ΤΟΥΡΚΙΑ: Μετά το πραξικόπημα... (2)

1.
Η κατάρρευση του «τουρκικού μοντέλου». 
2.
Εθνικιστικό Κόμμα Τουρκίας: 
Οι Αμερικανοί μας ωθούν σε εμφύλιο πόλεμο. 
3.
Oι θεωρίες συνωμοσίας για το αποτυχημένο πραξικόπημα.
4.
Τουρκία: Καταγγέλλουν το αμερικανικό Stratfor για εμπλοκή στο πραξικόπημα! 
5.
Η Άγκυρα εκβιάζει και ξανανοίγει «την στρόφιγγα» των
προσφυγικών ροών! 
6.
Τουρκία: «κοσμοθεωρητική σχιζοφρένεια».




1.

Η κατάρρευση του «τουρκικού μοντέλου» 

Δεν είναι σαφές πως θα εξελιχθούν τα πράγματα τους επόμενους μήνες στη γειτονική Τουρκία. Πάντως το ισλαμικό καθεστώς, κατά την πάγια, προσφιλή και λαϊκιστική τακτική του, αναζητά εξωτερικούς εχθρούς και κατηγορεί ευθέως τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ως υποκινητές των πρόσφατων γεγονότων. Όποια εξέλιξη και αν υπάρξει, είναι βέβαιο πως το περιβόητο «τουρκικό μοντέλο» έχει χρεωκοπήσει. Τι ήταν όμως αυτό το «τουρκικό μοντέλο;» Για να το κατανοήσουμε πρέπει να ανατρέξουμε στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν.

Η ανεξαρτητοποίηση των κρατών του Καυκάσου και της κεντρικής Ασίας μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ στις αρχές του 1990, οδήγησε την τουρκική κρατική ηγεσία της εποχής, με την ενθάρρυνση και ενίσχυση Δυτικών κρατών, να πιστέψει ότι μπορεί να ενώσει αυτές τις χώρες κάτω από τουρκική ηγεμονία, να τις απομακρύνει από την ρωσική σφαίρα επιρροής και να τις φέρει εγγύτερα στην φιλελεύθερη Δύση. Επρόκειτο για μια νέα αναβίωση του οράματος του παντουρκισμού που εύκολα το διέκρινε κανείς στη δημόσια ρητορική της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας και των δυτικών και τουρκικών ΜΜΕ αλλά και σε ακαδημαϊκές μελέτες καθώς και στις δραστηριότητες των τουρκικών δικτύων επιρροής σε αυτές τις κοινωνίες. Οι τουρκικές γραφειοκρατικές και πολιτικές ελίτ θεώρησαν ότι με αυτό τον τρόπο η χώρα τους θα κατάφερνε να αναδειχθεί σε γέφυρα μεταξύ Δύσης και Ασίας, ενισχύοντας τον ρόλο της ως ενός αυτόνομου διεθνούς πόλου εξουσίας και οικονομίας που όμως συνεργάζεται με την Δύση.

Κεντρικό στοιχείο αυτής της πολιτικής στρατηγικής υπήρξε η καλλιέργεια και η διασπορά του μύθου περί ενός υποτιθέμενου «τουρκικού μοντέλου» διακυβέρνησης και οικονομίας το οποίο θα αποτελούσε πρότυπο για τις πρόσφατα ανεξαρτητοποιημένες χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ. Ο μύθος του τουρκικού μοντέλου, αποκρύπτοντας τον μιλιταριστικό χαρακτήρα του καθεστώτος της Τουρκίας, παρουσίαζε την χώρα αυτή ως εκκοσμικευμένη, δημοκρατική και φιλελεύθερη! Επιπλέον τονιζόταν η υποτιθέμενα «κοινή καταγωγή» των κατοίκων της Τουρκίας με αυτούς των χωρών της κεντρικής Ασίας. Σε τμήματα της ελίτ και του πληθυσμού των χωρών αυτών καλλιεργήθηκε επίσης η προσδοκία ότι το μέλλον τους βρίσκεται στην περαιτέρω απομάκρυνση από την ρωσική επιρροή και στην ένταξη τους σε αυτόν τον παντουρκικό συνασπισμό.

Παρά τα τεράστια ποσά και την ενέργεια που επενδύθηκε, αυτό το γεωπολιτικό project απέτυχε παταγωδώς. Οι ιδιαιτερότητες των κοινωνιών της περιοχής από την μια και οι σοβαρές εγγενείς αδυναμίες της Τουρκίας από την άλλη, τις οποίες οι αρμόδιοι σε χώρες του δυτικού κόσμου απέτυχαν να κατανοήσουν, δεν ευνόησαν την επιτυχή έκβαση αυτής της στρατηγικής. Η Ρωσία επέστρεψε δυναμικά στις χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ και τις ενέταξε στη νέα σφαίρα επιρροής της. Η δε μεγαλοιδεατική τουρκική ηγεσία και οι επιχειρηματίες της αρκέστηκαν σε μερικά συμβόλαια, κυρίως στον κλάδο των κατασκευών. Η Δύση είχε επενδύσει σε ένα κουτσό και αλαζονικό άλογο. Το τουρκικό μοντέλο απέτυχε παταγωδώς στην κεντρική Ασία και στον Καύκασο.

Μερικά χρόνια αργότερα ο μύθος περί τουρκικού μοντέλου, ελαφρώς τροποποιημένος, επανήλθε στη διεθνή συζήτηση με την άνοδο του ισλαμικού ΑΚΡ στην εξουσία το 2002. Οι New York Times εκθείαζαν τον Ρ.Τ Ερντογάν και το κόμμα του ως το ιδανικό πολιτικό μοντέλο που συνδυάζει το Ισλάμ με την φιλελεύθερη δημοκρατία και την ελεύθερη αγορά. Διεθνή think tanks, δημοσιογράφοι, αναλυτές και κάθε είδους δημοσιολογούντες προπαγάνδιζαν υπέρ του τουρκικού μοντέλου του «σουνιτικού ισλαμικού φιλελευθερισμού» προωθώντας το παράλληλα προς τις Αραβικές κοινωνίες ως πρότυπο προς μίμηση.

