ανεπιτυχών επεμβάσεων (όπως η σοβιετική στο Αφγανιστάν) ότι μπορεί να «σταθεί» επιτυχώς στρατιωτικά και πολιτικά πέρα από τα σύνορά της. Το Κρεμλίνο ήθελε να ακουστεί η φωνή του. Τις εβδομάδες μετά την έναρξη της επέμβασης, ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, υποβάθμισε τις ενέργειες της Ρωσίας, λέγοντας ότι ενήργησε έτσι λόγω αδυναμίας. Ωστόσο, στους μήνες που μεσολάβησαν, η Ρωσία και το Ιράν σταθεροποίησαν και ενίσχυσαν τη συριακή κυβέρνηση και τις πιστές σε αυτήν δυνάμεις, ενώ παράλληλα η ρωσική πλευρά είχε την ευκαιρία να επιδείξει τη στρατιωτική της ισχύ και την ανάκαμψη από την παρακμή της μετασοβιετικής περιόδου.
Επίσης, η Ρωσία δεν εγκαταλείπει εντελώς τη Συρία: Αν και η Μόσχα έχει υποδείξει πως η κύρια αεροπορική δύναμή της θα αποσυρθεί, δεν έχει δοθεί συγκεκριμένη ημερομηνία, ενώ έχει ξεκαθαριστεί πως θα διατηρήσει την αεροπορική βάση Μπασέλ αλ Άσαντ κοντά στη Λαττάκεια και τη ναυτική βάση στην Ταρτούς. Οικονομικά μπορεί να το κάνει, παρά τις οικονομικές δυσκολίες: Το κόστος των επιχειρήσεων στη Συρία ανέρχεται σε μερικά εκατ. δολάρια ημερησίως, και η Ρωσία μπορεί να το αντέξει, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως έχει τονωθεί το ενδιαφέρον για καινούρια ρωσικά εξοπλιστικά συστήματα που χρησιμοποιήθηκαν στον εμφύλιο. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι στη Ρωσία δεν είναι λίγοι αυτοί που ασκούν πιέσεις στην κυβέρνηση να περιορίσει την εμπλοκή της. Οι Ρώσοι στηρίζουν τις επιχειρήσεις στη Συρία, αρκεί να μην σκοτωθούν πολλοί Ρώσοι: Δεν θέλουν άλλο ένα Αφγανιστάν.
Οπότε, το συμπέρασμα είναι ότι ο Πούτιν προέβη σε αυτή την κίνηση/ ανακοίνωση για να αλλάξει τις εντυπώσεις περί της ρωσικής στάσης στη Συρία. Το ερώτημα είναι, επιδιώκει η Μόσχα να βελτιώσει τη θέση της σε μια άλλη διαπραγμάτευση, όχι μόνο στη Συρία, αλλά γενικά με τη Δύση;
Σύμφωνα με τη Stratfor, δεδομένης της επιλογής της χρονικής στιγμής, η κίνηση του Πούτιν φαίνεται να αποτελεί προσπάθεια να επηρεαστεί/ διαμορφωθεί ο νέος γύρος ειρηνευτικών συνομιλιών, που άρχισαν στις 14 Μαρτίου στη Γενεύη και έχουν χαρακτηριστεί προσπάθεια της τελευταίας στιγμής για επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας, με αντιπροσωπείες της συριακής κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης να έχουν συναντήσεις με στελέχη του ΟΗΕ. Η συριακή κυβέρνηση υπέβαλε μια πολιτική πρόταση στα Ηνωμένα Έθνη τη Δευτέρα, ενώ η αντιπολίτευση ζήτησε από τη Ρωσία να χρησιμοποιήσει την επιρροή της πάνω στο καθεστώς κατά τις διαπραγματεύσεις. Η Μόσχα, περιορίζοντας τις επιχειρήσεις της, είτε παρουσιάζεται ως «διαιτητής», είτε ήδη έχει κλείσει μια συμφωνία που θα αποκαλυφθεί σύντομα. Όπως και να έχει, το Κρεμλίνο προσπαθεί να καταστήσει το μέλλον του συριακού εμφυλίου εξαρτώμενο από τη διαμεσολάβησή της, βρίσκοντας νέο «μοχλό πίεσης» κάπου αλλού.
Επίσης, η Μόσχα θα μπορούσε να αλλάζει τη στάση της στη σύγκρουση για να αλλάξει τις αντιλήψεις γύρω από τη Συρία: Άλλος ένα λόγος για τον οποίο επενέβη η Ρωσία ήταν για να αποκτήσει πλεονέκτημα έναντι της Δύσης σε ένα ζήτημα που την «καίει» περισσότερο: Την Ουκρανία και τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί από τη Δύση. Η Μόσχα δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τα κέρδη της από την επέμβασή της για να κάνει πιο θετική απέναντί της τη στάση της Ουάσινγκτον ή του Κιέβου, ή να επιτύχει άρση κυρώσεων. Ακόμη , το Κρεμλίνο γνωρίζει ότι και οι δύο πλευρές κωλυσιεργούν στις συνομιλίες στο Μινσκ όσον αφορά στις συγκρούσεις στην Ουκρανία. Ωστόσο, ο ρωσικός «μοχλός πίεσης», ειδικά απέναντι στην Ευρώπη, έχει ενισχυθεί τους τελευταίους μήνες, λόγω της προσφυγικής κρίσης, καθώς μετανάστες και πρόσφυγες συνεχίζουν να επιδιώκουν να εισέλθουν στην Ε.Ε. Εάν η Ρωσία δώσει τέλος στην επέμβασή της, ίσως να περιορίζονταν οι ροές. Παρόλα αυτά, αυτό περιπλέκεται λόγω της κατάστασης των ρωσοτουρκικών σχέσεων. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η Ρωσία μπορεί να ελπίζει ότι μόνο να διαμορφώσει τις εντυπώσεις όσον αφορά στις επιπτώσεις από την επέμβασή της, αλλά και όσον αφορά στην προσφυγική κρίση.
