Chet Baker ...
\\
1. O Chesney Henry "Chet" Baker (23/12/1929 - 13/5/1988) ήταν αμερικανός τρομπετίστας και τραγουδιστής της Jazz . Είναι κυρίως γνωστός για τις μελαγχολικές συνθέσεις του, με στοιχεία από το ύφος της Cool Jazz της οποίας θεωρείται βασικός εκπρόσωπος. Η μουσική σταδιοδρομία του στιγματίστηκε από τα προβλήματα που αντιμετώπισε λόγω της εξάρτησής του από ναρκωτικές ουσίες. Μαζί με τον Gerry Mulligan υπήρξε από τους πλέον δημοφιλείς τζαζ μουσικούς της σκηνής τής δυτικής ακτής των ΗΠΑ, αποκτώντας μεγαλύτερη φήμη κατά τη δεκαετία του 1950. Το παίξιμό του απηχούσε εκείνο του Miles Davis και χαρακτηρίζεται για τον ήπιο τόνο του και την απουσία δυναμικών εξάρσεων.
Γεννήθηκε το 1929, στο Yale της πολιτείας της Oklahoma , και μετακόμισε στην πόλη της Οκλαχόμα τον επόμενο χρόνο, μεγαλώνοντας με τη θεία του μέχρι την ηλικία των δέκα ετών. Ο πατέρας του ήταν κιθαρίστας με γνώσεις γύρω από τη τζαζ και πιθανότατα υπεύθυνος για τα πρώτα τζαζ ακούσματα του Μπέικερ. Αν και η Οκλαχόμα ανέδειξε αρκετούς αξιόλογους τζαζ μουσικούς, ο Μπέικερ σχολίαζε αρνητικά, με κάθε ευκαιρία, τη μουσική παραγωγή της γενέτειράς του. To 1940 εγκαταστάθηκε στην Καλιφόρνια, αρχικά στο Γκλέντεϊλ και αργότερα στην Ακτή Χερμόσα, ακολουθώντας τον πατέρα του, ο οποίος είχε μετακομίσει εκεί λίγο νωρίτερα για επαγγελματικούς λόγους. Με την προτροπή της μητέρας του και σε νεαρή ηλικία, συμμετείχε σε διαγωνισμούς ταλέντων, ενώ σε ηλικία δεκατριών ετών απέκτησε την πρώτη τρομπέτα και ξεκίνησε να παίζει στη σχολική ορχήστρα. Όταν το 1945 κατατάχθηκε στο στρατό, έγινε μέλος της 298ης στρατιωτικής μπάντας στο Βερολίνο και ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τη μοντέρνα τζαζ. Απολύθηκε από το στρατό το 1948, ωστόσο κατατάχθηκε εκ νέου το 1950 και έγινε μέλος της στρατιωτικής μπάντας της μονάδας του Πρεσίντιο, στο Σαν Φρανσίσκο . Το γεγονός αυτό εξασφάλισε στον Μπέικερ την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τη τζαζ σκηνή της Βόρειας Καλιφόρνια, σε μία περίοδο που μελέτησε συστηματικά το Bibop ιδίωμα. Όταν μεταφέρθηκε στο οχυρό Γουατσούκα της Arizona , λιποτάκτησε και αργότερα παραδόθηκε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου μετά από την παραμονή του για τρεις εβδομάδες σε ψυχιατρική κλινική, χαρακτηρίστηκε «ανίκανος» να προσαρμοστεί στη στρατιωτική ζωή και απολύθηκε.
