Ο Τύπος μετά το Eurogroup: Η Ελλάδα ετεροκαθορίζεται όσο ποτέ...

Σκίτσο του  ΣΤΑΘΗ


          Ο  Κόφτης ο Μόρτης        

«Γιατί χαίρεται ο τόπος και χαμογελά, πατέρα;», διότι πανηγυρίζει ο κ. Τσίπρας. Και γιατί πανηγυρίζει ο κ. Τσίπρας, πατέρα; Διότι πέρασε τα νέα μέτρα απ’ τη Βουλή αβρόχοις ποσί, αποδεικνύοντας
έτσι στον κ. Σόιμπλε ότι θα μπορέσει να περάσει και τα επόμενα μέτρα, κάτι που θα εξασφαλίσει στη χώρα την πολυθρύλητη πολιτική σταθερότητα:Κόκαλο ως το 2022 (πιθανώς ως το 2060) κι όποιος ερίφης φάει ένα σουβλάκι παραπάνω θα του κόβει ο κόφτης τον... συγγνώμην, την όρεξη. (Με δακρυγόνα; με κεφαλοκλείδωμα; με αφαλοκόψιμο ή καρούμπαλo; - με ό,τι και να ’ναι, πλην όμως αυτό θα ’ναι καταδικαστέο απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ - να εξηγούμεθα.)
Γιατί χαίρεται και ξεκαρδίζεται στα γέλια ο Τσίπρας, πατέρα; Διότι μας διαβεβαίωσε απ’ τη Βουλή (ανήμερα του προκρούστειου νομοσχεδίου) ότι «οι συντάξεις δεν θα μειωθούν ούτε ένα ευρώ»(!) κι ως εκ τούτου έχει πιάσει ένα νευρικό γελάκι 380.000 χαμηλοσυνταξιούχους που χάνουν το ΕΚΑΣ κι εκατοντάδες χιλιάδες άλλους που θα υποστούν δραματικές μειώσεις στις επικουρικές - διότι τι ήταν οι επικουρικές; μια αυταπάτη ήταν.
«Γέλιο και χαρά» όλη η επικράτεια, αγόρι μου, «βουνά και κάμποι αγάλλονται, μαζί τους και οι αγρότες, ψένουν αρνιά στη Λιβαδειά, κατσίκια στη Γαστούνη
και στην Παλαιοβαρβάσαινα δαμάλια διαλεγμένα - 612.778 ασφαλισμένοι αγρότες θα καταβάλλουν στο εξής τριπλάσιες εισφορές! είναι να μην πανηγυρίζουν;
Μα πάνω απ’ όλα, συντρόφισσες και σύντροφοι, κυρίες και κύριοι, το πανελλήνιον πανηγυρίζει που ο κ. Τσίπρας λυτρώθηκε απ’ τις αυταπάτες του. Κι όχι μόνον, αλλά διότι ο κ. Πολάκης βρήκε το know how για να γιατρεύει το ΕΣΥ τις αυταπάτες όλων μας: θα τις χώνει τρία μέτρα κάτω απ’ τη γη, να βλέπουν τα μποτσίκια ανάποδα.
Τσίπρας χωρίς αυταπάτες, κόφτης για τις πατάτες. Δεν πρέπει να τρώμε πολλές πατάτες, κάνουν κακό στην υγεία και παχαίνουν τους έμμεσους φόρους. Internet, καφές, μπύρα, βενζίνα, φυσικό αέριο (αυτό φουσκώνει κιόλας), πετρέλαιο, ραπανάκια για την όρεξη - όλα αυτά παχαίνουν τους έμμεσους φόρους! κομμένα! κόφτης Χαρδούβελη! που τώρα έγινε αριστερός κόφτης και (στο αριστεροχώρι) τον λέμε Αριστεροκόφτη (με αριστερόμετρο Τσακαλώτου). Κόφτης, «ο
μέγας τράγος, ο πρωταγωνιστής! με ένα πριόνι». (Στο σημείο αυτό, προς τιμήν του κόφτη-γκαουλάιτερ, ανακρούεται ο εθνικός ύμνος Σαμαρά που τον δέχθηκε πρώτος, ήδη από το 2012, και ακούγεται ο παιάνας του συνεχιστή Τσίπρα - διότι πλέον βλέπουμε το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία.) Ητοι, εκτός απ’ τις
αυταπάτες τους που έχασαν οι μωρές παρθένες και εκτός απ’ τον Κόφτη πάνω απ’ τα κεφάλια μας, ο κ. Τσίπρας πανηγυρίζει και για την υποσχετική που εξασφάλισε για το χρέος (ακριβώς την ίδια που είχε εξασφαλίσει ο κ. Σαμαράς, επίσης από το 2012, προσαρμοσμένη όμως στα νέα δεδομένα Καρανίκα). Ετσι,
αν όλοι οι δρακόντειοι νόμοι με τα αλά Δράκουλα και Δρακουλέσκου αποτελέσματά τους πιάσουν τόπο και μας αφήσουν στον τόπο ως το 2018, τότε θα συζητηθεί η τυχόν ελάφρυνση (διά της επιμήκυνσης!;!) του χρέος, το οποίον αλλιώς, το 2060 θα έχει φθάσει στο 258%του ΑΕΠ! Του σημερινού ΑΕΠ, διότι αν το ΑΕΠ πέσει κι άλλο, αλλοίμονο στην τρέλλα.
Κι όμως, ο κ. Τσίπρας πανηγυρίζει! Πανηγύριζε και χθες (όπως και προχθές) για τον Μέγα Κόφτη τον Πορθητή και το Χρέος στο διηνεκές (δηλαδή για το διαρκές μνημόνιο και τη διαρκή κατοχή). Πανηγυρίζει
δηλαδή η 'Υβρις για τα Υβρίδιά της. Και όταν η 'Υβρις πανηγυρίζει βρίζει τα θύματά της για μιζέρια, μεμψιμοιρία και κινδυνολογία. Ομως ποια ΜΜΕ μεμψιμοιρούν, όταν όλοι οι διαπλεκόμενοι, πλην ενός, έχουν πάρει υπό την προστασία τους τον κ. Τσίπρα; Μήπως δεν τον αβαντάρει το «Εθνος», για παράδειγμα, που κινείται στο αριστεροχώρι των 53, πιο αριστερά κι απ’ την «Αυγή»; - το αριστερά, παρακαλώ, με τη νέα του έννοια, του κόφτη. Χωρίς αυταπάτες για παράλληλα μέτρα, ισοδύναμα, γεμιστά φρικασέ και λοιπές παρόλες. Ο κ. Τσίπρας δεν λέει πια ψέματα. Λέει ψέματα με σθένος, πουλάει τρέλα. Του βγαίνει το άθλημα και αγοράζει χρόνο. Με τα νέα δυσβάσταχτα μέτρα ακόμα φρέσκα, με τον κόφτη επί τας κεφαλάς ημών μόνιμον, με την προοπτική νέων αισχρότατων μέτρων ανοιχτή μπροστά μας εδώ και τώρα, με μια υποσχετική για το χρέος τουλάχιστον θεοστυγή, ο κ. Τσίπρας ομίλησε χθες στο Υπουργικό Συμβούλιο ωσάν όλα τα δεινά να τελείωσαν, ωσάν μια νέα μέρα να ξημερώνει, ωσάν να χαίρεται ο κόσμος και να χαμογελούν τα πέλαγα.
Οντως έρχεται η ανάπτυξη - ο κ. Σκουρλέτης φεύγει για να δουλέψει μεταλλωρύχος στις Σκουριές, το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού ρίχνει τα ζάρια για να δει αν θα γίνει στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων ή αν θα το φάει ο κ.Λάτσης, ενώ ο Φαληρικός Ορμος, αντί για άνοιγμα της Αθήνας προς τη θάλασσα, πάει για ένα ακόμα φράγμα - ή είναι πολλά τα λεφτά ή είναι λίγα τα μυαλά.Και πάνω στη
φάση, τώρα που η κατώτατη σύνταξη-Λοβέρδου (360 ευρώ) έγινε κατώτατη σύνταξη-Κατρούγκαλου (340 ευρώ), ο κ. Παππάς φεύγει πολυήμερο ταξίδι στις ΗΠΑ για επείγουσες συνομιλίες με το... εκεί Ινστιτούτο της Φλωρεντίας. Αλλοι Ελληνες (νέοι κι επιστήμονες) φεύγουν στην ξενιτιά, όλη η χώρα πάει να γίνει Σαγκάη-Ζώνη-Ενα (ώστε αν έρθουν ξένες επιχειρήσεις να φάνε λάχανο, με τα προνόμια που θα τους δοθούν, τις εγχώριες) και
ο κ. Παππάς πάει κρουαζιέρα στις ΗΠΑ τον κ. Παππά γιατί τον «νοιάζεται και τον αγαπάει».
Σόι πάει το βασίλειο. Ο κ. Σημίτης σιχαινόταν το ΠΑΣΟΚ, τώρα ο κ. Τσίπρας περιφρονεί το αριστεροχώρι - έχει μπει για τα καλά στο success story με τους νέους του φίλους, ήγουν Σπίρτζη, Τζάκρη κ.λπ., με τους νέους του προστάτες, Σόιμπλε, Ολάντ κ.λπ., όμως παραμένοντας στον ίδιο οδικό χάρτη,ένας ακόμα Σαμαράς που είδε το φως του καθ’ οδόν προς τα Σούσα.
Πράγματι ο κ. Τσίπρας δεν έχει πλέον αυταπάτες, πουλάει τρέλα στον εαυτόν του και την πιστεύει και ο ίδιος. Αφήνοντας για όλους εμάς τους υπόλοιπους την τρέλα του Κόφτη, των μνημονίων, του αδηφάγου χρέους, των φόρων και των περικοπών να μας αλέθουν. Πράγματι το καραβάνι περνά φορτωμένο λάφυρα για τη Γερμανία, με μια παρέα να το οδηγεί, μια παρέα που ευωχείται με την ίδια της την αμάθεια (από ιστορία) και την ίδια της την απάθεια (για τον πόνο που προκαλεί). Διότι η αμάθεια και η απάθεια είναι προϋποθέσεις για να αναλάβει κανείς τον ρόλο του οργανέτου της Νέας Τάξης.
Εκείνος που τοποθετεί πάνω απ’ το κεφάλι του λαού και πάνω απ’ το Σύνταγμα έναν Κόφτη, υπηρετεί έναν Μόρτη - από το mors-mortis, ο θάνατος...