Τους προσεχείς μήνες, σύμφωνα με τη Stratfor, η Ρωσία πιθανώς θα προσπαθήσει να αλλάξει την αρνητική εικόνα της εν όψει κρίσιμης ψηφοφορίας στην Ε.Ε. για την ανανέωση των κυρώσεων, η οποία δεν είναι αυτόματη: Απαιτείται ομοφωνία, οπότε η Ρωσία απλά χρειάζεται ένα μέλος που διαφωνεί για να απορριφθεί (και η Μόσχα φαίνεται να «ποντάρει» στην Ιταλία ή την Ουγγαρία). Γενικά, όπως υπογραμμίζεται, η Μόσχα ενορχηστρώνει πολλαπλές στρατηγικές για πολλαπλά αποτελέσματα, κανένα εκ των οποίων δεν είναι «εγγυημένο»- ωστόσο σίγουρα δείχνουν ότι η Ρωσία θα συνεχίσει τους ελιγμούς της στη συγκεκριμένη περιοχή του κόσμου.
Σε πιο τακτικό επίπεδο, αξίζει να σημειωθεί πως η ρωσική επέμβαση, σε συνδυασμό με τη στήριξη του Ιράν και της Χεζμπολά, άλλαξαν την πορεία του πολέμου, που μέχρι τότε ήταν θετική για τους αντάρτες. Ωστόσο, αν και τώρα η κυβέρνηση έχει το πάνω χέρι, οι αντάρτες δεν έχουν ηττηθεί, και η απόσυρση των Ρώσων θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις για τις προσπάθειες του συριακού στρατού- αλλά είναι σημαντικό να θυμάται κανείς πως δεν ήταν μόνη της η Ρωσία που άλλαξε την έκβαση του πολέμου, και ότι η ιρανική στήριξη είναι επίσης πολύ σημαντική, και θα μπορούσε να κρατήσει την κυβέρνηση Άσαντ στην πλεονεκτική θέση όπου βρίσκεται τώρα. Επίσης, το ISIS σε Ιράκ και Συρία έχει αποδυναμωθεί πολύ σε σχέση με πέντε μήνες πριν.
Κλείνοντας, αξίζει να σημειωθεί ότι μπορεί να υπάρχουν άλλο λόγοι: Ένας είναι ότι μπορεί να πρόκειται για μια κίνηση της Μόσχας με σκοπό να «πείσει»/ εξαναγκάσειτην κυβέρνηση Άσαντ (που έχει προβεί σε όχι και τόσο σοφές στρατηγικά κινήσεις στο παρελθόν) να τηρήσει την εκεχειρία, διατηρώντας «παγωμένο» το status quo (στο πλαίσιο του οποίου η κυβέρνηση παραμένει σταθερή) και διαπραγματευόμενη καλή τη πίστει – αλλά παράλληλα διατηρώντας μια επαρκή στρατιωτική παρουσία για να αποτρέψει πιθανή κλιμάκωση από άλλες δυνάμεις, που στηρίζουν τους αντικαθεστωτικούς (Τουρκία, Σαουδική Αραβία), απειλώντας ότι εάν συμβεί κάτι τέτοιο, η Ρωσία θα ανανεώσει την επέμβασή της. Σε τελική ανάλυση, η Ρωσία μπορεί να αρχίσει ξανά με ευκολία τις επιχειρήσεις της ανά πάσα στιγμή, ενώ το καθεστώς Άσαντ προς το παρόν φαίνεται επαρκώς σταθερό.
Ακόμη, υπάρχει πάντα και το ενδεχόμενο να πρόκειται για μια κίνηση «υποχώρησης»: Το Κρεμλίνο να έχει θεωρήσει πως δεν μπορεί να επιτύχει τους σκοπούς του και να επιδιώκει απεμπλοκή εγκαίρως, πριν τα κόστη γίνουν δυσβάστακτα (υπενθυμίζεται άλλωστε ότι η χώρα αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες).
Σε κάθε περίπτωση, τα τελικά συμπεράσματα θα προκύψουν εκ του αποτελέσματος. Όπως και να έχει, τα ρωσικά ΜΜΕ έχουν αρχίσει ήδη να δίνουν στη δημοσιότητα εικόνες από την αποχώρηση των πρώτων ρωσικών αεροπορικών δυνάμεων.
15/3/2016
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑYΡΑΓΑΝΗΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑYΡΑΓΑΝΗΣ
http://www.huffingtonpost.gr/2016/03/15/putin-syria_n_9466544.html?utm_hp_ref=greece
1.
Εντολή Πούτιν να αποχωρήσουν οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις από τη Συρία
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν ανακοίνωσε σήμερα, Δευτέρα, ότι έδωσε εντολή στην ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων για την έναρξη της αποχώρησης του κύριου τμήματος των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία λέγοντας ότι η ρωσική στρατιωτική επέμβαση πέτυχε σε μεγάλο βαθμό τους στόχους της, σε μία κίνηση που δείχνει ενδεχομένως βούληση της Μόσχας να επιταχύνει τις διαπραγματευτικές διαδικασίες της Γενεύης.
Κατά τη διάρκεια συνάντησης στο Κρεμλίνο με τους υπουργούς Αμυνας και Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Σόιγκου και Σεργκέι Λαβρόφ, ο Πούτιν δήλωσε ότι η απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων θα αρχίσει από αύριο προσθέτοντας ότι έδωσε επίσης εντολή για την ενίσχυση του ρόλου της Μόσχας στην ειρηνευτική διαδικασία για τον τερματισμό του πολέμου στη Συρία.
