Kurds,Kurdish Independence,Kurdistan.

1.
BBC: Πόσο ρεαλιστικές είναι οι εδαφικές βλέψεις των Κούρδων της Συρίας; Εχουν απέναντι το συριακό καθεστώς και αντιμετωπίζουν κατηγορίες για βίαιες ενέργειες κατά των αντιπάλων του.
2.
Γιατί το Ισραήλ προτιμά το Κουρδιστάν από την Τουρκία.

Kobane-Women fighters of Kobane







 BBC: 

Πόσο ρεαλιστικές είναι οι εδαφικές βλέψεις των Κούρδων της Συρίας;

Εχουν απέναντι το συριακό καθεστώς και αντιμετωπίζουν κατηγορίες 

για βίαιες ενέργειες κατά των αντιπάλων του


Με τις κουρδικές οργανώσεις να έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη δύναμη έπειτα από πέντε χρόνια πολέμου στη Συρία, το Κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) τον περασμένο Μάρτιο ανακήρυξε ομόσπονδη περιφερειακή ζώνη στις τρεις περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι στα βόρεια της χώρας. Όμως πόσο ρεαλιστική είναι η υλοποίηση των εδαφικών φιλοδοξιών του PYD, όταν όχι μόνο έχει το καθεστώς της Συρίας και της Τουρκίας απέναντί του, αλλά αντιμετωπίζει και κατηγορίες για βίαιες ενέργειες κατά των κούρδων αντιπάλων του; διερωτάται σε άρθρο του το βρετανικό BBC.

«Όταν ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις στη Συρία, το 2011, ήταν οι νεαροί Κούρδοι της Αμούντα, στα βόρεια της χώρας, που βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας ελευθερία και δημοκρατία. Ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ σύντομα ανακοίνωσε ότι θα αναγνώριζε κάποια από τα δικαιώματα που απαιτούσαν οι Κούρδοι και τους επέτρεψε να δηλωθούν ως πολίτες και να φέρουν ταυτότητα, δικαίωμα που τους είχε αποστερηθεί από το 1962. Αλλά δεν συμβιβάστηκαν, λέγοντας ότι θα αποκτούσαν αυτά τα δικαιώματα όταν όλοι οι Κούρδοι θα είχαν επιτύχει την ελευθερία και τη δημοκρατία. Πέντε χρόνια αργότερα, το σκηνικό είναι διαφορετικό. Καθώς ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζει, οι κουρδικές οργανώσεις έχουν βρει ευκαιρία για να αποκτήσουν περισσότερη δύναμη. Το PYD ανακοίνωσε την αυτοδιοίκηση της κουρδικής περιοχής της Συρίας τον Νοέμβριο του 2013» 
αναφέρει το άρθρο.

Άλλα κουρδικά κόμματα, σχημάτισαν το Κουρδικό Εθνικό Συμβούλιο, που συμμετέχει στο Συριακό Εθνικό Συμβούλιο, μία από τις βασικές αντιπολιτευτικές οργανώσεις στη Συρία. Επίσης, το PYD έχει σχέσεις με το PKK, το οποίο έχει χαρακτηριστεί από πολλές δυτικές κυβερνήσεις και τη Τουρκία ως τρομοκρατική οργάνωση. Όπως σχολιάζει στο BBC, ο κούρδος δημοσιογράφος Φαρούκ Χατζί Μουσταφά, το PYD έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: είναι πραγματιστικό και οργανωμένο, σε αντίθεση με άλλες κουρδικές οργανώσεις της περιοχής . «Το PYD έκανε όσα υποσχέθηκε με την υποστήριξη των περιφερειακών και διεθνών συμφωνιών καθώς ήταν η μοναδική αξιόπιστη δύναμη στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους» είπε ο Μουσταφά.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, πρόκειται για ένα αυταρχικό κόμμα που δεν του αρέσει να το αντιπολιτεύονται, ενώ έχουν υπάρξει και κρούσματα βίας κατά ατόμων της κουρδικής κοινότητας. Το PYD αργότερα σχημάτισε μαζί με κάποιες αραβικές φυλές της Συρίας, τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF). Η οργάνωση έγινε μία από τις κυριότερες στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους και έχει την υποστήριξη των δυτικών δυνάμεων. Όμως δέχονται επικρίσεις για την αντιμετώπιση που επεφύλαξαν σε κούρδους αντιπάλους τους και κατοίκους των περιοχών όπου πολεμούν. «Μας απείλησαν, μας συνέλαβαν και μας χτύπησαν στη διάρκεια των διαδηλώσεών μας. Όποιος τους αντιτίθεται πηγαίνει φυλακή. Κάποιοι πήγαν φυλακή για δύο και τρία χρόνια» είπε στο BBC, ο Σέρο Άλο από το Αφρίν της βόρειας Συρίας. Την ίδια εικόνα περιγράφουν και άραβες ακτιβιστές από την Ταλ Αμπιάντ, στα περίχωρα της Ράκα.

«Όταν το PYD, μπήκε στο Ταλ Αμπιάντ το 2015, έδιωξε όλους τους Άραβες από τα σπίτια τους» είπε ο Αχμάντ Χατζ Σάλεχ, που καταγράφει τις ενέργειες του PYD από το 2015. «Λεηλάτησαν, βασάνισαν ανθρώπους και τους έστειλαν φυλακή. Χρησιμοποίησαν μία τρύπα για να θάψουν ζωντανούς ανθρώπους στο ίδιο σημείο που το Ισλαμικό Κράτος είχε ανοίξει μαζικούς τάφους» προσέθεσε. Το PYD αρνείται τις κατηγορίες και κάνει λόγο για μεμονωμένα περιστατικά. Όμως δεν είναι μόνο τα προβλήματα νομιμοποίησης που στέκονται εμπόδιο στις εδαφικές βλέψεις του PYD αλλά και οι κυβερνήσεις της Δαμασκού και της Άγκυρας. 

Υπάρχουν αναφορές ότι η Αλγερία μεσολαβεί σε συνομιλίες μεταξύ της Συρίας και της Τουρκίας για την κοινή απειλή των Κούρδων. Παρότι κάποιοι πιστεύουν ότι η συριακή κυβέρνηση διευκόλυνε το PYD στην αρχή του πολέμου, το γεγονός ότι τώρα η οργάνωση έχει γίνει τόσο ισχυρή προκαλεί ανησυχία στη Δαμασκό.

Η Τουρκία από την πλευρά της δεν επιθυμεί ένα κουρδικό κράτος στα σύνορά της και οι σχέσεις του PYD με το PKK επιδεινώνουν την κατάσταση. «Δυστυχώς τώρα λαμβάνει χώρα ένας proxy πόλεμος και οι δικτάτορες στη Συρία είναι πολλοί» είπε ο Ισμαήλ Σαρίφ, κούρδος δημοσιογράφος από την Αμούντα. Ο Σαρίφ θέλει μία δημοκρατική και ενωμένη Συρία και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη του, φοβούμενος αντίποινα από το PYD. «Το PYD δεν μπορεί να διοικήσει μία περιοχή από το Κομπάνι ως το Αφρίν με τόσες αραβικές πόλεις και χωριά στη μέση. Δεν μπορούν να συνεχίσουν να διοικούν αυτή την περιοχή χωρίς μία συμφωνία μεταξύ όλων των Σύριων για μία ελεύθερη και δημοκρατική χώρα που θα διασφαλίζει ίσα δικαιώματα για όλους τους πολίτες της» είπε.

30/7/2016

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=818794



 Γιατί το Ισραήλ προτιμά το Κουρδιστάν από την Τουρκία

 Εν μέσω της ανυπαρξίας της παλαιάς τάξης,  που ήταν με βάση τη συμφωνία «Sykes-Picot», και την κατάρρευση της Αραβικής Δημοκρατίας (της Συρίας), απαιτείται από το Ισραήλ να καθορίσει τις περιφερειακές  προτιμήσεις του  στην αναζήτηση συμμάχων σε μακροπρόθεσμο επίπεδο.

 Μέλλον, με δύο κεντρικούς μη αραβικούς παίκτες στη Μέση Ανατολή-  όπως είναι το Ιράν και την Τουρκία- δεν αποτελεί κανό οιωνό.

 Όσο για το  Ιράν,  δεν έχει νόημα η συζήτηση μετά την ισλαμική επανάσταση. Αυτό το κράτος είναι, φυσικά ένας προφανής και επικίνδυνος εχθρός, τουλάχιστον για το διάστημα που υπάρχει το καθεστώς των Αγιατολάχ στην εξουσία.

 Η Τουρκία, με επικεφαλής τον Ερντογάν, είναι απίθανο να αλλάξει την εχθρική στάση της προς το Ισραήλ, παρά τη συμφωνία που υπογράφηκε στα τέλη Ιουνίου.

 Ο Ερντογάν επιδιώκει να μπει επικεφαλής του στρατοπέδου των Σουνιτών Ισλαμιστών, στο πνεύμα  της ενθάρρυνσης των ριζοσπαστών Ισλαμιστών συμμάχων (της Χαμάς, της Τζαμπχάτ αλ Νούσρα) καθώς και το διπλό παιχνίδι που παίζει με το ‘Ισλαμικό κράτος’-ISIS.

 Το σουνιτικό στρατόπεδο στην περιοχή έχει αποδυναμωθεί. Το Παλαιστινιακό ζήτημα αποτελεί εμπόδιο για τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και των σουνιτικών καθεστώτων.

 Ωστόσο, ακόμα και με ανεξαρτησία των Παλαιστινίων, η δυνητική ανάπτυξη αυτών των σχέσεων,  είναι σημαντική αλλά θα βρίσκεται σε χαμηλό επίπεδο.

 Μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει ένας λαός (30-35 εκατομμυρίων ανθρώπων), ένα έθνος χωρίς κράτος, που είναι στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ.

 Μιλάμε για τους Κούρδους. Από τις ημέρες των «συμμαχιών της περιφερειακής πολιτικής» του Μπεν Γκιουριόν, μεταξύ Ισραηλινών και Κούρδων άνθισε μια ζεστή σχέση και μερικές φορές έγινε στενή και όχι τόσο επιφανειακή. Τώρα βρισκόμαστε σε μια αλλαγή.

 Στην Ουάσιγκτον και στη Μόσχα άρχισαν να συνειδητοποιούν τη σημασία των Κούρδων στη Μέση Ανατολή με διαφορετικούς τρόπους:  Πρώτα ως φράγμα, επιβραδύνοντας την εισροή ισλαμιστών και τη δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης, ως μια αξιόπιστη και εκπαιδευμένη στρατιωτική δύναμη που έχει με συνέπεια  και επιτυχία την αντίθεσή της προς το ‘ισλαμικό κράτος’, ως μια αυξανόμενη  δύναμη στην ασταθή Μέση Ανατολή, όπου η κατάρρευση των αραβικών χωρών (Συρία, Ιράκ) είναι ένα τετελεσμένο γεγονός.

 Στα μάτια του Ισραήλ, οι Κούρδοι είναι μια μέτρια δύναμη η οποία ποτέ δεν έχει δελεασθεί  να εφαρμόσει αντι-ισραηλινή ρητορική, ή να δανειστούν την έννοια του αντι-ισραηλινού.

 Επιπλέον οι Κούρδοι βλέπουν το Ισραήλ την έμπνευση για το μέλλον του Κουρδιστάν.

 Η συμμαχία με τους Κούρδους είναι μια φυσική συμμαχία μεταξύ  μη αραβικών λαών στην περιοχή.

 Η ικανότητα των αραβικών χωρών βρίσκεται στη διαδικασία αποσύνθεσης και δεν είναι ικανές να αντιμετωπίσουν τον αγώνα των Κούρδων για ανεξαρτησία, αφού έχουν αποδυναμωθεί σημαντικά.

 Παρ’ όλα αυτά έχουν σοβαρούς αντιπάλους. Την Τουρκία και το Ιράν.

 Οι Κούρδοι ελέγχουν στην πραγματικότητα αρκετά εδάφη. Στη Συρία, ελέγχουν τα εδάφη στα βόρεια της χώρας και ονομάζουν αυτήν την περιοχή Ροτζάβα (δυτικό Κουρδιστάν) για την ίδρυση αυτονομίας εκεί.

Το ‘ισλαμικό κράτος’ είναι σε αμυντική στάση. Οι Κούρδοι ελπίζουν ότι οι διαπραγματεύσεις της Γενεύης θα οδηγήσουν στη δημιουργία μια Ομοσπονδίας με την έγκριση της αυτονομίας τους.

 Στο Ιράκ μετά την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν, οι Κούρδοι έχουν επίσης την ευκαιρία να δηλώσουν την αυτονομία στο βόρειο τμήμα της χώρας (Μπασούρ- Νότιο Κουρδιστάν).

 Οι Κούρδοι ελέγχουν τα μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και έχουν εκτεταμένες επαφές με την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία καθώς και με την Ευρώπη  και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

 Αυτές τις ημέρες συζητιέται το θέμα της διεξαγωγής δημοψηφίσματος στο Ιράκ (οι Κούρδοι επιμένουν να γίνει το 2016) για να διαχωριστεί η κουρδική περιοχή από το Ιράκ.

 Στην Τουρκία, οι Κούρδοι αποτελούν το 20% του πληθυσμού και η συντριπτική πλειοψηφία στα ανατολικά. Ένας από τους κύριους λόγους για την έντονη επιθυμία του Ερντογάν να υπογράψει συνθήκη με το Ισραήλ είναι η ενίσχυση των Κούρδων στην περιοχή.

 Υπό το πρίσμα της ενίσχυσης του κουρδικού λόμπι στην Ουάσιγκτον και την παραδοσιακή συμπάθεια του εβραϊκού κράτους στον κουρδικό αγώνα για ανεξαρτησία, ο Ερντογάν έδειξε σαφές ενδιαφέρον να ‘παγώσει’  την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και των Κούρδων.

 Ωστόσο, δεν αποτελεί για το Ισραήλ, προτεραιότητα να παγώσει αυτήν τη σχέση.
Το Ισραήλ μπορεί να πάρει μια ποικιλία από μέτρα για την ενίσχυση των σχέσεων με τους Κούρδους σε μια σημαντική στιγμή για αυτούς: Το Ισραήλ πρέπει να γίνει ο επικεφαλής του κινήματος για την υποστήριξη της αυτοδιάθεσης των Κούρδων και των εθνικών τους κινήσεων.

 Το Ισραήλ μπορεί να βοηθήσει σε διάφορες πτυχές, όχι απαραίτητα στρατιωτικά, αλλά και στην εκπαίδευση, την υγεία, τη γεωργία κ.ο.κ.
Είναι σημαντικό να ενισχυθεί η σχέση με το ιρακινό μέρος του Κουρδιστάν, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών σχέσεων.

 Σήμερα το Ισραήλ εισάγει μια ποικιλία προϊόντων που προέρχονται από διαφορετικές πηγές και θα μπορούσαν αυτά να αγορασθούν από το Κουρδιστάν.

 Στο Ισραήλ υπάρχουν Κούρδοι, πολλοί επιχειρηματίες, που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως ένας σημαντικός κρίκος στην ανάπτυξη των οικονομικών και πολιτικών δεσμών μεταξύ των δύο εθνών.Θα μπορούσε να ιδρυθεί Ισραηλινο-Κουρδικό  Εμπορικό Επιμελητήριο.

 Οι Εβραίοι, η μειονότητα στη Μέση Ανατολή, έχουν ένα φυσικό σύμμαχο. Τους Κούρδους και θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για την παρούσα ασφαλή και βιώσιμη συμμαχία με άλλες μειονότητες στην περιοχή.

 cursorinfo.co.il/
--
The Hellenic Information Team
http://www.echedoros-a.gr/2016/07/blog-post_133.html

 25/7/2016