Προς συνολική προσέγγιση
Η ανακοίνωση της έναρξης της αποχώρησης των ρωσικών δυνάμεων από τη Συρία έρχεται την κατάλληλη στιγμή να συμβάλει αποφασιστικά τόσο στη διασφάλιση της εκεχειρίας και την περαιτέρω σταθεροποίηση όσο και στην εξεύρεση πολιτικής λύσης.
Η σχετική δήλωση Πούτιν επιβεβαιώνει τον πλήρη πολιτικό και επιχειρησιακό συντονισμό ΗΠΑ - Ρωσίας από την έναρξη των ρωσικών βομβαρδισμών τον περασμένο Οκτώβριο μέχρι και σήμερα: Τότε η εμπλοκή της Μόσχας ανακοινώθηκε την επόμενη μέρα της συνάντησης Πούτιν - Ομπάμα στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, ενώ προχθές Δευτέρα λίγο μετά την ανακοίνωση της έναρξης της αποχώρησης ακολούθησε τηλεφωνική συνομιλία των ενοίκων του Κρεμλίνου και του Λευκού Οίκου για τις εξελίξεις στη Συρία και την Ουκρανία.
Ουάσιγκτον και Μόσχα επί της ουσίας επέβαλαν στη λεγόμενη μετριοπαθή αντιπολίτευση να αποδεχθεί ότι δεν υπάρχει λύση χωρίς το καθεστώς της Δαμασκού με ή χωρίς τον Ασαντ, τον τερματισμό των μεταξύ τους εχθροπραξιών και τη συστράτευση όλων απέναντι στο Ισλαμικό Κράτος. Είναι πλέον θέμα χρόνου και κυρίως χειρισμού του Κιέβου και μιας ομάδας χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, για να διαμορφωθεί μια συμβιβαστική φόρμουλα στην Ουκρανία, που θα ανοίγει τον δρόμο για την άρση των κυρώσεων και τη συνολική εξομάλυνση των σχέσεων Δύσης - Ρωσίας.
Η συνεργασία Λευκού Οίκου - Κρεμλίνου στη Μέση Ανατολή, που άρχισε τον Σεπτέμβριο του 2013 όταν η Μόσχα πέτυχε την παράδοση του χημικού οπλοστασίου της Δαμασκού, συνεχίσθηκε και εμβαθύνθηκε χωρίς να επηρεασθεί από την κρίση και στη συνέχεια τη σύγκρουση στην Ουκρανία, που άρχισε στα τέλη του 2013 και κορυφώθηκε το πρώτο εξάμηνο του 2014.
Το μεγάλο μάθημα της συνεργασίας Πούτιν - Ομπάμα στη Συρία είναι ότι οι στοχεύσεις των δύο πλευρών στην ευρύτερη περιοχή όχι μόνον δεν είναι ανταγωνιστικές αλλά αντίθετα συμπληρωματικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι η Μόσχα κρατά ανοικτό δίαυλο διαλόγου με τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ και ισορροπεί την ψυχρότητα στις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ. Η συνεργασία της Ρωσίας ήταν που επέτρεψε στην Ουάσιγκτον να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο είχε εγκλωβισθεί στη Μέση Ανατολή, μια στήριξη με κοινό παρονομαστή την κοινή απειλή που συνιστά και για τις δύο πλευρές ο ισλαμικός φονταμενταλισμός.
Αν σταθεροποιηθεί η Συρία και επικρατήσει δυναμική εξομάλυνσης στην Ουκρανία, η συνεργασία Ουάσιγκτον - Μόσχας δεν θα αργήσει να γίνει αισθητή και στα πολλαπλά μέτωπα έντασης της ευρύτερης περιοχής Ασίας - Ειρηνικού, από τη Βόρεια Κορέα μέχρι και τη Νότια Σινική Θάλασσα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
16/3/2016
http://www.ethnos.gr/giorgos_kapopoulos/arthro/pros_synoliki_proseggisi-64346944/