Θα είναι η Ιταλία η επόμενη απώλεια της ΕΕ; Το δημοψήφισμα του φθινοπώρου και το αβέβαιο μέλλον του Ρέντσι.
Υπό τον τίτλο «Θα είναι η Ιταλία η επόμενη απώλεια της Ευρώπης με τον Ρέντσι να τα ρισκάρει όλα σε ένα δημοψήφισμα;», ο Οbsever/Guardian επιχειρεί να προβλέψει τα πιθανά σενάρια για το μέλλον του ιταλού πρωθυπουργού. Του πολιτικού που με ένα «μακιαβελικό»- όπως χαρακτηρίζεται- εσωτερικό πραξικόπημα κατάφερε να πάρει την εξουσία τον Νοέμβριο του 2014 και να θεωρείται αρκετά ισχυρός ώστε να προχωρήσει σε τολμηρές μεταρρυθμίσεις. Ωστόσο σήμερα- και αν και ο ίδιος δεν θεωρεί τον εαυτό του ως έναν «περιορισμένης διάρκειας» πρωθυπουργό- σίγουρα φαντάζει λιγότερο «λαμπερός».
Σε μερικούς μήνες, πιθανότατα τον Νοέμβριο, οι Ιταλοί θα κληθούν να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα που προγραμματίζεται και αφορά την αναθεώρηση άρθρων του Συντάγματος ενώ σύμφωνα με τον Ματέο Ρέντσι οι αλλαγές θα διευκολύνουν την άμεση προώθηση σημαντικών νομοθετημάτων αφού στόχος είναι ο περιορισμός της δύναμης της Γερουσίας.
Όπως τονίζει όμως ο ανταποκριτής του Observer, ενώ πριν από λίγους μήνες μια νίκη του Renzi φαινόταν πιθανή, η κατάσταση πλέον είναι περίπλοκη ενώ αναλογιζόμενος ενδεχομένως το «τέλος» του Ντέιβιντ Κάμερον εξαιτίας του δημοψηφίσματος για το Brexit, εκτιμά πως ο Ρέντσι θα πρέπει να είναι αρκετά προβληματισμένος.
Γιατί, όπως και το βρετανικό δημοψήφισμα, έτσι και το ιταλικό θεωρείται όλο και περισσότερο ως ένα μέσο για τους Ιταλούς να δείξουν τη δυσαρέσκειά τους προς το κατεστημένο, κυρίως γιατί ο Renzi ορκίστηκε ότι θα αποχωρήσει από την πολιτική αν δεν κερδίσει το δημοψήφισμα. «Εάν χάσει το στοίχημα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα μπορούσε να έχει τεράστιες συνέπειες για την Ιταλία και ολόκληρη την Ευρώπη. Μια ήττα θα μπορούσε δυνητικά να ανοίξει την πόρτα σε νέες εθνικές εκλογές και αυτές θα μπορούσαν να δώσουν νέα ώθηση στο ευρωσκεπτικιστικό, λαϊκιστικό Κίνημα των Πέντε Αστέρων στερώντας από το Δημοκρατικό Κόμμα της εξουσία».
Όπως εκτιμά ο πολιτικός αναλυτής του Open Europe, Βιντσένζο Σκαρπέττα, όπως σε κάθε δημοψήφισμα, έτσι και στο ιταλικό, το κριτήριο δεν θα είναι μόνο τα ζητήματα που τίθενται σε αυτό αλλά μια σειρά από θέματα όπως η τραπεζική κρίση καθώς η Ιταλία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα σε αυτόν τον τομέα. Για παράδειγμα, μόνο για τη διάσωση της τρίτης μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας- Banca Monte dei Paschi της Σιένα- χρειάζεται 5 δισεκ ευρώ σε εγγυητικά κεφάλαια προκειμένου να μην απαιτηθεί ένα «πακέτο διάσωσης», κάτι που είχε καταστροφικές συνέπειες για τον Ρέντσι. Ωστόσο, υπάρχουν αμφιβολίες για το αν η τράπεζα θα είναι σε θέση να πείσει τους επενδυτές να «βάλουν» τα χρήματα. Συνεπώς το μεγάλο ερώτημα είναι αν οι ανησυχίες για τον τραπεζικό τομέα, σε συνδυασμό με την οργή για τους αργούς ρυθμούς ανάπτυξης και οι ανησυχίες για τη συνεχιζόμενη μεταναστευτική κρίση θα «κοστίσουν» στον Ρέντσι το δημοψήφισμα.