«Η αποστολή που ανατέθηκε στο υπουργείο Αμυνας και στις ένοπλες δυνάμεις ολοκληρώθηκε και, κατά συνέπεια, δίνω εντολή στο υπουργείο Αμυνας να ξεκινήσει από αύριο την απόσυρση του μεγαλύτερου τμήματος των στρατιωτικών μας δυνάμεων από την Αραβική Συριακή Δημοκρατία», δήλωσε ο Πούτιν στον Σεργκέι Σόιγκου, όπως μεταδόθηκε από τη ρωσική τηλεόραση.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε ότι ο Πούτιν είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Ασαντ για «να τον ενημερώσει για τη ρωσική απόφαση».
Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, ο Ασαντ δήλωσε στον πρόεδρο της Ρωσίας ότι «ελπίζει πως οι συνομιλίες της Γενεύης θα οδηγήσουν σε συγκεκριμένα αποτελέσματα», ανακοίνωσε το Κρεμλίνο, σύμφωνα με τηλεγράφημα του πρακτορείου RIA.
Από τη Γενεύη, η συριακή αντιπολίτευση χαιρέτισε τη ρωσική ανακοίνωση δηλώνοντας ότι μία σοβαρή κίνηση αποχώρησης των ρωσικών δυνάμεων θα ασκήσει πίεση επί της ηγεσίας της Δαμασκού και θα δώσει θετική ώθηση στις ειρηνευτικές συνομιλίες.
«Εάν υπάρξει σοβαρότητα στην εφαρμογή της απόσυρσης, αυτό θα δώσει θετική ώθηση στις συνομιλίες», δήλωσε ο Σαλίμ αλ-Μουσλάτ, εκπρόσωπος της Ανώτατης Επιτροπής Διαπραγμάτευσης.
«Εάν πρόκειται για σοβαρό βήμα, θα αποτελέσει σημαντικό στοιχείο πίεσης επί του καθεστώτος, διότι η ρωσική υποστήριξη διατήρησε το καθεστώς. Η κατάσταση θα αλλάξει σημαντικά εξαιτίας αυτού», πρόσθεσε.
Η απόσυρση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία αντανακλά τη βούληση της Μόσχας να προωθήσει μία πολιτική διευθέτηση της σύρραξης, δήλωσε σήμερα ο ρώσος πρεσβευτής στα Ηνωμένα Εθνη Βιτάλι Τσούρκιν.
«Η διπλωματία μας έλαβε οδηγίες για την ενίσχυση των προσπαθειών μας με στόχο την επίτευξη πολιτικής διευθέτησης στη Συρία», εξήγησε ο Βιτάλι Τσούρκιν στους δημοσιογράφους.
«Βρισκόμαστε σε πολιτική φάση, στην φάση τερματισμού των εχθροπραξιών», είπε προσθέτοντας ότι η ρωσική στρατιωτική παρουσία εις το εξής θα επικεντρωθεί ουσιαστικά στον έλεγχο της εκεχειρίας στη Συρία.
«Θα διατηρήσουμε στρατιωτικά μέσα στη Συρία για να παρακολουθήσουμε την κατάπαυση των εχθροπραξιών», διευκρίνισε εξηγώντας ότι η Ρωσία διαθέτει μη επανδρωμένα αεροσκάφη για τέτοιες αποστολές.
Ο Βιτάλι Τσούρκιν δεν απέκλεισε ωστόσο το ενδεχόμενο η Ρωσία να συνεχίσει να πλήττει τις τζιχαντιστικές οργανώσεις. «Οι διεθνείς προσπάθειες κατά της τρομοκρατίας θα συνεχισθούν», είπε προσθέτονατς ότι οι ρωσικές δυνάμεις συνέβαλαν στην «αποδυνάμωση των υποδομών» της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος.
Στην Ουάσινγκτον, αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι δεν υπήρξε προηγούμενη ενημέρωση για την απόφαση του προέδρου της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν να δώσει εντολή για να ξεκινήσει από αύριο η απόσυρση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία, ενώ οι ΗΠΑ δεν έχουν διαπιστώσει ότι υπάρχουν προετοιμασίες για μία τέτοια κίνηση.
Στο Βερολίνο, ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Στάινμάιερ δήλωσε ότι ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Ασαντ θα βρεθεί υπί πίεση για να διαπραγματευθεί μία ειρηνική μετάβαση για τον τερματισμό του πολέμου, εάν η Ρωσία αποσύρει το βασικό τμήμα των στρατιωτικών της δυνάμεων.
«Και αν η ανακοίνωση της Μόσχας εφαρμοσθεί, αυτό θα αυξήσει την πίεση επί του καθεστώτος του αλ-Ασαντ να διαπραγματευθεί τελικά σοβαρά μία ειρηνική πολιτική μετάβαση στη Γενεύη», είπε ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών.
(Με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ)
14/03/2016
http://www.huffingtonpost.gr/2016/03/14/diethnes-putin-rosikes-stratiotikes-dynameis_n_9461908.html?utm_hp_ref=greece
2.
Γιατί ο Putin εξαγγέλλει τερματισμό των επιχειρήσεων στη Συρία
Η στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία τον περασμένο Σεπτέμβριο υπήρξε μια έκπληξη πρώτου μεγέθους. Η ανακοίνωση από τον Vladimir Putin του τερματισμού της δεν αιφνιδίασε λιγότερο. Όπως μάλιστα συνέβη με την εν κρυπτώ μεταφορά των ρωσικών μαχητικών στη Συρία, έτσι και τώρα αντιλαμβάνεται κανείς ότι των αποφάσεων του Κρεμλίνου προηγήθηκε έντονο παρασκήνιο.