Το 1952 πλαισίωσε για τρεις εβδομάδες τον Charlie Parker (Τσάρλι Πάρκερ), παίζοντας κυρίως στο Λος Άντζελες, και κατόπιν έγινε μέλος στο κουαρτέτο του Gerry Mulligan (Τζέρι Μάλιγκαν), γνωστό και ως «κουαρτέτο χωρίς πιάνο». Οι εμφανίσεις του με τη συγκεκριμένη ορχήστρα και ειδικότερα η διασκευή του στη σύνθεση ''My Funny Valentine'' του εξασφάλισαν γρήγορα σημαντική φήμη. Το κουαρτέτο του Μάλιγκαν διαλύθηκε το 1953, την ίδια χρονιά που ο ηγέτης του συνελήφθη για κατοχή ηρωίνης. Σύμφωνα με εξιστόρηση του Μπέικερ, η απόφαση για την αποχώρησή του από το κουαρτέτο λήφθηκε ουσιαστικά μετά την αποφυλάκιση του Μάλιγκαν και κατόπιν άρνησής του τελευταίου να αυξήσει τις εβδομαδιαίες αποδοχές του Μπέικερ στα 300 δολάρια, έναντι 125 δολαρίων που λάμβανε μέχρι τότε. Ο Μπέικερ σχημάτισε στη συνέχεια δικό του κουαρτέτο, με τη συμμετοχή του πιανίστα Russ Freeman (Ρας Φρίμαν) , ενώ ξεκίνησε επίσης να τραγουδάει. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1950 η δημοτικότητά του ακολούθησε ανοδική πορεία, ωστόσο ο τρόπος ζωής του και ο εθισμός του στα ναρκωτικά άρχισαν να επηρεάζουν αρνητικά τη φήμη του. To 1959 ταξίδεψε στην Eυρώπη , όπου πραγματοποίησε συναυλίες αλλά και καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενόσω βρισκόταν στην Ιταλία , με κατηγορίες περί ναρκωτικών. Περίπου έξι χρόνια αργότερα, παρόμοιο περιστατικό συνέβη στο δυτικό Βερολίνο , όταν συνελήφθη και πέρασε τελικά σαράντα μέρες σε ψυχιατρική κλινική.
Μετά την επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες, η καριέρα του συνέχισε την πτωτική πορεία της, με εξαίρεση την ηχογράφηση ορισμένων δίσκων μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '60. Αργότερα, ο Μπέικερ επανήλθε στο προσκήνιο και κατά τα μέσα της δεκαετίας του '70 ηχογραφούσε ξανά, πραγματοποιώντας επίσης ζωντανές εμφανίσεις. Την ίδια περίοδο εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ευρώπη. Για το ευρωπαϊκό κοινό, ο Μπέικερ αντιπροσώπευε μια αρχετυπική μποέμ φυσιογνωμία. Αν και μέχρι το 1976 η φωνή του και εν γένει η εμφάνισή του είχε υποστεί εμφανή φθορά, το παίξιμό του στην τρομπέτα διατηρούσε μια δυναμική μέχρι τα τελευταία χρόνια του.
Πέθανε το 1988 στο Αμστερνταμ μετά από πτώση του από το παράθυρο του ξενοδοχείου όπου διέμενε. Ο θάνατός του περιβάλλεται με μυστήριο και διαφορετικές απόψεις έχουν διατυπωθεί προκειμένου να εξηγήσουν το γεγονός, όπως το ενδεχόμενο να υπήρξε απλώς ένα τραγικό ατύχημα ή ακόμα και αυτοκτονία . Επισήμως, η ολλανδική αστυνομία απέρριψε το ενδεχόμενο αυτοκτονίας, ενώ το προξενείο των ΗΠΑ χαρακτήρισε το θάνατό του ατύχημα, την ίδια στιγμή που ορισμένοι φίλοι του Μπέικερ υιοθέτησαν το ενδεχόμενο δολοφονίας του. Ανιχνεύτηκε ηρωίνη στον οργανισμό του, ενώ βρέθηκαν και μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών στο δωμάτιό του.
