Οι εχθροί της παγκοσμιοποίησης παίρνουν τώρα εκδίκηση
Αυτό που θα έπρεπε να αναγνωρίσουν οι υποστηρικτές της φιλελευθεροποίησης των παγκόσμιων αγορών είναι ότι τόσο η παγκοσμιοποίηση όσο και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έχουν παράγει χαμένους. Και οι δύο υποτίθεται πως θα δημιουργούσαν μια κατάσταση στην οποία κανείς δε θα ήταν χειρότερα, ενώ κάποιοι μπορεί να ήταν και καλύτερα από πριν.Αυτό δε συνέβη. Πλησιάζουμε στο σημείο όπου η παγκοσμιοποίηση και η συμμετοχή στην ευρωζώνη ειδικότερα, καταστρέφουν όχι μόνο συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες αλλά ολόκληρα κράτη. Αν οι φορείς χάραξης πολιτικής δεν αντιδράσουν σε αυτό, σίγουρα θα το κάνουν οι ψηφοφόροι.
Στο Δυτικό κόσμο και ειδικότερα στην Ευρώπη οι ψηφοφόροι στρέφονται κατά της παγκοσμιοποίησης. Τι δείχνει η μεταστροφή του κοινού έναντι της συμφωνίας TTIP. Η λάθος συνταγή για μεταρρυθμίσεις και η άνοδος των λαϊκιστών.
Η παγκοσμιοποίηση αποτυγχάνει στις ανεπτυγμένες δυτικές κοινωνίες, όπου μια διαδικασία που κάποτε χαιρετιζόταν για τα παγκόσμια οφέλη της τώρα αντιμετωπίζει πολιτικές αντιδράσεις. Γιατί; Η κατεστημένη άποψη, τουλάχιστον στην Ευρώπη, είναι ότι τα κράτη αμέλησαν να σφυρηλατήσουν τις απαραίτητες οικονομικές μεταρρυθμίσεις για να μας καταστήσουν ανταγωνιστικότερους παγκοσμίως.
Θα ήθελα να προσφέρω μια εναλλακτική άποψη. Η αποτυχία της παγκοσμιοποίησης στη Δύση στην πραγματικότητα οφείλεται στην αποτυχία των δημοκρατιών να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές αναταράξεις που αναπόφευκτα επιφέρει η παγκοσμιοποίηση -όπως είναι η στασιμότητα του πραγματικού μέσου εισοδήματος για δύο δεκαετίες. Μία ακόμη ανατάραξη έχει σταθεί η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση -μια συνέπεια της παγκοσμιοποίησης- και ο μόνιμος αντίκτυπός της στη μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη.
Σε μεγάλες περιοχές της Ευρώπης, ο συνδυασμός της παγκοσμιοποίησης και της τεχνικής προόδου κατέστρεψε την παλιά εργατική τάξη και τώρα απειλεί τις εξειδικευμένες θέσεις εργασίας των χαμηλών στρωμάτων της μεσαίας τάξης. Επομένως, η εξέγερση των ψηφοφόρων δεν είναι ούτε σοκαριστική, ούτε παράλογη. Γιατί οι Γάλλοι ψηφοφόροι να χαίρονται για μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, αν αυτές μπορεί να οδηγήσουν στην απώλεια της δουλειάς τους και μάλιστα χωρίς ελπίδα για να βρουν νέα;
Κάποιες μεταρρυθμίσεις έχουν λειτουργήσει, αλλά αναρωτηθείτε γιατί. Οι γερμανικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας το 2003, οι οποίες έχουν επαινεθεί, ήταν βραχυπρόθεσμα επιτυχημένες διότι αύξησαν την ανταγωνιστικότητα κόστους της χώρας μέσω χαμηλότερων μισθών συγκριτικά με άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Οι μεταρρυθμίσεις οδήγησαν σε μια κατάσταση σχεδόν πλήρους απασχόλησης, μόνο διότι καμία άλλη χώρα δεν έκανε το ίδιο. Αν είχαν ακολουθήσει κι άλλοι, δεν θα υπήρχε καθαρό όφελος.
Οι μεταρρυθμίσεις είχαν ένα μεγάλο μειονέκτημα. Μείωσαν τις σχετικές τιμές στη Γερμανία και πίεσαν προς τα πάνω τις καθαρές εξαγωγές, παράγοντας με τη σειρά τους μαζικές εκροές αποταμιεύσεων, η βαθιά αιτία των ανισορροπιών που οδήγησαν στην κρίση της ευρωζώνης. Μεταρρυθμίσεις σαν αυτές, μετά βίας μπορούν να σταθούν ως η συνταγή για το πώς τα ανεπτυγμένα κράτη θα πρέπει να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της παγκοσμιοποίησης.
Ούτε υπάρχει οποιαδήποτε βάσιμη απόδειξη πως οι χώρες που έχουν προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις σημειώνουν καλύτερες επιδόσεις ή είναι πιο ικανές να αντιμετωπίσουν μια λαϊκίστικη εξέγερση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία έχουν πιο φιλελεύθερες δομές αγοράς σε σχέση με το μεγαλύτερο μέρος της ηπειρωτικής Ευρώπης. Και όμως, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι έτοιμο να αποχωρήσει από την ΕΕ. Στις ΗΠΑ οι Ρεπουμπλικάνοι ίσως δώσουν την υποψηφιότητα για την προεδρεία σε έναν ακραίο λαϊκιστή.
Η Φινλανδία έρχεται πρώτη σε όλες τις κατατάξεις για την ανταγωνιστικότητα, αλλά η οικονομία αποτελεί μια τρελή περίπτωση μη ανάκαμψης -και έχει ισχυρό λαϊκίστικο κόμμα. Ο οικονομικός αντίκτυπος των μεταρρυθμίσεων είναι συνήθως πιο διακριτικός απ' ότι παραδέχονται οι υποστηρικτές του. Και δεν υπάρχει άμεση σύνδεση μεταξύ των μεταρρυθμίσεων και της υποστήριξης για τα κατεστημένα πολιτικά κόμματα.
Η διάγνωσή μου είναι πως η παγκοσμιοποίηση έχει φέρει σε σύγχυση τις δυτικές κοινωνίες, πολιτικά και τεχνικά. Δεν υπάρχει τρόπος να κρυφτούμε από αυτό, και ούτε θα έπρεπε. Αλλά οφείλουμε να διαχειριστούμε την αλλαγή. Δηλαδή να δεχθούμε ότι η καλύτερη στιγμή για την επόμενη εμπορική συμφωνία ή για τη φιλελευθεροποίηση της αγοράς, ίσως να μην είναι τώρα.
