Turkish Military Coup ...(1)
1.
Stratfor: Γιατί απέτυχε το πραξικόπημα στην Τουρκία
2.
Το «ελεγχόμενο» πραξικόπημα δίνει χρόνο στον Ταγίπ Ερντογάν αλλά όχι στην Τουρκία…
3.
Γκιουλέν: Προβοκάτσια ή στημένο το πραξικόπημα - ΑΝΤΙΚΡΟΥΕΙ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ.
Έκδοση του Γκιουλέν στην Τουρκία απαίτησε απο τις ΗΠΑ ο Ταγίπ Ερντογάν.
4.
Στρατηγός Ümut Dundar, διοικητής της 1ηςΤουρκικής Στρατιάς με έδρα την Κων/πολη - ΑΥΤΟΣ ΕΚΡΙΝΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ
5.
Συνταγματάρχης Μουχαρέμ Κοσέ,πρώην νομικός σύμβουλος του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων, ο εγκέφαλος του πραξικοπήματος.
6.
Ο Ερντογάν “ξηλώνει” την “αφρόκρεμα” του στρατεύματος!
Πογκρόμ Ερντογάν στη Δικαιοσύνη, διώχνει 2.745 δικαστικούς.
7.
Το πραξικόπημα οπερέτα απέτυχε. Μήπως πέτυχε το πραγματικό;
8.
Η νύχτα που ο Ερντογάν παραλίγο να χάσει την Τουρκία
9.
Ο Ερντογάν και ο Μεντερές
10.
Politico: «Αυτό μοιάζει περισσότερο με θέατρο του Ερντογάν, παρά με πραξικόπημα»
ΑΙΓΥΠΤΟΣ 14 Αυγούστου 2013,ένα άλλο Πραξικόπημα ...
11.
Şahin Alpay:'' Ο Ερντογάν επανέφερε τον στρατό στα πολιτικά πράγματα ''.
12.
Η Τουρκία σε σταυροδρόμι:
Πραξικόπημα (από τον …Ταγίπ Ερντογάν) μετά το πραξικόπημα!
Stratfor: Γιατί απέτυχε το πραξικόπημα στην Τουρκία
2.
Το «ελεγχόμενο» πραξικόπημα δίνει χρόνο στον Ταγίπ Ερντογάν αλλά όχι στην Τουρκία…
3.
Γκιουλέν: Προβοκάτσια ή στημένο το πραξικόπημα - ΑΝΤΙΚΡΟΥΕΙ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ.
Έκδοση του Γκιουλέν στην Τουρκία απαίτησε απο τις ΗΠΑ ο Ταγίπ Ερντογάν.
4.
Στρατηγός Ümut Dundar, διοικητής της 1ηςΤουρκικής Στρατιάς με έδρα την Κων/πολη - ΑΥΤΟΣ ΕΚΡΙΝΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ
5.
Συνταγματάρχης Μουχαρέμ Κοσέ,πρώην νομικός σύμβουλος του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων, ο εγκέφαλος του πραξικοπήματος.
6.
Ο Ερντογάν “ξηλώνει” την “αφρόκρεμα” του στρατεύματος!
Πογκρόμ Ερντογάν στη Δικαιοσύνη, διώχνει 2.745 δικαστικούς.
7.
Το πραξικόπημα οπερέτα απέτυχε. Μήπως πέτυχε το πραγματικό;
8.
Η νύχτα που ο Ερντογάν παραλίγο να χάσει την Τουρκία
9.
Ο Ερντογάν και ο Μεντερές
10.
Politico: «Αυτό μοιάζει περισσότερο με θέατρο του Ερντογάν, παρά με πραξικόπημα»
ΑΙΓΥΠΤΟΣ 14 Αυγούστου 2013,ένα άλλο Πραξικόπημα ...
11.
Şahin Alpay:'' Ο Ερντογάν επανέφερε τον στρατό στα πολιτικά πράγματα ''.
12.
Η Τουρκία σε σταυροδρόμι:
Πραξικόπημα (από τον …Ταγίπ Ερντογάν) μετά το πραξικόπημα!
Stratfor:
Γιατί απέτυχε το πραξικόπημα στην Τουρκία
Γιατί απέτυχε το πραξικόπημα στην Τουρκία
Oι κινήσεις των πραξικοπηματιών στην Τουρκία σίγουρα ενείχαν το στοιχείο του αιφνιδιασμού, τονίζει η Stratfor σε ανάλυσή της. H ταχύτητα με την οποία οι στρατιωτικοί κατέλαβαν κομβικά σημεία και ανέπτυξαν τις δυνάμεις τους σε μεγάλες πόλεις καταδεικνύει υψηλό επίπεδο οργάνωσης και αποτελεσματικότητας.
Υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι αιχμή του δόρατος του πραξικοπήματος αποτελέσαν υποστηρικτές του Φετουλάχ Γκιουλέν. Οι οπαδοί του Γκιουλέν ανήκουν σε μια ισλαμική κίνηση που έχει οικοδομήσει σημαντική επιρροή στην Τουρκία, από τις αρχές του 1970.
Ξεκίνησαν την επιρροή τους από την Χωροφυλακή, στην οποία υπήρχαν χαλαρότεροι έλεγχοι και σταδιακά αύξησαν την επιρροή τους στη αλυσίδα της στρατιωτικής διοίκησης.
Όταν ο Ρ. Τ. Ερντογάν ένιωσε ότι ο Γκιουλέν ισχυροποιείται αρκετά οι σχέσεις μεταξύ των πλευρών άρχισαν να «ξεφτίζουν».
Από το 2014 μαζικές εκκαθαρίσεις έλαβαν χώρα στην Τουρκία ώστε να μειωθεί η επιρροή των οπαδών του Γκιουλέν στην κυβέρνηση και τα media. Ωστόσο η επιρροή των υποστηρικτών του στον στρατό δεν εξαλείφθηκε. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις τακτικές εκβιασμού που χρησιμοποίησαν μέλη του «κινήματος» ώστε να διατηρήσουν τις θέσεις τους στο στράτευμα.
Στην ουσία μια ισλαμιστική φράξια μέσα στο στράτευμα, αποξενωμένη από το υπόλοιπο στράτευμα πρωτοστάτησε στο πραξικόπημα.
Με άλλα λόγια το επιχειρούμενο πραξικόπημα δεν είχε τη στήριξη της Κεμαλικής «κοσμικής» πολιτικής, στρατιωτικής και κοινωνικής αντιπολίτευσης.
Αυτό διεφάνη από την αντίθεση που εξέφρασαν στο πραξικόπημα μονάδες του τουρκικού στρατού, της αστυνομίας αλλά και ο κεμαλιστής αρχηγός της αντιπολίτευσης
Όπως φάνηκε και από τις εκλογές του 2015, στις οποίες το κόμμα δικαιοσύνης και ανάπτυξης του Ερντογάν έλαβε το 49,5% των ψήφων, η Τουρκία είναι πολωμένη μεταξύ ισλαμιστών, «κοσμικών», εθνικιστών και Κούρδων.
Τα ρήγματα στην πολιτική ζωή της Άγκυρας φέρνουν σε αντιπαράθεση την αντιπολίτευση σε σχέση με την ισλαμιστική ατζέντα του Ερντογάν και το νέο-οθωμανισμό που προωθεί στην τουρκική εξωτερική πολιτική. Ωστόσο υπάρχει ένας ισχυρός αριθμός Τούρκων που στηρίζουν νόμιμα τον Ρ.Τ. Ερντογάν.
Παράλληλα υπάρχει ένας αριθμός πολιτών που εναντιώνονται στον Ερντογάν αλλά και στα πραξικοπήματα καθώς θυμούνται τη βαθιά πολιτική και οικονομική αποσταθεροποίηση που βίωσε η χώρα στο παρελθόν, όταν στο τιμόνι βρίσκονταν πραξικοπηματίες στρατιωτικοί.
Αυτή η προσπάθεια πραξικοπήματος ήταν η διχαστική κίνηση μιας μερίδας ισλαμιστών στο στράτευμα. Και οι διχαστικές τάσεις στους κόλπους των πραξικοπηματιών ποτέ δεν προμηνύουν ένα καλό αποτέλεσμα.
16/7/2016
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26533&subid=2&pubid=114067795
Το «ελεγχόμενο» πραξικόπημα δίνει χρόνο στον Ταγίπ Ερντογάν
αλλά όχι στην Τουρκία…
Το πολυαναμενόμενο πραξικόπημα, έλαβε χώρα στην Τουρκία. Εν τέλει, φάνηκε πως ήταν μια αποτυχημένη απόπειρα. Πριν δούμε κάποιες σκέψεις αναλυτικά πάνω σε αυτήν την αποτυχημένη πραξικοπηματική απόπειρα, οφείλουμε να προχωρήσουμε σε δύο σημαντικές διαπιστώσεις.
Πρώτον, ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος. Δεύτερον είναι αρκετά πρώϊμο να προβούμε σε σίγουρες θέσεις αναφορικά με τα όσα έλαβαν τις προηγούμενες ώρες στην Τουρκία. Κατά αυτόν τον τρόπο, οι παρακάτω εκτιμήσεις συνιστούν περισσότερο μια εκλογικευμένη αίσθηση, παρά κάποια τελική αποτίμηση.
Το χρονικό ενός πραξικοπήματος.
Ο Ταγίπ Ερντογάν, βρισκόταν σε διακοπές. Από αυτό το γεγονός, ξεκινά και η προβληματική του πραξικοπήματος. Οι συνωμότες-πραξικοπηματίες μερίδας του τουρκικού στρατού, δεν επιχειρούν να συλλάβουν τον Ταγίπ Ερντογάν. Βεβαίως, κάποιος μπορεί να υποστηρίξει οτι η απουσία του από αστικά κέντρα στα οποία βρίσκονται οι κύριοι διοικητικοί μοχλοί του τουρκικού κράτους, υπήρξε σύμμαχος των πραξικοπηματιών.
Οι πρόσφατες εκλογές που έλαβαν χώρα στην Τουρκία, ανέδειξαν τον Ερντογάν απόλυτο κυριάρχο στην Τουρκία. Η συγκεκριμένη εξέλιξη, αιφνιδιάσε τη Δύση. Τόσο στην Ε.Ε, όσο και στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ, μερίδα κύκλων που επηρεάζουν αποφάσεις ή/και συνιστούν γραφεία αποφάσεων, θεωρούσαν και θεωρούν πως ο Ερντογάν (προσωποπαγώς) αποτελεί το κύριο πρόβλημα σε ζητήματα συνεργασίας και συνεννόησης. Βεβαίως, το ίδιο ίσχυε μέχρι κάποιον καιρό και με την Αίγυπτο. Πριν τις τουρκικές εκλογές, ο Ταγίπ Ερντογάν, έχοντας στο ναδίρ τις σχέσεις του με ΗΠΑ, Ρωσία και Ισραήλ, βρήκε στήριγμα στη Γερμανία. Η αδιαλλαξία του στις διαπραγματεύσεις για το προσφυγικό και το αίτημά του για άνοιγμα των κεφαλαίων που είναι απαραίτητα για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε, την ώρα που περιόριζε όλο και περισσότερο την ελευθερία του Τύπου στην Τουρκία, έφερε τη δυσαρέσκεια και του Βερολίνου, το οποίο προσπαθούσε να συνεννοηθεί περισσότερο με τον Αχμέτ Νταβούτογλου.
Ο Ερντογάν, οδήγησε σε παραίτηση τον Νταβούτογλου και από εκεί και μετά οι σχέσεις Τουρκίας και Γερμανίας, βαίνουν διαρκώς επιδεινούμενες. Ο Ταγίπ Ερντογάν, φτάνει στο zero point της εξωτερικής του πολιτικής. Ωστόσο, η απομάκρυνση Νταβούτογλου από τη θέση του πρωθυπουργού, (εμπνευστή της εκ θεμελίων προβληματικής πολιτικής των μηδενικών τριβών) σε συνδυασμό με την ολική χρεωκοπία της εξωτερικής πολιτικής που ως Υπεξ ο Νταβούτογλου σφυρηλάτησε, εξασφάλισαν στον Ερντογάν μια ελευθερία κινήσεων έτσι ώστε να βαδίσει προς στο status quo ante. Αμέσως μετά την επιδείνωση των σχέσεων με τη Γερμανία και την Ε.Ε, ο Ερντογάν προσπάθησε σθεναρά στο να υπάρξει επαναπροσέγγιση με το Ισραήλ, ενώ απέστειλε και απολογητική επιστολή προς τον Πρόεδρο Πούτιν.
Ο οξυδερκής και πολιτικά- επτάψυχος Ερντογάν.
Ταυτόχρονα, μια διαφαινόμενη ήττα στη Συρία εξελισσόταν για την Τουρκία ενώ οι φθορές από του Κούρδους και τα τρομοκρατικά χτυπήματα, έδειχναν πως οδηγούν με γοργούς ρυθμούς την Τουρκία, προς το δρόμο μιας επικίνδυνης αποσταθεροποίησης.
Για το πραξικόπημα, πολλά θα ακουστούν και κυρίως για το πώς την ώρα που η μία αίτηση ασύλου διαδεχόταν την άλλη (εκ μέρους του Ερντογάν) οι πραξικοπηματίες άρχισαν να χάνουν τις θέσεις τους. Βεβάιως, το έργο γίνεται ακόμη πιο δύσκολο καθώς η πληροφόρηση ήταν περιορισμένη και γεμάτη σύγχυση, όπως συμβαίνει άλλωστε σε κάθε κρίση, ειδικά αν προσθέσουμε τους περιορισμούς που υφίστανται στην Τουρκία. Επομένως, εδώ πρέπει να κοιτάξουμε το αποτέλεσμα. Το σποτέλεσμα, αναβαπτίζει τον Ερντογάν και τον καθιστά «θύμα» μιας αντιδημοκρατικής ενέργειας, μιας ενέργειας του «κεμαλικού κατεστημένου» (θα έλεγε ένας ψηφοφόρος του Ερντογάν) που προσπαθεί να θέσει εμπόδιο στο κυβερνητικό έργο του ΑΚΡ.
Η αστάθεια της χώρας που προήλθε από τα λάθη και τους μαξιμαλισμούς της Τουρκίας στην εξωτερική της πολιτική, μετατοπίζεται στο ζήτημα της νομιμότητας της κυβέρνησης του ΑΚΡ. Με τα τωρινά δεδομένα, όπως και αν έλαβε χώρα το πραξικόπημα, ο Ερντογάν δίνει τη χαριστική βολή στον κεμαλισμό. Το σημαντικότερο, μπορεί να εξασφαλίσει πολιτικό χρόνο για να επαναπροσδιορίσει την εξωτερική του πολιτική και να καταδείξει στη Δύση πως είναι πολιτικά «επτάψυχος» και πως μάταια περιμένουν ορισμένα κράτη κάποια ανατροπή του. Παράλληλα, μπορεί να περάσει στην αντεπίθεση και να κατηγορήσει τον Φετουλάχ Γκιουλέν, συνδέοντας το πραξικόπημα με δικές του ενέργειες (αδιάφορο το αν ευσταθεί ή όχι). Επομένως, το μήνυμα του Ερντογάν πηγαίνει και στο εσωτερικό (ως «Ερντογάν ή τανκς») αλλά ακι στο εξωτερικό, δείχνοντας πως τις προηγούμενες ώρες, κέρδισε ουσιαστικά άλλη μια εκλογική αναμέτρηση και ίσως, την πιο καθοριστική.
Όχι καλή εξέλιξη για τον τουρκικό λαό και την Τουρκία.
Ο Ερντογάν, φαίνεται πως έχει αποφασίσει πως θα «πέσει» μαζί με την Τουρκία. Αν η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος έχει κάτι καλό να δώσει ως μάθημα στη Δύση, είναι η μάταιη προσμονή της πως ο ερντογανισμός, μπορούσε να ανατραπεί. Ο Ερντογάν, έχει «καταπιεί» τον κεμαλισμό και έχει βαθιές ρίζες στην εξουσία της Τουρκίας, δημιουργώντας ουσιαστικά την «Εποχή Ερντογάν».
Μεγάλη μερίδα του τουρκικού λαού, ανάλογα με τους ρυθμούς που θα προχωρήσει ο πόλεμος του ΑΚΡ με την τρομοκρατία, (και όλα τα παρεπόμενα αυτής, καθίζηση τουριστικού προϊόντος, φυγή κεφαλαίων κτλ) αλλά και με την πολιτική που θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα ο Ερντογάν (η Τουρκία συνεχίζει να βρίσκεται σε δεινή θέση στις διεθνείς της σχέσεις) θα αυξάνει ή θα μειώνει τη δυσαρέσκειά του στο πρόσωπο του Ερντογάν, ο οποίος έχει όπως και να έχει, φανατικό εκλογικό κοινό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το τι έγινε με το πραξικόπημα και πώς έγινε, ίσως δεν καταφέρουμε να το μάθουμε με βεβαιότητα, το μόνο βέβαιο είναι πως η αστάθεια στην Τουρκία συνεχίζεται και βαίνει κλιμακούμενη και πως ο Ερντογάν, θα αξιοποιήσει αυτήν τη νέα λευκή επιταγή που εξασφάλισε προκειμένου να προβεί σε πολιτικές που αλλιώς θα είχαν μοιραίο πολιτικό κόστος για εκείνον, Μένει να δούμε ποιες θα είναι αυτές οι πολιτικές και ποιά η αντίδραση της Δύσης αλλά και των κρατών που γειτνιάζουν με την Τουρκία.
Αλέξανδρος Θ. Δρίβας
16/7/2016
http://mignatiou.com/2016/07/to-elegchomeno-praxikopima-dini-chrono-ston-tagip-erntogan-alla-ochi-stin-tourkia/
Το «ελεγχόμενο» πραξικόπημα δίνει χρόνο στον Ταγίπ Ερντογάν
αλλά όχι στην Τουρκία…
Το πολυαναμενόμενο πραξικόπημα, έλαβε χώρα στην Τουρκία. Εν τέλει, φάνηκε πως ήταν μια αποτυχημένη απόπειρα. Πριν δούμε κάποιες σκέψεις αναλυτικά πάνω σε αυτήν την αποτυχημένη πραξικοπηματική απόπειρα, οφείλουμε να προχωρήσουμε σε δύο σημαντικές διαπιστώσεις.
Πρώτον, ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος. Δεύτερον είναι αρκετά πρώϊμο να προβούμε σε σίγουρες θέσεις αναφορικά με τα όσα έλαβαν τις προηγούμενες ώρες στην Τουρκία. Κατά αυτόν τον τρόπο, οι παρακάτω εκτιμήσεις συνιστούν περισσότερο μια εκλογικευμένη αίσθηση, παρά κάποια τελική αποτίμηση.
Το χρονικό ενός πραξικοπήματος.
Ο Ταγίπ Ερντογάν, βρισκόταν σε διακοπές. Από αυτό το γεγονός, ξεκινά και η προβληματική του πραξικοπήματος. Οι συνωμότες-πραξικοπηματίες μερίδας του τουρκικού στρατού, δεν επιχειρούν να συλλάβουν τον Ταγίπ Ερντογάν. Βεβαίως, κάποιος μπορεί να υποστηρίξει οτι η απουσία του από αστικά κέντρα στα οποία βρίσκονται οι κύριοι διοικητικοί μοχλοί του τουρκικού κράτους, υπήρξε σύμμαχος των πραξικοπηματιών.
Οι πρόσφατες εκλογές που έλαβαν χώρα στην Τουρκία, ανέδειξαν τον Ερντογάν απόλυτο κυριάρχο στην Τουρκία. Η συγκεκριμένη εξέλιξη, αιφνιδιάσε τη Δύση. Τόσο στην Ε.Ε, όσο και στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ, μερίδα κύκλων που επηρεάζουν αποφάσεις ή/και συνιστούν γραφεία αποφάσεων, θεωρούσαν και θεωρούν πως ο Ερντογάν (προσωποπαγώς) αποτελεί το κύριο πρόβλημα σε ζητήματα συνεργασίας και συνεννόησης. Βεβαίως, το ίδιο ίσχυε μέχρι κάποιον καιρό και με την Αίγυπτο. Πριν τις τουρκικές εκλογές, ο Ταγίπ Ερντογάν, έχοντας στο ναδίρ τις σχέσεις του με ΗΠΑ, Ρωσία και Ισραήλ, βρήκε στήριγμα στη Γερμανία. Η αδιαλλαξία του στις διαπραγματεύσεις για το προσφυγικό και το αίτημά του για άνοιγμα των κεφαλαίων που είναι απαραίτητα για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε, την ώρα που περιόριζε όλο και περισσότερο την ελευθερία του Τύπου στην Τουρκία, έφερε τη δυσαρέσκεια και του Βερολίνου, το οποίο προσπαθούσε να συνεννοηθεί περισσότερο με τον Αχμέτ Νταβούτογλου.
Ο Ερντογάν, οδήγησε σε παραίτηση τον Νταβούτογλου και από εκεί και μετά οι σχέσεις Τουρκίας και Γερμανίας, βαίνουν διαρκώς επιδεινούμενες. Ο Ταγίπ Ερντογάν, φτάνει στο zero point της εξωτερικής του πολιτικής. Ωστόσο, η απομάκρυνση Νταβούτογλου από τη θέση του πρωθυπουργού, (εμπνευστή της εκ θεμελίων προβληματικής πολιτικής των μηδενικών τριβών) σε συνδυασμό με την ολική χρεωκοπία της εξωτερικής πολιτικής που ως Υπεξ ο Νταβούτογλου σφυρηλάτησε, εξασφάλισαν στον Ερντογάν μια ελευθερία κινήσεων έτσι ώστε να βαδίσει προς στο status quo ante. Αμέσως μετά την επιδείνωση των σχέσεων με τη Γερμανία και την Ε.Ε, ο Ερντογάν προσπάθησε σθεναρά στο να υπάρξει επαναπροσέγγιση με το Ισραήλ, ενώ απέστειλε και απολογητική επιστολή προς τον Πρόεδρο Πούτιν.
Ο οξυδερκής και πολιτικά- επτάψυχος Ερντογάν.
Ταυτόχρονα, μια διαφαινόμενη ήττα στη Συρία εξελισσόταν για την Τουρκία ενώ οι φθορές από του Κούρδους και τα τρομοκρατικά χτυπήματα, έδειχναν πως οδηγούν με γοργούς ρυθμούς την Τουρκία, προς το δρόμο μιας επικίνδυνης αποσταθεροποίησης.
Για το πραξικόπημα, πολλά θα ακουστούν και κυρίως για το πώς την ώρα που η μία αίτηση ασύλου διαδεχόταν την άλλη (εκ μέρους του Ερντογάν) οι πραξικοπηματίες άρχισαν να χάνουν τις θέσεις τους. Βεβάιως, το έργο γίνεται ακόμη πιο δύσκολο καθώς η πληροφόρηση ήταν περιορισμένη και γεμάτη σύγχυση, όπως συμβαίνει άλλωστε σε κάθε κρίση, ειδικά αν προσθέσουμε τους περιορισμούς που υφίστανται στην Τουρκία. Επομένως, εδώ πρέπει να κοιτάξουμε το αποτέλεσμα. Το σποτέλεσμα, αναβαπτίζει τον Ερντογάν και τον καθιστά «θύμα» μιας αντιδημοκρατικής ενέργειας, μιας ενέργειας του «κεμαλικού κατεστημένου» (θα έλεγε ένας ψηφοφόρος του Ερντογάν) που προσπαθεί να θέσει εμπόδιο στο κυβερνητικό έργο του ΑΚΡ.
Η αστάθεια της χώρας που προήλθε από τα λάθη και τους μαξιμαλισμούς της Τουρκίας στην εξωτερική της πολιτική, μετατοπίζεται στο ζήτημα της νομιμότητας της κυβέρνησης του ΑΚΡ. Με τα τωρινά δεδομένα, όπως και αν έλαβε χώρα το πραξικόπημα, ο Ερντογάν δίνει τη χαριστική βολή στον κεμαλισμό. Το σημαντικότερο, μπορεί να εξασφαλίσει πολιτικό χρόνο για να επαναπροσδιορίσει την εξωτερική του πολιτική και να καταδείξει στη Δύση πως είναι πολιτικά «επτάψυχος» και πως μάταια περιμένουν ορισμένα κράτη κάποια ανατροπή του. Παράλληλα, μπορεί να περάσει στην αντεπίθεση και να κατηγορήσει τον Φετουλάχ Γκιουλέν, συνδέοντας το πραξικόπημα με δικές του ενέργειες (αδιάφορο το αν ευσταθεί ή όχι). Επομένως, το μήνυμα του Ερντογάν πηγαίνει και στο εσωτερικό (ως «Ερντογάν ή τανκς») αλλά ακι στο εξωτερικό, δείχνοντας πως τις προηγούμενες ώρες, κέρδισε ουσιαστικά άλλη μια εκλογική αναμέτρηση και ίσως, την πιο καθοριστική.
Όχι καλή εξέλιξη για τον τουρκικό λαό και την Τουρκία.
Ο Ερντογάν, φαίνεται πως έχει αποφασίσει πως θα «πέσει» μαζί με την Τουρκία. Αν η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος έχει κάτι καλό να δώσει ως μάθημα στη Δύση, είναι η μάταιη προσμονή της πως ο ερντογανισμός, μπορούσε να ανατραπεί. Ο Ερντογάν, έχει «καταπιεί» τον κεμαλισμό και έχει βαθιές ρίζες στην εξουσία της Τουρκίας, δημιουργώντας ουσιαστικά την «Εποχή Ερντογάν».
Μεγάλη μερίδα του τουρκικού λαού, ανάλογα με τους ρυθμούς που θα προχωρήσει ο πόλεμος του ΑΚΡ με την τρομοκρατία, (και όλα τα παρεπόμενα αυτής, καθίζηση τουριστικού προϊόντος, φυγή κεφαλαίων κτλ) αλλά και με την πολιτική που θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα ο Ερντογάν (η Τουρκία συνεχίζει να βρίσκεται σε δεινή θέση στις διεθνείς της σχέσεις) θα αυξάνει ή θα μειώνει τη δυσαρέσκειά του στο πρόσωπο του Ερντογάν, ο οποίος έχει όπως και να έχει, φανατικό εκλογικό κοινό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το τι έγινε με το πραξικόπημα και πώς έγινε, ίσως δεν καταφέρουμε να το μάθουμε με βεβαιότητα, το μόνο βέβαιο είναι πως η αστάθεια στην Τουρκία συνεχίζεται και βαίνει κλιμακούμενη και πως ο Ερντογάν, θα αξιοποιήσει αυτήν τη νέα λευκή επιταγή που εξασφάλισε προκειμένου να προβεί σε πολιτικές που αλλιώς θα είχαν μοιραίο πολιτικό κόστος για εκείνον, Μένει να δούμε ποιες θα είναι αυτές οι πολιτικές και ποιά η αντίδραση της Δύσης αλλά και των κρατών που γειτνιάζουν με την Τουρκία.
Αλέξανδρος Θ. Δρίβας
16/7/2016
http://mignatiou.com/2016/07/to-elegchomeno-praxikopima-dini-chrono-ston-tagip-erntogan-alla-ochi-stin-tourkia/
Γκιουλέν: Προβοκάτσια ή στημένο το πραξικόπημα
ΑΝΤΙΚΡΟΥΕΙ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Απέκρουσε όλες τις κατηγορίες που τον φέρουν ως «εγκέφαλο» του πραξικοπήματος στην Τουρκία ο Φετουλάχ Γκιουλέν, σε μία σπάνια συνέντευξη που έδωσε από την Πενσιλβάνια των ΗΠΑ όπου και διαμένει εδώ και χρόνια.Ο πρώην στενός συνεργάτης του Ερντογάν, χαρακτήρισε μάλιστα προβοκάτσια το πραξικόπημα, αφήνοντας αιχμές ότι μπορεί να είναι «στημένο» από τον Τούρκο πρόεδρο.
Ο ιεροκήρυκας Φετουλάχ Γκιουλέν που διαμένει στις ΗΠΑ, ενώ τους υποστηρικτές του κατηγορούν οι τουρκικές αρχές για την απόπειρα πραξικοπήματος στην χώρα, δήλωσε σήμερα ότι η απόπειρα ανατροπής ενδέχεται να είχε σκηνοθετηθεί, ενώ προέτρεψε τους Τούρκους πολίτες να μην αντιμετωπίζουν την στρατιωτική επέμβαση με θετική διάθεση.
Ο Γκιουλέν, που μίλησε σε δημοσιογράφους στην Πενσιλβάνια όπου ζει, τόνισε ότι η Δημοκρατία δεν μπορεί να επιτευχθεί με την ανάληψη στρατιωτικής δράσης.
Τις τελευταίες ώρες το καθεστώς Ερντογάν ζητά την έκδοση Γκιουλέν από τις ΗΠΑ, χαρακτηρίζοντας τον ακόμη και «τρομοκράτη», επικαλούμενο τις καλές σχέσεις των δύο χωρών και τη στάση που έχει τηρήσει η Αγκυρα απέναντι στην Ουάσινγκτον εδώ και δεκαετίες, κάτι που έκανε και ο Τούρκος πρόεδρος σε αποψινή του ομιλία στην Κωνσταντινούπολη.
Ποιος είναι
Γεννημένος στο Ερζουρούμ το 1941, ο Φετουλάχ Γκιουλέν χαρακτηρίστηκε, τον Απρίλιο του 2013, από το περιοδικό TIME ως μία από από τις 100 προσωπικότητες με τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη. Η εκτίμηση αυτή δεν είναι τυχαία. Ο Γκιουλέν είναι ο ιδρυτής και ο πνευματικός πατέρας του Ισλαμικού Κινήματος Γκιουλέν, του Hizmet (Προσφέρω), το οποίο δραστηριοποιείται σε πάνω από 140 χώρες. Η φιλοσοφία του Σουνιτικού Κινήματος εδράζεται στη διδασκαλία Ισλαμιστών φιλοσόφων και σουφιστών-μυστικιστών και κυρίως αυτών του Τζελαλεντίν Ρουμί και του Σαΐντ Νούρσι.
Βασισμένος στους Ρουμί και Νούρσι, ο Γκιουλέν προώθησε ένα μετριοπαθές Ισλάμ το οποίο αποδέχεται τους νόμους της αγοράς, την ανοχή και την αποδοχή του “άλλου” αλλά έχει ταυτόχρονα και εθνικιστικά χαρακτηριστικά. Παράλληλα, ασπάζεται τον εκσυγχρονισμό και τη Δύση και προωθεί το διάλογο μεταξύ των θρησκειών. Τέλος, το Hizmet σέβεται και προωθεί τις ισλαμικές θρησκευτικές παραδόσεις αλλά δεν έχει στόχο την καθιέρωση ισλαμικού κράτους. Πρώτη προτεραιότητα του Κινήματος είναι η εκπαίδευση μέσα από την οποία προωθούνται οι ιδέες και η φιλοσοφία του. Αυτό εξηγεί τη μεγάλη έμφαση που δίνεται στην οικοδόμηση σχολείων σε όλο τον κόσμο.
Ο Γκιουλέν ξεκίνησε την πορεία του ως ένας απλός κληρικός δάσκαλος. Το 1966 έγινε αναπληρωτής διευθυντής της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Σχέσεων, μία από τις πιο σημαντικές Διευθύνσεις της τουρκικής κρατικής δομής. Μετά το πραξικόπημα του 1970 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Απελευθερώνεται μετά από μερικούς μήνες και επιστρέφει ως θρησκευτικός διδάσκαλος στις περιοχές του Μαρμαρά. Την ίδια περίοδο αρχίζει να συγκροτεί την ομάδα του η οποία μεθοδικά επεκτείνεται. Ταυτόχρονα, ιδρύει οικοτροφεία για μαθητές που θέλουν να φοιτήσουν στις μεγάλες πόλεις αλλά δε μπορούν λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Μέχρι το 1980 το Κίνημα Γκιουλέν είχε εδραιωθεί σε όλη την τουρκική επικράτεια και όχι μόνο. Τη δεκαετία του '80 στις διαλέξεις του Γκιουλέν συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες άτομα ενώ οι ομιλίες του ηχογραφούνταν και διανέμονταν σε κασέτες. Το Hizmet άρχισε να επεκτείνει τις δραστηριότητές του και στο εξωτερικό, κυρίως στην Ευρώπη και την Αμερική. Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και της ανεξαρτητοποίησης των χωρών της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου οι Γκιουλενιστές άρχισαν να ιδρύουν σχολεία και ινστιτούτα στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης.
Τη δεκαετία του 1990 ο Γκιουλέν βρίσκεται στο επίκεντρο της θρησκευτικής και πολιτικής ζωής της Τουρκίας και η δημοφιλία του εκτοξεύεται. Αυτό δημιουργεί, αναπόφευκτα, ανταγωνισμό από άλλες ισλαμιστικές οργανώσεις ενώ αναστατώνει το Κεμαλικό κατεστημένο το οποίο βλέπει στο πρόσωπο του Γκιουλέν μια υπαρκτή και σοβαρή απειλή. Μετά το “βελούδινο πραξικόπημα” εναντίον της ισλαμικής κυβέρνησης του Νετζμετίν Ερμπακάν στις 28 Φεβρουαρίου 1997 έγινε σαφές ότι ο Γκιουλέν αντιμετώπιζε άμεσα τον κίνδυνο σύλληψης και φυλάκισης.
Έτσι, επικαλούμενος προβλήματα υγείας φεύγει από την Τουρκία το 1999 και εγκαθίσταται στο Πόκονος της Πενσυλβανίας των ΗΠΑ. Το 2000 κατηγορείται από ένα σκληροπυρνικό κεμαλιστή Εισαγγελέα για πολιτικές φιλοδοξίες και για σχέδιο εγκαθίδρυσης ισλαμικού κράτους στην Τουρκία. Δικάζεται ερήμην του. Οι κατηγορίες, μετά από οκτώ χρόνια, απορρίπτονται.
Το 2002 το AKP κερδίζει θριαμβευτικά τις εκλογές αλλά ο Γκιουλέν, λόγω φόβων για τη ζωή του, επιλέγει να παραμείνει στις ΗΠΑ όπου ζει μέχρι σήμερα.
Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου το Κίνημα Γκιουλέν επεκτείνεται σε όλο τον πλανήτη. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, το Hizmet έχει ιδρύσει πάνω από χίλια σχολεία παγκοσμίως. Μόνο στις ΗΠΑ έχει ιδρύσει γύρω στα τριακόσια σχολεία.
Μυστήριο παραμένουν οι πόροι χρηματοδότησης του Κινήματος Γκιουλέν. Οπως φαίνεται η χρηματοδότηση γίνεται από δωρεές, τις επιχειρήσεις που έχει ιδρύσει το Κίνημα αλλά και από εισφορές σε τοπικό επίπεδο όπου οι Γκιουλενιστές έχουν εκτεταμένη επιρροή. Το Κίνημα είναι ουσιαστικά ένα αποκεντρωμένο δίκτυο εκπαιδευτικών ινστιτούτων, επιχειρήσεων, ερευνητικών κέντρων και ατόμων το οποίο ασπάζεται τη θρησκευτική και πολιτική φιλοσοφία του Γκιουλέν.
Η μεγάλη εκλογική νίκη του AKP το 2002 ήταν, σε μεγάλο βαθμό, αποτέλεσμα της συμμαχίας που δημιούργησε ο Ταγίπ Ερντογάν με τον Φετουλάχ Γκιουλέν. Αυτή η συμμαχία ενισχύθηκε και από την υποστήριξη των κοσμικών-φιλελεύθερων δυνάμεων στην Τουρκία οι οποίες ήθελαν να απαλλαγούν από την ασφυκτική διακυβέρνηση των Κεμαλιστών και του στρατού. Με άλλα λόγια, ο στρατός και οι υποστηρικτές του ορθόδοξου Κεμαλισμού ήταν η κοινή απειλή που επέτρεψε στον Ερντογάν να οικοδομήσει τη συμμαχία που τον έφερε στην εξουσία. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε στις εκλογές του 2007. Το 2011 οι κοσμικές-φιλελεύθερες δυνάμεις αποχωρούν απογοητευμένες από τη “συμμαχία”. Παρά ταύτα, το AKP, έχοντας ακόμα τη στήριξη του Κινήματος Γκιουλέν, θριαμβεύει και πάλι.
Στα χρόνια της διακυβέρνησης Ερντογάν-AKP τόσο ο ίδιος ο Ερντογάν όσο και το Κίνημα Γκιουλέν ενισχύονται δραματικά. Παράλληλα, η κυβέρνηση Ερντογάν καταφέρνει να “ξεδοντιάσει” τον στρατό ο οποίος σταδιακά επιστρέφει στους στρατώνες του. Αυτή η εξέλιξη επιτρέπει στον Ταγίπ Ερντογάν να γίνει ο κυρίαρχος του πολιτικού παιγνιδιού. Η έλλειψη ουσιαστικής αντιπολίτευσης και, από την άλλη, το δίκτυο επιρροής που έχει δημιουργήσει τον οδηγεί σταδιακά σε πιο αυταρχικές μεθόδους διακυβέρνησης και προώθηση μιας πιο “ισλαμικής” ατζέντας.
Μετά τον θρίαμβο του 2011 η συμπεριφορά αυτή γίνεται πιο διακριτή αποξενώνοντας ακόμα περισσότερο τις φιλελεύθερες-κοσμικές δυνάμεις όπως και τους μετριοπαθείς ισλαμιστές του Γκιουλέν. Οι τελευταίοι απειλούμενοι από την κυριαρχία Ερντογάν αναζητούν τρόπους αντίδρασης.
Τα πρώτα μαύρα σύννεφα στις σχέσεις Ερντογάν-Γκιουλέν δημιουργήθηκαν όταν η τουρκική κυβέρνηση αποφασίζει το άνοιγμα προς τους Κούρδους και ειδικά το PKK. Παράλληλα, η επικριτική στάση της Αγκυρας έναντι του Ισραήλ και η απόφασή της να παγώσει τις σχέσεις της με το Τελ Αβίβ μετά την επίθεση ισραηλινών δυνάμεων εναντίον του τουρκικού στολίσκου προς τη Γάζα το Μάιο του 2010 προκάλεσε τη δημόσια κριτική του Γκιουλέν κατά της απόφασης Ερντογάν.
16/7/2016
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26511&subid=2&pubid=114067743
http://nikosxeiladakis.gr/
Τουρκία: Αυτός ήταν ο επικεφαλής του πραξικοπήματος - Φωτογραφία
Ο πρώην νομικός σύμβουλος του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας, συνταγματάρχης Μουχαρέμ Κοσέ, ήταν ο εγκέφαλος του πραξικοπήματος, σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu.
Ο συνταγματάρχης Μουχαρέμ Κοσέ είχε εκδιωχθεί πριν από λίγο καιρό. Όπως αναφέρει το πρακτορείο Anadolu, μεταξύ των πραξικοπηματιών υπήρχε ακόμη ένας συνταγματάρχης, ένας αντισυνταγματάρχης και ένας ταγματάρχης.
O Μουχαρέμ Κιοσέ αποστρατεύτηκε και απομακρύνθηκε από τη θέση του νομικού προϊστάμενου του Γενικού Επιτελείου τον Μάρτιο του 2016 με απόφαση του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Χουλουσί Ακάρ, κατηγορούμενος για παρατυπίες που οδήγησαν στην κατάρρευση της δίκης σε σχέση με τις καταγγελίες για απόπειρα δολοφονίας το 2009 του τότε αντιπροέδρου της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς.
Ο συνταγματάρχης Κιοσέ ήταν στη Διεύθυνση Ειδικού Πολέμου, στην αρμοδιότητα του οποίου είναι και το λεγόμενο ''κοσμικό δωμάτιο'', όπου φυλάγονται τα άκρως απόρρητα σχέδια και στοιχεία των ενόπλων δυνάμεων.
Οι χειρισμοί του Κιοσέ κατέληξαν σε δικαστική εντολή για έρευνα στο υπ' αριθμ. 16 ''κοσμικό δωμάτιο'' και αποστολή των ψηφιακών στοιχείων που βρέθηκαν εκεί προς περαιτέρω διερεύνηση στο Ίδρυμα Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών (TUBITAK), για το οποίο όμως υπήρχαν υπόνοιες ότι πρόσκειται στον Γκιουλέν.
Ανάμεσα στους στρατηγούς που συνελήφθησαν είναι ο στρατηγός Μεχμούντ Χακμπιλέν υπεύθυνος για την περιοχή του Αιγαίου.
Σχεδόν εξήντα στρατιωτικοί, που πήραν μέρος στην απόπειρα πραξικοπήματος, παραδόθηκαν σε οπλισμένους αστυνομικούς σε μια από τις γέφυρες στα Στενά του Βοσπόρου, εγκαταλείποντας τα άρματα μάχης τους με τα χέρια ψηλά.
Την ίδια ώρα δεκάδες στρατιωτικοί παραδίδονταν στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης.
16/7/2016
http://www.thepressroom.gr/diethni/toyrkia-aytos-itan-o-epikefalis-toy-praxikopimatos
Τουρκία πραξικόπημα:
Ο Ερντογάν “ξηλώνει” την “αφρόκρεμα” του στρατεύματος!
Οι στρατιωτικοί που έχουν συλληφθεί σε όλη την Τουρκία μετά την απόπειρα πραξικοπήματος έφθασαν τους 1.563, σύμφωνα με αξιωματούχο.
Το θέμα δεν είναι μόνο ο αριθμός.Είναι και ποιους ξηλώνει ο Ερντογάν.
▪Η Τουρκία έχει συλλάβει πιλότους μαχητικών, Διοικητές Eιδικών Δυνάμεων, Αμφίβιων Δυνάμεων, επίσης και τον Διοικητή των αποβατικών σκαφών του Αιγαίου.
▪Ο Ερντογάν “ξεδοντιάζει” όλη την διοίκηση του Αιγαίου με βασική κατηγορία την απόπειρα δολοφονίας του…
▪Επίσης το γεγονός ότι δεν κάνει ο στρατός τις συλλήψεις αλλά η αντι-τρομοκρατική υπηρεσία δείχνει πόσο προβληματική είναι η κατάσταση.
Η κατάσταση στη Τουρκία ακόμη δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι απολύτως υπό έλεγχο.
16/7/2016
http://www.militaire.gr
Πογκρόμ Ερντογάν στη Δικαιοσύνη, διώχνει 2.745 δικαστικούς
Πογκρόμ κατά στρατιωτικών και δικαστικών την επόμενη μέρα του αποτυχημένου πραξικοπήματος με τον Ταγίπ Ερντογάν να προχωρά σε μαζικές εκκαθαρίσεις όσων θεωρεί ότι κρύβονται πίσω από αυτό.
Σύμφωνα με κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Τουρκίας το ανώτατο δικαστικό σώμα της χώρας απομάκρυνε από τα καθήκοντά τους 2.745 δικαστές σε ολόκληρη τη χώρα.
Οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν επίσης δέκα μέλη του Συμβουλίου του Κράτους, του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου και διεξάγουν έρευνα για 140 μέλη του Ακυρωτικού Δικαστηρίου σε σχέση με τη χθεσινοβραδινή απόπειρα πραξικοπήματος, μετέδωσε το δίκτυο NTV.
Οι συλλήψεις αυτές ακολουθούν πληροφορίες που μεταδόθηκαν για συλλήψεις δικαστών άλλων δικαστηρίων, μια ένδειξη ότι η έρευνα διευρύνεται στο εσωτερικό του δικαστικού σώματος. Η κυβέρνηση της Τουρκίας έχει πει πως μέλη μιας "παράλληλης δομής" στον στρατό βρίσκονταν πίσω από το πραξικόπημα – εννοώντας τους υποστηρικτές του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν ο οποίος ζει στις ΗΠΑ.
Ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν κατηγορεί τον πρώην σύμμαχό του Γκιουλέν ότι έχει οικοδομήσει μια παράλληλη δομή στο δικαστικό σώμα, στον στρατό, στην παιδεία και στα με με σκοπό την ανατροπή του.
Ο ιεροκήρυκας αρνείται την κατηγορία και έχει καταδικάσει δημόσια την απόπειρα πραξικοπήματος.
Στο μεταξύ πέντε μέλη του HSYK, του ανώτατου δικαστικού σώματος της Τουρκίας, απομακρύνθηκαν επίσης, σύμφωνα με τη Daily Sabah.
Σύμφωνα με το Πρακτορείο Anadolu, το ανώτατο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων πραγματοποίησε έκτακτη συνεδρίαση το Σάββατο, λίγες ώρες αφού η κυβέρνηση Ερντογάν ανέκτησε τον έλεγχο της χώρας.
Στο επίκεντρο της συνεδρίασης ήταν τα πειθαρχικά μέτρα που θα επιβληθούν κατά των υπόπτων για δεσμούς με το κίνημα του Fethullah Gulen. Η κυβέρνηση εκτιμά πως η απόπειρα πραξικοπήματος προήρθε από μια κλίκα πιστών του Gulen μέσα στο στρατό.
16/7/2016
http://www.liberal.gr/arthro/65473/epikairotita/2016/apomakrunsi-2745-dikaston-apo-to-anotato-dikastiko-soma-tis-tourkias.html
Το πραξικόπημα οπερέτα απέτυχε. Μήπως πέτυχε το πραγματικό;
Τούρκοι στρατιώτες στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης το βράδυ της απόπειρας πραξικοπήματος (φωτ.: ΑΠΕ-EPA/Sedat Suna)
Μια απόπειρα πραξικοπήματος που προκαλεί πολλά ερωτήματα, φαίνεται να απέτυχε στην Τουρκία. Ο Ερντογάν, μετά από αρκετές εκκλήσεις αναζήτησης ασύλου σε ευρωπαϊκές χώρες φαίνεται να επιστρέφει στο προεδρικό μέγαρο αλλά είναι πολύ αμφίβολο κατά πόσο θα ελέγξει την εξουσία στη χώρα του.
1.
Ο Ερντογάν διασώθηκε επειδή τμήματα του Στρατού, και μάλιστα η 1η Στρατιά που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη, δεν στάθηκε δυνατόν να ελεγχθούν από τους πραξικοπηματίες και ο διοικητής της στρατιάς, Ουμίτ Ντουντάρ, αντικαθιστά, σύμφωνα με τηλεγραφήματα, προσωρινά τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Χουλουσί Ακάρ. Ο Ντουντάρ, ήταν ο υψηλόβαθμος στρατιωτικός που ενώ το πραξικόπημα βρισκόταν σε εξέλιξη έκανε δηλώσεις και, προφανώς, και στρατιωτικές κινήσεις κατά των πραξικοπηματιών. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ εντοπίστηκε και απελευθερώθηκε. Προφανώς, θα αναλάβει τα καθήκοντά του.
2.
Η αντίθεση στο πραξικόπημα σημαντικού μέρους του τουρκικού στρατού αποτέλεσε την πρώτη αιτία αποτυχίας του. Και, βεβαίως, η αποκατάσταση της ομαλότητας οφείλει πολλά στους στρατιωτικούς αυτούς και τις μονάδες τους. Ο Ερντογάν επανέρχεται στη θέση του επειδή υπήρξαν στρατιωτικές μονάδες που αντιτάχθηκαν στους πραξικοπηματίες. Χωρίς αυτές, οι εξελίξεις θα ήταν πολύ διαφορετικές.
Με λίγα λόγια, ο στρατός, μέρος του οποίου έκανε την απόπειρα πραξικοπήματος, επανέφερε τον Ερντογάν στη θέση του.
Και αυτό σημαίνει ότι η πραγματική εξουσία βρίσκεται, πλέον, στα χέρια στρατιωτικών, ανεξαρτήτως των λεονταρισμών του τούρκου προέδρου. Η πραγματική εξουσία βρίσκεται στο στρατό και από αυτήν την άποψη το πραξικόπημα πέτυχε. Το τουρκικό πραξικόπημα είναι, ίσως, η σύγχρονη εκδοχή των πραξικοπημάτων. Τίποτε δεν θα είναι όπως χθες στην Τουρκία.
3.
Ηγέτης του πραξικοπήματος φέρεται ο πρώην νομικός σύμβουλος του τουρκικού ΓΕΕΘΑ ο οποίος αποπέμφθηκε από το στρατό εδώ και καιρό. Είναι απορίας άξιο πώς μπορεί να ηγηθεί του πραξικοπήματος ένας μη επιχειρησιακός στρατιωτικός ο οποίος βρίσκεται εδώ και καιρό εκτός στρατεύματος. Πώς διαμόρφωσε το συνωμοτικό δίκτυό του και, κυρίως, πώς κατάφερε να το κρατήσει μυστικό, σε μια στρατοκρατική χώρα, όπως η Τουρκία. Πού είχε το κέντρο των επιχειρήσεών του, και για ποιο λόγο έκανε το πραξικόπημα, το οποίο όλοι αποκηρύσσουν, ακόμη και ο ιμάμης Φετουλάχ Γκιουλέν.
4.
Στην εκτέλεση του πραξικοπήματος έχουν γίνει παιδαριώδη λάθη στους σχεδιασμούς. Ολόκληρη η πολιτική ηγεσία παρέμεινε ελεύθερη, εκτός και αν δεν κατέστη δυνατή η σύλληψή της, οπότε και το γεγονός αυτό καταγράφεται στα αρνητικά της οργάνωσής του. Οι επικοινωνίες, επίσης, δεν κατέστη δυνατό να ελεγχθούν.
Το πραξικόπημα οδηγούνταν νομοτελειακά σε αποτυχία από τη στιγμή που η πολιτική ηγεσία της χώρας είχε τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με το λαό και να τον καλέσει σε εξέγερση.
Και από τη στιγμή που ο λαός βγήκε στους δρόμους και οι στρατιώτες δεν πυροβολούσαν, η εξέλιξή του ήταν προδιαγεγραμμένη.
5.
Στις αδυναμίες της οργάνωσής του καταγράφεται και το γεγονός ότι ανώτατοι στρατιωτικοί και οι μονάδες τους δεν κατέστη δυνατόν να ελεγχθούν. Μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό, ήταν σίγουρο πως θα αντιδρούσαν στην περίπτωση που το «παιχνίδι» παιζόταν.
6.
Εκδήλωση αδυναμίας αποτέλεσε επίσης το γεγονός ότι τρεις ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί ήταν ελεύθεροι στις μεταδόσεις τους. Οι πραξικοπηματίες δεν έλαβαν υπόψη, επίσης, την καταλυτική δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και του ιντερνέτ. Κατά ειρωνεία της τύχης, ο Ερντογάν διεσώθη, στο βαθμό που συνέβαλε σε αυτό η λαϊκή κινητοποίηση, από την αποτελεσματική λειτουργία ενός μέσου (των κοινωνικών δικτύων) το οποίο πολέμησε μετά μανίας ως πρωθυπουργός.
Τούρκοι πολίτες σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες βγήκαν στους δρόμους. Κάποιοι ήταν υπέρ άλλοι κατά του πραξικοπήματος (φωτ.: hurriyet)
7.
Ερωτήματα ήγειραν και οι διφορούμενες δηλώσεις των ηγεσιών μεγάλων δυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ. Και η αρχική δήλωση και η τελική «η κυβέρνηση των ΗΠΑ υποστηρίζει τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της Τουρκίας», αφήνουν, στην ανάλυσή τους, υπονοούμενα κατά του Ερντογάν. Νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της Τουρκίας ήταν η κυβέρνηση Νταβούτογλου. Άκρως εντυπωσιακή και μη αναμενόμενη ήταν η άρνηση της Γερμανίας να παράσχει άσυλο στον Ερντογάν, αν οι πληροφορίες που μεταδόθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας, ισχύουν. Το ίδιο και με την κυβέρνηση της Ιταλίας.
Ο Ερντογάν μετά τον έλεγχο της κατάστασης εμφανίζεται ως ήρωας που θα αγωνισθεί υπέρ της δημοκρατίας στην πατρίδα του, αλλά κατά τη διάρκεια της νύχτας αναζητούσε τρόπο να φύγει στο εξωτερικό.
Και κανείς δεν τον δεχόταν. Ερωτηματικά προκαλεί, επίσης, το γεγονός ότι δεν ζήτησε άσυλο στη χώρα που συνήθως το παρέχει σε πολίτες και ηγέτες σε ανάλογες περιπτώσεις, τη Γαλλία.
8.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η αποτροπή του πραξικοπήματος είναι, μάλλον, μια θετική εξέλιξη αν και η εκτίμηση του σχολίου αυτού είναι πως ο στρατός θα έχει από δω και πέρα καταλυτική συμβολή στις τουρκικές εξελίξεις. Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες ισορροπούν επι ξυρού ακμής, η συνεννόηση ήταν πάντα προβληματική αλλά καλύτερη όταν οι πολιτικοί είχαν το πάνω χέρι.
9.
Ο Ερντογάν ενόχλησε. Και ενόχλησε πολύ. Η μακρόχρονη εξουσία του διαμόρφωσε μια αλαζονική συμπεριφορά και την αίσθηση πως μπορεί να γίνει ένας παγκόσμιος παίκτης. Προκάλεσε και την Ευρώπη και την Ρωσία και τις ΗΠΑ. Η παρούσα κυβέρνηση των ΗΠΑ θα ήθελε μια δημοκρατική Τουρκία αλλά δεν θα της προκαλούσε και ιδιαίτερη στεναχώρια αν απαλλασσόταν από τον Ερντογάν.
Τις επόμενες ώρες ορισμένα από τα ερωτήματα που τέθηκαν παραπάνω θα απαντηθούν, ίσως, αλλά κάτι ουσιαστικό δεν πήγε καλά με την απόπειρα πραξικοπήματος.
Ή επρόκειτο για μια απεγνωσμένη κίνηση που δεν μπορεί να γίνει πιστευτό, ή οι πραξικοπηματίες έλαβαν υποσχέσεις που δεν υλοποιήθηκαν μετά από το αρχικό φιάσκο της πραξικοπηματικής εξέλιξης. Για λόγους που έχουν να κάνουν με τον χαρακτήρα και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει, το σύστημα Ερντογάν επιχείρησε να κάνει κινήσεις αποσταθεροποιητικές σε ένα γεωπολιτικό χώρο αρκετά μακριά από την Τουρκία, κινήσεις που έχουν σχέση με την πολύ πρόσφατη επικαιρότητα. Το αν το πραξικόπημα αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι με την αποκάλυψη των κινήσεων αυτών, για να περάσει στο περιθώριο ο Ερντογάν απομένει να φανεί τις επόμενες ημέρες.
Πάντως, ο τούρκος ηγέτης παρόλο που θα παραμείνει (για όσο καιρό παραμείνει) στην προεδρία της χώρας, έχασε την εξουσία που είχε. Και από αυτήν την πλευρά το πραξικόπημα πέτυχε. Ο τουρκικός στρατός θα είναι διχασμένος και με ανεξέλεγκτους θυλάκους τους οποίους πολλές δυνάμεις δεν θα επιστρέψουν να εξαρθρωθούν. Και αυτό θα αποτελέσει άλλον έναν εφιάλτη του Ερντογάν, παρά τα όσα λέει. Το παιχνίδι στην Τουρκία αλλάζει.
Παντελής Σαββίδης
16 Ιουλίου 2016
http://www.pontos-news.gr/article/152366/praxikopima-opereta-apetyhe-mipos-petyhe-pragmatiko
Η νύχτα που ο Ερντογάν παραλίγο να χάσει την Τουρκία
Η απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία ενδέχεται να ενθαρρύνει την προσπάθεια Ερντογάν να αυξήσει τις εξουσίες του, γράφει στο Foreign Policy o Νoah Βlaser . Η στήριξη των πολιτών, τα κίνητρα του στρατού και γιατί ο μόνος σίγουρος χαμένος θα είναι η Δημοκρατία. Οι διεθνείς προεκτάσεις.
Ο Ερντογάν και ο Μεντερές
ΑΙΓΥΠΤΟΣ 14/8/2013
Ένα άλλο Πραξικόπημα ...
«Ο Ερντογάν επανέφερε τον στρατό στα πολιτικά πράγματα»
Alleged coup generals beaten and tortured by 'defenders of democracy' after failed
Η αντιμετώπιση των απλών στρατιωτών που διατάχθηκαν να εκτελέσουν το, αποτυχημένο τελικά, πραξικόπημα!Διασυρμός,βασανισμός, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις λιντσάρισμα και σφαγή τους [ΣΧΕΤΙΚΑ EΔΩ:Όχλος κατά αιχμάλωτων στρατιωτών-VIDEOS,FHOTOS (Προσοχή σκληρές εικόνες)] από τους υποστηρικτές του καθεστώτος που κατέβηκαν στους δρόμους μετά το αίτημα του Ερντογάν. Αναρωτιέται κανείς, εάν το αποτυχημένο πραξικόπημα αποτελεί έναν μανδύα για την τελική επιχείρηση εκκαθάρισης και των τελευταίων θυλάκων αντίστασης απέναντι στο αυταρχικό και έντονα αντιδημοκρατικό καθεστώς που εδώ και χρόνια στήνει ο Ταγίπ Ερντογάν.
Η Τουρκία σε σταυροδρόμι:
Πραξικόπημα (από τον …Ταγίπ Ερντογάν) μετά το πραξικόπημα!
ΑΝΤΙΚΡΟΥΕΙ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Απέκρουσε όλες τις κατηγορίες που τον φέρουν ως «εγκέφαλο» του πραξικοπήματος στην Τουρκία ο Φετουλάχ Γκιουλέν, σε μία σπάνια συνέντευξη που έδωσε από την Πενσιλβάνια των ΗΠΑ όπου και διαμένει εδώ και χρόνια.Ο πρώην στενός συνεργάτης του Ερντογάν, χαρακτήρισε μάλιστα προβοκάτσια το πραξικόπημα, αφήνοντας αιχμές ότι μπορεί να είναι «στημένο» από τον Τούρκο πρόεδρο.
Ο ιεροκήρυκας Φετουλάχ Γκιουλέν που διαμένει στις ΗΠΑ, ενώ τους υποστηρικτές του κατηγορούν οι τουρκικές αρχές για την απόπειρα πραξικοπήματος στην χώρα, δήλωσε σήμερα ότι η απόπειρα ανατροπής ενδέχεται να είχε σκηνοθετηθεί, ενώ προέτρεψε τους Τούρκους πολίτες να μην αντιμετωπίζουν την στρατιωτική επέμβαση με θετική διάθεση.
Ο Γκιουλέν, που μίλησε σε δημοσιογράφους στην Πενσιλβάνια όπου ζει, τόνισε ότι η Δημοκρατία δεν μπορεί να επιτευχθεί με την ανάληψη στρατιωτικής δράσης.
Τις τελευταίες ώρες το καθεστώς Ερντογάν ζητά την έκδοση Γκιουλέν από τις ΗΠΑ, χαρακτηρίζοντας τον ακόμη και «τρομοκράτη», επικαλούμενο τις καλές σχέσεις των δύο χωρών και τη στάση που έχει τηρήσει η Αγκυρα απέναντι στην Ουάσινγκτον εδώ και δεκαετίες, κάτι που έκανε και ο Τούρκος πρόεδρος σε αποψινή του ομιλία στην Κωνσταντινούπολη.
Ποιος είναι
Γεννημένος στο Ερζουρούμ το 1941, ο Φετουλάχ Γκιουλέν χαρακτηρίστηκε, τον Απρίλιο του 2013, από το περιοδικό TIME ως μία από από τις 100 προσωπικότητες με τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη. Η εκτίμηση αυτή δεν είναι τυχαία. Ο Γκιουλέν είναι ο ιδρυτής και ο πνευματικός πατέρας του Ισλαμικού Κινήματος Γκιουλέν, του Hizmet (Προσφέρω), το οποίο δραστηριοποιείται σε πάνω από 140 χώρες. Η φιλοσοφία του Σουνιτικού Κινήματος εδράζεται στη διδασκαλία Ισλαμιστών φιλοσόφων και σουφιστών-μυστικιστών και κυρίως αυτών του Τζελαλεντίν Ρουμί και του Σαΐντ Νούρσι.
Βασισμένος στους Ρουμί και Νούρσι, ο Γκιουλέν προώθησε ένα μετριοπαθές Ισλάμ το οποίο αποδέχεται τους νόμους της αγοράς, την ανοχή και την αποδοχή του “άλλου” αλλά έχει ταυτόχρονα και εθνικιστικά χαρακτηριστικά. Παράλληλα, ασπάζεται τον εκσυγχρονισμό και τη Δύση και προωθεί το διάλογο μεταξύ των θρησκειών. Τέλος, το Hizmet σέβεται και προωθεί τις ισλαμικές θρησκευτικές παραδόσεις αλλά δεν έχει στόχο την καθιέρωση ισλαμικού κράτους. Πρώτη προτεραιότητα του Κινήματος είναι η εκπαίδευση μέσα από την οποία προωθούνται οι ιδέες και η φιλοσοφία του. Αυτό εξηγεί τη μεγάλη έμφαση που δίνεται στην οικοδόμηση σχολείων σε όλο τον κόσμο.
Ο Γκιουλέν ξεκίνησε την πορεία του ως ένας απλός κληρικός δάσκαλος. Το 1966 έγινε αναπληρωτής διευθυντής της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Σχέσεων, μία από τις πιο σημαντικές Διευθύνσεις της τουρκικής κρατικής δομής. Μετά το πραξικόπημα του 1970 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Απελευθερώνεται μετά από μερικούς μήνες και επιστρέφει ως θρησκευτικός διδάσκαλος στις περιοχές του Μαρμαρά. Την ίδια περίοδο αρχίζει να συγκροτεί την ομάδα του η οποία μεθοδικά επεκτείνεται. Ταυτόχρονα, ιδρύει οικοτροφεία για μαθητές που θέλουν να φοιτήσουν στις μεγάλες πόλεις αλλά δε μπορούν λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Μέχρι το 1980 το Κίνημα Γκιουλέν είχε εδραιωθεί σε όλη την τουρκική επικράτεια και όχι μόνο. Τη δεκαετία του '80 στις διαλέξεις του Γκιουλέν συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες άτομα ενώ οι ομιλίες του ηχογραφούνταν και διανέμονταν σε κασέτες. Το Hizmet άρχισε να επεκτείνει τις δραστηριότητές του και στο εξωτερικό, κυρίως στην Ευρώπη και την Αμερική. Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και της ανεξαρτητοποίησης των χωρών της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου οι Γκιουλενιστές άρχισαν να ιδρύουν σχολεία και ινστιτούτα στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης.
Τη δεκαετία του 1990 ο Γκιουλέν βρίσκεται στο επίκεντρο της θρησκευτικής και πολιτικής ζωής της Τουρκίας και η δημοφιλία του εκτοξεύεται. Αυτό δημιουργεί, αναπόφευκτα, ανταγωνισμό από άλλες ισλαμιστικές οργανώσεις ενώ αναστατώνει το Κεμαλικό κατεστημένο το οποίο βλέπει στο πρόσωπο του Γκιουλέν μια υπαρκτή και σοβαρή απειλή. Μετά το “βελούδινο πραξικόπημα” εναντίον της ισλαμικής κυβέρνησης του Νετζμετίν Ερμπακάν στις 28 Φεβρουαρίου 1997 έγινε σαφές ότι ο Γκιουλέν αντιμετώπιζε άμεσα τον κίνδυνο σύλληψης και φυλάκισης.
Έτσι, επικαλούμενος προβλήματα υγείας φεύγει από την Τουρκία το 1999 και εγκαθίσταται στο Πόκονος της Πενσυλβανίας των ΗΠΑ. Το 2000 κατηγορείται από ένα σκληροπυρνικό κεμαλιστή Εισαγγελέα για πολιτικές φιλοδοξίες και για σχέδιο εγκαθίδρυσης ισλαμικού κράτους στην Τουρκία. Δικάζεται ερήμην του. Οι κατηγορίες, μετά από οκτώ χρόνια, απορρίπτονται.
Το 2002 το AKP κερδίζει θριαμβευτικά τις εκλογές αλλά ο Γκιουλέν, λόγω φόβων για τη ζωή του, επιλέγει να παραμείνει στις ΗΠΑ όπου ζει μέχρι σήμερα.
Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου το Κίνημα Γκιουλέν επεκτείνεται σε όλο τον πλανήτη. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, το Hizmet έχει ιδρύσει πάνω από χίλια σχολεία παγκοσμίως. Μόνο στις ΗΠΑ έχει ιδρύσει γύρω στα τριακόσια σχολεία.
Μυστήριο παραμένουν οι πόροι χρηματοδότησης του Κινήματος Γκιουλέν. Οπως φαίνεται η χρηματοδότηση γίνεται από δωρεές, τις επιχειρήσεις που έχει ιδρύσει το Κίνημα αλλά και από εισφορές σε τοπικό επίπεδο όπου οι Γκιουλενιστές έχουν εκτεταμένη επιρροή. Το Κίνημα είναι ουσιαστικά ένα αποκεντρωμένο δίκτυο εκπαιδευτικών ινστιτούτων, επιχειρήσεων, ερευνητικών κέντρων και ατόμων το οποίο ασπάζεται τη θρησκευτική και πολιτική φιλοσοφία του Γκιουλέν.
Η μεγάλη εκλογική νίκη του AKP το 2002 ήταν, σε μεγάλο βαθμό, αποτέλεσμα της συμμαχίας που δημιούργησε ο Ταγίπ Ερντογάν με τον Φετουλάχ Γκιουλέν. Αυτή η συμμαχία ενισχύθηκε και από την υποστήριξη των κοσμικών-φιλελεύθερων δυνάμεων στην Τουρκία οι οποίες ήθελαν να απαλλαγούν από την ασφυκτική διακυβέρνηση των Κεμαλιστών και του στρατού. Με άλλα λόγια, ο στρατός και οι υποστηρικτές του ορθόδοξου Κεμαλισμού ήταν η κοινή απειλή που επέτρεψε στον Ερντογάν να οικοδομήσει τη συμμαχία που τον έφερε στην εξουσία. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε στις εκλογές του 2007. Το 2011 οι κοσμικές-φιλελεύθερες δυνάμεις αποχωρούν απογοητευμένες από τη “συμμαχία”. Παρά ταύτα, το AKP, έχοντας ακόμα τη στήριξη του Κινήματος Γκιουλέν, θριαμβεύει και πάλι.
Στα χρόνια της διακυβέρνησης Ερντογάν-AKP τόσο ο ίδιος ο Ερντογάν όσο και το Κίνημα Γκιουλέν ενισχύονται δραματικά. Παράλληλα, η κυβέρνηση Ερντογάν καταφέρνει να “ξεδοντιάσει” τον στρατό ο οποίος σταδιακά επιστρέφει στους στρατώνες του. Αυτή η εξέλιξη επιτρέπει στον Ταγίπ Ερντογάν να γίνει ο κυρίαρχος του πολιτικού παιγνιδιού. Η έλλειψη ουσιαστικής αντιπολίτευσης και, από την άλλη, το δίκτυο επιρροής που έχει δημιουργήσει τον οδηγεί σταδιακά σε πιο αυταρχικές μεθόδους διακυβέρνησης και προώθηση μιας πιο “ισλαμικής” ατζέντας.
Μετά τον θρίαμβο του 2011 η συμπεριφορά αυτή γίνεται πιο διακριτή αποξενώνοντας ακόμα περισσότερο τις φιλελεύθερες-κοσμικές δυνάμεις όπως και τους μετριοπαθείς ισλαμιστές του Γκιουλέν. Οι τελευταίοι απειλούμενοι από την κυριαρχία Ερντογάν αναζητούν τρόπους αντίδρασης.
Τα πρώτα μαύρα σύννεφα στις σχέσεις Ερντογάν-Γκιουλέν δημιουργήθηκαν όταν η τουρκική κυβέρνηση αποφασίζει το άνοιγμα προς τους Κούρδους και ειδικά το PKK. Παράλληλα, η επικριτική στάση της Αγκυρας έναντι του Ισραήλ και η απόφασή της να παγώσει τις σχέσεις της με το Τελ Αβίβ μετά την επίθεση ισραηλινών δυνάμεων εναντίον του τουρκικού στολίσκου προς τη Γάζα το Μάιο του 2010 προκάλεσε τη δημόσια κριτική του Γκιουλέν κατά της απόφασης Ερντογάν.
16/7/2016
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26511&subid=2&pubid=114067743
Έκδοση του Γκιουλέν στην Τουρκία απαίτησε απο τις ΗΠΑ
ο Ταγίπ Ερντογάν
Σαφές μήνυμα στις ΗΠΑ να εκδώσουν στην Τουρκία τον Φετουλάχ Γκιουλέν απηύθυνε απόψε ο Τούρκος Προέδρος Ταγίπ Ερντογάν μιλώντας σε συγκέντρωση υποστηρικτών του έξω από το Δημαρχείο της Κωνσταντινούπολης.
Ο κ. Ερντογάν είπε ότι ''τα άτομα στην Πενσιλβάνια - εκεί που διαμένει ο Γκιουλέν - πρέπει να εκδοθούν στην Τουρκία. Είμαστε στρατηγικοί εταίροι με τις ΗΠΑ, αλλά περιμένουμε αυτοί οι εταίροι να μας επιτρέψουν να υλοποιηθεί αυτό το αίτημά μας.
Αδέρφια μου, απευθύνω έκκληση στις ΗΠΑ. Κάθε φορά που μας ζητήσατε τρομοκράτη, τον εκδώσαμε. Τώρα τα άτομα αυτά εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία για εμάς και περιλαμβάνονται στη λίστα των τρομοκρατών''.
Σύμφωνα με τον Τούρκο πρόεδρο πίσω από το πραξικόπημα ήταν μικρή μερίδα του στρατού και ανέφερε πως το καρκίνωμα αφαιρέθηκε και οι βόμβες δεν σταμάτησαν τη Βουλή και τη δημοκρατία.
Ο Ταγίπ Ερντογάν ανέφερε ακόμη πως δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού. Πρέπει να είμαστε στους δρόμους για όλη την εβδομάδα, πρέπει να συνεχιστούν οι διαδηλώσεις.
Ο Τούρκος πρόεδρος αναφέρθηκε και στις καρατομήσεις δικαστικών, τονίζοντας πώς «απομακρύναμε την κηλίδα από το δικαστικό σώμα».
Τέλος ζήτησε να υπάρχει ενότητα μεταξύ των τεσσάρων μεγάλων κομμάτων και χαρακτήρισε εχθρούς της Τουρκίας εκείνους που βοηθούν τον Γκιουλέν.
16/7/2016
http://www.liberal.gr/arthro/65512/epikairotita/2016/ekdosi--tou-gkioulen-stin-tourkia-apaitise-apo-tis-ipa-o-tagip-erntogan-.html
ΑΥΤΟΣ ΕΚΡΙΝΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ
Ο στρατηγός Ümut Dundar, διοικητής της πανίσχυρης Πρώτης Τουρκικής Στρατιάς που έχει έδρα την Κωνσταντινούπολη, ήταν αυτός που έκρινε την τύχη του πραξικοπήματος που δεν ήταν κάτι το τόσο απλό όπως μερικοί θεώρησαν, καθώς μέχρι το μεσημέρι το Σαββάτου έρχονταν ειδήσεις από συγκρούσεις σε πολλές επαρχίες της Τουρκίας.
Συγκεκριμένα γύρω στις 11 π μ στην αεροπορική βάση της Άγκυρας στο προάστιο Kazan, στρατιώτες άνοιξαν πυρ εναντίον πολιτών που είχαν συγκεντρωθεί για να στηρίξουν τον Ερντογάν με αποτέλεσμα έξη να σκοτωθούν επί τόπου.
Στην παρακάτω φωτό οι πρωτεργάτες του πραξικοπήματος πρώην αρχηγός της αεροπορίας, αρχιπτέραχος Akın Öztürk και ο διοικητής της Σχολής Πολέμου, αντιστράτηγος Metin İyidil
Ο στρατηγός Ümut Dundar από την αρχή της εκδήλωσης του πραξικοπήματος βγήκε πρώτος στα τουρκικά κανάλια και δήλωσε ότι ο στρατός δεν υποστηρίζει το πραξικόπημα. Ακλούθησε μετά από λίγο στο ίδιο μήκος κύματος και ο αρχηγός του στόλου, ναύαρχος Bülent Bostanoğlu, ο οποίος δήλωσε ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μια τέτοια πραξικοπηματική κίνηση.
Γεγονός είναι ότι από τον περασμένο Μάρτιο ήδη είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν φήμες ότι μπορεί να γίνει πραξικόπημα κατά του Ερντογάν. Παρά του ότι το θέμα δεν είχε πάρει τότε μεγάλη δημοσιότητα, φαίνεται πως εξελίσσονταν στο παρασκήνιο και αυτό ήταν εν γνώση του Ερντογάν. Πολλοί σχολιαστές εξηγούν την απότομη στροφή του Ερντογάν στο θέμα των σχέσεων του με την Ρωσία και το Ισραήλ στην μεγάλη του ανησυχία ότι μπορούσε ανά πάσα στιγμή να γίνει κίνημα ανατροπής του και προσπαθούσε να δημιουργήσει εξωτερικά ερείσματα αλλάζοντας την αλαζονική εξωτερική πολιτική του.
Από εδώ και πέρα δυο είναι οι πιθανές εξελίξεις : Ή ο Ερντογάν θα καταλάβει ότι δεν πρέπει να προχωρήσει στην συνταγματική μεταρρύθμιση γινόμενος ο εκλογικός δικτάτορας της χώρας, ή θα γίνει πιο δικτατορικός και πιο αυταρχικός, οδηγώντας τα πράγματα σε νέο μεγαλύτερο αδιέξοδο.
Σημειωτέον ότι σε όλη την διάρκεια των κρίσιμων στιγμών και από την αρχή, δίπλα στον Ερνογάν βρίσκονταν συνεχώς ο γαμπρός του, Berat Albayrak, υπουργός Ενέργειας, που είχε έρθει πριν από λίγο καιρό και στην Ελλάδα για να εγκαινιάσει τον αγωγό ΤΑΝΑΡ και ο οποίος από πολλούς θεωρείται ο σίγουρος διάδοχος του Ερντογάν.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
16/7/2016
Τουρκία: Αυτός ήταν ο επικεφαλής του πραξικοπήματος - Φωτογραφία
Ο πρώην νομικός σύμβουλος του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας, συνταγματάρχης Μουχαρέμ Κοσέ, ήταν ο εγκέφαλος του πραξικοπήματος, σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu.
Ο συνταγματάρχης Μουχαρέμ Κοσέ είχε εκδιωχθεί πριν από λίγο καιρό. Όπως αναφέρει το πρακτορείο Anadolu, μεταξύ των πραξικοπηματιών υπήρχε ακόμη ένας συνταγματάρχης, ένας αντισυνταγματάρχης και ένας ταγματάρχης.
O Μουχαρέμ Κιοσέ αποστρατεύτηκε και απομακρύνθηκε από τη θέση του νομικού προϊστάμενου του Γενικού Επιτελείου τον Μάρτιο του 2016 με απόφαση του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Χουλουσί Ακάρ, κατηγορούμενος για παρατυπίες που οδήγησαν στην κατάρρευση της δίκης σε σχέση με τις καταγγελίες για απόπειρα δολοφονίας το 2009 του τότε αντιπροέδρου της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς.
Ο συνταγματάρχης Κιοσέ ήταν στη Διεύθυνση Ειδικού Πολέμου, στην αρμοδιότητα του οποίου είναι και το λεγόμενο ''κοσμικό δωμάτιο'', όπου φυλάγονται τα άκρως απόρρητα σχέδια και στοιχεία των ενόπλων δυνάμεων.
Οι χειρισμοί του Κιοσέ κατέληξαν σε δικαστική εντολή για έρευνα στο υπ' αριθμ. 16 ''κοσμικό δωμάτιο'' και αποστολή των ψηφιακών στοιχείων που βρέθηκαν εκεί προς περαιτέρω διερεύνηση στο Ίδρυμα Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών (TUBITAK), για το οποίο όμως υπήρχαν υπόνοιες ότι πρόσκειται στον Γκιουλέν.
Ανάμεσα στους στρατηγούς που συνελήφθησαν είναι ο στρατηγός Μεχμούντ Χακμπιλέν υπεύθυνος για την περιοχή του Αιγαίου.
Σχεδόν εξήντα στρατιωτικοί, που πήραν μέρος στην απόπειρα πραξικοπήματος, παραδόθηκαν σε οπλισμένους αστυνομικούς σε μια από τις γέφυρες στα Στενά του Βοσπόρου, εγκαταλείποντας τα άρματα μάχης τους με τα χέρια ψηλά.
Την ίδια ώρα δεκάδες στρατιωτικοί παραδίδονταν στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης.
16/7/2016
http://www.thepressroom.gr/diethni/toyrkia-aytos-itan-o-epikefalis-toy-praxikopimatos
Τουρκία πραξικόπημα:
Ο Ερντογάν “ξηλώνει” την “αφρόκρεμα” του στρατεύματος!
Οι στρατιωτικοί που έχουν συλληφθεί σε όλη την Τουρκία μετά την απόπειρα πραξικοπήματος έφθασαν τους 1.563, σύμφωνα με αξιωματούχο.
Το θέμα δεν είναι μόνο ο αριθμός.Είναι και ποιους ξηλώνει ο Ερντογάν.
▪Η Τουρκία έχει συλλάβει πιλότους μαχητικών, Διοικητές Eιδικών Δυνάμεων, Αμφίβιων Δυνάμεων, επίσης και τον Διοικητή των αποβατικών σκαφών του Αιγαίου.
▪Ο Ερντογάν “ξεδοντιάζει” όλη την διοίκηση του Αιγαίου με βασική κατηγορία την απόπειρα δολοφονίας του…
▪Επίσης το γεγονός ότι δεν κάνει ο στρατός τις συλλήψεις αλλά η αντι-τρομοκρατική υπηρεσία δείχνει πόσο προβληματική είναι η κατάσταση.
Η κατάσταση στη Τουρκία ακόμη δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι απολύτως υπό έλεγχο.
16/7/2016
http://www.militaire.gr
Πογκρόμ Ερντογάν στη Δικαιοσύνη, διώχνει 2.745 δικαστικούς
Πογκρόμ κατά στρατιωτικών και δικαστικών την επόμενη μέρα του αποτυχημένου πραξικοπήματος με τον Ταγίπ Ερντογάν να προχωρά σε μαζικές εκκαθαρίσεις όσων θεωρεί ότι κρύβονται πίσω από αυτό.
Σύμφωνα με κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Τουρκίας το ανώτατο δικαστικό σώμα της χώρας απομάκρυνε από τα καθήκοντά τους 2.745 δικαστές σε ολόκληρη τη χώρα.
Οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν επίσης δέκα μέλη του Συμβουλίου του Κράτους, του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου και διεξάγουν έρευνα για 140 μέλη του Ακυρωτικού Δικαστηρίου σε σχέση με τη χθεσινοβραδινή απόπειρα πραξικοπήματος, μετέδωσε το δίκτυο NTV.
Οι συλλήψεις αυτές ακολουθούν πληροφορίες που μεταδόθηκαν για συλλήψεις δικαστών άλλων δικαστηρίων, μια ένδειξη ότι η έρευνα διευρύνεται στο εσωτερικό του δικαστικού σώματος. Η κυβέρνηση της Τουρκίας έχει πει πως μέλη μιας "παράλληλης δομής" στον στρατό βρίσκονταν πίσω από το πραξικόπημα – εννοώντας τους υποστηρικτές του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν ο οποίος ζει στις ΗΠΑ.
Ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν κατηγορεί τον πρώην σύμμαχό του Γκιουλέν ότι έχει οικοδομήσει μια παράλληλη δομή στο δικαστικό σώμα, στον στρατό, στην παιδεία και στα με με σκοπό την ανατροπή του.
Ο ιεροκήρυκας αρνείται την κατηγορία και έχει καταδικάσει δημόσια την απόπειρα πραξικοπήματος.
Στο μεταξύ πέντε μέλη του HSYK, του ανώτατου δικαστικού σώματος της Τουρκίας, απομακρύνθηκαν επίσης, σύμφωνα με τη Daily Sabah.
Σύμφωνα με το Πρακτορείο Anadolu, το ανώτατο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων πραγματοποίησε έκτακτη συνεδρίαση το Σάββατο, λίγες ώρες αφού η κυβέρνηση Ερντογάν ανέκτησε τον έλεγχο της χώρας.
Στο επίκεντρο της συνεδρίασης ήταν τα πειθαρχικά μέτρα που θα επιβληθούν κατά των υπόπτων για δεσμούς με το κίνημα του Fethullah Gulen. Η κυβέρνηση εκτιμά πως η απόπειρα πραξικοπήματος προήρθε από μια κλίκα πιστών του Gulen μέσα στο στρατό.
16/7/2016
http://www.liberal.gr/arthro/65473/epikairotita/2016/apomakrunsi-2745-dikaston-apo-to-anotato-dikastiko-soma-tis-tourkias.html
Το πραξικόπημα οπερέτα απέτυχε. Μήπως πέτυχε το πραγματικό;
Τούρκοι στρατιώτες στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης το βράδυ της απόπειρας πραξικοπήματος (φωτ.: ΑΠΕ-EPA/Sedat Suna)
Μια απόπειρα πραξικοπήματος που προκαλεί πολλά ερωτήματα, φαίνεται να απέτυχε στην Τουρκία. Ο Ερντογάν, μετά από αρκετές εκκλήσεις αναζήτησης ασύλου σε ευρωπαϊκές χώρες φαίνεται να επιστρέφει στο προεδρικό μέγαρο αλλά είναι πολύ αμφίβολο κατά πόσο θα ελέγξει την εξουσία στη χώρα του.
1.
Ο Ερντογάν διασώθηκε επειδή τμήματα του Στρατού, και μάλιστα η 1η Στρατιά που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη, δεν στάθηκε δυνατόν να ελεγχθούν από τους πραξικοπηματίες και ο διοικητής της στρατιάς, Ουμίτ Ντουντάρ, αντικαθιστά, σύμφωνα με τηλεγραφήματα, προσωρινά τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Χουλουσί Ακάρ. Ο Ντουντάρ, ήταν ο υψηλόβαθμος στρατιωτικός που ενώ το πραξικόπημα βρισκόταν σε εξέλιξη έκανε δηλώσεις και, προφανώς, και στρατιωτικές κινήσεις κατά των πραξικοπηματιών. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ εντοπίστηκε και απελευθερώθηκε. Προφανώς, θα αναλάβει τα καθήκοντά του.
2.
Η αντίθεση στο πραξικόπημα σημαντικού μέρους του τουρκικού στρατού αποτέλεσε την πρώτη αιτία αποτυχίας του. Και, βεβαίως, η αποκατάσταση της ομαλότητας οφείλει πολλά στους στρατιωτικούς αυτούς και τις μονάδες τους. Ο Ερντογάν επανέρχεται στη θέση του επειδή υπήρξαν στρατιωτικές μονάδες που αντιτάχθηκαν στους πραξικοπηματίες. Χωρίς αυτές, οι εξελίξεις θα ήταν πολύ διαφορετικές.
Με λίγα λόγια, ο στρατός, μέρος του οποίου έκανε την απόπειρα πραξικοπήματος, επανέφερε τον Ερντογάν στη θέση του.
Και αυτό σημαίνει ότι η πραγματική εξουσία βρίσκεται, πλέον, στα χέρια στρατιωτικών, ανεξαρτήτως των λεονταρισμών του τούρκου προέδρου. Η πραγματική εξουσία βρίσκεται στο στρατό και από αυτήν την άποψη το πραξικόπημα πέτυχε. Το τουρκικό πραξικόπημα είναι, ίσως, η σύγχρονη εκδοχή των πραξικοπημάτων. Τίποτε δεν θα είναι όπως χθες στην Τουρκία.
3.
Ηγέτης του πραξικοπήματος φέρεται ο πρώην νομικός σύμβουλος του τουρκικού ΓΕΕΘΑ ο οποίος αποπέμφθηκε από το στρατό εδώ και καιρό. Είναι απορίας άξιο πώς μπορεί να ηγηθεί του πραξικοπήματος ένας μη επιχειρησιακός στρατιωτικός ο οποίος βρίσκεται εδώ και καιρό εκτός στρατεύματος. Πώς διαμόρφωσε το συνωμοτικό δίκτυό του και, κυρίως, πώς κατάφερε να το κρατήσει μυστικό, σε μια στρατοκρατική χώρα, όπως η Τουρκία. Πού είχε το κέντρο των επιχειρήσεών του, και για ποιο λόγο έκανε το πραξικόπημα, το οποίο όλοι αποκηρύσσουν, ακόμη και ο ιμάμης Φετουλάχ Γκιουλέν.
4.
Στην εκτέλεση του πραξικοπήματος έχουν γίνει παιδαριώδη λάθη στους σχεδιασμούς. Ολόκληρη η πολιτική ηγεσία παρέμεινε ελεύθερη, εκτός και αν δεν κατέστη δυνατή η σύλληψή της, οπότε και το γεγονός αυτό καταγράφεται στα αρνητικά της οργάνωσής του. Οι επικοινωνίες, επίσης, δεν κατέστη δυνατό να ελεγχθούν.
Το πραξικόπημα οδηγούνταν νομοτελειακά σε αποτυχία από τη στιγμή που η πολιτική ηγεσία της χώρας είχε τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με το λαό και να τον καλέσει σε εξέγερση.
Και από τη στιγμή που ο λαός βγήκε στους δρόμους και οι στρατιώτες δεν πυροβολούσαν, η εξέλιξή του ήταν προδιαγεγραμμένη.
5.
Στις αδυναμίες της οργάνωσής του καταγράφεται και το γεγονός ότι ανώτατοι στρατιωτικοί και οι μονάδες τους δεν κατέστη δυνατόν να ελεγχθούν. Μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό, ήταν σίγουρο πως θα αντιδρούσαν στην περίπτωση που το «παιχνίδι» παιζόταν.
6.
Εκδήλωση αδυναμίας αποτέλεσε επίσης το γεγονός ότι τρεις ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί ήταν ελεύθεροι στις μεταδόσεις τους. Οι πραξικοπηματίες δεν έλαβαν υπόψη, επίσης, την καταλυτική δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και του ιντερνέτ. Κατά ειρωνεία της τύχης, ο Ερντογάν διεσώθη, στο βαθμό που συνέβαλε σε αυτό η λαϊκή κινητοποίηση, από την αποτελεσματική λειτουργία ενός μέσου (των κοινωνικών δικτύων) το οποίο πολέμησε μετά μανίας ως πρωθυπουργός.
Τούρκοι πολίτες σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες βγήκαν στους δρόμους. Κάποιοι ήταν υπέρ άλλοι κατά του πραξικοπήματος (φωτ.: hurriyet)
7.
Ερωτήματα ήγειραν και οι διφορούμενες δηλώσεις των ηγεσιών μεγάλων δυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ. Και η αρχική δήλωση και η τελική «η κυβέρνηση των ΗΠΑ υποστηρίζει τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της Τουρκίας», αφήνουν, στην ανάλυσή τους, υπονοούμενα κατά του Ερντογάν. Νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της Τουρκίας ήταν η κυβέρνηση Νταβούτογλου. Άκρως εντυπωσιακή και μη αναμενόμενη ήταν η άρνηση της Γερμανίας να παράσχει άσυλο στον Ερντογάν, αν οι πληροφορίες που μεταδόθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας, ισχύουν. Το ίδιο και με την κυβέρνηση της Ιταλίας.
Ο Ερντογάν μετά τον έλεγχο της κατάστασης εμφανίζεται ως ήρωας που θα αγωνισθεί υπέρ της δημοκρατίας στην πατρίδα του, αλλά κατά τη διάρκεια της νύχτας αναζητούσε τρόπο να φύγει στο εξωτερικό.
Και κανείς δεν τον δεχόταν. Ερωτηματικά προκαλεί, επίσης, το γεγονός ότι δεν ζήτησε άσυλο στη χώρα που συνήθως το παρέχει σε πολίτες και ηγέτες σε ανάλογες περιπτώσεις, τη Γαλλία.
8.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η αποτροπή του πραξικοπήματος είναι, μάλλον, μια θετική εξέλιξη αν και η εκτίμηση του σχολίου αυτού είναι πως ο στρατός θα έχει από δω και πέρα καταλυτική συμβολή στις τουρκικές εξελίξεις. Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες ισορροπούν επι ξυρού ακμής, η συνεννόηση ήταν πάντα προβληματική αλλά καλύτερη όταν οι πολιτικοί είχαν το πάνω χέρι.
9.
Ο Ερντογάν ενόχλησε. Και ενόχλησε πολύ. Η μακρόχρονη εξουσία του διαμόρφωσε μια αλαζονική συμπεριφορά και την αίσθηση πως μπορεί να γίνει ένας παγκόσμιος παίκτης. Προκάλεσε και την Ευρώπη και την Ρωσία και τις ΗΠΑ. Η παρούσα κυβέρνηση των ΗΠΑ θα ήθελε μια δημοκρατική Τουρκία αλλά δεν θα της προκαλούσε και ιδιαίτερη στεναχώρια αν απαλλασσόταν από τον Ερντογάν.
Τις επόμενες ώρες ορισμένα από τα ερωτήματα που τέθηκαν παραπάνω θα απαντηθούν, ίσως, αλλά κάτι ουσιαστικό δεν πήγε καλά με την απόπειρα πραξικοπήματος.
Ή επρόκειτο για μια απεγνωσμένη κίνηση που δεν μπορεί να γίνει πιστευτό, ή οι πραξικοπηματίες έλαβαν υποσχέσεις που δεν υλοποιήθηκαν μετά από το αρχικό φιάσκο της πραξικοπηματικής εξέλιξης. Για λόγους που έχουν να κάνουν με τον χαρακτήρα και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει, το σύστημα Ερντογάν επιχείρησε να κάνει κινήσεις αποσταθεροποιητικές σε ένα γεωπολιτικό χώρο αρκετά μακριά από την Τουρκία, κινήσεις που έχουν σχέση με την πολύ πρόσφατη επικαιρότητα. Το αν το πραξικόπημα αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι με την αποκάλυψη των κινήσεων αυτών, για να περάσει στο περιθώριο ο Ερντογάν απομένει να φανεί τις επόμενες ημέρες.
Πάντως, ο τούρκος ηγέτης παρόλο που θα παραμείνει (για όσο καιρό παραμείνει) στην προεδρία της χώρας, έχασε την εξουσία που είχε. Και από αυτήν την πλευρά το πραξικόπημα πέτυχε. Ο τουρκικός στρατός θα είναι διχασμένος και με ανεξέλεγκτους θυλάκους τους οποίους πολλές δυνάμεις δεν θα επιστρέψουν να εξαρθρωθούν. Και αυτό θα αποτελέσει άλλον έναν εφιάλτη του Ερντογάν, παρά τα όσα λέει. Το παιχνίδι στην Τουρκία αλλάζει.
Παντελής Σαββίδης
16 Ιουλίου 2016
http://www.pontos-news.gr/article/152366/praxikopima-opereta-apetyhe-mipos-petyhe-pragmatiko
Η νύχτα που ο Ερντογάν παραλίγο να χάσει την Τουρκία
Η απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία ενδέχεται να ενθαρρύνει την προσπάθεια Ερντογάν να αυξήσει τις εξουσίες του, γράφει στο Foreign Policy o Νoah Βlaser . Η στήριξη των πολιτών, τα κίνητρα του στρατού και γιατί ο μόνος σίγουρος χαμένος θα είναι η Δημοκρατία. Οι διεθνείς προεκτάσεις.
Σχεδόν κανένας δεν το περίμενε, όμως το βράδυ της Παρασκευής πλήθος στρατιωτών και στρατιωτικών οχημάτων κατέβηκαν στις μεγάλες πόλεις όλης της Τουρκίας, κλείνοντας μεγάλους δρόμους και κυβερνητικές εγκαταστάσεις. Ο στόχος τους δεν ήταν άλλος από το να ανατρέψουν τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και να εξαπολύσουν το τέταρτο επιτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα της ιστορίας της Τουρκίας.
Στρατιωτικοί αξιωματούχοι ανακοίνωσαν με μεγάφωνα απαγόρευση κυκλοφορίας σε όλη τη χώρα, ενώ τα μέσα ενημέρωσης άφηναν να εννοηθεί ότι ομάδα διαφωνούντων εντός του στρατού είχε πάρει ως όμηρο τον αρχηγό του γενικού επιτελείου στρατού της Τουρκίας.
Ακυρώθηκαν διεθνείς πτήσεις και η μετάδοση πληροφοριών από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σταμάτησε. Πολεμικό αεροσκάφος φέρεται να έπληξε την έδρα του Τουρκικού κοινοβουλίου, προτού καταρριφθεί, ενώ στρατιώτες εισέβαλαν στον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό σταθμό της Τουρκίας.
Όμως ο Ερντογάν, που βρίσκονταν σε διακοπές στη νότια Τουρκία, παρέμενε ασύλληπτος, δείχνοντας πως το πραξικόπημα απέτυχε να τον ανατρέψει.
«Όλοι οι εμπλεκόμενοι θα πληρώσουν το μεγαλύτερο τίμημα» δήλωσε ο Ερντογάν στο CNN Turk, μέσω του κινητού τηλεφώνου της παρουσιάστριας. «Καλώ το έθνος μας. Βγείτε στις πλατείες, ας τους δώσουμε την καλύτερη απάντηση».
Η απόπειρα πραξικοπήματος ήρθε την ώρα που ο Ερντογάν επιχειρεί να ενισχύσει συνταγματικά τις προεδρικές του εξουσίες, με έναν ελιγμό που οι επικριτές του χαρακτηρίζουν καταστροφικό για τη δημοκρατία. Όμως την Παρασκευή, τα τρία μεγαλύτερα αντιπολιτευτικά κόμματα της Τουρκίας ζήτησαν από τους υποστηρικτές τους να αντιταχθούν στο πραξικόπημα, λόγω της πικρής εμπειρίας των στρατιωτικών κυβερνήσεων στη χώρα κατά το παρελθόν.
Καθώς διαδίδονταν η φημολογία για το πραξικόπημα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης νωρίς το βράδυ της Παρασκευής, χιλιάδες άνθρωποι συνωστίστηκαν σε λεωφορεία και ταξί για να επιστρέψουν σπίτι τους στην Κωνσταντινούπολη, όμως οι δρόμοι είχαν μπλοκαριστεί από τα σημεία ελέγχου που είχαν στήσει αστυνομία και στρατός. Στην πλατεία Ταξίμ, συγκρούστηκαν στρατιώτες με αστυνομικούς πιστούς στην κυβέρνηση.
Μετά τη ρίψη δακρυγόνων από την αστυνομία κατά ομάδας που διαδήλωνε υπέρ του πραξικοπήματος, οι στρατιώτες ανάγκασαν τους αστυνόμους να υποχωρήσουν, ρίχνοντας πυρά στον αέρα. Οι διαδηλωτές στάθηκαν γύρω από ένα άγαλμα του Κεμάλ Ατατούρκ, φωνάζοντας να παραιτηθεί ο Ερντογάν.
«Η Τουρκία έχει πολωθεί και έχει έρθει στο χείλος του πολέμου από έναν άνθρωπο, τον Ερντογάν», δήλωσε ο διαδηλωτής Halil Aktas. «Αυτό δεν θα συνεχιστεί ούτε για μια μέρα ακόμα».
Όμως το γενικότερο σκηνικό έδειχνε πως η απόπειρα πραξικοπήματος, ασχέτως του αποτελέσματός της, σίγουρα θα αυξήσει τον κοινωνικό διχασμό στην Τουρκία που έχει αυξηθεί λόγω της διακυβέρνησης Ερντογάν.
Καθώς οι διαδηλωτές ζητούσαν ανατροπή της κυβέρνησης στην πλατεία Ταξίμ, εκατοντάδες άλλοι βγήκαν στους δρόμους στην κοντινή περιοχή Κασιμπασα, φωνάζοντας ότι «ο Ερντογάν είναι η τιμή της Τουρκίας». «Εκδίκηση! Θα πάρουμε εκδίκηση!», φώναζαν οι διαδηλωτές που βρίσκονταν κοντά σε στρατιωτικό σημείο ελέγχου.
Παγιδευμένοι μεταξύ αντικρουόμενων διαδηλώσεων, οι κάτοικοι κεντρικού δρόμου της Κωνσταντινούπολης έσπευσαν στα μαγαζιά της περιοχής για να προμηθευτούν νερό και τρόφιμα.
«Τρέμω όλο και περισσότερο κάθε δευτερόλεπτο που στεκόμαστε εδώ», είπε η Ayca Tezcan, ιδιοκτήτρια καταστήματος που πωλούσε εμφιαλωμένο νερό και μακαρόνια σε μια ουρά έξι ανυπόμονων ντόπιων. «Γιατί επιμένει ο σύζυγός μου να μείνουμε ανοικτοί; Μπορούν να συμβούν τρομερά πράγματα ανά πάσα στιγμή, τι αξίζουν τα χρήματα αν δεν έχεις ασφάλεια;»
Οι αρχικές αναφορές έλεγαν πως θύλακας διαφωνούντων αξιωματικών είχε εξαπολύσει πραξικόπημα. Θα ήταν μια αντανάκλαση του πραξικοπήματος του 1960, όταν θύλακας διαφωνούντων αξιωματούχων ανέτρεψαν τον πρωθυπουργό Αντάν Μεντερές, ενός λαϊκιστή ηγέτη η διακυβέρνηση του οποίου στιγματίστηκε από τις αντιδημοκρατικές υπερβολές της.
Η εκτέλεση του Μεντερές μετά το πραξικόπημα το 1961 αναφέρεται συχνά από τον Ερντογάν, ως υπενθύμιση των σκοτεινών δυνάμεων που υποτίθεται ότι απειλούν τη διακυβέρνησή του.
Οι φιλοδοξίες του Ερντογάν για μια παντοδύναμη προεδρεία, σε συνδυασμό με την κατάρρευση της ελευθερίας του τύπου και της ανοχής έναντι διαφωνούντων, προκαλούν εδώ και χρόνια την οργή των κοσμικών κύκλων της Τουρκίας.
Όμως το πραξικόπημα μπορεί να καταλήξει να ενθαρρύνει, αντί να αποθαρρύνει, την προσπάθεια του προέδρου να ενισχύσει τις εξουσίες του. Ένα αποτυχημένο πραξικόπημα μπορεί εύκολα να διευρύνει την στήριξη προς τον Ερντογάν για την σαρωτική, αμφιλεγόμενη ενίσχυση που επιχειρεί στις εξουσίες διακυβέρνησής του, επικυρώνοντας τους ισχυρισμούς του ότι σκιώδιες δυνάμεις επιχειρούν να υπονομεύσουν την εξουσία του.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, διαδηλωτές κατά του πραξικοπήματος φάνηκε να διώχνουν τον στρατό από πολλά σημεία ελέγχου αργά χθες το βράδυ, ενώ εκπρόσωπος της υπηρεσίας πληροφοριών της Τουρκίας, της ΜΙΤ, δήλωσε πως αποκρούστηκε το πραξικόπημα.
Ωστόσο, τα κίνητρα για στρατιωτικό πραξικόπημα παραμένουν ασαφή. Η κυβέρνηση και ο στρατός της Τουρκίας φαίνονταν να είναι στενοί σύμμαχοι τα τελευταία χρόνια. Το 2014 τουρκικό δικαστήριο απελευθέρωσε πολλά ανώτατα στρατιωτικά στελέχη που είχαν φυλακιστεί στο πλαίσιο της δίκης για το Ergenekon, του κινήματος που βοήθησε το κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης του Ερντογάν να χαλιναγωγήσει τις εξουσίες του στρατού. Και νωρίτερα φέτος, το ανώτατο εφετείο της Τουρκίας ανέτρεψε όλες τις καταδικαστικές αποφάσεις στην υπόθεση Ergenekon, αποφασίζοντας πως ποτέ δεν υπήρξε το υποτιθέμενο σκιώδες δίκτυο.
Από τα μέσα του 2015, η Άγκυρα έχει δώσει στον στρατό επισήμως το ελεύθερο να πολεμήσει τους Κούρδους μαχητές στα νοτιοανατολικά της χώρας, ενώ πρόσφατα πέρασε νόμο που δίνει στους στρατιώτες μεγαλύτερη ασυλία από τις νομικές διώξεις εν μέσω κατηγοριών για παραβίαση δικαιωμάτων κατά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στα νοτιοανατολικά.
Πιο πρόσφατα, η τουρκική κυβέρνηση κινήθηκε ώστε να ομαλοποιήσει τις σχέσεις με τη Ρωσία και το Ισραήλ, ενώ προετοιμάζει βελτίωση των σχέσεων με το καθεστώς της Συρίας, κινήσεις που θεωρείται ότι ταιριάζουν με τις επιφυλακτικές γεωπολιτικές προτιμήσεις του τουρκικού στρατού.
Αν το πραξικόπημα ήταν επιτυχημένο, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι θα μείωνε τους σημαντικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η Τουρκία, που περιλαμβάνουν την αυξανόμενη απειλή από το Ισλαμικό Κράτος.Το λιγότερο, η ανατροπή μιας μετριοπαθούς Ισλαμιστικής κυβέρνησης από μια κοσμική στρατιωτική δύναμη θα αποτελέσει μια έτοιμη προπαγάνδα για τους εξτρεμιστές του ριζοσπαστικού Ισλαμ στην Τουρκία.
Ούτε θα έβαζε οριστικό τέλος το πραξικόπημα στην στάση των Κούρδων μαχητών, που έχει στοιχίσει τη ζωή 1.700 ανθρώπων από τον Ιούλιο του 2015, σύμφωνα με το International Crisis Group.
Όποιος και αν επικρατήσει στον απόηχο του πραξικοπήματος, η ατζέντα πιθανότατα θα οριστεί από το αίσθημα της εκδίκησης και την αναζήτηση μεγαλύτερων εξουσιών. Στην ξαφνική μάχη για την τύχη της Τουρκικής δημοκρατίας, είναι σίγουρο πως κάποια πλευρά θα νικήσει. Όμως, η Τουρκική δημοκρατία είναι σίγουρο ότι θα χάσει.
16/7/2016
http://www.euro2day.gr/specials/opinions/article/1436564/fp-h-nyhta-poy-o-erntogan-para-ligo-na-hasei-thn.html
«Σας περνά από το νου ότι μπορεί να σας συμβεί ό,τι και στον Μεντερές;». Διατύπωσα την βέβηλη ερώτηση χωρίς να το πολυσκεφτώ, ο διερμηνέας με κοίταξε έντρομος, αλλά την μετέφρασε, ο Ερντογάν χαμογέλασε κι απάντησε γρήγορα, σαν να είχε σκεφτεί την απάντηση πολλές φορές: «Η διαφορά μου με τον Μεντερές είναι ότι εκείνος πρώτα έγινε πρωθυπουργός και μετά πήγε φυλακή, ενώ εγώ πρώτα πήγα φυλακή και μετά έγινα πρωθυπουργός»!
Ήταν Μάρτιος του 2003. Ο Ταγίπ Ερντογάν είχε κερδίσει τις εκλογές του Νοεμβρίου 2002, αλλά δεν είχε εκλεγεί βουλευτής και δεν είχε ορκιστεί πρωθυπουργός. Βρισκόταν υπό δικαστική απαγόρευση. Είχε καταδικαστεί το 1998, ενώ ήταν δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, και είχε οδηγηθεί στην φυλακή επειδή σε μια συγκέντρωση είχε απαγγείλει ένα ποίημα που το δικαστήριο είχε κρίνει ότι προσβάλει τον κοσμικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους. Τον Φεβρουάριο του 2003 η απαγόρευση είχε αρθεί, ο Ερντογάν εξελέγη βουλευτής σε επαναληπτικές εκλογές στην Σιίρτ και ορκίστηκε πρωθυπουργός. Τον είχα συναντήσει, λίγες ημέρες μετά, στο σπίτι του στην Πόλη, για μια συνέντευξη που έκλεισε με την ερώτηση περί Μεντερές. Η μοίρα του οποίου είχε αναδυθεί στην μνήμη πολλών στην Τουρκία εκείνο τον καιρό.
Φλας μπακ: Από την ίδρυσή της, το 1922, η Τουρκική Δημοκρατία ήταν δημοκρατία ενός κόμματος, του CHP του Κεμάλ Ατατούρκ. Όσα κόμματα αντιπολίτευσης έγινε απόπειρα να ιδρυθούν, απαγορεύθηκαν και διαλύθηκαν. Μετά τον πόλεμο, όμως, καθώς η Τουρκία γινόταν ένα προπύργιο της Δύσης στον Ψυχρό Πόλεμο με την Σοβιετική Ένωση και ετοιμαζόταν να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, η χώρα γεύθηκε για πρώτη φορά μια εκδοχή πολυκομματισμού.
Το Δημοκρατικό Κόμμα του Μεντερές ήταν εκφραστής μιας Τουρκίας που είχε μείνει έξω από τον βίαιο κεμαλικό εκσυγχρονισμό και εξευρωπαϊσμό- συντηρητική, αγροτική, παραδοσιακή και θρησκευόμενη. Ιδρύθηκε το 1946, θριάμβευσε στις εκλογές του 1950 και κέρδισε τρεις αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες ώσπου να ανατραπεί, το 1960, από ένα πραξικόπημα νεότερων αξιωματικών. Ο Μεντερές συνελήφθη από τους πραξικοπηματίες, δικάστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε δι απαγχονισμού στο κακόφημο νησί Ιμραλί. Από τότε και μέχρι την άνοδο του Ερντογάν στην εξουσία είχαν μεσολαβήσει άλλα τρία πραξικοπήματα. Το τελευταίο, το 1997, εγινε για να ανατρέψει την πρώτη μετά τον Μεντερές κυβέρνηση ενός μη κεμαλικού, ισλαμικού κόμματος, την κυβέρνηση Ερμπακάν. Κι ύστερα ήρθε ο Ερντογάν.
Ο Ερντογάν ήρθε ως ελευθερωτής. Όχι μόνον για την θρησκευόμενη, συντηρητικη, «μαύρη» Τουρκία ή για τους νέους πλούσιους του «ισλαμικού προτεστανισμού» στην Καισάρεια και το Ικόνιο, αλλά και για μια φιλελεύθερη Τουρκία που είχε βαρεθεί να ζει στην σκιά ενός όλο και πιο αυταρχικού «βαθέως κράτους». Παρά την εξαρχής καχυποψία κάποιων ότι ο Ταγίπ έχει μια κρυφή ισλαμική ατζέντα, η φιλελεύθερη ευρωπαϊζουσα Τουρκία τον υποστήριξε, τα πρώτα χρόνια της εξουσίας του, στις μάχες του εναντίον των συνομωσιών, των μηχανορραφιών και των σχεδίων πραξικοπημάτων. Η οικονομία είχε απογειωθεί, το ΔΝΤ είχε ολοκληρώσει την παρουσία του μετα πολλών επαίνων, το ευρωπαϊκό όνειρο έμοιαζε να ζωντανεύει, η κυβέρνηση έδινε σημάδια συμφιλίωσης με τον κουρδικό πληθυσμό και αναγνώρισης των δικαιωμάτων του και ο στρατός, μετά την αποτυχημένη απόπειρα να μπλοκάρει την εκλογή Γκιουλ στην Προεδρία, το καλοκαίρι του 2007, έμοιαζε να έχει επιστρέψει οριστικά στους στρατώνες του.
Το σημείο στροφής ήρθε το 2012. Η αραβική άνοιξη γεννά όνειρα μεταμοντέρνου χαλιφάτου, με τον Ερντογάν ηγέτη του νέου σουνιτικού κόσμου, η επιρροή των μετριοπαθών του Γκιουλ περιθωριοποιείται, το περιβάλλον του Ερντογάν συγκρούεται με τον βασικό του σύμμαχο, τον ιμάμη Γκιουλέν, με τον οποίο αρνείται να μοιραστεί την εξουσία του, κι ένα νέο όνειρο γεννιέται- το όνειρο ενός Προέδρου Ερντογάν, α-λα-Πούτιν, με απεριόριστη εξουσία.
Το όνειρο κακοφορμίζει. Η βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων στο πάρκο γκεζί της Πόλης, τον Μάιο του 2013, η άγαρμπη, «βρώμικη» εμπλοκή στον εμφύλιο της Συρίας, στο πλευρό των ισλαμιστών αντιπάλων του Ασαντ, και η «εκδίκηση» της ισλαμικής τρμοκρατίας, όταν η Άγκυρα τους εγκαταλείπει, η στροφή στο κουρδικό και το εκ νέου άνοιγμα του αιματηρού μετώπου, οι συστηματικές διώξεις κατά της ελευθερίας του Τύπου- όλα αυτά κάνουν, μέσα σε δύο χρόνια, τον ελευθερωτή να μοιάζει δυνάστης. Η Τουρκία ήταν πια μια διχασμένη χώρα, μια χώρα σε βαθιά κρίση, ματωμένη, με τους δεσμούς της με τον κόσμο γύρω της επικίνδυνα χαλαρούς.
Κι ύστερα ήρθε η απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος, τη νύχτα της Παρασκευής, που έμοιαζε με ριμέικ του πραξικοπήματος του 1960 εναντίον του Μεντερές. Το πραξικόπημα απέτυχε. Ίσως επειδή, πολύ απλά, ο καιρός των πραξικοπημάτων πέρασε. Ασφαλώς επειδή οι κινηματίες απέτυχαν τριπλά: Απέτυχαν να βγάλουν τον ίδιο τον Ερντογάν από το παιχνίδι. Απέτυχαν (ή υποτίμησαν τη σημασία που είχε) να ελέγξουν τα κοινωνικά δίκτυα και τα ιδιωτικά κανάλια. Απέτυχαν να γίνουν αποδεκτοί ως «ελευθερωτές» από ένα μέρος έστω του τουρκικού ακροατηρίου (όπως είχαν γίνει, έστω μειοψηφικά, οι πραξικοπηματίες του 60). Ο Ερντογάν επέζησε χάρις στα Μέσα που ο ίδιος κατηγορούσε και προσπαθούσε να υποτάξει.
Το πραξικόπημα, ευτυχώς, απέτυχε. Αλλά το τουρκικό δράμα δεν έληξε. Η ματωμένη νύχτα ίσως αφήνει πίσω της μια βαθύτερη κρίση από εκείνη που αποπειράθηκε να δώσει βίαιη λύση. Η Τουρκία ενώθηκε για να αποκρούσει το πραξικόπημα- η σκηνή όπου οι οπαδοί του ΑΚΡ εισβάλουν στο στούντιο του CNN Turk και στα γραφεία του Dogan group, που ο Ερντογάν είχε βιαίως προσπαθήσει να φιμώσει, είναι εξ ίσιου εμβληματική της βραδιάς, όπως και οι σκηνές του αφοπλισμού των στρατιωτών από άοπλους πολίτες στις γέφυες του Βοσπόρου.
Αλλά η Τουρκία θα ανακαλύψει την επομένη πως είναι το ίδιο ή ακόμη περισσότερο διχασμένη. Όλα εξαρτώνται από την απάντηση που θα δοθεί στο ερώτημα της ημέρας: Η νίκη επί των τανκς θα σύρει την Τουρκία σ έναν νέο κύκλο βίας και αυταρχισμού; Ή θα γίνει το σήμα κινδύνου που θα αφυπνίσει τις μετριοπαθείς δυνάμεις του κόμματός του, που περιθωριοποιήθηκαν, ώστε να επαναφέρουν έναν Ερντογάν, που επιβεβαίωσε την μεγάλη του δύναμη αλλά και την αδυναμία του, στην οδό της λογικής;
ΠΑΥΛΟΣ ΤΣΙΜΑΣ
16/7/2016
http://www.huffingtonpost.gr/pavlos-tsimas/-_6587_b_11031512.html?utm_hp_ref=greece&utm_hp_ref=greece
Politico:
«Αυτό μοιάζει περισσότερο με θέατρο του Ερντογάν, παρά με πραξικόπημα»
«Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την παράλογη πραγματικότητα της Τουρκίας, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί τους την άποψή μου για όσα έγιναν χθες βράδυ: Δεν επρόκειτο για ένα πραγματικό στρατιωτικό πραξικόπημα! Στήθηκε από τον εκλεγμένο ισλαμιστή δικτάτορα και τις μυστικές υπηρεσίες σε συνεργασία. Ηταν μια μεγάλη παραγωγή αλλά και ένα φθηνό παιχνίδι, κανένας πολιτικός ή επίσημος δεν παραδόθηκε πουθενά! Δεν κόπηκε το Ιντερνετ, δεν απαγορεύτηκε το Facebook και το Τwitter (παρά το γεγονός ότι αυτά είναι ρουτίνα για τον Ερντογάν ακόμη και για το πιο λάιτ περιστατικό) μόνο μια φθηνή στρατιωτική επίδειξη, πιθανότατα κάποιων εξαπατημένων χαμηλόβαθμων αξιωματούχων οι οποίοι μάλλον θα θανατωθούν για ένα ψεύτικο πράγμα που εκείνοι πίστεψαν! Φτωχοί μου... Κάτι τέτοια τα συνηθίζει ο πρόεδρος για να κάνει τον εαυτό του να μοιάζει με «ήρωα και υπερασπιστή της δημοκρατίας», ενώ στην πραγματικότητα είναι το αντίθετο. Οχι μόνο θα πάρει τις απαραίτητες ψήφους αλλά θα κάμψει και ψυχολογικά τους ψηφοφόρους, κάτι που δεν μπορούσε να κάνει με άλλο τρόπο, με σκοπό να γίνει ο «δικτάτορας» ενός ψευδούς προεδρικού συστήματος που προσπαθεί να επιβάλλει και να υποκινήσει ενάντια στην πλειοψηφία.
Καλεί τον κόσμο να βγει έξω, ανθρώπους που θέλει να τους κάνει να πιστέψουν ότι είναι ο μοναδικός άνδρας στην Τουρκία, η μόνη αρχή, ο νομοθέτης, ο δικαστής, ο προφήτης (δεν κοροϊδεύω)! Οι πολιτικοί ισλαμιστές που τον υποστηρίζουν είναι στους δρόμους ενάντια στο στρατιωτικό πραξικόπημα! Καλούν για προσευχή από τα τζαμιά, ενώ δεν είναι ώρα για προσευχή. Και αυτό το κάνει για να προκαλέσει τους ισλαμιστές υποστηρικτές να βγουν στους δρόμους! Ετσι, είναι πολύ πιθανό να δούμε μια περισσότερο απολυταρχική, ισλαμιστική Τουρκία και ένα διαιρεμένο έθνος! Και την Τουρκία στο χείλος του εμφυλίου πολέμου! Γράφω την άποψή μου για όσα έγιναν, για αυτό το ψεύτικο πραξικόπημα που στήθηκε γελοία για να χρησιμοποιηθεί ώστε να ακολουθήσει μια νέα απολυταρχική, αναμφισβήτητη εντολή στον Ταγίπ Ερντογάν.
Και ακόμη τώρα, μέσα από αυτό το ψεύτικο πραξικόπημα, εξορθολογίζει τις απαράδεκτης, μη δημοκρατικές ενέργειές του και τη στάση του ως ένας ψεύτης υπερασπιστής της δημοκρατίας».
Και πιθανότατα θα πάμε σε πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο (κάτι που πολλοί αναλυτές προέβλεπαν) που εγγυημένα θα του εξασφαλίσει την πλειοψηφία των ψήφων. Και αυτό πιθανότατα θα του εξασφαλίσει ακόμη 10 με 15 χρόνια νομιμοποιημένης, εκλεγμένης δικτατορίας. Είναι πιθανό να δούμε μια αλλαγή των θεσμών προς το χειρότερο, όπου θα κυριαρχεί ο λαϊκισμός και ο ισλαμισμός. Και μια περίοδος όπου οι ισλαμιστές και οι τζιχαντιστές θα επικρατήσουν. Αυτή, κατά την άποψή μου είναι η αλήθεια, η οποία δεν έχει ακόμη ξεδιπλωθεί. Αλλά πολλοί άνθρωποι είναι υποψιασμένοι. Το «θέατρο όχι πραξικόπημα» γίνεται hashtag.
Και αυτός τώρα στέλνει sms σε όλους στην Τουρκία! Τι οργάνωση! Και εξακολουθεί να μιλά ακόμη στην τηλεόραση (πραξικόπημα;) για αυτό που συνέβη και αποτέλεσε μια ευκαιρία να καθαρίσει τον τουρκικό στρατό και να κάνει τα πράγματα καλύτερα! Η τουρκική δημοκρατία είναι ακόμη νεκρή κάτω από την εξουσία του. Οποιεσδήποτε και αν είναι οι συνέπειες, σήμερα άρχισε η κηδεία!».
«Αυτό μοιάζει περισσότερο με θέατρο του Ερντογάν, παρά με πραξικόπημα»
Μια άλλη άποψη την οποία υιοθετούν κάποιοι Τούρκοι παρουσιάζει ο δημοσιoγράφος του Politico Ράιαν Χιθ. Ο Χιθ πόσταρε στο Twitter το μήνυμα που του έστειλε μια πηγή του, όπως ο ίδιος λέει, η οποία υποστηρίζει ότι η όλη κατάσταση μοιάζει «περισσότερο με θέατρο παρά με πραξικόπημα».
Το μήνυμα που εχει ποστάρει στο Twitter ο Χιθ, γράφει:
Και ακόμη τώρα, μέσα από αυτό το ψεύτικο πραξικόπημα, εξορθολογίζει τις απαράδεκτης, μη δημοκρατικές ενέργειές του και τη στάση του ως ένας ψεύτης υπερασπιστής της δημοκρατίας».
Και αυτός τώρα στέλνει sms σε όλους στην Τουρκία! Τι οργάνωση! Και εξακολουθεί να μιλά ακόμη στην τηλεόραση (πραξικόπημα;) για αυτό που συνέβη και αποτέλεσε μια ευκαιρία να καθαρίσει τον τουρκικό στρατό και να κάνει τα πράγματα καλύτερα! Η τουρκική δημοκρατία είναι ακόμη νεκρή κάτω από την εξουσία του. Οποιεσδήποτε και αν είναι οι συνέπειες, σήμερα άρχισε η κηδεία!».
16/7/2016
http://www.analystsforchange.org/2016/07/politico.html
Ένα άλλο Πραξικόπημα ...
On August 14th 2013 hundreds of Muslim Brotherhood supporters were killed at the Rabaa al-Adawiya mosque in Cairo as part of a nationwide crackdown on protesters backing ousted President Mohammed Morsi. Footage shot by one of the group at the mosque shows the graphic violence that took place with the army firing into the crowds with injured and dying people scattered around. It is incredible footage and shows just how brutal life in the Egyptian capital is becoming.
(ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΔΩ: ''Arab Spring''-Egypt,Morsi Mohammed,Abdul Fatah al Sisi)
Şahin Alpay στην «Κ»:
«Ο Ερντογάν επανέφερε τον στρατό στα πολιτικά πράγματα»
Την ημέρα της κυβερνητικής εφόδου στα γραφεία της ''Zaman'' που είχε χαρακτηριστεί «μαύρη μέρα» για την ελευθερία του Τύπου στην Τουρκία, είχε δηλώσει ότι ο Ερντογάν μετατρέπει την Τουρκία σε «δικτατορία του τρίτου κόσμου». Σήμερα, ο Sahin Alpay , βετεράνος πολιτικός αναλυτής και αρθρογράφος στη (φιλογκιουλενική) ''ZAMAN'' και στην ''Today΄s Zaman'' πιστεύει ότι απλώς είχε δίκιο.
Όπως λέει στην «Κ», «εδώ και χρόνια έλεγα ότι το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει ο Ερντογάν σε αυτή τη χώρα είναι να ξαναφέρει τον στρατό στα πολιτικά πράγματα». Επιρρίπτει μάλιστα στον Τούρκο πρόεδρο την ευθύνη για το γεγονός ότι, όπως σημειώνει, κατάφερε να διχάσει «όχι μόνο το έθνος, αλλά και τον στρατό». Το επόμενο στάδιο, συνεχίζει, είναι «να διχάσει τη χώρα, εκτός αν με κάποιο τρόπο αυτό αποφευχθεί».
Πιστεύει ότι η απόπειρα πραξικοπήματος ήταν «ερασιτεχνική» και ότι ο μόνος νικητής από την όλη υπόθεση θα είναι ο Ερντογάν που θα ενισχύσει τη θέση του. Όσο για την επόμενη μέρα, κανένας δεν ξέρει. «Αυτοί είναι πολύ άσχημοι καιροί για την Τουρκία», σχολιάζει ο Αλπάι, ο οποίος έχει ζήσει όλη την ταραχώδη ιστορία της από τη δεκαετία του ΄70.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΑ ΠΕΛΩΝΗ
16/7/2016
http://www.kathimerini.gr/867776/article/epikairothta/kosmos/saxin-alpai-sthn-k-o-erntogan-epanefere-ton-strato-sta-politika-pragmata
ERDOGAN ικό ΚΡΑΤΟΣ ...ΔΙΚΑΙΟΥ!
ΟΧΛΟΣ και ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΑΠΛΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ...
ΟΧΛΟΣ και ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΑΠΛΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ...
Η αντιμετώπιση των απλών στρατιωτών που διατάχθηκαν να εκτελέσουν το, αποτυχημένο τελικά, πραξικόπημα!Διασυρμός,βασανισμός, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις λιντσάρισμα και σφαγή τους [ΣΧΕΤΙΚΑ EΔΩ:Όχλος κατά αιχμάλωτων στρατιωτών-VIDEOS,FHOTOS (Προσοχή σκληρές εικόνες)] από τους υποστηρικτές του καθεστώτος που κατέβηκαν στους δρόμους μετά το αίτημα του Ερντογάν. Αναρωτιέται κανείς, εάν το αποτυχημένο πραξικόπημα αποτελεί έναν μανδύα για την τελική επιχείρηση εκκαθάρισης και των τελευταίων θυλάκων αντίστασης απέναντι στο αυταρχικό και έντονα αντιδημοκρατικό καθεστώς που εδώ και χρόνια στήνει ο Ταγίπ Ερντογάν.
Πραξικόπημα (από τον …Ταγίπ Ερντογάν) μετά το πραξικόπημα!
Θα περάσει αρκετό διάστημα έτσι ώστε η Τουρκία να επανέλθει σε κανονικούς ρυθμούς μετά την αποτυχημένη προσπάθεια πραξικοπήματος και ανατροπής του Ταγίπ Ερντογάν. Στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η γειτονική χώρα θα επανέλθει ποτέ σε μια κανονική κατάσταση.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η προσπάθεια πραξικοπήματος και ανατροπής μιας νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης, είναι καταδικαστέα όπου και εάν γίνεται.
Την ίδια στιγμή όμως, εάν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, στην περίπτωση της Τουρκίας και του καθεστώτος Ερντογάν, δεν μπορεί κανείς παρά να κατανοήσει σε ένα βαθμό την προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος.
Αποτελεί τραγική ειρωνεία λίγες εβδομάδες μετά από τις μαζικές διώξεις δημοσιογράφων, την κατάληψη και το λουκέτο μέσων μαζικής ενημέρωσης από το καθεστώς του κ. Ερντογάν, τις απειλές και την δίωξη μελών της αστυνομίας, δικαστών, αλλά ακόμη και μελών του Κοινοβουλίου που προέρχονται από το Κουρδικό Κόμμα, ο Δυτικός κόσμος, να βρίσκεται στην πραγματικά εξωφρενική θέση να υπερασπίζεται ένα καθεστώς το οποίο μοιάζει πολύ περισσότερο με τη χούντα την οποία αποκηρύσσει.
Ακόμα και η αντιμετώπιση των στρατιωτών που συμμετείχαν στο αποτυχημένο πραξικόπημα, με το διασυρμό τους, το βασανισμό τους, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις τη σφαγή τους, από τους υποστηρικτές του καθεστώτος που κατέβηκαν στους δρόμους μετά το αίτημα του κ. Ερντογάν, ενισχύει ακόμη πιο πολύ την αυταρχικότητα, αλλά και τις πραγματικές προθέσεις του αυταρχικού καθεστώτος του οποίου ο Τούρκος Πρόεδρος ηγείται.
Πραγματικά είναι να αναρωτιέται κανείς, εάν το αποτυχημένο πραξικόπημα αποτελεί έναν μανδύα για την τελική επιχείρηση εκκαθάρισης και των τελευταίων θυλάκων αντίστασης απέναντι στο αυταρχικό και έντονα αντιδημοκρατικό καθεστώς που εδώ και χρόνια στήνει ο Ταγίπ Ερντογάν.
Σε μια στιγμή που έστω και κατ’ ανάγκη το σύνολο του δυτικού και πολιτισμένου κόσμου βρίσκεται στη δύσκολη θέση να υπερασπίζεται και να στηρίζει τον Πρόεδρο της Τουρκίας και την κυβέρνησή του, ο κ. Ερντογάν αντί να αρπάξει την ευκαιρία και να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων προσπαθώντας να ενώσει τη χώρα, επιλέγει την στρατηγική της εξόντωσης των αντιπάλων.
Όταν κάποιος υποστηρίζει ότι υπερασπίζεται τη Δημοκρατία και ζητά στήριξη σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή, προχωρά σε αυτό το μονοπάτι και όχι στο δρόμο της παραδειγματικής τιμωρίας των υπευθύνων στα πλαίσια που ορίζει ο νόμος και η δικαιοσύνη, καταδεικνύει το οξύμωρο της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε.
Δυστυχώς ο κ. Ερντογάν και οι πολιτικές του είναι ένα ακόμη δημιούργημα της αδυναμίας και της ανυπαρξίας οποιασδήποτε στρατηγικής στα κέντρα αποφάσεων (Ουάσιγκτον, ΕΕ – Βερολίνο), του φθαρμένου και χωρίς όραμα διεθνούς συστήματος.
Όπως, δυστυχώς, συμβαίνει και στην περίπτωση της τρομοκρατίας των ισλαμιστών εξτρεμιστών, οι οποίοι λειτουργού ανενόχλητοι λόγω της μακροχρόνιας απάθειας και αναποφασιστικότητας ηγετών σε αυτά τα κέντρα, όπως ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα, έτσι και στην περίπτωση Ερντογάν στην Τουρκία, η απάθεια και η ανεκτικότητα έναντι των αυταρχικών και αντιδημοκρατικών πολιτικών του οδήγησε στο αποτυχημένο πραξικόπημα, αλλά και στο ευρισκόμενο σε εξέλιξη πραξικόπημα μετά το πραξικόπημα.
Δημήτρης Γ. Απόκης,
Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος.
Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος.
16/7/2016
http://mignatiou.com/2016/07/i-tourkia-se-stavrodromi-praxikopima-apo-ton-tagip-erntogan-meta-to-praxikopima/