Hasnain Kazim - Spiegel: «Γιατί με απέλασαν από την Τουρκία του Erdogan»
''When I moved to Turkey three years ago -- full of curiosity and interest -- I could never have imagined that I would be forced to leave the country in such a fashion. Prior to my posting in Istanbul, I had reported for SPIEGEL and SPIEGEL ONLINE from Pakistan. We thought Istanbul would be quieter than Islamabad, without the terrorism and with greater press freedoms. How wrong we were.''
Πως αναγκάστηκε να φύγει από την Κωνσταντινούπολη ο Χασνάιν Καζίμ
«Την τελευταία μας μέρα στην Τουρκία, η οικογένειά μου κι εγώ δεν έχουμε διάθεση να φύγουμε από τη χώρα. Ύστερα από αρκετούς βασανιστικούς μήνες αβεβαιότητας και ανησυχίας, δεν έχουμε επιλογή. Φοβόμαστε για την ασφάλειά μας», γράφει στο Spiegel ο δημοσιογράφος Hasnain Kazim , που ήταν επί τρία χρόνια ανταποκριτής του γερμανικού περιοδικού στην Κωνσταντινούπολη και εξαναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα.
«Ο γιος μου σταμάτησε το νηπιαγωγείο στη μέση της χρονιάς. Πριν πάμε στο αεροδρόμιο, γράφω μια λίστα τηλεφωνικών αριθμών _ συναδέλφων, διπλωματών και φίλων στην Κωνσταντινούπολη _ για τη γυναίκα μου, σε περίπτωση που με κρατήσουν στο αεροδρόμιο»,συνεχίζει περιγράφοντας τις εντυπώσεις του από μια χώρα όπου η ελευθερία του Τύπου περιορίζεται και ο αυταρχισμός εντείνεται.
«Ο γιος μου σταμάτησε το νηπιαγωγείο στη μέση της χρονιάς. Πριν πάμε στο αεροδρόμιο, γράφω μια λίστα τηλεφωνικών αριθμών _ συναδέλφων, διπλωματών και φίλων στην Κωνσταντινούπολη _ για τη γυναίκα μου, σε περίπτωση που με κρατήσουν στο αεροδρόμιο»,συνεχίζει περιγράφοντας τις εντυπώσεις του από μια χώρα όπου η ελευθερία του Τύπου περιορίζεται και ο αυταρχισμός εντείνεται.
Ο Καζίμ δεν έλαβε την ανανέωση της διαπίστευσής του ως ξένου ανταποκριτή από την τουρκική κυβέρνηση στις αρχές του χρόνου, όταν πραγματοποιήθηκε η ετήσια εξέταση των αιτήσεων για διαπίστευση. Το χειρότερο είναι ότι δέχθηκε απειλές: δικαστικοί, που κατά τα άλλα επικρίνουν οποιαδήποτε ανάμειξη στη Δικαιοσύνη, τον προειδοποίησαν ότι αν παρέμενε στη χώρα θα του απάγγελλαν κάποια προσχηματική κατηγορία. Ίσως ότι «υποστηρίζει την τρομοκρατία» ή ότι «προσέβαλε τον πρόεδρο».
Γερμανοί αξιωματούχοι τον συμβούλευσαν να εγκαταλείψει την Τουρκία το συντομότερο. Ο Καζίμ μετατέθηκε στην Κωνσταντινούπολη από το Πακιστάν, όπου ήταν ανταποκριτής του Spiegel και του Spiegel Online. Πίστευε ότι στην Τουρκία θα υπήρχε μεγαλύτερη ελευθερία του Τύπου. «Πόσο λάθος είχα κάνει», γράφει.
«Πήγαινε στο διάολο, Ερντογάν!».
Έφθασε στην Τουρκία το καλοκαίρι του 2013, λίγο μετά το ξέσπασμα των διαδηλώσεων για το Πάρκο Γκεζί. Αυτό που του συνέβη στις αρχές του 2014, όταν σημειώθηκε το χειρότερο δυστύχημα σε ορυχείο στην ιστορία της Τουρκίας με 301 νεκρούς, είναι ενδεικτικό του κλίματος στη χώρα. Ο Καζίμ ταξίδεψε στην περιοχή λίγο μετά την δήλωση του Ερντογάν ότι«τέτοια δυστυχήματα συμβαίνουν» και μίλησε με έναν επιζώντα. «Θέλω να πω στον Ερντογάν: "Πήγαινε στο διάολο"», του είπε αυτός. Το Spiegel Online πήρε αυτή τη φράση και την έκανε τίτλο: «Πήγαινε στο διάολο, Ερντογάν!». Αν και τα εισαγωγικά υποδηλώνουν σαφώς ότι πρόκειται για τα λόγια άλλου, οι οπαδοί του Ερντογάν απέδωσαν τη φράση στον ίδιο τον Καζίμ ο οποίος έλαβε χιλιάδες απειλητικά μέιλ, όπως «Αν σε δούμε στο δρόμο, θα σου κόψουμε το λαρύγγι».