Το Σαββατοκύριακο σημειώθηκαν μεγάλες διαμαρτυρίες στη Γερμανία κατά της Διατλαντικής Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων (Transatlantic Trade and Investment Partnership - TTIP), μιας συμφωνίας μεταξύ Αμερικής και ΕΕ. Μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες πλευρές της είναι ότι θα μειώσει την νομική κυριαρχία των συμμετεχόντων.
Κατά τα τελευταία δύο χρόνια, έχει σημειωθεί μια δραματική μεταστροφή της κοινής γνώμης στη Γερμανία σχετικά με τα οφέλη του ελεύθερου παγκόσμιου εμπορίου γενικά, και της TTIP ειδικότερα. Το 2014, σχεδόν το 90% των Γερμανών ήταν υπέρ του ελεύθερου εμπορίου, σύμφωνα με δημοσκόπηση της YouGov. Αυτό έχει πέσει στο 56%. Ο αριθμός των ανθρώπων που απορρίπτουν ανοικτά την TTIP αυξήθηκε από 25% σε 33% κατά την ίδια περίοδο. Αυτά τα νούμερα δεν υπονοούν ότι η Ευρώπη θα έπρεπε να στραφεί στον προστατευτισμό. Αλλά η γρήγορη αλλαγή σε αυτά τα νούμερα θα έπρεπε να λειτουργήσει ως προειδοποίηση προς τους πολιτικούς ώστε να βαδίσουν προσεκτικά.
Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών της Γερμανίας και υπουργός Οικονομίας, είναι τόσο ένθερμος υποστηρικτής της TTIP. Αν θέλει στα σοβαρά να σταματήσει τη διάβρωση της στήριξης που απολαμβάνει το κόμμα του, θα πρέπει να είναι πιο ανοικτόμυαλος σχετικά με το πολιτικό κόστος αυτής της συμφωνίας. Μετά βίας αποτελεί έκπληξη το ότι ένας μεγάλος αριθμός υποστηρικτών του αντιμεταναστευτικού AfD είναι πρώην ψηφοφόροι του SPD.
Ένα «όχι» στην TTIP, τουλάχιστον θα αφαιρούσε έναν παράγοντα που στηρίζει την άνοδο των αντιευρωπαϊκών συμπεριφορών ή εκείνων κατά της παγκοσμιοποίησης. Οι πολιτικές συνέπειες της υιοθέτησης της συμφωνίας υπερέχουν των οριακών οικονομικών οφελών της.
Αυτό που θα έπρεπε να αναγνωρίσουν οι υποστηρικτές της φιλελευθεροποίησης των παγκόσμιων αγορών είναι ότι τόσο η παγκοσμιοποίηση όσο και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έχουν παράγει χαμένους. Και οι δύο υποτίθεται πως θα δημιουργούσαν μια κατάσταση στην οποία κανείς δε θα ήταν χειρότερα, ενώ κάποιοι μπορεί να ήταν και καλύτερα από πριν.
Αυτό δε συνέβη. Πλησιάζουμε στο σημείο όπου η παγκοσμιοποίηση και η συμμετοχή στην ευρωζώνη ειδικότερα, καταστρέφουν όχι μόνο συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες αλλά ολόκληρα κράτη. Αν οι φορείς χάραξης πολιτικής δεν αντιδράσουν σε αυτό, σίγουρα θα το κάνουν οι ψηφοφόροι.
του Wolfgang Munchau
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/article-ft-gr/1416497/oi-ehthroi-ths-pagkosmiopoihshs-pairnoyn-tora.html
25 Απριλίου 2016
Σκίτσο του Γ.ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΓΛΟΥ
Πέντε λόγοι που κάνουν δύσκολο το deal ΗΠΑ-ΕΕ στο εμπόριο
Σημαντικές παραμένουν οι διαφορές σε σημεία «κλειδιά» της υπό διαπραγμάτευσης εμπορικής συμφωνάς Ε.Ε.-ΗΠΑ. Αρνητικό το πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη ενόψει δημοψηφισμάτων και εκλογών. Μεγάλο αγκάθι υπηρεσίες και γεωργία.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ απηύθυναν έκκληση την Κυριακή να ολοκληρωθούν πριν το τέλος του έτους οι διαπραγματεύσεις για μια νέα αμφιλεγόμενη εμπορική συμφωνία.
Οι δύο ηγέτες επανέλαβαν την θέση τους και την Δευτέρα, κατά την συνάντηση με τον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, τον Ιταλό ομόλογο του Ματέο Ρέντσι και το Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ στα περιθώρια της βιομηχανικής έκθεσης του Ανόβερο.
Αλλά αξιωματούχοι και από τις δύο πλευρές συμφωνούν ότι η ολοκλήρωση της συμφωνίας πριν λήξει η θητεία του Αμερικανού προέδρου τον Ιανουάριο θα είναι δύσκολη. Υπάρχει ακόμα μεγάλη απόσταση στις θέσεις των δύο πλευρών σε ζητήματα «κλειδιά». Εν τω μεταξύ, οι πολιτικές εξελίξεις – ειδικά στην Ευρώπη – γίνονται όλο και πιο αρνητικές όσον αφορά την συμφωνία.
Αυτοί είναι πέντε από τους πολλούς λόγους για τους οποίους η επίτευξη συμφωνίας τους επόμενους μήνες θα είναι δύσκολη:
H πολιτική
Οι διαπραγματευτές ξεκίνησαν το 13ο γύρο των επίσημων συνομιλιών για μια Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συνεργασία (ΤΤΙP) τη Δευτέρα στη Νέα Υόρκη. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ε.Ε. και αντίστροφα, με περισσότερα από 1,1 τρισ. δολάρια σε αγαθά και υπηρεσίες να διασχίζουν τον Ατλαντικό την περασμένη χρονιά. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ εισήγαγαν 100 δισ. δολάρια περισσότερα σε αγαθά και υπηρεσίες από την Ε.Ε. από ότι από την Κίνα το 2015.
Αλλά η πολιτική πραγματικότητα έχει γίνει πιο δύσκολη για την TTIP από τότε που ξεκίνησαν οι συζητήσεις το 2013.
Στις ΗΠΑ το κλίμα στην καμπάνια για το προεδρικό χρίσμα είναι ξεκάθαρα κατά των εμπορικών συμφωνιών. Οι συνομιλίες με την Ε.Ε. σπάνια αναφέρονται. Αλλά αυτό οφείλεται στο ότι βρίσκονται στην σκιά των φιλοδοξιών του Ομπάμα για εμπορική συνεργασία με την Ασία και την συμφωνία TTP που διαπραγματεύεται με την Ιαπωνία και άλλες δέκα οικονομίες του Ειρηνικού. Οι επίσημες διαπραγματεύσεις για την TTP έκλεισαν τον περασμένο Οκτώβριο. Αλλά πρέπει να περάσει και από το Κογρέσο ενώ έχει δεχθεί κριτική από τους τέσσερις από τους πέντε υποψήφιους διαδόχους του κ. Ομπάμα.