Σύμφωνα πάντως με τους αναλυτές, ένα πράγμα είναι σαφές: ο συνήθως γεμάτος αυτοπεποίθηση Ρέντσι έκανε μεγάλο λάθος όταν αποφάσισε να ρισκάρει την πολιτική του καριέρα σε αυτή την ψηφοφορία. Το δημοψήφισμα έχει αρχίσει να μοιάζει πολύ με εθνικές εκλογές. Εθνικές εκλογές που ο Ρέντσι δεν κέρδισε το 2014 αφού πήρε την εξουσία από τον τότε πρωθυπουργό, Ενρίκο Λέτα. Και σύμφωνα με τον Σκαρμπέττα το «αμάρτημα» του Ρέντσι, είναι ακριβώς αυτό. Ότι δεν έχει δώσει ποτέ τη μάχη των εθνικών εκλογών. Βέβαια «τώρα βλέπουμε μια σαφή αλλαγή πλεύσης και ρητορικής με τον ίδιο να λέει πως αυτό δεν είναι το δημοψήφισμα του Renzi αλλά απλά ένα δημοψήφισμα. Μπορεί όμως να είναι πολύ αργά».
Εάν ο Ρέντσι κερδίσει, θα έχει δικαιωθεί. Εάν όμως χάσει, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, το ιταλικό πολιτικό τοπίο θα είναι ρευστό και κανείς δεν θα μπορεί να πει με βεβαιότητα τι θα συμβεί. Μια εκδοχή είναι να αναλάβει ένα μεταβατικός πρωθυπουργός μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές ενώ μια άλλη είναι ο πρόεδρος της Ιταλίας, Σέρτζιο Ματαρέλα να προκηρύξει άμεσα εκλογές ανοίγοντας το δρόμο για μια πιθανή νίκη του Κινήματος των Πέντε Αστέρων που εδώ και καιρό έχει ζητήσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ευρώ ενώ ο ιδρυτής του Κινήματος, Πέπε Γκρίλο έχει έχει εκφράσει τον θαυμασμό του για τον τέως επικεφαλής τους βρετανικού Ukip, Νάιτζελ Φάρατζ.
Ο Ρέντσι πάντως έχει πλήρης συναίσθηση του κινδύνου και πρόσφατα μιλώντας στο CNBC δήλωσε: «Βρισκόμαστε σε μία κατάσταση που ίσως επιτρέπεται το Κίνημα των Πέντε Αστέρων να ηγηθεί της χώρας. Οι πολίτες πρέπει να καταλάβουν τι σημαίνει το “όχι” στο δημοψήφισμα. Το μάθαμε στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου».
HuffPost Greece | Newsroom
07/08/2016
http://www.huffingtonpost.gr/2016/08/07/italia-ee-dhmospsifisma-diethnes_n_11371714.html?1470574102&utm_hp_ref=greece
Welt: H Iταλία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης
Welt: H Iταλία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης
Στην Ιταλία τα πράγματα πάνε άσχημα από πάσης απόψεως. Διαφθορά, ανεργία των νέων και τώρα οι εντελώς προβληματικές τράπεζες. Το να αποφεύγεται η αντιμετώπιση των προβλημάτων και να δίνεται έμφαση στο "φαίνεσθαι" δεν λειτουργεί πλέον, σχολιάζει σε άρθρο της η γερμανική εφημερίδα.
Είναι η Ιταλία η πλέον ασθενής χώρα της Ευρώπης; Και μόνο το ερώτημα είναι ένας εφιάλτης για τους Ιταλούς οι οποίοι δεν θεωρούν το "φαίνεσθαι" ως το σημαντικότερο πράγμα. Είναι όμως δύσκολο στην κεντρική Ευρώπη σε αυτούς τους καιρούς της γενικευμένης κρίσης να φανταστεί κανείς ένα κράτος με μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα από την Ιταλία.
Και ενώ τα τελευταία χρόνια πέντε εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή σχεδόν το ένα πέμπτο του πληθυσμού, έχουν διολισθήσει στην απόλυτη φτώχια, η χώρα που βρίσκεται μπροστά στο γκρεμό σχεδιάζει να δώσει τεράστια ποσά, τα οποία προσεγγίζουν πλέον τα 400 δισ. ευρώ, για την σωτηρία των τραπεζών και των τραπεζιτών, εν ανάγκη παρακάμπτοντας τους ευρωπαϊκούς κανόνες και κατά προτίμηση τη Γερμανία.
Εάν απειληθεί η Ιταλία με κατάρρευση όμοια με εκείνη της Ελλάδας, δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτα πια για το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η χώρα είναι υπερχρεωμένη και πρέπει να εξυπηρετήσει δάνεια τα οποία ανέρχονται στο 130% του ΑΕΠ. Πρόκειται για μια παγίδα χρεών ανασταλτική για τη δημιουργία ενός υγιούς επενδυτικού κλίματος, συμπεραίνει ο αρθρογράφος της Welt.
Οι 22 νεκροί του δυστυχήματος της μονής σιδηροδρομικής γραμμής της Απουλίας είναι θύματα ακριβώς της έλλειψης επενδύσεων. Το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης ήταν 40 ετών. Οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού όμως προσκρούουν στην πολύπλοκη γραφειοκρατία. Έτσι έχει η κατάσταση νοτίως της Ρώμης στον καθυστερημένο ιταλικό νότο (Messogiorno).
Ο Ρέντσι συγκρίνεται πρόθυμα στην χώρα του με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Και οι δύο ενεργούν ως προικισμένοι πωλητές ενός προϊόντος χωρίς ουσία και εμπλέκονται οι ίδιοι και σε προσωπικά μικροσκάνδαλα. Ο γαμπρός του πρώτου αίφνης κατηγορείται ότι μεταβίβασε χρήματα, τα οποία προορίζονταν για παιδιά της Αφρικής, σε εταιρείες της οικογένειας Ρέντσι.
Επιπλέον ο Ρέντσι δεν μπορεί να κυβερνήσει με μια σταθερή πλειοψηφία αλλά εξαρτάται σε όλες τις αποφάσεις από άλλα κόμματα, ιδίως από μπερλουσκονικούς αλεξιπτωτιστές. Κάθε μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας, η οποία δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας εκτός μαύρης αγοράς θα καταλογιστεί επίσης στον Ρέντσι ως προδοσία της εργατικής τάξης. Το ότι η κυβέρνηση μπορεί να διαλευκάνει τις πάμπολλες περιπτώσεις διαφθοράς με τον σημερινό υπουργό Εσωτερικών Αντζελίνο Αλφάνο, τον πρώην αναπληρωτή του Μπερλουσκόνι, δεν το πιστεύει κανείς στην Ιταλία.
Η ειδησεογραφία περιγράφει την συνήθη εικόνα. Έρχονται στο φως της δημοσιότητας ολοένα και περισσότερες περιπτώσεις δωροδοκιών για την ανάληψη της διοργάνωσης της παγκόσμιας έκθεσης EXPO 2015 από το Μιλάνο. Επίσης πέθανε στη φυλακή ο αρχιμαφιόζος Μπερνάρντο Προβεντσάνο, ο οποίος διέφευγε από την αστυνομία επί 41 συναπτά χρόνια χωρίς να αποκαλυφθεί καμιά πολιτική διασύνδεση.
Όλα αυτά δεν εμποδίζουν τους Ιταλούς να κλείνουν τα μάτια και να καθιστούν υπεύθυνους της κακοδαιμονίας τους την πολιτική λιτότητας της ΕΕ και το ευρώ.
Με την απόρριψη του ευρώ και της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ το κόμμα των «5 αστέρων» έχει γίνει το μοναδικό σοβαρό κόμμα της αντιπολίτευσης. Πέραν των διαμαρτυριών όμως πολλοί έχουν παραιτηθεί και έχουν χάσει κάθε πίστη στην πολιτική. Πρέπει εδώ να μνημονευθεί ότι είναι αρκετοί εκείνοι οι οποίοι σαφώς κερδίζουν από αυτό το αδύναμο κράτος χάρη στην χαλαρή τους φορολογική συνείδηση και τη γεμάτη κάνουλα των επιχορηγήσεων. Και φυσικά αυτό ισχύει και για τους ίδιους του πολιτικούς.
Στη νότια Ιταλία δημιουργήθηκαν εδώ και χρόνια πάμπολλες θέσεις υπαλλήλων οι οποίοι συνταξιοδοτούνται πρόωρα. Το να μπει κάποια τάξη στο θέμα αυτό ή να καταργηθούν οι θέσεις αυτές αποτελεί κοινωνική εκρηκτική ύλη την οποία αποφεύγουν επιμελώς να αγγίξουν οι πολιτικοί.
Τον κατάλογο αυτό της γκρίνιας θα μπορούσε κανείς να τον συνεχίσει επί μακρόν και μετά να προσπαθήσει πια να τον αντιμετωπίσει μόνο με το μακάβριο χιούμορ των Ιταλών. Ένα ανέκδοτο που κυκλοφορεί αυτόν τον καιρό είναι ότι η Ιταλοί είναι η ισχυρότερος λαός του κόσμου, διότι επιβιώνει των πολιτικών του εδώ και δεκαετίες.
Τώρα όμως πρέπει να αποδειχτεί, εάν αυτοί οι αριστοτέχνες της επιβίωσης διαθέτουν κάποιο τρικ για να απελευθερωθούν από τις άρρωστες τράπεζές τους ή αν η ΕΕ, που και η ίδια βρίσκεται σε μια κρίση ιταλικών διαστάσεων, θα μπορέσει να τους βοηθήσει να ξεμπλέξουν. Ένα είναι βέβαιο πάντως: "bella figura" αυτή τη στιγμή δεν έχει η ευρισκόμενη σε διαρκή κρίση Ιταλία.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
28/7/2016
Είναι η Ιταλία η πλέον ασθενής χώρα της Ευρώπης; Και μόνο το ερώτημα είναι ένας εφιάλτης για τους Ιταλούς οι οποίοι δεν θεωρούν το "φαίνεσθαι" ως το σημαντικότερο πράγμα. Είναι όμως δύσκολο στην κεντρική Ευρώπη σε αυτούς τους καιρούς της γενικευμένης κρίσης να φανταστεί κανείς ένα κράτος με μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα από την Ιταλία.
Και ενώ τα τελευταία χρόνια πέντε εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή σχεδόν το ένα πέμπτο του πληθυσμού, έχουν διολισθήσει στην απόλυτη φτώχια, η χώρα που βρίσκεται μπροστά στο γκρεμό σχεδιάζει να δώσει τεράστια ποσά, τα οποία προσεγγίζουν πλέον τα 400 δισ. ευρώ, για την σωτηρία των τραπεζών και των τραπεζιτών, εν ανάγκη παρακάμπτοντας τους ευρωπαϊκούς κανόνες και κατά προτίμηση τη Γερμανία.
Εάν απειληθεί η Ιταλία με κατάρρευση όμοια με εκείνη της Ελλάδας, δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτα πια για το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η χώρα είναι υπερχρεωμένη και πρέπει να εξυπηρετήσει δάνεια τα οποία ανέρχονται στο 130% του ΑΕΠ. Πρόκειται για μια παγίδα χρεών ανασταλτική για τη δημιουργία ενός υγιούς επενδυτικού κλίματος, συμπεραίνει ο αρθρογράφος της Welt.
Οι 22 νεκροί του δυστυχήματος της μονής σιδηροδρομικής γραμμής της Απουλίας είναι θύματα ακριβώς της έλλειψης επενδύσεων. Το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης ήταν 40 ετών. Οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού όμως προσκρούουν στην πολύπλοκη γραφειοκρατία. Έτσι έχει η κατάσταση νοτίως της Ρώμης στον καθυστερημένο ιταλικό νότο (Messogiorno).
Ο Ρέντσι συγκρίνεται πρόθυμα στην χώρα του με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Και οι δύο ενεργούν ως προικισμένοι πωλητές ενός προϊόντος χωρίς ουσία και εμπλέκονται οι ίδιοι και σε προσωπικά μικροσκάνδαλα. Ο γαμπρός του πρώτου αίφνης κατηγορείται ότι μεταβίβασε χρήματα, τα οποία προορίζονταν για παιδιά της Αφρικής, σε εταιρείες της οικογένειας Ρέντσι.