Η Τουρκία υπό τον Ερντογάν ανέπτυξε εκτεταμένα δίκτυα συνεργασίας και επιρροής στα κατά τόπους σουνιτικά κοινωνικά και πολιτικά κινήματα επιχειρώντας να τα θέσει υπό την ηγεμονία και τον έλεγχό της. Στρατηγική της επιδίωξη ήταν η δημιουργία μιας δικής της αυτόνομης σφαίρας επιρροής στον σουνιτικό ισλαμικό κόσμο. Το ιδεολόγημα του τουρκικού ισλαμικού φιλελευθερισμού επιχειρήθηκε επίσης να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την αποριζοσπαστικοποίηση των διαφόρων αντιδυτικών ισλαμικών κινημάτων στη βόρεια Αφρική και στην Μέση Ανατολή αλλά και ως αντίβαρο στην επιρροή του σιιτικού Ιρανικού μοντέλου που συνδύαζε τον κορπορατισμό με την ισλαμική επανάσταση και την αντιδυτική ρητορική.

Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, στο εσωτερικό μέτωπο, η ισλαμική ηγεσία του ΑΚΡ επιχείρησε να κάνει ελεγχόμενα ανοίγματα προς το κουρδικό κίνημα προκειμένου να το ενσωματώσει διά του Ισλάμ, να δαμάσει και να εξουδετερώσει τον κίνδυνο περαιτέρω ενίσχυσης του εθνοτικού αποσχιστικού του χαρακτήρα. Επιπλέον περιθωριοποίησε εκείνες τις ομάδες εντός του στρατεύματος που αντιτάσσονταν σε αυτή την νέα πολιτική στρατηγική του ενιαίου Ισλάμ υπό τουρκική ηγεμονία. Τα οικονομικά ανοίγματα και η έστω και με δανεικά ευμάρεια που δημιούργησε το ΑΚΡ ενίσχυσαν σημαντικά τα κοινωνικά του ερείσματα σε ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας και ενδυνάμωσαν την πολιτική του ηγεμονία. Έτσι πιστωτικές κάρτες, Αλλάχ και υποσχέσεις εκδημοκρατισμού είχαν καταστήσει τον Ρ.Τ Ερντογάν αδιαφιλονίκητο ηγέτη.

Πολλοί, ακόμα και στην Ελλάδα, έχουν αφελώς χαρακτηρίσει τον ισλαμιστή πολιτικό και το κόμμα του ως δύναμη μεταρρύθμισης και εκδημοκρατισμού, υιοθετώντας άκριτα την επίσημη τουρκική προπαγάνδα και την αγγλόφωνη βιβλιογραφία για το θέμα. Δεν έλαβαν όμως υπόψη τους ότι στα δεκατέσσερα χρόνια της παραμονής του στην εξουσία το ΑΚΡ απέφυγε επιμελώς και με πολλαπλές δικαιολογίες και καθυστερήσεις να προβεί σε ουσιαστική συνταγματική μεταρρύθμιση. Έτσι η υποτιθέμενα δημοκρατική κυβέρνηση Ερντογάν κυβερνούσε χωρίς ενδοιασμούς την χώρα με το σύνταγμα που επέβαλλε ο δικτάτορας στρατηγός Κενάν Εβρέν στις αρχές του 1980. Ενώ υπήρχε μια πλειοδοσία δημοκρατικής και μεταρρυθμιστικής ρητορικής όλα αυτά τα χρόνια, λίγα έγιναν στην πράξη. Ακόμα και τα περιβόητα δημοκρατικά ανοίγματα που κατά καιρούς πομπωδώς ανακοινώνονταν προς τους ετερόδοξους πολυάριθμους αλεβιτικούς πληθυσμούς της χώρας αλλά και προς τους Κούρδους και κάθε είδους μειονότητα, απεδείχθησαν πολιτικοί τακτικισμοί του ΑΚΡ που στόχευαν στο να αποδυναμώσει την δημοκρατική αντιπολίτευση.

Ουσιαστικά το ισλαμικό ΑΚΡ σε σημαντικό βαθμό οικειοποιήθηκε τα αιτήματα και την ρητορική των δημοκρατικών και φιλελεύθερων δυνάμεων της χώρας προκειμένου να εδραιώσει την δική του ηγεμονία και ισλαμική ατζέντα, να εμφανιστεί ως η μόνη ρεαλιστική μεταρρυθμιστική δύναμη και να αποδυναμώσει τα κοινωνικά και πολιτικά δίκτυα που επεδίωκαν τον ουσιαστικό εκδημοκρατισμό. Η καλά σχεδιασμένη αυτή οικειοποίηση της μεταρρυθμιστικής ατζέντας και των σχετικών εννοιών οδήγησε τις δημοκρατικές και φιλελεύθερες δυνάμεις σε προσωρινό αδιέξοδο.

Τουρκικό πολιτικό Ισλάμ

Σημαντικό κανάλι εφαρμογής όλων αυτών των πολιτικών υπήρξε και το εκτεταμένο εσωτερικό και διεθνές δίκτυο του Τούρκου θρησκευτικού ηγέτη Φετουλάχ Γκιουλέν που είχε αρχίσει να αναπτύσσεται πριν από δεκαετίες, αλλά ενδυναμώθηκε κυρίως από την στρατιωτική δικτατορία του Εβρέν το 1980. Εκείνη την περίοδο το στρατιωτικό καθεστώς, θορυβημένο από την άνοδο της επιρροής της Αριστεράς, κυρίως στη νεολαία, άρχισε να χρησιμοποιεί το Ισλάμ ως αντίδοτο κατά του μαρξισμού. Έτσι οι στρατιωτικοί αύξησαν κατακόρυφα τις δαπάνες για την κατασκευή ισλαμικών τεμενών ενώ επιπλέον διευκόλυναν και ενίσχυσαν την δραστηριότητα διαφόρων ισλαμιστικών δικτύων εντός της χώρας, ένα εκ των οποίων υπήρξε και το κίνημα του Φετουλάχ Γκιουλέν.

Ο Γκιουλέν εξέφραζε μια περισσότερο ήπια ερμηνεία και εφαρμογή του Ισλάμ, ανοιχτή στη φιλελεύθερη οικονομία και στη συνεργασία με την Δύση. Από την άλλη οι ιδεολογικές ρίζες του Ρ.Τ. Ερντογάν βρίσκονται στο σκληρά αντιδυτικό Ισλάμ που εκφράζεται στην Τουρκία μέσα από την οργάνωση Milli Görüş (Εθνική Οπτική) και τον ιστορικό της ηγέτη Νετζμεντίν Ερμπακάν ο οποίος υποστήριζε την ανεξαρτησία του Ισλαμικού κόσμου υπό τουρκική ηγεσία και τον σφοδρό ανταγωνισμό με την Δύση.