Στην Ε.Ε. διαδηλωτές κατά της TTIP έχουν κατέβει κατά χιλιάδες στους δρόμους και υψηλόβαθμοι πολιτικοί στην Γαλλία και στην Γερμανία έχουν εκφράσει επιφυλάξεις για την συμφωνία.
Οι αντιδράσεις αυτές εξηγούνται εν μέρει και από το πολιτικό ημερολόγιο. Εκτός από το δημοψήφισμα του Ιουνίου στο Ηνωμένο Βασίλειο για την παραμονή στην Ε.Ε., στο οποίο το εμπόριο είναι ένα μεγάλο ζήτημα, την επόμενη χρονιά θα πραγματοποιηθούν βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία και στη Γερμανία.
Αμερικανοί αξιωματούχοι φοβούνται ότι αν μια συμφωνία δεν ολοκληρωθεί προτού λήξει η θητεία του κ. Ομπάμα, μπορεί να φτάσουμε ως το 2021 για να κλείσει. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι πιο αισιόδοξοι, υποστηρίζοντας ότι μια αμερικάνικη διοίκηση υπό την Χίλαρι Κλίντον θα αντιμετώπιζε και αυτή την TTIP ως στρατηγική προτεραιότητα.
Επενδύσεις
Οι Ευρωπαίοι αντίπαλοι της TTIP επιτίθενται σε έναν όρο που θα επιτρέψει σε εταιρείες των ΗΠΑ που επενδύουν στην Ε.Ε. να οδηγούν τις όποιες διαφωνίες σε ειδικές επιτροπές διαιτησίες παρακάμπτοντας τα τοπικά δικαστήρια. Υποστηρίζουν πως η συμπερίληψη όρων «Διακανονισμού Διαφωνιών Κράτους – Επενδυτή» μπορεί να υπονομεύσουν την δυνατότητα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να σχεδιάζουν κανονισμούς.
Μετά την διακοπή των διαπραγματεύσεων για το επενδυτικό κεφάλαιο το 2014 και μετά από δημόσιες διαβουλεύσεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμφανίστηκε με πρόταση αλλαγών. Περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός διεθνούς δικαστηρίου για την ακρόαση επενδυτικών διαφωνιών και την εγκαθίδρυση ενός δευτεροβάθμιου οργάνου.
Αλλά οι ΗΠΑ είναι αντίθετες και με τις δύο αυτές ιδέες και η επίτευξη ενός συμβιβασμού είναι κατά πάσα πιθανότητα δύσκολη.
Κυβερνητικές δαπάνες
Από το 1993 η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι αναγκασμένη από το νόμο να δείχνει προτίμηση για πολλές από τις αγορές της στις αμερικάνικες επιχειρήσεις και με τα χρόνια πολλές πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις έχουν περάσει αντίστοιχους νόμους.
Η Ε.Ε. θέλει η Ουάσιγκτον να χρησιμοποιήσει την TTIP για να αντικαταστήσει αυτούς τους νόμους και να δώσει στις ευρωπαϊκές εταιρείες ίση πρόσβαση στην αμερικάνικη αγορά δημόσιων συμβάσεων.
Αλλά οποιαδήποτε εμπορική συμφωνία που το κάνει αυτό θα περάσει δύσκολα από το Κογκρέσο των ΗΠΑ. Επιπλέον, αξιωματούχοι των ΗΠΑ επιμένουν ότι η επιβολή ενός τέτοιου όρου στα πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις θα είναι αδύνατη με βάση το ομοσπονδιακό σύστημα των ΗΠΑ.
Υπηρεσίες
Ενας στόχος του διατλαντικού συμφώνου είναι να απελευθερώσει το εμπόριο υπηρεσιών - οι υπηρεσίες, από τις μεταφορές ως τις τράπεζες και την ψηφιακή μουσική είναι ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου εμπορίου.
Αλλά αντιμέτωπη με τα απαιτήσεις των περισσότερων κρατών μελών της, η Ε.Ε. έχει ζητήσει να εξαιρεθούν από την TTIP περισσότερες από 200 κατηγορίες υπηρεσιών. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ, που έχουν ζητήσει μόλις τέσσερις εξαιρέσεις, έχουν αρνηθεί να ανοίξουν τoν τομέα των ακτοπλοϊκών μεταφορών στον ανταγωνισμό.
Το αποτέλεσμα είναι ένα μεγάλο χάσμα ανάμεσα στις δύο πλευρές σε έναν ευαίσθητο και σημαντικό τομέα των διαπραγματεύσεων.
Γεωργία
Οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από τον TTIP και την γεωργία θα είναι μεγάλη και πιθανότατα εκρηκτική. Πανίσχυρα αγροτικά λόμπι και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού προσπαθούν να προστατεύουν τις εγχώριες αγορές τους είτε μέσω δασμών είτε μέσω κανονισμών. Αλλά κυβερνήσεις και από τις δύο πλευρές είχαν επίσης διαφορετικές προσεγγίσεις για μια σειρά από αγροτικά ζητήματα.
Είτε είναι οι γενετικά τροποποιημένοι καρποί, η χρήση των αντιβιοτικών και ορμονών στο μοσχάρι ή οι ονομασίες προέλευσης που η Ε.Ε. προστατεύει με επιθετικό τρόπο, υπάρχουν πολλά για τα οποία διαφωνούν Ε.Ε. και ΗΠΑ.
Και όπως ισχύει και για πολλά άλλα ζητήματα στον TTIP, υπάρχουν λίγα σημάδια ότι οι διαπραγματευτές έχουν βρει ένα τρόπο να λύσουν αυτές τις διαφωνίες.
FT.COM
Του Shawn Donnan
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/article-ft-gr/1416559/pente-logoi-poy-kanoyn-dyskolh-mia-symfonia-hpa-ee.html
26 Απριλίου 2016
Καταστροφική ετυμηγορία του LSE για τη συμφωνία προώθησης του
οικονομικού ΝΑΤΟ (ΤΤΙΡ)
Η προσπάθεια του Obama για μια νέα διατλαντική σχέση
Ο Αμερικανός πρόεδρος Obama έχει μόνο άλλους εννέα μήνες προτού λήξει η Θητεία του. Τώρα φαίνεται ένας άνθρωπος που βιάζεται. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ευρώπη στις 21-25 Απριλίου, έκανε ένα μεγάλο βήμα για την προτεινόμενη Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Εταιρική Σχέση (ΤΤΙΡ), η οποία θα αλλάζει ριζικά την λειτουργία των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των ευρωπαϊκών και αμερικανικών επιχειρήσεων.
