Κύπρος: Oι Ανεπάρκειες της Στρατιωτικής μας Ασφάλειας

Η ασφάλεια είναι βασικός παράγων για την επιβίωση ενός κράτους.  Ιδιαίτερα η στρατιωτική ασφάλεια επιτυγχάνεται με αξιόπιστες ένοπλες δυνάμεις, συμμαχίες και συμμετοχή σε οργανισμούς συλλογικής ασφάλειας, που υλοποιούν την αμυντική ικανότητα του κράτους να αντιμετωπίζει απειλές κατά της ασφάλειας του.

 Σήμερα η πατρίδα μας, είναι ημικατεχόμενη επί 42 χρόνια από την Τουρκία, η οποία διατηρεί στο νησί ισχυρές κατοχικές δυνάμεις,διεκδικεί την ΑΟΖ μας, συνεχίζει τον παράνομο εποικισμό και επιδιώκει λύση, που θα θέτει την Κύπρο υπό τον στρατηγικό έλεγχο της (στοχοθεσία που τέθηκε από τη δεκαετία του 1950 – Εκθέσεις Νιχατ Ερίμ – Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου).

Πέραν της Τουρκικής συμβατικής απειλής, η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) δυνατόν να αντιμετωπίσει και ασύμμετρες απειλές, που πηγάζουν από την ασταθή περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (ΑΜ), όπως είναι η τρομοκρατία, ο ισλαμικός φονταμενταλισμός, οι μαζικές μεταναστεύσεις, το λαθρεμπόριο όπλων κ.α.

Οι συντελεστές της στρατιωτικής ασφάλειας της ΚΔ, προς αντιμετώπιση των απειλών, είναι αποδυναμωμένοι και συγκεκριμένα:

1)      Οι ένοπλες δυνάμεις της. Η Εθνική Φρουρά (ΕΦ) λόγω παρατεταμένης διάθεσης από την πολιτεία μόνο μικρού μέρους των εισπράξεων του Ταμείου Αμυντικής Θωράκισης (περίπου 20%), δεν έχει το απαιτούμενο επίπεδο μαχητικής ισχύος, με επιχειρησιακά κενά στο μεγάλο θαλάσσιο χώρο, στην εκτεταμένη γραμμή αντιπαράταξης, και στις δυνάμεις ταχείας αντίδρασης. Υπάρχουν  ελλείψεις (μέσα, οπλικά συστήματα,εκσυγχρονισμοί, εκπαιδεύσεις,οχύρωση,προσωπικό) που επηρεάζουν  την εκπλήρωση της αποστολής της και το ηθικό.Βασανιστικό είναι το πρόβλημα της επάνδρωσης των μονάδων εκστρατείας.Η ΕΦ αντιμετωπίζει ένα τεράστιο τουρκικό στρατιωτικό προγεφύρωμα στο έδαφος της Κύπρου , με αναλογία δυνάμεων 1:4 σε βάρος της.Με δυνατότητα του αντιπάλου να επιτεθεί αιφνιδιστικά κατα των ελευθέρων εδαφών χωρίς επιστράτευση και ενισχύσεις.

2)      Οι Συμμαχίες της. Το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΕΑΧ) με την Ελλάδα έχει υποβαθμισθεί.  Η ανάπτυξη στρατηγικών συνεργασιών με τις γειτονικές της χώρες (Ελλάδα, Ισραήλ, Αίγυπτος, Ιορδανία, Λίβανος) ενισχύει τις συνθήκες ασφάλειας της ΚΔ πλην όμως η επιλογή λύσης ΔΔΟ, υποθηκεύει τη βιωσιμότητα των συνεργασιών αυτών, αφού διαλύει την ΚΔ, θέτει όλη την Κύπρο υπό τον έλεγχο της Τουρκίας και ουσιαστικά ακυρώνει τις στρατηγικές συνεργασίες της.

3)      Η Συμμετοχή της σε Οργανισμούς συλλογικής ασφάλειας. Η μη ένταξη της ΚΔ στο Συνεταιρισμό για την ειρήνη, στον οποίο συμμετέχουν όλα τα κράτη της ευρωπαϊκής ηπείρου, επηρεάζει αρνητικά την ασφάλεια της, αφού περιορίζεται η συμμετοχή της στη ΚΕΠΠΑ της ΕΕ. Δεν λαμβάνει διαβαθμισμένες πληροφορίες ΝΑΤΟ, δεν συμμετέχει στις συναντήσεις ΕΕ – ΝΑΤΟ, περιορίζεται η αξιοποίηση των υποδομών της.  Η προσπάθεια της κυβέρνησης μας για ένταξη στον εν λόγω οργανισμό έχει ατονήσει.