Ηχογράφησε με αρκετά μεγάλη συχνότητα, ενίοτε από οικονομική ανάγκη, κληροδοτώντας κατά συνέπεια μια ογκώδη, αλλά και συγχρόνως άνιση, δισκογραφία. Σε αντίθεση με τον Μάιλς Ντέιβις, με τον οποίο συχνά συγκρίνεται, ο Μπέικερ δε διαφοροποίησε αισθητά το ύφος του στην πορεία του χρόνου, όπως επίσης δεν εξέλιξε ουσιαστικά τις μουσικές γνώσεις του ούτε κατάφερε ποτέ να ηγηθεί μιας σταθερής ορχήστρας. Ο χαρακτηριστικός τρόπος ερμηνείας του, ειδικότερα ο καθαρός και λυρικός τόνος του και το γεγονός πως έπαιζε σπανίως πιο δυνατά από την περιοχή του Mezzo forte , περιορίζοντας ενίοτε τη μελωδική γραμμή σε μία μόνο οκτάβα, αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την Cool Jazz της δυτικής ακτής και βρήκε αρκετούς μιμητές. Παραμόρφωνε σπάνια τον ήχο του και έπαιζε τόσο απαλά ώστε να χρειάζεται ενίσχυση της τρομπέτας. Τραγουδούσε εξίσου απαλά και ιδιαίτερα χαμηλόφωνα. Σύμφωνα με τον Τζέρι Μάλιγκαν, δεν ήταν σε θέση να διαβάσει παρτιτούρα, ωστόσο διέθετε εξαιρετικό μουσικό αυτί που του επέτρεπε να συλλαμβάνει τους αυτοσχεδιασμούς του. H ζωή και το έργο του αποτέλεσαν το θέμα του βραβευμένου ντοκιμαντέρ Let's Get Lost (1989) του Μπρους Γουέμπερ.
2. Chet Baker was a primary exponent of the West Coast school of cool jazz in the early and mid-'50s. As a trumpeter, he had a generally restrained, intimate playing style and he attracted attention beyond jazz for his photogenic looks and singing. But his career was marred by drug addiction.
Baker's father, Chesney Henry Baker,Sr., was a guitarist who was forced to turn to other work during the Depression; his mother, Vera (Moser) Baker, worked in a perfumery. The family moved from Oklahoma to Glendale, CA, in 1940. As a child, Baker sang at amateur competitions and in a church choir. Before his adolescence, his father brought home a trombone for him, then replaced it with a trumpet when the larger instrument proved too much for him. He had his first formal training in music in junior high and later at Glendale High School, but would play largely by ear for the rest of his life. In 1946, when he was only 16 years old, he dropped out of high school and his parents signed papers allowing him to enlist in the army; he was sent to Berlin, Germany, where he played in the 298th Army Band. After his discharge in 1948, he enrolled at El Camino College in Los Angeles, where he studied theory and harmony while playing in jazz clubs, but he quit college in the middle of his second year. He re-enlisted in the army in 1950 and became a member of the Sixth Army Band at the Presidio in San Francisco. But he also began sitting in at clubs in the city and he finally obtained a second discharge to become a professional jazz musician.
Baker initially played in Vido Musso's band, then with Stan Getz. (The first recording featuring Baker is a performance of "Out of Nowhere" that comes from a tape of a jam session made on March 24, 1952, and was released on the Fresh Sound Records LP Live at the Trade Winds.) His break came quickly, when, in the spring of 1952, he was chosen at an audition to play a series of West Coast dates with Charlie Parker, making his debut with the famed saxophonist at the Tiffany Club in Los Angeles on May 29, 1952. That summer, he began playing inthe Gerry Mulligan Quartet, a group featuring only baritone sax, trumpet, bass, and drums -- no piano -- that attracted attention during an engagement at the Haig nightclub and through recordings on the newly formed Pacific Jazz Records (later known as World Pacific Records), beginning with the 10" LP Gerry Mulligan Quartet, which featured Baker's famous rendition of "My Funny Valentine."