Μιλώντας στο Ανόβερο, όπου άνοιξε μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές εκθέσεις παγκοσμίως, δήλωσε στην Γερμανίδα Καγκελάριο Merkel και σε διάφορα κορυφαία στελέχη επιχειρήσεων, πως ο χρόνος περνά για να κλείσει αυτή η εμπορική συμφωνία. "Εάν δεν ολοκληρώσουμε τις διαπραγματεύσεις φέτος, τότε οι επικείμενες πολιτικές αλλαγές στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, θα σημαίνουν ότι η συμφωνία δεν θα ολοκληρωθεί για κάποιο χρονικό διάστημα”, δήλωσε.
O Obama έχει αργήσει. Η ΤΤΙΡ δεν αφορά μόνο την καθιέρωση μιας εμπορικής συμφωνίας που θα θέσει κρίσιμα πρότυπα για το πώς διεξάγονται οι business. Αφορά επίσης την στήριξη αν όχι την αναζωογόνηση της φιλελεύθερης οικονομικής τάξης της Δύσης, η οποία βρίσκεται υπό τεράστια πίεση από την Ρωσία και κυρίως την Κίνα.
Αφού προσάρτησε την Κριμαία το 2014 κι στη συνέχεια εισέβαλε σε διάφορα μέρη της Ανατολικής Ουκρανίας, η Ρωσία τώρα εμπλέκεται στην Ευρώπη μέσω μιας εκλεπτυσμένης προπαγανδιστικής εκστρατείας που κάνει οτιδήποτε για να δημοσιοποιήσει τα λαϊκιστικά και ευρωσκεπτικιστικά κινήματα καθώς και τα αντιαμερικανικά.
Η Ρωσία κάνει οτιδήποτε είναι δυνατό για να ταρακουνήσει το ΝΑΤΟ, λίγες εβδομάδες πριν από τη σύνοδο του Οργανισμού στη Βαρσοβία, όπου θα συζητήσει πώς να βελτιώσει την ασφάλεια των ανατολικών της μελών, εν όψει του αυξημένου ρωσικού εκφοβισμού.
Ο διχασμός της Ευρώπης σε σχέση με το προσφυγικό και την ΤΤΙΡ, επίσης γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin. ΜΙα αποδυναμωμένη Ευρώπη και μια ανίσχυρη διατλαντική σχέση, είναι προς όφελος της Ρωσίας, και της Κίνας.
Πίσω μόνο από τις ΗΠΑ σε ό,τι αφορά στην οικονομική δύναμη, η Κίνα καταβάλει νέα πρόταση για να θέσει νέα εμπορικά πρότυπα μέσω του τεράστιου μεγέθους της και των πολιτικών φιλοδοξιών. Οι μεγάλες επενδύσεις του Πεκίνου στην Αφρική και την Λατινική Αμερική γίνονται προκειμένου να αναζητηθούν συμμαχίες ώστε να επιβάλει την εξουσία και την επιρροή της στο παγκόσμιο επίπεδο.
Για αυτό έχει σημασία η ΤΤΙΡ. Εάν η συμφωνία δεν προχωρήσει, η Δύση θα έχει χάσει μια μεγάλη ευκαιρία να ανακτήσει την επιρροή της και να θέσει τα εμπορικά πρότυπα για τις επόμενες δεκαετίες. Πάνω από όλα, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ θα έχουν χάσει την ευκαιρία να δημιουργήσει μία νέα διατλαντική σχέση, καθώς η παλιά, που χτίστηκε πάνω στα ερείπια του β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όλο και περισσότερο στερείται της στρατηγικής σημασίας και της κατεύθυνσης που είχε κάποτε.
Παρά την πολιτική και στρατηγική σημασία της ΤΤΙΡ, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν απομακρυνθεί από το να μιλούν υπέρ της συμφωνίας. Η Merkel έχει σπανίως σταθμίσει τόσο πολύ ένα ζήτημα που μέχρι στιγμής έχει δεχθεί "πόλεμο” από μια ιδιαίτερα οργανωμένη εκστρατεία κατά της ΤΤΙΡ, όχι μόνο στην Γερμανία αλλά σε όλη την Ευρώπη. Λίγες ώρες πριν από την άφιξη του Obama στο Αννόβερο, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν κατά της ΤΤΙΡ.
Οι επικριτές της ΤΤΙΡ επιμένουν πως μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις θα είναι νικητές, ότι οι ΗΠΑ θα αποκομίσουν τα περισσότερα οφέλη και ότι οι καταναλωτές ανά την Ευρώπη θα επηρεαστούν από τα χαμηλότερα πρότυπα όταν πρόκειται για την προστασία των τροφίμων και τα κοινωνικά ζητήματα.
Πείτε το αυτό στις γερμανικές Mittelstand, τις μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις που είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας της χώρας. Η γερμανική βιομηχανία κατασκευής μηχανημάτων για παράδειγμα, μεταφέρει αγαθά μεγαλύτερης αξίας των 16 δισ. ευρώ κάθε χρόνο στις ΗΠΑ.
Αλλά δε νομίζω ότι ένα gadget που έχει κατασκευαστεί στην Γερμανία μπορεί να πουληθεί στην αρχική του μορφή σε μια εταιρεία λιανικής στις ΗΠΑ. "Πρέπει να αντικαταστήσουμε τα ευρωπαϊκά βύσματα, με αμερικανικά, παρόλο που ουσιαστικά μοιάζουν το ίδιο, έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά ασφάλειας και εκτελούν την ίδια λειτουργία”, τόνισε ο Carl Martin Welcker, αντιπρόεδρος της German Mechanical Engineering Industry και διευθύνων σύμβουλος της Alfred H. Schutte."Δεν μιλάμε μόνο για βύσματα. Χρησιμοποιούμε το μετρικό σύστημα για να τυποποιήσουμε τα threads μας, ενώ οι ΗΠΑ μετρούν σε ίντσες -επομένως πρέπει να αλλάξουμε τα threads σε συγκεκριμένους αγωγούς ασφάλειας”, πρόσθεσε. "Η ΕΕ και οι ΗΠΑ έχουν διαφορετικές απαιτήσεις όταν πρόκειται για το περιεχόμενο των οδηγιών λειτουργίας. καταλήγουμε να παράγουμε το ίδιο μηχάνημα δύο φορές, απλώς με διαφορετικό τρόπο. Πρέπει να αγοράζουμε τα δικά μας υλικά δυο φορές, να αποθηκεύουμε υλικά δύο φορές. Τα μηχανήματα πρέπει να δοκιμάζονται δύο φορές, και να εγκρίνονται εις διπλούν”.