ΣΤΑΘΗΣ
11/5/2016

http://www.enikos.gr/stathis/387809,O-Kofths-o-Morths.html

Ο Γερμανικός Τύπος μετά το Eurogroup: 
Η Ελλάδα ετεροκαθορίζεται όσο ποτέ.

Τα αποτελέσματα του χθεσινού Eurogroup σε ό,τι αφορά την προοπτική ελάφρυνσης του χρέους και τον μηχανισμό μέτρων «έκτακτης ανάγκης», απασχολούν και σήμερα το σύνολο του γερμανικού Τύπου.

Για «θετικά μηνύματα από το Eurogroup» κάνει λόγο η Ελληνική Υπηρεσία της Deutsche Welle, το δημοσίευμα της οποίας αναφέρεται σε διάχυτη αισιοδοξία ότι η αξιολόγηση θα κλείσει οριστικά στις 24 Μαΐου.
«Παρά τις γερμανικές αντιρρήσεις, η συζήτηση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ξεκίνησε με αφετηρία το έκτακτο Eurogroup. Ωστόσο, η χρονική διάρκεια των συζητήσεων χωρίστηκε σε 3 φάσεις σε μια προσπάθεια να ληφθούν υπόψη οι θέσεις της γερμανικής κυβέρνησης» επισημαίνεται στο δημοσίευμα, το οποίο περιγράφει ως «σαλαμοποίηση» τον τρόπο που επελέγη για την έναρξη της συζήτησης, σχετικά με το χρέος και επισημαίνει ότι αν όλα πάνε καλά μέχρι τις 24 Μαΐου, ενδέχεται να αποδεσμευτεί τον Ιούνιο η πρώτη δόση των 5,7 δισεκατομμυρίων ευρώ από το πακέτο των 86 δισεκατομμυρίων ευρώ. «Προηγουμένως θα πρέπει να δοθεί η έγκριση από πολλά εθνικά κοινοβούλια, μεταξύ αυτών και το γερμανικό. Απομένουν 14 ημέρες σκληρής δουλειάς σε επίπεδο Εuro Working Group για να αποσαφηνιστεί το πλαίσιο της συμφωνίας στις λεπτομέρειές του, δεδομένου ότι ο διάβολος κρύβεται ακριβώς στις λεπτομέρειες» καταλήγει το δημοσίευμα.