Επιπλέον ο Ρέντσι δεν μπορεί να κυβερνήσει με μια σταθερή πλειοψηφία αλλά εξαρτάται σε όλες τις αποφάσεις από άλλα κόμματα, ιδίως από μπερλουσκονικούς αλεξιπτωτιστές. Κάθε μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας, η οποία δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας εκτός μαύρης αγοράς θα καταλογιστεί επίσης στον Ρέντσι ως προδοσία της εργατικής τάξης. Το ότι η κυβέρνηση μπορεί να διαλευκάνει τις πάμπολλες περιπτώσεις διαφθοράς με τον σημερινό υπουργό Εσωτερικών Αντζελίνο Αλφάνο, τον πρώην αναπληρωτή του Μπερλουσκόνι, δεν το πιστεύει κανείς στην Ιταλία.
Η ειδησεογραφία περιγράφει την συνήθη εικόνα. Έρχονται στο φως της δημοσιότητας ολοένα και περισσότερες περιπτώσεις δωροδοκιών για την ανάληψη της διοργάνωσης της παγκόσμιας έκθεσης EXPO 2015 από το Μιλάνο. Επίσης πέθανε στη φυλακή ο αρχιμαφιόζος Μπερνάρντο Προβεντσάνο, ο οποίος διέφευγε από την αστυνομία επί 41 συναπτά χρόνια χωρίς να αποκαλυφθεί καμιά πολιτική διασύνδεση.
Όλα αυτά δεν εμποδίζουν τους Ιταλούς να κλείνουν τα μάτια και να καθιστούν υπεύθυνους της κακοδαιμονίας τους την πολιτική λιτότητας της ΕΕ και το ευρώ.
Με την απόρριψη του ευρώ και της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ το κόμμα των «5 αστέρων» έχει γίνει το μοναδικό σοβαρό κόμμα της αντιπολίτευσης. Πέραν των διαμαρτυριών όμως πολλοί έχουν παραιτηθεί και έχουν χάσει κάθε πίστη στην πολιτική. Πρέπει εδώ να μνημονευθεί ότι είναι αρκετοί εκείνοι οι οποίοι σαφώς κερδίζουν από αυτό το αδύναμο κράτος χάρη στην χαλαρή τους φορολογική συνείδηση και τη γεμάτη κάνουλα των επιχορηγήσεων. Και φυσικά αυτό ισχύει και για τους ίδιους του πολιτικούς.
Στη νότια Ιταλία δημιουργήθηκαν εδώ και χρόνια πάμπολλες θέσεις υπαλλήλων οι οποίοι συνταξιοδοτούνται πρόωρα. Το να μπει κάποια τάξη στο θέμα αυτό ή να καταργηθούν οι θέσεις αυτές αποτελεί κοινωνική εκρηκτική ύλη την οποία αποφεύγουν επιμελώς να αγγίξουν οι πολιτικοί.
Τον κατάλογο αυτό της γκρίνιας θα μπορούσε κανείς να τον συνεχίσει επί μακρόν και μετά να προσπαθήσει πια να τον αντιμετωπίσει μόνο με το μακάβριο χιούμορ των Ιταλών. Ένα ανέκδοτο που κυκλοφορεί αυτόν τον καιρό είναι ότι η Ιταλοί είναι η ισχυρότερος λαός του κόσμου, διότι επιβιώνει των πολιτικών του εδώ και δεκαετίες.
Τώρα όμως πρέπει να αποδειχτεί, εάν αυτοί οι αριστοτέχνες της επιβίωσης διαθέτουν κάποιο τρικ για να απελευθερωθούν από τις άρρωστες τράπεζές τους ή αν η ΕΕ, που και η ίδια βρίσκεται σε μια κρίση ιταλικών διαστάσεων, θα μπορέσει να τους βοηθήσει να ξεμπλέξουν. Ένα είναι βέβαιο πάντως: "bella figura" αυτή τη στιγμή δεν έχει η ευρισκόμενη σε διαρκή κρίση Ιταλία.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
28/7/2016
http://www.liberal.gr/arthro/68006/epikairotita/2016/Welt-H-Italia-brisketai-sta-prothura-tis-katarreusis.html