Φανταστείτε απλώς το επιπλέον κόστος εάν μια ευρωπαϊκή εταιρεία θέλει να εισέλθει και να ανταγωνιστεί στην αμερικανική αγορά. Η ΤΤΙΡ θα έδιωχνε όλα αυτά τα διαφορετικά πρότυπα, και θα δημιουργούσε αντί αυτών περισσότερες θέσεις εργασίας για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις -και θα μείωνε το κόστος παραγωγής. Αυτά τα οφέλη σπανίως αναφέρονται, όπως και οι μακροπρόθεσμες στρατηγικές επιδράσεις της ΤΤΙΡ, δεν συζητιούνται σχεδόν ποτέ.
Αντιθέτως, η ΤΤΙΡ έχει συνδεθεί περισσότερο με λαϊκιστικά, ευρωσκεπτικιστικά και κατά της παγκοσμιοποίησης κινήματα. Και υπάρχουν περισσότερες από μία χροιές του αντί-αμερικανισμού, όπως σίγουρα διαισθάνθηκε ο Obama κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Λονδίνο στις 22-24 Απριλίου. Πραγματικά, η δημόσια στήριξή του για να παραμείνει η Βρετανία στην ΕΕ και η έκκλησή του στους Ευρωπαίους ηγέτες να υποστηρίξουν την ΤΤΙΡ, αφορούσαν στα αλήθεια ότι οι ΗΠΑ θέλουν μια ισχυρότερη Ευρώπη και μια αναζωογονημένη διατλαντική σχέση.
Εκτός κι αν υπάρξει μεγάλη αλλαγή στην Ευρώπη τους επόμενους μήνες, η προσπάθεια του Obama να εδραιώσει αυτό που θα ήταν μια ιστορική εμπορική συμφωνία, θα του ξεφύγει. Η Ρωσία και η Κίνα θα ανακουφιστούν, χωρίς αμφιβολία.
της Judy Dempsey
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:
http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/?fa=63426
26/4/2016
Σ Χ Ε Τ Ι Κ Α
1.Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP)
2.TTIP
3. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ
Πέντε λόγοι που κάνουν δύσκολο το deal ΗΠΑ-ΕΕ στο εμπόριο
Σημαντικές παραμένουν οι διαφορές σε σημεία «κλειδιά» της υπό διαπραγμάτευσης εμπορικής συμφωνάς Ε.Ε.-ΗΠΑ. Αρνητικό το πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη ενόψει δημοψηφισμάτων και εκλογών. Μεγάλο αγκάθι υπηρεσίες και γεωργία.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ απηύθυναν έκκληση την Κυριακή να ολοκληρωθούν πριν το τέλος του έτους οι διαπραγματεύσεις για μια νέα αμφιλεγόμενη εμπορική συμφωνία.
Οι δύο ηγέτες επανέλαβαν την θέση τους και την Δευτέρα, κατά την συνάντηση με τον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, τον Ιταλό ομόλογο του Ματέο Ρέντσι και το Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ στα περιθώρια της βιομηχανικής έκθεσης του Ανόβερο.
Αλλά αξιωματούχοι και από τις δύο πλευρές συμφωνούν ότι η ολοκλήρωση της συμφωνίας πριν λήξει η θητεία του Αμερικανού προέδρου τον Ιανουάριο θα είναι δύσκολη. Υπάρχει ακόμα μεγάλη απόσταση στις θέσεις των δύο πλευρών σε ζητήματα «κλειδιά». Εν τω μεταξύ, οι πολιτικές εξελίξεις – ειδικά στην Ευρώπη – γίνονται όλο και πιο αρνητικές όσον αφορά την συμφωνία.
Αυτοί είναι πέντε από τους πολλούς λόγους για τους οποίους η επίτευξη συμφωνίας τους επόμενους μήνες θα είναι δύσκολη:
H πολιτική
Οι διαπραγματευτές ξεκίνησαν το 13ο γύρο των επίσημων συνομιλιών για μια Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συνεργασία (ΤΤΙP) τη Δευτέρα στη Νέα Υόρκη. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ε.Ε. και αντίστροφα, με περισσότερα από 1,1 τρισ. δολάρια σε αγαθά και υπηρεσίες να διασχίζουν τον Ατλαντικό την περασμένη χρονιά. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ εισήγαγαν 100 δισ. δολάρια περισσότερα σε αγαθά και υπηρεσίες από την Ε.Ε. από ότι από την Κίνα το 2015.
Αλλά η πολιτική πραγματικότητα έχει γίνει πιο δύσκολη για την TTIP από τότε που ξεκίνησαν οι συζητήσεις το 2013.
Στις ΗΠΑ το κλίμα στην καμπάνια για το προεδρικό χρίσμα είναι ξεκάθαρα κατά των εμπορικών συμφωνιών. Οι συνομιλίες με την Ε.Ε. σπάνια αναφέρονται. Αλλά αυτό οφείλεται στο ότι βρίσκονται στην σκιά των φιλοδοξιών του Ομπάμα για εμπορική συνεργασία με την Ασία και την συμφωνία TTP που διαπραγματεύεται με την Ιαπωνία και άλλες δέκα οικονομίες του Ειρηνικού. Οι επίσημες διαπραγματεύσεις για την TTP έκλεισαν τον περασμένο Οκτώβριο. Αλλά πρέπει να περάσει και από το Κογρέσο ενώ έχει δεχθεί κριτική από τους τέσσερις από τους πέντε υποψήφιους διαδόχους του κ. Ομπάμα.
Στην Ε.Ε. διαδηλωτές κατά της TTIP έχουν κατέβει κατά χιλιάδες στους δρόμους και υψηλόβαθμοι πολιτικοί στην Γαλλία και στην Γερμανία έχουν εκφράσει επιφυλάξεις για την συμφωνία.
Οι αντιδράσεις αυτές εξηγούνται εν μέρει και από το πολιτικό ημερολόγιο. Εκτός από το δημοψήφισμα του Ιουνίου στο Ηνωμένο Βασίλειο για την παραμονή στην Ε.Ε., στο οποίο το εμπόριο είναι ένα μεγάλο ζήτημα, την επόμενη χρονιά θα πραγματοποιηθούν βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία και στη Γερμανία.
Αμερικανοί αξιωματούχοι φοβούνται ότι αν μια συμφωνία δεν ολοκληρωθεί προτού λήξει η θητεία του κ. Ομπάμα, μπορεί να φτάσουμε ως το 2021 για να κλείσει. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι πιο αισιόδοξοι, υποστηρίζοντας ότι μια αμερικάνικη διοίκηση υπό την Χίλαρι Κλίντον θα αντιμετώπιζε και αυτή την TTIP ως στρατηγική προτεραιότητα.
