Τι επιδιώκει η τουρκική διπλωματία προς Ανατολάς
Τι επιδιώκει η τουρκική διπλωματία προς Ανατολάς.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Ι.Μάζης:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Ι.Μάζης:
Δεν αποκλείω απόβαση των Τούρκων στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου.
(2) Παραβιάσεις:
Η Πολεμική Αεροπορία σε κατάσταση ακήρυχτου πολέμου με Τουρκία.
(3) «Καυτό» Αιγαίο ως τις τουρκικές κάλπες;
(4) Τι προτείνει ο Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ Μανούσο Παραγιουδάκη για την τουρκική προκλητικότητα.
(3) «Καυτό» Αιγαίο ως τις τουρκικές κάλπες;
(4) Τι προτείνει ο Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ Μανούσο Παραγιουδάκη για την τουρκική προκλητικότητα.
Η 28η Φεβρουαρίου είναι η προθεσμία που έθεσε ο Donald Trump στο Γενικό Επιτελείο των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ για να του υποβάλουν το σχέδιό τους για την κατάληψη της Ράκκα -οιονεί πρωτεύουσας των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους στην ανατολική Συρία.
Μία ημέρα νωρίτερα, έληγε η προθεσμία της αμερικανικής πλευράς προς την Τουρκία για την υποβολή σχεδίων συμμετοχής των τουρκικών δυνάμεων στην πορεία προς τη Ράκκα.
Για τον ρόλο του επιτόπιου συμπολεμιστή των Αμερικανών στην επίθεση έναντι του Ισλαμικού Κράτους οι Τούρκοι διαγκωνίζονται με τις κουρδικές δυνάμεις του PYD (αδελφής οργάνωσης του ΡΚΚ στη Συρία): όσο σημαντικό είναι το να αναλάβουν οι ίδιοι τον ρόλο των πεζικάριων της πορείας προς τη Ράκκα, άλλο τόσο σημαντικό είναι το να τον στερήσουν, από το κουρδικό στοιχείο και να περικυκλώσουν τα αυτόνομα καντόνια που αυτό έχει συγκροτήσει στη βόρεια Συρία.
Η Ουάσιγκτον δείχνει να ταλαντεύεται. Το Πεντάγωνο ειδικότερα φέρεται να υπεραμύνεται της σύμπραξης με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (το μετώπου του PYD και των Αράβων συμμάχων του). Οι αραβικές δυνάμεις που ισχυρίζεται η Τουρκία ότι εκπαιδεύει στο έδαφός της, με την προοπτική της προέλασης προς Ράκκα, χλευάζονται από αρκετούς Αμερικανούς ιθύνοντες ως κατά φαντασίαν στρατός. Άλλωστε, ο ίδιος ο τουρκικός στρατός δεν μπορεί προς το παρόν παρά να εμπλακεί με φειδώ: η πολιτική ηγεσία δεν μπορεί να ρισκάρει, παραμονές δημοψηφίσματος για την αλλαγή του τουρκικού πολιτεύματος, την μαζική αποστολή κληρωτών στο μέτωπο.
Η αμερικανική πλευρά θεωρεί ότι μπορεί να τετραγωνίσει τον κύκλο δίνοντας στην Άγκυρα εγγυήσεις ότι δεν θα επιτραπεί στις κουρδικές δυνάμεις (ως ξένες προς την εθνολογική σύσταση του πληθυσμού της περιοχής) να διοικήσουν την Ράκκα μετά την εκδίωξη των τζιχαντιστών. Παράλληλα, οι Αμερικανοί είναι πιθανό να διευκολύνουν στο επίπεδο των πληροφοριών μία τουρκική επιχείρηση στα όρη Καντίλ του βορείου Ιράκ, όπου και εδρεύει η εξόριστη στρατιωτική ηγεσία του ΡΚΚ, και να πιέσουν την αυτονομιστική οργάνωση να αποσύρει τους ανθρώπους της από τα όρη Σιντζάρ (αλλοτινή εστία της κοινότητας των Γεζίντι, που αρχικά κατέλαβαν οι τζιχαντιστές, αλλά δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν).
Ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας Kemal Kilicdaroglu προέβλεψε δημόσια ότι οι κυβερνώντες στην Άγκυρα θα πραγματοποιήσουν τις επιχειρήσεις στα όρη Καντίλ στα τέλη Μαρτίου, με το νου στραμμένο στην εθνικιστική ψήφο για το δημοψήφισμα του Απριλίου.
'Ένας άλλος τρόπος κατευνασμού της Τουρκίας θα ήταν ο αποκλεισμός των Κούρδων από τις συνομιλίες της Γενεύης που μόλις άρχισαν εκ νέου. Όμως επ' αυτού έχει προλάβει η Ρωσία να πυροδοτήσει διπλωματική "βόμβα”, προτείνοντας ρητά το ακριβώς αντίθετο.
Άλλωστε, οι όποιες φιλοδοξίες της Άγκυρας κρίνονται αυτή τη στιγμή επί του εδάφους: στην ευρύτερη περιφέρεια της πόλης al-Bab της βόρειας Συρίας, την οποία οι τουρκικές δυνάμεις μόλις απέσπασαν από τους τζιχαντιστές μετά από πολύμηνη πολιορκία με μεγάλες απώλειες.
Η κατάληψη της πόλης μπορεί πολιτικά να χρησιμοποιηθεί είτε ως ευκαιρία για να κηρυχθεί επιτυχώς περαιωθείσα η επιχείρηση "Ασπίδα του Ευφράτη” που εξαπέλυσε η Τουρκία τον Αύγουστο, είτε αντιθέτως ως "σκαλοπάτι” για την προώθηση προς Ράκκα.
Όμως, οι τουρκικές δυνάμεις έχουν ήδη συγκρουσθεί με τις δυνάμεις του συριακού κυβερνητικού στρατού που βρίσκονται στα νότια περίχωρα της al-Bab, για την εξασφάλιση της ύδρευσης του Χαλεπίου, παρότι η Ρωσία είχε μεσολαβήσει για την αποφυγή της εμπλοκής των δύο πλευρών και για τη δημιουργία ουδέτερης ζώνης.
Επιπλέον ο συριακός κυβερνητικός στρατός φέρεται να ενώθηκε με τους Κούρδους που ελέγχουν την πόλη Μάνμπιτζ, φυσικό επόμενο στόχο ενδεχόμενης προέλασης των Τούρκων από την al-Bab στη Ράκκα, όπως είχε προαναγγείλει ο ίδιος ο Erdogan.
Ήδη ο Τούρκος πρόεδρος δέχθηκε για ενημέρωση τον αρχηγό του τουρκικού Γενικού επιτελείου, καθώς ο εκνευρισμός στην Άγκυρα από τις τελευταίες εξελίξεις δείχνει να είναι μεγάλος.
