Οι εξεταστικές του τίποτα.
Καθώς ανοίγει η συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση, πρέπει να επανεξεταστεί ο ρόλος της Βουλής στη διερεύνηση υποθέσεων που μπορεί να καταλήξουν σε αίθουσες δικαστηρίων. Δεν νοείται πολιτικοί να δικάζουν πολιτικούς.Στην Ελλάδα η κοινή γνώμη θεωρεί ότι αυτές οι Επιτροπές απλώς εξυπηρετούν κομματικές σκοπιμότητες. Δικαιοσύνη όμως μ' αυτόν τον τρόπο δεν μπορεί να υπάρξει.
Η ιστορία των Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής των Ελλήνων είναι μια αρνητική ιστορία.Ίσως γιατί μια τέτοια επιτροπή είναι πρωτίστως πολιτική. Ως τέτοια δεν μπορεί να ασκήσει τις δικαστικές αρμοδιότητες που της αναθέτει ο νομοθέτης. Ακόμη χειρότερα, όταν τα κριτήρια των βουλευτών που μετέχουν είναι προδήλως κομματικά.
Το θεσμικό πλαίσιο αλλά και η κουλτούρα του πολιτικού κόσμου, δεν παρέχουν τις εγγυήσεις αμεροληψίας που διασφαλίζονται σε άλλες δυτικές χώρες, στις οποίες αυτές οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες είναι αποτελεσματικές και τα πορίσματά τους αποδεκτά.
Στην Ελλάδα η κοινή γνώμη θεωρεί ότι αυτές οι Επιτροπές απλώς εξυπηρετούν κομματικές σκοπιμότητες. Δικαιοσύνη όμως μ' αυτόν τον τρόπο δεν μπορεί να υπάρξει. Συνεπώς, καθώς ανοίγει η συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση, πρέπει να επανεξεταστεί ο ρόλος της Βουλής στη διερεύνηση υποθέσεων που μπορεί να καταλήξουν σε αίθουσες δικαστηρίων. Δεν νοείται πολιτικοί να δικάζουν πολιτικούς.
Στην τρέχουσα Βουλή, μια Εξεταστική Επιτροπή έλαβε την εντολή της Ολομέλειας να διερευνήσει τις δανειοδοτήσεις κομμάτων και μέσων ενημέρωσης από το τραπεζικό σύστημα. Πανεύκολο. Αλλά καθώς εξελίσσονται οι εργασίες της προκύπτει το αντίθετο.
Είναι μια επιτροπή οι εργασίες της οποίας εξελίσσονται σε καλό κλίμα, αν ληφθούν υπόψη κάποια προηγούμενα που δεν τιμούν τον κοινοβουλευτισμό. Πώς να ξεχαστεί η πχ η Ζωή Κωνσταντοπούλου; Αλλά ταυτόχρονα είναι μια επιτροπή στην οποία δοκιμάζεται η κοινή λογική και η ευαισθησία του πολίτη που θα είχε την υπομονή να παρακολουθήσει τις εργασίες της.
Δεν ξέρουμε που θα καταλήξουν. Αλλά είναι προφανές ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος της κομματικοποίησης των συμπερασμάτων. Να βγάλει δηλαδή κάθε κόμμα το δικό του πόρισμα. Άρα μόνο την αλήθεια δεν θα μάθουμε.
Το εξοργιστικό σ' αυτή τη διαδικασία είναι ο εμπαιγμός της Επιτροπής από κάποιους μάρτυρες αλλά και από ορισμένα μέλη της.
Μάρτυρες καταθέτουν για ώρες στις καθημερινές συνεδριάσεις ασάφειες, με εμφανή διάθεση παραπλάνησης. Πρακτικά αρνούνται να συνεργαστούν με την επιτροπή και να καταθέσουν στοιχεία -εκτός αν αυτά πρόκειται να βλάψουν τους ανταγωνιστές τους.
Από τη μια κάποιοι βουλευτές συντονίζονται με τους μάρτυρες και δίκην συνηγόρων τους κάνουν "πάσες" και από την άλλη ορισμένοι δείχνουν ότι βρίσκονται σε διατεταγμένη κομματική υπηρεσία.
Αν εξαιρεθούν οι τεχνοκράτες των τραπεζών που κλήθηκαν ως μάρτυρες και λειτούργησαν έτσι, οι περισσότεροι προκαλούν τη νοημοσύνη μας στις καθημερινές συνεδριάσεις της επιτροπής. Δεν προτίθενται να συμβάλουν στην αποκάλυψη της αλήθειας.
Στην αίθουσα που συνεδριάζει η εν λόγω επιτροπή ο επιχειρηματικός και κομματικός ανταγωνισμός κυριαρχούν και συσκοτίζουν ακόμη και τα πραγματικά περιστατικά.Έτσι όμως δεν πρόκειται να μάθουμε τι συνέβη με τις συγκεκριμένες δανειοδοτήσεις. Προφανώς γιατί όσα βλέπουμε στις συνεδριάσεις είναι παιχνίδια σκοπιμότητας – εκατέρωθεν.
Και αυτή τη φορά στη αποδεικνύεται αυτό που έλεγε ο Όσκαρ Ουάιλντ: "Η απλή και καθαρή αλήθεια, σπάνια είναι καθαρή και ποτέ δεν είναι απλή".
Του Γιώργου Λακόπουλου
4/8/2016
http://www.capital.gr/antilogies/3145770/oi-exetastikes-tou-tipota