Επενδύσεις
Οι Ευρωπαίοι αντίπαλοι της TTIP επιτίθενται σε έναν όρο που θα επιτρέψει σε εταιρείες των ΗΠΑ που επενδύουν στην Ε.Ε. να οδηγούν τις όποιες διαφωνίες σε ειδικές επιτροπές διαιτησίες παρακάμπτοντας τα τοπικά δικαστήρια. Υποστηρίζουν πως η συμπερίληψη όρων «Διακανονισμού Διαφωνιών Κράτους – Επενδυτή» μπορεί να υπονομεύσουν την δυνατότητα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να σχεδιάζουν κανονισμούς.
Μετά την διακοπή των διαπραγματεύσεων για το επενδυτικό κεφάλαιο το 2014 και μετά από δημόσιες διαβουλεύσεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμφανίστηκε με πρόταση αλλαγών. Περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός διεθνούς δικαστηρίου για την ακρόαση επενδυτικών διαφωνιών και την εγκαθίδρυση ενός δευτεροβάθμιου οργάνου.
Αλλά οι ΗΠΑ είναι αντίθετες και με τις δύο αυτές ιδέες και η επίτευξη ενός συμβιβασμού είναι κατά πάσα πιθανότητα δύσκολη.
Κυβερνητικές δαπάνες
Από το 1993 η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι αναγκασμένη από το νόμο να δείχνει προτίμηση για πολλές από τις αγορές της στις αμερικάνικες επιχειρήσεις και με τα χρόνια πολλές πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις έχουν περάσει αντίστοιχους νόμους.
Η Ε.Ε. θέλει η Ουάσιγκτον να χρησιμοποιήσει την TTIP για να αντικαταστήσει αυτούς τους νόμους και να δώσει στις ευρωπαϊκές εταιρείες ίση πρόσβαση στην αμερικάνικη αγορά δημόσιων συμβάσεων.
Αλλά οποιαδήποτε εμπορική συμφωνία που το κάνει αυτό θα περάσει δύσκολα από το Κογκρέσο των ΗΠΑ. Επιπλέον, αξιωματούχοι των ΗΠΑ επιμένουν ότι η επιβολή ενός τέτοιου όρου στα πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις θα είναι αδύνατη με βάση το ομοσπονδιακό σύστημα των ΗΠΑ.
Υπηρεσίες
Ενας στόχος του διατλαντικού συμφώνου είναι να απελευθερώσει το εμπόριο υπηρεσιών - οι υπηρεσίες, από τις μεταφορές ως τις τράπεζες και την ψηφιακή μουσική είναι ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου εμπορίου.
Αλλά αντιμέτωπη με τα απαιτήσεις των περισσότερων κρατών μελών της, η Ε.Ε. έχει ζητήσει να εξαιρεθούν από την TTIP περισσότερες από 200 κατηγορίες υπηρεσιών. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ, που έχουν ζητήσει μόλις τέσσερις εξαιρέσεις, έχουν αρνηθεί να ανοίξουν τoν τομέα των ακτοπλοϊκών μεταφορών στον ανταγωνισμό.
Το αποτέλεσμα είναι ένα μεγάλο χάσμα ανάμεσα στις δύο πλευρές σε έναν ευαίσθητο και σημαντικό τομέα των διαπραγματεύσεων.
Γεωργία
Οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από τον TTIP και την γεωργία θα είναι μεγάλη και πιθανότατα εκρηκτική. Πανίσχυρα αγροτικά λόμπι και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού προσπαθούν να προστατεύουν τις εγχώριες αγορές τους είτε μέσω δασμών είτε μέσω κανονισμών. Αλλά κυβερνήσεις και από τις δύο πλευρές είχαν επίσης διαφορετικές προσεγγίσεις για μια σειρά από αγροτικά ζητήματα.
Είτε είναι οι γενετικά τροποποιημένοι καρποί, η χρήση των αντιβιοτικών και ορμονών στο μοσχάρι ή οι ονομασίες προέλευσης που η Ε.Ε. προστατεύει με επιθετικό τρόπο, υπάρχουν πολλά για τα οποία διαφωνούν Ε.Ε. και ΗΠΑ.
Και όπως ισχύει και για πολλά άλλα ζητήματα στον TTIP, υπάρχουν λίγα σημάδια ότι οι διαπραγματευτές έχουν βρει ένα τρόπο να λύσουν αυτές τις διαφωνίες.
FT.COM
Του Shawn Donnan
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/article-ft-gr/1416559/pente-logoi-poy-kanoyn-dyskolh-mia-symfonia-hpa-ee.html
26 Απριλίου 2016
Καταστροφική ετυμηγορία του LSE για τη συμφωνία προώθησης του
οικονομικού ΝΑΤΟ (ΤΤΙΡ)
Οι αντίπαλοι της συμφωνίας ΤΤΙΡ (άρθρο), μέσω της οποίας προωθείται η κυριαρχία των αμερικανικών πολυεθνικών, καθώς επίσης η ίδρυση του οικονομικού ΝΑΤΟ (άρθρο), υποχρέωσαν τη Μ. Βρετανία να δώσει στη δημοσιότητα μία πραγματογνωμοσύνη, την οποία είχε παραγγείλει η κυβέρνηση στο LSE (London School of Economics).
Η έκθεση αυτή (πηγή) υπάρχει ήδη από το 2013, διατηρούμενη σε κλειστά συρτάρια από την κυβέρνηση, ενώ η ετυμηγορία της είναι καταστροφική για την ΤΤΙΡ – αφού θεωρεί ότι, δεν προσφέρει κανένα όφελος στη Βρετανία αλλά, αντίθετα, έχει πολύ μεγάλα ρίσκα, τα οποία θα μπορούσαν να κοστίσουν ακριβά στους βρετανούς φορολογουμένους.
Περαιτέρω, ένα από τα συμπεράσματα της είναι το ότι, οι βρετανοί επενδυτές στις Η.Π.Α. δεν θα απολάμβαναν επί πλέον προστασία, μεγαλύτερη από αυτήν που τους παρέχουν σήμερα τα αμερικανικά δικαστήρια – ενώ, αντίθετα, οι αμερικανοί θα είχαν μεγάλα πλεονεκτήματα στην Ευρώπη.