Σε πολιτικό επίπεδο, το όπλο που κινητοποιεί η Άγκυρα λέγεται Massoud Barzani. Ο ηγέτης των αυτόνομου ιρακινού Κουρδιστάν (και πολιτικός ανταγωνιστής του ΡΚΚ) συναντήθηκε με την τουρκική ηγεσία δύο φορές σε μία εβδομάδα, με αντικείμενο συζήτησης αφενός την επιδιωκόμενη ανάπτυξη μαχητών της επιρροής του (των λεγόμενων "πεσμεργκά της Ροτζάβα”) στις περιοχές της Συρίας που ελέγχονται αποκλειστικά από το PYD, αφετέρου την εκλογική συμπεριφορά του (συντηρητικού) κουρδικού στοιχείου στο τουρκικό δημοψήφισμα, ενώ ο Barzani φέρεται να ζήτησε από τους συνομιλητές του την απελευθέρωση των ηγετών του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP) που έχουν πέσει θύματα της καταστολής που κυριαρχεί στην μετά την 15η Ιουλίου Τουρκία.
Για τον Κούρδο ηγέτη, που επιδιώκει την απόσχιση των περιοχών του από το Ιράκ και έχει την Τουρκία ως μοναδική πύλη συναλλαγών με τον έξω κόσμο, η ανάληψη μεσολαβητικού ρόλου ανάμεσα στους Κούρδους της Τουρκίας και το καθεστώς του συμμάχου του, Erdogan είναι ένας ταιριαστός ρόλος.
Του Κώστα Ράπτη
28/2/2017
http://www.capital.gr/diethni/3194138/ti-epidiokei-i-tourkiki-diplomatia-pros-anatolas
ΣΧΕΤΙΚΑ
1.
Ιωάννης Μάζης: Δεν αποκλείω απόβαση των Τούρκων
στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου
στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου
Όχι μόνο δεν αποκλείει ένα θερμό επεισόδιο μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, αλλά φοβάται και αποβατική ενέργεια των Τούρκων στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου, ο Ιωάννης Μάζης, καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών .
Ειδικότερα ο κ. Μάζης μιλώντας realfm 97,8 για τη στάση των Τούρκων το τελευταίο χρονικό διάστημα και απαντώντας στο ερώτημα αν αυτό που κάνει ο Ερντογάν το κάνει για εσωτερική κατανάλωση ή είναι ικανός να πάει και στο επόμενο βήμα προκαλώντας θερμό επεισόδιο είπε: «Η δική μου προσέγγιση η γενική, θα τη χωρίσω σε γενική και ειδική, είναι ότι η Τουρκία, είτε ως κεμαλική είτε ως νεοοθωμανική, έχει από το 1956 από τις ρήσεις του Νιχάτ Ερίμ, μέχρι τον Νταβούτογλου και μετά μία συγκεκριμένη πολιτική διεκδικήσεων τις οποίες επιθυμεί να υλοποιήσει όταν ο χρονισμός είναι ο κατάλληλος.
«Στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει να παρακολουθούμε τις δημοσκοπήσεις για το δημοψήφισμα του κ. Ερντογάν. Οσο βλέπουμε στις αξιόπιστες εξ αυτών τον κ. Ερντογάν να προηγείται με άνεση, να ξέρουμε ότι το θερμό επεισόδιο και η κλιμάκωση η θερμή θα γίνει με την όξυνση του κουρδικού ζητήματος. Αν βλέπουμε τις δημοσκοπήσεις να έχουν χαμηλές τάσεις για τον κ. Ερντογάν και να μην του δίνουν το δικαίωμα να γίνει σουλτάνος, μέχρι τις 16 Απριλίου, τότε να θεωρούμε ότι πρέπει να είμεθα, θα το πω ωμά, με το δάχτυλο στην σκανδάλη».
Στο ερώτημα αν έχει ικανό τον κ. Ερντογάν να προχωρήσει στο επόμενο βήμα ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών απάντησε: «Απολύτως» και εξήγησε: «υπάρχουν τρόποι. Πρώτα-πρώτα μπορεί να κοιτάξει στο ασθενέστερο σημείο της Ελλάδος να προσδιορίσει τις δράσεις του. Το ασθενέστερο σημείο της Ελλάδος είναι το σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Μεγίστη-Στρογγύλη και Ρω.
Πρέπει να το λάβουμε σοβαρά αυτό υπόψη διότι στον συγκεκριμένο χώρο μπορεί να δράσει με μεγαλύτερη άνεση και επιπλέον η Στρογγύλη έχει το χαρακτηριστικό ότι δια της παρουσίας της εξασφαλίζει τη σύνδεση της ελληνικής με την κυπριακή ΑΟΖ. Συνεπώς εάν από την κίνησή του θέλει να εξασφαλίσει πρώτον μία πολιτική ευχέρεια θα προτιμήσει τις περιοχές αυτές όπου δεν υπάρχει μεγάλη πληθυσμιακή μάζα, ούτως ώστε να δημιουργήσει μεγάλες εντάσεις και δεύτερον να αποκομίσει τα μεγαλύτερα δυνατά και καθοριστικά οφέλη».
Στο ερώτημα αν με όσα λέει εννοεί να επιχειρήσει ο τουρκικός στόλος αποβατική ενέργεια ο κ. Μάζης απάντησε: «αποβατική ενέργεια. Ναι».
Πηγή: Real.gr
28/02/2017
http://www.huffingtonpost.gr/2017/02/28/politiki-ellinotourkika-apovasi-kastelorizo_n_15056334.html?utm_hp_ref=greece
2.
Παραβιάσεις: Η Πολεμική Αεροπορία σε κατάσταση
ακήρυχτου πολέμου με την Τουρκία
Πρόκειται για μια κατάσταση που ελάχιστα απέχει από έναν πραγματικό πόλεμο. Η Ελλάδα έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι η μοναδική χώρα του ΝΑΤΟ που αντιμετωπίζει επί 30 συναπτά έτη μια διαρκή και συνεχώς εξελισσόμενη απειλή στα ανατολικά σύνορα, με αποτέλεσμα να είναι αναγκασμένη να καταβάλει υψηλό τίμημα. Τόσο σε κόστος για την Άμυνα της όσο και σε ανθρώπινες ζωές αεροπόρων που έχουν θυσιάσει ακόμα και το υπέρτατο αγαθό στο βωμό της προάσπισης της Εθνικής κυριαρχίας.