Οι δύο σχολές κατανόησης και βίωσης της ισλαμικής θρησκείας και τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα που ενέπνευσαν στην Τουρκία, είχαν πολύ συχνά ανταγωνιστικές σχέσεις. Ενώ το Γκιουλενικό Ισλάμ συντάχθηκε αρκετές φορές με τους κατά καιρούς πραξικοπηματίες του στρατού, το ρεύμα που εξέφραζε ο Νετζμεντίν Ερμπακάν βρέθηκε υπό πίεση και ενίοτε υπό διωγμό.

Ήταν άλλωστε ο Ερμπακάν ο πρώτος ισλαμιστής ηγέτης που έγινε πρωθυπουργός και τον οποίο οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας αποκαθήλωσαν από την εξουσία το 1997. Η απόσχιση του Ερντογάν και μιας ηγετικής ομάδας από την επιρροή και το κόμμα Ερμπακάν και η ίδρυση του ΑΚΡ άνοιξαν μια καινούργια σελίδα στην ιστορία του πολιτικού Ισλάμ στην Τουρκία που το οδήγησαν στην εξουσία. Σε αυτό το πλαίσιο, η συμμαχία Γκιουλέν-Ερντογάν γέννησε το υποτιθέμενο «ήπιο Ισλάμ» ευνοώντας και τους δύο προσωπικά, ενώ υπήρξε ζημιογόνα για τις φιλελεύθερες δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας.

Όμως παρά τις προσπάθειες των σχεδιαστών και υποστηρικτών του νέου τουρκικού «ισλαμικού φιλελευθερισμού» και την αρχική σύμπνοια και συνεργασία, μια σειρά από εξελίξεις οδήγησαν στο σπάσιμο αυτής της εσωτερικής συμμαχίας και στην αποδόμηση του τουρκικού ισλαμικού μοντέλου.

Οι αλλαγές στον διεθνή περίγυρο της Τουρκίας, ειδικά η κατάρρευση των Ισλαμικών κυβερνήσεων που είχαν ανέλθει στην εξουσία μετά την λεγόμενη Αραβική άνοιξη, κατέστησαν το τουρκικό σουνιτικό μοντέλο άνευ νοήματος και ξεπερασμένο, γεγονός που συνέβαλε στην απώλεια της τουρκικής ηγεμονίας σε αυτές τις χώρες.

Επιπλέον η αυτονόμηση των Κούρδων της Συρίας, η αυξανόμενη νομιμοποίηση του ΡΚΚ λόγω του αγώνα εναντίον του ΙΣΙΣ, η τάση απομάκρυνσης τμημάτων της νεολαίας του Αλεβιτικού πληθυσμού από τα συστημικά κόμματα και η προσέγγιση τους με το αντισυστημικό και φιλοκουρδικό HDP, καθώς και οι σοβαρές ενδοσουνιτικές τριβές, ανταγωνισμοί, φαινόμενα διαφθοράς και διάσταση απόψεων που δημιούργησαν κρίση νομιμοποίησης του τουρκικού πολιτικού Ισλάμ, προκάλεσαν πανικό στα ηγετικά κλιμάκια του κράτους και της γραφειοκρατίας που θεώρησαν ότι μπορεί να χαθεί ο έλεγχος της χώρας.

Έτσι από το καλοκαίρι του 2015 άρχισε να γίνεται ξεκάθαρα πλέον ορατή μια πολιτική συμμαχία που περιλαμβάνει το εθνικιστικό Ισλάμ του Ρ.Τ Ερντογάν, τους κεμαλιστές στρατηγούς, την εθνικιστική κεμαλική αριστερά και τμήματα της ακροδεξιάς.

Μετά και την πρόσφατη, αποτυχημένη, απόπειρα ανατροπής του, ο Ρ.Τ.Ερντογάν απάντησε με λιγότερη δημοκρατία. Κήρυξε την χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και άρχισε να εκκαθαρίζει στο εσωτερικό όλα τα δίκτυα του Φετουλάχ Γκιουλέν ενώ εκμεταλλεύεται την ευκαιρία για να αποδυναμώσει κάθε αντισυστημική φωνή της κουρδικής και φιλελεύθερης αντιπολίτευσης την οποία επίσης κατηγορεί ως συνεργάτη της Δύσης.

Επιπλέον αναβαπτίζεται στα μάτια κυρίως των οπαδών του ως «υπερασπιστής της δημοκρατίας» πράγμα ιδιαίτερα προβληματικό και επικίνδυνο. Η αντιδυτική δημόσια ρητορική και προπαγάνδα έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της, αποκαλύπτοντας το αληθινό πρόσωπο του τουρκικού πολιτικού Ισλάμ αλλά και του «συστήματος Τουρκία» γενικότερα.

Φιλοκυβερνητικός δημοσιογράφος αποκάλυψε μάλιστα πρόσφατα, σε μεγάλη τουρκική εφημερίδα, πως η Τουρκική κρατική ηγεσία επεδίωξε την ένταξη και συνεργασία της χώρας με δυτικούς θεσμούς τύπου ΝΑΤΟ και ΕΕ προκειμένου να αποφύγει επιθέσεις από την Δύση και να κερδίσει χρόνο ώστε να ανασυνταχθεί και στη συνέχεια να ακολουθήσει αυτόνομη πορεία στις διεθνείς της σχέσεις.

Τι είδους αναπροσαρμογές στην εξωτερική πολιτική της χώρας θα κάνει η τουρκική ηγεσία είναι κάτι που αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι πάντως βέβαιο ότι τους τελευταίους μήνες η Τουρκία απώλεσε το μεγάλο συμβολικό κεφάλαιο που διέθετε ως χώρα που υποτίθεται ότι συνδύαζε το λεγόμενο ήπιο Ισλάμ με την ελεύθερη οικονομία και το δημοκρατικό καθεστώς. Εκεί που ηγεμονικά επεδίωκε συμφέρουσες για αυτήν λύσεις σε μεγάλα διεθνή προβλήματα στην ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία μετατράπηκε σε μέρος του προβλήματος.

Μιχαηλίδης Νίκος,  
  διδάκτωρ ανθρωπολογίας του Princeton και έχει διεξάγει πολυετή επιτόπια έρευνα στην Τουρκία.

  28/07/2016 

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=818273



 2.

Εθνικιστικό Κόμμα Τουρκίας: 

Οι Αμερικανοί μας ωθούν σε εμφύλιο πόλεμο 

Ο ηγέτης του Κόμματος του Εθνικιστικού Κινήματος (ΜΗΡ), Ντεβλέτ Μπαχτσελί, απάντησε στις φήμες για υποτιθέμενη συμμετοχή των ΗΠΑ στην αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία την 15η Ιουλίου, λέγοντας ότι «το πρόβλημα είναι σοβαρό», εάν το Πεντάγωνο ή η Αμερικανική Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) ήταν πίσω από την πλοκή.