The Gerry Mulligan Quartet lasted for less than a year, folding when its leader went to jail on a drug charge in June 1953.Baker went solo, forming his own quartet, which initially featuredRuss Freeman on piano, Red Mitchell on bass, and Bobby White on drums, and making his first recording as leader for Pacific Jazz on July 24, 1953. Baker was hailed by fans and critics and he won a number of polls in the next few years. In 1954, Pacific Jazz released Chet Baker Sings, an album that increased his popularity but alienated traditional jazz fans; he would continue to sing for the rest of his career. Acknowledging his chiseled good looks, nearby Hollywood came calling and he made his acting debut in the film Hell's Horizon, released in the fall of 1955. But he declined an offer of a studio contract and toured Europe from September 1955 to April 1956. When he returned to the U.S., he formed a quintet that featured saxophonist Phil Urso and pianist Bobby Timmons. Contrary to his reputation for relaxed, laid-back playing, Baker turned to more of a bop style with this group, which recorded the album Chet Baker & Crew for Pacific Jazz in July 1956.
Baker toured the U.S. in February 1957 with the Birdland All-Stars and took a group to Europe later that year. He returned to Europe to stay in 1959, settling in Italy, where he acted in the film Urlatori Alla Sbarra. Hollywood, meanwhile, had not entirely given up on him, at least as a source of inspiration, and in 1960, a fictionalized film biography of his life, All the Fine Young Cannibals, appeared with Robert Wagner in the starring role of Chad Bixby.
Baker toured the U.S. in February 1957 with the Birdland All-Stars and took a group to Europe later that year. He returned to Europe to stay in 1959, settling in Italy, where he acted in the film Urlatori Alla Sbarra. Hollywood, meanwhile, had not entirely given up on him, at least as a source of inspiration, and in 1960, a fictionalized film biography of his life, All the Fine Young Cannibals, appeared with Robert Wagner in the starring role of Chad Bixby.
Baker had become addicted to heroin in the 1950s and had been incarcerated briefly on several occasions, but his drug habit only began to interfere with his career significantly in the 1960s. He was arrested in Italy in the summer of 1960 and spent almost a year and a half in jail. He celebrated his release by recording Chet Is Back! for RCA in February 1962. (It has since been reissued as The Italian Sessions and asSomewhere Over the Rainbow.) Later in the year, he was arrested in West Germany and expelled to Switzerland, then France, later moving to England in August 1962 to appear as himself in the film The Stolen Hours, which was released in 1963. He was deported from England to France because of a drug offense in March 1963. He lived in Paris and performed there and in Spain over the next year, but after being arrested again in West Germany, he was deported back to the U.S. He returned to America after five years in Europe on March 3, 1964, and played primarily in New York and Los Angeles during the mid-'60s, having switched temporarily from trumpet to flügelhorn. In the summer of 1966, he suffered a severe beating in San Francisco that was related to his drug addiction. The incident is usually misdated and frequently exaggerated in accounts of his life, often due to his own unreliable testimony. It is said, for example, that all his teeth were knocked out, which is not the case, though one tooth was broken and the general deterioration of his teeth led to his being fitted with dentures in the late '60s, forcing him to retrain his embouchure. The beating was not the cause of the decline in his career during this period, but it is emblematic of that decline. By the end of the '60s, he was recording and performing only infrequently and he stopped playing completely in the early '70s.
Regaining some control over his life by taking methadone to control his heroin addiction (though he remained an addict), Baker eventually mounted a comeback that culminated in a prominent New York club engagement in November 1973 and a reunion concert with Gerry Mulligan at Carnegie Hall in November 1974 that was recorded and released by Epic Records. By the mid-'70s, Baker was able to return to Europe and he spent the rest of his life performing there primarily, with occasional trips to Japan and periods back in the U.S., though he had no permanent residence. He attracted the attention of rock musicians, with whom he occasionally performed, for example adding trumpet to Elvis Costello's recording of his anti-Falklands War song "Shipbuilding" in 1983. In 1987, photographer and filmmaker Bruce Weber undertook a documentary film about Baker. The following year, Baker died in a fall from a hotel window in Amsterdam after taking heroin and cocaine. Weber's film, Let's Get Lost, premiered in September 1988 to critical acclaim and earned an Academy Award nomination. In 1997, Baker's unfinished autobiography was published under the title As Though I Had Wings: The Lost Memoir and the book was optioned by Miramax for a film adaptation.