Η εμπειρία του Καναδά με τη συμφωνία NAFTA, η οποία έχει κοστίσει πολύ ακριβά στους Καναδούς, αφού σε 30 διαφορετικές περιπτώσεις υποχρεώθηκαν να πληρώσουν μεγάλες αποζημιώσεις σε αμερικανικές εταιρείες, αλλάζοντας επί πλέον μέρη της νομοθεσίας τους, αποτέλεσε ένα από τα βασικότερα στοιχεία της καταδικαστικής έκθεσης – ενώ την ίδια στιγμή οι Γερμανοί διαδηλώνουν μαζικά εναντίον της ΤΤΙΡ, θεωρώντας πως θα προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στη χώρα τους.
Η συμφωνία θα έχει αρνητικές συνέπειες επίσης για τη Γαλλία, τη Σουηδία ή την Αυστρία ενώ, αντίθετα, για τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης θεωρείται πως θα ήταν ωφέλιμη – οπότε αρκετοί θεωρούν πως ο στόχος των Η.Π.Α. είναι αφενός μεν να διευρύνουν την ηγεμονία τους στη δυτική Ευρώπη, αφετέρου να δελεάσουν την ανατολική, έτσι ώστε να την απομακρύνουν περισσότερο από τη Ρωσία.
Ειδικά όσον αφορά τη Γερμανία, η αριστερά απαιτεί δημοψήφισμα για την έγκριση ή μη της ΤΤΙΡ – γεγονός που δημιουργεί προβλήματα στην κυβέρνηση, η οποία είναι εντελώς αντίθεση με τέτοιου είδους δημοκρατικές διαδικασίες.
ΠΗΓΗ:http://news.analyst.gr/2016/04/26
26/4/2016
Η έκθεση αυτή (πηγή) υπάρχει ήδη από το 2013, διατηρούμενη σε κλειστά συρτάρια από την κυβέρνηση, ενώ η ετυμηγορία της είναι καταστροφική για την ΤΤΙΡ – αφού θεωρεί ότι, δεν προσφέρει κανένα όφελος στη Βρετανία αλλά, αντίθετα, έχει πολύ μεγάλα ρίσκα, τα οποία θα μπορούσαν να κοστίσουν ακριβά στους βρετανούς φορολογουμένους.
Περαιτέρω, ένα από τα συμπεράσματα της είναι το ότι, οι βρετανοί επενδυτές στις Η.Π.Α. δεν θα απολάμβαναν επί πλέον προστασία, μεγαλύτερη από αυτήν που τους παρέχουν σήμερα τα αμερικανικά δικαστήρια – ενώ, αντίθετα, οι αμερικανοί θα είχαν μεγάλα πλεονεκτήματα στην Ευρώπη.
Η εμπειρία του Καναδά με τη συμφωνία NAFTA, η οποία έχει κοστίσει πολύ ακριβά στους Καναδούς, αφού σε 30 διαφορετικές περιπτώσεις υποχρεώθηκαν να πληρώσουν μεγάλες αποζημιώσεις σε αμερικανικές εταιρείες, αλλάζοντας επί πλέον μέρη της νομοθεσίας τους, αποτέλεσε ένα από τα βασικότερα στοιχεία της καταδικαστικής έκθεσης – ενώ την ίδια στιγμή οι Γερμανοί διαδηλώνουν μαζικά εναντίον της ΤΤΙΡ, θεωρώντας πως θα προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στη χώρα τους.
Η συμφωνία θα έχει αρνητικές συνέπειες επίσης για τη Γαλλία, τη Σουηδία ή την Αυστρία ενώ, αντίθετα, για τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης θεωρείται πως θα ήταν ωφέλιμη – οπότε αρκετοί θεωρούν πως ο στόχος των Η.Π.Α. είναι αφενός μεν να διευρύνουν την ηγεμονία τους στη δυτική Ευρώπη, αφετέρου να δελεάσουν την ανατολική, έτσι ώστε να την απομακρύνουν περισσότερο από τη Ρωσία.
Ειδικά όσον αφορά τη Γερμανία, η αριστερά απαιτεί δημοψήφισμα για την έγκριση ή μη της ΤΤΙΡ – γεγονός που δημιουργεί προβλήματα στην κυβέρνηση, η οποία είναι εντελώς αντίθεση με τέτοιου είδους δημοκρατικές διαδικασίες.
ΠΗΓΗ:http://news.analyst.gr/2016/04/26
26/4/2016
Η προσπάθεια του Obama για μια νέα διατλαντική σχέση
Ο Αμερικανός πρόεδρος Obama έχει μόνο άλλους εννέα μήνες προτού λήξει η Θητεία του. Τώρα φαίνεται ένας άνθρωπος που βιάζεται. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ευρώπη στις 21-25 Απριλίου, έκανε ένα μεγάλο βήμα για την προτεινόμενη Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Εταιρική Σχέση (ΤΤΙΡ), η οποία θα αλλάζει ριζικά την λειτουργία των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των ευρωπαϊκών και αμερικανικών επιχειρήσεων.
Μιλώντας στο Ανόβερο, όπου άνοιξε μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές εκθέσεις παγκοσμίως, δήλωσε στην Γερμανίδα Καγκελάριο Merkel και σε διάφορα κορυφαία στελέχη επιχειρήσεων, πως ο χρόνος περνά για να κλείσει αυτή η εμπορική συμφωνία. "Εάν δεν ολοκληρώσουμε τις διαπραγματεύσεις φέτος, τότε οι επικείμενες πολιτικές αλλαγές στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, θα σημαίνουν ότι η συμφωνία δεν θα ολοκληρωθεί για κάποιο χρονικό διάστημα”, δήλωσε.
O Obama έχει αργήσει. Η ΤΤΙΡ δεν αφορά μόνο την καθιέρωση μιας εμπορικής συμφωνίας που θα θέσει κρίσιμα πρότυπα για το πώς διεξάγονται οι business. Αφορά επίσης την στήριξη αν όχι την αναζωογόνηση της φιλελεύθερης οικονομικής τάξης της Δύσης, η οποία βρίσκεται υπό τεράστια πίεση από την Ρωσία και κυρίως την Κίνα.
Αφού προσάρτησε την Κριμαία το 2014 κι στη συνέχεια εισέβαλε σε διάφορα μέρη της Ανατολικής Ουκρανίας, η Ρωσία τώρα εμπλέκεται στην Ευρώπη μέσω μιας εκλεπτυσμένης προπαγανδιστικής εκστρατείας που κάνει οτιδήποτε για να δημοσιοποιήσει τα λαϊκιστικά και ευρωσκεπτικιστικά κινήματα καθώς και τα αντιαμερικανικά.
Η Ρωσία κάνει οτιδήποτε είναι δυνατό για να ταρακουνήσει το ΝΑΤΟ, λίγες εβδομάδες πριν από τη σύνοδο του Οργανισμού στη Βαρσοβία, όπου θα συζητήσει πώς να βελτιώσει την ασφάλεια των ανατολικών της μελών, εν όψει του αυξημένου ρωσικού εκφοβισμού.
