Ποιο είναι το δόγμα της ελληνικής διπλωματίας απέναντι στην Τουρκία;
Είναι ηχηρή η απουσία της Ελληνικής διπλωματίας από τις κοσμογονικές εξελίξεις στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, μια μέρα πριν από την στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου ήταν στην Κρήτη προσκεκλημένος του Έλληνα ομολόγου του Ν. Κοτζιά. Τη στιγμή λοιπόν που φλέγεται η Ανατολική Μεσόγειος και η Μέση Ανατολή, ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, έχοντας στο πλευρό του τον τούρκο ΥΠΕΞ, προέβαινε σε εκτός πραγματικότητας δηλώσεις όπως, «υποδέχτηκα τον φίλο Μεβλούτ Τσαβούσογλου και μαζί γνωρίσαμε μια πλευρά από τις πολλές όμορφες του νησιού. Ευχαριστώ για άλλη μια φορά τον Μεβλούτ για την επίσκεψή του στην Κρήτη και τώρα θα πάμε να δούμε το μέρος όπου γεννήθηκε ο Δίας στο Οροπέδιο Λασιθίου. Εκεί γεννήθηκε η Ευρώπη, ουσιαστικά, την οποία είχε απαγάγει ο Δίας από τη Λιβύη»! Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, δεν έκρινε σκόπιμο να αναφερθεί στις τουρκικές αθλιότητες στη Θράκη, στις ανήκουστες κατηγορίες του συστήματος Ερντογάν ότι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μετείχε εμμέσως στο πραξικόπημα, στις αφόρητες πιέσεις του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών να εκδοθούν οι 8 τούρκοι στρατιωτικοί , στις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις της Ισλαμικής Κυβέρνησης με τις φυλακίσεις χιλιάδων τούρκων πολιτών, στις δολοφονίες αμάχων Κούρδων, στην πρόθεση του Τούρκου Προέδρου για επαναφορά της θανατικής καταδίκης και φυσικά, ούτε μία ουσιαστική κουβέντα για το Κυπριακό! Ζητούμενο είναι , αν ο Πρωθυπουργός Α. Τσίπρας έχει ενημερωθεί λεπτομερώς από το υπουργείο Εξωτερικών, ώστε να έχει σαφή εικόνα για τα συντελούμενα μείζονα πολιτικοστρατιωτικά γεγονότα στην νοτιοανατολική Τουρκία, τη Συρία και το Ιράκ, τις εξελισσόμενες πολυεπίπεδες σχέσεις ανάμεσα σε Τουρκία, ΗΠΑ, Ρωσία, και Ιράν και κυρίως, πόσο όλα αυτά επηρεάζουν την πορεία των Εθνικών μας Θεμάτων.
Στην περιοχή μας είναι σε εξέλιξη ένα πολύ σκληρό διπλωματικό πόκερ με δυνατούς «παίχτες», παγκόσμιες και περιφερειακές υπερδυνάμεις.
Η Ελληνική Εξωτερική πολιτική και κατ’ επέκταση η Κυβέρνηση, φαίνεται ότι παραμένει προσηλωμένη στο δόγμα «βλέποντας και κάνοντας και ο Θεός βοηθός». Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η τακτική , θα αποδειχτεί εξαιρετικά κοστοβόρα, για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Η Τουρκία, πραγματοποίησε τη δεύτερη στρατιωτική εισβολή σε βάρος ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους τα τελευταία 50 χρόνια. Μετά την στρατιωτική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974, τη προηγούμενη εβδομάδα οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις εισέβαλαν και στη Συρία.
Η Τουρκία, σχεδιάζει τη δημιουργία ενός ακόμη ψευδοκράτους, μετά το τουρκοκυπριακό, στη βόρεια Συρία, στις περιοχές που η πλειοψηφία των κατοίκων είναι κουρδικής καταγωγής. Σύμφωνα με Αραβικά ΜΜΕ, η Τουρκία «φιλοδοξεί» να εγκαταστήσει την εξόριστη «κυβέρνηση» της Συρίας, που δημιουργήθηκε το 2013, στην πόλη Τζαραμπλούς που κατέλαβε ο Τουρκικός Στρατός και μάλιστα, να τοποθετηθεί επικεφαλής της “κυβέρνησης” ο Γασάν Χίτο , έναν σουνίτη ισλαμιστή, που είναι και ο «εκλεκτός» της ένοπλης Συριακής αντιπολίτευσης . Ο Ερντογάν ακολουθεί το διαχρονικό δόγμα της τουρκικής διπλωματίας, πρώτα στρατιωτική εισβολή σε μια άλλη χώρα και μετά “νομιμοποίηση” των αποτελεσμάτων της εισβολής.
Η στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στη Βόρεια Συρία, είχε πρωταρχικό στόχο τους Κούρδους της Συρίας , ενώ προσχηματικός ήταν ο λόγος που επικαλέστηκε ο Τ. Ερντογάν, δηλαδή της εξουδετέρωσης των τζιχαντιστών του ISIS. Η τουρκική κυβέρνηση έχει καταστήσει σαφές ότι δεν θα επιτρέψει τη δημιουργία Κουρδικού «σχηματισμού» στη βόρεια Συρία. Σε εκτενές δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Spiegel, αναφέρεται ότι: «Χτυπώντας τους Κούρδους, η Άγκυρα καταλήγει να ευνοεί την ISIS επειδή αποδυναμώνεται ο ισχυρότερος αντίπαλός του στην περιοχή. Η επιχείρηση της Τουρκίας στοχεύει ακριβώς εκείνες τις δυνάμεις που μέχρι τώρα είχαν τη μεγαλύτερη επιτυχία απέναντι στην ISIS, δηλαδή την κουρδική YPG».
Η στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στη Συρία έχει προκαλέσει τη δυσαρέσκεια της Ουάσιγκτον και της Μόσχας. Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Ας Κάρτερ κάλεσε την Τουρκία να παραμείνει επικεντρωμένη στην μάχη εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους και να μην στοχοθετεί Κούρδους μαχητές , που μάχονται κατά του ISIS. Η Αμερική έχει εμπλακεί σε έναν ενεργό, συνεχή, συντονισμένο από τη CIA πόλεμο, τόσο για την ανατροπή του Άσαντ, όσο και για την καταπολέμηση του ISIS. Οι σύμμαχοι της Αμερικής κατά του Άσαντ είναι, είναι η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία, το Κατάρ και άλλες ισλαμικές – σουνιτικές χώρες της περιοχής, ενώ στις αμερικανικές επιχειρήσεις εναντίον των τζιχαντιστών του ISIS μετέχουν 40 χώρες της Δύσης μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.
Επίσης ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου δήλωσε ότι , η συμπεριφορά της Τουρκίας σε βάρος των Κούρδων της Συρίας, απειλεί να υπονομεύσει την αναθέρμανση των ρωσοτουρκικών σχέσεων, αλλά και την υλοποίηση όλων εκείνων που συμφωνήθηκαν μεταξύ των Προέδρων Βλ.Πούτιν και Τ. Ερντογάν στην Αγία Πετρούπολη.
Και κάτι τελευταίο. Η ισλαμική Τουρκία του Τ. Ερντογάν, διεξάγει αιματηρούς πολέμους εντός Τουρκίας, εναντίον των Κούρδων και εναντίον των οπαδών του ιμάμη Φ. Γκιουλέν και ταυτόχρονα, εκτός Τουρκίας με τον πόλεμο στο έδαφος της Συρίας. Το ερώτημα είναι, οι υφιστάμενοι ελληνοκύπριοι την τουρκική στρατιωτική κατοχή του Αττίλα επί 42 χρόνια, μπορούν να εναποθέτουν στον Τ. Ερντογάν τις ελπίδες τους για «μια κατά το δυνατόν δίκαιη λύση του Κυπριακού»;
Του Χρήστου Καπούτση
5/9/16
http://www.militaire.gr/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CF%8C%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CF%80%CE%BB/?fb_ref=Default