«Οι φήμες λένε ότι ένας Αμερικανός διοικητής της ISAF, βρίσκεται πίσω από την απόπειρα πραξικοπήματος των υποστηρικτών του Feto», είπε ο Μπαχτσελί  στη συνάντηση με βουλευτές του κόμματός του στην Άγκυρα στις 26 Ιουλίου.

[Σημ.   ISAF είναι η Διεθνής Δύναμη Αρωγής για την Ασφάλεια «International Security Assistance Force» και Feto είναι μια συντογραφία που χρησιμοποιείαι για την Φετουλαχιστική τρομοκρατική οργάνωση- του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν]

«Λέγεται ότι αυτό το πρόσωπο των ΗΠΑ, ήρθε κρυφά στην Τουρκία δύο φορές πριν από τις 15 Ιουλίου και είχε μυστικές συναντήσεις στην (ανατολική επαρχία)  Ερζερούμ και στα Άδανα, στην αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ. Εάν αυτοί οι ισχυρισμοί είναι αληθείς, πράγμα που σημαίνει ότι εάν η CIA  και το Πεντάγωνο είναι πίσω από αυτούς τους προδότες, αυτό σημαίνει ότι αντιμετωπίζουμε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα και οι ΗΠΑ δεν μπορούν να το ξεπεράσουν», είπε.

Εάν οι ΗΠΑ είχαν οποιαδήποτε ανάμειξη στο θέμα μέσω της Αεροπορικής Βάσης Ιντσιρλίκ, όπου από εκεί κάνει επιχειρήσεις εναντίον του ισλαμικού κράτους στο Ιράκ και τη Συρία, η συμμαχία μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας πιθανόν θα καταστραφεί», είπε ο Τούρκος πολιτικός.

Αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ και τα παγκόσμια κέντρα εξουσίας σχεδιάζουν να σύρουν την Τουρκία σε εμφύλιο πόλεμο», πρόσθεσε. 


 26 Ιουλίου 2016
http://www.echedoros-a.gr/2016/07/blog-post_858.html

ΣΧΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ:

Turkey is in big danger if US was behind coup attempt: MHP leader
ANKARA

Nationalist Movement Party (MHP) leader Devlet Bahçeli has responded to rumors about alleged U.S. involvement in the July 15 failed coup attempt in Turkey, saying “the problem is serious” if the Pentagon or the U.S. Central Intelligence Agency (CIA) was behind the plot. 

“Rumors say that an ISAF commander U.S. general was behind the FETÖ coup attempt,” Bahçeli said, while addressing his party deputies in Ankara on July 26. The ISAF is the NATO-led International Security Assistance Force in Afghanistan, while FETÖ is an abbreviation used for the Fethullahist Terrorist Organization, which the ruling Justice and Development Party (AKP) says was behind the July 15 failed coup attempt. 

“It is said that this U.S. person secretly came to Turkey twice before July 15 and had meetings full of secrets in [the eastern province of] Erzurum and the [southern province of] Adana’s İncirlik Air Base. If these claims are true, which means if the CIA and Pentagon are behind these traitors, this means that we are facing a very serious problem and the U.S. will not be able to overcome this,” he said. 

If the U.S. had any involvement in the matter via the Incirlik Air Base, from where it has been conducting operations against the Islamic State of Iraq and the Levant (ISIL) in Syria, the alliance between Washington and Ankara will be majorly damaged, the MHP leader said.

“This means that the U.S. and the global centers of power are planning to drag Turkey into civil war,” he said. 

Several top U.S. officials have strictly ruled out any involvement by Washington. U.S. Ambassador to Ankara John Bass said the U.S. had no prior knowledge or indication about the coup attempt and described allegations that Washington was in cooperation with the plotters to overthrow the Turkish government as “outrageous.”


July/26/2016
http://www.hurriyetdailynews.com/turkey-is-in-big-danger-if-us-was-behind-coup-attempt-mhp-leader.aspx?pageID=238&nID=102115&NewsCatID=338



 3. 

 Oι θεωρίες συνωμοσίας για το αποτυχημένο πραξικόπημα 


Το ένα τρίτο των Τούρκων πιστεύει ότι πίσω από το πραξικόπημα βρίσκεται ο Ερντογάν. Στο επίκεντρο, η επίθεση στο ξενοδοχείο και η δήλωση για «δώρο Θεού». Οι κατηγορίες για εκκαθαρίσεις με έτοιμες λίστες και τα σενάρια για τις ΗΠΑ. 

Ένα από τα μυστήρια που δεν έχουν ακόμα λυθεί για την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία είναι το εξής: η επίθεση το πρωί του Σαββάτου από κομάντος που έφτασαν με τρία ελικόπτερα σε ξενοδοχείο στη Μαρμαρίδα.

Εκεί υποτίθεται ότι θα βρισκόταν ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Αλλά η επίθεση πραγματοποιήθηκε περίπου μία ώρα αφότου κάθε δελτίο ειδήσεων μετέδωσε εικόνες του κ. Ερντογάν να απευθύνεται στο έθνος από το αεροδρόμιο στην Κωνσταντινούπολη, περίπου 750 χιλιόμετρα μακριά.

Το επεισόδιο αποτελεί μια από τις περίεργες συμπτώσεις και τις ανακολουθίες σε ένα πραξικόπημα που η ερασιτεχνική, σχεδόν «καμικάζι» φύση του είχε προκαθορίσει την αποτυχία και που τώρα προσφέρει πλούσιο υλικό για θεωρίες συνωμοσίας.

Το ότι η Τουρκία είναι τόσο πολωμένη -διαιρεμένη ανάμεσα σε αυτούς που αγαπούν και αυτούς που μισούν τον κ. Ερντογάν- έχει κάνει ακόμα χειρότερα τα πράγματα.

Ακόμα και το βασικό ζήτημα του ποιος είναι πίσω από το πραξικόπημα βρίσκεται πλέον υπό αμφισβήτηση, σύμφωνα με δημοσκόπηση που έδειξε ότι το ένα τρίτο των Τούρκων πιστεύει πως πίσω από το πραξικόπημα ήταν ο ίδιος ο Ερντογάν, ο οποίος έχει ισχυριστεί ότι απειλήθηκε η ίδια του η ζωή (σ.σ. η δημοσκόπηση της λονδρέζικη Steetbees διενεργήθηκε σε 2.800 Τούρκους, τα δύο τρίτα μέσω κινητού και το ένα τρίτο με κατ’ ιδίαν συνεντεύξεις).

