ΟΝΝΕΔ και Μητσοτάκηδες: μια παλιά ιστορία

Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη  

Πρώτα λίγες κομματικές αναμνήσεις. Νεοδημοκρατικές. Από τις οποίες προκύπτει ότι κάτι τρέχει στις σχέσεις των Μητσοτάκηδων με την ΟΝΝΕΔ. Η σημερινή σύγκρουση του Κυριάκου με τα παλικάρια της "γαλάζιας γενιάς" δεν είναι η πρώτη. 

Πάμε πίσω στο βροχερό βράδυ της 1ης Νοεμβρίου 1984. Ένα τηλεφώνημα θέτει σε κινητοποίηση το αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων. Κάποιος ειδοποιεί ότι "στη γωνία των οδών Νικηταρά και Εμμανουήλ Μπενάκη σφάζονται". Το πρώτο περιπολικό που σπεύδει ειδοποιεί ότι πράγματι υπάρχει συγκεντρωμένο πλήθος. Αλλά στη συνέχεια το πλήρωμα ενημερώνει το "κέντρο" ότι "πρόκειται για πολιτική συγκέντρωση". 

Ένας αστυνομικός κατεβαίνει και ζητά από τους συγκεντρωμένους να μην κλείνουν τον δρόμο. "Δεν γίνεται, έχουμε πρόβλημα ηγεσίας", θα του απαντήσει μια ομάδα νεαρών. Από έναν όροφο στο γωνιακό κτίριο ακούγονται φωνές. 

Ξαφνικά ένας νέος άνδρας με μουστάκι βγαίνει αναστατωμένος στον δρόμο και αναχωρεί με τα πόδια. "Πού πάμε;" τον ρωτάει ένας από τους συνοδούς του. "Στη Ρηγίλλης να μιλήσω στον πρόεδρο", απαντά. Το όνομά του ήταν Βαγγέλης Μεϊμαράκης και μόλις είχε διοριστεί πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ. Αλλά δεν κατάφερε να φτάσει ως το γραφείο του. 

"Κένταυροι", "Ρέιντζερς" και στο βάθος... Σαμαράς 

Ο πρόεδρος ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Δυο μήνες μετά την ανάδειξή του στην ηγεσία της Ν.Δ., αποφασίζει να αλλάξει την ηγεσία της ΟΝΝΕΔ και ορίζει επικεφαλής ένα παλαιό στέλεχος της ΔΑΠ – που σχεδόν τα είχε παρατήσει και δούλευε ως ασκούμενος στο δικηγορικό γραφείο του Νώντα Ζαφειρόπουλου. 

Το ίδιο βράδυ τα κεντρικά γραφεία της ΟΝΝΕΔ καταλαμβάνονται από μέλη της που αρνούνται να δεχθούν την απόφαση Μητσοτάκη να αποκεφαλίσει τους "Διόσκουρους" Βασίλη Μιχαλολιάκο και Μάνο Μανωλάκο, που διοικούσαν τότε την οργάνωση. Ο τρίτος –και αόρατος– άνθρωπος στην καθοδήγηση ήταν ένας ψηλός νεαρός από την Καλαμάτα: ο Αντώνης Σαμαράς – βουλευτής ήδη από το 1977. 

Στα γραφεία συγκεντρώνονται κυρίως τα μέλη που δρούσαν στις παραοργανώσεις "Κένταυροι" και "Ρέιντζερς". Αρνούνται να δεχθούν τον 30άρη από την Κρήτη, παρότι κατά τη δήλωση Μητσοτάκη ο Μεϊμαράκης θα ήταν "προσωρινός". Οι καταληψίες να φωνάζουν "Έξω τα τζάκια από την ΟΝΝΕΔ" και σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των εφημερίδων πολλοί "εδάρησαν ανηλεώς"... "Είναι η οργή του λαού", σχολίασε ο καθαιρεθείς Βασίλης Μιχαλολιάκος. Η "ενθρόνιση" θα γίνει τελικά με τη μεσολάβηση του ναυάρχου Βασιλειάδη, γενικού διευθυντή της Ν.Δ. 

Η δικαίωση του Μεϊμαράκη 

Από τότε πέρασαν 32 χρόνια και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης τώρα δικαιώνεται: κάτι δεν πάει καλά στην οργάνωση νέων της Ν.Δ. με την οικογένεια Μητσοτάκη. Δεν πήγαινε από τότε. Αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία στα χρόνια που ακολούθησαν. Ωστόσο, δεν είναι τυχαίο ότι μόλις ήλθε στα πράγματα ένας άλλος Μητσοτάκης, το πρόβλημα αναδύθηκε εκ νέου. 

Τις τελευταίες ημέρες αναβιώνει το 1984 στην ΟΝΝΕΔ. Με με νέα μορφή και νέα πρόσωπα, αλλά σαν να μην πέρασε μια μέρα επί της ουσίας. Στο φόντο μάλιστα μπορεί να διακρίνει κανείς την ίδια μορφή: τον Αντώνη Σαμαρά. Αν ληφθεί υπόψη ότι ως ιθύνων νους όσων συνέβησαν στην ΟΝΝΕΔ θεωρήθηκε κάποιος που ο ίδιος είχε αναδείξει γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ., τα σκάγια παίρνουν και τον πρώην πρωθυπουργό. 