Δυο φορές αναφέρθηκε και ο ίδιος Ερντογάν σε ομιλία του εκείνη την εποχή στην Κολωνία στον «δημοσιογράφο που θέλει να πάω στον διάολο». Ο Καζίμ αναρωτιέται: «Ο Ερντογάν πραγματικά πίστευε ότι εγώ το είπα; Ή τον παραπληροφόρησαν;».
«Οι τούρκοι δημοσιογράφοι εργάζονται από καιρό υπό περιορισμούς. Το κράτος απασχολεί αξιωματούχους ειδικά για να εξετάζουν τις εφημερίδες μήπως περιέχουν προσβολές για τον πρόεδρο, αδίκημα που τιμωρείται αυστηρά. Κάποια στιγμή αρχίζει η αυτολογοκρισία. Τι μπορώ να γράψω; Με ποιον μπορώ να μιλήσω; Στελέχη, πολιτικοί _ ακόμη και του κυβερνώντος ΑΚΡ _ καλλιτέχνες, συγγραφείς, απλοί πολίτες, όλοι αρνούνται να μιλήσουν στους δημοσιογράφους, λέγοντας "Ποιος ξέρει τι θα συμβεί αν μαθευτεί ότι σου μίλησα"»,γράφει ο Καζίμ.
Οι «τρομοκράτες» χωρίς όπλα
Τον τελευταίο χρόνο, ο αυταρχισμός εντάθηκε. Ο Ερντογάν πιστεύει ότι ο όρος «τρομοκράτης» πρέπει να διευρυνθεί. «Δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά ανάμεσα στους τρομοκράτες που έχουν όπλα και βόμβες και σε εκείνους που χρησιμοποιούν τη θέση τους, την πένα τους ή τον τίτλο τους για να πετύχουν τους σκοπούς τους», δήλωσε στο πρακτορείο Anadolu. «Το ότι κάποιος έχει τον τίτλο του βουλευτή, του καθηγητή, του δημοσιογράφου ή του επικεφαλής μιας ΜΚΟ δεν αλλάζει το γεγονός ότι στην πραγματικότητα είναι τρομοκράτης».
«Ως δημοσιογράφος, πάντα ήθελα να παρουσιάζω μια ισορροπημένη εικόνα των γεγονότων», γράφει ο Καζίμ. «Τους τελευταίους μήνες, πήγα στη νοτιοανατολική Τουρκία όπου η κυβέρνηση λέει ότι πολεμάει τους τρομοκράτες του ΡΚΚ που εξαπολύουν επιθέσεις κάθε λίγες μέρες. Συνάντησα όμως επίσης έναν άμαχο πληθυσμό που υποφέρει. Η απαγόρευση της κυκλοφορίας τους δυσκολεύει τη ζωή. Είναι αναγκασμένοι να περνούν μέρες, καμιά φορά ακόμη και εβδομάδες, κλεισμένοι στα σπίτια τους και διατρέχοντας μεγάλο κίνδυνο όταν πηγαίνουν να ψωνίσουν στον μπακάλη. Όμως αρκεί ένας δημοσιογράφος να τους μιλήσει, πόσo μάλλον να τους αναφέρει στο άρθρο του, για να κατηγορηθεί ότι βοηθά τους "τρομοκράτες"» τονίζει.
Και καταλήγει: «Την ώρα που εγώ και η οικογένειά μου φθάνουμε στο αεροδρόμιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης, είμαστε ανήσυχοι. Στον έλεγχο διαβατηρίων, κοιτάζουν τα έγγραφά μας, ενώ εγώ ρίχνω νευρικές ματιές στον διπλωμάτη που στέκεται πίσω μας. Ύστερα από μια αιωνιότητα, όπως μας φάνηκε, μας δίνουν πίσω τα έγγραφα και μας κάνουν νεύμα. Φεύγουμε απ' την Τουρκία».
22/3/2016