«Η Ελλάδα ετεροκαθορίζεται όσο ποτέ» είναι ο τίτλος άρθρου γνώμης της Sueddeutsche Zeitung, η οποία αναφέρει ότι «η χώρα πρέπει πραγματικά να ματώσει, ώσπου οι πιστωτές ξανανοίξουν το πορτοφόλι τους, το καλοκαίρι» και σημειώνει ότι «χρήμα υπάρχει μόνο έναντι πόνου». Το ελληνικό δράμα, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, έγκειται στο γεγονός ότι δεν φαίνεται να έχει τέλος, καθώς έξι χρόνια πολιτικής διάσωσης δεν οδήγησαν σε αλλαγές προς το καλύτερο. «Σε έξι χρόνια η κρίση δεν έχει λυθεί, αλλά, αντιθέτως, έχει θεσμοθετηθεί - με δραματικές συνέπειες» τονίζει χαρακτηριστικά και προσθέτει ότι χωρίς συμφωνία των πιστωτών η πολιτική στην Αθήνα δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα. «Τόσο ετεροπροσδιορισμένη όσο σήμερα δεν υπήρξε η χώρα ποτέ» αναφέρει ο συντάκτης και επισημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί να ελπίζει σε ελάφρυνση του χρέους της, το νωρίτερο το 2018. «Οι υπουργοί Οικονομικών επαινούν την Ελλάδα για το νέο πακέτο λιτότητας - και παραμένουν σκληροί. Όλα αυτά οδηγούν σε μια παράδοξη κατάσταση. Σε καμία άλλη χώρα δεν έχει επενδύσει τόσα χρήματα η ΕΕ - και τόσο λίγη εμπιστοσύνη (...) Και χωρίς εμπιστοσύνη στη χώρα ακόμη και οι σκληρότερες και καλύτερες μεταρρυθμίσεις είναι μάταιες» καταλήγει ο αρθρογράφος της SZ.

«Η αμφίσημη συμφωνία-τούρμπο με την Ελλάδα» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος της εφημερίδας «Die Welt», η οποία κάνει λόγο για «αιφνιδιαστικά γρήγορη» συμφωνία με την Αθήνα για νέα μέτρα λιτότητας. «Γι΄ αυτό υπόσχονται συζητήσεις για ελαφρύνσεις χρέους. Σίγουρα όχι σε ικανοποίηση του Σόιμπλε» επισημαίνει η εφημερίδα και συνεχίζει: «Πρόκειται για έναν εξαιρετικά φιλόδοξο στόχο. Επειδή όλοι το ξέρουν και κανείς δεν έχει ξεχάσει ότι η Ελλάδα ως τώρα μόνο σπανίως έχει τηρήσει τις υποσχέσεις της, συμφώνησαν οι Ευρωπαίοι για αυτό τα λεγόμενα "μέτρα έκτακτης ανάγκης", τα οποία προβλέπουν ότι η Ελλάδα πρέπει να υλοποιήσει αυτομάτως μεταρρυθμίσεις, εάν το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% δεν επιτευχθεί». Η εφημερίδα επισημαίνει ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα καμία παραίτηση των πιστωτών από τις απαιτήσεις τους, αλλά το καινούριο είναι ότι οι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας, συμφώνησαν τελικά να συζητήσουν την ελάφρυνση χρέους για την Αθήνα. «Αυτό έρχεται σε αντίθεση με πολλά από αυτά που μέχρι τώρα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θεωρούσε σωστά» τονίζει ο συντάκτης και αναφέρει ότι το Βερολίνο ήθελε πρώτα να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και μετά να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος - αν θα άνοιγε καν. Από την απόφαση του Eurogroup, ωστόσο, συνεχίζει το δημοσίευμα, προκύπτει ότι πραγματική παραίτηση των πιστωτών από τις απαιτήσεις τους με τη μορφή κουρέματος δεν θα υπάρξει, ενώ οι διατυπώσεις, εκτιμάται, είναι αόριστες και επιδέχονται διαφορετικών ερμηνειών. Από την πλευρά της Γερμανίας, η κυβέρνηση εμφανίζεται, σύμφωνα με την εφημερίδα, ικανοποιημένη, καθώς, όπως λένε, όλα αποφασίζονται από κοινού, ενώ η διαδικασία έχει ανοιχτό αποτέλεσμα και σε ό,τι αφορά τις ελαφρύνσεις χρέους δεν υπάρχει κάτι καινούργιο, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό για το Βερολίνο, καθώς το θέμα του χρέους είναι για τη χώρα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο. «Είναι αυτός λόγος για να πανηγυρίζουν οι Έλληνες; Μπορεί το ΔΝΤ να είναι ικανοποιημένο με την εξέλιξη; Πιθανόν τίποτα από τα δύο (...) Μόνο τη νέα θέση για τις ελαφρύνσεις χρέους θα μπορούσε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος να πουλήσει ως πρόοδο» αναφέρει η εφημερίδα.

«Ευχάριστο μήνυμα για την Αθήνα» είναι ο τίτλος της οικονομικής «Handelsblatt», η οποία σημειώνει ότι η Ευρωζώνη θέλει για μία ακόμη φορά να κάνει παραχωρήσεις για την Ελλάδα και αναφέρει ότι η Αθήνα θα πληρώσει τα δάνεια εν μέρει αργότερα από ό,τι είχε σχεδιαστεί και με ακόμη χαμηλότερα επιτόκια.

Σύμφωνα με την Frankfurter Allgemeine Zeitung, «θα μπορούσαν για μία ακόμη φορά να επιμηκυνθούν οι ωριμάνσεις των δανείων της Ελλάδας», καθώς οι Ευρωπαίοι θέλουν να αποτρέψουν μια νέα κλιμάκωση της ελληνικής κρίσης το καλοκαίρι. Η εφημερίδα επισημαίνει ότι είναι πλέον ορατή η εκταμίευση της επόμενης δανειακής δόσης, ενώ θα γίνει μακροπρόθεσμα συζήτηση για ελαφρύνσεις στο χρέος.

«Το Eurogroup προσελκύει την Ελλάδα με ελαφρύνσεις χρέους» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος στην ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού «Der Spiegel», όπου αναφέρεται ότι οι υπουργοί Οικονομικών είναι πεπεισμένοι ότι στις 24 Μαΐου θα υπάρξει συμφωνία.