Ο διχασμός της Ευρώπης σε σχέση με το προσφυγικό και την ΤΤΙΡ, επίσης γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin. ΜΙα αποδυναμωμένη Ευρώπη και μια ανίσχυρη διατλαντική σχέση, είναι προς όφελος της Ρωσίας, και της Κίνας.
Πίσω μόνο από τις ΗΠΑ σε ό,τι αφορά στην οικονομική δύναμη, η Κίνα καταβάλει νέα πρόταση για να θέσει νέα εμπορικά πρότυπα μέσω του τεράστιου μεγέθους της και των πολιτικών φιλοδοξιών. Οι μεγάλες επενδύσεις του Πεκίνου στην Αφρική και την Λατινική Αμερική γίνονται προκειμένου να αναζητηθούν συμμαχίες ώστε να επιβάλει την εξουσία και την επιρροή της στο παγκόσμιο επίπεδο.
Για αυτό έχει σημασία η ΤΤΙΡ. Εάν η συμφωνία δεν προχωρήσει, η Δύση θα έχει χάσει μια μεγάλη ευκαιρία να ανακτήσει την επιρροή της και να θέσει τα εμπορικά πρότυπα για τις επόμενες δεκαετίες. Πάνω από όλα, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ θα έχουν χάσει την ευκαιρία να δημιουργήσει μία νέα διατλαντική σχέση, καθώς η παλιά, που χτίστηκε πάνω στα ερείπια του β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όλο και περισσότερο στερείται της στρατηγικής σημασίας και της κατεύθυνσης που είχε κάποτε.
Παρά την πολιτική και στρατηγική σημασία της ΤΤΙΡ, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν απομακρυνθεί από το να μιλούν υπέρ της συμφωνίας. Η Merkel έχει σπανίως σταθμίσει τόσο πολύ ένα ζήτημα που μέχρι στιγμής έχει δεχθεί "πόλεμο” από μια ιδιαίτερα οργανωμένη εκστρατεία κατά της ΤΤΙΡ, όχι μόνο στην Γερμανία αλλά σε όλη την Ευρώπη. Λίγες ώρες πριν από την άφιξη του Obama στο Αννόβερο, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν κατά της ΤΤΙΡ.
Οι επικριτές της ΤΤΙΡ επιμένουν πως μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις θα είναι νικητές, ότι οι ΗΠΑ θα αποκομίσουν τα περισσότερα οφέλη και ότι οι καταναλωτές ανά την Ευρώπη θα επηρεαστούν από τα χαμηλότερα πρότυπα όταν πρόκειται για την προστασία των τροφίμων και τα κοινωνικά ζητήματα.
Πείτε το αυτό στις γερμανικές Mittelstand, τις μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις που είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας της χώρας. Η γερμανική βιομηχανία κατασκευής μηχανημάτων για παράδειγμα, μεταφέρει αγαθά μεγαλύτερης αξίας των 16 δισ. ευρώ κάθε χρόνο στις ΗΠΑ.
Αλλά δε νομίζω ότι ένα gadget που έχει κατασκευαστεί στην Γερμανία μπορεί να πουληθεί στην αρχική του μορφή σε μια εταιρεία λιανικής στις ΗΠΑ. "Πρέπει να αντικαταστήσουμε τα ευρωπαϊκά βύσματα, με αμερικανικά, παρόλο που ουσιαστικά μοιάζουν το ίδιο, έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά ασφάλειας και εκτελούν την ίδια λειτουργία”, τόνισε ο Carl Martin Welcker, αντιπρόεδρος της German Mechanical Engineering Industry και διευθύνων σύμβουλος της Alfred H. Schutte."Δεν μιλάμε μόνο για βύσματα. Χρησιμοποιούμε το μετρικό σύστημα για να τυποποιήσουμε τα threads μας, ενώ οι ΗΠΑ μετρούν σε ίντσες -επομένως πρέπει να αλλάξουμε τα threads σε συγκεκριμένους αγωγούς ασφάλειας”, πρόσθεσε. "Η ΕΕ και οι ΗΠΑ έχουν διαφορετικές απαιτήσεις όταν πρόκειται για το περιεχόμενο των οδηγιών λειτουργίας. καταλήγουμε να παράγουμε το ίδιο μηχάνημα δύο φορές, απλώς με διαφορετικό τρόπο. Πρέπει να αγοράζουμε τα δικά μας υλικά δυο φορές, να αποθηκεύουμε υλικά δύο φορές. Τα μηχανήματα πρέπει να δοκιμάζονται δύο φορές, και να εγκρίνονται εις διπλούν”.
Φανταστείτε απλώς το επιπλέον κόστος εάν μια ευρωπαϊκή εταιρεία θέλει να εισέλθει και να ανταγωνιστεί στην αμερικανική αγορά. Η ΤΤΙΡ θα έδιωχνε όλα αυτά τα διαφορετικά πρότυπα, και θα δημιουργούσε αντί αυτών περισσότερες θέσεις εργασίας για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις -και θα μείωνε το κόστος παραγωγής. Αυτά τα οφέλη σπανίως αναφέρονται, όπως και οι μακροπρόθεσμες στρατηγικές επιδράσεις της ΤΤΙΡ, δεν συζητιούνται σχεδόν ποτέ.
Αντιθέτως, η ΤΤΙΡ έχει συνδεθεί περισσότερο με λαϊκιστικά, ευρωσκεπτικιστικά και κατά της παγκοσμιοποίησης κινήματα. Και υπάρχουν περισσότερες από μία χροιές του αντί-αμερικανισμού, όπως σίγουρα διαισθάνθηκε ο Obama κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Λονδίνο στις 22-24 Απριλίου. Πραγματικά, η δημόσια στήριξή του για να παραμείνει η Βρετανία στην ΕΕ και η έκκλησή του στους Ευρωπαίους ηγέτες να υποστηρίξουν την ΤΤΙΡ, αφορούσαν στα αλήθεια ότι οι ΗΠΑ θέλουν μια ισχυρότερη Ευρώπη και μια αναζωογονημένη διατλαντική σχέση.
Εκτός κι αν υπάρξει μεγάλη αλλαγή στην Ευρώπη τους επόμενους μήνες, η προσπάθεια του Obama να εδραιώσει αυτό που θα ήταν μια ιστορική εμπορική συμφωνία, θα του ξεφύγει. Η Ρωσία και η Κίνα θα ανακουφιστούν, χωρίς αμφιβολία.
της Judy Dempsey
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:
http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/?fa=63426
26/4/2016
Σ Χ Ε Τ Ι Κ Α
1.Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP)
2.TTIP
3. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ