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η επίθεση με τα ελικόπτερα στο ξενοδοχείο, μαζί με δημοσιεύματα ότι το αεροπλάνο του Ερντογάν καταδιώχθηκε από δύο μαχητικά αεροσκάφη που δεν άνοιξαν πυρ αποτελούν ενδείξεις πως η ζωή του δεν βρέθηκε ποτέ πραγματικά σε κίνδυνο.

«Οι Τούρκοι, όπως και πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο παρασύρονται από τις θεωρίες συνωμοσίας, απλοϊκές εξηγήσεις για πολύπλοκα γεγονότα και πράγματα που δεν καταλαβαίνουν πολύ καλά», υποστήριξε ο Ρος Γουίλσον, πρώην Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα και τώρα μέλος του Ατλαντικού Συμβουλίου
«Ήταν όλο αυτό κάτι που το οργάνωσε ο Ερντογάν, το οποίο είναι εντελώς εξωφρενικό, ή μήπως κάτι που οργανώθηκε από τις ΗΠΑ, το οποίο είναι εξίσου εξωφρενικό;» πρόσθεσε.

Για τους Τούρκους, η αμφισβήτηση της αλήθειας των επίσημων αφηγήσεων έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία. Το 1996, ένα αιματηρό τροχαίο στην πόλη Σουσουρλούκ, κοντά στην Κωνσταντινούπολη, αποκάλυψε μια ασυνήθιστη παρέα ταξιδευτών: έναν αρχηγό της αστυνομίας, έναν υπερεθνικιστή γκάνγκστερ, την πανέμορφη ερωμένη του και έναν Κούρδο βουλευτή. Η σχέση έφερε στο φως σκοτεινές διασυνδέσεις ανάμεσα σε κρατικές υπηρεσίες και εγκληματικές ομάδες και προκάλεσε σκάνδαλο.

Όσοι ψάχνουν για κενά στην εκδοχή της κυβέρνησης για τα όσα συνέβησαν στην απόπειρα πραξικοπήματος δίνουν μεγάλη βαρύτητα σε ένα σχόλιο που έκανε ο Ερντογάν το Σάββατο, όταν αποκάλεσε το πραξικόπημα «ένα δώρο Θεού για να καθαρίσει πλήρως ο στρατός».

Ο ζήλος με τον οποίο έχει στραφεί από τότε η κυβέρνησή του κατά των αντιπάλων της, απολύοντας ή συλλαμβάνοντας χιλιάδες ανθρώπους μέσα σε δύο ημέρες, έχει δημιουργήσει ερωτήματα σχετικά με το αν το αποτυχημένο πραξικόπημα απλά του πρόσφερε την ευκαιρία να πραγματώσει στόχους που έχει βάλει εδώ και καιρό.

Οι Τούρκοι αξιωματούχοι διαψεύδουν κατηγορηματικά οποιαδήποτε τέτοια υπόθεση. Υποστηρίζουν πως οι λίστες με όσους έχουν συλληφθεί καταστρώνονταν για πολύ καιρό, μετά από έρευνες που προσπαθούσαν να ανιχνεύσουν τα δίκτυα των πραξικοπηματιών, αλλά απέτυχαν να εντοπίσουν το ίδιο το πραξικόπημα.

«Είναι πραγματικά αστείο ότι ο κόσμος συνεχίζει να μιλάει γι' αυτό», λέει ο Ιμπραήμ Καλίν, εκπρόσωπος του προέδρου. «Όσοι μας κατηγορούν (την Τουρκία) για θεωρίες συνωμοσίας παρουσιάζουν τώρα αυτά τα παράλογα πράγματα ως πολιτική ανάλυση και σχολιασμό. Αν αυτό δεν ήταν πραξικόπημα, τότε τι ήταν;» τόνισε.«Είναι παρόμοιο με τους ισχυρισμούς πως η 11η Σεπτεμβρίου ενορχηστρώθηκε από τις ΗΠΑ», πρόσθεσε.

Τόσο στο διαδίκτυο όσο και στις προσωπικές συνεντεύξεις, οι Τούρκοι που πιστεύουν πως ο Ερντογάν έστησε ο ίδιος το πραξικόπημα λένε πως η αποτυχία του αποτελεί επαρκή απόδειξη -ο στρατός σε αυτή τη χώρα ξέρει πώς να ανατρέπει μια κυβέρνηση, το έχει κάνει τόσες φορές στο παρελθόν.

«Ο λόγος που ο κόσμος πιστεύει αυτή τη συνωμοσία είναι γιατί έχει ένα μοντέλο στο μυαλό του για τα πραξικοπήματα», σημειώνει ο Σινάν Ουλγκέν, πρώην Τούρκος διπλωμάτης και επικεφαλής του Centre for Economics and Foreign Policy Studies της Κωνσταντινούπολης. «Οι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα θυμούνται παλιότερα πραξικοπήματα. Έχουν ήδη ένα πλαίσιο αναφοράς για το πώς πρέπει να είναι ένα πραξικόπημα και αυτό δεν ταιριάζει», πρόσθεσε.

Για τις ΗΠΑ, που έχουν βρεθεί και αυτές στον κυκλώνα των θεωριών συνωμοσίας -με ορισμένες να έχουν διατυπωθεί από τους πιστούς του Ερντογάν-, έπρεπε τελικά να υπάρξει διευκρίνιση για τις φημολογίες. Το βράδυ, ο Τζον Μπας, πρέσβης τις ΗΠΑ στην Τουρκία, εξέδωσε ανακοίνωση.«Ορισμένα δημοσιεύματα -και δυστυχώς ορισμένα δημόσια πρόσωπα- έχουν αφήσει να εννοηθεί ότι οι ΗΠΑ στήριξαν με κάποιο τρόπο την απόπειρα πραξικοπήματος», ανέφερε στην ανακοίνωση. «Απορρίπτω το αφήγημα ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν να υπονομεύσουν την τουρκική ασφάλεια και να αποτρέψουν την Τουρκία από το να γίνει μια ισχυρή, επιτυχημένη χώρα», τόνισε ο πρέσβης.

Μπορεί να μην είχε κάποιο αποτέλεσμα. Όπως επισήμανε ο κ. Γουίλσον, ο πρώην πρέσβης,«το σκεπτικό σήμερα μπορεί να είναι διαφορετικό, αλλά οι ευθύνες πέφτουν πάντα στις ΗΠΑ».


FT.COM 

των Mehul Srivastava και Laura Pitel
20/7/2016

http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/article-ft-gr/1437307/oi-theories-synomosias-gia-to-apotyhhmeno.html



 4. 

 Τουρκία: 

Καταγγέλλουν το αμερικανικό Stratfor για εμπλοκή στο πραξικόπημα! 
  
 Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό ωστόσο είναι πέρα για πέρα αληθινό. Το τουρκικό κρατικό δίκτυο TRT καταγγέλλει το αμερικανικό ερευνητικό ίδρυμα Stratfor για συμμετοχή στο πραξικόπημα!

Το "αμάρτημα" που του προσάπτουν είναι ότι τη νύχτα του πραξικοπήματος το Stratfor από τον λογαριασμό του στο Twitter έδειξε την πορεία του πρωθυπουργικού αεροσκάφους και "προσέλκυσε την προσοχή της κοινής γνώμης με τα tweet που έδιναν την ακριβή θέση του αεροπλάνου στον αέρα". 

Να σημειωθεί ότι το Stratfor χρησιμοποίησε όπως χιλιάδες άλλοι χρήστες στο Twitter την δημόσια εφαρμογή  flightradar24.com που δείχνει σε πραγματικό χρόνο τις πτήσεις σε όλο τον κόσμο.


 Tracking #Turkish President Erdogan's airplane, now over Sea of Marmara.
https://twitter.com/Stratfor/status/754106444778176513/photo/1


Δείτε την απίθανη είδηση όπως τη μεταδίδει το τουρκικό ΤRT. 

'' ''Υπό αμφισβήτηση η αποστολή του αμερικανικού ιδρύματος πληροφοριών και μελετών   '' Stratfor ''  , το οποίο κίνησε την προσοχή με μεθοδεύσεις που έβαζαν στο στόχαστρο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά το πραξικόπημα της Φετουλαχιστικής Τρομοκρατικής Οργάνωσης/Παράλληλης Κρατικής Δομής (FETÖ/PDY) στις 15 Ιουλίου.

Η   '' Stratfor ''   (Strategic Forecasting – Στρατηγικές Προβλέψεις) με έδρα την πολιτεία του Τέξας η οποία είναι γνωστή με τις παγκόσμιες μελέτες και αναλύσεις που εκπονεί, θεωρείται από τον εθνικό και διεθνή Τύπο ένα ίδρυμα που διατηρεί σχέσεις με την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Την νύχτα της απόπειρας πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου η Stratfor δημοσίευσε αρκετά μηνύματα, πέραν του συνηθισμένου αριθμού. Εντόπισε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα την θέση του αεροπλάνου που μετέφερε τον Ερντογάν στην Ιστάνμπουλ και προσέλκυσε την προσοχή της κοινής γνώμης με τα tweet που έδιναν την ακριβή θέση του αεροπλάνου στον αέρα.

Στελέχη της Stratfor που κλήθηκαν να απαντήσουν στην ερώτηση πως μπορέσαν να εντοπίσουν τόσο γρήγορα το προεδρικό αεροσκάφος, είπαν ότι «όλες οι πληροφορίες λήφθηκαν από δημόσια διαθέσιμες πηγές», αφήνοντας όμως αναπάντητη την ερώτηση ποιος ήταν ο σκοπός αυτών των μηνυμάτων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την στιγμή που βρισκόταν σε εξέλιξη μια απόπειρα πραξικοπήματος.

Την ίδια νύχτα προκάλεσε αντιδράσεις με την ανάρτηση που αναφερόταν στην ψευδή είδηση του αμερικανικού δικτύου MSNBC ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας «ζήτησε άσυλο στη Γερμανία».

Την επομένη ανάρτησε στο Twitter ένα ενημερωτικό δελτίο γεμάτο ψευδείς πληροφορίες για τον Ερντογάν. Η Stratfor υποστήριξε ότι «ο στρατός είχε στείλει τον Ερντογάν στη φυλακή το 1999», ότι καταδικάστηκε επειδή «ενθάρρυνε τη βία και το θρησκευτικό ή φυλετικό μίσος», πως «την δεκαετία του 2000 κατέβαλε προσπάθειες για να αποδυναμώσει τον στρατό», ότι προέβη σε ενέργειες κατά του στρατού με μια προσωπική έχθρα που πηγάζει από το παρελθόν, προσπαθώντας να δώσει στους ακολούθους του στο Twitter το μήνυμα μιας περίεργης σχέσης αιτίας-αποτελέσματος όσον αφορά το πραξικόπημα.

Ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα στοιχεία αυτής της ανάρτησης του αμερικανικού ίδρυματος μελετών που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα, είναι ότι ο Ερντογάν εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις 10 Αυγούστου του 2014 λαμβάνοντας το 13,3% των ψήφων, το οποίο αντιστοιχεί σε 5.412.423 ψήφους, ενώ στην πραγματικότητα ο Ερντογάν έλαβε το 52% των ψήφων που αντιστοιχεί περίπου σε 21 εκατομμύρια ψήφους.

Ύστερα από αντιδράσεις η Stratfor έσβησε την εν λόγω ανάρτηση που στόχο είχε να επηρεάσει και να κατευθύνει την κοινή γνώμη.''''

28.07.2016  

http://www.onalert.gr/stories/tourkia-kataggeloun-to-amerikanoko-stratfor-gia-emploki-sto-praksikopima/51177

Σκίτσο του Δ.ΧΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΥ


Σκίτσο του  Β.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Σκίτσο του  Πάνου Μαραγκού


  5. 

 Η Άγκυρα εκβιάζει και ξανανοίγει «την στρόφιγγα» των

 προσφυγικών ροών! 

Και πάνω εκεί που όλοι εμείς οι «άπιστοι Θωμάδες» ήμασταν έτοιμοι να πειστούμε  από το «πες-πες» τόσο του Γ.Γ. ΝΑΤΟ κ. Stoltenberg (καλά αυτός την δουλειά του κατοχυρώνει), όσο κυρίως της ίδιας της Ελληνικής Κυβέρνησης ότι οι προσφυγικές ροές σταμάτησαν λόγω… της ναυτικής νατοϊκής επιχείρησης στο Αιγαίο, έρχεται ξανά η Τουρκία να ξεκαθαρίσει για το ποιος ανοιγοκλείνει την «στρόφιγγα» (επιτρέψτε μου την έκφραση) των ροών αυτών!

Από την αρχή της εβδομάδας είχαμε κατά μέσο όρο 200 αφίξεις την ημέρα, κυρίως στη Λέσβο και στη Χίο, όταν αυτές είχαν σχεδόν μηδενιστεί τους προηγούμενους 3 μήνες, επισημαίνοντας ότι στις περιοχές αυτές περιπολούν για επιτήρηση τα πλοία της νατοϊκής ναυτικής δύναμης SNMG2! Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει εύλογες ανησυχίες στις ελληνικές αρχές αλλά οι διαρρέοντες κυβερνητικοί ισχυρισμοί (οι οποίοι υιοθετούνται με ευκολία από μερίδα ΜΜΕ) ότι η αύξηση οφείλεται αποκλειστικά στην κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα δεν ευσταθούν. Αυτοί οι ισχυρισμοί θα μπορούσαν να έχουν βάση αν η αύξηση των προσφυγικών ροών παρατηρείτο τις αμέσως επόμενες ημέρες μετά την 15 Ιουλίου και όχι δέκα ημέρες μετά όταν όλες οι εμπλεκόμενες τουρκικές υπηρεσίας ασφαλείας είναι ξανά στις «θέσεις τους».

Ο Ερντογκάν παρά την φαινομενική του αδιαφορία στις πιέσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ, για αυτοσυγκράτηση και σεβασμό των αρχών του κράτους δικαίου μετά τον ανηλεή διωγμό επί δικαίων και αδίκων, την ισοπεδωτική αντιμετώπιση όσων θεωρεί αντιφρονούντες και οπωσδήποτε την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, γνωρίζει ότι είναι απομονωμένος και τα περιθώρια ανοχής της Δύσης έχουν εξαντληθεί. Ψάχνει εναγωνίως διεθνή στηρίγματα, έστω και ευκαιριακά στην Ρωσία του Πούτιν και ταυτόχρονα αρχίζει να ανοίγει σταδιακά την «στρόφιγγα» των προσφυγικών ροών για να «εκβιάσει» πρωτίστως την Ελλάδα και μέσω αυτής την ΕΕ.

Την Τρίτη 26 Ιουλίου μάλιστα ξεπερνώντας το μονίμως γνωστό του θυμωμένο ύφος, σε  έξαλλη κατάσταση (κάτι που λατρεύουν οι οπαδοί του) κατηγόρησε την  Ένωση για μη … τήρηση (sic!) των συμφωνηθέντων σχετικά με την οικονομική βοήθεια προς την Τουρκία για το προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα ανακατεύοντας με απειλητική διάθεση κατά την προσφιλή του τακτική και την Ελλάδα, με λάθος όμως αναγωγή (αναφέρθηκε σε οικονομική κρίση). Σαν υπόμνηση το τι μπορεί να κάνει και το ποιος ελέγχει τις ροές προσφύγων προς την Ελλάδα και την Ευρώπη είχαμε ταυτόχρονα αυτή την αξιοσημείωτη αύξηση αφίξεων προσφύγων και παρανόμων μεταναστών από τις απέναντι τουρκικές ακτές. Με λίγα λόγια, ο Τούρκος πρόεδρος απειλεί ευθέως και σαφώς την Ευρώπη ότι θα επιτρέψει την διακίνηση των προσφύγων και παράνομων μεταναστών με ότι αρνητικές επιπτώσεις θα έχει αυτό πρωτίστως για την Ελλάδα και δευτερευόντως για την υπόλοιπη Ευρώπη.

Η ελληνική κυβέρνηση, εντελώς  λανθασμένα κατά την άποψη μου, από την αρχή της προσφυγικής κρίσης ποτέ δεν κατήγγειλε στους διεθνείς οργανισμούς και τα αρμόδια fora την Τουρκία για τον ρόλο της σε αυτό το τεράστιο εμπόριο ανθρώπινου πόνου. Οι τουρκικές αρχές γνώριζαν εξ αρχής  που κατασκευάζονταν  οι λαστιχένιες λέμβοι «μίας χρήσεως»  από ποιους συγκεκριμένους όρμους ξεκινούσαν το επικίνδυνο για τις ζωές των επιβαινόντων ταξίδι καθώς επίσης και τους διακινητές (που τελικά δεν ήταν… Ελβετοί ή Σκανδιναβοί αλλά πολίτες της Τουρκίας). Ουδέποτε η Τουρκική Ακτοφυλακή έλαβε μέτρα αποτροπής απόπλου αυτών των αυτοσχεδίων λέμβων αλλά μάλλον ενθάρρυνε την αναχώρηση, ενώ ουδέποτε συνεργάστηκε  με την αντίστοιχη Ελληνική. Όταν θέλησαν να σταματήσουν την διακίνηση πολύ απλά… το έκαναν. Έτσι φθάσαμε σήμερα να τρέμουμε μην μας φορτώσει ο Ερντογκάν άλλους 50 χιλιάδες και για να μην μας «κακιώσει» συνεχίζουμε να σιωπούμε για τον νέο αυτό εκβιασμό.

Για να μην υπάρξει αμφιβολία για το πού και το πώς το… πάνε οι Τούρκοι, σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα της «Καθημερινής», η τουρκική κυβέρνηση ανακάλεσε τους Τούρκους αξιωματούχους που βρίσκονται στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου στα πλαίσια της συμφωνίας επανεισδοχής μεταξύ ΕΕ -Τουρκίας για το προσφυγικό με επίσημη αιτιολογία ότι έληξαν τα διαβατήρια τους! Θα με ρωτήσετε βέβαια, καλά «αφού αυτών έληξαν τα διαβατήρια γιατί δεν …έστειλαν άλλους που τα δικά τους έχουν ανανεωθεί» ή δεν τα ανανέωσαν επί τόπου; Και πότε άραγε αυτοί θα επιστρέψουν; (παράδοξο… διερωτόμαστε πότε οι Τούρκοι αξιωματούχοι θα επιστρέψουν στα… νησιά μας!). Τις απαντήσεις μάλλον θα πρέπει να τις δώσει το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη το οποίο κατά πως φαίνεται καταβάλει φιλότιμες προσπάθειες να υποβαθμίσει την σημασία αυτής της τουρκικής αιφνιδιαστικής ενέργειας η οποία ουσιαστικά παγώνει τις διαδικασίες επανεισδοχής, ακόμα και αυτές τις λίγες βέβαια που πραγματοποιούνταν.

Δυστυχώς και σε αυτό το θέμα ακολουθούμε την στρατηγική του «βλέποντας και κάνοντας». Η Ελλάδα θα πρέπει να αναλάβει άμεσες πρωτοβουλίες και να θέσει το ζήτημα αυτό στους εταίρους της και στους αρμόδιους θεσμούς της ΕΕ (θα μου πείτε πάλι για ποια… Ένωση μιλάς) με έμφαση στους κινδύνους που προκύπτουν από την για ακόμα μία φορά εκβιαστική αυτή στάση της Άγκυρας!