10/5/2016
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26516&subid=2&pubid=114001539




Η υπεροψία των εταίρων 

(...)  
Μια εκτενέστατη ανάλυση δημοσιεύει σήμερα το Deutsche Wirtschafts Nachrichten, ένα από τα σημαντικότερα οικονομικά γερμανικά πόρταλ. Σε αυτό ο καταξιωμένος οικονομικός συντάκτης Ρόνανλτ Μπάρατσον εξηγεί γιατί ο δρόμος που ακολουθεί η ΕΕ στο θέμα της Ελλάδας είναι λάθος: 

"Tην άνοιξη του 2010 ξεκίνησε στην ΕΕ η οικονομική εξυγίανση της Ελλάδας. Σήμερα οι οικονομικές επιδόσεις της χώρας έχουν μειωθεί κατά 30%. Αυτό δεν λέγεται επιτυχημένη εξυγίανση. Και σαν να μην έφτανε αυτό, συνεχίζουν στον ίδιο δρόμο. Γιατί δεν αξιοποιούνται τα δισεκατομμύρια άμεσα για τους Έλληνες;" διερωτάται ο αρθρογράφος και συνεχίζει με έναν καυστικό σχολιασμό:

"Με ενθουσιασμό διοργανώνουν, ειδικά οι υπουργοί Οικονομικών αλλά και οι επικεφαλής των κυβερνήσεων, βαρυσήμαντες συναντήσεις και κρίνουν με αξιοσημείωτη υπεροψία, δασκαλίστικα την ελληνική πολιτική. Αρκετές τέτοιες συναντήσεις αναμένονται τις επόμενες εβδομάδες. Σαν να μην ευθύνονται οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για τον κοινό δείκτη χρέους ύψους 87% που βρίσκεται πολύ υψηλότερα από το επιτρεπτό όριο του 59% του ΑΕΠ".

Ο συντάκτης αναλύει και τους λόγους για τους οποίους κατά τη γνώμη του η εξυγίανση της Ελλάδας απέτυχε. "Ο βασικός λόγος για την αποτυχία της εξυγίανσης της Ελλάδας είναι η λανθασμένη αντίληψη για την πολιτική λιτότητας και η έλλειψη μιας στρατηγικής ανάπτυξης που θα έπρεπε να δώσει στη χώρα μια προοπτική. Οι αλαζόνες υπουργοί των άλλων χωρών δεν μεταβιβάζουν όμως έτσι απλά τα δισεκατομμύρια, αλλά τολμούν να ισχυριστούν ότι οι Έλληνες είναι ανίκανοι να εισπράξουν φόρους και έστειλαν εργατικούς οικονομολόγους για να διδάξουν τους συναδέλφους τους. Οι υποτιθέμενοι ειδικοί όμως δεν μιλούσαν ελληνικά και έτσι γύρισαν πίσω.


Η δεύτερη αιτία της αποτυχίας ήταν και είναι τα χρηματικά εμβάσματα που εδώ και έξι χρόνια πλημμυρίζουν την Ελλάδα μαζί με κακές συμβουλές και μη αποτελεσματικούς όρους. Παρεμπιπτόντως οι αρχές της ΕΕ και της νομισματικής ένωσης απαγορεύουν τέτοιου είδους κινήσεις, αλλά γι' αυτό δεν ανησυχεί κανείς".
(...)

11/5/2016
http://www.dw.com/el/%CE%B7-%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%88%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%AF%CF%81%CF%89%CE%BD/a-19248856




Σκίτσο του ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ


Το ρίσκο της συμφωνίας στο Εurogroup. 

Οι παγίδες, ο κίνδυνος αποτυχίας αλλά και η δικαιολογημένη αισιοδοξία

Το γεγονός ότι μετά από δύο ολόκληρα χρόνια Ελλάδα και δανειστές βρίσκονται κοντά στο κλείσιμο μιας αξιολόγησης αποτελεί εξέλιξη που μόνο ικανοποίηση μπορεί να προκαλεί και στις δύο πλευρές. Αν αναλογιστεί κανείς ότι όλες οι έρευνες έχουν δείξει ότι κατά τη διάρκεια των αξιολογήσεων από το 2010 και μετά η οικονομία «παγώνει» περιμένοντας τα αποτελέσματα, μπορεί εύκολα να καταλάβει ότι η είδηση της συμφωνίας μπορεί να δώσει ανάσα στην αγορά.

Μπορεί όμως μια συμφωνία να αναστρέψει το αρνητικό κλίμα και να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες που θα επανεκινήσουν την οικονομία; Η απάντηση προφανώς είναι ότι μπορεί, εάν όμως πρώτα διευκρινιστούν τα τυφλά σημεία, αποφευχθούν οι παγίδες και διασφαλιστεί ότι τα αρκετά ρίσκα που περιλαμβάνει η συμφωνία δεν θα οδηγήσουν σε ακόμα μια αποτυχία. 

Η «πολυφορεμένη» φράση «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες» σε αυτή την περίπτωση ταιριάζει γάντι. Η εμπειρία δείχνει ότι σε κάθε συμφωνία που προηγήθηκε οι λεπτομέρειες είναι αυτές που έδωσαν τον τόνο. Μια λέξη, μια φράση, ένας αριθμός, μια ημερομηνία, σε όλες τις συμφωνίες αποτέλεσαν μικρές λεπτομέρειες με μεγάλη όμως σημασία.

Έτσι αναμένεται να γίνει και αυτή τη φορά. Τις επόμενες 14 ημέρες κυβέρνηση και θεσμοί καλούνται να συγκεκριμενοποιήσουν την κατ αρχήν συμφωνία για τον αυτόματο «κόφτη» που θα προστατεύει το πρόγραμμα από δημοσιονομικές αστοχίες. 

Για παράδειγμα ο χρόνος που θα αξιολογείται η πορεία του προγράμματος, αποτελεί σημαντικό στοιχείο. Από αυτό θα κριθεί εάν οι επικεφαλής των θεσμών θα συνεχίσουν να έρχονται κάθε τρεις και λίγο στην Αθήνα ή θα κάνουμε τουλάχιστον ένα χρόνο να ξαναζήσουμε το θρίλερ της αξιολόγησης.

Τα στοιχειά της Eurostat

Σημαντικότερο βέβαια και από την περιοδικότητα της αξιολόγησης είναι η βάση με την οποία θα κρίνεται η πορεία του προγράμματος. Η Ελλάδα και οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί επιμένουν ότι η αξιολόγηση θα γίνεται με βάση τα στοιχεία της Eurostat, τα οποία ανακοινώνονται κάθε Απρίλιο.