Πρόκειται για μία από τις "σκακιστικές κινήσεις” στις οποίες αρέσκεται ο Ρώσος πρόεδρος (όπως λ.χ. η προσάρτηση της Κριμαίας ή η ακύρωση του αγωγού South Stream). Εκδηλώνεται δε σε μία συγκυρία που η ρωσική εμπλοκή έμοιαζε εντονότερη από ποτέ (με Ρώσους στρατιωτικούς λ.χ. να μεσολαβούν προσωπικά στις δημογεροντίες εξεγερμένων περιοχών για τη συμφιλίωσή τους με την κεντρική εξουσία) και σε μία ημερομηνία συμβολικά φορτισμένη: στην πέμπτη επέτειο από την έναρξη της αιματοχυσίας στη Συρία και την μέρα ακριβώς που ο μεσολαβητής του ΟΗΕ Staffan de Mistura συγκαλεί στη Γενεύη νέο γύρο συνομιλιών για την πολιτική διευθέτηση της κρίσης
Οι απορίες που δημιουργούνται είναι πολλές. Όμως, ο ένοικος του Κρεμλίνου τουλάχιστον αποσαφήνισε την κυριότερη, που έμενε εκκρεμής επί πέντε μήνες: το ποια δηλαδή "στρατηγική εξόδου” διαθέτει στην συριακή του περιπέτεια.
Στους Ρώσους πολίτες είχε ήδη υποσχεθεί ότι η στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία θα είχε διάρκεια περίπου τριών μηνών. Τόσο σε αυτούς, όσο και κυρίως, στον δε Αμερικανό πρόεδρο Barack Obama, ο οποίος έχει επανειλημμένα εκτιμήσει ότι η Ρωσία έχει παγιδευτεί σε "βάλτο”, ο πρόεδρος της Ρωσίας μπορεί πλέον να λέει ότι ελέγχει τους όρους του παιχνιδιού και δεν υπνοβατεί προς το δικό του "Αφγανιστάν”.
Απευθυνόμενος στους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας Segei Lavrov και Sergei Shoigu , ο Putin διαπίστωσε ότι η ρωσική αποστολή εκπλήρωσε "σε γενικές γραμμές” τους στόχους της και συνεπώς μπορεί να αρχίσει ο σταδιακός επαναπατρισμός του μεγαλύτερου μέρους της.
Ο ορισμός του "μεγαλύτερου μέρους” φαίνεται πως είναι καθαρά αριθμητικός και αφορά κυρίως τα τμήματα πεζικού που είχαν αναλάβει τη φύλαξη των ρωσικών βάσεων της Ταρτούς και της Λατάκιας (οι οποίες προφανώς και δεν κλείνουν) ή τις ειδικές δυνάμεις που η ρωσική πλευρά δεν είχε παραδεχτεί ότι είχε αναπτύξει στη Συρία. Σίγουρα πάντως δεν αφορούν τα αντιαεροπορικά συστήματα που έχουν "σφραγίσει” τον συριακό εναέριο χώρο, ίσως ούτε και τα σταθμευμένα στη Λατάκια μαχητικά αεροσκάφη. Με αυτή την έννοια, ο "τερματισμός” των επιχειρήσεων θα πρέπει να σχετικοποιηθεί, όπως και η σημασία της επιτόπιας στρατιωτικής παρουσίας, όπως υπενθυμίζουν με παλαιότερες κινήσεις της, σαν την εκτόξευση πυραύλων στη Συρία από την Κασπία Θάλασσα. Άλλωστε η Ρωσία δηλώνει ότι παραμένει στρατευμένη στην "διεθνή προσπάθεια” κατά των τζιχαντιστών.
Έχει ενδιαφέρον να θυμηθεί κανείς πώς ο ίδιος ο Putin προσδιόριζε τους στόχους της ρωσικής επέμβασης τον περασμένο Οκτώβριο. Σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι "Ρωσία 1” δήλωνε τότε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας του εμπλέκονται στη Συρία προκειμένου να σταθεροποιήσουν τις νόμιμες κυβερνητικές αρχές αφενός και να δημιουργήσουν τις συνθήκες για έναν πολιτικό συμβιβασμό αφετέρου.
Σε αυτά μπορούν να προστεθούν και δύο στόχοι τους οποίους δεν κατονόμασε: ο άμεσος, αφορούσε την εξόντωση των τζιχαντιστών από τον Καύκασο που δρούσαν στη Συρία και αποτελούσαν μελλοντική απειλή για τη Ρωσία και ο περισσότερο στρατηγικός το να υποχρεωθεί η Ουάσιγκτον να αντιμετωπίσει τη Μόσχα ως συνομιλητή – για τα θέματα της Μέσης Ανατολής και όχι μόνο.
Πέντε μήνες μετά τη ρωσική επέμβαση, όχι μόνο δεν έχει καταρρεύσει η κρατική υπόσταση της Συρίας (παρότι από το περασμένο καλοκαίρι Αμερικανοί διπλωμάτες εκμυστηρεύονταν σε ομολόγους τους, σύμφωνα με τον Ρώσο πρεσβευτή στο Λονδίνο, ότι τον Οκτώβριο το Ισλαμικό Κράτος θα έμπαινε στη Δαμασκό), αλλά η Ρωσία και οι ΗΠΑ είναι συνανάδοχοι μιας κατάπαυσης του πυρός, η οποία λειτουργεί καλύτερα από ό,τι προεξοφλούσε η διάχυτη περί τη Συρία απαισιοδοξία και δίνει στον de Mistura έδαφος να κινηθεί.
Η ανακοίνωση του Πενταγώνου στις 8 Μαρτίου ότι εξοντώθηκε σε αμερικανικό αεροπορικό βομβαρδισμό ο εκ του Καυκάσου ορμώμενος Omar al-Shishani, κύριος στρατιωτικός ηγέτης του Ισλαμικού Κράτους, αποτελεί μιαν "ευτυχή σύμπτωση” που δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί.
