Μπορεί να χρεοκοπήσει κάποια ελληνική τράπεζα;
Επεξήγηση γραφήματος:
Αριστερή κάθετος, γαλάζιες στήλες = μη εξυπηρετούμενα, κόκκινα δάνεια ως ποσοστό επί των συνολικών. Δεξιά κάθετος, κόκκινη καμπύλη = τιμές μετοχών σε όρους €, όπου η 1η Ιανουαρίου του 2012 θεωρείται ως δείκτης 100.
Οι τέσσερις μεγάλες ελληνικές τράπεζες, μετά την τρίτη κατά σειρά διάσωση τους μέσα σε τρία χρόνια, αύξησαν πρόσφατα τα κεφάλαια τους κατά 14,4 δις € – αφού προηγήθηκε η μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών (άρθρο), με θύματα τους μετόχους τους και ειδικά το δημόσιο (άρα τους Έλληνες φορολογουμένους). Έτσι η κεφαλαιακή τους επάρκεια έφτασε στο 18%, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος τοποθετείται στο 13% – οπότε λογικά θα έλεγε κανείς πως είναι εκτός κινδύνου, ασφαλείς.
Εν τούτοις, το γεγονός ότι συνεχίζουν να χάνουν χρήματα (περί το 1,9 δις € η Πειραιώς το 2015), σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας, την καθυστέρηση της επίλυσης των προβλημάτων της, την αύξηση των κόκκινων δανείων των τραπεζών, καθώς επίσης την πτώση των μετοχών τους κάτω από τη ληστρική τιμή που διενεργήθηκε η αύξηση κεφαλαίων (γράφημα), πάνω από -35% από την αρχή του έτους, δεν είναι καθόλου καθησυχαστικό.
Περαιτέρω, όλα δείχνουν πως η Ελλάδα θα επιστρέψει σε ανάπτυξη το δεύτερο εξάμηνο του 2016 – κάτι που θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό, μετά από τόσα χρόνια ύφεσης (ανάλυση). Όμως, ο ιδιωτικός της τομέας έχει πλέον υπερχρεωθεί – με αποτέλεσμα να συνεχίζουν να μην υπάρχουν φερέγγυοι οφειλέτες, οι οποίοι θα επέτρεπαν το δανεισμό τους από τις τράπεζες. Εκτός αυτού, οι καταθέσεις είναι σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, πολύ πιο χαμηλές από τις χορηγήσεις – ενώ κανένας δεν είναι πρόθυμος να επενδύσει σε μία χώρα που το δημόσιο της είναι αθεράπευτα υπερχρεωμένο.
Όλες οι ελπίδες λοιπόν των τραπεζών στηρίζονται στην πώληση των κόκκινων δανείων τους στις επενδυτικές ύαινες, καθώς επίσης των διαφόρων στοιχείων του ενεργητικού τους σε άλλους επενδυτές. Αρκεί όμως η συγκεκριμένη διαδικασία για να τις σώσει, όταν η χώρα αντιμετωπίζει τόσο μεγάλα προβλήματα, έχοντας μία αδύναμη και ανεπαρκή κυβέρνηση, η οποία δεν είναι σε θέση να ανταπεξέλθει;
Πιθανότατα όχι, οπότε θα απαιτηθεί μία επόμενη αύξηση των κεφαλαίων τους, ενδεχομένως με τη βοήθεια των καταθέσεων – οι οποίες φυσικά δεν υπάρχουν στα ταμεία τους. Ως εκ τούτου, κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει τυχόν χρεοκοπία κάποιας – αν και δεν είναι καθόλου σωστό να είμαστε απαισιόδοξοι.
Υπάρχει φυσικά λύση, η οποία δεν είναι άλλη από την ονομαστική διαγραφή του δημοσίου χρέους, έτσι ώστε να καταστεί εφικτή μία αντίστοιχη του ιδιωτικού χρέους – με τη βοήθεια της ίδρυσης μίας «κακής τράπεζας», υπό τη διαχείριση της Τράπεζας της Ελλάδας και κατ’ επέκταση της ΕΚΤ. Όλα τα υπόλοιπα απλά θα συνεχίσουν να μεταφέρουν το πρόβλημα στο μέλλον, αυξάνοντας το – έως εκείνη τη στιγμή που η χώρα θα βυθιστεί στο χάος.
19/3/2016
MACRO ECONOMICS FLASH NEWS