Το ΔΝΤ όμως έχει εντελώς διαφορετική άποψη, καθώς αμφισβητεί την εγκυρότητα αυτών των στοιχείων και απαιτεί σε κάθε αξιολόγηση να συνυπολογίζονται και οι εκτιμήσεις του Ταμείου. Αυτό με λίγα λόγια σημαίνει ότι το Ταμείο θα μπορεί (όπως και φέτος) να υπολογίζει ότι υπάρχουν μεγαλύτερες δημοσιονομικές ανάγκες από αυτές που εκτιμούν οι Ευρωπαίοι και ως εκ τούτου να απαιτεί μεγαλύτερες παρεμβάσεις από τον αυτόματο «κόφτη».

Το ίδιο μπορεί και να συμβεί με τα στοιχεία για το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας, καθώς το Ταμείο βλέπει ως ιδιαίτερα αισιόδοξες τις προβλέψεις της Κομισιόν για επιστροφή στην ανάπτυξη το δεύτερο εξάμηνο του 2016 και ρυθμός 2,7% του ΑΕΠ το 2017.

O "τυφλός" κόφτης

Επίσης σημαντικό για τη λεγόμενη «ιδιοκτησία του προγράμματος» θα είναι η δυνατότητα που θα έχει η κυβέρνηση να επιλέγει τους κωδικούς του προϋπολογισμού επί των οποίων θα εφαρμόζεται ο δημοσιονομικός «κόφτης». Εδώ οι δανειστές και ειδικά το Βερολίνο, αλλά και το ΔΝΤ επιμένουν ότι η εκάστοτε κυβέρνηση δεν θα μπορεί να διαλέγει τις δαπάνες. Εξαίρεση θα αποτελούν μόνο οι δαπάνες για την άμυνα και αυτές που αφορούν την άσκηση κοινωνικής πολιτικής όπως για παράδειγμα τα επιδόματα ανεργίας.

Το μόνο περιθώριο που αφήνουν είναι την επόμενη χρονιά η κυβέρνηση να αντικαθιστά τις περικοπές με ισοδύναμα μέτρα. Και εδώ όμως δεν έχει διευκρινιστεί αν θα αποκαθίστανται οι περικοπές ή απλά θα επιβάλλονται και τα ισοδύναμα μέτρα.

Αδιευκρίνιστο παραμένει και το θέμα της χρονικής διάρκειας που θα ισχύει ο δημοσιονομικός «κόφτης». Επιδίωξη του Βερολίνου είναι να ισχύει έως την αποπληρωμή των δανείων. Αυτό σημαίνει για τουλάχιστον 40 χρόνια από σήμερα.  

Το ρευστό στην αγορά

Πέρα από τον τρόπο εφαρμογής του μηχανισμού αυτόματων δημοσιονομικών περικοπών, ανοιχτό παραμένει και το θέμα του ύψους της δόσης που θα λάβει η Ελλάδα. Μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης του προγράμματος. 

Η Αθήνα εκτιμά ότι το ποσό θα ξεπεράσει τα 5,7δις ευρώ, προκειμένου πέρα από την εξυπηρέτηση του χρέους να προχωρήσει και στην αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τους ιδιώτες. Το ύψος των επιπλέων κεφαλαίων θα ορίσει και την ανάσα που θα μπορεί να πάρει η πραγματική οικονομία με την παροχή ρευστότητας.

Το ΔΝΤ και ο Σόιμπλε

Ίσως όμως σε αυτή τη φάση το στοιχείο που παραμένει αδιευκρίνιστο και έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η στάση που θα κρατήσει το ΔΝΤ σχετικά με την συμφωνία που επιτευχθεί στο Eurogroup της Δευτέρας. 

Επίσημα μέχρι τώρα το Ταμείο κρατά στάση αναμονής χωρίς να έχει σχολιάσει το περιεχόμενο της συμφωνίας, τόσο για τον δημοσιονομικό «κόφτη» όσο και για τον οδικό χάρτη για τη διευθέτηση του χρέους. 


Με δεδομένη λοιπόν την εμμονή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το Ταμείο να μετέχει κανονικά στο Ελληνικό πρόγραμμα, η στάση του Ταμείου θα κρίνει και το εάν στο Eurogroup της 24ης Μαΐου θα υπάρξει «ευτυχής κατάληξη» ή θα συνεχιστεί το «θρίλερ» με νέα επεισόδια.

Αλέξανδρος Κλώσσας
11/5/2016

http://www.huffingtonpost.gr/2016/05/11/risko-pagides-symfwnia-eurogroup_n_9898916.html?1462941954&utm_hp_ref=greece





         Πολιτικά σύννεφα πάνω από τη συμφωνία για Ελλάδα          

Αμφιβολίες εκφράζουν αξιωματούχοι για το εάν μπορεί να βρεθεί συμφωνία για το χρέος μέχρι τις 24 Μαΐου. Γιατί έσπασε στα τρία τη λύση ο Ντάισελμπλουμ και πώς δίνει πολιτικό χρόνο στη Γερμανία. Ο... αυτόματος κόφτης χρέους και η... μερική λύση.