Οι ανεπάρκειες της στρατιωτικής μας ασφάλειας, οφείλονται κατά την γνώμη μου, στην έλλειψη στρατηγικής αντίληψης για την ασφάλεια του κράτους, από σημαντική μερίδα του πολιτικού κόσμου και τις κυβερνήσεις της ΚΔ.  Αυτή η συνθήκη, ερμηνεύει  τις αδυναμίες μας στον τομέα αυτό: υποβάθμιση μαχητικής ισχύος ΕΦ και δόγματος ΕΑΧ, υποτίμηση Τουρκικής απειλής, μη ύπαρξη στρατηγικής εθνικής ασφάλειας και αρμόδιου οργάνου σύνταξης και παρακολούθησης της (π.χ. Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας), υποστήριξη αποστρατικοποίησης ,συνεχείς πιέσεις της πολιτικής ηγεσίας  για μείωση της στρατιωτικής θητείας κ.α.

Οι στρατηγικές ιστορικές ήττες του ελληνισμού, όπως η πτώση της Κωνσταντινουπόλεως, η μικρασιατική καταστροφή, και η καταστροφή που υπέστει η Κύπρος το 1974, οφείλονται σε μεγάλο βαθμό και στην έλλειψη στρατηγικής αντίληψης για την ασφάλεια του κράτους, από σημαντική μερίδα της κοινωνίας (πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, επιχειρηματίες κ.α.) η οποία ασκεί επιρροή, στις εκάστοτε ηγεσίες του κράτους και παραμελούν την στρατιωτική ισχύ. Είναι μία κρατούσα αντίληψη που οδηγεί σε εθνικές καταστροφές.Οι ισχυροί δεν σέβονται τις ανοχύρωτες πολιτείες.Υπολογίζουν μόνο την ισχύ του αντιπάλου και το κόστος  που θα τους προκαλέσει.Σε μία κρίση, μόνο εκείνος που έχει κάνει σκληρή προπαρασκευή απο τον καιρό της ειρήνης θα ανταποκριθεί(εξοπλισμοί,εκπαίδευση,πειθαρχία,ηθικό,ετοιμότητα-επάνδρωση,σχέδια,οργάνωση εδάφους)

,

Η ΕΦ το 1974 είχε πεπαλαιωμένο οπλισμό Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα κατ’ αντιστοιχίαν, αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα και δέχεται από χρόνια πολιτικές πιέσεις  μείωσης της θητείας για ψηφοθηρικούς λόγους, παρά τις μεγάλες ελλείψεις προσωπικού και τα επιχειρησιακά κενά της.Η πρόσφατη βεβιασμένη απόφαση, μεγάλης μείωσης της θητείας σε 14 μήνες, χωρίς να έχει μεταβληθεί η τουρκική απειλή, με τον περίγυρο μας σε μιά άνευ πρηγουμένου αστάθεια, με τις διαβουλεύσεις για το κυπριακό σε κρίσιμη φάση και χωρίς να έχουν υλοποιθεί οι απαραίτητες προυποθέσεις της αναδιοργάνωσης της ΕΦ,της συμπλήρωσης  και εκσυγχρονισμού των μέσων και οπλικών συστημάτων και της σταδιακής πρόσληψης μονίμου προσωπικού, θα έχει αρνητική επίδραση στη στρατιωτική μας ασφάλεια.Η απόφαση βρίσκει ανέτοιμη την ΕΦ,να υλοποιήσει ομαλά αυτή τη μεγάλη και απότομη αλλαγή χωρίς μεταβατικό στάδιο και επάρκεια χρόνου.Δεν επιλύεται το   πρόβλημα επάνδρωσης, που ταλανίζει σήμερα τις μονάδες της ΕΦ ,αφού προσλαμβάνονται ισάριθμοι και όχι περισσότεροι απο  αυτούς που απωλύονται και η οροφή σε προσωπικό παραμένει η ίδια .Ούτε αντιμετωπίζεται η απαίτηση ενεργοποίησης νέων μονάδων.Οι ειδικές περιστάσεις ασφάλειας της ΚΔ και οι επιχειρησιακές απαιτήσεις της ΕΦ, επιβάλλουν τη διατήρηση της θητείας στους 24 μήνες.

 Φοίβος Κλόκκαρης, αντιστράτηγος ε.α..
3/3/2016
 http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2016/03/o.html