Με αυτή την έννοια, ο Putin μπορεί να ισχυρίζεται ότι οι στόχοι του (σύμμετροι προς τα μεγέθη της χώρας του και του στρατού της) έχουν όντως εκπληρωθεί. Διότι σε αυτούς δεν περιλαμβανόταν λ.χ. ούτε η υπεράσπιση του Assad μέχρις εσχάτων (άλλωστε όταν προσφάτως ο Σύρος πρόεδρος δήλωσε ότι θα συνεχίσει να μάχεται μέχρι την ανακατάληψη όλης της Συρίας, ο πρεσβευτής της Ρωσίας του ΟΗΕ Vitali Churkin ανέλαβε να του υπενθυμίσει ότι σε αυτό δεν έχει την ρωσική υποστήριξη), ούτε η μονομερής ανάληψη του αγώνα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους – αν και μόλις την Κυριακή ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών έκανε λόγο για μία συνεννόηση με την αμερικανική πλευρά, ώστε οι μεν ρωσικές δυνάμεις να επικεντρώσουν στην μάχη για την ανακατάληψη της Παλμύρας, οι δε αμερικανικές (με ρωσική βοήθεια) στην ανακατάληψη της Ράκκα. Το πώς αυτή η παραχώρηση πρωτοκαθεδρίας στην αμερικανική πλευρά σε ό,τι αφορά το ανατολικό μέτωπο διαπλέκεται ενδεχομένως με την εντεινόμενη συζήτηση περί "ομοσπονδιοποίησης” της Συρίας είναι πρόωρο να φανεί.
Σε κάθε περίπτωση, η διακήρυξη του τέλους των ρωσικών στρατιωτικών επιχειρήσεων αφαιρεί μία αφορμή τριβών, ή και ενδεχομένως μεγαλύτερων ρίσκων, που ήταν οι καταγγελίες της Δύσης ότι οι αεροπορικές επιδρομές της Ρωσίας πλήττουν τη "μετριοπαθή αντιπολίτευση” και όχι τζιχαντιστές. Εντάσσεται δε, δίχως αμφιβολία, σε μία ευρύτερη συνεννόηση με το επιτελείο Obama, οι καρποί της οποίας θα πρέπει να φανούν πριν από την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο.
15/3/2016
Του Κώστα Ράπτη
http://capital.sigmalive.com/story/12657026
Russia's S-400 air-defense missile systems are loaded at the Hmeimim airbase in Syria
3.
Stratfor: Γιατί η Ρωσία ανακοίνωσε απόσυρση από τη Συρία
Η Ρωσία, για μια ακόμα φορά, δημιουργεί αναταράξεις στη Συρία -αυτή τη φορά με την αποχώρησή της. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, ισχυριζόμενος πως ο στρατός του έχει ολοκληρώσει την αποστολή του να πολεμήσει τη διεθνή τρομοκρατία, διέταξε το υπουργείο Άμυνάς του να αρχίσει την απόσυρση των ρωσικών επίγειων δυνάμεων από τη χώρα, αρχής γενομένης από σήμερα 15 Μαρτίου. Όμως, αυτή η απροσδόκητη κίνηση εγείρει ένα μεγαλύτερο ερώτημα, ως προς τη στρατηγική της Ρωσίας.
Η Ρωσία επενέβη στη Συρία για διάφορους λόγους. Ο δηλωμένος στόχος της ήταν να πολεμήσει το Ισλαμικό Κράτος και άλλες ομάδες ανταρτών στις οποίες ανήκουν πολλοί Ρώσοι (και πολίτες πρώην Σοβιετικών κρατών). Αν και η Ρωσία κατέληξε να επικεντρώνει το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής της σε αντάρτες που πολεμούν το καθεστώς στη Συρία, αντί για τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως η Ρωσία πράγματι συνέβαλε στη σοβαρή ζημιά που υπέστησαν οι ισλαμιστές μαχητές τους τελευταίους μήνες.
Καθώς «στοιχειώνεται» από τις αποτυχίες προηγούμενων επεμβάσεών της, η Ρωσία ήθελε επίσης να δείξει στον κόσμο -και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ- πως θα μπορούσε επιτυχώς να επιβεβαιώσει τη στρατιωτική και πολιτική της θέση πέραν των συνόρων της. Το Κρεμλίνο ήθελε να ακουστεί. Στις εβδομάδες μετά την πρώτη επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα υποβάθμισε τις ενέργειες της Ρωσίας, λέγοντας πως η Μόσχα ενήργησε από αδυναμία. Έκτοτε, η Ρωσία (μαζί με το Ιράν) έχουν σταθεροποιήσει και ενισχύσει το καθεστώς της Συρίας και τις δυνάμεις που πρόσκεινται σε αυτό. Επιπλέον, η εμπλοκή της στη Συρία, αν και περιορισμένη, έδωσε στη Ρωσία την ευκαιρία να επιδείξει τον ανανεωμένο στρατό της και την ανάκαμψή του από τη μετασοβιετική παρακμή του.
Η Ρωσία δεν εγκαταλείπει τελείως τη Συρία με την απόσυρση των χερσαίων δυνάμεων. Αν και η Μόσχα άφησε να εννοηθεί ότι θα αποσυρθεί η βασική αεροπορική ομάδα της, ωστόσο δεν έχει δώσει κάποια τελική ημερομηνία απόσυρσης και έχει ξεκαθαρίσει ότι θα διατηρήσει την αεροπορική βάση Bassel al Assad κοντά στη Λαττάκεια και τη ναυτική βάση στο λιμάνι της Ταρτούς. Για την ώρα, έχει την πολυτέλεια να το κάνει.