Οι εδώ και καιρό υπεσχημένες διαπραγματεύσεις για ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας έχουν ξεκινήσει: οι ελληνικές αγορές έχουν ζαλιστεί, οι πολιτικοί στην Αθήνα χαιρετίζουν μια σημαντική τομή και αξιωματούχοι της ευρωζώνης επιδιώκουν τα δάνεια της διάσωσης να απελευθερωθούν εντός εβδομάδων.
Αυτό θα γίνει μόνο αν όλα πάνε βάσει σχεδίου. Αν και μια συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης τη Δευτέρα σημείωσε πρόοδο στο να σπάσει το αδιέξοδο των πιστωτών στο θέμα της ελληνικής διάσωσης των 86 δισ., οι αξιωματούχοι εξακολουθούν να βρίσκονται στο ξεκίνημα ενός δύσκολου πολιτικού ταξιδιού.
«Επιτέλους έχουμε τη βούληση να το κάνουμε, είμαστε όμως έτοιμοι για μια πλήρη συμφωνία για ελάφρυνση χρέους μέχρι τις 24 Μαΐου; Αμφιβάλλω σοβαρά», επεσήμανε ανώτατος αξιωματούχος της ευρωζώνης που εμπλέκεται στις διαπραγματεύσεις.
Προκειμένου να συνεχίσει να συμμετέχει στο πρόγραμμα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πιέζει την ευρωζώνη να εγκρίνει μια μεγάλη και σχεδόν αυτόματη ελάφρυνση χρέους όταν τελειώσει το ελληνικό πρόγραμμα το 2018.
Και πάλι, δεν είναι ξεκάθαρο το αν η Γερμανία και άλλοι, πιο σκληροπυρηνικοί πιστωτές είναι πρόθυμοιπάρουν το πολιτικό κόστος τώρα, προχωρώντας σε φερέγγυες δεσμεύσεις για ελάφρυνση χρέους, κάτι που διάφορες χώρες εξακολουθούν να θεωρούν πιθανώς μη αναγκαίο.
Ενώ πολλά σημεία μένει για να επιλυθούν, η πρόοδος που σημειώθηκε έχει ενθουσιάσει τις ελληνικές αγορές. Τα βασικά επιτόκια του 10ετούς δανεισμού του δημοσίου έπεσαν στα χαμηλότερα επίπεδά τους φέτος καθώς οι τιμές των ελληνικών ομολόγων αυξήθηκαν, τη στιγμή που οι μετοχές στο χρηματιστήριο της Αθήνας ανέβηκαν 3% αυτή την εβδομάδα, σε υψηλά έτους.
«Η αντίδραση της αγοράς στις πρόσφατες συζητήσεις φαίνεται σημαντικά διαφορετική από τη μεταβλητότητα που είδαμε νωρίτερα φέτος», ανέφερε ο Cathal Kennedy, Ευρωπαίος οικονομολόγος στην PBC. «Αυτό δείχνει το πόσο σοβαρές θεωρούν οι επενδυτές αυτές τις εξελίξεις».

Κόκκινες γραμμές, επιλογές και η λογική της ελάφρυνσης χρέους

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, συζήτησε το θέμα της ελάφρυνσης για πρώτη φορά τη Δευτέρα, αλλά βάσει κάποιων προϋποθέσεων. Δεν θα περιλάμβανε κουρέματα στο χρέος της Ελλάδας και ούτε αναθεωρήσεις στους όρους του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης.
Αυτό ανοίγει τον δρόμο για μια συζήτηση σχετικά με το πώς θα επαναδιαμορφωθούν τα χρέη της Ελλάδας -που τώρα αγγίζουν περίπου το 180% του εθνικού εισοδήματος-, ώστε να ελαφρυνθούν και να ομαλοποιηθούν με το πέρασμα των δεκαετιών. Ένα μέτρο που χρησιμοποιείται είναι να φτάσει η ετήσια απόσβεση χρέους και οι πληρωμές τόκων περίπου στο 15% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος.
Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), το ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας θα εκτοξευτούν μετά το 2022, όταν θα λήξει η συμφωνία του 2012, που της επιτρέπει να αναβάλει για 10 χρόνια πληρωμές τόκων από κάποια από τα χρέη της.
Μια βασική εκτίμηση του ESM δείχνει τις χρηματοδοτικές ανάγκες να εκτοξεύονται από 9% του ΑΕΠ το 2022 σε 19,5% μέχρι το 2040 και 24,3% μέχρι το 2060, εκτός και αν εγκριθεί ελάφρυνση χρέους. Σε περίπτωση που η ευρύτερη οικονομία επιδεινωθεί, τότε αυτό το ποσό θα μπορούσε να αυξηθεί μέχρι και 62,8% ως το 2060.
Πιο «επίμαχα» μέτρα που βρίσκονται υπό συζήτηση είναι η επιστροφή κερδών που έχει βγάλει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από τα ελληνικά ομόλογα, τα οποία θα μπορούσαν να αγγίξουν τα οκτώ δισ. ευρώ μέχρι το 2026, και η αντικατάσταση των δανείων από το ΔΝΤ (με επιτόκια 4-5%) από φθηνότερα δάνεια μεγαλύτερης διάρκειας από τον ESM.
Κάθε επιλογή έχει τεχνικά και πολιτικά μειονεκτήματα. Αλλά και πάλι υπάρχει διαφωνία για το πόση ελάφρυνση χρέους χρειάζεται, με το ΔΝΤ να είναι πιο συντηρητικό από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς σχετικά με την προοπτική ανάπτυξης της Ελλάδας, τους στόχους για το πλεόνασμα και τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις.
Ο Mujtaba Rahman, αναλυτής στο Eurasia Group, επεσήμανε: «Το να συμφωνήσουν την εξερεύνηση της ελάφρυνσης χρέους σε θεωρητικό επίπεδο είναι καλό, αλλά το να καταφέρουν να το εφαρμόσουν θα αποδειχθεί δύσκολο».

Συνοχή, αυτόματη ελάφρυνση και γερμανικές εκλογές

Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών και πρόεδρος του Εurogroup, προσπαθεί να καταστήσει πιο εύπεπτη πολιτικά την ελάφρυνση χρέους, αναλύοντας το ζήτημα σε βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα.
Οι βραχυπρόθεσμες κινήσεις -όπως η ανταλλαγή κάποιων δανείων του ESM για μεγαλύτερης διάρκειας χρέος με σταθερό επιτόκιο- είναι μετριοπαθείς αλλά μπορούν να εφαρμοστούν πριν το 2018, χωρίς να κολλήσουν στο σοβαρό εμπόδιο της απαίτησης κοινοβουλευτικής έγκρισης σε Γερμανία, Φινλανδία και Ολλανδία.
Μεσοπρόθεσμα βήματα όπως μεγάλες παρατάσεις στις προθεσμίες ή επιστροφές κερδών από ομόλογα, ρεαλιστικά θα χρειάζονταν μια τέτοια έγκριση -επιφέροντας μια εγχώρια πολιτική πρόκληση τον Ιούνιο, που ο κ. Σόιμπλε θα ήθελε να αποφύγει.
Αξιωματούχοι που εμπλέκονται στις συζητήσεις τονίζουν ότι το Βερολίνο θα έμπαινε στον πειρασμό να αναβάλει δεσμεύσεις μέχρι το τέλος του προγράμματος το 2018, κάτι που βολεύει γιατί είναι μετά τις γερμανικές ομοσπονδιακές εκλογές του 2017. Σύμφωνα με δύο αξιωματούχους της κυβέρνησης, η Γερμανία έχει καλλιεργήσει την ιδέα ενός μηχανισμού έκτακτης ανάγκης, ο οποίος θα προσφέρει ελάφρυνση χρέους αλλά μόνο βάσει του πόσο καλά θα τα πηγαίνει η Ελλάδα στο μέλλον.
Το πρόβλημα είναι ότι το ΔΝΤ έχει ξεκαθαρίσει στους υπουργούς της ευρωζώνης ότι επιθυμεί να συμφωνηθούν τώρα αυτόματες και συγκεκριμένες δεσμεύσεις για ελάφρυνση χρέους, ώστε να συνεχίσει να συμμετέχει στο πρόγραμμα.
Αυτό σημαίνει πως όλη η ελάφρυνση εξαρτάται από πολιτικές που πρέπει να εφαρμοστούν με το κλείσιμο του προγράμματος το 2018. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να εξαρτάται από διφορούμενους όρους και μεταμεσονύκτιες διαμάχες μεταξύ υπουργών για χρόνια.