Baker's drug addiction caused him to lead a disorganized and peripatetic life, his constant need for cash requiring him to accept many ill-advised recording offers, while his undependability prevented him from making long-term commitments to record labels. As a result, his discography is extensive and wildly uneven.
(Artist Biography by William Ruhlmann)
ΠΗΓΕΣ - ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Τσετ Μπέικερ
Chet Baker
Chet Baker discography
Chet Baker Biography
http://www.allmusic.com/artist/chet-baker-mn0000094210/biography
Chet Baker - My Funny Valentine
agehabutter
Chet Baker and Strings - You Better Go Now
Classic Mood Experience
Autumn Leaves - Chet Baker & Paul Desmond Together
Brunex Barrios
Chet Baker - But Not For Me
betttyblue
Chet Baker in Paris- You go to my head
lordborda
Chet Baker - Lament
jcfutbal
Chet Baker - Tenderly
We Are Made Of Star Stuff
Chet Baker - Love walked in
sakiskom2
Chet Baker - I Waited For You
Jazz No End
Chet Baker & Bill Evans - The Complete Legendary Session
motasem hamad
0:00 Alone Together
6:53 How High The Moon
10:30 It Never Entered My Mind
15:11 'Tis Autumn
20:29 If You Could See Me Now
25:47 September Song
28:52 You'd Be So Nice To Come Home To
33:26 Time On My Hands
37:59 You And The Night And The Music
42:06 Early Morning Mood
51:08 Show Me
57:39 I Talk To The Tree
1:03:29 Thank Heaven For Little Girls
1:08:05 I Could Have Danced All Night
1:11:45 Almost Like Being In Love
Chet Baker - The Other Best Of
Jazz n' Blues Experience
00:00 - My Funny Valentine
05:24 - My Funny Valentine I
10:26 - Time After Time
14:33 - Marilyn
18:04 - Autumn In New York
21:44 - All Blues
27:20 - Goodbye
32:23 - Arrivederci
36:47 - I Waited for You
42:20 - Love Theme
44:46 - Deep In a Dream
49:21 - Line for Lyons
53:03 - Angel Eyes
57:36 - Milestones
01:03:50 - What's New?
01:08:53 - Darn That Dream
Jazz In Paris: Chet Baker Quartet Plays Standards
Chet Baker Quartet - Plays Standards
Chet Baker-trumpet
Gérard Gustin-piano
Jimmy Bond-bass
Bert Dahlander-drums.
Recorded October 24,1955 at the Pathé-Magellan studio,Paris.
01. Chet Baker - Summertime
02. Chet Baker - You Go To My Head
03. Chet Baker - Tenderly
04. Chet Baker - Lover Man
05. Chet Baker - There's A Small Hotel
06. Chet Baker - Autumn In New York
07. Chet Baker - These Foolish Things
08. Chet Baker - I'll Remember April
Chet Baker: '' Chet''
(Full Album)
Tio Vanini
Chet Baker - trumpet
Herbie Mann - alto flute (tracks 1, 4, 9 & 10)
Pepper Adams - baritone saxophone (tracks 1-5, 6 & 8-10)
Bill Evans - piano (tracks 1-5 & 7-10)
Kenny Burrell - guitar (tracks 1-7, 9 & 10)
Paul Chambers - bass
Connie Kay - drums
Alone Together 0:00
How High the Moon 6:53
It Never Entered My Mind 10:30
'Tis Autumn 15:11
If You Could Only See Me Now 20:29
September Song 25:47
You'd Be So Nice To Come Home To 28:52
Time On My Hands (You In My Arms) 33:26
You and the Night and the Music 37:58
Early Morning Mood 42:05
Herbie Mann - alto flute (tracks 1, 4, 9 & 10)
Pepper Adams - baritone saxophone (tracks 1-5, 6 & 8-10)
Bill Evans - piano (tracks 1-5 & 7-10)
Kenny Burrell - guitar (tracks 1-7, 9 & 10)
Paul Chambers - bass
Connie Kay - drums
Alone Together 0:00
How High the Moon 6:53
It Never Entered My Mind 10:30
'Tis Autumn 15:11
If You Could Only See Me Now 20:29
September Song 25:47
You'd Be So Nice To Come Home To 28:52
Time On My Hands (You In My Arms) 33:26
You and the Night and the Music 37:58
Early Morning Mood 42:05
Art Pepper (alto sax)
Phil Urso (tenor sax)
Carl Perkins (piano)
Curtis Counce (bass)
Larance Marable (drums)
00:00 - For Minors Only
04:03 - Minor Yours
10:49 - Resonant Emotions
16:33 - Tynan Time
22:08 - Picture of Heath
28:55 - For Miles and Miles
35:23 - C.T.A
Chet Baker - As Time Goes By
MM668²
02. As Times Goes By 05:29
03. My Melancholy Baby 12:19
04. I Am A Fool To Want You 19:19
05. When She Smiles 28:00
06. Sea Breeze 34:05
07. You Have Been Here All Along 41:03
08. Angel Eyes 48:45
09. You'd Be So Nice To Come Home To 54:54
10. Round Midnight 59:25
Credits
Bass – Jon Burr
Drums – Ben Riley
Piano – Harold Danko
Trumpet, Vocals – Chet Baker
Recorded at Studio 44, Monster, Holland
December 17 and 18, 1986
Chet Baker - Young Chet,1995(Full Album)
David Villa
Personnel on #1-5:
Chet Baker - trumpet
Bill Perkins - tenor saxophone (#1-4)
Jimmy Giuffre - clarinet (#5)
Russ Freeman - piano
Carson Smith - bass
Bob Neel - drums
Recorded at Capitol Studios, Los Angeles on February 15, 1954
Personnel on #6-12:
Chet Baker - trumpet (#6-10)
Phill Urso - tenor saxophone (#6-9, 11)
Bobby Timmons - piano
Jimmy Bond - bass
Peter Littman - drums
Bill Loughborough - chromatic tympani (#7)
Recorded at the Forum Theatre, Los Angeles on July 24, 25 & 31, 1956
1. Look For The Silver Lining 00:00
(B. DeSylva - J.Kern)
2. But Not For Me 2:37
(G.Gershwin - I.Gershwin)
3. Time After Time 5:42
(S. Cahn - J.Styne)
4.My Funny Valentine 8:18
(R.Rodgers - L.Hart)
5.There Will Never Be Another You 10:16
(M.Gordon - H.Warren)
6. Extra Mild 13:16
(Phill Urso)
7. A Night On Bop Mountain 18:34
(Kai Winding)
8.Down 22:55
(Miles Davis)
9. Taboo 29:10
(Margarita Lecuona)
10. I Can't Get Started 34:50
(V. Duke - I. Gershwin)
11. It's Only A Paper Moon 38:59
(B.Rose - E.Y.Harburg - H.Arien)
12. Autumn In New York 42:46
(Vernon Duke)
Chet Baker Sings
Indie Handbook
0:18 - "But Not For Me" (George and Ira Gershwin)
3:18 - "Time After Time" (Jule Styne/Sammy Cahn)
6:02 - "My Funny Valentine" (Richard Rodgers/Lorenz Hart)
8:18 - "I Fall In Love Too Easily" (Jule Styne/Sammy Cahn)
12:14 - "There Will Never Be Another You" (Harry Warren/Mac Gordon)
15:10 - "I Get Along Without You Very Well" (Hoagy Carmichael)
18:06 - "The Thrill Is Gone" (Roy Hawkins/Rick Darnell)
20:52 - "Look For The Silver Lining" (Jerome Kern/B.G. DeSylva)