Σύμφωνα με τους υποψιασμένους της Ν.Δ., ο Σαμαράς, όπως δεν έκλεισε τον Δεκέμβριο του 2014 το δεύτερο Μνημόνιο για να τα βρει μπαστούνια ο Τσίπρας και να πάρει ο ίδιος τη ρεβάνς, έτσι έχρισε και τον παλιό αντίπαλό του στη ΟΝΝΕΔ, Βαγγέλη Μεϊμαράκη, προσωρινό πρόεδρο της Ν.Δ., υπολογίζοντας ότι δεν θα τα καταφέρει οπότε θα προκύψει ξανά ο ίδιος ή κάποιος υπό τον έλεγχό του. Υπάρχει δηλαδή και μια "γαλάζια παρένθεση" στον σχεδιασμό για την "αριστερή παρένθεση". 

Ο καθοδηγητής 

Αλλά τα πράγματα καμιά φορά στραβώνουν. Καθώς ο Μεϊμαράκης, παρότι έχασε τις εκλογές, επιχείρησε να γίνει κανονικός πρόεδρος, έπεσε πάνω στον Ανδρέα Παπαμιμίκο πολιτικό τέκνο του Σαμαρά. Ως γραμματέας του κόμματος και πρακτικά Νο 2 φερόταν να έχει κάνει τις δικές του επιλογές. 

Ο Μεϊμαράκης του χρέωσε μεθοδεύσεις να τον αποδυναμώσει. Με κορυφαία τη φαρσοκωμωδία που οδήγησε στην ακύρωση των αρχαιρεσιών του Νοεμβρίου, στην οποία κατά τις εκτιμήσεις των καραμανλικών που τον υποστήριζαν "ο Βαγγέλης θα καθάριζε". Η πρώτη δουλειά που θα έκανε πάντως αν έβγαινε αρχηγός θα ήταν να ξηλώσει τον γραμματέα και γενικώς να αποσαμαροποιήσει τη Συγγρού. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης περίμενε να το κάνει στο συνέδριο και το βρήκε μπροστά του. Τη μια μέρα πήγε στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ και την κάλεσε να ρίξει την κυβέρνηση. Την άλλη βρέθηκε μπροστά σε ένα εκλογικό πραξικόπημα και αναγκάσθηκε να ξηλώσει την ηγεσία της μαζί με τον Παπαμιμίκο, στον οποίο καταλογίσθηκε αφ' υψηλού καθοδήγηση των φυντανιών του κόμματος. Και ως καθοδηγητής θα πλήρωνε πρώτος το μάρμαρο εξ ου και έσπευσε να την κάνει, θέτοντας εαυτόν εκτός Ν.Δ. Μαζί κι ένας νεαρός που είχαν βάλει αρχηγό στην ΟΝΝΕΔ. Και οι δυο κατήγγειλαν τον πρόεδρο του κόμματος ως... ύποπτο! Κορυφαίο! 

Ψηφοφορία χωρίς ψήφους 

Ίσως ο Μητσοτάκης θα έπρεπε να τους απονείμει προηγουμένως δίπλωμα ευρεσιτεχνίας: εκλογή εκπροσώπων χωρίς εκλογές. Ψήφος χωρίς κάλπη. Πρωτοτυπία υψηλής σύλληψης. Αντί να κάθονται, όπως στις άλλες κομματικές νεολαίες –αλλά και στα κομματικά συνέδρια–, να μεθοδεύουν πώς θα βγάλουν τους δικούς τους, με λίστες, γραμμές και τα τοιαύτα, έγραψαν απευθείας τα ονόματά τους σ' ένα χαρτί και καθάρισαν. Ούτε οι ψηφοφόροι ταλαιπωρήθηκαν ούτε καταμετρήσεις χρειάσθηκαν. Τέλειο; 

Η ευρεσιτεχνία των Παπαμιμίκων ίσως βγει σε καλό στον Μητσοτάκη, γιατί τον αφύπνισε. Το σενάριο ότι επίτηδες άφησε την εκτροπή να εξελιχθεί ως αφορμή για να πάρει κεφάλια δείχνει τραβηγμένο, αλλά όχι απίθανο. Μάλλον όμως του συνέβη και πολύ ορθά το εκμεταλλεύεται. Καθάρισε τουλάχιστον με τον Παπαμιμίκο, που ετοιμαζόταν να του κάνει το συνέδριο καλοκαιρινό. 

Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού 

Μέχρι τώρα ο Κυριάκος πήγαινε με τον σταυρό στο χέρι στα εσωκομματικά. Θεωρούσε ότι μπορεί να βάλει στη γραμμή του την "όλη Ν.Δ.". Αμ δε. Το μαγαζί είναι κομμένο στα τέσσερα: καραμανλικοί, σαμαρικοί, ντορικοί και εσχάτως αδωνικοί. Ο δραστήριος αντιπρόεδρος έχει κάνει πολλή δουλειά στη βάση του κόμματος και ιδίως στη Νεολαία, της οποίας είναι εκλεκτός. Όπως λέγεται, επιδιώκει να σκίσει στο συνέδριο και μετά ποιος τον πιάνει. Θα γίνει αυτός το ένα από τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού της Ν.Δ. και ίσως ο Νο 1 δελφίνος . 

Καθώς κανένα από αυτά τα πόδια δεν ανήκει στον Κυριάκο, το ζητούμενο είναι αν θα βάλει μπροστά να περιέλθει στην κατοχή του ολόκληρο το τραπέζι. Δύσκολη επιχείρηση καθ' όσον στα κόμματα τα εσωτερικά συστήματα είναι σκληρά και δεν σπάνε εύκολα. Αλλά εδώ που τα λέμε, καλύτερα μην είσαι καθόλου αρχηγός, παρά να έχεις κόμμα στο όποιο κάνουν κουμάντο άλλοι. Τα υπόλοιπα στο συνέδριο. 

*Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" που κυκλοφορεί

Από τον Γιώργο Λακόπουλο 

http://www.capital.gr/forum/thread/5609096?page=2

 23/4/2016