Την περίοδο που διανύουμε η Άγκυρα έχει συστηματικά κλιμακώσει την ένταση συνεχίζοντας τόσο σε ρητορική όσο και σε προκλήσεις. Το παραλήρημα δια των ΜΜΕ μάλιστα είναι ηλίου φαεινότερο πως γίνεται κατόπιν εντολών - κυρίως μετά την είδηση για την πτήση που έγινε πτώση του ελικοπτέρου αλλά και τόσα άλλα που έχουν γραφεί το τελευταίο 20ημερο.
Σε ότι αφορά τις παραβιάσεις εκτελούνται σε σχεδόν καθημερινή βάση, παρά το γεγονός ότι η τουρκική αεροπορία αντιμετωπίζει πρόβλημα επάνδρωσης έμπειρων χειριστών σε Μοίρες μαχητικών.
Επιπλέον αυτό φαίνεται τόσο από τους μικρούς αριθμούς που στέλνει η Τουρκία σε σχέση με πριν το πραξικόπημα, όσο και από το γεγονός ότι παρατηρείται μια τάση, οι παραβιάσεις να γίνονται πλέον μόνο σε μεγάλα ύψη (κάτι που υποδηλώνει έλλειμμα εκπαίδευσης εξ αιτίας της αβεβαιότητας των χειριστών να κατέβουν χαμηλότερα).
Εκείνο που τονίζουν πηγές στο ΥΕΘΑ είναι πως με τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματα η Τουρκία και με τη συμπεριφορά που έχει, θα παίρνει αυτές τις απαντήσεις που της αρμόζουν σε κάθε επίπεδο.
Η κλιμάκωση της απειλής
Αυτό που είναι απόλυτα ξεκάθαρο είναι ότι έχουμε μια «ποιοτική» αναβάθμιση της Τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο μέσα στα τελευταία 30 χρόνια.
Αν δούμε τα επίσημα στοιχεία θα διαπιστώσουμε ότι η τουρκική προκλητικότητα κορυφώνεται σταδιακά μέχρι που φτάσαμε κατά μέσο όρο σε πάνω από 1000 αεροσκάφη που εισέρχονταν παράνομα στο ελληνικό FIR σε ετήσια βάση, χωρίς να έχουν υποβάλλει σχέδια πτήσης.
Το 1987 ήταν η χρονιά όπου οι Τούρκοι προκάλεσαν περισσότερο. Ήταν τότε που για πρώτη φορά βγήκε έξω ο στόλος για το θέμα της υφαλοκρηπίδας και του γνωστού Σισμίκ. Τότε που ουσιαστικά σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο η Αθήνα δήλωσε προς την Άγκυρα το «Ως εδώ» .
Στον αέρα τότε θα δούμε πως οι παραβάσεις των Κανόνων εναέριας κυκλοφορίας από τους Τούρκους πιλότους είχαν φτάσει τις 682. Οι παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ) τις 461. Αυτά είχαν γίνει από 39 σχηματισμούς μαχητικών αεροσκαφών της Τουρκίας ενώ είχαν ακολουθήσει 78 εμπλοκές.
Οι υπερπτήσεις πάνω από Ελληνικό έδαφος είχαν φτάσει τις 43 ενώ το σύνολο των Τουρκικών αεροσκαφών που πέρασαν τη γραμμή του FIR Αθηνών ήταν 1216.
Χαρακτηριστικό δείγμα από τη δεκαετία του 90, ήταν φυσικά η χρονιά της κρίσης των Ιμίων (1996). Τότε σημειώθηκαν 965 παραβάσεις, 1600 οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου από 431 σχηματισμούς τουρκικών μαχητικών. Οι σκληρές εμπλοκές πάνω από το Αιγαίο εκτοξεύτηκαν στις 459 ενώ ρεκόρ αξεπέραστο έως σήμερα αποτελούν οι υπερπτήσεις που έφτασαν τις 538 από ένα σύνολο αεροσκαφών που είχε φτάσει- κι αυτό αξεπέραστο μέχρι τώρα- τα 1789.
Το 2003 ήταν η χρονιά που συνδέεται με την έναρξη των πιέσεων για την επίλυση του Κυπριακού και μόλις έναν χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων από τον Ταγιπ Ερτογάν.Όμως είναι χρονιά αυξημένης Τουρκικής προκλητικότητας με το «Πιρι Ρέις» να κόβει βόλτες στο κεντρικό Αιγαίο. Είναι η χρονιά που προηγούμενη και επόμενη δεν έχει υπάρξει… Παραβάσεις εναέριας κυκλοφορίας 1891, παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου 3938.
Οι οπλισμένοι σχηματισμοί από τουρκικά μαχητικά είχαν φτάσει τους 970 ενώ οι εμπλοκές με Ελληνικά αεροσκάφη ξεπέρασαν τις 1032. Οι υπερπτήσεις πάνω από Ελληνικά νησιά έφτασαν τις 88 ενώ το σύνολο των τουρκικών αεροσκαφών ήταν 4453….
Εξαίρεση αποτέλεσε το 2013 όπου καταγράφτηκαν μηδενικές εμπλοκές.
Όμως το 2016 μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια από τις χρονιές που η Άγκυρα προκάλεσε αρκετά . Συνολικά 902 οι παραβάσεις, 1671 οι παραβιάσεις του FIR Αθηνών από 86 οπλισμένους σχηματισμούς, 68 οι αερομαχίες, 57 οι υπερπτήσεις και το σύνολο των μαχητικών της Τουρκίας που πέρασε προς την Ελλάδα ήταν 1016…..
Οι επιπτώσεις των Readiness
Πολλά έχουν ειπωθεί και για τις θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις που επιφέρουν οι συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις για το συνολικό επίπεδο εκπαίδευσης και ετοιμότητας των Ελλήνων χειριστών. Οι παραβιάσεις κοστίζουν σε χρόνο εκπαίδευσης, χρήμα και κόπωση τόσο των αεροσκαφών όσο και των ίδιων των χειριστών που ζουν σε καθεστώς μιας συνεχούς ετοιμότητας.
Το ζήτημα της εκπαίδευσης έχει και αυτό δύο όψεις καθώς η συνεχής εμπλοκή σε καθήκοντα Readiness επιβάλει την εφαρμογή συγκεκριμένων διαδικασιών αναχαίτισης (αντίθετα με πτήσεις εκπαίδευσης όπου οι πιλότου έχουν την δυνατότητα να εφαρμόσουν πιο πολύπλοκα τακτικά σενάρια).
Από την άλλη η εμπειρία που αποκομίζεται με αυτόν τον τρόπο είναι πολύτιμη καθώς συσσωρεύεται μέσα από πραγματικές συνθήκες πάνω από το Αιγαίο εναντίον πραγματικών αντιπάλων. Κάτι που σε άλλες αεροπορίες θεωρείται αδύνατο να επιτευχθεί σε ειρηνική περίοδο.
Αυτός άλλωστε είναι και ένας από τους λόγους που οι πιλότοι της ΠΑ θεωρούνται από τους πλέον ικανούς και ετοιμοπόλεμους χειριστές στον κόσμο. Κατι που διαπιστώνεται κατ επανάληψη εδώ και πάρα πολλά χρόνια στη πράξη, σε διεθνείς ασκησεις στο ΝΑΤΟ και συνεκπαιδεύσεις της ΠΑ με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ..
28.02.2017
Του Απόλλωνα Λεονταρίτη
http://www.onalert.gr/stories/paraviasesi-i-polemiki-aeroporia-se-katastasi-akiryxtou-polemou-me-tin-tourkia/54758
3.
«Καυτό» Αιγαίο ως τις τουρκικές κάλπες;
«“Καυτό” δίμηνο ή “καυτή” διετία;». Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που απασχολεί τη σκέψη όσων, εκ της θέσεώς τους, παρακολουθούν από πολύ κοντά το άνευ προηγουμένου μπαράζ της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο και προσπαθούν να βρουν μιαν απάντηση αν όλα αυτά συμβαίνουν με βάση κάποιον χρονικό ορίζοντα ή συνιστούν εμπράγματη παγίωση των διεκδικήσεων της Αγκυρας στο αρχιπέλαγος.
Οι δύο μήνες (κατ’ ακρίβεια 50 ημέρες) αφορούν το χρονικό διάστημα που έχει απομείνει ώς το συνταγματικό δημοψήφισμα με το οποίο ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φιλοδοξεί να κερδίσει το «ναι» του τουρκικού λαού στο σχέδιο συγκέντρωσης υπερεξουσιών γύρω από το πρόσωπό του. Τα δύο χρόνια και έξι μήνες ισοδυναμούν με τον χρόνο που απομένει ώς τις –προγραμματισμένες τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή– εκλογές του 2019 και, προφανώς, ο κ. Ερντογάν επιθυμεί να τις κερδίσει με το ίδιο σύστημα. Εγχώριες αλλά και διεθνείς διπλωματικές πηγές εντάσσουν την έξαρση των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο στον εσωτερικό, σκληρό πολιτικό αγώνα που διεξάγει ο κ. Ερντογάν, τονίζοντας ότι πιθανή ήττα του Τούρκου προέδρου θα ρίξει τη γειτονική χώρα σε ακόμη βαθύτερη κρίση. Πολλοί θα διερωτηθούν τι ακριβώς άλλαξε από το βράδυ της 15ης Ιουλίου 2016, όταν ο κ. Ερντογάν ζητούσε από τους πολίτες να τον υπερασπιστούν στις πλατείες και εκατομμύρια ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή του, μέχρι ένα πιθανώς αρνητικό αποτέλεσμα στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου 2017. Ολα αυτά είναι σε πλήρη γνώση και συνυπολογίζονται στην Αθήνα, η οποία –ωστόσο– δεν έχει την πολυτέλεια να παρακολουθεί με ουδετερότητα την εσωτερική κατάσταση στην Τουρκία. Αντιθέτως, οι αρμόδιοι στα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας καταγράφουν, με ιδιαίτερη ανησυχία, την κλιμάκωση της τουρκικής κινητικότητας σε όλα τα επίπεδα.
Πρώτον, σε πολιτικό επίπεδο η ατμόσφαιρα βρίσκεται στο ναδίρ. Η οιονεί αποτυχία των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό, αλλά και η περαιτέρω επιβάρυνση στις σχέσεις Αθήνας - Αγκυρας λόγω της αίτησης ασύλου που έκαναν την περασμένη Παρασκευή στην Αλεξανδρούπολη δύο φυγάδες Τούρκοι κομάντος, οι οποίοι μάλιστα εκτιμάται ότι συμμετείχαν στην ομάδα εκείνων που βρίσκονταν σε απόσταση βολής από το ξενοδοχείο που φιλοξενούσε τον κ. Ερντογάν το βράδυ της απόπειρας πραξικοπήματος. Δεδομένου ότι η πολιτική ατμόσφαιρα ανάμεσα στις δύο χώρες είναι ήδη αρκετά επιβαρυμένη λόγω της απόφασης του Αρείου Πάγου να μην προχωρήσει στην έκδοση των οκτώ στρατιωτικών που κρατούνται στην Ελλάδα από τον περασμένο Ιούλιο, είναι δεδομένο ότι η νέα εκκρεμότητα θα προσθέσει ένταση. Σε αυτό το κλίμα δύσκολα μπορεί να προβλεφθεί αν θα δρομολογηθεί, κάποια στιγμή, η συνάντηση των πρωθυπουργών των δύο χωρών στη Θεσσαλονίκη ή αν θα απεμπλακούν διάφορα σχέδια όπως οι συνδέσεις μέσω θαλάσσης και σιδηροδρόμου της βορειοελλαδικής πόλης με τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη, αντιστοίχως.
Οι διεκδικήσεις
Η δεύτερη και ίσως πιο ουσιαστική, μακροπρόθεσμα, διάσταση αφορά την αποτύπωση των τουρκικών διεκδικήσεων στον χάρτη. Η εμφάνιση του «Τσεσμέ» σε τρία σημεία σε όλο το γεωγραφικό μήκος του Αιγαίου, αντιπροσωπεύει την πάγια τουρκική θέση για ίσα δικαιώματα στο αρχιπέλαγος. Η σκηνοθετική οπτική γωνία με την οποία αποτυπώνεται στα βίντεο και το φωτογραφικό υλικό που δημοσιοποιείται στην Τουρκία, η «προάσπιση των τουρκικών εθνικών συμφερόντων» στα Ιμια, δεν είναι τίποτε άλλο από την παρουσίαση της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών».
Η αεροπορική συνέργεια σε αυτό τον στόχο είναι περιορισμένη λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η τουρκική Πολεμική Αεροπορία, ωστόσο –έστω και σε περιορισμένο αριθμό– το FIR Αθηνών και ο Εθνικός Εναέριος Χώρος αμφισβητούνται σε καθημερινή βάση. Η Αγκυρα θεωρεί ότι ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού (βλ. γράφημα) έχει απόλυτη δικαιοδοσία τόσο στον αέρα όσο και στη θάλασσα. Στο ίδιο πλαίσιο, τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής, η Τουρκική Ακτοφυλακή ανακοίνωσε ότι η ακταιωρός «Γιασάμ» διεξήγαγε επιχείρηση Ερευνας και Διάσωσης (SAR) λέμβου με 51 Πακιστανούς μετανάστες σε απόσταση 42 ναυτικών μιλίων από τις τουρκικές ακτές, εντός δηλαδή των αρμοδιοτήτων του ελληνικού Κέντρου Ερευνας και Διάσωσης. Από την Αθήνα παρακολούθησαν και αποτύπωσαν τον πλου του «Γιασάμ», το οποίο –σύμφωνα με διπλωματικές πηγές– δεν πραγματοποίησε απολύτως καμία επιχείρηση.
Αυτή η διαδικασία κατασκευής πληροφοριών έχει οδηγήσει την Αθήνα στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία, πέρα από τις προφανείς και ουσιαστικές προκλήσεις, έχει αποδυθεί και σε έναν άτυπο ψυχολογικό πόλεμο, με στόχο τη διατήρηση της έντασης σε υψηλά επίπεδα και στα ελληνικά ΜΜΕ. Εμπειροι διπλωμάτες τονίζουν ότι έως αυτή τη στιγμή η τουρκική παραβατικότητα έχει περιοριστεί στο Αιγαίο Πέλαγος, δίχως να μεταφερθεί στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η Αγκυρα διακηρύσσει τα αποκλειστικά δικαιώματά της σε μια περιοχή από τον 28ο έως και τον 32ο μεσημβρινό, η οποία συμπίπτει με την απόσταση μεταξύ της Λίνδου στη Ρόδο και της ανοιχτής θάλασσας έξω από την Πάφο, στην Κύπρο.
Αρκετές φορές στο παρελθόν, ελληνικές και τουρκικές φρεγάτες έχουν συναντηθεί –δίχως προβλήματα– στα νότια της Ρόδου ή ανοιχτά του Καστελλόριζου. Στην Αθήνα επιθυμούν να επαναδρομολογήσουν και να προσδώσουν εκ νέου νόημα στις διερευνητικές επαφές. Ισως είναι ειρωνικό, η τελευταία συνάντηση των δύο γενικών γραμματέων των ΥΠΕΞ Ελλάδας και Τουρκίας, Δημήτρη Παρασκευόπουλου και Ουμίτ Γιαλτσίν, πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιανουαρίου και ολοκληρώθηκε λίγο πριν από τη δημοσιοποίηση της απόφασης του Αρείου Πάγου για μη έκδοση των «οκτώ» στην Τουρκία.
Η προκλητικότητα
Τρίτον, σε επιχειρησιακό επίπεδο η Αθήνα παρακολουθεί τον τρόπο με τον οποίο ξεδιπλώνεται η τουρκική προκλητικότητα και έως αυτή τη στιγμή ακολουθεί μια στρατηγική κλιμάκωσης, η οποία, ωστόσο, δεν έχει ορατή κατεύθυνση. Εν ολίγοις, διπλωματικές και στρατιωτικές πηγές παρατηρούν ότι οι τουρκικές αντιδράσεις είναι σίγουρα σπασμωδικές, αλλά δείχνουν πως σκοπός είναι μια πιθανή εκδήλωση «θερμού επεισοδίου». Ως πλέον ενδεικτικό παράδειγμα αναφέρονται οι βολές της τουρκικής ακταιωρού «Κουσάντασι» το πρωί της Παρασκευής 17 Φεβρουαρίου, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, στα ανατολικά του Φαρμακονησίου. Εκείνη τη στιγμή βρισκόταν σε εξέλιξη υποβρυχιακή άσκηση του Πολεμικού Ναυτικού στο Αιγαίο, ενώ ένας μεγάλος αριθμός πλοίων βρισκόταν ανεπτυγμένος στο αρχιπέλαγος με μικρή ή ελάχιστη τουρκική παρουσία. Εν ολίγοις, το Π.Ν. είχε απόλυτο τακτικό πλεονέκτημα, σε περίπτωση που το επεισόδιο του Φαρμακονησίου εξελισσόταν σε κάτι πιο σοβαρό.
Στο ΓΕΕΘΑ, αλλά και στο ΓΕΝ που λόγω της ναυτικής φύσης των περισσότερων προκλήσεων βρίσκεται σε μόνιμη επιφυλακή, αναμένουν να διαπιστώσουν πώς θα εξελιχθεί και μια άσκηση που έχει εξαγγείλει για την Τρίτη η Τουρκία και θα είναι η δεύτερη από την απόπειρα πραξικοπήματος του περασμένου Ιουλίου. Πάντως σε επίπεδο ΝΑΤΟ, η συνεργασία Ελλάδας και Τουρκίας συνεχίζεται κανονικά. Στο πλαίσιο της επιχείρησης «Sea Guardian» στην Κεντρική Μεσόγειο η τουρκική φρεγάτα «Γκαζίαντεπ», η ελληνική «Ναυαρίνον» και η ιταλική «Αβιέρε» συμπλήρωσαν μεταξύ 4 και 19 Φεβρουαρίου 600 ώρες κοινών περιπολιών...
Βασίλης Νέδος
26/2/2017
http://www.kathimerini.gr/897916/article/epikairothta/ellada/kayto-aigaio-ws-tis-toyrkikes-kalpes
4.
Τι προτείνει ο Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ Μανούσο Παραγιουδάκη για την τουρκική προκλητικότητα.
Η Τουρκική προκλητικότητα και αναβαθμισμένη ποιοτικά είναι και με σχέδιο ακόμη και για θερμό επεισόδιο , δείχνει να καθοδηγείται πολιτικά τουλάχιστον , λέει ο επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Μανούσος Παραγιουδάκης, στον 9.84 το ραδιόφωνο της Κρήτησ . Η εμπειρία αυτού του διμήνου με τις συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας, κατά τον επίτιμο αρχηγό, καθιστά πλέον ως αναγκαιότητα την λειτουργία και θεσμικά, ενός Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας και στην Ελλάδα. Ο Μανούσος Παραγιουδάκης εξήγησε παράλληλα γιατί παρά τις συνθήκες οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, οι Ένοπλες Δυνάμεις , μπορούν ανά πάσα στιγμή να επιφέρουν ισχυρό αποτρεπτικό πλήγμα.
Ακούστε τι είπε
28/02/2017
Παραβιάσεις: Η Πολεμική Αεροπορία σε κατάσταση
ακήρυχτου πολέμου με την Τουρκία
Πρόκειται για μια κατάσταση που ελάχιστα απέχει από έναν πραγματικό πόλεμο. Η Ελλάδα έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι η μοναδική χώρα του ΝΑΤΟ που αντιμετωπίζει επί 30 συναπτά έτη μια διαρκή και συνεχώς εξελισσόμενη απειλή στα ανατολικά σύνορα, με αποτέλεσμα να είναι αναγκασμένη να καταβάλει υψηλό τίμημα. Τόσο σε κόστος για την Άμυνα της όσο και σε ανθρώπινες ζωές αεροπόρων που έχουν θυσιάσει ακόμα και το υπέρτατο αγαθό στο βωμό της προάσπισης της Εθνικής κυριαρχίας.
Την περίοδο που διανύουμε η Άγκυρα έχει συστηματικά κλιμακώσει την ένταση συνεχίζοντας τόσο σε ρητορική όσο και σε προκλήσεις. Το παραλήρημα δια των ΜΜΕ μάλιστα είναι ηλίου φαεινότερο πως γίνεται κατόπιν εντολών - κυρίως μετά την είδηση για την πτήση που έγινε πτώση του ελικοπτέρου αλλά και τόσα άλλα που έχουν γραφεί το τελευταίο 20ημερο.
Σε ότι αφορά τις παραβιάσεις εκτελούνται σε σχεδόν καθημερινή βάση, παρά το γεγονός ότι η τουρκική αεροπορία αντιμετωπίζει πρόβλημα επάνδρωσης έμπειρων χειριστών σε Μοίρες μαχητικών.
Επιπλέον αυτό φαίνεται τόσο από τους μικρούς αριθμούς που στέλνει η Τουρκία σε σχέση με πριν το πραξικόπημα, όσο και από το γεγονός ότι παρατηρείται μια τάση, οι παραβιάσεις να γίνονται πλέον μόνο σε μεγάλα ύψη (κάτι που υποδηλώνει έλλειμμα εκπαίδευσης εξ αιτίας της αβεβαιότητας των χειριστών να κατέβουν χαμηλότερα).
Εκείνο που τονίζουν πηγές στο ΥΕΘΑ είναι πως με τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματα η Τουρκία και με τη συμπεριφορά που έχει, θα παίρνει αυτές τις απαντήσεις που της αρμόζουν σε κάθε επίπεδο.
Η κλιμάκωση της απειλής
Αυτό που είναι απόλυτα ξεκάθαρο είναι ότι έχουμε μια «ποιοτική» αναβάθμιση της Τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο μέσα στα τελευταία 30 χρόνια.
Αν δούμε τα επίσημα στοιχεία θα διαπιστώσουμε ότι η τουρκική προκλητικότητα κορυφώνεται σταδιακά μέχρι που φτάσαμε κατά μέσο όρο σε πάνω από 1000 αεροσκάφη που εισέρχονταν παράνομα στο ελληνικό FIR σε ετήσια βάση, χωρίς να έχουν υποβάλλει σχέδια πτήσης.
Το 1987 ήταν η χρονιά όπου οι Τούρκοι προκάλεσαν περισσότερο. Ήταν τότε που για πρώτη φορά βγήκε έξω ο στόλος για το θέμα της υφαλοκρηπίδας και του γνωστού Σισμίκ. Τότε που ουσιαστικά σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο η Αθήνα δήλωσε προς την Άγκυρα το «Ως εδώ» .
Στον αέρα τότε θα δούμε πως οι παραβάσεις των Κανόνων εναέριας κυκλοφορίας από τους Τούρκους πιλότους είχαν φτάσει τις 682. Οι παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ) τις 461. Αυτά είχαν γίνει από 39 σχηματισμούς μαχητικών αεροσκαφών της Τουρκίας ενώ είχαν ακολουθήσει 78 εμπλοκές.
Οι υπερπτήσεις πάνω από Ελληνικό έδαφος είχαν φτάσει τις 43 ενώ το σύνολο των Τουρκικών αεροσκαφών που πέρασαν τη γραμμή του FIR Αθηνών ήταν 1216.
Χαρακτηριστικό δείγμα από τη δεκαετία του 90, ήταν φυσικά η χρονιά της κρίσης των Ιμίων (1996). Τότε σημειώθηκαν 965 παραβάσεις, 1600 οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου από 431 σχηματισμούς τουρκικών μαχητικών. Οι σκληρές εμπλοκές πάνω από το Αιγαίο εκτοξεύτηκαν στις 459 ενώ ρεκόρ αξεπέραστο έως σήμερα αποτελούν οι υπερπτήσεις που έφτασαν τις 538 από ένα σύνολο αεροσκαφών που είχε φτάσει- κι αυτό αξεπέραστο μέχρι τώρα- τα 1789.
Το 2003 ήταν η χρονιά που συνδέεται με την έναρξη των πιέσεων για την επίλυση του Κυπριακού και μόλις έναν χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων από τον Ταγιπ Ερτογάν.Όμως είναι χρονιά αυξημένης Τουρκικής προκλητικότητας με το «Πιρι Ρέις» να κόβει βόλτες στο κεντρικό Αιγαίο. Είναι η χρονιά που προηγούμενη και επόμενη δεν έχει υπάρξει… Παραβάσεις εναέριας κυκλοφορίας 1891, παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου 3938.
Οι οπλισμένοι σχηματισμοί από τουρκικά μαχητικά είχαν φτάσει τους 970 ενώ οι εμπλοκές με Ελληνικά αεροσκάφη ξεπέρασαν τις 1032. Οι υπερπτήσεις πάνω από Ελληνικά νησιά έφτασαν τις 88 ενώ το σύνολο των τουρκικών αεροσκαφών ήταν 4453….
Εξαίρεση αποτέλεσε το 2013 όπου καταγράφτηκαν μηδενικές εμπλοκές.
Όμως το 2016 μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια από τις χρονιές που η Άγκυρα προκάλεσε αρκετά . Συνολικά 902 οι παραβάσεις, 1671 οι παραβιάσεις του FIR Αθηνών από 86 οπλισμένους σχηματισμούς, 68 οι αερομαχίες, 57 οι υπερπτήσεις και το σύνολο των μαχητικών της Τουρκίας που πέρασε προς την Ελλάδα ήταν 1016…..
Οι επιπτώσεις των Readiness
Πολλά έχουν ειπωθεί και για τις θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις που επιφέρουν οι συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις για το συνολικό επίπεδο εκπαίδευσης και ετοιμότητας των Ελλήνων χειριστών. Οι παραβιάσεις κοστίζουν σε χρόνο εκπαίδευσης, χρήμα και κόπωση τόσο των αεροσκαφών όσο και των ίδιων των χειριστών που ζουν σε καθεστώς μιας συνεχούς ετοιμότητας.
Το ζήτημα της εκπαίδευσης έχει και αυτό δύο όψεις καθώς η συνεχής εμπλοκή σε καθήκοντα Readiness επιβάλει την εφαρμογή συγκεκριμένων διαδικασιών αναχαίτισης (αντίθετα με πτήσεις εκπαίδευσης όπου οι πιλότου έχουν την δυνατότητα να εφαρμόσουν πιο πολύπλοκα τακτικά σενάρια).
Από την άλλη η εμπειρία που αποκομίζεται με αυτόν τον τρόπο είναι πολύτιμη καθώς συσσωρεύεται μέσα από πραγματικές συνθήκες πάνω από το Αιγαίο εναντίον πραγματικών αντιπάλων. Κάτι που σε άλλες αεροπορίες θεωρείται αδύνατο να επιτευχθεί σε ειρηνική περίοδο.
Αυτός άλλωστε είναι και ένας από τους λόγους που οι πιλότοι της ΠΑ θεωρούνται από τους πλέον ικανούς και ετοιμοπόλεμους χειριστές στον κόσμο. Κατι που διαπιστώνεται κατ επανάληψη εδώ και πάρα πολλά χρόνια στη πράξη, σε διεθνείς ασκησεις στο ΝΑΤΟ και συνεκπαιδεύσεις της ΠΑ με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ..
28.02.2017
Του Απόλλωνα Λεονταρίτη
http://www.onalert.gr/stories/paraviasesi-i-polemiki-aeroporia-se-katastasi-akiryxtou-polemou-me-tin-tourkia/54758
3.
«Καυτό» Αιγαίο ως τις τουρκικές κάλπες;
«“Καυτό” δίμηνο ή “καυτή” διετία;». Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που απασχολεί τη σκέψη όσων, εκ της θέσεώς τους, παρακολουθούν από πολύ κοντά το άνευ προηγουμένου μπαράζ της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο και προσπαθούν να βρουν μιαν απάντηση αν όλα αυτά συμβαίνουν με βάση κάποιον χρονικό ορίζοντα ή συνιστούν εμπράγματη παγίωση των διεκδικήσεων της Αγκυρας στο αρχιπέλαγος.
Οι δύο μήνες (κατ’ ακρίβεια 50 ημέρες) αφορούν το χρονικό διάστημα που έχει απομείνει ώς το συνταγματικό δημοψήφισμα με το οποίο ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φιλοδοξεί να κερδίσει το «ναι» του τουρκικού λαού στο σχέδιο συγκέντρωσης υπερεξουσιών γύρω από το πρόσωπό του. Τα δύο χρόνια και έξι μήνες ισοδυναμούν με τον χρόνο που απομένει ώς τις –προγραμματισμένες τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή– εκλογές του 2019 και, προφανώς, ο κ. Ερντογάν επιθυμεί να τις κερδίσει με το ίδιο σύστημα. Εγχώριες αλλά και διεθνείς διπλωματικές πηγές εντάσσουν την έξαρση των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο στον εσωτερικό, σκληρό πολιτικό αγώνα που διεξάγει ο κ. Ερντογάν, τονίζοντας ότι πιθανή ήττα του Τούρκου προέδρου θα ρίξει τη γειτονική χώρα σε ακόμη βαθύτερη κρίση. Πολλοί θα διερωτηθούν τι ακριβώς άλλαξε από το βράδυ της 15ης Ιουλίου 2016, όταν ο κ. Ερντογάν ζητούσε από τους πολίτες να τον υπερασπιστούν στις πλατείες και εκατομμύρια ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή του, μέχρι ένα πιθανώς αρνητικό αποτέλεσμα στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου 2017. Ολα αυτά είναι σε πλήρη γνώση και συνυπολογίζονται στην Αθήνα, η οποία –ωστόσο– δεν έχει την πολυτέλεια να παρακολουθεί με ουδετερότητα την εσωτερική κατάσταση στην Τουρκία. Αντιθέτως, οι αρμόδιοι στα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας καταγράφουν, με ιδιαίτερη ανησυχία, την κλιμάκωση της τουρκικής κινητικότητας σε όλα τα επίπεδα.
Πρώτον, σε πολιτικό επίπεδο η ατμόσφαιρα βρίσκεται στο ναδίρ. Η οιονεί αποτυχία των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό, αλλά και η περαιτέρω επιβάρυνση στις σχέσεις Αθήνας - Αγκυρας λόγω της αίτησης ασύλου που έκαναν την περασμένη Παρασκευή στην Αλεξανδρούπολη δύο φυγάδες Τούρκοι κομάντος, οι οποίοι μάλιστα εκτιμάται ότι συμμετείχαν στην ομάδα εκείνων που βρίσκονταν σε απόσταση βολής από το ξενοδοχείο που φιλοξενούσε τον κ. Ερντογάν το βράδυ της απόπειρας πραξικοπήματος. Δεδομένου ότι η πολιτική ατμόσφαιρα ανάμεσα στις δύο χώρες είναι ήδη αρκετά επιβαρυμένη λόγω της απόφασης του Αρείου Πάγου να μην προχωρήσει στην έκδοση των οκτώ στρατιωτικών που κρατούνται στην Ελλάδα από τον περασμένο Ιούλιο, είναι δεδομένο ότι η νέα εκκρεμότητα θα προσθέσει ένταση. Σε αυτό το κλίμα δύσκολα μπορεί να προβλεφθεί αν θα δρομολογηθεί, κάποια στιγμή, η συνάντηση των πρωθυπουργών των δύο χωρών στη Θεσσαλονίκη ή αν θα απεμπλακούν διάφορα σχέδια όπως οι συνδέσεις μέσω θαλάσσης και σιδηροδρόμου της βορειοελλαδικής πόλης με τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη, αντιστοίχως.
Οι διεκδικήσεις
Η δεύτερη και ίσως πιο ουσιαστική, μακροπρόθεσμα, διάσταση αφορά την αποτύπωση των τουρκικών διεκδικήσεων στον χάρτη. Η εμφάνιση του «Τσεσμέ» σε τρία σημεία σε όλο το γεωγραφικό μήκος του Αιγαίου, αντιπροσωπεύει την πάγια τουρκική θέση για ίσα δικαιώματα στο αρχιπέλαγος. Η σκηνοθετική οπτική γωνία με την οποία αποτυπώνεται στα βίντεο και το φωτογραφικό υλικό που δημοσιοποιείται στην Τουρκία, η «προάσπιση των τουρκικών εθνικών συμφερόντων» στα Ιμια, δεν είναι τίποτε άλλο από την παρουσίαση της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών».
Η αεροπορική συνέργεια σε αυτό τον στόχο είναι περιορισμένη λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η τουρκική Πολεμική Αεροπορία, ωστόσο –έστω και σε περιορισμένο αριθμό– το FIR Αθηνών και ο Εθνικός Εναέριος Χώρος αμφισβητούνται σε καθημερινή βάση. Η Αγκυρα θεωρεί ότι ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού (βλ. γράφημα) έχει απόλυτη δικαιοδοσία τόσο στον αέρα όσο και στη θάλασσα. Στο ίδιο πλαίσιο, τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής, η Τουρκική Ακτοφυλακή ανακοίνωσε ότι η ακταιωρός «Γιασάμ» διεξήγαγε επιχείρηση Ερευνας και Διάσωσης (SAR) λέμβου με 51 Πακιστανούς μετανάστες σε απόσταση 42 ναυτικών μιλίων από τις τουρκικές ακτές, εντός δηλαδή των αρμοδιοτήτων του ελληνικού Κέντρου Ερευνας και Διάσωσης. Από την Αθήνα παρακολούθησαν και αποτύπωσαν τον πλου του «Γιασάμ», το οποίο –σύμφωνα με διπλωματικές πηγές– δεν πραγματοποίησε απολύτως καμία επιχείρηση.
Αυτή η διαδικασία κατασκευής πληροφοριών έχει οδηγήσει την Αθήνα στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία, πέρα από τις προφανείς και ουσιαστικές προκλήσεις, έχει αποδυθεί και σε έναν άτυπο ψυχολογικό πόλεμο, με στόχο τη διατήρηση της έντασης σε υψηλά επίπεδα και στα ελληνικά ΜΜΕ. Εμπειροι διπλωμάτες τονίζουν ότι έως αυτή τη στιγμή η τουρκική παραβατικότητα έχει περιοριστεί στο Αιγαίο Πέλαγος, δίχως να μεταφερθεί στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η Αγκυρα διακηρύσσει τα αποκλειστικά δικαιώματά της σε μια περιοχή από τον 28ο έως και τον 32ο μεσημβρινό, η οποία συμπίπτει με την απόσταση μεταξύ της Λίνδου στη Ρόδο και της ανοιχτής θάλασσας έξω από την Πάφο, στην Κύπρο.
Αρκετές φορές στο παρελθόν, ελληνικές και τουρκικές φρεγάτες έχουν συναντηθεί –δίχως προβλήματα– στα νότια της Ρόδου ή ανοιχτά του Καστελλόριζου. Στην Αθήνα επιθυμούν να επαναδρομολογήσουν και να προσδώσουν εκ νέου νόημα στις διερευνητικές επαφές. Ισως είναι ειρωνικό, η τελευταία συνάντηση των δύο γενικών γραμματέων των ΥΠΕΞ Ελλάδας και Τουρκίας, Δημήτρη Παρασκευόπουλου και Ουμίτ Γιαλτσίν, πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιανουαρίου και ολοκληρώθηκε λίγο πριν από τη δημοσιοποίηση της απόφασης του Αρείου Πάγου για μη έκδοση των «οκτώ» στην Τουρκία.
Η προκλητικότητα
Τρίτον, σε επιχειρησιακό επίπεδο η Αθήνα παρακολουθεί τον τρόπο με τον οποίο ξεδιπλώνεται η τουρκική προκλητικότητα και έως αυτή τη στιγμή ακολουθεί μια στρατηγική κλιμάκωσης, η οποία, ωστόσο, δεν έχει ορατή κατεύθυνση. Εν ολίγοις, διπλωματικές και στρατιωτικές πηγές παρατηρούν ότι οι τουρκικές αντιδράσεις είναι σίγουρα σπασμωδικές, αλλά δείχνουν πως σκοπός είναι μια πιθανή εκδήλωση «θερμού επεισοδίου». Ως πλέον ενδεικτικό παράδειγμα αναφέρονται οι βολές της τουρκικής ακταιωρού «Κουσάντασι» το πρωί της Παρασκευής 17 Φεβρουαρίου, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, στα ανατολικά του Φαρμακονησίου. Εκείνη τη στιγμή βρισκόταν σε εξέλιξη υποβρυχιακή άσκηση του Πολεμικού Ναυτικού στο Αιγαίο, ενώ ένας μεγάλος αριθμός πλοίων βρισκόταν ανεπτυγμένος στο αρχιπέλαγος με μικρή ή ελάχιστη τουρκική παρουσία. Εν ολίγοις, το Π.Ν. είχε απόλυτο τακτικό πλεονέκτημα, σε περίπτωση που το επεισόδιο του Φαρμακονησίου εξελισσόταν σε κάτι πιο σοβαρό.
Στο ΓΕΕΘΑ, αλλά και στο ΓΕΝ που λόγω της ναυτικής φύσης των περισσότερων προκλήσεων βρίσκεται σε μόνιμη επιφυλακή, αναμένουν να διαπιστώσουν πώς θα εξελιχθεί και μια άσκηση που έχει εξαγγείλει για την Τρίτη η Τουρκία και θα είναι η δεύτερη από την απόπειρα πραξικοπήματος του περασμένου Ιουλίου. Πάντως σε επίπεδο ΝΑΤΟ, η συνεργασία Ελλάδας και Τουρκίας συνεχίζεται κανονικά. Στο πλαίσιο της επιχείρησης «Sea Guardian» στην Κεντρική Μεσόγειο η τουρκική φρεγάτα «Γκαζίαντεπ», η ελληνική «Ναυαρίνον» και η ιταλική «Αβιέρε» συμπλήρωσαν μεταξύ 4 και 19 Φεβρουαρίου 600 ώρες κοινών περιπολιών...
Βασίλης Νέδος
26/2/2017
http://www.kathimerini.gr/897916/article/epikairothta/ellada/kayto-aigaio-ws-tis-toyrkikes-kalpes
4.
Τι προτείνει ο Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ Μανούσο Παραγιουδάκη για την τουρκική προκλητικότητα.
Η Τουρκική προκλητικότητα και αναβαθμισμένη ποιοτικά είναι και με σχέδιο ακόμη και για θερμό επεισόδιο , δείχνει να καθοδηγείται πολιτικά τουλάχιστον , λέει ο επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Μανούσος Παραγιουδάκης, στον 9.84 το ραδιόφωνο της Κρήτησ . Η εμπειρία αυτού του διμήνου με τις συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας, κατά τον επίτιμο αρχηγό, καθιστά πλέον ως αναγκαιότητα την λειτουργία και θεσμικά, ενός Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας και στην Ελλάδα. Ο Μανούσος Παραγιουδάκης εξήγησε παράλληλα γιατί παρά τις συνθήκες οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, οι Ένοπλες Δυνάμεις , μπορούν ανά πάσα στιγμή να επιφέρουν ισχυρό αποτρεπτικό πλήγμα.
Ακούστε τι είπε
28/02/2017