Προϋποθέσεις -και το πρόγραμμα που δεν τελειώνει ποτέ

Καμία χώρα δεν έχει λάβει περισσότερη οικονομική στήριξη από την Ελλάδα, ή έχει εξαρτηθεί από τους διεθνείς πιστωτές της για μεγαλύτερη περίοδο. Πρόκειται για μια δέσμευση που θα κρατήσει για δεκαετίες.
Οι πιστωτές απαιτούν εγγυήσεις για τα επόμενα χρόνια, καθώς και κίνητρα ώστε η Ελλάδα να μην αποκλίνει από τους περιορισμούς στον προϋπολογισμό. Αλλά κάποιοι βλέπουν αυτή την ελάφρυνση χρέους ως έναν τρόπο να δομηθεί ένα πρόγραμμα ατέρμονης λιτότητας, που θα εγκλωβίσει την οικονομική κυριαρχία της Ελλάδας.
Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, η διαμάχη μπορεί να εκτυλιχθεί γύρω από τις προσδοκίες για τον στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος της Ελλάδας 3,5% του ΑΕΠ, το οποίο το ΔΝΤ θεωρεί μη ρεαλιστικό και μη επιτεύξιμο.
Κάποιοι υπουργοί της ευρωζώνης ολοένα χάνουν την υπομονή τους με αυτό που θεωρούν ως «σαμποτάζ» από το ΔΝΤ, ώστε τελικά να τους ωθήσει σε κουρέματα χρέους.
Άλλοι αξιωματούχοι της ευρωζώνης λένε ότι, αν οι διαφορές δεν γεφυρωθούν, τότε μια μερική συμφωνία ίσως αποδειχθεί απαραίτητη, με την Ελλάδα να λαμβάνει δάνεια από την ευρωζώνη ώστε να καλυφθεί την περίοδο του καλοκαιριού, καθώς θα συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για την ελάφρυνση του χρέους.
  Financial Times.COM
των Alex Barker και Jim Brunsden
11/5/2016
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/article-ft-gr/1419558/politika-synnefa-pano-apo-th-symfonia-gia-ellada.html



            Ευρώπη και ΔΝΤ πρέπει τώρα να κάνουν το σωστό βήμα          
Γιατί οι πιστωτές χρειάζεται να συμφωνήσουν σε ένα ρεαλιστικό δημοσιονομικό σχέδιο για την Ελλάδα, εξετάζοντας σοβαρά την ελάφρυνση χρέους, γράφει το Editorial των FT. Που έχει δίκιο και που άδικο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Για κάτι τόσο φανερά λογικό, σημάδια λογικής στο ερώτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους αναμέναμε για καιρό. Αλλά στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης τη Δευτέρα, οι απείθαρχοι πιστωτές –η Γερμανία αναπόφευκτα ο πιο σημαντικός ανάμεσά τους- πλησίασαν περισσότερο από πριν στο να παραδεχθούν την ανάγκη μιας μείωσης του τεράστιου βάρους χρέους της Αθήνας.
Η συνάντηση περιόρισε κατά ένα μικρό μέρος το χάσμα μεταξύ των Ευρωπαίων πιστωτών και του άλλου κύριου παίκτη στη συνεχιζόμενη ελληνική διάσωση, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Το ΔΝΤ έχει σταθεί σε μεγάλο βαθμό, αν και όχι εντελώς- λογικό κατά τη διάρκεια των επαναλαμβανόμενων συγκρούσεών του με τους υπουργούς. Οι εξελίξεις αυτής της εβδομάδας, έπειτα από μια σειρά δύσκολων μεταρρυθμίσεων που προώθησε η ελληνική κυβέρνηση τους τελευταίους εννέα μήνες, προσφέρουν σπάνια, καλά νέα σχετικά με την πιθανότητα επίτευξης μιας βιώσιμης θέσης.
Εδώ και πολλά χρόνια, το ΔΝΤ τείνει σε γενικές γραμμές να επιχειρηματολογεί πως η ευρωζώνη περιμένει από την Ελλάδα να συσφίξει τη δημοσιονομική πολιτική υπερβολικά γρήγορα και να κάνει μη ρεαλιστικές αισιόδοξες αξιολογήσεις σχετικά με τις προοπτικές της οικονομικής ανάπτυξης και της βιωσιμότητας του χρέους.
Έχει επίσης κάνει έκκληση για εξωτερική χρηματοδότηση με τη μορφή φρέσκων δανείων ή απομειώσεων των υπάρχοντων διασώσεων, ώστε να επιστρέψει η Ελλάδα στη σταθερότητα.
Στο πλαίσιο της τρέχουσας διάσωσης 86 δισ. δολαρίων, η Ελλάδα αναμένεται να επιτύχει ένα πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα 2,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2018. Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι αυτή η προσέγγιση είναι υπερβολικά αισιόδοξη για μια χώρα με εύθραυστες πιθανότητες ανάπτυξης, περιορισμένη φορολογική βάση και ένα αδύναμο φοροεισπρακτικό σύστημα, και θεωρεί ότι ένα 1,5% είναι πιο ρεαλιστικό.
Σε αυτό το σημείο το Ταμείο έχει δίκιο. Τα επαναλαμβανόμενα προγράμματα δημοσιονομικής σύσφιξης της Ελλάδας από το 2010 και μετά, δεν έχουν οδηγήσει σε βιωσιμότητα χρέους εν μέρει διότι, αποδυναμώνοντας την οικονομική ανάπτυξη και τα έσοδα από τη φορολόγηση, κατέληξαν μη αποδοτικά.
Ωστόσο, το ΔΝΤ κάνει λάθος όταν προτείνει μια ριζική αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος αυτή τη στιγμή, προκειμένου να παραχθούν νέες μειώσεις στη δημόσια δαπάνη αν αυτό είναι απαραίτητο. Εφόσον ολόκληρες οικογένειες βασίζονται σε εισοδήματα από τις συντάξεις, οι περικοπές θα περιορίσουν την καταναλωτική δαπάνη και αυτό κινδυνεύει να εμποδίσει την οικονομία να βγει από την ύφεση. Θα ήταν καλύτερο να διευρυνθεί αυτό που έχει ήδη γίνει –δηλαδή η παράταση της ηλικίας συνταξιοδότησης- από το να τεθεί σε κίνδυνο η εγχώρια ζήτηση.
Στο θέμα της ελάφρυνσης χρέους, όμως, το ΔΝΤ έχει ισχυρά επιχειρήματα. Χάρη στα χαμηλά επιτόκια και τη μεγάλη διάρκεια των δανείων της διάσωσης, το μεγάλο βάρος χρέους της Ελλάδας δεν αντιπροσωπεύει μια τεράστια άμεση πίεση για την κυβέρνηση. Αλλά το βάρος χρέους επιφέρει αβεβαιότητα για τα μελλοντικά οικονομικά του κράτους, η οποία επηρεάζει την εμπιστοσύνη στις οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας.
Το ερώτημα είναι αν η ελάφρυνση χρέους μπορεί να είναι ουσιαστική χωρίς μειώσεις στην ονομαστική αξία, αντί για την καθαρή παρούσα αξία (NPV) του χρέους από περισσότερες παρατάσεις στις προθεσμίες και ευελιξία στις πληρωμές τόκων.
Η γερμανική κυβέρνηση επιμένει πως κουρέματα στην ονομαστική αξία είναι πολιτικά αδύνατα. Σε αυτή την περίπτωση, το Βερολίνο έχει καθήκον να συμφωνήσει σε δημιουργικές μορφές απομειώσεων της NPV, που θα έχουν τον ίδιο αντίκτυπο στη βιωσιμότητα του χρέους.
Η τρέχουσα διαμάχη δείχνει το γιατί είναι σημαντικό το ΔΝΤ να συνεχίσει να εμπλέκεται στη διάσωση της Ελλάδας –και το γιατί χώρες όπως η Γερμανία, παρά τα παράπονά τους για τις προτάσεις του Ταμείου, επιθυμούν να συνεχίσει να εμπλέκεται.
Η ελληνική κυβέρνηση, η οποία επανεκλέχθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο, έχει εφαρμόσει ένα απροσδόκητα μεγάλο μέρος των πολιτικά επώδυνων μεταρρυθμίσεων, αλλά αντιμετωπίζει αυξανόμενες αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας. Οι πιστωτές χρειάζεται να συμφωνήσουν σε ένα ρεαλιστικό δημοσιονομικό σχέδιο, εξετάζοντας σοβαρά την ελάφρυνση χρέους, ώστε να της δώσουν την ευκαιρία ενός πιο φωτεινού μέλλοντος.
11/5/2016