  29 Ιουλίου 2016 
Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου

http://www.liberal.gr/arthro/68165/amyna--diplomatia/2016/i-agkura-ekbiazei-kai-xananoigei-isontin-strofiggasin-ton-prosfugikon-roon.html


29/7/2016
Η νέα ηγεσία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων


 6. 

 Τουρκία: «κοσμοθεωρητική σχιζοφρένεια» 

 Η πρόσφατη κρίση στην Τουρκία δημιουργεί μια νέα επισφαλή αφετηρία για την νέο-ισλαμική ηγεσία και ευρύτερα για το ίδιο το νεοτουρκικό κράτος. Οι λόγοι είναι πολλοί και αλληλένδετοι.

Μπορεί ένα μέχρι πρότινος παραγκωνισμένο μεγάλο μέρος τούρκων μουσουλμάνων να συντάσσονται προς το παρόν με τον Ερντογάν (γύρω στο 50%) αλλά μετά τον Κεμάλ η αναζωπύρωση των διαφορών του εγγενώς εσωτερικά διαφοροποιημένου νεοτουρκικού κράτους ποτέ δεν ήταν τόσο έντονη όσο σήμερα. Ο Κεμάλ είχε σταθεροποιήσει ένα δεσποτικό «κοσμικό» κρατικό καθεστώς το οποίο επί ένα αιώνα κατανάγκαζε όλους σε συμμόρφωση στην κυρίαρχη Κεμαλική κοσμοθεωρία. Όλοι χωρούσαν μέσα σε αυτό το κράτος φτάνει να μην διατάρασσαν το ιδιόμορφο κεμαλικό καθεστώς. Όταν υπήρχε κίνδυνος για κάτι τέτοιο οι Ένοπλες Δυνάμεις επενέβαιναν.

 Οι κύριες εσωτερικές διαιρέσεις είναι μεταξύ κεμαλικών-«κοσμικών» και ισλαμιστών και μεταξύ Τούρκων και Κούρδων οι οποίοι εκτιμάται ότι αριθμητικά υπερβαίνουν τα 20 εκατομμύρια. Κανείς επίσης δεν πρέπει να υποτιμά τις ταξικές διαιρέσεις και την ποικιλομορφία ισλαμικών τάσεων. 

Προσθέτουμε τα εξής:

Κεμαλικοί, ισλαμιστές και Κούρδοι είναι τρεις διαφορετικές κοσμοθεωρίες γεγονός που βασικά δημιουργεί ένα «σχιζοφρενές» κράτος (δεν είναι το μόνο). Τρεις διαφορετικοί στρατηγικοί προσανατολισμοί, κοσμοαντιλήψεις, κοσμοεικόνες και πνευματικά και μεταφυσικά συστήματα.

 Επί ένα αιώνα το κεμαλικό καθεστώς κατόρθωνε να «ενοποιεί» επίπλαστα και βιαίως αυτές τις τρεις κοσμοθεωρίες (χωρίς βέβαια να ξεχνάμε και τις ιδεολογικές/ταξικές διαιρέσεις). Υιοθετώντας μια διαφορετική κοσμοθεωρία η συγκρότηση και συγκράτηση του κράτους αυτού από τους νέο-ισλαμιστές νέο-Οθωμανούς είναι ένα μεγάλο στοίχημα.

Τα πολλά και φρικτά λάθη στην περιφέρεια της Τουρκίας δημιούργησαν πολλές αντιθέσεις και εχθρότητες και όχι κάποιου είδους τουρκική ηγεμονία στην οποία πρόσβλεπε ο Νταβούτογλου (στο βιβλίο «Στρατηγικό βάθος» (Εκδόσεις Ποιότητα).

Προσεκτική μελέτη του κυριότερου βιβλίου του μέντορα των νέο-Ισλαμιστών Αχμέτ Νταβούτογλου «Εναλλακτικές Κοσμοθεωρίες» (Εκδόσεις Ποιότητα) καταμαρτυρεί μια αρχέγονη αντίληψη του Ισλάμ. Κεντρική θέση είναι ότι τίποτα δεν μπορεί να μακροημερεύσει όταν παρεμβάλλεται μεταξύ του Αλλάχ και του πιστού. Μάλιστα, αναφέρει μεταξύ άλλων παραδειγμάτων και το νεοτουρκικό κράτος, το οποίο, εν τούτοις, οι νέο-Οθωμανοί νεότουρκοι καβαλίκεψαν εξουσιαστικά. Λογικά και αναμενόμενα ο αυταρχισμός και η αPrintλαζονεία του Ερντογάν θα εντείνει και βαθύνει τις αντιθέσεις και αντιφάσεις.

Τέλος, το κουρδικό επηρεάζεται από πλήθος αστάθμητων μεταβλητών που εισρέουν μέσα στην δίνη των στρατηγικών ανακατατάξεων με αναπόδραστο τελικό αποτέλεσμα να επηρεαστεί δραστικά και το «Τουρκικό κουρδικό πρόβλημα».

Οι πασίδηλες ακρότητες του Ερντογάν λογικά οδηγούν σε μεγάλη κρίση. Πότε και πως θα προκληθούν  κατακλυσμοί και καταποντισμοί (και ποιοι και πως θα επηρεαστούν) είναι αστάθμητο, απρόβλεπτο και οι εκτιμήσεις επισφαλείς.

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

http://www.ifestosedu.gr/

Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/
Διεθνής πολιτική 21ος  αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/ 
Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνοhttps://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/
Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/
Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμόςhttps://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/
Κονδυλης Παναγιώτης– https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/ 
Θολό βασίλειο της ΕΕ https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/
Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/
Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/
Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/
Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/
Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos
Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB
«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos
Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos

Π. Ήφαιστος
 26/7/2016


Σκίτσο του Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ


                  ΣΧΕΤΙΚΑ                 


 (1) 
Σταύρος Λυγερός:Πραξικόπημα στα «μέτρα» του σουλτάνου.
(2) 
Erdogan - Μονά ζυγά δικά του.
(3) 
Δημοκρατία α λα Τούρκα.
(4)
 Σ.Καλεντρίδης: Μεγάλο πρόβλημα στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία
- Έλλειψη πιλότων μετά τις μαζικές αποστρατείες.
(5)
 Ι.Μπαλτζώης:Türk Ordusu. Ποιος Τούρκικος Στρατός και ποια Πολιτική;
(6)
Αιχμάλωτοι Τούρκοι στρατιώτες «πρωταγωνιστούν» σε βίντεο παντού στα social media. 
(7)
 Δημήτρης Τσαϊλάς: Οξεία πόλωση της χώρας με τον Τουρκικό Στρατό.