Τι σημαίνει η αντιπαράθεση CIA-Trump
Θα έλεγε κανείς ότι η CIA "ισοφαρίζει” την παρέμβαση του FBI, το οποίο ανοίγοντας εκ νέου την υπόθεση των e-mails της Hillary Clinton δέκα ημέρες πριν από τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκβασή τους. Όμως, σε κάθε περίπτωση, ο βαθμός ανάμιξης των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας στην εγχώρια πολιτική αντιπαράθεση είναι πρωτοφανής και ανησυχητικός.
Βέβαια, τα πράγματα είναι περισσότερο περίπλοκα από ό,τι αφήνουν να φανεί τίτλοι ειδήσεων του τύπου "η CIA εκτιμά πως η Ρωσία παρενέβη προεκλογικά για να βοηθήσει την εκλογή του Trump”. Στην πραγματικότητα, μάλλον έχουμε να κάνουμε με την ανακύκλωση, χάρη στα μέσα ενημέρωσης, διαδόσεων ήδη γνωστών από πολιτικά πρόσωπα.
Ο νέος γύρος αντιπαράθεσης προέκυψε από δημοσίευμα της Washington Post το οποίο είδε το φώς λίγο αφότου έγινε γνωστό ότι ο Barack Obama έχει ζητήσει από τις αρμόδιες υπηρεσίες τη σύνοψη των σχετικών πληροφοριών. Το δημοσίευμα, που εμφανώς στοχεύει να προκαταλάβει το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, αναφέρεται σε παλαιότερο μπριφινγκ ηγετικών στελεχών του Κογκρέσου (υποθέτει κανείς ότι ο λόγος γίνεται για τους Paul Ryan, Mitch McConell, Nancy Pelosi και Harry Reid, επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών σε Βουλή και Γερουσία αντιστοίχως) από τη CIA, στο οποίο αναφέρθηκε ότι το προϊόν της κυβερνοεισβολής στα αρχεία της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος διοχετεύθηκε στα Wikileaks από δράστες που μπορούν να περιγραφούν ως "ένα βήμα απομακρυσμένοι” από τη ρωσική κυβέρνηση, μολονότι δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί εντολή του Κρεμλίνου.
Πάντως το γεγονός ότι κυβερνοεπιθέσεις σημειώθηκαν και στην Εθνική Επιτροπή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος χωρίς να δημοσιοποιηθούν τα αποτελέσματά τους, οδηγεί, κατά το δημοσίευμα στο συμπέρασμα, ότι οι δράστες δεν ενδιαφέρονταν γενικώς να υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη στο εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ, αλλά ειδικά να βοηθήσουν στην εκλογή του Trump.
Σε όλα αυτά που η Washginton Post αποδίδει στη CIA (βασισμένη, υποθέτει κανείς, στις πληροφορίες του Reid, ο οποίος ως απερχόμενος δεν άγχεται με την τήρηση του οff the record) θα πρέπει κανείς να προσθέσει την επιφύλαξη ενός από τους παρόντες (πιθανότατα του McConell ως πιστού Ρεπουμπλικανού), αλλά και το γεγονός ότι το αναφερόμενο μπρίφινγκ της CIA "δεν αποτελούσε επίσημη εκτίμηση των 17 υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ” και ότι μεταξύ τους υφίστανται "μικροδιαφορές”.
Όλα αυτά τη στιγμή που ο Βρετανός πρώην πρεσβευτής και νυν αρθρογράφος Craig Murray, φίλος του Julian Assange των Wikileaks επανέλαβε με μεγαλύτερη σαφήνεια αυτό που έχει δηλώσει ότι δηλ. τα δημοσιευθέντα στον περιώνυμο ιστότοπο αποκαλύψεων αποτελούν προϊόν "διαρροής έσωθεν” και όχι hacking και ότι η πηγή τους είναι πρόσωπο της Ουάσιγκτον το οποίο γνωρίζει και έχει συναντήσει ο ίδιος.
Η πλευρά Trump, πάλι, απάντησε υπενθυμίζοντας ότι οι μυστικές υπηρεσίες είναι οι ίδιες που διαβεβαίωναν για την ύπαρξη των όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεϊν.
Ωστόσο, το δημοσίευμα της Washington Post συμπίπτει με την καμπάνια, την οποία έχουν συνυπογράψει περί τα 5 εκατομμύρια πολίτες, να αθετήσουν τα μέλη του Εκλεκτορικού Κολεγίου τη δέσμευσή τους στο πρόσωπο του Trump και να ψηφίσουν στις 19 Δεκεμβρίου σεβόμενα το προβάδισμα της Clinton στη λαϊκή ψήφο. Οι εκκλήσεις αυτές αποκτούν άλλο βάρος συνδυαζόμενες με καταγγελίες ότι ο Trump αποτελεί τον οιονεί "μαντσουριανό υποψήφιο” μιας ξένης δύναμης.
Φυσικά, πρόκειται για κινήσεις δίχως προηγούμενο στην ιστορία των ΗΠΑ, οι οποίες μαρτυρούν περιορισμένο σεβασμό στις συνταγματικές προβλέψεις. Αναρωτιέται κανείς τι τις κινητοποιεί, πέρα από μιαν αδυναμία συμφιλίωσης με την ήττα. Η επιθυμία προστασίας της Clinton και της ηγεσίας των Δημοκρατικών από ενδεχόμενες κατηγορίες που θα στοιχειοθετούν οι διαρροές; Η διάθεση να περιορισθούν τα περιθώρια κίνησης του νέου προέδρου εγχωρίως και διεθνώς;
Η προεκλογική "αντισυμβατικότητ" του Trump, πάντως, δεν αποτελεί αξιόπιστο λόγο, αν ληφθεί υπόψη η κυβέρνηση στρατηγών και μεγιστάνων που συγκροτεί ο αυριανός πρόεδρος των ΗΠΑ. Το αν, πάλι, η μαρτυρημένη διάθεση του Trump να ρίξει τους τόνους με τη Ρωσία και να κλείσει το κεφάλαιο της αλλαγής καθεστώτος στη Δαμασκό, είναι επαρκής αιτία για να οδηγηθούν στα όριά τους οι πολιτειακές αντοχές της υπερδύναμης, είναι κάτι που οφείλει να προκαλέσει μεγάλο προβληματισμό.
12/12/2016
Του Κώστα Ράπτη
http://www.capital.gr/epikairotita/3176254/ti-simainei-i-antiparathesi-cia-trump