           Σόιμπλε: Αισιόδοξος για συμφωνία με την Ελλάδα           

        -Δεν θα γίνει πραγματικό κούρεμα χρέους       

Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εξακολουθεί να μην βλέπει, όπως είπε, λόγο για ένα «πραγματικό κούρεμα» του ελληνικού χρέους, εκφράζει ωστόσο την αισιοδοξία του για συμφωνία με το Eurogroup σε δύο εβδομάδες.

«Τώρα δεν υφίσταται καμία ανάγκη» για ένα «πραγματικό κούρεμα» του ελληνικού χρέους, δήλωσε ο κ. Σόιμπλε μιλώντας σε δείπνο που διοργάνωσε απόψε προς τιμήν του η εφημερίδα "Handelsblatt" και εξήγησε ότι η Ελλάδα είναι ήδη για δέκα χρόνια απαλλαγμένη από το βάρος του χρέους, ενώ, εάν η βιωσιμότητα του δεν έχει επιτευχθεί μεσοπρόθεσμα, θα δούμε τότε το θέμα εκ νέου.

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε πάντως αισιόδοξος ότι σε δύο εβδομάδες θα υπάρξει συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση και τόνισε: «Δεν θα υπάρξει κούρεμα χρέους τότε», διευκρινίζοντας ότι ο μέσος όρος των ωριμάνσεων των δανείων από το ταμείο διάσωσης του ευρώ είναι στα 31 έτη. Κατά μέσο όρο, δήλωσε, δεν χρειάζεται να αποπληρωθούν τα δάνεια για δέκα χρόνια και η καταβολή των τόκων έχει αναβληθεί. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή πρέπει να πληρώσει μηδέν ευρώ, δήλωσε ο κ. Σόιμπλε και σημείωσε ότι «υπάρχουν όμως και καλές ειδήσεις από την Ελλάδα», αναφέροντας ότι οι αριθμοί στην αγορά εργασίας είναι καλύτεροι, η οικονομία αναπτύσσεται, το έλλειμμα είναι χαμηλότερο».

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επανέφερε ακόμη μια παλιά του δήλωση για την Ελλάδα, λέγοντας ότι δεν πρέπει να ρίχνουμε περισσότερο κρασί σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο και προέβλεψε ακόμη ότι ο δρόμος της μακροχρόνιας προσαρμογής θα είναι δύσκολος και πολιτικά για τον κ. Τσίπρα. Παραδέχθηκε δε ότι στην αρχή της κρίσης είναι γνωστό ότι διαφωνούσε με την καγκελάριο Μέρκελ σε ό,τι αφορά την Ελλάδα.

Επαίνεσε ωστόσο επανειλημμένα την καγκελάριο και δήλωσε ότι αισθάνεται «πολύ ευχάριστα μαζί της».

Αναφερόμενος στην συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία για την προσφυγική κρίση και στην στάση του Τούρκου Προέδρου, ο κ. Σόιμπλε παραδέχθηκε ότι και στον ίδιο δεν αρέσουν πολλά στον Ταγίπ Ερντογάν, «αλλά πρέπει να συνεργαστούμε».

11/5/2016
http://www.topontiki.gr/article/169379/soimple-aisiodoxos-gia-symfonia-me-tin-ellada-den-tha-ginei-pragmatiko-koyrema-hreoys