Η Ρωσία μπορεί να αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, όμως το κόστος των επιχειρήσεων στη Συρία -μερικά εκατομμύρια δολάρια την ημέρα από τον αμυντικό προϋπολογισμό των 50 δισ. δολαρίων- είναι ένα ανεκτό ποσό για μια χώρα που θεωρείται ότι δαπανά από τα υψηλότερα ποσά στον κόσμο στον τομέα της άμυνας (μάλιστα, η εμπλοκή της Ρωσίας στον πόλεμο έχει αποφέρει στην αμυντική βιομηχανία της αρκετά συμβόλαια από ξένους αγοραστές που εντυπωσιάστηκαν από τα νέα ρωσικά όπλα). Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχουν κάποιοι στη Ρωσία, οι οποίοι, γνωρίζοντας πόσο θα κόστιζε να τιμηθεί μια ανοικτή δέσμευση προς το καθεστώς της Συρίας, πιέζουν την κυβέρνηση να περιορίσει τις επιχειρήσεις της. Ο ρωσικός λαός με ενθουσιασμό στηρίζει τις επιχειρήσεις στη Συρία, αρκεί η σύγκρουση να μη σκοτώσει πολλούς Ρώσους. Δεν θέλουν ένα ακόμα Αφγανιστάν.
Άρα, ο Πούτιν έκανε την ανακοίνωση προκειμένου να αλλάξει την αντίληψη για τη συμπεριφορά της Ρωσίας στη Συρία. Αλλά προς τι; Μήπως η Μόσχα παίρνει θέση για να κανονίσει ένα μεγαλύτερο «παζάρι», όχι μόνο στη Συρία αλλά και αλλού με τη Δύση;
Δεδομένου του χρονισμού της, η ανακοίνωση του Πούτιν φαίνεται να είναι μια προσπάθεια να διαμορφωθεί ο τελευταίος γύρος των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, που ξεκίνησε χθες στη Γενεύη. Στις διαπραγματεύσεις αυτές, που έχουν χαρακτηριστεί ως τελευταία ευκαιρία για να επιτευχθεί μια ειρηνευτική συμφωνία, αντιπροσωπείες από το καθεστώς της Συρίας και από την αντιπολίτευση συναντώνται με αντιπροσωπείες του ΟΗΕ αυτή την εβδομάδα.
Το καθεστώς της Συρίας υπέβαλε μια πολιτική πρόταση στον ΟΗΕ χθες, ενώ η αντιπροσωπεία της αντιπολίτευσης ζήτησε από τη Ρωσία να χρησιμοποιήσει την επιρροή που έχει στο καθεστώς κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Με τη Ρωσία να αποσύρει τις επίγειες δυνάμεις της, η Μόσχα είτε παίρνει θέση ως διαιτητής, είτε θα μπορούσε ήδη να έχει εξασφαλίσει μια συμφωνία με το καθεστώς, την οποία σύντομα θα αποκαλύψει. Όπως και να έχει, το Κρεμλίνο προσπαθεί να συνδέσει το μέλλον του πολέμου στη Συρία με τη μεσολάβησή του, προκειμένου να αποκτήσει «πάτημα» αλλού.
Η Μόσχα θα μπορούσε επίσης να ανασχηματίζει τον ρόλο της στη σύγκρουση, προκειμένου να αλλάξει τις αντιλήψεις πέραν της Συρίας. Ένας άλλος λόγος για τον οποίον η Ρωσία αρχικά επενέβη στην περιοχή ήταν να κερδίσει το πλεονέκτημα έναντι της Δύσης για ένα θέμα πιο βασικό για τη Μόσχα: την Ουκρανία και τις κυρώσεις που έχει επιβάλει η Δύση. Η Μόσχα απέτυχε να χρησιμοποιήσει τη «βαρύτητα» που έχει στη Συρία για να αλλάξει η στήριξη που έχει το Κίεβο από τις ΗΠΑ, ή να αρθούν οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία. Το Κρεμλίνο γνωρίζει επίσης πως και οι δύο πλευρές έχουν καθυστερήσει σε ό,τι αφορά στην πρόοδο στις διαπραγματεύσεις του Μινσκ για τις μάχες στην Ουκρανία. Ωστόσο, το προβάδισμα της Ρωσίας, τουλάχιστον στην Ευρώπη, έχει αυξηθεί τους τελευταίους μήνες καθώς οι Σύροι πρόσφυγες συνεχίζουν να εισρέουν μαζικά στην Ευρώπη.
Αν η Ρωσία αλλάξει τις επιχειρήσεις της στη Συρία, θα μπορούσε να επιβραδύνει την προσφυγική ροή. Ωστόσο, η επιλογή αυτή περιπλέκεται από την κατάσταση των σχέσεων Ρωσίας-Τουρκίας. Η Ρωσία θα μπορούσε να ελπίζει ότι όχι μόνο θα αναμορφώσει τις αντιλήψεις σε ό,τι αφορά στη θετική συμβολή της στις διαπραγματεύσεις για τη Συρία, αλλά και σε ό,τι αφορά την προσφυγική/μεταναστευτική κρίση της ΕΕ.
Τους επόμενους μήνες, η Ρωσία θα μπορούσε να προσπαθήσει να αμβλύνει την αρνητική ατμόσφαιρα γύρω από τη χώρα ενόψει της κρίσιμης ψηφοφορίας του Ιουλίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την ανανέωση των κυρώσεων. Μετά την πρώτη ύστερα από περισσότερο από έναν χρόνο επίσημη συνάντηση μεταξύ των Ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών για τη ρωσική πολιτική, η Ιταλία και η Ουγγαρία δήλωσαν χθες πως δεν είναι αυτόματη η παράταση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Για να παραταθούν οι κυρώσεις της ΕΕ απαιτείται ομοφωνία και έτσι η Ρωσία χρειάζεται ένα μόνο μέλος της ΕΕ να απορρίψει τις κυρώσεις –κάτι που δεν κατάφερε να εξασφαλίσει στο παρελθόν.
Η Ρωσία ενορχηστρώνει πολλαπλές στρατηγικές για πολλαπλά αποτελέσματα, και κανένα αποτέλεσμα δεν είναι εγγυημένο. Η μόνη εγγύηση είναι πως η Μόσχα θα συνεχίσει να ελίσσεται σε αυτή τη συνεχώς μεταβαλλόμενη περιοχή του κόσμου.
15/3/2016
'Aννα Φαλτάιτς
http://www.euro2day.gr/specials/topics/article/1406516/stratfor-giati-h-rosia-anakoinose-aposyrsh-apo-th.html
4.
Γιατί ο Πούτιν αποσύρεται από τη Συρία
1.- Πρέπει να δούμε τι, ακριβώς, εννοεί ο κ. Πούτιν με απόσυρση. Η Ρωσία έχει στη Συρία ναυτική και αεροπορικές βάσεις τις οποίες επ ουδενί θα εγκαταλείψει. Και η παρουσία τους προϋποθέτει έναν αριθμό δυνάμεων και εξοπλισμών καθόλου αμελητέο.
2.-Αποσύρει έναν μεγάλο όγκο των δυνάμεών του, που σε τέτοιες περιπτώσεις κανείς δεν γνωρίζει το ύψος τους, για να μη βαλτώσει στο μεσανατολικό τέλμα. Οι αντιθέσεις στην περιοχή δεν γεφυρώνονται.
3.-Για να μην αποτελέσει αιτία μιας νέας ψυχροπολεμικής αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ, της οποίας ο νέος πρόεδρος δεν θα είναι σαν τον Ομπάμα. Οι εξελίξεις θα ευνοήσουν τους νεοσυντηρητικούς.
4.-Διότι πέτυχε το μεγαλύτερο μέρος των στρατηγικών του στόχων.
5.- Διότι θα υπήρξε συμφωνία με τις ΗΠΑ για το διαμοιρασμό της Συρίας στις συνομιλίες της Γενεύης.
6.- Για να πιέσει τον Άσσαντ να είναι θετικός στην εξεύρεση λύσης στο συριακό, διαφορετικής, ενδεχομένως, από αυτήν που επεδίωκε ο Σύρος πρόεδρος (π.χ. τριχοτόμηση).
7.- Διότι η συριακή αστάθεια επιδεινώνει το προσφυγικό πρόβλημα και οι ευρωπαίοι θα θεωρούν, πλέον, υπεύθυνη γι αυτήν την επιδείνωση και τη Μόσχα. Σε αντάλλαγμα θα παράσχουν στη Ρωσία, ενδεχομένως, άρση των κυρώσεων και υποστήριξη για ένταξη της Μόσχας στη διεθνή κοινότητα. Ας μην λησμονούμε πως κατά τις εκτιμήσεις έγκυρων ρώσων αναλυτών, η συριακή περιπέτεια του Πούτιν απέβλεπε και στην επανείσοδό της στη διεθνή κοινότητα από την οποία εξωθήθηκε λόγω ουκρανικού.
15/3/16
http://www.anixneuseis.gr/?p=141021
5.
Ο Πούτιν μυρίστηκε τη Δυτική παγίδα;
Η απόφαση του Πούτιν φαίνεται ότι έρχεται αρκετά αιφνιδιαστικά, καθώς δεν είναι βέβαιο ότι οι δυνάμεις των τζιχαντιστών έχουν αποδυναμωθεί σε όλα τα μέτωπα. Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ :
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν ανακοίνωσε ότι έδωσε εντολή στην ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων για την έναρξη της αποχώρησης του κύριου τμήματος των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία λέγοντας ότι η ρωσική στρατιωτική επέμβαση πέτυχε σε μεγάλο βαθμό τους στόχους της.
Κατά τη διάρκεια συνάντησης στο Κρεμλίνο με τους υπουργούς Αμυνας και Εσωτερικών της Ρωσίας, ο Πούτιν δήλωσε ότι η απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων θα αρχίσει από αύριο προσθέτοντας ότι έδωσε επίσης εντολή για την ενίσχυση του ρόλου της Μόσχας στην ειρηνευτική διαδικασία για τον τερματισμό του πολέμου στη Συρία.
Ο εκπρόσωπος του του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφν δήλωσε ότι ο Πούτιν είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Ασαντ για να τον ενημερώσει για τη ρωσική απόφαση.
Ίσως ο Πούτιν να μυρίστηκε τη Δυτική παγίδα και προσπαθεί να απεμπλακεί από το χάος της Μέσης Ανατολής πριν να είναι πολύ αργά: Όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο:
Ενδεχομένως ο Ρώσος πρόεδρος να περίμενε πρώτα την έναρξη των διαπραγματεύσεων για να “ανιχνεύσει” τις πραγματικές προθέσεις των Δυτικών και της φερόμενης ως Συριακής αντιπολίτευσης στη Συρία. Απ’ότι φαίνεται, αυτό που τους ενδιέφερε δεν ήταν μια πραγματική εκεχειρία που θα επιχειρούσε να βάλει τέλος στο μαρτύριο της Συρίας, αλλά ένας τρόπος για να δώσουν χρόνο στους αντικαθεστωτικούς να ανασυντάξουν δυνάμεις.
Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε πρόκειται για μια κίνηση αιφνιδιασμού του Πούτιν ενάντια στα σχέδια των Δυτικών να τον εγκλωβίσουν σε έναν αδιέξοδο πόλεμο και να ανοίξουν νέα μέτωπα με στόχο να τον φθείρουν και να τον ανατρέψουν.
Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο Ρώσοι και Αμερικανοί να έχουν συμφωνήσει στον επανασχεδιασμό του χάρτη της Μέσης Ανατολής, που θα συμπεριλαμβάνει αυτόνομο Κουρδικό κράτος, κάτι που εξηγεί και τον μεγάλο εκνευρισμό του Ερντογάν, καθώς φαίνεται ότι θέλουν να τον βγάλουν τελείως από το παιχνίδι.
6.
Πόλεμος στη Συρία: Γιατί ο Πούτιν αποσύρει τις ρωσικές δυνάμεις
Αιφνιδιαστικά, μόλις λίγες ώρες μετά την έναρξη της Γενεύης 3 - δηλαδή του νέου γύρου συνομιλιών για την ειρήνευση στη Συρία- ο Πούτιν ανακοίνωσε ότι αποσύρει το μεγαλύτερο μέρος των ρωσικών δυνάμεων που είχε στείλει για να συνδράμουν το καθεστώς της Δαμασκού, καθώς, όπως είπε, «η κύρια αποστολή τους επετεύχθη».
Η απόσυρση ξεκινά σήμερα, ημέρα κατά την οποία συμπληρώνονται πέντε χρόνια πολέμου στη Συρία.
Η Ουάσιγκτον δεν είχε ενημερωθεί για την απόφαση της Μόσχας. Ο ίδιος ο Άσαντ το πληροφορήθηκε λίγο πριν από την επίσημη ανακοίνωση, κατά τη διάρκεια τηλεφωνήματος που δέχτηκε από τον Πούτιν. «Δεν υπάρχει ρήγμα στις σχέσεις Συρίας – Ρωσίας» έσπευσε να δηλώσει η Δαμασκός.
Γιατί η Προεδρία της Συρίας έβγαλε αυτήν την ανακοίνωση; Γιατί ο Βλαντιμίρ Πούτιν αποσύρει τις δυνάμεις του; Γιατί τώρα;
Η στρατιωτική εμπλοκή της Μόσχας στη Συρία
Δυτικοί διπλωμάτες πιθανολογούν ότι προσπαθεί να πιέσει τον Άσαντ να διαπραγματευτεί για να τελειώσει ο πόλεμος που έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 250.000 ανθρώπους κι έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τη γνώμη τους ενισχύει η άποψη ότι στην πραγματικότητα η Μόσχα έχει μικρή επιρροή στον Μπασάρ αλ Άσαντ.
Όπως απεκάλυψαν πρόσφατα οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, ο Πούτιν είχε στείλει, στα τέλη του 2015, στη Δαμασκό τον επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, στρατηγό Ιγκόρ Σέργκουν -ο οποίος πέθανε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες λίγες εβδομάδες αργότερα- για να του διαμηνύσει πως έχει έρθει η ώρα να παραιτηθεί για να διευκολύνει τη διαδικασία πολιτικής διευθέτησης. Οργισμένος ο Σύρος Πρόεδρος, αρνήθηκε. Το Κρεμλίνο, παρά τη μεγάλη ενόχλησή του, συνέχισε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία. Ο λόγος; Κατά τον Ντμίτρι Τρενίν, επικεφαλής του Κέντρου Κάρνεγκι στη Μόσχα - ο ίδιος για τον οποίον είχε εξαρχής αποφασίσει να εμπλακεί: Όχι για να κρατήσει τον Άσαντ στην εξουσία αλλά για να φέρει τους Αμερικανούς σε τέτοιο σημείο ώστε να αναγνωρίσουν ότι η Ρωσία έχει κομβικό ρόλο στη διευθέτηση της σύγκρουσης.
Όπως απεκάλυψαν πρόσφατα οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, ο Πούτιν είχε στείλει, στα τέλη του 2015, στη Δαμασκό τον επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, στρατηγό Ιγκόρ Σέργκουν -ο οποίος πέθανε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες λίγες εβδομάδες αργότερα- για να του διαμηνύσει πως έχει έρθει η ώρα να παραιτηθεί για να διευκολύνει τη διαδικασία πολιτικής διευθέτησης. Οργισμένος ο Σύρος Πρόεδρος, αρνήθηκε. Το Κρεμλίνο, παρά τη μεγάλη ενόχλησή του, συνέχισε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία. Ο λόγος; Κατά τον Ντμίτρι Τρενίν, επικεφαλής του Κέντρου Κάρνεγκι στη Μόσχα - ο ίδιος για τον οποίον είχε εξαρχής αποφασίσει να εμπλακεί: Όχι για να κρατήσει τον Άσαντ στην εξουσία αλλά για να φέρει τους Αμερικανούς σε τέτοιο σημείο ώστε να αναγνωρίσουν ότι η Ρωσία έχει κομβικό ρόλο στη διευθέτηση της σύγκρουσης.
Ακόμη ένα στοιχείο που συνηγορεί υπέρ αυτού του σκεπτικού, είναι ότι η πεντάμηνη ρωσική στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία πριμοδότησε μεν με εδαφικά κέρδη τον Άσαντ για να ξαναγίνει υπολογίσιμος αντίπαλος, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι σε θέση να κερδίσει τον πόλεμο· με άλλα λόγια, δεν χάνει, αυτή τη στιγμή, ούτε κερδίζει, όμως. Δίχως τη Ρωσία, λοιπόν, που αποσύρεται, κινδυνεύει να βρεθεί στην αμέσως προηγούμενη κατάσταση όπου η μία ήττα διαδέχετο την άλλη.
Ποια πραγματιστική λύση απομένει; Η Γενεύη 3 που μόλις ξεκίνησε και της οποίας έχει προηγηθεί εκεχειρία - εύθραυστη, δίχως οι παραβιάσεις να λείπουν, αλλά η μόνη στη διάρκεια του πενταετούς πολέμου- στην επίτευξη της οποίας συνεισέφερε και η Μόσχα. «Plan B δεν υπάρχει», ξεκαθάρισε ο μεσολαβητής του ΟΗΕ, Σταφάν ντε Μιστούρα: Συνομιλίες ή πόλεμος.
Μαρία Καρχιλάκη
15 Μαρτίου 2016
Πηγή: